Tractatus de vi et potestate legum humanarum in tres partes dissectus. Quarum prima, vniuersum de legum tam ecclesiasticarum, quam ciuilium, ad mortale peccatum obligatione, disseritur. Secunda, legum poenalium obligandi vis, discutitur. Tertia, de o

발행: 1608년

분량: 178페이지

출처: archive.org

분류: 결혼법

21쪽

Praefatio

Tanquatri alium iudicii mancipium, quas non ipsam ex suo som te haustam, sed aliunde fide aliena acceptam in medium protulerim. audiat quisquis ille est Miuarrum suo ore loquentem ibidem nume. 33. c. 23. Consuetudo, inquit, ita videtur interpretata leges praese tim seculares, de quarum transgressione, non consueuit fieri scrupulus conscientiae, neque a Doctis neque ab indoctis, nec abidioris nisi cum per eas etiam lex diuina, naturalis aut canonica infri

geretur.

ubi quamuis plusculum legibus Ecclesiasticis tribuere vitisatur,ml tamen tantillum est, de tam obscurum x pro nihilo putari possit.

Nam voculapraesertim, in assertione non remouet,sed tribuit, licet . cum redine ει gradu prius potius uni quam alteri. Vnde paulo ante eodem mme. generatia loquens de humanis legibus sub qui bus in ublato lactitur Icclesiasticas Meas quaten tales, vult ad aeternam poenam non obliore Adde licet origineplurimum distent potestas seculari. Ecclesiastica, non tamen ita multum distadent potestate obligandi, ut imaginatur Nauarrus. Dum ergo nutatas aut quasi nullas leges seculares vult obligare ad mortale ob iuris eiusdem similitudinem, assinitatem dc quasi paritatem , idem de quibus Ecclesiasticis, necessi habet confiteri. Nec illi suffragatur, quod nume. i. a. 3. alibi alias in suis

acriptis non hullas leges seculares, aliquam lures Ecclesiasticas agnoscat ligare Poeccatim mortale. Hi namque non exin eo roseli certo absolute que quam iis urere, dubit e Mindagrae ridetur. Desii eloquitur depaucis acetaris, ad lege pri sertim secularesquod attineti minemvero sue abibiure de si liciter loquens, concludit, docet. asserit, mentem suam plene aperie, sicuri & toto numero sy, qaod magis ponderandum, quam quiduis ab illo, alibi obiter prolatum. Sed di idem Author aliter abunde

. ibam mentem teritia, dum in suffragium sententiae suae citat Feli-uum Cese Malios, qui tenuerunt, leges nullas humanas, quatenus tales sine contemptuis scandalo ad pecc morae obligare is quam sententiam eis voce respuere videatur, reipsa tamen, Veritate se ab ea non esie alienum chire demonstrat, dum inquam de illam in patrocinium accersit, dum irem mox inculcat legem iubentem de prohibentem accessu conmiinationis poenae, eam Iurium Inre

22쪽

silii, alitia siminis iii talia inibi solita iii ut ita dicam hastatae M stadiatae, non ligant iudicio Nauaui ad mortale, quae tamdem eluc clam arbitrio ullo modo obligare poterunt Nam legibus,quas mere

poenales vocant, nec ad leuem offensam obligandi vim ullam relinquit Alrae omnes leges quae poenam nullam continent, ge erat nomine Doctoribus morales vocitantur, de quibus intelligitur id

quod paulo ante dicebatur, nempe nullas leges Lex mente Nauarri t sint ciuiles obligare ad mortale. Nos qui aequiores in illum ellevolumus, agnoscimus euum aliquas obligatorias de mente ipsius

ad mortale, nempe illas in quibuslegissator ait ille ex insilmeo tem suam o obliger ad moraHE. Cui tamen dici ego'hucio Quomodo de mente legistitoris inelius contabit,inum ex veri, a men iis namque interpres estoratio Aribi in legibus praesertim ciuilibus, tradit idem Nauarrus nullum esse verbum, quodex octonario significatu vel ex accidenti legem obligat e denotet ad mortalita. Deindeintergentiles, de quorum legibus loquitur scriptura.Ro. 3. Quis unquam legislator id expressit vel e viaria primere tuit Interndeles autem perraro vel numquam legislatores ciuiles talem suam mentem exprimunt. Consequitur ergo ex mente Nauarri, quidquid ille secus verbeat voce alterat, nullas vel pene nullas leges humanas, obligare ad mortale , eaque est de hac, , superiorcardinalis Toleri torum a nobis nominatorum .ctrina.

iis, sine suam semesimumst sedulamisti tabes, sicit dum iutini specie de metrictu riusquam communi opinionis introducit colorat, in verbis paulo ante mcinoratis,nec a metis nec ab indoctis.nec ab idiotis M. QuM an rerum sit. Mani lammarime , indicabunt, , si nos i haec sepositi li affectibus, .l prius qV m pronuncient, iusto rationis S iudici aequilibrio libro

hunt. Sane scholiastes eiusdem Nauarri, quisquis ille nix veritatis boni publici studiosus, nec ineruditus, Authoris sui sententiae oraco,Illusirissimi Cardinalis Bellarmini ex diametro doctrinam contrariam substituit, prae satus hoc modo sui facti causam. Quyniam inquit quaestio haec maximi ponderis est, Si Commentarius in Capiatulum Fraternitas magna ex parte interijt, non alienum duxi, ex nisquae Bellar lib. de laicis c. h. hac de re disputauit, hic quaedam inserere c. Quibus pauculis verbis, modeste prudenter, nec obscure

23쪽

legum Maiestate agitur, aliud expectandum a tam famosis per ombemto choreis indubie aliam eius, Huius quaestionis decisionem

monstrari possie, si nominatus in . Cap. Fraternitas Commentarius plenus extare dia. Vnde idem ille schol instes conscisarios non ad sui Aut nos is auarri, sed ad eiusdem Cardinalis doctrinam remittit,de qua vide caput octauum primae partis huius tractatus.

IIaec igitur disputatio cum non tam de re in se videri possit, quam de opinione Nauarcis quam uti modo dicebamus tanquam plus quam communem coniniendat, ideo operae praecium existimavi. pinione opinioni, sententias, sententias, placita placitis, doctrianam docti inae, authoritatem authoritati, opponere celeberrimorum quorumcumque tam sacrae paginae, quam utriusiue uris.

DD. commemoratis etiam 3 erbolenus eorum dictis, iuri ob maius

pondus fidei, tum quod in ipsis Doctorum Verbisac pene apicibus.

Munde vis argumenti vel etiam nouum argumentum delitesca via. Adde in quaestione, quae omnes tangit, me consultum voluisIe his, qui cum prosellione nec sunt Theologi nec Iureconsulti libris amo obis citatis destituuntur, qui lectis Authorum verbis haud aegre quid sibi sequendum sit statuent Potius autem Theologorum quam Ιureconsultorum doctrina utimur, quia quaestio de peccato, praesertimque mortali, multo magis ad Theologos quam Iureconsultos pertinere dignoscitur. Et haec quidem de prima parte tractatus, in qua generatim de vi oblipatorialemm, summe cognitu necessaria, dicta sunto. In relia liquis duabus partibui, in quibus de obligatione legum tum pinna lium, tum ad vectigalia spinantium disceptatur, senon tantiis

serat in rebus matum inter Doctores controuersis, nec tam latem sis, a vero nonnihil deflexisse nolui tamen id quod existimaui veritati congruentius, conscientijs tutius, de communi tranquillitati iustitiaeque consultius dissimulare. Habes igitur Lector candide rationem laboris mei, quem si boni aequique consulueris, ad resiqua tu in huius generis, tum alia limanda poliendaque animi non parum addideris. Val .

24쪽

ΤRACTATUS DE

. . . VI, O TESTA E, ET OBLIGATIONE LEGUM

iEM MENEM Oratorum Graeciae principem dixisse perhibent, leges esse animamciuitatim, adeo. Reipublicae, ex quo acroamat mox sequitur, Rempublicam sine legibus non vim esse Rempub. quini Reipublicae foedum Romoe Sunt namque ciuitates, non, uti reor, hominum instar armentorum unum in locum congregatiq,sed Cominia, ait quidam Romanae urbis ciuis, consuI, inmutique hortunum iure, id est legum vinculis, sociata qua ratione illi dae lege ver dixeris rarae esse veluti

25쪽

lita vinculum, coagulum, vo ex plurimis de in

maxime dissentientibus incolis, fit ciuium unitas, id est ciuitas sit ergo lex, ciuitatum aerumpublicai rum mens quaedam anima sapiens, rebus comunibus praesidens ijsdemque 5sulens, innocentis utrix, scelerum vindicatrix, uniuersum Reipublicae corpus permeans, in portum salutis semper intuens,in eumdemque dirigens, cuius virtus & vigor st, ut nomine ipso prae se frix, ligatui illa qua inortales inuicem in unum compingulitur, ad ossicium quisque suum praestandum, sub onere, periculo,, discrimine, currendi prius in culpam& per culpam in poenam. Quo nexu remino, nec illa animabit Rempublica, nec innocentiam tutam cόhseruabies, nec sceleti, vindic abit, sed rudem, indigestam veluti molem& massam mortalium, sese inuicem ad interneci nem impetentium exhibebit. Ita usquod idem ille dixit de Iustitia, adeo illam rebus humanis necessariam esse ut absque ea nec ipsi iustitiae hostes& per duelles subsistere queant, idem de lege eiusdemque

tum ad noxam, tum ad supplicium obligatione di- condum est ut recte ruere dixerit Solon ille Athe- mensium Legissator, duo numina mundum gubemnare, poenam S praemium. Sicuti namque anima

Reipublicae lax est, ita spiritus legis sine quo lex non

esset,adnoxam poenantiae obligatio est Qustes me mouit

26쪽

botis, discrinunis, ac forte etiam odij sitne usquequaque tuta doctrina do*'ris Nasuarri, de potestate Moestini eligunthumans' non grauare cuctabis alijs consimilis argumenti susciperem Quasiti quidem ponderis quaeitio haec sit, vel ex eo fisadis

manifestum est, quod ei sed Apo II stesica optauerint non pauci magnae docuinae viri; 2.

Nauarrus pie initio huius tractatus, Est quaestios inquit quam optaueramus hoc in loco ut a sacro-suix Concilio Tridentino definiretur Et Cardi

natis S. Sixti, Caietani nomine notior, post latam

discussionem huius dissicultatis, omnim'da inquit, certitudo huius quaestionis quoad ius commune,definitionem authoritatiuam Apostolicae sedis exigere yidetur H iri sacandauo pro eiusdem quaestio vis rata solutione . ad idem summum totius orbi Romani Pontificis tribunal, suspirauit. Porris cum n huius arenae de disputationis conflictu, Antago- iis ta aliquis mihi seligendus foret, ne Mirce ei: ingueret sine aduetario, scholasticae brationis in uitria, in celeberrimi nominis Doctorem Naua im oculo ςonuerti qui prae quibusvis ali, Docto bus, quos requidem legere potuerim, magis ex pria To, maiori conatu, saepius&copiosius, eam dubi-ioncm --α versavit is quamuis multarunt Λι marum

27쪽

restate

palmarum gloria nobilitat pugil&athleta, me sis

genere pigmeorum deterrere ciebuerat, eheu ne niarnium Ioret impar cum tanto congressus Achille: vicit tamen sanctae disciplime minc magis quam vi quam mundum relinquentis studium; vicit salus, incolumitas populorum vicit sacrarum reuerentiaes

legum, deni , vicit utriusque potestatis Gelasiasticae& ciuilis, diuinit istius ergo institutae, reli os ob

y a debimur, hoc tamen ipsi sibi persuadeant velinia.

νον suam nomine legis humanae nos utramque cum auario

- νὴ Gelasiasticam&ciuilem rumpi HL Accessitadu munium rerum studium, cura ossicii mei pastoralis quae me saepissime in hunc locum scopulosum compulit, circumspectistem undique nec iuvemimieni fidum S: securum ducem. Quocirca animus est stylo huius quamuis ieiunaeotiatoliis, docta, praeclara nostri iaculi ingenia veluti doti nimia saltem expergefacere ut semotis

leuioribus commentationibus, toto pectore in rem

hanc animaru non selum Rerumpu&karum salari pernecessariam, omniffidio, cura, Lindustria. iii cumbant, suspirans interim assidue cum ipsemet Nauatit sibi ipsi non satisficiente, cum Cardiu te ea o, cum Helyrico a Candino, viris omnibus

28쪽

tuta, omnisi dubij expetieaecinone ad summum totius orbis terrarum tribunal Pontificium.Haec me

, i si is,lectores bene likliberal init aliud vos ab

omni suspicione vanitatis de arrogantiae si in progressu orationis, calore ut fit di ut adi, aequo acerbior ui Nauauini; metas Christinitae modestiae et ah Mi visus fuero rata initi mihi ficiendum iudicaui ut in scena ala es per nati, in multu dum litibus uniudiceratam in liuise dicro certaminepugiles, agunt singuli res umquam eras, sic mihi in huius imagine duelli, impositae et assumptae adueris pani criniae quoadii , his decoro in seriendo con diendo auarro, munus implendum fuit. Ac ut ad rem accingar, 1'

vel non undequaque tutas, commonstrare conabψr. Earum vero assertionum primaeae

Ossu Nae legesciumanae ustae, quatenus sunt ab , luminae, tam seculares quam eccisi Ax Pro

29쪽

ligare etiam in sero conscivemuti mala imovi mortale. Haec oratio eiu in re α seno verborum vera sit ex forma tamen Δ modo loquendi lac nescietimidi xlinquere vide usi ψ seu bushumanis conuenire duntaxat Atruit , exuentu,&aliunde, non exseri natura suaci quasi in quam per illudposse, tacitς, indicet natura su .' Arion ligare , vel ad solam meri xvi μα ad vilinculpam desprqserti in non ad mortalem. Nam de eo quod competit alicui ex natura plemus di cere posse, sed rem ita sese habem, quandoquidem apud Philosophusti in proprietate sermonis haec autumo inserunt, posse, contingere, non necesse,

nonimposiaule essi: Vbi obseruasi iussi Metale non ligare leges humanas ciuiles, de obligatione ad mortale dupla xvi de solis ciuilibus legi bus Empulum relinqueret dum vero vepulis dia. Quidem pilus totius meminit, dum etiam eccle- uasticas cum civilibus nominatim exprimit, ob gandita culpam quamlibet quantumvis leuem potestatem adimit,athue sic omnem rationem dubiam fluctuantem facit, maxime cum meminit fori interni, quasi Gersenicie doctrinaes uere velis, leges humanas, quatenus tales, ligare desitavit ad poenas seri externi, siue legales tractat. d vita sipiri na iuxta interpre aiio B a Q.V re

30쪽

Κεχ i,Metsi incito nomine, hanc doctrinam etiadem Gersoni non obscure tribuit. Itaque hac a senione, specie tenus atque etiam ' ipse suo modo vera, semina doctrinae non usquequaque sanat tutae spargere occepit, quam in sequentibus artic lis seu assertionibuscurius manifes i

As gaio eiusdem secunda Nullae leges malarum latores id non intenderunt obligant ad mortale. Quid ergo an nullae leges Erlinicorum principum, magistratuum, parentiam, dominorum obligant subditos ad mortale, cuius notitia caruerunt ideoque illius intentionem habere nequiue runt ' At ii aduersatur ex dia metro Paulinae docctrinae compluribus in locis, maxime Rom 3 ubi docet populum Christianum parere debere, etiam

ethnici, principibus Iesulli iamque alii tun tant sub poena peccati mortalis, dum ait, sim resia sunt vel ordinationi refutant, , φή ini ni, Usibi damnarion m acquirunt , de paulo post, non Ἀμ-lum propter rara sed emis propter eonficientior. Nec est quod comminis: i quispiam loqui pomstolum

SEARCH

MENU NAVIGATION