Domitii Ulpiani fragmenta libri singularis regularum, et incerti auctoris collatio legum Mosaicarum et Romanarum, quibus notas adjecit Joannes Cannegieter, ... accedunt ejusdem disquisitio de notis, et siglis veterum, et observationum miscellanearum

발행: 1774년

분량: 552페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

221쪽

quae a quibusdam in praeteritum nefarie incesteque commissa

his, et, si quid tale eompereris, eοηβles

nos, ut astinemus, an per immanitatem

facinoris, si . evm p et eommiserit, suessicio a ciendus I . Gram Inaticis si credimus, dissimulare est, fingere te nescire quod scis: ita Nonius, a. bi. Vix tamen est, ut huic loco convenire videatur ea notio, exponendo: potes Πngere non locum habere hoc cam I nam Ordinariam: quorsum enin quaeso, simul tio fictiove aus dicenti, in re praebinimcravissima, in parricidio, quod delictum exquisitissimis poenis coerceri voluerunt divina humanaque jura Omnia Haud inepte ouis conjiciat, male revocave librarios vocem 3mulare , saepius in hac et praecedenti lege repetitam, quales er-ςes ab hoc hominum gemere ste uen-- me erratos fuisse ostendit Noordherk in OV. me. p. Levissima mutatione reddes verbum aptissimum, si ita rescrDhas: poenaa Hus dioensare. Nmue tamen difflendum, aevo certe resteriori, Dro nepheere usumatum fuisse dissimulare

verbum: quo sensu in his a Sulimio Severo positum fuisse obsinat Vmius in Dial. a. Cap. I. DISSIMUL UMβrab. a. op. I. Ne DISSIMULAEIUM Regis imperium consecutura macres pro derat. Addo Animum ad Paul. Sent. Lib.

4. Tit. s. S g. Si is, qui heres feri re , . . . . adire hereditatem DISSIMUm, hoc est. detrectet. Dixerat Pau Ius hererim nolle adire hereditas '. lamam Interpr. Lib. s. 7 ιι. 33. S. Izid est, sine mora, negle

quoque in Responsis-quit, admonitus a fugimi πο-m adsignare DISSIMULAT, id est in.

vi' m. Quod si itaque maVIS

in muriare accipe, excusare . daspensare, remittere. Vitiata quoque se. uuentia sensu saniore, Myr forte pri.

um δενιε. hoc est, si sensu sini*r

rit. vel sit. Qua de ellipsi dixa altha, anote eo momento, quo scilicet saniore sensu usus is fuit, scelus admiserit, atque ideo neque venia illi dari potest propter

furorem, quia matri manus intulit non furens, PS eo temporis momento, quo mentis compos fuit. Per immanitate1nexpono propter. aut ita emendo. Exiguam quidem disserentiam elle uti iusque vocis licripturae ex Magnone constat. Indicam maculas aliis, quantum scio, praetermissis: pergo ad ea, quae morata suere Interpretes , qui ad dictam legem commentaria scripserunt. Simulationιm extiliat editio, quae Hugonis a Porta est impressa anno as58: verum non tanti ea Videtur, ut propterea quidquam in Florentino mutandum censeamus, cum eodem

redeat sensus, sive simulatione, sive P, hoc est per simulationem c quo modo eo casu rescribere necesse euet praeseras. Majoris momenti videtur,quod in exemplaribus nonnullis negatio inseritur in his: quoniam tam ad poenam, quod factum qumque in ea, quam modo allegavi, Hugonis a Porta editione, quam intellexit, credo, Jauchius, cum non in vulgatis codiei. bus addi hic notavit: quam ob rem immerito vapulat a Cl. Schrodero in ObsLib. a. p. 242. Necessarium equidem neutiquam duxerim ,ut invito Codici Florentino,quod volunt plerique. salutarem illam. si Viis placet, particulam obtrindamus. Haud ianu eam inficias, juris rationi adversari, puniri eum, qui rationis usu destitutus, ac furore correptus, cri men quamvis horrendum ac letestabile commisit, siquidem adsticho non est a, denda adflictio, lausque miser iste ipso su- rore punitur , quod est in lege nostra: attamen recte se ocul dubio consititurus est et furi rulo ipsi. et proximis, qui m-

sanientem carceri mancipet, ac Vinculis etiam tradat: cum ut hoc pacto audaciam eius cinrceat, tum quoque ut puniat eum usque dum certis rerum argumentIs comingus seli itido, non simulato furore scelus Dio perpetratum. Quod si autem postea vel competium suerit .verum fuisse

furorem , levis certe ea poena erit parricidae, si poena dicenda,vinculis per bre-

222쪽

TITULUS VI. Dei uestis Nuptiis. 2Issunt, non oportere hJ credimus, ' cum vel cohibenda stini, vel

etiam vindicanda, IJ insurgere nos disciplina nostrorum tempo. rum cohortatur. Ita enim et ipsos immortales Deos Romano nomini, ut semper fuerunt, faventes atque placatos fumros esse non dubium est, si cunctos sub imperio nostio agentes piam , religiosamque, et quietam, et caram in Omnibus4 J more colere peripexerimus vitam. In quo id etiam providendum quam maxime eme censuimus, ut matrimoniis religiose atque legitime juxta

disciplinam juris veteris copulatis, tam eorum honestati, De J qui

nuptiarum conjunmones sectantur, quam etiam his, qui cum dein. ceps servata religione nascentur, incipiat esse C sitatum: et hon

state nascendi etiam pol teritas ipsa purgata sit. Id enim pietati nostrae maxime placuit, ut sancte necessitudinum nomina obtineant

apud s J astinus suos piam ac resimium fgJ consanguinitati de-

hitam caritatem. Nefas enim credere est ea, quae in Praeteritum a compluribus constat esse commissa, cum pecudum ac servum prinmiscuo ritu ad illicita connubia instinctu exercendae libidinis sine ullo respectu pudoris ac pietatis irruerint. Sed quaecunque a tehac vel imperitia delinquentium, vel pro ignorantia juris, barba ricae immanitatis ritu ex illicitis matrimoniis videntur admissa, quam. quam essent severissime vindicanda, tamen Contemplatione elementiae fi J nostrae ad indulgentiam volumus pertinere: ita tamen, ut quicunque in anteactum tempus illicitis incestisque se matrimoniis polluerunt, hactenus adeptos se esse nostra indulgentia sciant, utpost tam nefaria facinora, vitam quidem sibi gratulentur esse concessam: sciant tamen, non legitimos se suscepisse liberos, quos tam nefaria

mvissimum tempus oneratum fuisse, qui ne--πυptiarum eo unctiones sectan-lamas manus matri suae intulit. Addo et tur. 15pono: qui jam matrimonio con- ad poenam pertinere, ut, nocente sorte juncti ac copulati sunt. Qui eum. Lego reo, si licium de praelante sumi r ita quicunque. Servata religione, c est, hoc Credimur, eum via. Post credimus tempore, eum religio legum antiquarum ponendum punctum. Cum expone ευμ servatur, atque adtenditur, et ex eo jureniam. Quod si saro vindicanda malis vim vindicantur nefarie incesteque commissa.

nullus intercedam. Asteriscum' su ADctus. Repono inues. ante cum veI non agnoscit Hesd. CensavguinitML. Praeseram eonsa Dcc Insurgere. Scriptum forte IG in. guinitatique, nisi malis et subimelligere. furore, hoc est, igitur laesurrere. Vide Quae proxime insequuntur: nefas enim Nagnonem et Petrum Diaconum. eredere in interpretor: credendum eniri d) Moire. Malim: more R, vel Ro. nelas esse, illicita esse ac nefaria. hoc est, Romano. Intellige Romanorum ch strae σου indu ntiam. Praestet, simplicitatem, castitatemque antiquam. crem, nostram adeo in lemiam.

Dd a co

223쪽

coniunetione genuerunt. Ita enim fiet, ut de sutum quoque ne-.mo audeat ininenatis cupiditatibus obedire, cum et sciant ita prae cedentes admitares istiusinodi criminum venia liberatos, ut j Ii. herorum quod illicite genuerunt siue Iliones careatur, quae juxta vetustitem Romanis legibus negabatur. Et optassemus quidem. nec ante quicquam eiusmodi esse commissum, quod esset aut cle. inentia remittendum, aut legibus corrigendum. Sed et post hanc religionem sanetitatemque in connubiis copulandis volumus ab innoquoque servari, ut te ad disciplinam legesque Romanas meminerint pertinere: et eas tantum sciant nuptias licitas, quae sinat Romano aure permistae. Cum quibus autem possinis tam cognatorum, quam ex adfinium numero Contrahi non liceat matrimonium, hoc edicto nostro complexi sumus: cum filia, nepte, pronepteque; matre, avia, proavia: et latere amita, ac matertera, roris fi lia, et ex ea nepte. Itemque ex adfinibus privigna. noverca, s

cm, nuru, caeterisque, quae antiquo jure prohibentur, a quibus cunctos volumus abstinere. O i J Nihil enim nisi hanc tantum ac venerabiles nostra jura custodiunt, et ita ad tantam magnitudi

nem O Liberorum ete. Corrigo: liberi e rum, quos caut ςuod, hoc est, quia eos

inlicite genuerunt , Decessenibus eareant, in quae quoque juxta. . . Possis et retinere liberorum. Um certum est, liberos ex incestis nuptiis procreatos patri nunquam multo minus natrem filiis Raecessisse. Pater in . quem justae nuptiae demonstrant. lnc stuosi vero, vel ex nefariis conjugiis geniti patrem nullatenus habuisse censeban tur, muriique aestimabantur. Uide Cajum in IV. Lib. I. Tit. . I. R A lue g. 2. h. t. Post . careatur asteriscum collocat Heid. 3 MMI enim nisi hane tanIum cc ve nerabiles. Scriptum fuisse conjicio, nibuenim NT his aeque sanctum ae venerabile Dera. S saerum denotare, dein sacras, secratasque dici Principum constitutiones et edicta notissimum est. Ut vis enim etiamnum imperatoribus rem divinam sacere Romani consueverunt. Hinc Ovidius ομstium Lib. I. Et g. u. N. Ic Q. D. .

Domui si I imus illi, S. sitis Asum publica iusta mibi.

Ine duce F dixi felicia Demeta, ρroque Gesor et bura pixs, Caesaria que dedi. Variae sunt lectiones, quas vel ex librisIIMus et codicibus antiquis, vel ex ingenio supposuerunt Interpretes , ut VenutIor. nitorem suum resti iumenta Et mrissimi judicii. ac Variaeria conspicuus Vir Ioannes rictis , adfinis meus, dum in vivis esses. dilectissimus. cujus immaturam mortem dolent omnes boni, ita legendum , se conjicere per epistolam mecum olim communicavit: Si fatis adjuvi publiea vota meis.

MalimSi saera Augusti publiea visa inibi.

Adjuvant opinis.

tu, quod omisuit arbitratias,

rent, itemque penta. ouam

ta, in

ili endum qui

r in commenta in is ac fanctos di. dum in terris age--ata, functa ain

iis proficiscebam retor : si Augustus

224쪽

nem fiJ Romanam gesta sm cunctorum non mirum favore

pervenit, quoniam omnes leges sua religione sapienti, pudorisque observatione devinxit. Quare hoc edicto nostro volumus omnibus palam fieri, quod praeteritorum venia per clementiam nostiam contra disciplinam videtur indulta, ad ea tantum delicta pertineat. quae in die tertio ML Januariarum I usto et Anulino ConS ubdentur esse commissa. Si qua autem contra Romani nominis decus, sanctitatemque Imm, post silmdictum diem deprehendun. tur admissa, digna severitate plectentur. Nec enim ullam in tam nefario scelere quisquam existimet veniam se consequi posse, qui tam evidenti crimini, et post edictum nostrum non dubitabit' so Jblica et privata. De divinis honoribus Λugusto concessis ita Florus Lib. 4. Cap.

MD: et merentius ussum est π men Aurusii, ut fellic jam tum, dum eat rei terras, ipso nomine et titulo consteraretur. ad quem locum vide quae mi runt Commentatores. NT notam nomi--ιis interpretatur P. Diaconus, intellige autem per onas ante enumeratas. Eadem opera mitui posse arbitror verum sensum proculi in L. Is. m. D. de Tris. Mn. , vel oleo Iem Uem haec exhibentur in codicibus optimis '. Vinum eum vasis sedavit rc supple quis, vel testator negat Erebarius, quod in doliis sit deberi, o sensum D toris alium putat es, verbor-asium caeterum dolia in vasis vinariis non EsSENT. Ego, es Asia in vasis visariis non SUAT, tamen non ea mederem In batio. . . . Reparandae scripturae depravatae laborem naum impenderunt haud pauci magni nomini actit sententi in plurimorum recensuit Ui. Wieling. in Lin. r. Civ. Lib. r. Cap. a. Omissis quae adnotarunt alii, hoc unum dico verba

SE NT explicanda mihi videri s. nominata, pro NON SUNT per gemina

tionem malo non sunt nomisata. Latinitatem Lor. -6. D. de U. S, quae huc apprime convenit, optime defendit Cl. Marctari in Imrem. Lib. I. Cap. 22. l Romanam mea. Emendo: R. Rθ-- evecta, hoc est, Res Rσmana. Ita R. Pl rem privaram exponit Diae M. Asteriscum ante Romanam omisit mid. in Cancto n mirum. Resa,

bo: sanctorum Deorum, nec mirum.

teri. 'mi Cons , quam exhibet Frater p. I 87., emendantis quod suae. Pro videmtu in mox subsequentiora Heid. perperam habet videtur. Ο Infuere. Lego eri M. . . issicera

subintellecto pronomine s. Pari modo Ulpianus in L. 63. D. de Rei VAae, quam eis hoc loco juvat illustrare: S i r Risuere jussus, judiei non paret, conten dos non posse se restiruere, si ostiam M-heat rem , manu militari, o eis suineis ab eo med transsemuν. Quando demum

adhiberi possit manus militaris, constat ex L. 2. C. de his, qu Iatro et oee., quam si cum dicta L. 63. conferas, evanescent opinor, nebulae, quae visae fuerunt Ant.

Fabro in Conrect. Lib. I 6. Cap. II. Alio modo Tribonianum defendit Ampl. Bynherino k Lib. 3. Obs i . Pergit ibidem Jetus: Si vero non potest restituere, F qu dem dola ferit, quo minur is, Nun

tione in in uum juraveris, damnandus est. Pro glossemate habenda, ac saras ejicienda esse verba sine u la taratione arbitratur D. I eraldus in OV. Cap. 26. . te. mere Prose . ac sine justa causa: certi enim auris est, dolo interveniente, in litem jurari ab adversario in infinitum, hoe est, non definitum, non definita veritate pretii, neque ratione habita quanti ea rea constet adversario, adeoque sine ulla rellaxatione. Audi sis Paulum in L. a. f. r.

D. de in litem jurandas torsiae, isqva

225쪽

uis COLLATIO LEG. MOSAIC. ET ROMANARUM.

insuere. Dat. fpJ Kal. Μ i Damasco, Tum et Anulino C TS. s. ERMOGE NUS sub titulo de nuptiis: Impp. Di itianus

et Maximianus ΑΛ. T. Flaviano. His, qui incestas nuptias per errorem contrahunt, ne poenis subjiciantur, ita demum elementia Principum subvenit, si postea quam errorem suum rescierint,illeo nefarias nuptias dirimerint. Prop. Id. Man ' et Diogene Concmne quoque constitutionem Gregorianus titulo de nuptiis inseruit. quae est tricesima et secunda , aliis tamen ei die et Og, id est: COM

S ITIO PP. V ID. PUN. DIOCLIT O TER ET MOLMI O AUGUSTIS. g. 6. PAPIANUS libro singulari de adulteriis. Qui mroris fi

liam uxorem duxerat per errorem, antequam Praeveniretur a deis

latore, D J dirimit coitum: quaero an adhuc possit accusari. Re

quod intersit agentis solum aestimatur: MAtiri eum eulpis non restuuentis, vel uon μιμbentis punitur. Cum vero corus, aut ouintumacia nen restituentis, vel non exhiben- is, quanti in litem Iuraverit actor. Add.

MD. L I. D. de Appellat. em, quam dixi, του se ellipsis o eurrit in his Alfeni in L. 27. D. de Condit. et Demonsr. In testamento quidam seripserat, ut si monumentum . . . ferra: nisi factum esset , heredes se magna ρecunia muArare . . . Remnuit: βinlinigeretur inuadmonumentum demonstrare voLisset is, qui

testamentum θειω , tametsi in seriptura NON TUM ESSET, tamen ad M. quod ille se demenstrare animo sensisses, fieri de

here. De vera verborum corruptorum le

ctione inquisiverum Bynkersh. OU. Lib.

g. Cap. 25. et Conradi in Repreh. p. 56, item Pu an in Programmate, quod con te rarum demdem continet. Scriptum tuisse puto uainisi in seriptura A. nrimum e et, hoc est, aliud nominatum esset. Λitemque AL pro alius scriptum testantur Quid si hac opera restitueretentemus Praetoris edictum in L. I. pr. D. de Publiean. Quod publicanus, ejus publicani nomine vi ademeris, quodve familia publicanorum, si id restitutum non eris, in duplum. . . iudicium dabo. . . Si id , ad ςuos ea res pertinebis, non exhi&hiιών. in dominos sine noxae deditione judicium dabo. Aliorum Opiniones, qui lectioni la ranti medicinam adferre conati fuerunt, in medium produxere Cl. orta an Elis. Cas. 9. Bynversim in obf. Lib.6. p. I. et 'eher. in Tris. Pur. Ottam Tom. p. 933. Add. Obic Misc. Amsteti I. I. p. 24 I. Scriptum exstitisse conjicio: uod publicanus ex ri pullicani nomine vi, oc est, quod publicanus exegeris, alius et reliqua. Ex significasse exigitur eis-ctis, tradidere Probus et Diaconus. Exegisse autem intelligo injuria , ac vi, quod mox additur. Caetera sic restituo: M Dad quem ea res. . . de servis enim loqui Praetorem indicat di ista lex I. 6, ubi e dem verba, parumper tamen mutata, uti sicivm saepissime, repetuntur.

dein ante id es asteriscum poniti Lacu nam ita supplet Schultingius: Tueriano II. pro et Diogene emendat et Dione. Leg dum sorte . quas per geminationem: Mari Max. et Diogene, hoc est, Martias. M xμmianoMic speras nomenMim erro' incognitum, in Pandem memoratur. Fuit autem fortasse Consul sussectus. re exponooro-ρ ia. Denisue in fine excidisse credo quod manifestum videtur ex adjecta vocerer. Similiter ex eodem Gregoriano Cindice refert noster ID. 3. in pne: Dista tiano A. LII. et Aristone Consi.

f. S ca Dirimit. Uti in I. praecedenti est dirimeris, ita hoc loco dirimis legas,

226쪽

TITULUS VL De inreslis Nuptiis.

ndit: Et qui conjunctae Rroris filiae bona fide abstinuit.

poenam remitti palam est: quia qui errore cognito diremit coitum. creditur eius voluntatis fuisse, ut, si Pisset se in eo necessitudinis gradu positum, non fuisset tale matrimonium copulaturus. Idem dicitur in eos, qui incessas nuptias contraxerunt. Mauricti tamen sunt omnes incesti per sedem. cum adhuc rudibus populis ex

Divino nutu condita iisdem assipulantibus Rancirentur. Et utique omnes maledicti puniti sunt, quos Divina et humana sententia consona voce damnavit. Lex Disina sie dicis:

S. 7. Maledietus c. inquit dixit qui concubuerit cum uxore patris sui: et dicit omnis populus, Fiat, Fiat. Maledictus, qui c*ncubuerit cum sorore sua de patre aut de matre: et dicit Omnis populus, Fiat. Fiat. Maledictus , qui concubuerit cum nuru sua: et dicit omnis populus, Fiat, Fiat. Maledictiis, qui concubuerit cum lacru sua: et dicit omnia populus, Fiat, Fiat. Maledictus, qui concubuerit cum s rore patris sui: et dicit omnis populus, Fiat, Fiat. Maledictus. qui concubuerit eum sorore matris suae: et dicit omnis populus, Fiat, Fiat. Maledictus, oui concu- erit cum sorore uxoris suae: et dicit omnis populus, Fiat, Fiat. Maledictus. qui dormierit cum uxore statris sui: et dicit omnis populus. Fiat, Fiat. Maledictus. qui dormierit cum omni pecore: et dicit omnis populus, Fiat, Fiat.

Explicit Titulus de Musteris, supratoribus, et incestis.

an . ranis, parum interest: tum quoniam I. 7. Desumta pleraque ex Deuteron. E et I litteras confundi frequentissime u- Cap. 27. Ita ad hunc Uenema: nicuique notissimum est. vid. Bris nius sunt aliqua ex Leou. X VII non tantum. in Parrex. I. 33. tum praesertim, quia et sedet idud sinputare est , quod . titi GL

conjugationes veteribus haud raro muta- Romanus LXX Interpretum. dissentientetas fuisse novimus. Integrum de eqamu- tamen IUS. Oxon. , quod cum sorore paniento caput decimum operis sui scripsit tris habet, maledic ionem quoque pronun- Nonius. Redimeris est in Tit. Io. S. tiaram dieat in eum, qui concubinem cum 7. D. uxoris suae sorore reum D nen Levit. Xnu Et, qui eonjunctae. Ita in scriptis confugium eum sorore uxoris tantum v codicibus antiquis exstat: quod praeseren- titum sit, quamdiu vixerit uxor, quo ex- dum prae emendatione Pitn i ,quam te- press addisvr , Niam in omnibus versenAmere intextum recepe t Editores: non bus. Nec, mortua uxore, sororem ejus dinenim conjunctione abstinet, quippe quae erea prohibissin erat. 'jam dudum facta fuit adeoque inlecta fieri To inquit abundare videtur: Ad legem nequit, sed uxore abstinet conjuncta, aut, enim vix potest referri, siquidem praeces- qtiod idem est, uxoris conjunctae. Con- sita. lex divina sie dieit. Alterutrum itaque, ter Fratrem p. Im. Pro es tamen malo ei. inquit puta vel dixit, elossemau tribuo.

227쪽

Incipit de Furibus, et Poena eorum.

S. i. s I 'siduodecim tabularum 'nocturnum furem, at tem, si se aut telo aefendere, intersci jubent, scitote, Iuris Multi, quia Moses prius hoc tuis, Mut lectio manifestat.

MOYSES saJ dieii r Si perfodiens nocte parietem inventus fuerit fur, et percu serit eum alius. et mortuus fuerit hic ,.non est homicida is, qui percusserit eum: Si autem sol ortus super eum, reus est mortis percussor, et ipse morietur.

S. 2. PAULUS libro Sententiarum V., ad legem Corneliam de sicariis et venoseis: Si quis furem nocturnum, vel diurnum, cum se telo defenderet, occiderit, hac quidem lege non tenetur: sed melius secerit, qui eum comprehensum, transmittendum ad Praesidem magistratibus obtuleriti

S. s. ULPIANUS DRJ VIII ad Edictum, Jb titulo: Si

quadrupes pauperiem dederis: Injuria occisum esse merito adIcitur Σnon enim sumcit occisum, sed oportet injuria id esse saltum. Pro. inde, si quis servum latronem occiderit, lege Aquilia non tene. tur, ΓbJ quia non ' occidit. Sed et quemcunque alium ferro se petentem qui occiderit, non videbitur injuria occidissis. Proinde si furem nostiurnum, quem lex duodecim tabularum omnimodo. permittit occidere, aut diurnum, quem LςJ eaque lex permittit. sed

3. saJ ΘωβXIIaabula ι-. Coni- uti satilis est, ita frequens admodum in

D: Quo radecim tabum pro ra/-r, reliquiis Iurisconsultorum, aliorumque. ra est, ratalarim, acceperunt scribae n Quia non. Pergeminationis rem cturnum furem, aut om , hoc est, omnem, dium, veram,credo, restitues lectionem, vide Probum FP audeat telo defendare. si reponas: quia ita non. Omissa vox me- De re vide, s. R. Q iam quo, d posuit dia, quae per IA olim fuit notata, teste Compilator, ceu notavit irater . vox. Magnone. Conser Fratrem Ips. ) Dieis. Exod. XXII: α. et a. Addi O Eaque. Varie mutant Interpretes. autem explicationis ergo a Pariatore nocte Retenta lectione Vulgata ea pro eadem acis at alius ere. observat Ol. Venema I. e. cipiendum videtur. Id pro idem positum S. 3. Libro Vm. Probabilis vi- saepissime, etiam in Pandectis Florentinis. detur Pithoei conjectiara reponentis tib o observavit H. Bre man in Histor. Pand. XVIII. V de Ulpiani se menta subjecta pari sto. Dubito, inrum usui adscriben- titulo D. ad Larem ae Miliam, in primis dum exutinnem. an scripturae compendio L. 3. et 5. eod. in Numeris autem error id tribuam. Id pro Dem exarari solere

228쪽

TiTULUS VII De Furibus, et Poena raram a Psed ita demum, si se telo defendat, videamus, an lege Aquilia teneatur. Et Pota ponius dubitat, nunc haec lex non sit in uis.

Et si quis noctu iurem occiderit , s ' non dubitamus, quin lege

assicinant Valerius et Diaconus. Permutata inter se vocabula illa suille dubitari non Palest. Id pro idem adhibitum in L. I i. C. Th. de Susceptoris. Exempla plura suppeditant 1 L p. 38. FOm. Rem M.

Multum negotii sacessiverunt Uiris Doctis verba Venuleii in L. aa. D. Aristi e Produci testis is non porest , qui ante in

eum reum testimonium dixit. Consule Cl. Hei necc. in Prae t. , praemissa observ sionia. A I. lnkersMeckii, et Marcha tum in Probab. Lib. I. p. I4. Dissicultatis

nihil supererit, si eum intelligas eundem. Eodem remedio adjuvanda plerique censent Ulpiani verba in L. 42. D. de Verb. sign: Probriam et opprobrium H es,

ac restituendum putant idem est. Vid. Noodi Prob. Lit . I. Cap. Ia, quorum ta men in castra non trans,dior. HObrum proprie flagitium denotat omnemque turpi tu danem, quae ignominiam habet comitem.

opprobrium convicium significat, quod fit cui propter admissiam in se probrum. Vid. Popina δε Distior. Hera. Lib. 4. Di Versa ergo utique inter se sunt probrum et opprobrium. Conser opuscula derat. P.L.IBor.ρ. a Io.4. Frigidiora autem sunt

et longius petita . quae proserunt, qui probrum aliquando chrobrium dici polleprobare adnituntur. vel sic tamen id notam non idem exponam, sed interdum, quam vocem per id senatam Magno et Diaconus testantur. Malim tamen dicto loco pro ta substituere iniuria. Certum apparet ex iis, quae notavit Cl. Ducher in Commentariis ad L es. Im. desumtam Med. I. 42. ex libro Ulpiant eo, in quo de injuriis egit. Probrum autem et convicium injuriam esse quis dubitet p vid. L. I. D. de Injur: Contracta scriptura errorem. eperit. d Nune. Rescribendum esse num dineum demonstrarunt alii. Pomponii opb

nionem, verius putantis, Aquilia etiam teneri, qui fures ejusmodi occiderit, v lidissimis argumentis refellit Ulpianus. Aut injuria occidit, aut, non. Si iniuria, omnimodo tenetur homicida, non tantum lege

Aquilia, sed insuper ex lege Cornelia damnabitur. Sin injuria absuit, neutra lege

tenebitur.

γγ Non dubitamur quis. Scriptum so lasse suit Q N , quam notam quod non imterpretatur Magno. Qui noctu furem Occidit, non teneri palam est: quin et, β

metu ςuis mortis furem occidu, neu dubitatur, quin lege Aquilia non teneatur,

Ulpianus ait in L. s. pr. D. ad L. Aqui . Variis librariorum erroribus occasionem praebuisse exiguam notarum differentiam, quibus, qui, quis, caeteraeque vocum harum terminationes, indeque descendemtia vocabula suere distincta , exemplis et rimis antea demonstravi. Unicum adiicere liceat cum maxime illustre hoc quidem ac notabile. Scaevola in L. 8. I. D. de Liberat. De. Mam a. inquit, testamen to suo auerum ex heredibus Dis actione

tutelae voluit liberari his verbis r Ratis. nem rutriae, suam egit Pulianus Paulus cum Antistis Cicerone .posci ab eo nolo, e que nomina causa omni iuberatum esse volo tQFaero, ση, si qua pecunia ex tureia apud eum remansit, peti ab eo pum 8 Respεndi ι:Nihil proponi, eur pecunia , quae pvi

De est, et apud sutorem si a maneret, I sta videretur. Idem in L. 3I. I. a. eod. itia, ait, quae duos tutores habuerat, itaeavit: Rationem tutelae mae, quam erit

Publius Mamfus eum Lucio Tuὶo, reposias eo nolor QPaeritur, as . si qua pecunia apud eum ex tutela remansti, peti ab eo Respondit: nibiI proponi, eur non pecunia, quae pupillae est, et apud tuι

rem remaneret, Nata videretur. Eundem

vides Jcum in eadem materia sententiam diversam proponere. Nihil egisse videtur Glossator, nocio quis, ad L I. 3 , qui negationem ibidem abundare exuumat,

229쪽

Aquilia teneatur. Sin autem cum posset adprehendere, maluit oc. eidere, magis est, ut injuria fecisse videatur. Ergo etiam lege Cornelia tenebitur. Iniuriam autem accipere hi S Oportet, non . quemadmodum et circa injuriarum actionem, contumeliam quan

dam, sed quod non jure factum est, hoc est, contra jus, id est, si culpa quis occiderit. Et reliqua.

alteratque L. 24. pr. D. de damn. ms, aliasque leges quamplurimas, in quibus idem usu venire arbitratur. Varias ali Tum conjecturas, quibus capita haec aperte sibi invicem contraria conciliare stu. cluerunt, qui cognoscere desiderat, adeatis Celeb. I. C. Ruckeri Interpr. Lib. a. p. 8. Ampl. Vae de Water OV. Lib. I. Cap. I. et Cons. Duirsema Conge: . Lib.

I. 3.

in primis indagandum illud arbitror,

'virum pecunia, quae Penes tutorem reliqua est, legata videri debeat, nec ne: Ex Scaevola non quaero, quippe qui, si utramque umulque legis lectionem retinemus , altero loco asmat, altero ne-Sat. Audiamus Modestinum: Ita ille in o. D. de Liberat. Cajur Sejus

ait . . . eum c malo quam, hoc est , ant ouam. Ellipseos istiusmodi exempla pete ex Veclinem in Hellens. Lib. t. Cap. s. in fatum estneederet . . . IModestinus re-,ndii: Si quod Gla curatores fecerunt, aut si quae rer testatoris penes ests sunt, eo nomine conveniri res pos. Addo Ulpianum in L. s. eis: Si quis raιiones exigere

Uetetur, . . . non impediuur reliquas exi-

quar quis se reliquavit. ει se quid

sere, quar quis se reliquavit,

Posteriorem notionem O NIMIO

reliqua uelit remittere. Quod reliquisit mo obliea is dederunt libram , causam praebuit vox antecedens 'iqua. Semtentiam legis hanc accipe: u quis in imstamento suo vetet heredem exigere rintiones . non impeditur tamen is exigere Ca, quae reliqua sunt , hoc est, Pecuniam, quae apud eum, qui rationes gessit, rem mansit: ita enim jure est conititutum, ut ad reddendas rationes 4 aut dicam potius ad praestanda reliqua obligasse se videatur.

etiam si quis sincera fide sine dolo gesserit. Itane vero remitti nullo modo potest necessitas praestandorum reliquorum. reddendarumque rationum imo potest, si ita dixerit testator etc. Add. L. 28. S. D. edd. De remissa reddendarum ratio. num necessitate tutori curatorio pluribus

pertrami Vinnius in Selis. Quaest. L. a. Cas. I6. Quam clarissime, nisi me fablunt Omnia, elucescit, quid juris statuendum circa quaestionem ante propositam ac manifestissime apparet, attendi debere jus traditum in L. a8. S. 4. e. Quod autem contra jus statuitur in L. 3I. S. v.

eod. , facile expedies, si pro eur non remnas mecum quo modo. Cur non, aut,

quemadmodum olim scribi solebat quum non, his uotis exaratum fuisse ex Mam ne constat RQ, suo modo autem ita signatum ex eodem livet Q in Mo. Urgebit tamen fortasse qui piam et curru Cl. Ructero vero Iaeutiquam simile esse opponet, Tribonianum eandem sententiam e usdem leti sub eodem titulo, ac quidem loco admodum propinquo, bis fuisse propositurum: Verum in memoriam remees velim, frequentissime ita usu venire injuris nostri corpore: exemplorum quantum satis est subministrat Hatejus, qui ex professis materiam hanc persecutus est in libello Geminationum tu Iraef. r. Ottondrim.. 3. p. fi I . Dein id tecum reputes rogo, facillimo nesotio fieri potuisse, ut Pandectarum Architecti, dum non breve aliquod caput stamenti, sed maximam ejus partem uno tenore librariis descria hendam, atque operi suo inserendam mandaverunt, quod utrique legi nostrae iactura

230쪽

TIT UL US VII. De Furibus, et Poena eorum'. 22IS. 4. ULPIANUS libro octavo de QRio Proconsulis. sub titulo

de Dribus: Fures ad sorum remittendi sunt diurni, nocturnique extra ordinem audiendi, et causa cognita puniendi: C J dum me. na eorum sciamus operis publici modum non egrediendum. Idem et in balneariis furibus. Sed si se telo fures defendunt, vel egra. res, vel ceteri similes, nec quemquam percusserunt, metalli poena humiliores, honestiores vero relegatione adsiciendi erunt. S. S.

ctum fuisse palam est, non adeo attenti fuerint ad singulas istius partes, in medio fiagmenti col catas , ut jam antea se exhibuisse sensum illius statim fuerint recor dati. Est itaque hie . ii quis unquam, er

mr excusabilis. Denique in Z L. verba citata repetendi ratio haec fortasse fuit ut ita daretur locus docendi contutorem non liberari, quo de in cautum non suerat. Nemo itaque temere vitio

verint juris Architectis, quod his eandem rem, non iisdem tamen verbis, sed sensu

simillimo, proponere , ac repetere maluerunt, quam rumUre sententiae nexum.

Nullus itaque adtentiar illis. qui in talibus illico diversos casus ponendos esse temere sibi persuadent. Datam, quod sententiam meam evincat exena plum unicum

nostro convenientissimum: Conser quaesoL. 28. S. 6. et L 31. M. D. d. ι: Eandem rem intelliges ab eodem Jcto proponi verbis aliquantulum Variatis, idem jus doceri percipies. id quaeris 2 et hoc

addo, verosimile mihi neutiquam videri. Tribonianum, si ita varie respondisset Scaevola in eodem casu, in locis adeo s.

bi propinquis, haud additurum fuisse dis.

sercntiae rationem.

editio exhibet eum poena. Qui utraque loca, legem puta I. D. de furib. balnear. et hunc inter se confert, animadvertetis in L. I. e. pro euiquam mutandum esse

quemquam , hic loci pis poena restitui posse in poena. Posse dico. negari enim nequit praepositionem saepistime omitti . in L. 239. s. a. D. de H S. Oppidi finibu amum habere dixit Pomponius. Horatius

Lib. I. Sermonum Sat. 3. v. 8. y emme morat,

resonat choritis quae qua usor ima. Conser Uecliner. in Heli. p. 273. Desideraretur procul dubio salmius haec vocula, nisi invitis codicibus MSS. a nasutulis plurimis locis frustra ea fuisset adjecta, quo de vide Cl. I. Arnigenium ad auret. mct. p. 63. et alibi. Hac arte exponenda est breor Ulpiani verba in L. 9. 1, 3. D. daT ansaction: His tantum, hoc est in his transactio obest. de quibus actum ' batur: nam, quod attinet ad ea, quorum id est, quarum rerum inuo eodem modo quae utraque pro quas utrasque res, he.

reditatem puta et libertatem, dixit idem Ulpianus in L. I 3. f. iat. D. de Testam. 9LI. quod mirandum est profecto fugisse.

aut non animadvertisse Bestium p. I 36., qui geminationis ope Verba adjuvanda censuit actiones eompetere ei postea demum post initam transactionem compertum est. iniquum Vr Hrimi pacto id, de quo cogisatum non suilla doretur. Ita si explices, proeno quasi alveo cuncta suere deprehendis, ac tuto idcirco careri posse d'Arnauditi. aliorumque conjecturis, propositis in Coni. Lib. I. cap. 7. Neque Vero vanam hanc repetitionem existimes: fiquidem rem ante demonstratam pluribus dein, additis etiam aliis speciebus , exsequitur. Caeterum ταυτολογιμ in jure aliquando obvias esse dissimulandum non est. Consule Noodi in Prob. Lib. 3. CU. Io. et da

Addo L. 32. D. de Action. - . et venae., inquit Ulpianus, a me oleum, quod emisses Mbibitis iniquis penderibus, a e siet. υι in modo me falleres, vel emtorei reumserptus sit a venditore ponderi ut minor istis. Pomonisι ait posse diei, venditorem sibi dare oportere, quod pus est

SEARCH

MENU NAVIGATION