Admonitio de superstitionibus magicis vitandis, in gratiam sinceræ religionis amantium scripta a Nicolao Hemmingio

발행: 1575년

분량: 236페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

221쪽

m , n, Ri sit tendum. Exemplis Himis brevitatis gratia suersiar

De altera quaestione, an 'πὶ sit illi rites, quae cum Perbis legis pugnat, si sit cuiusuis Iudicis nec ne ' Sunt eis uili Iudices supremi, intermedij, - ο Cp insim se populares. Si Iudex uota illi, qui est infimi ordinis v κs i admitoli mi, hoc est, si non iudicatsecundum το ητρὶ legis,sed , t putat, ecum dum Mup, periculo se inuoluit, orcalumniatoribtuse exponit, ideo ritu sc agat, non stati,n runiat iuxta

hii ita 'erba legis , sed caussam esserat, isti Apremum Iudicem , cutita soli.

legem accommodare ad cauisun isti , atri interpretari, Hi ἡδεα consideratione senis stimi legis is circumstantiarum , perso. iij xl l larum ini erunt examinatione. g

222쪽

hoe faciet quando Poluntas istis. latoris cum perbis legis prudenti Iudici ruidetur pugnare, alioqui nou. Num si mens legis, τὸ κτοὶ conscurrunt, nullus Acus ἰηmκεία relin. quitur. Hau ἐπιεικsi i ideo esse

ivremi iudicis dixi, quia is soliis

plua Lex suorum eli ciuium, cui realiquos omnes parere oportet.

porro in sententia ferenda, intersupremum Iudicem juboradinatum, tenendum es hoc insicris vinx Supremus Iudex poteli in se. renda sententia probabiles contracturas ex multis jignis congestas, sequi. ignorum enim plurium οι latione certificatur ludicis conscienatia, id qualitate causse non dualitet. De signis ergo recte a Poeta

dicitur: stus si non prosunt sugu

223쪽

li, multa lauant rauiori . ω Iudex debet habere Ῥe llonia. ηeam confessionem rei, vel tectes sufficientes , de quorum id non hesitat Ais haec caussa est, cur causse dubiae supremo Iudiι reserauentur Siquidem subordinativi I de non conscientiae suae testimo.

224쪽

bura,spessimis. quius sunt Consiliari iniqui,qui

cum admittuntur, cum sui vera..tist, ad ferendam de quavis causa sententiam actum erit de ruitate L

rum nomina sunt:

SPES

225쪽

Nietibu saepe peruertunt iusio i,hoc est iustificant impium et coni

demnant iustum.

i. BENEVOLENTIAE

226쪽

lerem manifestam aut depravatis albus quid enim non audet odium furori inueterat simile me his duobus iniquis consiliariys, Deus hanc fert sententiam apud Iaiam: visi iusti catini ium c condemnat

iustum, diri bellabominatio coram Comino. Nec mirum in cum Grmen eorumsit poliata mala sentenari inconscientia contaminata malo proposito,contra naturan deitari. stianae, et dilection fraternam,sione quibus homines frustra de Chrissiani Ogloriantur.

etpauperem negligit tum quidem p indignum cui- magna habeatur ratis me damnetur tu obsoluatur: Fauperem vero, ut indignum cuius nomine Iudex molestiam in exam, enda

227쪽

ηenda causa sibisumat Narratur historia de quadam foemina pave re, quae assecta iniuria a quodam A, iumsuorum, 'penit admem, con

. u ritur de iniuria libijacta,

autem accinctus itineri, resonise vira sibi Ocium non esse Viam controuer ii, Me sum audire, eui mulier: Ect ne tibi iam Ocium γ, xsiis c saluteris ' meri audito, lx incipit cogitare de musicis, cir at aduersario mu istos lieris,et auditis,tring partibu mu/ti it lierem insontem pronuncia Si hoc fecit Iudex Ethnicus, quid faciet risianus'

Iudices enim praecipue qiu sint pis hei ordinis, cum non possunthmie repotentum iram, sepe non tam in

228쪽

la, peruertunt iudicium. O quanta est haec impietas, plus hominens quam Deum timereri Magis metu. ere pulueris cir cineris indignationnem, quam iram Dei

s SPES, quintus Conflid

iniquus, haec cum sibi amicos conciabare cogitat, placentia ronunciat; ex quo sit, fissus causa excidat

. contra eum pronunctetur. No

runiforte fidices ipsi non esse huius m ara exculpti. Cum antiquas le gessibi aduersari pident , confugistin ad nouad. Si hae aduersantur, inter aetationem meruiit, non ex

Legislatoris mente, sed ex priua tis a sectibus , quos in iudicium ad ferunti

229쪽

Vt autem civit Malix Mudet locum istis inuiuis Consiliartys, exigi uel ex verbo Dei quanta sit

m vitas reccat tu hici utiquem myontem condemnantis et quetntaloe

η istud peccatum aliquando excispiat. Nam qui aliquem iniuste comdemnat, primum q ut in Atell, Craia iij ata conscientia G excussa fide, nec quando innocentem in Iiuste condemnat,tat ipsit assii

230쪽

cidi, abys et imusis sententis deo.

Raut m mcs cogιtarent ludices, nou facile persuarum acceptio eorarem abriperet, nec se socis ac rent malignorum stirituum, quinulti re magis delectantur, quams,id uni homines iv, tuam pernitiem m

cumbere.

SEARCH

MENU NAVIGATION