장음표시 사용
471쪽
sus et Pusia. Varro explicatur et emendatur. VII. Pupae quae, unde dictae γ Ovidius restitutus. Non omittitur. Cicero saepe tentatur. I. jusdem Auctoris Originum Librum IX., in quo disputat de iis, quae
ad personas pertinent, dum obiter, ae quasi aliud agens percurro, quae inter legendum sustinanti fuerunt observata, paucis hoc capite perstringam. Leve est monuisse pro eo. quod in CAP. I. habet editio Gothosredi. prisca lingua latina est . ut se habeant carmina Saliorum. recte exhibere libros. meliores habent, nisi malis habebant. In G. est: habent carmina Sabin
Prope principium CapiTIs II. sic prostat in vulgata: Gentes autem, a quibus divisa est terra, quindecim sunt: de Papbet triginta et una, de Chain viginti septem . de Sem quinque vox quinque deest i a G. quae sunt septuaginta tres, oel potius, ut ratio declarat, septuaginta duae, totidem/ue linguae . quae in aliis est per terras sise co erunt, quaeque crescendo provincias et infulas imple. verunt. In Bas. est: de Papbet XXX et una, δε Chain XXVII, de Sem XXL, In P. exstat : de Cham XVII, caetera conspirat haec cum B. Quaenam vota fuerit ipsius Auctoris lectio, sacillime, scio, deprehendes, ubi indagaveris sontem, unde haec derivata sunt. Descripta sunt autem ex libro Augustini, quem inscripsit de Civitate Dei. Audius virum vere venerandum:
In summa igitur, inquit Cap. 3. , Omnes progeniti de tribus sitis με. id es, quindecim de Janet, et triginta unus de cham, viginti Ieptem de Sem , funt
Ieptuaginta et tres . . . . unde colligitur septuaginta Ires, vel potius, quia postea Gmonstrabitur, septuaginta duas gentes tunc fuisse . non homines. Idem quin Cap. c. : Ex illis igitur, ait, tribus hominibus, MFfliis, septuaginta tres,
e I potius, ut rati' decorata est, sepi ginta duae gentes, totidemque lingitire per terras esse coeperunt, quae crescenso et DOMI impleverunt. Iam ab antis
quissimis inde temporibus variis inter se distracti suerunt sententiarum divortiis homines eruditissimi de numero linguarum et gentium. Ilebraeocum sui topinio, LXX statuendas esse gentes, et linguas, angelosque totidem gentibus singulis praesectos suisse, Graeci Patres gentes, itemque linguas duas addunt. Sunt, qui LXXlli malunt, nec desunt, qui multo plures numerari voluerunt. Moyses in Genes Cap. io. filios Noac ni memorat LXX, ex Iapheto XIV. ex Chamo XXX, ex semo XXVI. Rectius arbitrantur plerique. ampliandum ei se in hac causa , neque quidquam certi desniri posse. Pluribus materiam hanc pertractarunt S. noctiari in Geogr. Sacra Lib. I. cap. is., Natalis Alcxander in Hisor. Dcri Tom. I. Dissert. S. Prop. 2., et Io. Ruxtors in Dissere. Philol. Theol. Disi. 2. Num. 4o. , aliique. Secundum in , a quo Armenii. In aliis cst secundus, quod adoptandum. Quae praecedunt nomine 'Iob non adgnoscit Cod. Gr.
472쪽
ons ERVATIONES. CAP. XVIII. 463
Nabathaei, qui ab Euphrate in mare rubrum habitant. In utraque est: at V. Data in mari rubra inhabitant, in G. est ab Euphrata. Caeterae Iex gentes ignotae sunt. Amplius exstat in iisdem: de Allobilis
caeterae, quae tamen non adduntur in C. G.
Gabaonitae qui supplices venerunt ad Iosue. In P. est Iesum, in B. et G. 3bm, quod et Psam designat. Iesum alio nomine Iosiam appellari. notissimum est. Arachaeus, qui condidit Achan In ambabus est Archas, itemque in C., qui habet Araceus. Decimus Amaretis, G. habet Amorreus a qllo Syriae nobilis eiditas, qua toeatur Coelis. Bochari in operib. pag. 3oο. sic emendandum conbieit: decimus Samaraeus, a quo Εmeo, nobilis Q riae-Coelas ciuitas: Mado Sama reus, a qbo Samaria, S riae nobilis civitas, ejus Puta, quae vocatur Coe- Uyria. I Eii Gomer nepotis Iaphet. Io. Schesser. de mil. nau. pag. II. substituit M. potes: quam ejus conjeeturam confirmat P. et B. canaz, a quo Sarmatae, qllos Graeci Reginos vocant. Risan, a quo Pa. phlagones. Gotorna, a quo sunt Phryges. In P. exstat: visener, a quo Paphlagones. Gotorma, a quo sunt Friges. B. habet: Asenes, a quo Sarmas e. quos Greci Reginos vocant. Rifath, a quo Paphlagones. Cororma, a quo sunt
Cethis , a quo Cithei, id est Oprii, a quibus hodieque urbs Scithia nominatur. Dodanim, a quo Rhodii. B. exhibet: a quibus hodie et urbs Cithiam nominatur. P. OIbin, caetera conspirat cum B. Urbs C pri Citium leo vult Schester.
P litteram sermo Hebraeus non hahet, sed pro eo Graeco utuntur, lege Ni velet, Graeco, quod primum est in R. et P., alterum in G. Ex iisdem in mox sequentibus pro Philistaei pro Palaesinis dicuntuν, civitate utique sua, adde a ciuitate. G. amplitis habet: inde Philisti. Pernicibus equis Caucas rupibus feras gentes Alexandri claustra cohibente ruperunt, fortasse corrigendum in nisi malis subintelligere Caucas rupibus feras
genter, Alexandro elaustra cohibente. irruperum. Nam ipsos esse Spartanos, quos et Lacedaemonos . subaudi . Constat, palam est. Addunt B. et P. et G. C., qui tamen aduentur non agnoscit: Spartanos vero propter repentinos adventus adversιs Cadmum, quais de terra contractor , et ex
omni parte consultoι ita uocatos. Emblema esse suspicor glo Titoris imperiti. Ibis Aretos procul usque Dagos. In iisdem est arctos. In G. est: pro cujusqNe. Pro raptu, levatusque viventes, ex iisdem uenatuque restituendum esse, qui vis perspicit. In G. exstat: rapto venatuque.
Tolerates. sorte Tobates. In G. est: Tollerates, Amsidari, Quadri, Tu-
473쪽
mriquadi, lege ex utraque Quadi.
mo. Camacae memorantur Plinio Lib. 6. Cap. II. In magnam cstiuerunt gentem, recte aliae coaluerunι.
Mea es qυidquid mandi potes, eι omnia fortuitu gignentia, malim contingentia,
quaecunque sorte iis obvia fiunt. yam vero his .... nulla ratione credendum est, aliae hi, malim de his. Chr. III. Legio autem habet . . . . turmas ducentaF, addunt eaedem cho ros XV, non G.
Succenturiati . . . . stricti etiam ipse, ira dictis libris est fructi. Siruere quid sit,
exponit festus. CAp. IV. Praetores autem, quas praeceptorer, praeseram praeitores. quippe qui olim belli tempore exercitui praeire consueverunt, quod notishmum . . Capita trabium, quae eminent extra parietem, proces dicuntur: in aliis est proceres, atque ita habet Servius ad Aen. I. v. 746. , quem descripsit noster. Conser eundem ad Aen. 3. v. S8. Cap. V. Lucretius: et hene patra patrum. In G. est: bene patratum. Aliae patratio patrum. Sic I'octa Lib. 4. D. II 23. Et bene parta patrum sunι anademata, murae. Interpres exponit ornamenta. Quae patres sua virtute compararunt, in anade. mata, aut mi Iras murantur: bona, sive pecuniam, quam majores improbo, laudandoque labore suo collegerunt, impendunt in diademata et mitras. Nihil huc facere Lucretii dicta tute deprehendis, etiamsi vel cum Scotto reposueris parta patrant. Glossema sortasse hoe est hominis semidocti, qui Poetae verba male intellecta inepte huc transtulit. Caeterum pro perficere usu passe videtur Lucretius patrare verbum Lib. S. v. 38 S. Quod facere intendtam, neque adhuc conata patrantur. Aravi mus pos omnes: idem et minimur. a mo ode: novissimur autem, proptergu I nouus. Ta a V nade perperam ab alio adjecta fuisse conjicio :cnim, quae unitatem, unionem significat, huc neutiquam quadrare , quivis animadvertit. Pro propter rescribo propterea.
Inter etiam Ilios D emancipalist, aliae i de etiam filio, quid si legamus: inde .el in iure m ssior sid est, filiorum fit emancipatio.
Semor enim nascitur deteriorem parentis satum sumit. Reponendum omnino deseri partus sequitur ventrem: deterior parens, sequior se
Ut neptis dicamus. in jure es propter discretionem successionis admissam, ex utraque lege a lilium. J Cci invenerunt appellationem, ne in successione confunderentur sexus. Ab
474쪽
olis ERVATIONES. CAP. XVIII. 46s
, ηens, quia sejungit ab nepote, aliae se iungitur. Innumeris in to eis ter minum passivum ur. vel notam ejus negligenter omisisse librarios, demon stravit Vir varia eruditione praeclarus I. Fest rade us, in Obsexu. Lib. I. Cap Idem ne dieendum de his Io. Sarisber. Lib. 8. Cop. II., de secundis nuptiis loquitur, quis enim ei compatietur, qui semelsolatus a vinculis, revolvat ad cate nas p nisi malis subaudires. II. Capiti nostro quinto in H. et P. subjunguntur iisdem plane vera his, quaecunque prop afuit Imperator in Inst. Lib. 3. ID. 6. in pr. f. i. et sqq. ad I. ro. usque, ita tamen, ut in nonnullis librorum eorum scriptura dis iurat ab editione vulgata Institutionum. In PR. pro qua re exhibent nostri qua in re, Quo modo et alii habent Codi ees Institutionum. Sic dein pergunt: a monendi sumus, quod cognationum aliae supra numerantur, aliae infra, aliae ex transveryo, quae etiam a latere dicun tur. Perperam exstat in P. Superior cognationem paretram. In utraque est qui ex his progenerretur: omissa voce qiMeve, quae et in aliis libria desideratur eι consequenter. In B. est: numerantur a secando. In f. r. mafris nomen Omittunt ambae. In b. 2. Frater et soror eaedem exhibent. In l. s. pro e venienter iterum cossequenter exstat. Pro πατρωος habent xa. α - , pro voeatur in B. est appellatur. Utraque habet appellatur ....
In l. 4. Pro convenienter, consequenter exstat. Dein : Proprie patrueles o cari. Si autem ex duobus fratribus sororcs nascantur, sorores paιrueles vocan
I. s. siuinio gradu supra attauus sic solent in plurimis dupli rari litterae
in H. . . . consequenter . . . . coυοbfini eι consobrinae .... propior sobrinus sobrina. f. 6. Sexto grasi sunt supra . . . . consequenser. l. 7. Ulterius quosque gradus . . . . semper Rayrata quaeque persona ....denotari. 6 8. Agnationis gradus eodem modo numerentur. p. Magna veritas est in P. . . . , ta praesenti . . . . et ex auribus,
Pertit dein: Stemmata dicuntur . . . . ille adur, ille agnatur: in utraque est: ille avus. ille attavus. In C. G. haec dc sunt, ut et totum stemma , cuis jus loco exhibetur ratio septem dierum. Arbor consanguinitatis aliter repraesentatur in utraque, atque in vulgata Gotho Dedi editione, eique subjieitur: haee es arbor consanguinitatis. Ea, quae vulgata exhibet pag. locis. neutra agnoscit. Habet autem eadem C. G. , uaque ad gradibus termina.
III. Progredior ad CAP. VII. Maritus vero etiam sine adjectione conjugem f. nat. Plus vice simplici pro signi icat voce postrema usus suit Auctor, nisi statuas, per compendium ita scripsisso. Similiter Donatus ad Ter. me. prol. Nun ait.
475쪽
ali. v. 2.: Haec adolescentior eousarauo minus a m iri sonat. Eodem sensu positum accipio verbum in his Martialis D. Lb. I 4. D. 33. Pugis, quem curvis fgηat breuis orbita venis. FVine. Colico interpretatur: in quo verute eurvae inprimuntur breui orbita. Ra- Ierus aliter exponit. Ncc desunt, qui crisin exercendam putanti De Rooysic emendaridum conjicit: Pugio, quem curru cingit brevis orbis halenis. Nil quidquam mutandum censeo. Orbitam ex Asconio distimus ad Ge. Verr. I. Sy. primum poni pro rota, dein pro vestigio rotae. Ipse Cicero ad Atrie. Lib. 2. D. II. . vix sonitum audire, vix inpressam orbitam videre. Isidoro teste orbita vestigium carri, ab orbe rotae dicta, Lib. I s. Cap. I 6. In telligo: pugio, cujus letum, vel punctum ostendit, ac manifestat breve, si . ve parvum vestigium, ac nota vulneris in venis curvis. De venis curuis dbcent Medicorum filii.
'Nba sponsa in nuptiis, et nympha leg. Impi . quae vocabula in Codicibus vetustis saepius permutantur, V. Burm. ad Phaedri pag II. Nυμψαι Latinos Imphas dixisse, sic ut et M ,σκος scribi ur Pro ἄν--xere, alia, docet Salmas in Plin. Exerc. pag. I 32. Nymphas numina 6mpharum interpreistatur Noster Lib. 8. cap. ult. pro Iavationis osscio, quod ad raman nubentis ali itur, aliae habent: quod et, repono: quo et ad morem nubentis alluditur. M. vationem nubentium quod attinet, en tibi testimonium Servit,. ad Uirg. Aen. 4. v. I 67. Varro dicit: aqua et igni mariti uxores accipiebant: unde hodie.
que et faces praelucent, ex aqua petita pre Disissinum puerum aliquem. avx μει lam, de pura δεπιν. inseres nuptiis qua nuboribus stibatu pedes latinari. Hinc ungarigatis dicitur aqua, diti erat Mehat nova nupta. . Valeri
Inde ubi sacriscar eam eonjuge venit ad aras Aesonidas, unaque ade ἔ, pariterque precari dicipiunt, ignem pollux undamque jugalem
Conlar Grupen in m. Rom. pag. I 23. et I 3S. R. Quae de sponsa, ac sponissionibus prodidit nostir, desumsit pleraque ex Servio ad Aes. Io. v. 7S. Ea . quae prol e .ci uinione si uxoris appellatione descripsit ex eodem ad
m. o Bigam autem , et trigamu vreatus, quasi a duabus, MI tribus mulieribus. Plaeuat lectio aliarum: quas duarum, vel trium maritus. C. G. habet: a naismaro uxorum vocata , quasi duabus, ueι tribus maris . vi
476쪽
Conjugium es legitimarum personarum inter se coeundi et copulandi nubtiae
Non est hoc conjugium. sed verius cinnubium est dicendum. Muto: Connubium es legitimarum personarum jus inter se coeundi, et copulandi nuptias. Servius ad Aen. I. u. 77. connubium, inquit, es jus legitimi matrimonii. Ulpianus in Fragmentis Tit. s. l. 3. connubium, ait, es uxoris jure ducendae saeuitas. Inter quas pprsonas sit connubium, demonstrat idem in sequentibus. I ribolum, aut, ut in aliis est editionibus, frivolam, ebs, eum eo anima separantur, ut rursum ad se invicem revertantur. Scriptum sorte fuit fribulum pro Dibusculum Ibi in Geneis: malo ibidem.
Item in re eligenda uxore: utraque τε re omittit: G. habet: in eligendam ui rem. Quidni retineamus, modo interpretemur recte 8 Eleganter Auctor in fine hujus Capitis: Ideo autem feminae sub viri potesate coni Utunt, quia leuitata
animi plerumque decipiuntur: unde et aequum erat eas viri auctoritate reprimi. Proinde et veteres uoluerunt feminas innuptar, qVamvis perfectae aetatis esent,
proter ipsam Mimi leuitatem, in intela γη isere. Apud Germanos veteres mu.lieres in sempiterna tutela fit iste, itemque apud nos obtinere, ut nihil in ju. dicio agere eae possint sine curatore. probat A. Siccama ad leges Fri LIB. 9. 3. Ir. Adde I. Schrassert ad Fur Velad. pag. 3Sy. num. 3I. De tutela seminarum ex jure saxonico v. s. . Hanaceium in Iure Dd. Saxon. Tit. 3. In Sachserapiegel, Libro r. Art. 46. ita legitur in versione. Feminae et mul res tutoier halere debent in qualibet actione , ex eo, quod judiciaria potesas intesimonis eoi non poteriι superare. Adscribere iuvat quoque ex Art. 43. haec pauca. Moriente viro, mulier ab ejus absolvisur jure, et primum statum, quem ante copulationem viri habuit, recuperabit, innatumque jus adquiret: et ideo non mariti ejus, sed ei in progenie aequalis et proximior adgnatur ex parte gladii, tu. ιον ejus erit. Conser. vae dixi ad Ulpian. Tit XI. I. Iunge omnino A. Matthaeum in Anal. Tom. 3. pag. 322. q. instrumentaque ibidem publicata, ex quibus maritum in oppido Tiel si anno I463. uxori apparet concessisse lacultatem disponendi inier vivos, ae libere tellandi de bonis communibus ae propriis: deinde, adst ante ac consentiente viro, testamentum suum fecisse Wilhelmam. dominum de Monti Oort, anno cIa Ia VI. IV. Addo hoc Eiusdem Lo. X in PR. origo quor ηdam nominum . . . . non pine omnibus patet: nullus dubito reponendum bene. Pari modo apud Quinctil. Decl. a. Cap. 4. Gens a rerum natura bene relegata: quo locoIaene recte restituunt Commentatores. De assinitate litterarum B. et P. vide Colummai fin7lium pag. 7 I sq. Pergita. Dictus autem proprie amicus ab amo, id est, ca.
tena charitatis, unde et amici qIMI teneant amator turpitu tuis, quia cruore torquentur libidinis. Recte B. et P. ab hamo . . . . unde et hami qum teneant. . . .
torquetur libidinis. Clarus a coelo, quod splendeat. Iocose ridet Cicero etymologias istiusmodi de Nat. Deor. 3. a . Quoniam Neptunum a nando appellatum patas, nullum erit nomcn. qucd non p sis una litιera explicare, unde ductumst. In quo quidem v - gis tu mihi natare vibus es, quavi ipse Neptunus.
477쪽
In eodem libro ne prostat in omnibus: Erugalis a fruge nominatus, id est, a fructu, uel parsimonia. Iiυε. ut alii volunt, a modestae ι emperantia. Reseriis hendum clamitant modestia et temperantia. Expono modestam sive modera. tam temperantiam. Frugi homo quis sit, et frugalis, quae deinde dicatur frugalitas, optime docuit Cicero in Tusc. Diis. 3. 8. ex 4. I S. ubi v. Davis. In oratione tamen pro Rege Dθοι. Cap. v. frugalitatem Tullius interpretatur
Suecedat Lillai XI. CAP. II Infantia es, ait, pueri nascentis ad lucem, quae porrigitur in septem annis. Utraque annos. Malim nascentis, a luce, quae porrigitur in septem annos. hoc est, a primo lucis adiectu. Quinta aetas senioris, id est, grauitas, quae es inclinatis saliae declinari0 a juventute in sentctutem: nondum senectus: Ied jam nondum eaedem non, lego non is, id eli. dicitur juventus, quia senioris aetas est, quam Graeci πρεσβυτην vocant. Recte exhibet B. quem: arti Mτης enim senem, non senectutem sim,
'hebi, id est a Phoebo dicti, necdum visi, sed adulescentuli laeves. G. exH-bet: Ephebi a Phoebo dicti, necdum viri pro novitate, Adulescentuli leves. Pho bum, scio, imberbem finxit antiquitas, nec tamen renuam, si praeserat quis ab μ, vel hebe. Pro laeves perperam substituunt aliae lenes: laeves nant imberbes, hinc Horatius lamis Iuventus, quo loco tamen alii scribunt leuis, id est, inconstans, Lib. 2. Od. II. D. S. V. Puella es parvula, quas pupilla: ambae edd. et Cod. G. pulta inde re pupistis, non pro conditione, sed pro aetate puerili vocamur. Pupilli autem dicti, vis sne oculis, hoc est, a parentibus orbi. Frigide, insulse, ridicule, adeo ut nihil supra. Promiscue olim usurpata suere, puer, puerus, puerulus, puellas, pullus, pupus. pupulas, pulsi 1, itemque puera, puerula, puella, pulla, papa, pupula, pupilla, terminatione, non signincatione differentia. Exempla suppeditant Commentatores ad Sueton. in Cal. cap. 8. , adde Festum in v. puel- si et pullus. et Nonium Marcellum pag. m. ISo. et I 8. Puellas superest in Lueilii Salsis Lib. 4. Carm. 22.2vamque bis tam formosis homo, ac te denu puellus. Et Lib. II. Carm. IO. Inde venit Romana tener ipse etiam, atque puellas. Iunge Priscianum Lib. 6. Popur et Pupus puer parvus dictus. v. Def. IN rald. Muers L. I. Cap. 8. Pupulas oculorum nominat Arnob. Lib. 2. pag. 46. . ubi v. Elmen horstium . idem Lib. 7. pag. at S. ergone, inquit, Dii patorculos pupuhs equuleos panes accipium p quo loco consule Mevechium. Q. Fabius putius Iovis dictus. v. Elmenti. et Herat d. ad Arnob. Lib. 4. pag. I 44. Issedorus Lib. I 2. Cap. p.: Homo parvus, pullus: recentes ergo nati pulli dicuntur. eo quod polluti sunt, quae ratio absurda. Pullum, ai: Nonius Cap. ess aesti,
478쪽
sis d. Gratis nouellae. Puer Dionae pro filio Veneris est In P l. V nerupu tro. Terei puella Philomela dicitur ibid. pag. I 26. Puellae montium, fontium, raris. appellantur oreades, Naiades, Napeae. Io rs . Glossarium vetus explicat, He puellus, bis pupus. Conser Menagium in Amoen. M. Ciu. Cap. 3. pag. II. et Cop. 39. pag. 337. ripam pro puella
posuit Martialis Se pupam dicit Gellia, eum sit anus.
Pusus etiam, et O dictum fuisse a veteribus promer, puella, apparet ex Varrone de L. L. Lib. 6. Non tempero, quin adscribam verba, quod attinet ad epigramma propositum , non ea quidem Codicum antiquorum, qui inpe qui corruptissime adeo illud exhibent, ut nec metrum . nec sensus constet. sed reparata ab ta Pantagatho. Sic prostat apud Gothosredum: Casum signiferi vetur. ejus origo Sabina, Quae usque radices in Oscam linguam egit.
Caseum istus ede Agni at Ennius, cum ait: Quam primum easci populi genuere Latini. Ea magis Manilius, quod ait: caseum duxisse easeam mm mirabile est,
suoniam canoras crescillant nuptias.
Item Ose it Papinii epigrammatim, quod in adolescentem fecerat Cascam. - Ridiculum es, cum te Cascam tua dicit amica Casea Philitonir, ipsa senex puerum. Die tu illam mom: se μι mutua muli rNam vere pusus tu, tua amica senex's. Musa conjecturis Scaligeri, Turnebi. Augustini, Erasmi in Matiis, ali
rumque, hoe unum addo, suspectam videri vocem canoras. Interpretantur,
scio, congruas, convenientes, ast notionis illius exempla vereor ne desiderentur. Cogitemus itaque nuptias chordis novis, sonoroque plectro saera. tas: fidibus, scilicet, canoris commissi decrepitorum senum calores, nec dulci spreto amore, junctisque choreis, vetulam inter et depontanum, si Dis placet, reviviscunt. Ne te per longiores teneam ambages, vocem corruispiam esse arbitror, ac substituendum esse easnares. id est, senes. Varro noster in mox sequentibus Oscos senem casear dixisse scribit. Vitiosi,m est in Isidori glossis: Lanser, senex, emenda Lasenari casnar. inquit, senex, O eorum lingua. Sic expono: nil mirum in eo est, quod vir Caseus nomine seminam Cascam appellatam duxit uxorem, hoc est, quod, si nominum significationem spectes, lano vetulam duxit, quia vere a senibus iis Nnn 3 cm
479쪽
eonsectae sunt nuptiae. Ium legas, an idem parum resert. Pro Papim Pristianus Lib. x substituit Pomponium. Si retineas: se set mutua muli, in te pretor: ita similis fiet tui, muli, id est, stupidi. Paria enim et mutua ilia
ter te et vetulam, amicam tuam, ossicia praestantur. Malim tamen βο f.ni mutua muli. Ita mutua inter vos erit benevolemia, mulorum exemplα No. sti proverbia. Mutuum muli fricant: Mulus mulis scabit. VII. Caeterum pupar dictas uunculas puellares, uti dixit eas Sueton. in Ner. Cap. 56. , seu, uti appellant Graeci, πρυγ-ας, et wμψσου, teste H rald. in Adv. l. c., sive, uti interpretatur Hesychius, κηρινεν τι- et ικι,ia, et sigillaria. ceu notat Ste ecti. d. I., et Torrent. ad Suet. in Cal. Cap. 2 2. .' Macrob. SMurn I. cap. 7. pag. 22o. oscilla nominat ad bumanam e temarte smutata, cerea, ea praefurtim, quae per Saturnalia missitari solebant. Idem pag. 24.I., exinde, inquam, pUM Vocatas, quia puellarum, quae ludicris
illis praecipue gaudent, formam imitantur, dubitari nequit. Servius ad Virg. Georg. s. D. 399. eXponit formas, vel persenas. ad oris suismilitudinem facto, M. de notas ad Auson. in Cent. Nupt. pu. 5o3. R. Apposite Seneca Epist. Ia. Ego stim Felicio, cui solebas Rillaria offerre . . . . derii Oh tuum Pupulus, etiam deliciolum meum factus est. Sigillaribus. qui dies festi suerunt Sa. turnalibus adjecti, sigilla, hoc est, fgna parvula, leunculas, aliaque puditis et amatis suis muneri mittere consueverunx Romani, v. Sueti in Claud. Op S., ibique Torrentium. Unde et Horatius: Laudatur primo uiraque in primo, C. G. primo jam prole puerpera nata. Verba Lyrici in Lib. 4. Carminum Od. S. v. 23. haec sunt: Laudantur simill prole puerperae. Rut itaque dicendum, lapsum hie suisse Auctorem, aut emblema hoc esse a sciolo additum. Mulier vero mollitis, rectius aliae, a mollitie. Ouid. insexto libro: Senior inter juvenemque senemque. Terentiau: Qui viri jure
sumus. Molescentior. . . . . Eaedem exhibent quo Iure sumus. G. habet: quo jure sumus adulascentiores non utique magis sinuisseteti. sca. Nais Metam.
pii: Dii trusci posto fervore juventa , Mitiique. inter iudeuemque senemque Timperie medius, sparsi per tempora conis. sie malo distingui. Descripsit noster Servii commentarium ad Virg. Aera sv. 4op. Tereatius in altero Ptologo m. v. a. HAem ut jure uti seram Liceat, quo jure sum usus adolescentior,
480쪽
Ad queni locum convenitnter Donatus: Deccmparatio Immua ivo Pilat, et vivi diminini m exprimit, ut apud Uirgil. Aen. o. v. 3Ol.
Iam senior, sed eruda Deo, viridi me senectus. Sie itaque legendum esse apparet: Ouidius in Nisexto libre: ister juvenem is senemque. Senior vox ex margine. puto, in textum irrepsit) Terentius: γε jure sum usus adolescensior. Αοkscentiar Ergo senior , non satis senex ,
se ut Mortuus autem ex qua parte orationis riclinetur incertum es: nam scut ait Cue. sar: interserunt memoratae editiones: non potes mortuus aliqua facere post moriem suam, ita homo non potes scire ejus originem, id est, mortuus. Ineptis haee emblematibus adnumero ab eo quod est morior . . . . nomen es partici. pium, omnino supplendum ex iisdem non participium, quod et habet Cod. Grona, uuae vocula a librariis nonnunquam perperam omittitur. V. Arnigen. ad Aur. Mict. p. IS Nisi praeseras: nomen , non es partie iam. Pari modo apud Ciceronem Tusc. Disp. L. XI. pro est docile conouciere rescribendum eum aliis non coηfundere. Quod ibidem prostat beatos non e sciet, requirere videtur contextus, ut sic reformetur: modo inciet. In sequenti Cap. I et . pro Hercules tantus et TAM praesens habetur Deus malim tantum non praesens. In Cap. 46.: morere Diagora, non enim in coelum adstres rus es. Certum est, emendandum esse mon enim . vel ex aliis nune enim. Denique in Lib. 2. Cap. 27.
ibid. pro his: s tanti non sint, ut ferendi sui dolores, labitituo: A tanti modo
Idem LIB. XU. Cap. I.: Caesarea .... ia qua Cornelii domum Christi vidit in G. est videt eccksa, et Phihm edicularis ex cubiculum quatuor virginum Prophetarum. In aliis est: Cornelii Mimis, rarisi est Geloia, et Philippi aediculae, et O Res nota ex Actis Apostolorum. Samariam Sennacherib construxit, vocavitque Samariam. id es, custatam , quam, quando IsraZl transulit, ibi constituit. In iisdem cx-stat: quia, quando brael transulit, Medos B. Medas) custodes ibi constituit. G. habet: quia quacri Israhel transulit in Medos ibi eusodes consistiti.
C p. XIV. Hsa enim terminis testimonia finium iste untur . et agrorum intentio es certamen aufertur. Vere ibidem contentio. Cip. XU. At Galli eandetum appellant in areis urbanis spatium centum pedum , quos centetum: in ursibus autem pedum CL, quod stratores candetum υπant.. Rectius aliae: CL quadratorum jusum candetum uocant. In G. est: quaeratι--rum agrorum justum candetum vocant. In numero enim centuriae muhiplicaIae sint: nomen mutare non potuerunt. Eaedem: nomen tamen non perdiderunt.
Cap. XVI : Sunt autem mensurae propria quaeque spatia: Melius ibidem proprio quaeque spatio, quod et siquitur C. G. Prima manus scripstrat quoque, p iturior mutavit quaeque. DEI