장음표시 사용
401쪽
quod veteris aut cacitate lubrin: tic gnitati restitueri Ut paternos amici
de M. Aurelio Inalium suum Comitem, consiliarii x itos librab optimo patre corviliarios in coit illuri optimum virum in gubernatione gessit, ne- iratis conliliariis sui Patris . parasitis in considentiam eoru temeritatem longe antegrenus o prudentius secit Ludovicus X l Gallia Rex, i liliarios amicos paternos, quos iuvenili pro-i regiminis removerat, non tantum pristina di - la etiam, Carolo filio suo hoc dederit consilii, antiquos Sc aniliares, e ministros retineret. Et ratore hoc etiam notum, quod morti vicinus s- aura , primum adolescentiae florem ingredien- , quorum ope consilio Rempub. feliciter administraverat fideli ilinae commendarit &quod tanti spe eius imperium uerit selix, quoad consilio ipsorum Commodus utebatur. Quamobrem, quod quaestionis negativam constanter tueamur, non tantum movemur supra allatis exemplis, verum etiam rationibus firmissimis. 1. Quia sciunt mores animos provinciae, ut e vires principatus , experientia ductrice cognove ni plurima. a. Quia praedecelsoris consiliariis mutatis leges etiam regiminis mutatum iri opinantur cives, consequenter oppressionem libertatis suturam suspicantur. At in Repub gubernanda dici non potest, quid
noceat opinio usi Tirdatio subditorum. Hinc novum Imperium inchoantibus admodum utilem dc necessariam esse clementi ei famam, ait T.:cit . . Itite monet hac de re multa Hippol t. a collibiti t. item stilii .
3. Quia novus magistratus a consiliariis veteris aulae multum discere potest, quod ipsi in silo regimine admodum est commodo du utilitati, Theso d . . Quia si dimissi fuerint consiliarii secreta principatus communicantabis, eo billam ipsam dimissionem, quae ruborem iis incutit, vindic tam meditari solent. Nee est, quod quidam putant, hanc quaestionem exceptionem pati, eo casu, tuo consiliarii demor tui populo principis admodum sunt invisi, qua etiam in opinione est isti . lib. et . it. l. id i exemplo D. Aurelii Imp. qui ad filium suum ti omino duita inquit. Ego, ex quo intellexi, quid esset Rempub. gu-S bet-
402쪽
simis admodum invisis o suspectio. Nam tum esti' 'puli, se . ex aequo bono u care. ' i. id e non recipui citer decisionem illam Caipha , ira mim perire, qu populum. Sed illud potius valeat at iustitia I pereat Quod i ergo princeps aliud mediam invenire potest quo populi inici ac d Rempub. at a te an re p. tili iliarium uum hae lena removere. Ot ltig rui princeps consitum alio ablegare, P. elegati munere, sive alio mandat commendatione uua apud alium principem et ceres, ut lihonorifice promoveatur. Quin e ipse cin siliarius qui in hiunium incidit, tanquam n prudens 'eipub. amans, spicio decedato furori cc dat sema itali cluic pati clitam a in discrimen jericulum adducere. Sed si consiliarius vel lla incipis suis vitiis culpa, oc propria turpitudine in odi uincurrillet, allud respondendum eum puto. Removetur ninnocens ex illa no Xa pernitiosus tam pii principi, qua populo.Qu E T O IV.
primipem riis in Q. Posti l. putat perinde consiliarium fata ii Medicus non vocatus ad aegrorum se intruderet,&prolem arrogantie adulationis notam in poli effugere,auturum assentiri Seti ero alias Cto eximio, hac in parte noni Nam ii contiliari debeant elle erga principem, ut filii erga principis si ii negotia tractve, de commodo, uti tua te&hOnicipis 5 Reipub udelisiimo prospicere omnino teneantur,
quod postulante necessitate, qu .utavi non consulti, assa INCnum publicum Magistratu consulere debeant. II mil. i. t . ta iaciat h. tb. . c. sertim cum magistratus nihilo uicoua in i
403쪽
Cocum, qua apii bonum malumne Christi Nilii , quam principi
tatur, vel arrogantiae vitium incunis bene perpendere o delibesare, rapta locus, e rerum status id permi irrcratur, et O animadvertere. Ucre e commodo principis anima ccationem id de nunciandi nactus su iliaritas i futurum malum non citur,ta conscientiam claverit. QUAESTI V.
alem num a reci qui potius ad .ilatum sui Domini quam ad in Reipub sua dirigi icos , qui poticis ad parant Sunt qui e vitur ex aliena libidine nuc illuc ni leaendo liud lando, decernunt, alis dominatur simultas&atri ginti ferblictim existimant. Sunt, qui ita rari ni Ut uamvis rationibus ,rtio tabus
titio placent, sua tantum pia mi udicant. d. cos, qui contra sentiunt odio prosequantui. Cui . utrumq; sit maximum vitiuo Reipdetrimentis, quo minuita est levitatis e calceri pertinaciae igitum pl.Pllat mediam seligere viam. Et quamvis constantia vel maxiave in considiario requ iratur, ita ut unum sis beat animum,ita etiam una lin suam&calamum,&sit immobilis, ut xi gularis,d sicuti potu in coelo, uti ait Duar ad Intano poteu, 73. n. s. i R. l. .imen omni ration videndum, ne ex constaritia fiat pertinacia oporis tergo illam con stantiam temper esse conjunctam clim prudentia rei veritate. Cc vero prudentis non sit, in male coeptis prc recli dementissimus eri in detecto errore pertinaciter persilit, mr I p.r'. Quamcb zizan Ori
404쪽
on pudeat Consiliarium, si sor an prima conluentrum non tetigerit, ruelius consilium ac votur
iro si aliquid supervenerit quod caulam ps na mitati ota timenda liquidem id lapientia est, rev
metuis inconstantiam dixerit, Cic. i. c. Oportet ergd conliliario ς. qui in Reipub. navi sedent, tanquam in talorum actu, ad id, quo acciderit res uas aptare, qualitercunq; ratio dux crat. au ss Tio VI. trum Consuluis in Con Phri iti reteneat: r i ita: tonsili ni aliquo tradiatiim iri,cui salva consaco: a sent: nonpositi Invenies non rar b, qui dum salva conicientia praecedent iurusententiam probare non polliunt statis se facturos exillimant, i a. cedo,vel se at sentando,vel capite abnuendo muneri suo satisfaciant Verum id faciunt non sine magno falsi vitio Consiliarius enim isti cium suum cum religione juramenti ideo suscipit iit incere, ii deliter, quod sentit, non taceat; sed clara voce de nunciet largumentis validisq; rationibus muniat. Prarierea, quamvis tutius elle videatur, in Senatum non venit quam cum trensione aliorum contrariam sententiam propugnare. Felin. in . quod i a. de ma oro obe ientiai officio tamen Consiliarii est, ut in senatum veniat, ec pro veritate pugnet. Quamobrem secus facientes non tantum ovicium S conscientiam violant, verum etiam Deo ipsi, cui se juramento obstrinxerunt, criminis reos se constituunt. Nullo igitur modo, timoris dbos sensionis praetextu sese excusare queunt iii quidem timor uramentum illud, quod de ossicio fideliter obeundo iudici iterno pr stiterunt, abrogare nequit. Proinde pro veritate consiliariis pugnandunest, etiamsi caeteros a justitia veritate divortium .sacturos, adeoqse omnes o Tensuros, praesciant. Plura vide api d echormi cui s. de confiit.
rum eventum 'Negativam quaestionis amplectimur his rationibus moti. I. Quia qui consilium dat principi, fidem tantum p r stare tenetur, mi
405쪽
tata pessime cadunt, contra prava non raro prospere eveniunt. Quod res ex sortim magis .providentia divina, quani ex consiliis tostris clepe udeant. Non ergo ex constri eventu de animo fide
conliliarii tacuendi req; quenquam peioris fidei habendum, quod alearetum optime propositarum eam fefellerit uti contra aliuneq; melioris animi censendia, quod feliciores habuerit succellus Quaol Tem cum exitus rei non et in manuin potestate consiliarii, hi hil
potest elle iniquius quam fidelem consiliarium , qui ex fide consilium suggessit, pam aliqua asticere.
Qia Esrio VIII. trum pun: s omnibus consultationibus interesse di beat Qitam visa tormativam quaestionis plurimi tueantur, non tamen e re principis esse puto, si indifferenter omnibus consultationibus interiit. Suiit enim caulae nonnunquam tales, quae in conspecta principis minus libere ponderantur. Istis erg,ut se subducat e consiliariis liberam potestate consulendi relinquat, longe consultius esia se arbitranuar. Neq; improbandam este arbitramur consuetudinem Turci ci imperatoris, quod in proximo senatus habendi loco ocul te quando vult, constitat atq; per Cancellos sive velo opposito omniusententias audiat, sic enim ad eis semper principem, quamvis non
adsit, suspicari debent,vi nihilominus libertas in sententiis ferendis libera ipsis relinquitur.
Qia Es fio IX. I trum Legatus hesui mandati excederepsit
Saepius de hac quaestione inter Politicos disceptatio instituitur. Nam audies nonnullos, qui statuunt, quod Legati non unquam extra praescriptum agere possint, si videlicet rerum tractatio id exigat de morae nimis sint praecipitandae. Verum quaestionis negativam nos amplectimur, ratio est, quod ea, quae mandati vie verbis continentur, non suo, sed magistratus nomines voce proferre, nec quicquam detrahere, vel etiam addere teneantur, idq; per textum, iii l. i.
mpr. J. man l. ii. s dejust. action. 1. Quod princeps praescribendo certam legationis formam, omnem huiusmodi licentiam legato ademerit. li T. Gentil. lib. 3. Legat. c. 16 3. Quia Legatus est interprespi incipis,atqui, qui diversa rescit ab eo,quod interpretatur, in cryr
406쪽
uero CozLEc D POLITI cI Ex ER cITAT XI. cis Lillud in tutae est. Non ergo hoc, sed illo, uiis gentium l. ok privilegia demoliuntur Plura hac de quaeritio nexu apud ci emi. disp. h Iosep s'. l. H. t Ibi inter alia hoc suadet, Aod legato sic manifeste contavi in ipso facinore deprelienio, princeps illius, a quotan Tusest debeat consuli, ne ii quid gravius eo inscio statuatur malorum turbarum justa nascatur occasio. Qu. sTI XI. Vtrum Legatis liceat accipere munera
Ansam dubitandi parit Atheniensium αλυβαμ πιον, citro capi iis mulcta acceptio munerum Legatis erat interdicta. Inde eciam Le gatus quidam, quamvis honorii camis probatissimam omni b. theniensibus pacem cum Rcge Persarum consectilet, tamen quia in Legatione munera accepille litus fuerat, parum abfult quin Scis se ex ea lege capitali supplicio afficeretur, referente Xenoph. lib. . rerum Graecar Ad eundem modum Veneti capitali poena suis legatis
Truanera accipere interdixerunt, Gentil. lib. 3.de legat.c. s. Sic de Corinthii eandem legem contra Legatorum munerum acceptionem tulerun r. Et idem de Romanis scribit Salustius. Zonar.ex Cal. Max de abiim m. continent. c. 3. Dux Mosco vitaru auferre legatis ad se redeuntibus munera omnia solet. Iovim in Icon rationem harus rei refert. Albi . Gentil. lib. s. Pgit. c. i 3. quod munera, qui semel acceperit. largitionibus sit cor ruptus non tam constans manere judex commodorum publicorum possit, unde adeo sepe bos in lingua, ac Demosthenis exemplo
plus accipiunt, ut taceant, quam alii, ut loquantur. Verum nos hoc
per omnia impliciter probare oa,polsumus. Nam si promiscua
munerum acceptatio prohibita, uti obe landem etiam erogatio, atq; adeo ipsam etiam praecipuum societatis humanae vinculum liberalitas sublata esse videretur. Quamobrem distinguendum elle putamus
inter muneratorem S inter ipsa munera, quorum quaedam dicuntur publica dc ordinaria; Quaedam extraordinaria, privatim Ma, quae vel singillaris alicujus benevolentiae&holpitalitatis caula vel corruptelae&animi nundinandi ergo oti eruntur. In extraordinariis ergo Legatus erit moderatus, omnia regula prudentia metietur, rideas. Gcnt. t. Fi Nis DispuTAT ONI XI.
407쪽
Una de instrumentis administrationis praecedenti disputatione tractatum succedit jam in ordine, ut de ipsa norma ac forma administrationis, clue in ipsis legibus i earundem executione coiistit, dicamus.
&animam ac spiritum civitatis,4 una cum ipsius civitatis pii mordiis coepi e, M.ti .derer. Hi f. Ut enim corpora nostrasne mente, sic civitas sine lege, tuis partib. ut nervis ac sanguine&membris utanon potest, i pro Clu t. Quintu .s. In se Orat. . H. Hinc civilium controversiarum norma regina omnium tam divinaru,quam humana rum rerum recte appellantur,l. r. fae P. Hae enim sunt,quae judicis cohibent affect is, ii non ex arbitrio sibi fingat aequitatem, sed omne controversiarum nodum hoc veluti ense recidat, .Fab.in m l . . m. dultis. deis . in pr. 2.i at.6 Acitiam proinde est, cum illa civitato, ubi iudex ex suo tantum arbitrio statuendi potestate nactus, Mubi mores perduxerunt leges in potestatem sitam, ad parietem misere clavis
ferreis fixar Plaut. in Trimι n. Hinc miseri ac agrestes illi censendi qui sine legibus vixerunt. Salust.in Catil. r. Est ergd Lex regula eorum, quae ad salutarem administra ionem regni pertinent regula inquam, faciendorum omitten-V gorum
408쪽
3ro COLLEcii POLITI cI Exs RcrτΑT. XI. cis Lillud injitriae est. Non ergb hoc, sed illo, iuris gentium n. privilegia demoliuntur Plura hac de quae itione viri apti l ei . t .Ph .seseph s . . u. Ubi inter alia hoc suadet quod legato sic manifeste convicio de in ipso facinore deprehenio, princeps illius, quom illus
est debeat consuli, ne ui quid gravius eo uasti statuatur malorum turbarum justa naicatur occasio. QuAEsTro XI. Vtrum Legatis liceat accipere munera 'Aniam dubitandi parit Atheniensium οἰκ Di αδ αιον quo captitis mulcta acceptio munerum Legatis erat interdicta. Inde eciam Legatus quidam, quamvis honorificam probatissimam tam ib. theniensibus pacem cum c ge Persarum consecisset, tamen quia in Legatione munera accepi ii visus fuerat, parum abfuit, quinde ipse ex ea lege capitali supplicio afficeretur, referente Xenoph . . rerum Graecar Ad eundem modum Veneti capitali coena suis legatis
Imanera accipere interdixerunt, Gentil. lib. 3.de legat.c. 3. Sic e Corinthii eandem legem contra Legatorum munerum acceptionem tulerant. Et idem de Romanis scribit Salustius. Zoiiar.ex Val. o. e ab im=rt. continent.c. Dux Mosco vitaru auferre legatis ad se redeundibus munera omnia solet. Iovitu in Icon rationem hajus rei resert. AD. r. Gentilaib. s. elegat. c. i . quod munera, qui semel acceperit, largirionibus tit corruptus non tam constans manere judex commodorum publicorum possit, unde adeo saepe bos in lingua, ac Demosthenis exemplo plus accipiunt, ut taceant, quam alii, ut loquantur. Verum nos hoc per omnia impliciter probare nini pollumus. Nam si promi lcua munerum acceptatio prohibita, uti eo indem etiam erogatio,atq; aded ipsum et sana praecipuum societatis humanae vinculum liberalitas sublata esse videretur. Quamobrem distinguendum esse putamus inter muneratorem& inter ipsa munera, quorum quaedam dicuntur publica&ordinaria; Quaedam extraordinaria,&privatim data, quae vel singularis alicujus benevolentiae&holpitalitatis causa, vel corruptelae&animi nundinandi ergo offeruntur. In extraordinariis ergo Legatus erit moderatus,vi omnia regula prudentia irretietur, νι-d Itb. G t. l. Fi Nis DispuTA Tior Is XI.
409쪽
Una de instrumentis administrationis praecedena disputatione tractatum succedit jam in ordi- ne, ut de ipsa norima ac forma administrationis, qui in ipsis legibus de earundem executione cOsistit, dicamus.
&animam ac spiritum civitatis, una cum ipsius civitatis primordiis coepisse. ii.In .ctro. iv Ut enim corpora nostra sine menite, sic civitas sine lege, tuis partit, ut nervis ac sanguine&membris utanon potest, Octio Clusnt. Quintilib. 1. In M. etat.c. H. Hinc civillum controvertiarum norma regina omnium tam divinaria,quam humanarum rerum recte appellantur,l. r. JALHarenim sunt,quae judicis cohibent affectus, ut non ex arbitrio sibi fingat aequitatem, sed omne controversiarum nodum hoc veluti ense recida .ra in mi pr. Papin. a. tu de , .ctju pr. 2.illat.6 Actiam proinde est, cum illa civitate, ubi iudex ex suo tantum arbitrio statuendi potestate nactus,& ubi morcs perduxerunt leges in potestatem suam,&ad parietem milere clavis ferreis fixae.Plaut in Trinum. Hinc miseri ac agrestes illi censendi, qui sine legibus vixerunt. Salu .in Catil. a. Est ergo Lex regula eorum, quae ad salutarem administra ionem regni pertinent tegula inquam,& faciendorum Momitten-V gorum
410쪽
ris illud injuriae est. Non ergo hoc sed illo, iuris gentium l. h privilegia demoliuntur Plura hac de quaestione mula apud e servi. 4'. Ph sese Ws . q. H. Ubi inter alia hoc suadet quod legato sic manifeste convici, in ipso ficiliore deprehenso, princcps illius, quo missius
est debeat consuli, ne, si quid gravius eo inscio statuatur, majorum turbarum justa nascatur occasio. Quas Tio XI. Vtrum Legatis liceataicipere munera Ansam dubitandi parit Atheniensium ακρι 3: δίκαιον, quo canitis mulcta acceptio munerum Legatis erat interdicta. Inde etiam L
gatus quidam, quamvis honorificam probatissimam omin b. theniensibus pacem cum Rege Persarum consectiliat, tamen quia in Legatione munera accepisse visus fuerat, parum abs tui qum&ipse ex ea lege capitali supplicio afficeretur, reterente Xenoph. lib. . rerum Graecar Ad eundem modum Veneti capitali poena suis legatis
IIuinera accipere interdixerunt, Gentita: b. s. legat.c. 3. Sic corinthii eandem legem contra Legatorum muneruiu acceptionem tuleritias. Et idem de Romanis scribit Salustius. Zonar.ex Val. Max. Ea limri . continent.c. Dux Mosco vitaru auferre legatis ad se redeuntibus munera omnia solet. Iovim in Lon rationem hajus rei resert. Albia Gentil ib. s. et Iu . c. is quod munera, qui semel acceperit, largitionibus sit corruptus non tam constans manere judex commodorum publicorum possit, unde adeo cepe bos in lingua, ac Demosthenis exemplo plus accipiunt, ut taceant, quam alii, ut loquantur. Verum nos hoc per omnia impliciter probare nos, 'olsumus. Nam si promiscua manerum acceptatio prohibita, uti ob hisiadem etiam erogatio, atq; aded ipsum et sani praecipuum societatis humana vinculum liberali tas sublata Issi videretur. Quamobrem distinguendum est putamus inter muneratorem S inter ipsa munera, quorum quaedam dicuntur publica Sc ordinaria; Quaedam extraordinaria, privatim data, quae vel singularis alicujus benevolentiar&hospitalitatis causi, vel corruptelae&animi nundinandi ergo offeruntur. In extraordinutis er go Legatus erit moderatus, omnia regula prudentia ruetietur, νι-