장음표시 사용
11쪽
Domino haereditario G rager Up, Engelio stic Equit aurato, Sereni si GPotentissimi Rcgis Daniae Cancellario Magno, Regnique Senatori Primari O, c.
Domines Meco natis 'venti simo,
Gratiam iacem a Domino nostro Iesu Christo.
Voties mecum perpendo, Illauri es Genero emcros , mu
morosos,praecipit hac se occidua mundi senectute esse, ut juxta πολυθρυλλητον illud magis ει το μωμε in ηιιιιιμι sini proclives mordaces istasticitudines, animo meo in dent, neforte, hic labor meum, plurimis ansafuturm si, arrogantiae simul se onsentationis me in simulandi. Possum enim fateor, videri, Laureolam
is mostaceo quoivisse, dum ego homuncio
12쪽
Epistola Dedicatori. ποMοτὶς, post tot Doctissimorum, Clarissia
morum vvorum, per ectissima, o Eruditissima Commentaria, hoc ebur,me quos atramento candefieri posse exiuimaverim. Verum quamvis τιμωρ μοι ποτε ἐδοντα βροτοι, vel ut cum Cicerone loquar, trahamur omnes laudis studio, se optimus qui sis maxime gloria ducatur, mihi tamen ingenium ab omni ambitione tam alienum, prae cine semperfuit, ut summopere probaverim illud Poetae: Bene qui latuit, bene vixit. Insimulari igitur quamvis quivis innocens
potes, revinci nisi nocens non potest, men recti conscia facile disssipat omnes in D r-rum nebulas, ut a scopulo suctu elidisset, tamen cum bonus es innoxius aerique rudes, imparata aures ad male audiendum habeat, propterea ut ejusmodi malevolorum iniquas accusationes antevertam , qua intentione, quibu causis permotu huic laborifccolgaverim,breviter ut narrem,mihi necesse videtur. Res itast habet diuinquennio id Pythagorae, quo discipulos suos perpetuo functosilentio quasi in vocis exilium
13쪽
Epistola Dedici toria ssium monasse segitur, es quod excedit, in
nudiis tam in patria, quam exter cademiis transacto, tandem rupto stentii vinculo, ne prorsus oleum se operam periisseclusus icio moveretur, rationem aliquam ct scopi ad quem studia direxerim , se aliqualis in eis profectus, bonis viris necessario reddendam, tum pater meus desideratissimus p. m. sua adhortatione judicavit,
tum ipse propria sonte cogitavi. Haud
male enim a Satyrico dictum semper exsimavi , Scire tuum nihil est , nisi te scire hoc sciat alter. De Nerone legimu apud Suetonium , qu)d inter familiares Graecum proverbium subinde jactarestitussit Occula Musicae nulluin esse respectum . Verum quam proprie quadrat hoc etiam reliquis scientiu Et certe , quid juvo multu laboribus etiam pernoctibus vigiliis sese macerare, ac longinquis peregrinatiρ-nibus iricula substantiae atterere, ob alicujus rei scientiam sebi comparandam, postea mer) intempestiva o ingloria taciturnitate quasi cavere, ne ad alios dis alescat ' Ego Al
14쪽
profecta , ut nimiam nasutium ex enim, odi, ta etiam affirmare non dubito, eos, qui rusticano aliquo pudore sue, ut miriori vocabulo utar, immodica modestia compulsi, itassentio vitam transigunt, non sese nudere praestare caeteris animalibus , qua Deus ingenti isto ac inaestimabili beneficio, animi sensi persermonem exprimendi, nones ignatus Hinc etiam de Socrate memoriae proditum legimus , qu)d is decorum adolescentem se diutuse tacentem con sicatus fui siet, tandem ei dixerit, ut te videam,
aliquid loquere. ic t scilicet sapientis ui philosephus,se tacentem hominem non
videre, nec ista in re locum habere Lud Plautini militis: Pluris est oculatus testis unus, quam auriti decem. Sed ut ad rem redeam niam mihi nihil magis in oris unquam fuit, quam ut Deo ad Ecclesia ejus aeuisescationem, opesiam meam in patria elocare possem, in studiis etiam meis ad eum scopum inprimis collimavi,ut ejus rei cogni-σionem mihi compararem, quae tali muneri
m xime necessiria esse posset Putavi mero
15쪽
Epistola Dedicatoria. nihil magis requiri, quam ut S. Scriptura, in ea, qua ab ipso Deo promulgata es a Mosi conscripta est ingua solide me intelligi posset. Id enim maxime necessari ni e se ad S. ministerium asstranti bin, ipse B Lutheri suo testimonio satis superi indicat, dum alicubi inquit Novi quantopere mihi contra hostes meos profuerit linguae Ebraeae notitia. Certe, quamvis exigua illast, cum omnibus
tamen totius mundi gazis eam non commutarem. Et alibi, Numquid hoc te movet,
inquit, quod sanctissimi Patres, in explicaJ
dis Scripturis, adeo requenter impegerunt. Ei licet si ιbinde recte aliquid dixerint, incerta tamen fuerunt, an videlicet in originali ita set, ut illi interpretabantur. Nec
hic contemnendum est judicium magni Theologi Philippi Melanthonis, cujus haec
feruntur verba Scriptura non potest intelligi Theologice, ni iprilis intelligatur Grammatice. Iuxta horum igitur gravi morum virorum judicia studia mea clim direxerim, aliquem in eis profectum bonis viris proba torus, in parte aliqua S. Scripturae id mihi A . neces
16쪽
necessis io tentandum erat. Et quamvis nussi sit pars in tota Ebraica V. T. Scriptura, n qua non tot sint sacramenta, quot litera tot m steria, quoipuncta tot arcana, quot apices : Librum simorum tamen mihi propterea elegi, quod universe Scri-Itu a S. tia se compendium , omnem si er- naturalem aptentiam concinna es nervosa brevitate complectens sinuis docens, quid credere dilutem es quid in omnibus rebus , Deum, ad nos isos, ad proximum Nourum pertinentibus facere debeamus. et ut brevius dicam cum D. Basill o , Gιβλ' ἐαλμων κοινον τοι λειον ἐγιθά ηιδαγματων. stque a hic commode occurrit
mihi memorabile optimi es piissimi Con-nantinopolitani pisiviso sim exemplum.
Is ut fert Zonaras, cis multa perperam fieri publice geri, cerneret, negsse emendationis ostenderetur, fonte abdicato Episcopatu atque urbe regia cedens, ministrum sium , quem unicum sbi ad unxerat, compestans, non aliud ex tantis opibus Eccles cui hactenus prafuerat, auferresccum, quam
17쪽
Epistola Dedicatoria. Ulterii librum, jussit. Iudicavit enim vir sanctus nultam Gaio sive viaticum homini Christiano peregrinanti magis idoneum aut necessaritim hoc libest , o suo
exemplo ostendit, non rectius quam In meditatione Psalmorum studium piorum hominum occupari. 1 od ver laborem hunc meum non omnibus , sed septem ita, ut vocantur, poenitentialibus Psalmis, impenderim, id neque ab lue ratione facium. Nam
praeterquam quoa Doctorum virorum, Ium Professorum celeberrimorum, praeceptorum meorum aetatem honorandorum , tum allorum apud nos judicia de hoc conatu meo, primo intelligere desiderem , etiam lubricae, in qua versor, juvenilis atatis recordatIo,h in delectus haud ultima causa fuit. nam vis enim non nego, nullum esse hominem cujuscunque aetatis, cujus non sum
mopere intersit seria paenitentia quotidie se
ad Deum convertere, atque Juxta pruden
tissimum istud Rabbini ad discipido reson-
sum, resipis cere uno die ante obitum: In adolescentia tamen adhuc constitutis, id im-A 1 primu
18쪽
primis incumbere, quis dubitat diuis enim ignorat gravissima o libet peccata re s
maxime probro . ea aetate committi, dum videlicet homines variarum cupiditatum Uu calentis aetatis fervore insam mantur. Id praeterquam quod quotidiana experientia
manifestum evadat , etiam ipse avia suo exemplo sitis satur, dum scas tam
solicite orat Deum, ne recordar velit peccatorum juventutis suae. tque hoc etiam res ectu adolescentiam in Ebraea lingua a probro nominari Iaud incommode dici potest. Ode. nulla aetas, in idiis Diaboli a gis exposita es, quam adolescentia. Novit enim pessimus ille veterator, qualis adolescentia, alij re vitae reliquum esse, atque
ab adolescentia male instituta maximum periculum esse, tam pubθce quam privatim. nod utinam nos adolescentes diligenter consederaremur, semperque nobis. ob oculos poneremm elegantem Ebraeorum senten
tiam Para te in vestibulo, ut possis ingredi
conclaves Sed vereor ne ambirionis vitium evitare Pudens, in nimia prolixitatis incidam
19쪽
Epistola Dedicatoria. incidam, numeros eorum a cribar, qui ut
quai Epistola longissima est, ita es magnatibus dignissimam se judicant. sesima
gis prolixitatis amantes, aut ceri minus6u impatientes eorum, quam privatorum
aures esse debeant se quasi longo osse
mone morari, non si in publica commoda peccare Calamum igitur calentems suminaturus, quod tam facili materia aurigante
difficile est, ut breviter me expediam, Vir Generose ac Nobili isime, curio pauper
tinorum meorum uudiorum primitias, tuo
Amplissim nomini inseriberem , non una permotu causa, feci. Prim quὸd me ibi
tanquam primario Mecarnati es promotori nudia mea prae caeteris probare teneri existimaverim. Deinde qu)d hoc veluti adimonio testatum facere vellem , me haud po
stremum esse inter illos, qui T. Magnificemitam in i iv π γω colunt. Tertio quὸd
animum tuum avore, qu)d grata mente Gcordor, jam antea erga me propensum,quantum L D. D. Caspari Brochmanni relatis
accepi cui, ut O Rev. n. D. Lesenio, pro
20쪽
singuli in qua me aliquoties exceperunt, humanitate, immortales debeo gratias thoc quasi parari consabilitum ire cuperem, intelligens quippe tuo favore non tantiim plurimum illendoris, sed etiam tutum latibulum contra malevorum satus, labori meo conciliatum iri. Iam nihil dicam de reliquis impusvis obvia nempe humanitate in literarum alumnis non tantum excipien
dis, sed etiam juvandis O promovendis, Hiri, virtutibus, quae veluti conjurasse in
Generosium tuum pectus videntur. Tum etiam, quae qua rarior in tui satus orordinis hominibus, ea admiratione es laude dignior, summa es perfectissima S linguae notitia, qua reliquam insignem non tantum in rebus Politicis , sed etiam Theologicis
fientiam , te adauctam visi inaudivi. Haec, inquam, omnia jam praeteribo, ne πως χαριν μυλῶν velis videar Cam itaque ego
in hoc munusiculo exhibendo pauperis istius ruisici vicemsustineam, qui egi Dro sibi
dum iter faceret, occurrenti, sim aliud ad manus non haberet,quo animisu observantiam