Tractatus de vi et potestate legum humanarum in tres partes dissectus. Quarum prima, vniuersum de legum tam ecclesiasticarum, quam ciuilium, ad mortale peccatum obligatione, disseritur. Secunda, legum poenalium obligandi vis, discutitur. Tertia, de o

발행: 1608년

분량: 178페이지

출처: archive.org

분류: 결혼법

161쪽

Legum humanaram ruer

ideprehensus loluaesolitum vectigal cum auctario dupli vel'multuph, non tollit fustemationem rogiam sed moderat eam tantum, ergo potet valere. Daec totidem verbis Nauarrus in d c Constat Ad quod argummium respondentes, concedinuis N uarro posse forsitan introduci talem consuetudia mem, negando intem umquam actuinrroductam, rei praesupponit etsi in argumento non dicat Sinamque talis esset consuetudo debere conniventi. Principum tantinistrorum ultitia tollerari, id est

ipsis videntibus scientibus is emita seu non

punientibus tacite approbari. Non enim quaecum-oue consuetudo etiam inueterata legem abrogat ,

sed tum demum quando Princeps potest abutum

cohibere,& non ex negligentia seu oculata dissim latione illum permittit, D a Soto de iusti S iure lib. i. q. a. u. . Adde missuetudinem nullam

posse pr iudicium genetate iuri positivo, nisi fuerit rationabilis & legitime praescripta Cap. Cum tanto de consum Brae iptio autem iuxta Capitulum Vigilanti ex De praelatip.promdamento habet'

nam fidem, hoc ei scientiam vel credulitatem quod re siciliata quam non habere se manifeste demonstrant, qui occultant merces ne venientes ad lucem, oneri oc iuri tributorum subhciantur: Porro

162쪽

Glosi, cop. vita de consistud verbo laminic via inter alia requisita ad consuetudinem,quartum est ut ii, cariir sciente Principe, sicut etiam alia Glossa cap. frustra dist 8. OHretui consilio 137. Quod ietuito magis hic exigitur, quod agatur non sola obedia entia legis, sed praeterea defraudatio iuris Principis in denarijs quos vocat priuilegiatos Nec a Mnquod satis per sevi suos videatur Princeps noste istum abusum in fraude suorum tributorum, quia scit tantum veluti speculariue in genere confuse non scit autem in particulari de practice hunc de illum in x nx fraud se,ut possit punire,quae cognitio requit ritur ridicatur sciens diuimulare. Et sic quidem Nauarro responderi potest prae, supponent fraudatorem vectigalium poenalium

praesertim id in quibus adiuncta est poenaria an

tibus speccare duiuaxat in legem humanam; modo aliter nec minus vere ad prius assumptum respondere ροssumus, munx v ix maxim vin alis sol endam institutam quidem iure humano, sed postquam instituta est non deberi solo iure humano,nec

, , -- clare expritiam non est veritus quidam Nauauista xo. -- ex doctrina eiusdem auarrissed omnii1o dc prorsus

163쪽

Legum humanarum. 33 quantitas iam determinat non minus ad Principem pertinet, quam quod ipsi legatum, aut lano datum; quo posito non minus violatur lex diuina de non si1-ridoon evicularia subtractione illius quantitatis,quatiuiueremad PMeipem spectintibus Pleraeque sane aliae leges irincipum constitutiones sunt de re non usque adeo magni momenti, F qui eas trania meditur militisini intitur, eum aut homines,sb-llus duntaxat inobedientiae riuulem sirpe venialis sit reus Ast qui leges vectigales violat in casibus prς- sertim notabilis naudis a Nauarro non exceptis praeter inobedientiae delictum etiam crimen Drti, imo& peculatus in auersione publici boni, incurrir, cum ea modi leges acquirendi iuris&domini mo- minuet ii, quod alijs, constitutionibus minime

conuenit. Praeterea naturaliter debetur merces mer

cetiario, & militi stipendium aliquod ut marrus constetur, etiani ante quantitatis designationem , ubi iginti merces pacta est, Hipendium certum assignatum , eodem pari iure quidni debe luci aut ostenchitur iuris libendi mutatio pariter emo magis de Principe, posteaquam quantitas velut

stipe ij per certa tributa assis nata est, quo iure ei

de tui inpendium in genere, eoiam ac pari iure deberi videtur hoc stipendium, imo forte iure se

xiori,mini accessit ad mi generale, aliud ius particu-

164쪽

lare pacti conuentiri cuiusdam veluti coluractus, ut contra eiusmodi legem agere, sit contra pacta &c5- uenta, quaslegis naturaesum, agerc. Propcipit Pater familias famulo det huic pauper Eleemosynam non dicens quantam , dat famulus quartam partem assis

vice Domini, coniectans eius mentemo, nonne haec eleemosyna etiam tanta, est domini di non famuli, Pariter mandat Deus sustentationem Principis Ilo pulus cum Principe, S Princeps cuin populo,designant laxant prout existimant necessariam esse sufficere iuxta Dei voluntatem in tributis,nonne tuc illa quantitas macris ordinationis diuina quam humanae ZLexetenm generalis, non debet manere in

in Idea, sed transire ad particularia, ad praxim quae est circa singularia. Sed quid indigemus argumentis pluribus cum habeantus ipsius Domini in euangelio verbum,Cum quaererent Iudaei tacet censum dari

a Lxi Caesari an non non quaerebant uti reor decensu seu

tributo in uniuersali sed in particulari, de censu ciamretiterum quantitate designata peti de solui, con sileto: viae mox proferunt pro numismate census seu tributi denarium,quem drachmaeatricae pondere aequalem dicit Maldonati Benedictiumue nauis bioliis, tribus solidis cum sex denariis tornacensibus aestimat Pariter ωclarius Chtiitus respondens red-

165쪽

Legum humanarum. 333de tributis generalibus, in Idea consistentibus, sed

de tributis certae quantitatis, unde petit ostendi sibinuinisma censius quod videlicet tunc exigi solebar,&de quo antea Marth. Magister vester non luit didrrachma aiunt, quibus respondet Iritius, etiam quae pronunciat esse Caelatas id est deberi C sari, ac tanta dotalia iubet solui sari. Non vero ergo Nauarrus contra hunc locum euangelicum asia sei It aut me piet supponit, iure duntaxat postiuo tributa iam determinatoquantitatis facta, deberi Principies temere etiam erronee scribit Naua rista ille de quo paulo ante legi solum postiuae

contrauenire regiorum tributorum defraudaciones.

Tatumdem dicendum est adq/mini Apostoli,Reddite omnibus debita, cui tributum, tributum: cui vectigal vectiges, approbat nempe suo calculo Ap stolus vectigalia certaesum quae Caesari pendebat tur, ac mandat illa ut talia Sc lania solui. Quid ergo mandat fideli populo, ut tributa ea qua erant in sastata infideli Principi, religionis hosti, ters

cutori,& non erit piarsus voluntas eius, ut christi anus populiis fidelibus Principibus, non solium allatis terrenae praesidibus, sed, ver relim Mix'

Orat nisu cias cibus 4 defensoribus, iura paebiconuenta, Qua recepta pensitet: Videat ergo

166쪽

x36 Mevi, potestat

piaetenai velamento, tam nicile legibus tributariis

derogari, contra dispositionem iuris C. consuetiadi . nisi dist d. . l. i. Quaesit longa consuet. Consuetudinis inquit ususque longaevi non vilis est auth

ritas, non tamen adeo valitura momento, ut rationem vincat aut legem Legem intelligunt interpretes diuinam. rationem naturalem cuntra quam tam rationem naturalem, quam legem diuinam, nulla quantumcunq; diutura, acetiam licet per cuniscium orbem frequentata consuetudo, valere Vm quam potest. Dixerit quispiam pro Nauarro,consuetudine iam introducta non violari legem diuina deno tollend0

aut retinendo id qu-ἡst Caesaris, quia quod absque

consuetudine erat Caesaris, id bene hcio consuetudinis introductae desinit esse Caesaris, ideoque absque peccato, tolli, subtrahi, Minteruerti potest . Contra, omnis qui Hale agit odit lucem, ut non arguantur opera eius, qui autem facit veritatem venit ad lucem, ut manisestentur opera eius, quiain Deo facti sunt ιistiautem mercatores, accisores tributorum occul rant merces . Vt poni Nauar is in argumento suo

in quo proprium opus suum de peccato arguunt. Deinde satis superque rebacimus me esse, di posse esse talem consustudinem Potircino siquae fortua esset,ina ad modum anceps ubristam dubia iudicio

167쪽

egum humanarum. 37 iudicio sauiorum doctorum foret Mut non possint conscientiae sine pectatio eius disciumni Maleae sese

committere. r . '

Aliter iustificat auarru istos tributorum pe- ιiarices bres durum videtui' inquit damnare culpae mortalis Hie qui contrarium iaciuiis, cum ubiquefere gentium qui exportant mer se quibus d metur Regi pars decima vel a , amiciatur occul ore aliqua ne illis cogantur luere quidquam non minus durum , violatotes legis diuinae deron furando, ab omni peccato suis restitutione , viatoriun liberari. Duruirili etiam cuni uarro fiteor graue,nus subditis, sed duris, au etis, rapacibus Heno timoris Dei destitutis, ovi quo iure qua iniuria volunt sintrentationem cin laqueum diaboli, S: in desideria inutilia quae mergunt animas in perditionem.Qu exaggeiat. Nauauet paruli utens honori me catorum, ubique gentium sic fieri nempe a merca--tibus, negare possim de hoc oppidos censi cuini, dubito inest ilia oppida, orsus dissi

In hac siquidem Civitate cum sit nobileis celebre .Enii oriunt meim , rarissimo vittae cimux metri orta ciues, vel aetere se eis naeniniteo, in numero modiorum caelando trincipis sui ius , T lauidare.

168쪽

fraudare. De alijs ciuibus hoc testamur, plebem hac multas fraues personas, etiam de pint,

vini&cereuisaeli evectigali ex cellis priuilegiatoriam allatis, conscientiae crupulos sibi formaro. Quin etiam scimus quosdam laxam illam Nauarni doctrinani secutos, tandent melius edoctos, vel Gtiam solo synderessis conscientiae remorsu conpulsos, paenitiasse, eonfessione a se factum eo asi atque pani laesae restituisse ad eam sui iamam quam ipsi diligenti examine facto debere se in sy

inrita*cordis existimabant cuiusmodi quidem, minuosum, non Miriti sed oculati testes sumus, ut μκ morum ministerio ad poenitentium petitionem, factae extiterunt. Deinde sicut peccata quanto sunt diuturniora tanto G detestabilina, sta quam longius latiusque per orbem terrarum diffinduntur, tanto damnabilius infoelices animas, vi multitudine exemplorum malo tum illaqueant de dei nent; non ergo ex abusi faudati regi tributi, quem ubique terrarum contingere dicit auarrus, si audatotes at Uto Se restitutione liberare potest Addit Nauartus Dissicile valde fuerit ne dicam impollibile mercatores talios ab hac consuetudine

a cerent..

169쪽

Legum luma erum. . I seerent.verbi Dei precones idem ex cathedris decla retrarent, confessariipoenitentibus inculcarent. Intelligerent namque mercatores Deo illuminante,quamst etiam hic iugum Domini suave S onus leue, spiritui praeserti coelestia amanti. Quandiu namque mortales terrenis immersi, veluti cum inferno pactum a se fictum seruant, erit eis haec , ita dixerim cantileaia minime suauis si vero capita leuantes de coelesti regno mercando cogitare ceperint, haud aegre omnem istam iniustiis damnabilis lucri cogitationem abiscient.

Pergi rgumentari Nauarrus Poena conuentionalis inquit debetur. At non est dicendum quem peccare non soluendo illam nisi soluere iubeatur, ergo neque non soluendo tributum . Re ondeo non recte institui comparationem legis tributariae im poena conuentionali. Sic ergo de Dei compa

tio fieri, legis nempe cum ipsa conuentione siue pacto, poenae legis conuentionalis, cum poenis quae imponuntur vectolium fraudatoribus Vt igitur pactum ligat ad sti obseruantiam illum cum quo initum est: sic lex Principis praecipiens solui tributum instar quasi pacti Principis nobiscum uigat in conscientia, seruanda est sub poena peccati testutiationis faciendae ad cenam autem accessoriam Pod attinet, sicut poenam incursam ob non seruatam

170쪽

tani minuentionem nolitenemur soluere nisi parto exiniste se mulatas Autritoribus tributor impositas etiam incursas, non tenentur illi inferre, nisi ἰnunitas iustitiae cogentibus, interim ipsum trium tum etiam ne non petitum csidua regnormitionsuetudine, luendum est¬abiliter frauda tum restituendum. Argumenta tur postremo Nauamis. Nullibi genia tium confessariscostentes huiusmodi fraudes,cogut restituere. ad quod idem argumetum ex Encluridio insuperioribus respondimus, incentes tasiam omnino essemodassistisitur quia omnes non immodice laxi confestarij, in notabilibus defraudationibus, peccati mortalis paenioribus conscientiam seritiant, ijsdem pietistitiis

His argumentis, Nauatri confutatis, pro maior, sententiae nostrae confirmatione setoso re poex ipso meipstibi infirmat argitata prisnobis contra semetipsum, nec uspiam quod sciam. dis luit. Tributum in 'it x in se a ste

1 -- quod ex venditione sibi debetur, ut probat ait c. Tributum de alia pro e citata. At nemo unquam'

dixit non pecc*re, qui mula lam Regi iiiiiiiiii doni modatum, praecium rei ab eo emptae Ergo nemo debet dicere non peccare illum qui regi 'ii' buta,

SEARCH

MENU NAVIGATION