Collegium politicum, in quo de societatibus, magistratibus, juribus majestatis, et legibus fundamentalibus. Item de universa ac summa repub. Romana, vtpote, de imperatore, ... praeside & auctore Christiano Liebanthal ... Giessae Hessorum typis Nicola

발행: 1619년

분량: 521페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

411쪽

EGIBUS ET EXECUTIONE LEGUM.

Una de instrumentis administrationis praecedenti disputatione tractatum succedit lana in ordine, ut decipia norma ac forma administrationis, quoin ipsis legibus earundem executione coiistit, dicamus.

Sc animam ac sepiritum civitatis, istia cum ipsius civitatis pra- mordiis coepisse, M.In l. dem. divi Vt enim corpora nostra sine mente, sic civitas sine lege suis partib. ut nervis ac sanguine&membris uti non potest, Cic. o Cluent. Quintit . Insi Orat. . it. Hinc civilium controversiarum norma regina omnium tam divinaria,quam humana rum rerum recte appellantur,l. r. faeir. Hae enim sunt,quae sudicis cohibent at sectus, ut non ex arbitrio sibi fingat aequitatem, sed omne controversiarum nodum hoc veluti ense recida .Fab inini pr. . m.

tu. demst.ojurpr.2.illat. 6. Actum proinde est, cum illa civitato, ubi judex ex suo tantum arbitrio statuendi potestate nactus,& ubi mores perduxerunt leges in potestatem suam, ad parietem misere clavis ferreis fixae. Plaut in Trinu n.Hinc miteri ac agrestes illi censendi, qui sine legibus vixerunt. Libili. in Carsi. a. Est ergo Lex regula eorum, quae ad salutarem administra ionern regni pertinent: regula inquam,& faciendorum Momitten-V gorum

412쪽

31 COLLEcii Ozi TIci Ex ER cITAT XI. cis Ela illud iniuriae est. Non ergo hoc, sed illo, juris gentium l. 6 pri vilegia demoliuntur . ura hac de quae stione vide aptus et i m. is .PI LI sep s'. l. ii. Ubi in te lia hoc si det quod legato sic manifeste coii vici in ipso fictitore deprelienio, princeps illius, quominus

est, debeat consuli ne , ii quid gravius eo inscio statuatur majoriunt barum justa alcatur occasio. Qu.ΚsTro XI. Vtrum Legatis liceat acciperem mera 'An sun dubitandi parit Atheniensium ακ δίκα i , quo capitis nuticia acceptio munerum Legatis erat interdicta. Inde etiam Legatus quidam, quamvis honori ricam probatissimam omni b. theniensibus pacem cum Rege Persarum confecissiet, tamen quia in Legatione munera accepi ii visus fuerat, parum abfuit, quin&ipse ex ea lege capitali supplicio afficeretur, reterente Xenoph. lib. . rerum Graecar Ad eundem modum Veneti capitali poena suis e g.itis

munera accipere interdixerunt, Gentilib. de legat .c. Sic corinthii eandem legem contra Legatorum munerum acceptionem tulerunt. Et idem de Romanis scribit Salustius. Zona ex Val. Mare de ab incvt. continent.c. 3. Dii Moscovita ruauserre legatis ad se redeuntibus munera omnia solet. Iovim in Icon. Rationem ha u rei refert. Albia Gemit. b. s. ela .rt. c. I, quod munera, qui semel acceperit, klargitionibus sit corruptus non tam constans manere judex commodorum publicorum possit, unde adeo sepe bos in lingua, ac Demosthenis exemplo plus accipiunt, ut taceant, quam alii, ut loquantur. Verum nos hoc per omnia impliciter probare nos, possitimus. Nam si promi lcua munerum acceptatio prohibita, uti e mandem etiam erogatio,atq; adeo ipsum et sani praecipuum societatis humana vinculum liberalitas sublata eis videretur. Quamobrem distinguendum esse putamus inter muneratorem Sc inter ipsa munera, quorum quaedam dicuntur publica&ordinaria; Quaedam extraordinaria,&privatim data, quae vel singularis alicujus benevolentia:&holpitalitatis causi, vel cor rapte laevi animi nundinandi ergo ori eruntur. In extraordinariis ergo Legatus erit moderatus,vi omnia regula prudentia metietur, νι- deID. GcM. I. FINis DispuTAT IONIS XI.

413쪽

LEGIBUS ET EXECUTIONE LEGUM.

Una de instrumentis administrationis pia cedenti disputatione tractatum succedit lana in ordine, ut de ipsa norma ac forma administrationis, quoin ipsis legibus eatu oderia executione iisti dicamus.

&animam ac spiritum civitatis,4 una cum ipsius civitatis primordiis coepi se, ii. In .derer. Ut enim corpora nostra sine mente, sic civitas in lege tuis partib. ut nervis ac languine&membris uti non potest,O . pro Colent. Quintil.lib. Inst.Orat.c. H. Hinc civilium controversiarum norma regina omnium tam divinarii,quam humanarum rerum recte appellantur,l. 2ssile g. Hae enim sunt,quae iudicis cohibent affect iis ut non ex arbitrio sibi fingat aequitatem, sed omne controversitarum nodum hoc veluti ense recida . b.m mi pr. Vipi . cui tu .de Iu .o u pr.2. illat. 6. Aciliam proinde est, cum illa civitato, ubi judex ex suo tantum arbitrio statuendi potestate nactus, Mubi mores perduxerunt leges in potestatem suam, ad parietem misere clavis ferreis fixae.Plaut inimiunt. Hinc miseri ac agrestes illi censendi, qui sine legibus vixerunt. Silii .in Cati a. Est ergd Lex regula eorum, quae ad salutarem administranem regni pertinent tegula inquam, faciendorum4 omitten- V elorum

414쪽

3: COLLEGI POL i Ticinon pudeat Consiliarium, si sors an prima consultatione sua verum centrum non tetigerit, melius consilium ac votum astumere. Praesertim ii aliquid supervenerit quod caula ira ipsam anulat levitati ota timenda siquidem id apientiae est revocare videlicet illa,quq male prolata, c. n. tia, . . Ne .no doctus mutationem Consilii in

melius inconstantiam dixerit, Cic. i. c. Oportet ergo consiliario , qui invi ei pub. navi sedent, tanquam in talorum actu, ad id, quod acciderit res suas aptare, qualitercunq, ratio duae crit. Q a s sa io Vl. Vtrum Consilia ius in Consi orium iret neutur ia: consciunt altilaod tractatum iri,cui ulva constentia a sentiri nonposit Invenies non rar b, quidum L lva conscientia praecedentium sententiam probare non polliint satis se facturos ex illiniant, i ta- cedo, vel se an sentando,vel capite abnuendo muneri suo suis faciant. Verum id faciunt non sine magno falsi vitio Consiliarius enim off-cium suum cum religione juramenti de suscipit, ut sincere,&ndeliter, quod sentit, non taceat, sed clara voce de nunci et Margumentis validisq; rationibus muniat. Praeterea, quamvis tutius elle videatur, in Senatum non venire, quam cum εtrensione aliorum contrariam sententiam propugnare.Telm .m c. il jum, officio tamen Consiliarii est, ut in senatum veniati ec pro veritate pugnet Quamobrem secus facientes non tantum offficium ci conscientiam violant, verum etiam Deo ipsi, cui se juramento obstrinxerunt, criminis reos se constituunt. Nullo igitur modo, timoris . fensionis pra extu sei excusare queunt siquidem timor uramentum illud, quod de ossicio fideliter obeundo iudici terno pr stiterunt, abrogare nequit. Proinde pro veritate consiliariis pugnandum est, etiam licaeteros a justitia&veritate divortium .facturos, adeo cris omnes offensuros, praesciunt. Plura pia

rum Consiliarius poena a iiiendus imo obuius istiumst sorii

rum eventum 'Negativam quaestionis amplectimur his rationibus moti. I. Quin,qui consulum dat principi, Iidem

415쪽

T ime vero ex eventu rei obl g tur. r. Quia sepissime optime cogitata pessime cadunt,o contra prava non rari pio spere cive iniunt. . Quod res ex fortuna magis is providentia divina, qtiam ex cons-liis nostris de prudeant Non ergh ex consilii eventu de animo ride consilia i ii tacuendia neq; quenquam peioris fidei habendum, quo latea rerum optime propositarum eam fefellerit, uti contra aliu neq; melioris animi censendii, quod teliciores habuerit succellus. auaol rem cum exitus rei noli sit in manuin potestate consiliars , hihil potest este iniquius quam fidelem consiliarium , qui ex fide consilium suggeisit, paena aliqua assicere. u. ESO VIII. x t princeps omni luti consultationibus interesse di beat Quonis i firmativam quaestionis plurimi tueantur, non tamen e re principis cile puto, si indifferenter ominbus consultationibus interiit. Sunt enim caulae nonnunquam tales, quae in conspecta principis minus libere ponderantur. Ii is erg,ut se subducat e consiliariis liberam potestate consulendi relinquat, longe consultius esse arbitransit r. Neq; ni probandam est embitramur consuetudinem Turci ci Imperatoris,'iiod in proximo senatus habendi loco ocul te quando vult, consistat atq; per Cancellos sive velo opposito omniusententias audiat, sic enim ad elle semper principem, quamvis non

ad sit, siti spicari debent, Mnihilominus libertas in sententiis ferendis libera ipsis relinqui tu .

Qu.rs fio IX. I trum ratus hes ut man Liti excederepsit Saepius de hac quaestione inter Politicos disceptatio instituitur. Nam audies nonnullos, qui statuunt, quod Legati no nunquam extra praescriptum agere possint, si videlicet rerum tractatio id exigat de morae nimis sint praecipitandae. Verum quaestionis negativam nos

amplectimur,&ratio est, quod ea, quae mandati vi& verbis continentur, non suo, sed magistratus nomineri voce proferre, nec quicquam detrahere, vel etiam addere teneantur, idq; per textum in . s. pr. f. ma col. M.fDd it L .ution 1. Quod princeps praescribendo certam legationi formam, omnem huiusmodi licentiam legato ademerit. Albim Gentil. lib. . de Leg. it. .is. 3. Quia Legatus est interpres

principis,atqui qui diversa rescit ab eo,quod interpretatur,interpit

416쪽

313 COLLEGI POLITI Itis ossicium non tantum excedit, vel um etiam Dominum situm, detur contemnere,vel se suamq; prudentiam majoris tacere, e licet noex malitia vel superbia a Domini mandato recellerit; a tamen in D Omini contumeliam magis, quam honorem vergere videtur, c praeterea si res ei ex animi tententia non succedat, culpa impatienti 5 poena indet recabilis fabeunda est,il quod si melius sorte res ceciderit, yix tamen aequiore animo a principibus toferatur. Hac ergbin re commendantur Romanorum Legati Tarentum missi, qui licet de

injuriis sibi illatis conqueri potuissent cum inhumaniter utilent

tractati, in unus eorum urina conspurcatus, tamen ad proponendum admisit iis verbis tantummodo legationem expedierunt, qui b. eam sibi demandatam noverant. Contra Athenienses suos lcgatos, quod alia, quam illi decreverant, via profecti ellent, morte mulctarunt. Aelian . 6. Idcirco prudentius faciunt Legati, ut si praeter mandatum aliquid de novo emergens e re principis esse videatur ilico certiorem reddant principem, o aliud exsipectent mandatum consensum principis. Quod si vero moram non ferat negotium, diligentissime laborent in capiendo consilio, quod principi utile futurum, ejusq; causas statim ad principem deferant. Quod si vero alicui libera expediendi potestas fuerit permissa, aliud respondendam est, irrae

enim in id legatus incumbere debet,ut consilium, ex re nata ex tempore capiat, eo potissimum respiciat, ut ex optato manistrariis et, mente omnia seccedant. Quod si vero non omnino liberam legationem habuerit, sed instructioni addita haec clausula Si quidamplius fieri oportet, pro locorum, temporum ac personarum varietate curabit Legatus: tunc similiter eo sua consilia dirigat, ut omnia le-cundum votum d mentem principis succedant Scipio G. iiii. de OL: oc a Collib. I irch. lib. r. ileg. c. 6. Lechem 1'.Philosoph. 3. I.8.

I trum Ler tum a ver principem vel Rempub.delinquentem, iure gentium liceat capereo punire 'Cum nulla res sit, qua societas humana arctius coalescere,aut vicinitatis confoederatio firmius conservari, aut amiciti ei de pacis ura&diutius sirta tectaq; esse possint, quam ultrδ citroq; illa legatione, jure gentium introductum, ut nimirum Legati ubi vis gentium

sancti semper inviolabiles sint habiti. Hinc non immerito quaeritura

417쪽

Exta cirAT 1, I. 3r 'ritur, utrum hoc privilegium sese etiam extendat ad illos, qui contra principem vel Rempub peccant. Et sunt, quivi eo casu Legatos omni poena eximuntiquos etiam sequitur Albertc.Gemit ib. a. 48 ubi sicloc de re disierit. Jastissime actum est , hisce diebus in Anglia, cum Legato Hispanico credimus, qui in vitam Reginae, Regniq; sa lute in coliturnus dimissas est. Dimittendum enim Legatum existimamus, cum in eo interficiendo longe magis saeviatur, quam necesse lit. Et addit: Peccatur in jus gentium graviter, si in vi repellenda, supra quam oportet, enitimur. Cui suifragatur etiam nubnerus d. t. lib. 2. cap. r. utri diserte fatetur: Legatum si adversus principem peregrinum,

aliquid commiserit, quem neq; suum principem neq; dominum ulla subiectione aut nexu obligatus agnoscit, majestatem ejus laedere non intelligi, neq; illis legibus judicari, quae non niti subjectos, quibus

scriptae, tenent.

Verum cum haec impunitas licentiam delinquendi aperiat, patrocinium turpitudini pariat in contrariam imus sententiam,&cum Anonymo quodam, qui superiorib annis hac de queo stione integrum edi curavit libellum sub hac limitatione Legatum capiendum .puniendum e Te statuir nus si videlicet delictum Legato perpetratum jure gentium improbetur&puniatur verbi gratia, si injuriae accusatur verbalis,&verum convitium,vel verba maligna in principem evomuerit, secus autem si liberius locutus sit, quia linguael bertatem ipsa uris ratio in Legato urget, cum tamen ob leviorem maledictionem secundum jus civile subditi puniantur. t. t. sqv:s, Imp. .: dix. Item si Legat s accusatus ob injuriam realem quae in actum sit productae in e cium data,nec solo arfectu consistat, tu tamen etiam in subditis punitur,l.f. C. ad L. Iul. majest 3. Si Legatus eum, ad quem est millus, hedat, volente eo, a quo missus, omni labgraVem p 'nam ab utroque meretur, quia, qui scelere se obstringit, legatorum privilegiis absque dubio indignum se reddit. Nam

reatus omnem honorem excludit&privilegia extinguit, LI. C.liti trit. Sin vero eurn , ad quem millus laeserit, conscio eo, qui misit, certum

quoq; est, quod puniri debeatri possit, quia non Legatus est missus, sed sicarius emissus est. Et cum mittens fidem prius fregerit, neq; ei fides servanda, laeumproponas, ubi D aede pactis,c. lectus de Simon.c. stra, arilii . Aliud longe est, Legatum violareri punire hoc quidem ju-

418쪽

cis de illud injuriae est. Non ergo hoc sed illo, juris gentium l. 6c privilegia demoliuntur Plura hac de ora aestione vide apis Kei herili.dis'. Phὶ isse .s'.q.ii. Ubi inter alia hoc suadet, biod legato sic manifeste convicio cin ipso factitote deprehenso, princeps illius, a quo missus est, debeat consuli, ne, si quid gravius eo inscio statuatur, ni orum

turbarum justa nascatur occasio. Quas TI XI.

Vtrum Legatis luce.r accipere minera 'Ansam dubitandi parit At lienientium άγ.DS: δε πιον, quo capitis mulcta acceptio munerum Legatis erat interdicta. Inde etiam L gatus quidam, quamvis honorificam probatissimam omni b. Atheniensibus pacem cum Rege Persarum confecisset, tamen quia in Legatione munera accepiti visus fuerat, parum abfuit , quin de ipse ex ea lege capitali supplicio afficeretur, referente Xenoph.lib. .rerum Graecar Ad eundem modum Veneti capitali poena suis legatis

munera accipere interdixerunt, Gentilib. 3.de legat.c.3. Sic de Corinthii eandem legem contra Legatorum munerum acceptionem tulerunt. Et idem de Romanis scribit Salustius.Zoira ex Val. Max de abstinent. continent.c. 3. Dux Moscovitaru auferre legatis ad se redeuntibus munera omnia solet. Iovius in Icon. Rationeni habu rei refert. Alber Gentil.hib. Glegit. c. I 3 quod munera, qui semel acceperit, klargitionibus sit corruptus , non tam constans manere judex commodorum publicorum possit, unde adeo saepe bos in lingua,ac Demosthenis exemplo plus accipiunt, ut taceant, quam alii, ut loquantur. Verum nos hoc per omnia rimpliciter probare noli pollumus. Nam si promticua munerum acceptatio prohibita, utici mandem etiam erogatio,atq; adeo ipsum etsam praecipuum societatis humanae vinculum liberalitas sublata esse videretur.Quamobrem distinguendum esse putamus inter muneratorem Sc inter ipsa munera, quorum quaedam dicuntur publica&ordinaria; Quaedam extraordinaria,&privatim data, quae vel singularis alicujus benevolentiae&hospitalitatis cause, vel corruptelaevi animi nundinandi ergo offeruntur. In extraordinariis e

go Legatus erit moderatus,vi omnia regula prudentiae metietur,ν deas. Gent. . l. 4

419쪽

EGIBUS ET EXECUTIONE LEGUM

Una de instrumentis administrationis praecedenti disputatione tractatum succedit lana in ordine, ut de ipsa norma ac forma administrationis, quei in ipsis legibus&earuodem executione cosistit, dicamus.

&animam ac spiritum civitatis, una cum ipsius civitatis pra- mordiis coepisse, i ii. In .derer.ῶν Ut enim corpora nostra sine mente, sic civitas sine lege suis partib. ut nervis ac sanguine&membris uti non potest, Cic.pio Cluent. Quintil ib.1 nsi. Orat. c. it. Hinc civilium controversiarum norma regina omnium tam divinaria,quam humanarum rerum recte appellantur,l. r. ial Harenim sunt,quae judicis cohibent at Tectus, ut non ex arbitrio sibi fingat aequitatem, ted omne controversiarum nodum hoc veluti ense recida . b.in uri pr. Papin. tu .de just. O u pr. 2.illat. 6. Actum proinde est, cum illa civitate ubi iudex ex suo tantum arbitrio statuendi potestate nactus, Mubi mores perduxerunt leges in potestatem suam,&ad parietem misere clavis ferreis fixae.Plaut in Trinion. Hinc miseri ac agrestes illi censendi, qui sine legibus vixerunt. Salust. in Caril. a. Est ergo Lex regula eorum, quae ad Ialutarem administra-

420쪽

nautae cursum navis tenere non possunt, suae ferro, Quod a Tricuit Siderites ita nec imperantes sine hac norma. Definitura IQPapin.Lissct P. Commune praeceptum,uir rum prudentium corvinultum, delietorum, quae sponte vel ignorantia contrahuntur cocrcitio, communis Reipub. sponsio Demost lienis

kChrysippi definitionesvi descriptiones refert C. Marciali. l. a. - Qquas ibidem vide Dividitur Lexingenere, in divinam& humanam. s. Divina, quae ab ipso Deo lata, eli in triplici driserentia: EF vel moralis,vel ceremonialis vel forens s. 6. Moralis est, quae praecipit, qualis unusquiiq; esse debeat in moribus internis externis, ut tota vita conformissi cum o Iuntate Dei.Cujus legis summa coprehenditur in Decalogo, Exod.ap. qua lege morali,cum jus naturae tantummodo nomine differat, sequitur eandem perpetuam este Meidem omnes h mines aequε etiamnum adstrictos Althv I ,. c. Polit . . 8. Ceremonialis dicitur illa quae ad certam tempus popul Israelitico tantum praescripta fuit, adventu Messiae est abrogata. L3 a Colossa. I 6 Dbes a II. s. orensis seu judicialis est,quaim de gubernatione Politica videlicet de ordine, de officiis magistratuum, udiciorum poetiarum,contractuum dominiorum distinctionci&c. populo Iudaico Deus praescripsit, in hunc finem, ut justitia inter cives, tranquillitas publica vigeant, leges Dei a contemptu vindicentur . t. a

io Lex humana dividitur in communem propriam. ii. communis est vel hominum arulorum animalium simul,vel hominum tantum. ir. Illa, quae communis est hominum & brutorum jus tu- r.etla appell.Hiar, ex eo, quod ex principiis naturalibus erumpit ut est maris taminae conjunctio, liberorum procreatio educatio, iis st..isI.N.G. OG ubi etiam definitur: Quod natura omnia animalia

docuit. I 3. Haec ergo, quae hominum tantum est, Iing ixin appella-

Iq. Estq;

SEARCH

MENU NAVIGATION