장음표시 사용
91쪽
libram appellatum est. Illis duobus testamentis abolitis. hodie Q. Ium in usi est, quod per aes et libram fit, id est, per mancipa.
tionem imaginariam: in quo testamento libri pens adhibetur, et familiae emptor, et non minus quam quinque testes, cum quibus testamenti fastio est.. S. a. Qui in potestate testatoris est, aut familiae emptoris, testis, . aut libri pens adhiberi non potest: quoniam familiae mancipatio inter testatorem, et familiae emptorem fit: et ob id domestici testes. adhibendi non sint. g. 4. Filio familiae emente, pater ejus testis esse non potest. s. Ex duobus fratribus, qui in eadem patris potest ite sunt, . alter familiae emptor, alter testis esse non potest: quoniam quod unus ex his mancipium accipit, adquirit pam, cui filius suus testas, esse non debet. S. 6. Pater, et qui in potestate ejus est constitutus: duo fratres. . qui in ejusdem patris potestate sunt, testes utrique, vel alter testis, alter libripens fieri possunt, alio familiam emente . quoniam nihil. nocet ex una domo plures testes alieno negotio adhiberi. . I. Axes erant ac jussus populi. Successit postea modus transferendi hereditatem per aes et libram, cui adessα debuerunt Quirites quinque. qui Populum quasi reprae-lantarent. Sustucit tandem adhiberi septem testes, imaginem populi Romani. Ibati
us de his Ampl. Bynhersh. in obf. Lib. a.
Ceto. a. Conser quae dixi ad Tit. I. sto. . s. Uti jnre novo testes adhiberi non possunt, qui in potestate sunt constituti testatoris aut heredis . Oh id, quia totum hoc negotium, quod agitur testamenti ordinandi gratia, creditur hodie agi inter testatorem et heredem v. 9. et Io. I. de Testam. ordiar. . ita nec . eandem p pter causam, olim adhiberi tales poterant, qui in potestate erant in atoris, aut lamiliae emtoris, qui idem erat antiquitus qui heres. Libri pendis quoque ,robatum fuit testis monium, si in alterutrius potestate is esset. Constat enim et illim regatum testim
nium praebere debuisse. Hinc in legibus All. Tabularum: Θιi se sinit restarier, c legendum sorte antestarier ) fibripensostiberit, ni testimonium fariatur, improbus intestabilisque esto, vid. Geli Lib. I s. Cap. I 3. In locum autem quinque testium, an-
testati, et libripendis. suceessisse opinea
puto septem testes. v. I. a. eod. Quamvis enim testium numero non accensean tur antestatus et libripens, testimonium itamen de re, cui interfuerant detreetare non audebant, adeoque . si res serebat,
testes vocari poterant. Hinc impubes neque libripens esse potest, neque antest,ri, vid. Priscianus Lib. 8. 3. 4. Malim cum Schulae in familiam. Ita in , 6. est: alio familiam emente. f. s. Mancipium pro re mancipi poni ostendit Isidor. Lib. 9. Cap. 4. Hade enim
animalia mancipium esse putantur, et ea tune videntiar mancipium ess. Idem Lib. p. sis. eum qui mancipium accepit. Supra Tit. XL. g. st . mancipia alienent e
stat in libris nonnullis. Debet accipe s rest, uti contra posse pro debere saepisti me
adhibetur. Ejusdem pro eadem ut rem. natur, haud puto necessarium, quamvis in s. mox sequenti ita dixerit Auctor. E dem modo TD. sta I 3. siquidem in eo eausa permanseris inquit, pro quo in S. II. antecedenti scripserat in eadem. S. 6. In optimis Codicibus est: pariter..et. Quid si legamus pariter pater ec
92쪽
S. 7. Mutus, surdus, furiosus, pupillus, semina, neque i. liae emptor, neque testis, libripensve fieri potest. S 3. Latinus Junianus et familiae emptor, et testis, et libripens
fieri potest: quoniam cum eo testamenti iactio est. S. 9. In testamento, quod per aes et libram sit, duae res aguntur, familiae mancipatio, et nuncupatio testamenti. Nuncupatur testamentum in hunc modum: Tabulas testamenti testator tenensitag. 7. Mutus arcetur, quia testimonium perhibere non potest. surdus, quia verba solemita audire nequit, surioliis, quia non percipit quae liunt. pupillus, quia plenum non habet animi iudicium, quo recte intelligat quae aguntur, quod sensu percipere necesse est, . .. sto. S. ρenuis. D. VFiTes . De. sentire cnim debent testes, cui rei intersint. Ilaul. Sent. Lib. v Tu. 4. S. I 3. Femina propter ibrensium rerum ignorantiam, consiliique infirmitatem . unde ipsae tutela perpetua suere subie e. v. 1it. XI. s. I. ilinc neque cinmitiorum ullam habent communionem, Gell. Lib. s. Cap. ro. Quin neque testamentum sacere possunt, nisi tutore auctore. V. S. IS. Conser g. I a. ra I 3. b. t.
S. 3. Quod de Latinis dicit restringen-diim est ad casunt propositum Πι. 22., 3. Caute in neque activam neque passum Latini habent restamenti lactionem, in Constantinaeus I. c. p. 56ς. i. 9. Consur sis quae diximus lae. I9. Scrupulum movent Eruditis Ulpiani verisba in i . S. 3. D.de Hereae Insit. . quae dinsumta esse ex libro ejus primo ad Sabinum indicat inscriptio: neque legaturus
id est, neque quemquam exbere urus, quinque verbis mim facere testamentum,
HERES ESTO. Hare autem fer tura choc est, id quod modo proposui, aut, si id mavis, adnotatio haec Sauini seri
net ad eum, qui non per scripturam testatur. qui poterit etiam tribus verbis testari,us dicat: LUCIUS NE RES ESTO;
nam M MIDI et TITIUS abundant. Vulgatam hanc si retineas lectionem, hoc velle videtur Ictus, eum solummodo dictis verbis testari posse, qui non per scriptum
testamentum Iupremam declarat voluntutem suam. sed per nuncupationem. Cave vero in eam descendas opinionem. certis legibus contrariam, ac juris rationi plane adversam. Viderunt hoc dudum, et de- moniti arunt Cl. Best ρ. III., et Ampl. Bynkerali. in οU. Lib. s. p. i. Existimat uterque modum heredem instituendi tribus verbis referri oportere tam ad heredem scriptum. quam nuncupatum, legendumque propterea: pertinet et, itemque ero qui quin corrigendum. . Hoc amplius Bestius voculam integram inserit, hoc modo : quin stoieris etiam uterque tribus etc.
Pace Manium Virorum Praestantissim,rum dixisse liceat, longe aliam iumentiam verborum Ulpiani mihi videri. Quin is, qui per scripturam testatur, quinque, aut
tribus verbis possit defungi, nemo sanus temere dubitet: cum vero, qui nuncup tivo testamento de rebus suis disponit, amque paucis verbis testari posse nondum mi. hi certum videtur. Nuncusare proprie significat nominare, uti auctor est Varro hinc uti lingua nuncupassis, id est dixerit. Nuncupatur testamentum, hoc est, publice proponitur, ac viva voce palam sinienniterque profertur duobus modis: vel
per scri iuram: hoe ita fiebat: Tubulas
testamenti testator tenens ita dicit etc., V.
B. L, adit. L. st I. pr. D. qui test. De. ρ'F., ubi ita Noster: Liectu rem testanti via nuneupare heredes, vel scribere, sed, si nuneupat, palam debet. Sufficit, puto, hoc casu in testamento suo clauso scripsi se: Lucius Titius heres mihi esto, vel Lu- eius heres esto. Vel denique sine scriptura nuncupatur testamentum, nuncupato, hoc est, palam nominato herede, ita ut exaudiri a testibus possit, V. α L di . Postremo hoc casu, praeter quinque illa aut tria verba, quibus heres nuncupatur, requiri L a tur
93쪽
ει ULPIANI TIT. XX. sta dieit: HAEC UD IN HIS TABULIS, CERISVE SCRlpra SUNT, ITA DO, ITA LEGO . lTA TESTOR: ITA OUEvos QUIRITES, TESTIMONIUM PRAEBITO TE: quae
nuncupatio, et testatio vocatur.
tur insuper solannis verborum formula, quibus testimonium praebere rogari debe-hant Quirites, aliaque fortasse, quae conjectutis facilius quam probationibus locumdant. Adsentientem habebis novae huic opinioni nostrae Ulpianum, si pro non perfripturam substinias mecum: scripturam. Audacior 1bisitan videbitur conje mira haec plerisque. quandoquidem
communis ea fuit adhucdum sententia, in nuncupativo test tmento heredem palam nominari semper necesse suisse. neque aliter quam viva voce peractum fuisse totum numcupationis negotium, sed excusabunt, a
do, si ipsa, quae ad partes Vocavi, loca rite in xerunt. ue vero quidquam moror Isidorum, qui Orie. UL Cap.
. Nuneupatio inquit e . quam in tabuias estisque testator recisas, dicens: Haec in in tabulis his rerisque seripia fans, Dassico, ita leBo. Daque vos eives Romani mihi rastimon perhibete. Et hae duisur nun - mio. Nunevare enim est in palam nominareat eou mare. Verba in taulis cerisque ii telligo: per tabulas cerasque, sive potius tabulas cerasque tenens, ut ait Noster,
quem locum respexisse Isidorum dubium non est. Conser Schulting h. l. Locutiones non dissimiles observare licet apud Florum, vide indicem. In halam dixit is idorus propalam, quo modo in uI, Osemes
NMas aὰ Hor. in Proiam. Num. a., et Lib. m. CV. m. Num. I. Pra sitionem hane abundare siepissime notissimum est..
Quod modo pro non reposui in L I. cimutatio levis est, siquidem utriusque -- eis sigiae exigua admodum disserentia inister se distant. Protavit hoc, atque ea ope plus semel laborantihus lectionibus mediiscinam sta ubrem praestare studuit Vir praeclaris inhenii sin laris ac stupendae er ditionis cotibus instructissimus Gerh. Noodi ad L. Aquit. Cap. 9, et alibi. Eindem remedio restitui posse puto L. 4. Cis D m. I MIesa. Mater testamento siliis tu,
tuerit. Quando autem eos heredes non in
stitueris . Iolet ex voluntate destinctae datus tutor a Praesiduus confirmari. Postremum non e textu proscribendum, atque expungendum arbitrantur Cujacius, Echius D. d. t. s. 3. , ac plerique caeteri. Fimrentinam lectionem vindicat Bynkershoechobs Lib. 2. Cap. II., atque ita interpriniatur Alexandri versa: Mater tutorem
dare nequit nisi siliis heredibus institutis, quod si autem dederit etiam non institutis, potest tutor datus a Praesidibus confirma
ri, si velint, cogi. tamen non fossunt. Verius puto negationem non convenire hieloci, dicendumque omnino videtur m
trem prohiberi tutores dare filiis . nisi et eosdem heredes instituerit, vid. E. Huberis cis muri. QMaest. sto. Cop. I. α I. Rescribo itaquα modo institueris. Idem sorte pronuntiandum de Lap. D. de Fidenes I Iandat. Ut fidei or adversur eon eis orem suum agat, id est, agere set, danda, hoc est, cedenda actio non est acreditore cui solviti, Rescribendum modoo' Adnues, credo, si sequentia audieris. Ideoque si ex duobus fideis oribus
ejusdam quantuaris, cum alter esectus aereditore totum ex met, nec ei cessae sint
d j ore convenietur. Nisi malis interpretari dandam non esse actionem a judice, nisi cessa sit eti, sed illud praesem. Paulo majora aggrediamur, decantatam L. I s. D. de Donationib-, ad quam plurimi exstant, iique egregii Virorum in arte nostra
excellentium commentarii, eadem hac opera restituere tentaturi. Post. eonfractum evirale erimen inquit Marcianus donatiο-nes factae non valent ex eo itutione Diu riam Severi et,. tonini, nisi eoAEdemnatio
reuia ι. Niorum de loco hoc vexatilimo conjecturas recensent Cl. Nullieu in Colis. p. 39., Auctor OV γr. Cio, μει. , horaer. Lib. 3. Raer. Quot.
94쪽
s 1α Filius omissae testamentum facere non potest: quoniam nihil suum habet, ut testari de eo pollit. Sed Divus Augustus Madicus
et Hosmari in Meletem. ad D. Differt. 23.
Num. Ita tidem demonstrarunt, ac quam clarissime evicerunt valere omnino meminratas donationes, uno casu excepto, secuta scilicet' condemnatione. Unam addo Novellam I M. Cat . ab aliis praetermissam, qua constituit Justinianus: qui in
eriminibus accusamur, in suibus leges modium aut proscriptionem de runt, si comvincantur, aut condemnentur, eorum δε
stantias non fieri luerum judicibus, sed
neque secundum veteres leges Vco eas anti eari. Corrigo itaque: modo valent, id est, hoc tempore valent; qua eadem significatione. ut unicum modo asseram rei vulgaris exemplum, i p. in'. m de Rer. Diris superiore libro ait e fuimus, m
Retinebis quoque Voculam in L. sta. s. I. D. de Aedilis. Edict., quam Ulpiano tantum non subripuit nimia Laelii Ta relli diligentia dicam, an temeritas. dum uncinulis inclusam non supervacuam sibi videri argueret, si ita emendes: Iubent Aediles restitia es quod venditioni accessit, et si quais aecessiones ipse praestiteris, Muterque , resoluιa emione, nihil amplius
eon quatu', quam MODO haberes, si venditio facta non Uet. Alio modo succurrere laboravit consultiss. Duirsema inta M. Lib. I. Cap. p., qui pro non substituit c. Denique, ne major copia nauseam moveat, adjunxisse cum maxime sufficiat L Q. S. i. D. de 3is quae ut ind. Iue qui non ure factum testamentum contendit, nec obtinuit, non repellitur ab eo quod meruit, hoc est, quod ex testamento accepit. E
po qui legarum secutus, ta est. secutus testamenti scripturam legatum accepit, postea falsum dixit id testamentum, amisistere debet quis eo Muttis est. Negationemstnium turbare videtur certissimum; re- - posci modo repellitur. Malim tamen. -. νεμοDur, quod omnino simili care auctor en Magno. Pro eo, quod sabulis reritis dicit N stra, talutis cerei e scribit Iarcianus in L. I. S. 4. D. de Lege Corn. de Fals Abundare visa fuit vox ultima D. GotnOsredo, aut certe mutanda, quUropter substituit
ceteris. Vellem cogitasset non omnes tabulas ex cera suisse, nequct omnes cera
tabulas suisse. Florentinam lectionem, quam in re dubia sequi malo, defendi s iis postir existimo ex usitatissimo more e rum, qui i longum per otesserebant, quo de vid. Uossius de Arte Gramm. Lib. I. p. 4 , et Dau'. de OrGogr. SM. pag. so. Scribendi illam consuetudinem diu R inae valuisse indicat Quinctil. Instis. Orat.
Lab. I. Gq. 7. Νώm. I . in Columna R strata Duilii est legioneis Cartaginis eis omnias , es eis , et eis alia. Distinxisse autem suspicor Marcianum tabulas et ceras, non ideo solum . quia praeter cereas, aliae etiam tabulae fuerunt, sed et, quod praeterolsum4n tabulas commissum, committitur nonnumquam in Plam ceram, tum scilicet, cum cera deturbatur tabularum
vinculis im sita, ad id, ut signum recipiat. Cauluis pi ures, quare voces illae, uti hoc loco. ita saepius alibi conjungantur, produxit Bynkerah. Obs Libri a.
Loco ejus, quod hie exhibetur, testa
tis, Convenientius videtur hoc loco vocabulum antestatio. Librarii cum scriptum invenirent a-estatis, nomenque illud ignorarent, notiorem sibi vocem testatio dederunt. Nolim tamen antestandi ritum ex Horatio aliisque.repetere, millies propositum S. Io. Multum negotii saecessit hic Madicus Interpretibus. quandoquidem certo constat ex pr. 2. ib. non est syerm. facites. , non Marcum sed Augustum, Nervam, Optimumque Imp. Traianum, ac plenius potin Adrianum facultatem eam com cestae. Ita enim imp. Militibus, qsi impotestate rentum sunt . in eo, quod in eastris adquisierunt , permi m est ex Constitutionibus Prine pum restamentum facere. ud quidem jus initio tantum militantiis bus diasum es itam ex auctoritate Divi Aa gusti, quam Abruae, nec non optimi , ev
95쪽
eus constituit, ut filius famulae miles de eo peculio, quod in ea.
stris adquisivit, testamentum facere possit. S. II.
ratoris Traturi, postea vero subseripuora Divi utibiam etiam dimi ι militia . id est vGemnis eonressum est. Ut i a sibi invicem adverta conciliarent Viri Juris prindentiae laude clarissimi, varii varia excogitarunt remedia. Sunt qui vocem Marcus delendam censent, quos et tequitur Otto ad P. I. e. Mannus pro Marcus aliisuralituunti Vir Nob. C. V. Uonchin ObsAIfe. Cap. i8. t.'s. loco Marcus reponit 'rator. Cl. Uri hos in Obs Puri Cio. pay i56. libertatem illam, quam impediliti jam seserant Principes priores repeti tam ac confirmatam fuisse a Marco existimat. eamque propter rationem. uti fieri
saepissime solet, ipsi Marco imp. primo coni itutionem illam ab Ulpiano adscribi.
Uerum eninavero, licet negare non sustineam, ita aliquando a ictis saetiim obse vari, haud temere tamen ad id ni Midduci patiar. ut credam, Auctorem nostrum. antiquitatis et successus temporum in primis studiosissimum interpretem , omissis anterioribus omnibus, unum Marcumsai sth nominaturum, euntque auctorem praedicaturum constitutionis. ab Octavi
no Augusto jam proditae. Facillimo negotio rem expedies, ac sibi restitues veram Ulpiani leotionem, si pro Marcus emendes militibus. quam conjecturam jam olim in mentem veniise video Fratri meo dilectissimo. inde Commentarium ejus ad Collat. Leg. Mos ti R. p. 33s. Erroris causa haec est, quod iisdem plane notis utraque vox antiquitus suit designata. Constat enim ex notissimis tribus auctoribus, qui si glas veteribus usitatas tradiderunt. M
litteram et Marcum et militem significasse. Ne quem autem moretur, quod mox vox
miles repetatur, quandoquidem qui in Ulpiani stilo non omnino mi hospes, nescire neutiquam potest, repetitiones ejusmodi, ma ris sorte perspicuitatis causa inflatinas, illi in deliciis esse. Facit materiae assinitas. ut et alii Domitii nostri loco corruptissimo medelam an erre allaborem in fragmento, quod sedivavit Triboniani diligentia in L. i. str. D. de Testam. Milit., ubi miliιibus inquit tib ram testamenti factionem primus quidem Dious Iulius Caesar conressis, sed ea concessio temporalis erat , δε inea vero primus
Dious Titus dedit ;ρα hoe Domitianus ἱpostes Divus Nerva plenissimam indulgentiam in milites contulit. Quod de Julio Caelare narrat Ulpianus, omisit Imp. in P. d. ob id, quia ea concessio tantum temporalis fuit. Domitianum quoque n- lentio praetermisit institutionum architectus, quoniam is sorte nihil de suo addi.dit, verum ea tantum retulit ac re mavit, quae ab Augusto antea suerant constituta. Id vero scrupulum movet, quod primum Divum Titum jus hoc militibus concessiste allicinat Vlpianus quum jam ab Augusto iisdem indultum fuisse, ut de eo quod in castris adquisiverunt testari lice. ret . probatum fuerit ante ex Assit. Distinctione secta memoratam dissicultatem removeri posse fortassean existimes, et a Divo Tito primo concessum fuisse statuas, ut sine anxia legum observantia liceret militibus testamenta condere, adeoque imtelligendam esse δ. I. I. de forma teri mentorum militarium, Iustinianum verod. I. atque Ulpianum in Me f. accipiendos esse de licentia testandi depeculio castrensi. At vero testamenti illius militaris privile- um antiquius Omnino videtur, quam utrito auctori hoc tribuamus. Novimus quam prona semper fuerit indulgentia Phiniscipuin in milites; Credendumne itaque neglexisse aut detrectasse Imperatores, lusillud, a Iulio Caesare jam, licet pro tempore, datum, militibus concedere 7 imo contra probabile si Augustum, imperatorem bene cautum ac priidentissimum, ut favorem militum hae arie sibi captaret, operam daturum suisci, quippe quibus ambitiose consulere soliti fuerunt imperantes. Ne vero in diversum trahat altum hac dere Suetonii silentium, scias velim omisitio videri auctorem alioquin diligentissmium, quia in actis adnotata non fuerat Augusti
haec constitutio, utpote cum Trajani demum tempore mandatis insertum fuerit hoc
96쪽
De Testamentis. 8Iii. Qui de statu sito incertus est, clacito, quod patre peregre mortuo, ignorat, se sui juris esse) testamentum facere non
potest..iet. Impubes, licet sui juris sit, testamentum facere non potest: quoniam nondum plenum judicium animi habet. S, I 3. Mutus, surdus, furiosus, itemque prodigus, cui lege bonis interdictum est, testamentum facere non possunt: mutus, quoniam verba nuncupationis loqui non potest: surdus, quoniam verba familiae emptoris exaudire non potest: furiosius, quoniam mentem non habet, Ut testari de ea re possit: prodigus, quoniam eommercium illi interdictum est, et ob id familiam mancipare non potest. g. is Latinus Junianus, item is, qui dedititiorum numero est, testamentum facere non potest: Latinus quidem, quoniam nominatim lege Iunia prohibitus est: is autem, qui dedititiorum numero est, quoniam nec quasi civis Romanus testari potest, cum sit,
pem hoc privilegium, auctore tamano in L. I. D. d. Test. Mia. Deinde quoque de licem tia testandi de peculio cailrensi militibus impertita nihil quidquam memoriae tradidit Tranquillos, quam tamen ab Augusto concessam dubium non est. Uero qui uesimile non videtur. Domitianum necesse habiturum fuisse facultatem a Tito Datre indultam, cui in postquam per biennium ac tres quasi n. les imperii gubernacula
is tenuerat, successit, revocare, 'uo ten .
mire certe fieri non potuerit, ut jus hoc a Tito datum longo Jam usu eviluerit. Pinstremo tandem nullibi, quantum equidem scio. mentio occurrit privilegii illius a Ti. to concessi quod tamen memoraturos fuisse puto ictos. aliosque, si primus ille conliutuisset. Notarum Opem si adhibeasdita Vbpianum restitues, atque Augusto suum reddes: Pro Divus Πι--reponas Div.
vel D A T T E .lhoc est, Divus Au=ssus sestamenti factionem aedit. Possis et ita scribere: T T jus dedis . hoc est, u
stamenis, saciendi puta 1us dedis. Probo et Magnone testibus sagiae, quas erinfiii. ea, quam dixi, notione frequentissimo in usu fuere. Epr Θιomposuit ictus, quia, quum in superioribus memoraverat jam rassamenti famonem, susscere credidit hielitteram vocis illius primam posuit . Pro Dious Titus legendum conjecit Nob. Vonch I. e. Divus filius. intelligendumque filium Iulii Caesaris adoptivum M.
f. Ir. Qui enim de statu suo incertus
est, certam legem testamento, praestaret sorte in testamento, dicere non potest L. 24.
D. Qui test. De. pag., add. L. I. D. de
s. ia. Id est, minores XIV. annorum, aut puellae Xll. Carus in IV. Lib. a. Tit. I. S. a. Spadones tempore testari possunt, quo plerique sim es pubescant, id .
est, anno decimo oriaVo. Paul. in uent.
Lib. 3. Tit. 4. L 2. S. I 3. Potest furiosus tempore intermissi isuroris, Paul. Sent. L. 3. Tit. 4. F. f., per intervalla quibus sanus est, Cajus Lib. u. . Tu 3. 3.3., item prodigus, recepta .
vitae sanitate . ad honos mores reversus, et testamentum facere, et ad testamenti sintennia adhiberi potest. Paul. Sem. Lib. q. Tu , Ia. Pro rou ut restari de ea re posmmalo : ut testari ait , mente puta, atque animi sui sententia, ac voluntate recte'ossit., I . Osse dii interpretes vox meus,
97쪽
peregrinus: nec quassi peregrinus, quoniam nullius certae civitatisiciens, ut adversus leges civitatis sitiae testetur.
nec immerito. quippe quae, si pro gnaro
accipias, netitiquam huc convenit. Cu-jacius corrigit: certae civitatis emis est,
vel ceriae civitatis sit, quod instremum Cliarondas etiam in textum recepit. Schul tingius pro sciens mallet eruit est. Nulla quidem . si mihi credias, litterula mutata salva erit lectio vulgata, dummodo, quae per compendium exarata et contracta lunt vocabula. ea significatione resolvas, qua posita ea fuisse antiquis auctores certi prindiderunt, quarum notarum rudes librarii unum Vocabulum crediderunt, quod revera per Plura est explicandum. SEI de- sanasse sicuti docet pilaigno, in pro etiam- nune scriptum Valerius Probus indicat, Saulem,nt interpretatur uterque. Plene itaque, servatis omnibus litteris, ita legendum : eivitatis, sicuti etiamnune fum adedititios intellige, atque eos qui illorum
Ea Visui notas, et vulgatam lectionem vindicavi. Rem ipsam quod attinet, sensum hunc essse arbitror: Is qui dedititio.
rum numero est, testamentum facere non
potest, quoniam neque quasi civis Romanus potest testari . cuin sit peregrinus. D duisiorum numero heres institui nonpmest. quia peregrinus est, eum quo testamenIi fabis non vid infra Tu. ua. F. a. di vimus dedititios ex lege Aelia Sentia nomen accepisse ad instar peregrinorum 4 e rum puta , qui viisti Romanis sese dedide. rant, quod eEr in pluribus persequitur Theophilius ad T. Lib. i. Ti I. s. eos i mellige, qui populum suum, urbem. agros, aquas, terminos, delubra, utensilia, d nique divina humanaque omnia in Populi Romani ditionem dediderant. ex solenni formula, quam servavit Livius. Conser Commentarios ad Case Inst. Lib. I. Tit. I. S. 3. Imititiorum numero qui censeantur tradit Noster Tu. I. I. M. Sed pergo. Neque potest etiam is qui deditiliorum
numero est testari quasi peregrinus, quoniam trullius certae sum civitatis dedititii sicuti etiam nunc obtinet, licet hodie ex benignissima Antonini Caracallae constitu
tione communicata sit cum omnibus ita nuis. in orbe Romano degentibus, civitas, eo effectu, ut adversum, hoc est j
eundurn leges civitatis suae testetur. Uni. titios sane Ulpiani aevo supersuis te . atque antiquo jure suisse aestimatos certissimum apparet ex qua plurimis eiusdem locis quae jam produxerunt Scsultinous ad Cajum I. e. , et Cujacius ad Ulpianum Tu. 3. L I. Neque sane temere quis animum inducat suum, ut credat, faecem hanc hominum, Poenae caussa vinctorum. sti.
gmate notatorum. Propter noram toris.
rum, imo jam propter maleficia tradit rum, ut cum bestiis depugnarent, tales inquam, ut ut a domino manumissos. illis accenseri , quos henevolentia Principis cives esse voluit; licet tamen inficias ne liquam eam, libertatem dedititiam abivii se postmodum in desuemdinem, quam denique plane sustulit Iustinianus in L. un. C. de D. ii ista libertate tollenda. et in G. 4. . de Sueesi. Liberi. , adde Spanhem. i. Orbe Rom. R. Is . 9. Demonstravimus, ni fallor, id quod cum maxime nobis ostendisse sumit, ea, qua Ulpianus vixit, aetate, tempore scilicet Almuidri Severi
imp., sum δε liberarim dedititiam eamue Caracallae celeintissima constitutione, cujus ipse Domitius meminit in L. D. de Salu Homin. . sublatam non fuisse. Quod de peregrinis refert Noster, Coninstat testamenti factionem eos non habuisse, maximam quoque illos inter et cives o, timiisse disserentiam. Egregia quae ad vocis peregrini lignificati irem itemque jura
eorum pertinent, notarunt Consulti TNoordhere de Lere Petroniap. I S. D. . et Spanheim L e. , adde Frelierum in Thes r. oti. Tom. I. p. 927. Novissime ex
professo de Pure Pereerinorum specimen elaboratissimum scripsit Vir Ampliae. , Ciυitatis patriae Consul Optimus, J. N.
an der Hoop, Lugduni Batavorum editum anno I 759., quo quicquid ad elegamtissimam hanc materiam pertinet, sive antia qua Romanorum, aliarumque gentium
98쪽
m Testamentis. DI is. Feminae post duodecimum annum aetatis testamenta niscere possunt, tutore auctore, donec in tutela sinti 16. Servus publicus Praetoriani parte dimidia testimenti sa-ciendi habet jus.
iura spectes, sive jus hodiernum conside- incerti librarii quid illud ne, quod per
res, erudite pertra Vita muw exponit Magno, designaret, P R nins. I s. Uxores quae in manu erant ab tam, quae exigua admodum disserentia et que in potestate, testari omnino prohibe- Populum Romanum et Praetorem exprim tantur, solae itaque possunt, quae sunt bat, accipere maluerunt Praetorem, ut suae potestatis uxores, et sui juris feminae; ita usitatum vocabulum Praetoriani po possunt autem hae tutore a re, donec sent incere. Eundem errorem in Tit. 24.1n tutela sunt. id est, donec capite non , a8. infra, quo loco Schultingius Ch fuerunt diminutae, vel in manum conve- rondam secutus P. R-ni in textum renerunt. Dissentit P. Faber ad h. L, qui cepit, pari modo corrigo. Fortasse a
interposita au itate viri posse eas testari rem servos publicos, civitatesque jus hoc existimat. Rectius Grupen de Ux. Rom. olim non habuisse, eamque causam fuisseCas. 3. S. I a. p. 72. statuendum est, quod nune addidit Ulpia-L 16. Pro Praetoriani alii codices ex- nus. Quam coniecturam nostram firmare hibent Praeroru-; C acius corrigit Po- Videntur, quod ad civitates attinet, Ul-ρuli Romani. Dem sequitur Schulting. mani verba, quae adjungit in L 28. e. , a Probat quoque Uriacit emendationem Ot- Divo Nerva hoc introductum, Hadrianoto in Prain praemissa tom. ef postea auctore a Senatu diligentius suisse M. Idi. Mira sunt, imo fidem poene su- constitutum. De vrvis publicis multiaretant. quae de ea re narrant Pulvaeus disseruit Pater in Libriis de Nominis. Hi tap. 33s., et into d. L Ut ne quid lit- 45. De testamenti saeticine servo publico terarum pereat. malim Populi Romani firmissa, vide quos citat I. F. De Retes nune ; scriptum suisse conjicio P R ne, in Def. Merem tom. 6. p. 72. ninu. S.
quemadmodum Heres insilui debeat.
Heres institui recte potest his verbis: TITIUS HERES EST TITIUS HERES SIT, TITIUM HEREDEM ESSE
I. I. Iuvat hoc loco, quo de eo inqui- ciat Cujacium qui pro aster semis substi.
rit Auctor, quemadmodum heres institui stult as. Virum hum Summum secuti debeat, et nostram conferre symbolam ad fuere plerique, quos inter quoque Geleeleberrimam L. V. D. de Hereae. Insiit., riae meae aecora atque ornamenta em ad quam interpretandam, emendandam gia Cornelius van Ech in Princip. D. Mis , quot lint sere sunt hilarioris famae Tu. - Q. et Pup. Su . num. XI. et A. IurisconsuIti certatim operas suas contule- Schultlis, ad Tu. sis. in alia omniarum. Ex multo pluribus ninninasse uita ruerunt Sectius in Tris. Iur. λι. Tom. I.
99쪽
IUBEO. Illa autem institutio, HEREDEM INSTITUO, HEREDEM FACIO, plerisque improbata est.
Crusius ibid. I. 667 , et Fretier. ibis. p. 498., adde Gundi ing. Gun illarian. Art. D. OV. 3 , et, quem primo loco nominare debueram, c om. VanBynkershoecii Lib. 4. OhL. I p., denique inton. ad I. ult. I. de Hus. Subst. Ne singulorum opinionibus ad examen revocatis, tempora tua morer, paucis dico, hunc mihi calum legis videri. Calus paterfamilias in teli unemo tuo ita scripsit: Titius heres esto: si Titius heres non erit, Sempronius heres esto. Titius servus. quem in enuum esse testator crediderat. sibi h
reditatem acquirere, neque eam suo nomine adire potest, potest tamen justu domini sui. Quaeritur autem, qui fiat de hereditate, et quo modo dividi eam o diteat In hae casu inquit Julianus femissis
fient, ita ut aster semis inter eum, qui do. minus instituit heredis fuerit, et βbstiturum aequis portionibus dividatur. Iisdem modo Pomponius resert in L. ς I. sequenti,
constituisse Tiberium Caesarem in persona Parthenii; quo casu his verbis fingo dixi se testatorem: Parthenius heres esto, si h
res is non erit, Maevius heres esto. Paruienius, quem ingenuum esse sibi persua-larat testator. vere autem seros erat Tiberii, hereditatem adiit justii Imperatoris; divisa est hereditas inter Tiberium, dinminum servi. et Maevium aequis poritonibus. ita de re, credo, Videbitur ceditissimum ei, qui totum textum rite inluditur, et cum illo conscrt S. ult. 7 de Vuln Uit., quibus addo Phe intutu, qui eXpresse τα κω interpretatur, licet ta--n nec deant, qui Uisentiunt, pluriami. De verbis major est difficultas. Alimrum tantummodo semissem mminat Lex P., quum tamen de utroque dici debuerat. Nisi audaciae in suspicionem me eo
nomine perventurum Vererer, emendarem per geminationem aBer et aiser. sed cum
de eo persuasurum me fore vehementer dubitem, videndum est. an altera possit rem expediendi via excogitari. Per ellipsimiocum explicandum fortas te quis existimet, quasi dixerit Ierias: Auersemis ... et alto
inter subsiliuium. Posiis et post sua vition addere A, quod, Valerio Probo auctore, significat alius, suam vocem postaster poni vulgare est. Sin plenius mavis A. S., hoc est, auer femis, quae litterae absorptae sorte suerunt a sequelati aequis.
Per comi endium scripsille haec Julianum
dicas, quia eadem verba praecesserant;
quid quod et semis per sumplex designatum olim constet Reserendum puto potius fragmentum hoc ad classem eorum, in quibus festinam tes leti aliud scripserunt, quam initio destinaverant. Non inusitatum hoc esse in reliquiis Prudentum , caeterorumque Scriptorum antiquorum abunde ostendit G. modi in Probab. Lib. I. p. D. Exemplorum multam copiam adsidit F. Ryger. is in elegantissimis observat. Iur. Rom. Cap. I9. Proposuisse sibi primum scribere Iulianum Opinor: Da in aure semis fertineat ad dominum servi, aure ad susti imium . mutavit deinceps sernionem, inscripsi alter semis ete. Auer itaque exponendum reor ex mente Auctoris uIerque,
quoniam enim duae sunt partes, duo semisses, respectu unius est alter, respectavero amborum est uterque.
Adseram exemplum huic nostro quam simillimum ex L. uis. S. 4. C. de Testam. Manum, quo loco id agit Imp. Justinia-inus, ut constituat. quid fieri oporteat, si quid humanitus alicui acciderit intestato aut etiam post conditiim testamentum, nemo autem quisquam desineti hereditatem adire sustineat, propterea quod damno. sam cani sibi suturam veretur, aliamve ob causam. Traditurus aurem quid juris ob tineat, quod attinet ad relictas libertates,
narrat Primum, quid hac do re sanxerit Divus Marcus . deinde quid ipse illius
constitutioni addiderit refert in S. 4. Beue iis ais anquit replationem praesutae con suutioni donantes, sancimus, ut, si non unus veniat hereditatis perisor, seu plures
quidem uno momento, uterque uri ampli ret . omnibus desur licen ta communiser he reditatem adire. In interpretandis verbi uterque via a tioras defusaruiu haud minci VHerraditionis suis cinis cutis Monstrum
100쪽
cuemadmodum Heres institui debeat.
strum esse exclamat Des . Flerat diu in obf. dum est. Eodem isicam vox ea occur- et Ememtit. Cop. 4 , et sic reponit: ut rit in L. Mis. S. s. C .. Bois quae sileris. tres, nuatuor, vse ampliores. Dionys. Gm Minopia ex utraque parieturiitur; addo tholredus pro uterque silestitui mavult υ- Brissonium in V. Merpis et utrasque. Nebique. Nimium illa a vulgata ieetione rin Vero moretur quempiam, quod adire hic cedere unusquisque animadVertit, haec pro adeundi politum apparet. De vulgatis. nullo sensu obtrudi , adeo ut dissiculter limo hoc liriuendi more in*ici possunt. quem in e m descensurum esse opinionem qui similium exemplorum copiam allatim arbitrer, ut a Justiniano ita prolectum cs- exhibent, idem Auctor pag. 1, Vechnerila sentiat. Sine cris eos Ope, puto, lex la Henen. Lib. I. p. 17. num. 3. Κorueiatis commodam explicationem accipiet, ad Ge. Lib. I. sis. s. Num. s. Quo deii hoc modo intelligamus: Sancimus ut propterea monendum esse duxi, quia vibomnes primi adire hereditatem, eo easu, deo essis , quod mireris profecto , quos non modo si unus veniat solus, sed et si ostendit haec a Graecis rectata, ac pro- plures. Uterque relartur ad non tinus, id batissimis strinoribus ustatissimili'uen. est duo, a Dores ad plures. Tantum hic, di formula. Denique sed, seu uti saepis-
uti saepissime apud optimos quosque scri- sme scribi solebat olim, atque etiamnunc mores subaudiendum omittitur, vide quae in pandestis I 'orentinis plurimis in locis de ellipsi hac notavit Vir Doctissimus superest, set accipiendum hie est pro os Auctor OV Pur. Cis. p. 1 Hoc loco ei. Consule de significatione illa Val. Gul. sane stibintellio vocabulum illud adeo ei fi Forther in Obs Subsee. Lib. I. Cis. uis.
certum. quam quod certissimum; quod si Vecliner. d. l. Cap. s. Num. 4. aad. Cl. enim plures adeunt, et unum adire negari Dulier ad Hor. Lib. a. CV. 4. Num. 4. et . nequit. Hoc itaque designat imp., ut, si dictus Auctor p. 18. Reberri huc velimilam unus veniat tantum, hoc est duo, sed quae de verbis directis, et leganssi vo et si plures veniant, uterque, id est duo bulo, quo Decemviri utuntur in Legibus illi, vel ampliores, fures, puta quam All. Tabularum, iteinque de testamentis duo. adire iniuint. De duobus itaque, antiquissimis, legum more conditis, aliis uti stequentissime alias, titerque accipien- notavi.
ΤITULUS XXII. qui Heredes instillii possint.
S. I. V. Teredes institui possunt, qui testamenti factionem cum LI testatore habent. S. 2. Dediutiorum numero heres institui non potest; quia peregrinus est, cum quo testamenti sectio non est. g. 3. Latinus Iunianus , siquidem mortis testatoris tempore, vel intra diem cretionis, civis Romanus sit, heres esse potest. Quod
L 3. Verba Latinus Ioianus, licet ausu sorte nimis temerario, quamVis coineorum vestigia non exstent in codicibus cedam, agi hoc loco de Latino Iuniano.lcriptis, in textum receperunt Editores, videri certissimum. Lantini vocem, tuae