장음표시 사용
441쪽
rae dies, anno redeunte, festus Corticem ady Irictam pice dimouebit' Amphorae. fumum bibere insitutaecin uis T D. Add. Lib. I. O . 2O. Graeca quod ego ipse testacita tum isti IV. Terentii, quotquot vidi, editiones ita exhibent in I avt. Act. '
CL. Tantum sat habes p quid tum, quaeso, s hoc pater insciuerit pSY. Quid s redeo ad illos, qui Hunt: quid I nunc coelum
sensu carentibus verbis redonabis, credo, suum leporem, si ita reponas: quid sy redi, aut, redi ergo ad illos Ergo vocem per EG seriptam fuisse olim, Magno testatur. Apage ilium metum tuum, faces it dictum
istud: f pater resciverit, redi tu, hoc est, abi, discede ad meticulosos istos, qui riunt: quid β Vitio laborare mihi videntur haec ejusdem comici in Eunuebi prologo v. 7.
Otu bene vertendo, et easdem scribendo male, Lx Graecis honis Latinas fecit non honas. Restituendum arbitror: qui poene vertendo, at Adeo rudis suit Posita, ut, licet poene verbum de verbo verterit. ac reddiderit, accamen male eas descripserit, atque ita ex Graeeis bolus secerit Latinas malas. P et Blitteras permutatas olim inter se suisse, pervulgatum est. rari modo pro M.
nescio in L. 4o. de dumη. ins corrigendum statuit BFakershoeck - ne vitio in Ohf. LC . Cap. io. Quod ibidem dixit Poeca D. II.
Habeo alia multa, qtiae nunc coctonabitur. nihil quidquam mutem. Condonabitur accipio pro condonabit, sensu depo. nentium , quod idem in plurimis ejusmodi obtinere novimus, quae utroque in genere antiquitus suere usurpata. Aac ο pro stu par, vag' pro vagor. Dequentata olim, constat. Nutrior pro nutrio, confector pro consecro, punior Pro punio, alia, veteribus in usu fuerunt. Exemplorum copiam sat largam. suppeditat Nonius pag. 467. s. Conser Brissonium in Parerg. I. 5S. R.,
442쪽
adde opula. de Lat. Vet. Icior. pag. 328. et alibi. Habeo. inquit Prolo. gus, alia multa. quae nunc condonabit Poeta comoediae auctor, hoe est, quae nunc condonans tacebit. Rectene eeperint Interpretes versus postremos ejusdem Eunuchi M. 4.M. I. , vehementer equidem dubito. Interea auraum Ibi elam mulier demit, dat mihi ut auferam. me est signi: ubi primum poteris, se illincsubducet, scio. Interpretor : aurum sibi demit mulier meretrix, abitura, ne in publieum progressa contra leges aurum gestare accusetur. Consule commentarios ad d. I.
Cap. 4. pag. 39i. ΓαδI., no et magis pallent, corrigendum esse, nares M. iis patent, nullus, credo, dubitabis, ubi intellexeris, praecessisse ibid. En io. raee nares elaudit, itemque subjungi pag. I92. lin. 2.: Ures aeque elausae.
censeri solitum, Best. pag. 252. oui modo per totain, flammis stimulatur, arenam Susulerat raptas taurus in asta pilas, Occubuit tandem cornuto ardore petitus. Dum facilim tolli se elephanta putat. Malunt alii potitus, ipse Vir Cl. substituit petitum. Retinendam pnto lectio nem vulgatam. Ardor cornutus elephantis non male tribuitur. quippe qui ad certamen ut incendantur, promuscide semet verberare solent, teste Aeliano de Animal. Lib. 6. Cap. r. Dentes belluarum harum cornua appellari.
novum non est. Plinius in His. Nat. Lib. 8. Cap. 3. : Praedam ias elephanti in se expetendam sciunt solam ese in armis suis, quae Iuba coRNu, pilat
Herodotus tanto antiquior, et consuetudo melius, denteI. Idem Lib. I 8. Cap. r. reum arbore exacuanι limentque coRNUA elephant L Raptas pilas expono cel riter captas. Neque tamen obnix ν-s praeseras captas, hoc est.
nio Horatii carmine Lib. 4. Od. Ia. PQuo fugit Venus 7 heus quoue talor deeens pullo motus 7 quid habes illius, illius, Birabat amoreI, Uae me surpuerat mihi p His post Cynaram, notaque et artium Gratarum facieL
443쪽
Dubito tamen, num placiturum sit omnibus adhibitum remedium, ita is, nandum existimantis, Felix pos C aram nota quo, et anum Grararum facies γ
Quid si ita reponamus Felix ns cretinam, nota quao, et arti-Graitarum faciet. Imo vero malim: PMola post CParam, nota quad. . . . . Miudem Poεtae loeum leviter corruptum Lib. I. OL IS. in nParcius Dinas quatiunt feminas Ictibus erebris juvenes protervi, Nec tibi somnos adimunt. AMATQUE Ianua limen, star prius milium facius movebatirdines. Deillima opera restitues, si pro amat ua substituas, tenetque. VIII. Crucem fixerunt Interpretibus Valerii Maximi verba M. 2. cap. 6. . Ia.: Draeiae tera illa natio merito sibi sapientiae laudem vindicaveris,. quae natales hominum sebiliter, exsequias eum Hlaritasa calebrat: me ullis doctorum praecepti . verum eanae lanis nosrae histrum peruirit. Removearur itaqua nat ratis omnivin animalium dulcedo uitae. quae musta et facere at pari turpiter com , A RA HORTuΛ Eaus aliquanto felicior ac Masiarfaris reperietur. Corrupta esse, adeoque mutanda τα ea mortua ejus, certum apparet. Glossema esse censent nonnulli. Sunt, qui emendant ortu ejus, plenius alii malunt jam ortu ejus. Ei , qui substituit: Si eita inres natis. Anonymus in OU. Misc. Amsei. Vol. S. I a. corrigit: s exordio ejus. Propius, credo, vulgatae scripturae a creent, sensum quoque es indent satis idoneum, sie reposita verba: s ex situ facilius aliquanto .... hoe est, siquidem , quoniam post mortem re pmetur iacilius, ae comparabitur finis vitae, adeoque et malorum, felleior iiD nto, aut aliquando, ae beatior habendus, quam vitam trahere molestam,
Λ non tantum inter veteres dubitatum sessio. cujus generis, aeuςς in tionis esset vox penus, sed et hane praecipue agitatam jam olim inter 'dixissimos quaestionem sui sie, quaenam res penus vocabulo contineantur, ditat ex Gellio m. 4. Cap. r. Levi macula inquinata videntur haec
444쪽
Grammatiel: Praeterea de penu adscribendam hoc etiam piaavi. Seruium Sulpi-eium in repreheUs Scaeuolae capitibus scripsisse. SEIO AEMo placuisse, non quaι esui tantum et potui forent, Ita tur quoque et ceteor in penu esse, quoAue esseι ε tus
ferme rei causa comparatum. Celeberrimus in jure est Sextus Aelius, audior Tripertitorum , iuriscue Aeliani, quem cordatum hominem, et catum. hoc est, prudentem, lapientemque nominavit Ennius. Cicero de Legib. i. i6. prudentem, et, ut ita dicam , catum. Non aeque notissimus Sejus Aelius. Sextum autem eundem intellexisse Gellium, vix dubitabis, credo, si reputa. veris, Seji et Sexti praenomina una littera S signata suisse olim: reseriben. dum itaque Sexto Aelio. Turbam tamen cient verba Ulpiani in L. g. s. o. D. de penu IQ.: Sextus autem Caecilius etiam tur et cereor in domesticum usum paratos contineri legato scribit, quo loco pro Sextus Caecilius rescribendum esse putat Sextus Aelius, Auctor operis de Nomini b. Pandect. pag. 2o8. R. Errori sorte causam dedit parum diltans utriusque nominis sonus, nisi malis, Sex. tum Caecilium ex Sulpicio haec mutuatum alicubi adnotasse, exquς Caeci .lio ita retulisse Ulpianum. Libri Gellii MSS. plerique habent Aelio.
aut, quod idem est, Helio. Non longe sorte aberraverit, qui correxerit, S . hoc est, Sapienti. Sapientem Gellius vocat Sextum Aelium, eodem modo, quo Pomponius in L. 2. I. 38. D de Orig. Dr.: Atilius autem pri .mus a popula Sapiens appellatus est. Sextum Aelium etiam Ennius laudabit, catum sei licet, id est, sapientem. Ipse Gellius eodem capite ne illi quidem ve. teris juris magistri, qui sapientes appellati sunt. Sapientes enim potiea dictilant Icti. Plura de stiri is titulo collegerunt Augustinus ad librum de nominib. D. pag. 2oy., et Rit ter ad IIcinece. Nise. Iur. R. nag. 2oο. Cato Aelio reponendum existimavit Jae. Gronovius, eamque conjecturam quasi certam, more damnando, in textum recipi curavit. Sextum Caecilium legi oportere
contendit I. F. Grouovius ob L. 3. e. : Verum Caecilius Servii Sulpicii aeta. te longe fuit posterior. Pro ejus serinsisse Gellium conjicio cujusque. Con. tramor scriptura librarios fefellit. Quod enim ipsus patrisfamilias , liberorum
patrisfamilias, ejusque familiae, quae circum eum aut Betor ejus es, et varnon facit, causa paratum est, ut Mucius ait, penus videri debet. X. Prima dii cordia, inquit Florus Lib. r. Cap. 23. ob impotentiam foenera. torum: quibus in terga ρυρφve servisiterim sentibus, in Sacrum montem plebs arismata secusit, aegreque, nec nis Tribunos impetra set, . . . . revocata est.2Durior est locutio: malim nisi quam . id est, postquam, aut ni re se, quo modo
solet Florus, aliique: vid. ad Lib. 4. Cap. 7. Num. IS. Ita de eodem argumento Pomponius in L. g. l. ao. D. de Or. Iur. : Iisdem ιemporibus eum plus
a patribus secessiiusti, anno fere septimo decimo O Reges exactor . Tribunos suin monte Sacro creavit, avi essent plebeji Magistratus: dicti Tribuni, quod olim in iras partes populus diu fur erat, et ex Anguli r Ineuli creabantur: vel quia ιri. buum fustragio creabantur. Sic narrat Livius Lib. 2. Cap. 32.r Ita Tribuni libui cieati Δο Hi tres tollegas sιi creaverunt Sunt qui duos tantum in Sacro monte creatos Tribunos esse dicam, ibique sacraiam legem tutam.
445쪽
Horum in numero est Cicero, qui in Orat. I. pro C. Cortulis, Tanta igitur. inquit, in illis virtus fuit, ut anno XVI. post Reges exactos propter nimiam δε- minationem potentiam secederem, seger sacraras ibi sibi roituerent, duos Tribunos crearent, montem illum tranI Anienem, qui Mille mons Sacer nominatur, aetereae memoriae cavo consecrarent. Itaque ausspicato postero anno DEcEM Tribuni plebis Comitiis Curiatis creati sunt. Ouod de decem Tribunis scribit Or,tor, aperte vitiosum est, siquidem trigesino sexto anno a primis Tribunis plebis , decem creati sunt, bini ex singulis classibus, teste Livio Lib. 3. Cap 3o. Dissentire vides utrosque. Conciliare studuit Nob. Vonch in Obf. MMess. Cup. XI. Quid si statuamus, anno sexto decimo in Sacrum montem seces.s de plebem, Tribunos duos designasse, montem consecrasse, postero anno, hoe est, septimo decimo, auspicato creasse designatos, cx ungulis populi
partibus duobus ante designatis, mox creatis, singulos, adeoque tres adjunctos suisse Τ pro decem autem in loco Tullii substituendum demum. Ita sane lis supererit nulla. Fallitur autem Isidorus Lib. 9. Cap. 4. , aut librariorum culpa vitiatus est, quisexIo anno post Reges exactos constitutos fuisse Iob
In Glossis antiquis, quae Isidori nomine circumseruntur, ita prostat: Sector. usurpator, vel bonorum vindicta. In Excerptis Pithoeanis sie exhibetur: S uor, vel lego sectis, bonorum vindicta. Ta vel legosectio Pithoei esse additamentum suspicor. Graevius substituendum censet: Sector, usurpator, sectio, b noram venditio. Quid si rescribamus 3 Sector, usurpator, MI bonorum venditer. Usurpator est, qui sub hasta sibi vendita bona usurpat. Festus sectionem interpretatur perseritionem juris. Idem sectores, inquit, et qui secant dicu tur,er qui emta sua perse uuntur. Ludens Cicero pro Roscio Cap. 29. Scimus, ait, per isa tempora eosdem fere sectores Dig. collorum et bonorum. Dicitur namque sector, et is qui secae, et qui bona publicata emit, eademque deinceps per
Partes vendit. Vid. Commentatores ad Pacat. Cap. 28. , et P. Nannii Mi- Iuli. Lib. 9. Cap. a. Conser quae notavi pag. 58. X l. Suetonius in Cal. Cap. 29. narrat, Quum Caligulam respondisse Antoniae, aviae suae, monenti, objurgantique propter flagitia quaedam admissa, memento, omnia mihi, et homini licere. Longum foret enarrare singulo rum conjecturas, quibus corruptam scripturam emendare studuerunt. R stituendum videtur: mihi et dominae: aceipe Imperatoris uxorem. Claudius mox post occisam conjugem suam Messalinam, cur domina non veniret, requisivit, teste Tranquillo in vita Claudii Cap. 39. Intellexit sorte Caligula Caesoniam, quam ardentius et constantius amavit, et uxorio nomine dignatus est. Vid. Suet. in Cal. Cap. 2S, Xii, Sulpicius Severus in xii. Martini cap. II. mendo subiacet manifestissim', quo de miror nil admonuisse Vorllium. Terradii, inquit, servus dae
insinio correptus dolendo Ex Du eruciabatur .... nequam spiritus nullo proferri 'o ea cella in qua erat potuit. Uidit exitur vocem neutiquam con Venire,
dςoque siet mendavit doctissimus Κlotetius in I Iiseli. Crit. pag. I9.: dolendo
446쪽
hiatu exercebatur. Levi mutatione unius vocia praeseram, dolendo acesi Mediei solent appellare accessonem et paroXIImum.
XIII. Plinius in Hist. Nar. Lib. 6. cap. 22. de Rege quodam barbaro se resert: mirum in modum in auditis jusitiam ille suspeait, quod pares pontire donarii essent in cλντ IvA pecunia, cum dive saη imagines indicarent a pluribus D. ctos. Salmasius tacitus praeterit. Bynkeroboech. OU. 3. 4. substituit avita, meliorem, quae Viri Summi est modestia, emendationem exspectare se proosesiis. Dabo, quae cum maxime in mentem venit, meliorem tamen esse eam minime equidem ausim praestare. Coptiva pecunia exponi recte posset pecunia captiuorum, quo sensu captiva vestit, captim sanguis, captiui eurrus. eloeutione nota Servio sunt captivorum Vestis, sanguis, currus, ad PDe. n. a. u. 76S., et v. Sa P. In elligemus itaque pecuniam Regi ostensam ab hospite, oui eo advenerat Τ Verum ViX convenire arbitror hane
interpretationem dicto loco. Quid, si reponamus in c. antiqua pecunia, hoe est, in civitatis, aut, si id Praeseras, communi antiqua pecunia 2 Utrumque vocabulum littera C notatum suisse, auctor est Valeri ut Probus. Admiratus suit Rex peregrinus hanc in primis justitiam Romanorum, quod neque ava ritia pellectos optimates . aut Imperatores, minuisse, neque, ut auram ea. piarent popularem, auain eos Perspiceret Valorem pecuniae publieae.
I. De Isidori δίν, et siriptis. Varia loca ex libro ejus V. ori
ginum tam editionum antiquarum ope, quam ex conjectura emendanIur, exponuntur, iuusramur. II. Testium allivuαIlI. Jus civile, ius a PCtis instoauctum. IV. In testamento nuncupativo scriptura accessit. V. Jus liberorum. VI. Clib. rographum quiur VII. Conjugum mutua coemuo. VIII. C9m
L π sidorum illum, euius mox mentio incidit in antecedenti capite, saepi sime etiam allegatum a nobis in superioribus, sua pleraque descripsi se ex aliis, nullus, credo, dubitabit, ita in eo versatum, ut, quae stilo optimo, aut saltem satis bono, pluribus fuerant proposita ab antiquior,bus, ipse contraxerit, aevi sui stilo pessime aliquando reddiderit, nonnunquam etiam non intellerisie, aut perperam accepisse, quae legerat, videa- Iii a Iur .
447쪽
tur. Raram ejus doctrinam, atPe exercitatissimum in quocunque disciplinarum genere ingenium justo majoribus laudibus extollit, sapientiam deinde ejusdem adeo praedicat, ut ipsi Salomoni praeserendum eum esse existimet, Lucas Tudentis in Sanct. April. Tom. I. I . 333. et 346. Ob id tumen plurimi facienda ejus commentaria , quia profert hic illic fragmenta scriptorum veterum deperdita, quae unus ille servavit, licet auctorem non nominaverit. Neque vero dissimulandum est, multis in locis misere lacer tam , depravatam, corruptam, mutilamque esse lectionem vulgatam, quam hodie versamus, eam dico, quam in publicum edidit Dionysi Gothoste. dus, insertam Auctoribus Larinae si uae, multoque emendatiores rectiores. que prodituros libellos eius, si seriptura Auctoris vera, quantum ejus fieri potest, ex codicibus antiquis restitueretur, aut in locis desperatis ex receptis probatae critices reulis adjuvaretur. Quo elucescat dicti veritas, delibabimus pauca ex libro eius quinto, ad quae, quandoquidem disputat in eo, de iis, quae ad jus pertinent, ab instituto nostro non alienum lare existimo, υποροηματα scribere, aut potius, flores spargere, delectos maximam partem ex codice antiquissimo, manu scripto, optimae notae, quem habet bibliotheca Academiae Groninsanae, cujus collationem suppisitavit mihi H. I. Arnigenius, tum ex editionibus duabus vetustis, quarum altera vulgata suit Basileae anno I 8'. , quam sero vat in bibliotheca sua Parens meus optimus, altera impressa Parrhivi, opera Iohannis Barbier, sumtibus Johannis Petit, anno ISO9., quam item mecum communicavit, quem modo nominavi, Adfinis meus conjunctissimus. Moses ita infit Isidorus in L Lib. s. cap. I genti Hebraicae primus omnium divinas lues saeris litteris explicauit. Praeseram gentis Hebrae. quod habet Bas , qui liber M litteras per e simplex solet efferre: vide Exodi Cap. g. e. 6. Idem repraesentat Petiti editio, quae tamen ae distinguit. Codex Gron. e hibet genti Hebraeae. Foroneus Rex Graecis primus legis Ddlatatu crestituir. Rectius R et R: '
roneus, quem novimus suisse Rinem Argivorum, leger . . . . quod postr
mum quoque est in C. G. Numa Pompiliar, qui Romulo successit in regno, primus leger Romanis edidit. Amplissima quidem suppeditaret hoc loco disputandi materies de legibus Romuli, caeterorumque Regum populi Romani, de jure Papiriano, de Tribbunorum, plebiscitorumque origine, de legibus Decemviralibus, aliisque: id vero nunc non agimus, constat de iis abunde ex illis, qui historiam juris
civilis R. tradiderunt. Deinde, cum populus sEDITIosos Magistratus ferre non posset, Decemuiros lembus scribendis creavis . Malim editiosus: Constat enim ex Dion. Ha. lic., quum Consulo, imperio suo abusi, tantum . non regiam majestatem ad. sectarent. Tribuni plebis autem perpetuis suis concionibus potestatem eo.
Tum majorem vehementer impugnarent, neutraque adeo pars alteri lacultatem leges ferendi concederet, placuisse tandem, post lonis, crebrasque tumbas et seditiones, ut Decemviri constituerentur. Eodem plane modo, iiDdem
448쪽
dem verbis Aurelius Victor is Viris Illustri cap. 2I. is pr. , quo loco et stantissus exstare in MSS., atque ita utrobique legendum esse notavit Schoi
Fuerunt aut bi: Appius Claudiar, Gematur, Veterivr. Iulius, Manilius. Sulpitius, Sextius, curastus, mellar, Pomumtur. B. exhibet plenius: F-- nati autem ibi hi: Anius Claudius, T. Genutius, P. Sestus, L Vetaerius, G. Iulius, A. Manlius, P. Sulpitius. P. Curiatius. T. Romulus, Sp. Poshurnius. In P. est: δε
llar, Spetatam, nisi quod pro Sextilis habet 'stius, pro Posthumius, Posumius.
ius. L. Veturius, G. Iussus,rent mitem hi: Appius Clavssius. T. Genutius, P. . A. Moulius, P. Sulpitius, P. Curiati, T. Remulius, Sp. Postam ius. G. sequitur
bi: Appius c, P. Sulpitiulgatam, nisi quod pse
Cap. g. Omnes autem leges aut diuinae sunt, aus hvmanae: divinae naturae. humanae inoribus consant: ideoque haec discrepant. Emendandum omnino ex G., B., et P. naIura, et hae.
Quaecunque proposuit Isidorus noster Cap. I. 2. et 3. , totidem sere veris bis descripsit Auctor Praelationis, quae praemissa est editioni Legis Salieae Heroldinae, in nonnullis tamen differt aliquantulum scriptura, praesertim vero plenior est hic in recensendis Decemvirorum nominibus. Reposuit eam Uein eius in corpore Iuris Germanici Antiqui pag. S.Cap. 4. Fur naturale es, am ciuile, aut gentium. Plenius B. et P. et G. :jus aut naturale ess, Cap. s. Ius O tum est proprie Romanorum . de Usuc APTIONE: quae jura . . . . Propria sιηι Romanorum, es in EIsDεκ soLIs ecutiruta. B. et P. exhibent usucapio uisus, G. habet Vucaptionibus, omnes in eosdem flor. Cap. Io. Lex ess constitutis ripam, qua majores natu Imal eum plebibus ali. quid sanxerunt. Hi G se sanxieram. Intellige Senatorium Magistratum: est enim lex, quod populus R. . Senatorio Magistratu interrogante, veluti Consule, constituit. Inepte Isidorus senea accepit Senatores. Vide 4. I. de Iur. Nat. Grat. et Ciu. Cap. II. Quid scita plebiam. Sesta jum, quae plebs tantum constitvot. Lm
go: bd scita plebium p Psebium scita sunt, quae plebes ita est in omnibus
tantum conssiluunt. quid scita plebium omittuntur in C. G. Cap. 12. Senatus Uultin es, quod tantum Senatores populis emolando decedinum. scribam: Ram l. Verbum est igno-Cap. as. Qui ἀ- Ο rectius editum in tribus, etiam seges escuntur istis his B. et P. et G.:ὶ qui condiderunt Nam et Iub Octavis substituendum omnino ex iisdem Octavi οὶ Caesare Asm C siler consularer est in G. Papius et Pompeius mutandum Poppaeus. frequentissime autem intersa permutantur haec nomina. Vid. Heinece. ad L. BI. et Pap. App. pag. 62. kgem tulerunt, quae a nomisibus eorum appellatur Papia et Pompeja Papia Pom-ma B. et P. et ar legendum Poppaea continens primum soptime P. et B. patrum, G. vocem omittit praemia pro suseipiendis liberis. Sub eodem quoquo Imperasore Falcidius Tribunus plebis legem scit, M stur pis in extraneir resio
449쪽
mento bene ibidem extraneis in testament0 legaret, quam ut quarta parsμμων se superesset B. et P. et G. heredibus.
Cap. io. Omnis autem lex aut permittit aliquid . . . . aut vetat . . . . aura
punit. Aut enim utrobique exstat, ut et in C. G.: ejut enim praemis, aut poena vita moderatur humana. Modestinus in L. 7. D. de Legibus: Legis, inquit, virtus haec est: imperare, vetare. permitIere, punire. Ulpianus in L. I. I. D. de Fus. et Dre Iurisconsultos scribit, bonos non solum ineIu poenarum,
verum etiam praemiorum exhortatione esseere cupientes.
II. Cap. 23. Testes sunt, a quibus quaeritur veritar in judicio, quos quisque in C. G. est hos quisque, a ante quibus deest ante judicium sibi placitis crescribam placitos. Caeterum placita quae sint, docet Auctor Cap. seq.ὶ alligat.
nee rectius aliae ne. Confundi inter se solere non, ne, nec . neque, docuit I. Arnigen. ad Pacat. pag. Io3 cui sit postea liberum aut dissmulare. aut sub trabere se, unde et allegati I. alligatiὶ appellantur. Discimus ex Astonio Paed. in Argum. Orat. Cicer. pro A. Milone, testes ex lege, priusquam causa ager tur, per triduum auditos , et dicta eorum judices consignasse. Unus, quan . tum memini, de alligatione testium sibi placitorum memorat Isidorus nol terrintelligo testes, quos idoneos rei suae consulere et favere putat accusator, vel reus: Ita placitus amor vocatiar Virg. Aen. v. 38. Servius conjugalem, aut legitimum interpretatur. In locum vinculi successi postea insinuatio actis. sive gestis, intervenientibus, quae nomen retinuit allegationis, et ali gatiovis. . Hinc allegata gestis donatio, gestorum allegatio, gesta allegationis. aliaque, in legibus et sormulis veteribus frequentia sunt. V. Bignon. ad Masineus formulas Lib. I. Cap. 37. Conser conradi in Parergis pag. 445. et 47S. Inde in Edicto Regis Theodorici Art. 72.: testamenta allegentur, hoc est, actis inserantur. Dubito. an, quod in Lege Ripuariorum Iit. su. S. I. et Tit. 67. I. I. appellatur testamentum uenditionis, et traditionis, intelligi possit, testimonium, sive instrumentum, quo venditio, traditioque probantur. Uinculorum . alligationisque frequentillima fit mentio in Codice sacro. Ita
MOIses Deuteron. XI. e. I 8. assigate verba mea manibus vesrir, ut μι fgnum. . Conser ibid. Cap. 6. e. 8. et Exod I 3. c. s. et I 6. Utramque paginam faciunt vincula subjugationis, et obligationis. V. Ierem. Cap. S. c. S., 27. f., 3 8. Zaebar 2 O. 37. Salomon. in Provera. 6. 2I., et 7. 3. , ac centius alibi. Alligationem autem hanc refero ad vineulorum symbola, quibus de nonnulla dixi
ad Ulpian. Tis. I9. I. 9. Translata vox ad alia, hinc adligari ineta, beneficiis,
quae explicat Arniti ad Pacat. pag. IV. IlI. Cap. 24. Voluntas es addit B. et G. et P. generali nomen . . . . un.
de et adjungitur ibidem A soluti . . . . Testamentum sane inscripturissacris B. et P. functis Tabulae tefamemi ideo utraque inde . . . . unde eι portitores earum tabularii vocantur ibidem, et in G. nisi quod hic e dex habet uorantur, tabellarii uocabanturo. Testamentum juris civilis es, quinq*e testum signis signatum c vocem ultimam neutra agnoscit: in G. C. verba silvis signatum dolant. Addam, aut subintelligam et) subscripIione fimatum.
Lesamentum juris Praetorii est, septem testum signis Igηaium: dictae frinatum.
450쪽
ier confundi sed illud apud cives st. inde civile, istud apta Praettires, inde
juris Praetorii d ota via errat Auctor: vel dupondii sciunt, ubi priora duo genera testamentorum , quae antiquissimis temporibus in usu fuerunt, cala. tis puta comitiis, et in proeli ictu fieri solita, in desuetudinem abiverunt, succellisse postea tertium genus, quod per aes et libram dicitur, quinque te. stibus . civibus Romanis, praesentibus factum. idque inventum esse a Jurisconsultis. Uti autem quod moribus, floc est, interpretatione, et auctoritate Prudentum , et sori disputationibus post leges XII tabularum est reisceptum, vocaturius civile, ita quoque juriis civilis nominatum hoetestamentum a JCtis introductum, nemo te mure miretur: v. I. I. et 2. I. detesam. ordiu. , add. L. g. g S. et I 2. D de Orig Dr. Non ideo itaque tu.ris civiuis nuncupatur, quia apud cives sit, nam et Practorium aeque apud cives fieri debuit, sed quia originem dcbet Iurisconsultis. Praetorium vero nomen accepit, non ea eo, quod apud Praetorem sit, sed quia ex edicto Pra toris forma haec tellamenti faciendi primum est constituta. Tesamentum autem signare, notare est, hoc est, notam, sive signum in pri
tographium testamentum G. manu auctoris totum conscriptum, atque subscriptum rvnde et nomen accepit: Graeci enim ολην lotam R. itumque P. horon totum, G. olo totum)-litteram dicunt. . . . . Suppressιm resamentum vi, quod infravdem heredum, vel legatarioram , seu liberorum, B. et P. et G. rectius ex.
hibent libertorum) non es palam prolatum: quod se non latet. tamen. s praedictis
personis non proferatur. fιpprimi tamen uidetur. B. habet: supprimi mu videtur. P. vulgatam sequitur. Legendum conjicio: quod si ii n latet init, hoc est. testamentum, secundum Magnonem , s praedictis persinis non proferatur, G. habet a praedictis Iuppinimi tamen uidetur. Eum, qui cclavit testamentum .leris Corneliae poena. damnari seimus ex Paulo in L. 2. D. de lege Corn. defas. Ide in in Ree. Sentetit. Lib. 4. Tit 7. 3 3. et ψ. . testamentum supprimit, inquit, qui sciens prudetuque tabulas tesamensi in fraudem heredam, vel legata. riorum, Mei commissariorum. aciι libertasum, nin profert. Supprimere tabulas viartur, tui, cum habeat, et profer Ussi, eas projeNe non curat., m est, i triam Iin mare, expono: subscriptione stipare. ln G. est: est enim quae dixi ad Ulpian. Tri. go. l. 9. Non enim nominatum solummodo palam heredem in testamento nuncupativo, unde nomen ejus descendit: hinc Ennius apud Nonium Cap. 2. Extemplo hegasi Mem nuncupaηter, hoc est, invocantes . inclamantes, conciebant populum9 sed insuper in tabulis cerisque scriptum fuisse, aperte probant verba nuncupantis: haec tit in his stis ignorat G. tabulis cerisque scripta sunt . ita videtur, ita dico, ita lego. Τα ita due
detur omittuntur in omnibus, a sciolo interpretationis causa addita existimo, textui dein inserta perperam , neque enim uideri verbum cst directum.
V. Pur liberorum es, conjugiam sue liberis inuicem pio loco pignorum heredi-Κ k k tatis