장음표시 사용
451쪽
tatis alterna Gnscriptio. In G. est pignerum, et astemae. Ius liberorum, quod , quia commune est inter conjuges, vocatur saepenumero jus commune liberorum, prudentillimo consilio ex lege Iulia et Papia Poppaea inductum, ut scilicet coerceretur vaga libido, atque invitaretur potius, spe praemii proposita. juventus ad prolem ex justis legitimis rite nulli iis procreandam, non iis tantummodo concessum est conjugibus, qui situm utramve communem habebant, aut XIV annorum situm. vel filiam Xil amiserant, vel si ducarri mos , aut tres post nonum diem amiserant, similibusque in casibus a lege expressis, verum et a Principibus haud raro concessum fuit ho e privilegium iis, quibus proles nulla superstes erat, aut qui liberos nunquam habuerant.
Vide Ulpian. Tu. io. g. i. , et Paulum in Sent. Lib. 4. Iu p. Ρraellii it autem jus liberorum conjugibus lacultatem solidi capiendi. Recte itaque, libeet stilo inconcinno ac subobscuro, eΣponit id Auctorius conjuguin illorum. qui liberis crant destituti, se invicem heredes conscribendi, se, quasi vere pignora, hoc est, liberos, haberent. habuissentve. Conjugium positum intelligis pro conisgum. Eodem modo mensum pro men sum dixit Ulpianus Nit o. f. I 3. . quam frequentiorem scripturam esse in Pandediis, itenaque in Codice Theodosiano, docet Brissonius in Παρεργ. g. 58. Ita quoque 'in cipium exstat in Collat. Leg. Mof et Rom. Tit. S. I. 3. pro Principum, cujus
ejusdem dictionis exempla plura protulit J. ArntZen. ad Aur. Vita. Epit. Cap. 48. Num. II. Idinc laudium pro lacidum, alia, v. Idem ad Paeat. pag. 23.
Codicellum, vi veteres uunt, sne dubio ab auctore dictum. qui hoc scripturae gratis insiluit. Vel ipsi sorte Catoni, si legeret haec. risum ista moveant. Pueri discimus, a codice descendere ditninutivum codicillus. Significationem, atque etymologiam codicis demonstrat Auctor Lib. 6. Cap. I 3. et Lib. 17.
cap. S. νIta ut qui titulum scribit ejusdem scripturae codicelium vocet. Aliae babent:
quis ribit titulum, lego: qtiifcribit testamentum, titulum ejusdem . . . . innuid clausulam codicillarem, qua cavet testator, ut, si testamentum non valcat tanquam testamcntum, valeat iure codicillorum.
Cretio autem postremam vocem neutra agnoscit appellata ebs quasi decre-rio: id es lego idem ol) decernere, vel hoc est et consituere. Ut puta: ille heres esto mibi, additur, B ille heres michi esto: additque, in P. et G. est ades. rurque cernitoque infra intra malo tot dies. H. Chirographum. cautio, vel scriptio utracam conferbiis duarum instarchartarain: Graece enim manuscriptum. Latine ultimum verbum eaedem omittunt dicitur cautio. In G. est: Cirograpb. cauila. Reliqua usque ad emtia
ignorat codex hic. Chirographi nomen generaliter sumtum omne significat, quidquid manu deriptum est, atque adeo tam syngrapham, quam cautionum. comprehendit. Specialiter vero chirographum dicitur, quod ab una parte scribitur, ac servari solet, syngraphi vero . aut syngraphae nominantur, quae ut ii 'que manu signatae sunt. ct utrique parti crvandae dantur. Pluribus Vocabulorum hGrum di sereni iam exsequi cur Asconius in Cicer. Orat. in Vese
452쪽
rem. Est itaque chirographum, cauilo, ab uno subscripta, vel subscriptio,
utriusaue paciscentis manu consignata, quae adeo est duarum instar charta. rum, liquidem eodem argumento ambo duove instrumenta perscripta sunt, utrique unum servandum datur. Evitio et venditio es rerum commutario, atque contractuI ex convenientia veniens. Emptio et venditio successit in locum purmutationis, rei permutandae loco pretium venit . estque hic contractus ortus ex commoditate: comis modissimum enim visum est, cum non semper inibi supputat res, quam alii dem, veluti pro bove, quae eadem tradunti placeat, pretium venire in lo
Donatio es cujuslibet rei transactio sorte traditio . Dictam autem dicunt donationem , quo ii Lini talae editio, nee non C. Gr. doni actionem. Malo dationem: ita Paulus m L. 35. f. I. D. de dona: . mori. calij : Gnatis dicta essa dono , quais dono datum. VII. Num antiquus sin G. est antiquitur nuptiarum erat ritus, quod recte exhibent aliae quo) se maritur et vaοr invicem emeban: , ne uideretur ancilla uxor, in G prostat uxor ancilla J Iicut habemus injure. Descripsit plagiator ex Ser. uio, qui ad Virgilii haec: Teque sbi generum Tet 3s emat omnibus undis.
Georg. Lib. I. v. 3I.: quod ait EMAT, ad ani*sum nuptiarum pertinet ritum, quo Ie ma/itus et vxur indicem emebant, sicut habemus in jure. Mutua fuit coemtior quod si enim solus maritus emi sibi uxorem, solenni it a mancipatione, per aes et libram lacta, in manum ae potestatem viri venisset uxor, ita, ut ancilla videretur. Coeintione vero, atque in manum conventione, verisba sunt Servii l. e. , nuptiae sebant, cum illa uxor in filiae locum, maritus
in patris veniebat: ut . si quis prior fuisset defunctus, locum hereditaris justum alii
faceret. Hinc dicta comtio, qua rerum, confarreatio, qua sacrorum inter se participes fiebant vir et uxor, hinc conjugium, conventio, conjunctio, alia. Inue: ubi tu C. tis, ego GD. Mos ille uxores emendi diutillime remansieapud majores nostros. In 1 .ege Salica Tt. 46. est: illa, qui viduam accipere vult, . . . . tres Iuli os atque pessantes, et denarium habere debet, et hoc factu, si eis convenit, viduam accipiat: ad quem locum Er. Pithoeus, majores, inquit, ri, et nos hiare, solido et denaris. Propterea uxor in pote larem viri cedit, nec liberam habet rerum adminis thinem. Ex Lege Saxonum Tit. 6. uxorem ducturus CCC solidos dat parentibus puellae. Ex eadem Tit. i 3. r. lito Regis licet uxorem emere ubicunque voluerit.
Viduam sibi matrimonio coniuncturus tutori osierre debet pretium emptionis ejus. Diae Tit. 7. l. 3. et q. VII l. Conditiones testum sunt proprie in C. Gr. est: propriae testium sunt 'et dictae conditiones a condicendo, quas condictiones , ibidem prostat conditiones. 'Conditio est placitum duorum, pluriumve, idem dicentium. Festus condictum se, inquit, quod in communi es dictum. De testibus proprie diei con.
453쪽
IOANNIS CANNEGI ET ERICAPUT SEXTUM DECIMUM.
I. Explicatur Deus Isidori. Stipulationis etymon . Ombola, Hon nitas. Varro exponitur. Stips. stipes, stipula fracta, stipuluino stipare, stipendium. I hesi uri notis. Alligatio is stipu.lutione. Num uri dimidiati: I essdrae hospitales. Αο-τtαγαλοι. Dii hospitales. Tellera bellica. issidorus exponitur. Arra. ScItale. Chirographa dimiditata circumsecta. II. Θmbois varia: Conjugum ju um. Iloli essionis appreliensio. Manus mortua. Liti. Suedorum, Cimbrorum 6mbola. A rure, es ab armis destimia Ombola. Gladii, hastae symbola. I De. tiorum , Gallorum, Nostratium fmbola. ill . Essestucationis rittis et Omlola probantur ex formulis antiquis, eaeque eo plicantur. IV. Scotalionis eumon. De festuca. V. Tradi,tionis, et testimoniorum symbola. VI. Obstagii formula.
L Uzrgit Isidorus L Lib. I. Cap. 24. prope finem: Dista aut sipulatio asLl pula: ueteres enim, quando Ibi aliquid promittetant, si pulain tenentes ' frangebant . quam iteruin jungentes, sponsunes suas agnoscebant. Addunt libri Bas. et Petili: sive quodsipulum, juxta Paulum P uilicum, s timappellavere. Eadem habet C. G. . nisi quod ibi prostat appellaverunt. Ita Paulus Rec. Sent. Lib. S. Tit. 7. g. l. et Stipulationes φ ain verborum Olen. nitare concipiuntur . ex appellarae. quod per ear si mitas obligasionum constring tur: sipulum enim veteres si nivim appellaveruηι. Justinianus in pr. I. de Veth.
Obl. fite a stipite vocem defendere scribit. Stipes vere es lignum fetum . se
eum. Serv. ad Asn. 3. υ. 3. Isidorus Lib. II. Cap. 7. stipulam per de ninu. tionem ait a sipa dici, quoe vocata, propter quod ex eo stipentur tecta. Sibpam, aut stipulam, interponi Vasis, transuatamque vocem a navibus . notat Servius ad Aen. I. u. q37. Hine .stipare , id est, densare. ct sipatoris, v. Idem ad Aen. 3. v. 4 ψ., conser Festum. Dipulam viridem, culmum inisterprutatur Serv. ad Georg. I. v. 3II. Quasi dissipulam dictam scribit Isido. donis Lib. i 7. Cop. rio stipulatione posterioribus sipulam usurpalam i: tat Du Cange. Apprime vero liue facit sententia Varro uis, qui Lib. de Ling. Lot. pupa frum. Stipendium, ait, ob sipe dictum . quod ceι uoque siplindicebahi: nam quod uses librae pocdo eranι, qui acceperant majorem nun erum, non in arca pbnehant. Ad in aliqua cella sipabant, id est, compoηebant. quo mi-xu. Lci Occ aret: asipa .do stipein dicere coeperunt. Stipare ab eri. ri, Drra
454쪽
se , Graeco vocabulo. Id apparet, quod, νι alias, tum hastitutum etiam nunc est. Diis eum thesaureis noes dant. Ilipem dicunt, et qui preliniam alligat. si plitari, et restipulari. Quam cellain appellat Auctor, intellige, non cellam templi, in qua et donaria rvponi solebam, vid. Sueton in Aug. Cap. 3o. . sed cellam privatam, domesticam , in qua, propter gravitatem et amplitudinem ejus, aes grave condere consueverunt Romani, quod et aacuando plaustris secum circumducere mercaturi soliti fuerunt . quandoquidem in sacciperio, imo neque in arca, id condere potuerunt. Thesauros suos comis
mendasse veteres, si in templis depositam pecuniam abdidissent. Numini templi illius, cui aedes ipsa dicata erat, si in sepulchris, Manibus, si in aedibus suis, Laribus , dirasque imprecatos fuisse furibus , manifeste constat.
Consu'e Patrςm ad Adian. Fab. 12. v. c., et Murator. Inseri t. Tem. q. pag. I 203. num. S. Daemones thesauris incubare crediti, v. Jac. Gothosti. ad C. G. Tom. 3. pag. SI 6. Uerum haec quidem nostro loco vix videntur convenire. Thesauros accipio vasa , in quibus reponi solebant pecuniae sacrae. Athenis domus quaedam, in qua recondebantur eae, ΘησαυMe dicta,vid. Fabrie. ad Terent. in Eun. Proh v. Io. cistam ejusmodi consecisse narra. tur Sacerdos Iojada Lib. I Regum Cap I 2. c. 9. Marcus in Evang. αρ. I 2. c. 4r. zppellat γα tv κιον, itemque Lucas Cap. 21. c. I., τον appellat Matthacus Cap. 27. e. o. . voce Syriaca in Graecam flexionem deducta. Thesauri denominationem se refert Isidorus I 6. II. Thesurur juxta Graecam proprietatem ἄπο τN Θωως, a postione, hoc est, a repυuo nominatur: nam sistit postis dicit tir: et es nomen ex Graeca Latinoque sermone coinpositum: nam
junctum sonat, reposiluin aurum. In dictis est: ἄπο τει γε et . . . . dicunt: Latini atirem quod .... Thesauros vestium memorat Lani prid. in Alex.
Seu. Cap. 4 o. ubi v. Salmas Pessimae etiam rei thesaurum dici posse ob. servat Nonius Cap. 6. Num. 4s. Julius Obsequens de Prodigiis Cap. io LPopulus sipem, matronae thesaurum. et virgines dona Cereri et Proserpianae tulerunt. Jo. Schcssur in nε t. ad i. c. sipem alsum fuisse putat et
monetae aereae . rhesalirum vero auri vel argenti. Verius cit, thesaurum dictum suisse cistam, arcam, loculum . in quo pecunia scrvanda d ponitur. ut . usu exigente, praesto ea sit nobis ac parata Ilo die appella. mus een Baalpta. Fuerunt autem, quae dixi. vasa illa Eius altitudinis, ut
stans stipem potuerit inmittere, injecta stiparentur, id est, cumularentur. Thesaureis more suo dixit Varro pro in thesauris: eodem modo ibidem tabuleis scriptum pro tabulis. Uti autem in omni olim Obligatione vinculum si lebat intercedere, quo intelligeret rude vulgus , constringi se ad faciendum aliquid, vel dandum, ita et in stipulatio ine, qui contractus fuit strict.ssimae interpretationis. alligatos suisse contrahentes mirum non est, quo per ei perem. promitii tantam pecuniae summam. quanta alligata suerat. Stipulatur, qui ita interrogat: hoc inibi dabis p relli putariir, qui hei pondet, Vide
Edum in IV. Lib. 2. Tit. 9. f. a. Dicta sorte olim stipulatio de sola stipis.
455쪽
id est, pecuniae promissione, transata vero dein ad quamcunque solennem verborum obligationem. Stipem scribit Festus esse nummum signatum . t si . thonis eqse sipeudium vocem, et sipulati, qχω dicitur, cum Dondetur pecu-
Spe longius occupatum tenuerunt auctorum Veterum opiniones. Senten. tiis recentiorum non immorabor, quorum nonnulli ex Graeco fonte derivandum este vocabulum statuunt, plerique Auctoris nostri propositam deriva. tionem, ut jejunam ac nugacem cavillantur. Sic solent plurimi ridere quae nccn intelligunt, risu suo intempestivo peritioribus ignorantiam suam man, festantes, ac prodentes. Mihi quid videatur. Lxponam paucis. Stips, aut, quod idem est, si pes utrumque enim dictum fuisse olim, dubitari vix potest, est nummus signatus: Terminatione, non significatione olim diste. rebant sips, sipes, si pis . hinc in cἰlossis Cyr. στυπου, si', perperam sipes subiti tuit Martinus in lex. v. si pes.' In Glostis Servii est: stips, . a. νιι, ελνε συν-. In iisdem exstat: sips legendum si ps pλσιοι, vox corti cem denotat fragilem. A sin descendit diminutivum stipula, quae est nummus parvus: hinc stipentliuin, a stipe appendenda dictum, aes, quod militi datur: hinc stipulatis, promisso stipis, in qua intercedebat stipulae, id est, nummuli, fractura. Dimidiati ciusmodi nummuli etiamnunc supersulit plurimi, signati plerique Au3usti Caesaris et M. Agrippae aversis capitibus. Hos tamen tes)rae hospitalis potius, quam stipulationis symbolum praestitisse existumem, siquidem constat, Au6ustum inter et Agrippam maximam intercessisse amicitiam, aut dicam potius necessitudinem. Conisset quae de his scripsit Auctor anonymus in erase briej ouer Detondere Nederis lan ue oudbeden pag. st. R. De tessera tali Graecis usitata insignis est loeus Seholiastis Euripidis in uinobio: οι μεν- τισιν o τραγαλον τα-
Pollux in Onoviam Lib. Am--osteram partem ejus relinque sent iis, qui hospisio excepς GR . ut, si rei ferret, ut ipsi denuo, aut eorum fis . milia, mutuo insicem inter se b pitio uti vellent, composita inter se divitiatat sera, blapitalitatem renodare pq Kt. De Romanorum tesseris hospitalitatis. quas Dangere polius, quam sccare eos consuevisse, apparet ex nummissicidio si erstitibus: notabilia in primis sunt, quae Plautus habet in Pisa
Deum bonitalam, ac tesseram mecum fero. Unde liquet, test cram, Dei alicujus imagine signatam, secum ferre solitos Ro. manos, quo agnoscerentur ab iis, qui mutuo hospitalitatis jure secum ute.
456쪽
o A SERUATIONES. CAP. XVI. 4ψr
rentur. Diis hospitalibus, et Iovi in mensam libatum fuisse a Romanis, tra.dit Servius ad haec Virgil. Aen. I. U. 73S. Puppiter, bo pitibus nain te dare jtira loquuntur. TLTrani hane composuisse inter se hospites, testatur comicus I. c. Sc. 2. Po E. tesseram Conferre se uis hospitalem, eccam attuli. Aa. Agedum huc Utende: est par probe. λmbolum eι Iam bellicum, quod ad pugnam exeuntibus datur, scilicet propter eoi;. fusonem, id est, ut socii agnoscant sese, neque confundantur cum hostiis bus, tessera dicta, expressam plerumque habens imaginem Numinis cujus . dam, tit fuit in exercitu Marii, Lar Deus, in hilae, Apollo Delphicus, incidi saris. Venus Genitrix, quod testatur Serv. ad haec Virgilii Aen. 7. u. 637.:it bello tessera senum. Hi ne puto explicanda Isdori nostri verba Libro hoc 3. Cap. 7.: foederis faciendi nexus; nexus igitur et in foedere intercellit, dextrarum torte, fgno dato. hoc est, te sera, symbolo dato, congrespio in hostem. vii id est commisso: it Ano dato receptis, hoe est, signo reddito receptio. I csseras illas, Tyrtaeo duce manus cum hoste conserturos, Lacedaemonios dextro brachio deligasse scribit Justinus Lib. 3. Cap. s. l Iorum ad exemplum sub Urbano Papa III. expeditus exercitus terram sanctam
recupzraturus, crucem, tesseram suam, aut pallio, aut togae adsuebat.
conspicuam vel in pectore, vel in scapulis, humerove dextro. Consule Matthaeum in AnaI. Tom. a. pag. I 6. Arram ctiam exponit Iulius Pollux
lum nummulum parvum, semifectum nummi partem. Apud Lacedaemonios
laeneraturos divisisse tellibus duobus praesentibus, ac scripsit se stipulationem, sive pacti conditiones in utraque fracti symboli parte, ejusque alteram partem dedisse alterutri testium , teram dimidiam penes foenerat. rem irransisse. obferitat ad Pollucem l. e. N oue vero sileniis praetemittendus est mos nostrorum . . qui et lystipulationibus suis dimidiatis symbolis usi fuerunt. Moantur in cimetiar chiis Insulae Dei, quod Est γερο, teκη-, in Urbe patria, nomine suo jam ab
longissima inde annorum serie celebratillimum, cujus penes me est negotiOrum administr.itio, paeta locationis plurima antiqua, scripta pleraque saeculo XV, et proxime insequenti, quae in calce, aut in latere instrumenti circumscita dimidiatas reserunt alphabeii priores litteras. Solebant autem locatores ejusillam argumcnti in una eademque charta conscribere hina locationis pacta, subscriptaqtie ea spaucissima tamen vidi subscriptione firmata, rara si quidem ea aetate suit ars scribendi dividere litteris alphabeti prioribud: Lorum autem circumse toruia ita, ut utraque pars danaidium litterarum
457쪽
retineret, alteram parrem conductori tradere, alteram penes se servare, ne fraus fi rct, etitque ut, contant one orta, utraque scriptura compo:ita, inie-grbine esset et immutula ca, potant dijudic. re: in calce autem syngrapti ibis simi ibusve vir his cavere consueverunt: van deestr celan n taee uγt denanderin gesxsden μγr de letters A B C D, daar π1 elh een voetu hebben. Meni. bravae ejusmodi meum acvo cluro 'ra ba vocabaentur, ut chartae indensatae. V. Aulior s citatos a Mago chio in Tab. Herach pag 16S. mlin. I.
II. Miratis symbolum alligatior, is testium, promisi brumque, et stipulae fractae: cogita, qualalis te, familiae, liburorumqtie mancipadionem, perais et libram tactam, eorundem, ii Cm servorum manu naissionem. Conjugersipellati, verba sunt Isidori nostri Lib io. Cap. 8.) p/opter jugum . quod i in sonitur victrimonio cotici curis: jugo enim nuben:es subjici soli uti propter futu
riam con IrciaII. xi ejep.m nriar. ut intelli flerent coniuges, conjunctos esse se ac copulatos matrimonio, id eli. individua vitae secietate. Taceo coetmici. ne in , consarreationemque. Posilai; onem apprehEnsurus pedem inferre s lebat finibus. v. L. 18. I. 2. D. de is q. vel avi. ps : quin et sedes dicis causa posita fuit . in qua e intor a venisi ore collocabutur, ceu EX L. l. 2.D. cori colligit Hottoin. I l. aliaest. Cap. II. eι 32. , adde Otton. in Ia vi pr. Symb. pag. 23 I. Debitoris mortui, itemque occis hominis, in cujus locum succcssit pollea vestis feralis, hoc est . qua neci datus postrema usiis suit, manus, lite orta, in judicium olim adlata, cujus consuetudinis inju. re nostro hodierno supersunt vestigia. Alia de manus mortuae siqnificationi. bus variis notavit J. G. Selaot tetrus de antiquis in Germania juribus. Cap. g. Sed haee i, De brachii in collum inissione, et comae adprehensio. ne, solenni .et antiquo ritu tradendi scinet in servitium, aut potius, quali intervitium, tale puta, quale olim Liti subire solebant, dedititiis noli plane dissimiles. v. A. Siccama ad leges Erisonum Tit. I. pag. I p. . Pacta sua ct contractus dextrae datione, adhibitis aliquando proxenetis et testibus, celebrasse Suedos, iisdem mancipationis symbola suisse iactum baculi, vel pulveris, aut pariis terrae venditae in sinum excussionem, aut in. Hilsonem, narrat Loccentus in Antia Sue Goth. Lib. 2. Cap. 16. De ma- numissione apud Cimbros, vicinosque populos per sagittam. adoptione per arma. nonnunqtiam etiam, quod lion orari una illis suit adoptionis genus . ia-c: so adoptati capillo, barba lue, de transsatione denique danunii, apud eos. dc in per arma facta, tradit P. Arpi.in INMid. Ombri pag. 2pr. Sicuti enim Romani, gens olim inculta. unice riiri colendo operata, imo plerae. qtie sere caeterae nationes, a rure mutuatis symbolis optime moneri dolor qtie cxistimarunt cives suos, . quid rei fieret, unde et in plurimis linguis superesse criamnum a rure. ab armentis, et pecoribus desumtas appellationes, inu tas lὶonestissimas, est manifestissi num. De vernacula nostra exemplo gemat, uar, alia. Latinorum vocabulortim inde repetitorum innumera ferme est copia. Vide quae scripsit Pater in libro singillari de Nomini, Cip. io. , a Populum hullis urna: s iue asilietum symbola sua ab armis pollisin um mu. Luatum Ulla, n.irulit vlucri nequit. Apud Romanos quoque ex bello petita
458쪽
suisse haud pauca, eos stat. Gladium novimus insigne esse Magistratus, ju-
dieium publicum. seu merum imperium cXercentis, hasta Praetoris erat: inquit Festus. stubulabantur ea, quae publice venumdabant, et Marinum praecipuum δὲ hasta: nam et Carthaginienses, cum bellam vellent. Romam has ana ferant, et Romani fotes viros saepe hasa donarunt. Pontifex Maximui Ve statem cooptaturus virginem e simi matris rapiebat . quasi bellica practa ret, quae ilico fit capientis. Hodie etiam quae publica auctoritate fit vendiotio hasta peragitur . qua in auctione emta statim optimo jure cedunt emto
ri.' quasi praeda in bello capta. De symbolis, seu teGris, atque indiciis divinitatis consule Scidenum de Diis Syris pag. 49. R. Quid memorem annu. los quos, quoniam frequentissimus eorum usus fuit in symbolis, ipsos quo. ζ Graceis aeque ac Latiuis Brutila dictos fuisse, testatur Plinius Nat. Hist. Lib ga. cap. i. y Confer Fratrem in Obf. CV. I 3. . quo loco de atinulorum
'mbolis ex proseo agit. De symbolo, quod judicaturis in dicasterium in
etessuris dari solebat, v. Suidas in V. , et Βακτ φια. ,
Praetereo arras. aquae et ignis usum ex civitate ejiciendis interdictum, san minis in conjuratione libationem, animalia certa una cum patricida eulleo insuta. Salem amicitiae symbolum habitum, Dinat J. P. TOmasinus de tu. seris hospit. Cap. II. Si leo innumera symbola in ritu nuptiarum usitata. Ur bem novam conditurus tauro et vacca, dispari sexu Iuvencorum, arabat, propter commixtionem lamiliarum, et imaginem serentis fructumque res. dentis, teste Isidoro Lib. s. Cap. 2. Mandatum dictum a. manu danda, quod olim in commita negotio alter alteri manum dabat. V. Idem I b. η. Cap. et 4. Hodie quoque bonis dedentes zotam solyere, et zonam ahjicere pro bonis cedere, vulgo usurpari, notat H. Bignonius ad let. Sal. Tu. 6 r. Idem ea eum dominationis notam fuisse antiquitus, ae Galliae ritu usitatum sui se . sponsae dari amulum, osculum, et calceamentum, ostendit l. c. Helvetios vidimus serali sententia pronuntiata bacillum atralum Dangere, ac projicere solere ante pedes ad mortem condemnati rei, eoque facto, mox hominem conficere. In funere quoque Regum Galliae sustein stangi, tra.dit Fr. Pithdeus ad ri. Sal. Uit. 63. Moribus nostris plurima etiamnune limbola in usu esse novimus. duris docendi facultatem adepturo Corpus
publieam appinnem rei pignorandae, arrestum homini, cuma sit versu,
quae usus in honore esia voluit, aut, si mavis cum Cicerone me loqui GN. D. r. 24. , quae licet dura usu nobis mollienda sunt corpori eandem ad. incivere moris eae Gladius imperii nota, idem fractus infamatum, sume caput rei elatus, morte tantum non dignum judicatum eum ciniscat. Veis rillum contra super caput vibratum honestis hominibus aecensendum quem indicat. Laqueus collo alligatus suspendio, virgae collo suspensae flagellis dignum manifestant. Mitto ignominiae notas, asino ligneo 'pplicari soli. tos delinquentes, in claustro circumagi meretrices, adulteros saxa portania
459쪽
tes publice duci, sch dsee en appellamus, qualia in plerisque pauiae nωstrae Curiis etiam nune servantur. Oseula intercessisse in remissione sive red- ermione homicidii, constat ex nostrate Menene vocabulisque inde de sis.
III. Effestucatio, qua de dixi ad inpiamin pag. 7S. . quo ritu, quibus
symbolis peracta olim fuerit apud majores nostros, optime manifestatur in libro MS. antiquo, qui servatur in Academia Leidensi, quo contine tur Brinnisa , Stasuten, Vobeden, ende Stadreetian der Stads Cleue, qui sieexhibet titulo uam Vesing ι dola, id est, de esset tueatione iacienda, hinc
exponis vera,eu, vert gen . abnegare. renuntiare juri et actioni, Nulgo re-
460쪽
IU. Essestueationem alio nomine scotatimm dixere Gern o Dan ue: unde descendat vocis origo multum inter se displuant Eruditi. Α Germa. norum hoc est, terrae gleba, deducendam ar uantur aliqui, alii avoce Danica iliae, quae viane are denotat, derivandam censent, alii aliunde: videsis Doctiss. Ech hardum in Herm. Iur. pag. 282. Dictum mihi videtur vocabulum a sume . quod nostra lingua jaculari. manu mittere significat: hoc quo credam, faciunt, praeterea, quae sapra hae de redisserui, verba Waldemari I., quem in Lib. 4. Cap. I 3. Legum Scanias ita constituita refert Du Cange in v. Scolatio, ex versione Andreae Suenonis: In venditione terrarum ad transalinein dominii necesse est, in interueniat quaedam solennitas, in qua terrae modicum emtoris pallio, extento manibus admiretii , qui, si factum renaratur in dubium, perbibera Myinis resim tum veritati. προ---itor, qui derimatam terram, quam risirabit, in emtorem. in ipsus se traias. ferre dominium Ffiatur. Haec aurem δει ηitas ex vulgari nos,o prosim uis. eabulo competerier Iasis potes s Tarm nominari. In formula apud Mareul
sum Lib. I. Cap. II. est: sua spontanea voluntate nobis per liueam Ostir suevisse. uel condonese, ad quem locum vide H. Bignonii notas, in qui de variis traditionum symbolis , itemque de sestuca mervienda, hoc est, emittenda, egregie disserit. pag. 273. sqq. In legibus Salicis exstat Tilmius 48. dea totae: Glossae exponunt, de Hationibas, Dae sunt festues, infηum ei, mi donabatur, prosecta.iV. Fr. Pithoeum add. Nit. Hinc tu laseum. id est, in sin ra, jactarefoueam, plus semel est in d. Tit. Quid, quod ei ho. diernis moribus in Gelaia nostra, in regione Zut phaniensi, supersit etiam,
nunc consuetudo, venditorem, rem immobilem coram Praetore alienaturum.
projicere festucam rei venditae, emtorem dein festucam in terram proiectam repetero, eoque facto dominium rei a venditore ad emtorem transisse cense. ri, teste certo Iod. Schomaltero, Icto celeberrimo, in Consi Para. 4. Cons I9. Num. c. sqq. quo loco addat quoque de propinatione poculi. 2ntiquo traditionis symbolo. De adframite . quo de dixi pag. I4α, titulus est 49. in Lege Salica. Appellatur alias δε adfatomis. quam tradisio m interpretatur Capitulare Regum Francorum Cap. 3. . in inscriptione Cap. Io. Frequens est
eardinem, vel potita .rbeta, quo aperitur illa et clauditur; movere debita ex jure municipali Daventriae, quo ostenderet. dominum se esse, ac possessionem domus nancisceretur. Stiar. vari Deuenter 2. Deel Tit. S. I. 2.