장음표시 사용
261쪽
Caput I. g 6. 7. 237 nomen Imperatoris, qui eorum, Vel per epistolam, ad Senatum directam,
otiam per nomen illius personae, ad quam ipsa proxime spectabant '.
Constitutiones Ρrincipum sunt constitutiones, quas Imperatores romani Ρrincipes), pedetentim summa rerum potiti', soli per se, absque interventu populi vel comitiorum, edidorunt. Quae constitutiones sunt partim edicta, i. e. constitutiones publice promulgatae; partim mandata, i. e. instructiones, ad magistratus super expediendis cortis negotiis muneris ipsorum directae; partim decreta, i. e. Sententiae , ab Imperatore in causis, ad ipsum sive in prima instantia, sive per appellationem deductis, latae; partim rescripta, i. e. reSPO R, ab Imperatore plerumque ad interrogationem alicujus magistratus velotiam hominis privati, super aliquo juris articulo ei propositam, per littoras data .
Quae constitutiones, quum leges proprie ita dictae supra g 3.)curSu temporis rariores evasiSSent, immo penitus cessaVissent, paulatim Vicem ac nomen legum obtinuerunt '.
7. Edicta magistratuum. Ρlures magistratus romani, et nominatim quidem Praetores, qui juri dicundo Uurisdictioni) praeerant quique duo erant, alter, qui inter cives romanos jus dicebat Ρraetor urbanus), alter qui inter peregrinos
Praetor peregrinus), porro Aediles curules, quibuS cura publicae pOlitias set inspectio circa res venales cum convenienti jurisdictione commiSSR erat, nec non Gn8ores, quibus consum habendi atque publica opora et voctigalia locandi offcium incumbebat', dum munus suum obibant, tum, ut homines hoc rescirent seque praemunirent, tum etiam, ut hi magistratus ipsi semet a reprehensione securOS redderent, ΡU-
Τalia sunt V. g. plura SCC. Claudiana et SC. Neronianum. Hujusmodi est nominatim SQ Macedonianum, factum propter quendam filium familias, nomine Macedonem, qui ut suis creditoribus solVere debita posset, suum patremfamilias occidorat. Ch. MaokeMey, Letabuch des rom. Rechis, p. 37. ε 38.; Puchia, Cursus der Institutionen, tom. II. p. 538. sub V. Senatusco ultum; Kruger, Goschichio dor Quollon und Littoratur dea r Jm. Rechis, p. 22. Sqq. y mckeMey l. c. p. 32. sqq.; καrlowa, Rom. Rechlageschichte, tom. I. p. 491. Sqq. - Macheldey l. c. p. 37. ε 39. β mrnkonio, Institutiones juris romani privati, p. 21. ε 68.; Puchta l. c. p. 301. Sqq.; Kart-α l. c. p. 646. Sqq.: Mustyre l. c. p. 92. Sqq.; p. 264. Sqq , qui ibi etiam formam orirenam harum constitutionum explicat.' mineocius, Antiquitatum romm., jurisprudent. illustranti., Syntagma. Francolari. ad Μoen. 1771, pars I. p. 46. sqq.; Machet y l. c. p. 16. 22., p. 23. Sq. 24.s et p. 27. sqq.; K-lowa l. c. p. 218. Sqq. , p. 229. Sqq. , p. 249. Sqq. et p. 458. Sqq.
262쪽
Appendis. Introductio in Corp. jur. ciV. Tom.
blice pronuntiare seu edicere solebant, qua ratione in certis negotiis mi muneris ossent procossuri si judicaturi. Id ipsum in provinciis Proconsules et Propraefores faciebant. Cujusmodi publicae pronuntiationes magistratuum appellabantur edicta, et Ρroconsulum quidem et Ρropraetorum in specio edicta provinciailia. Quorum edictorum complexus, quia ipsa Videlicet a personis, honores Εhronstello, Ehronamt)gerentibus, proveniebant, jus honorarium dicebatur, dum omnes reliquae partes juris romani simul sumptae jus civile sensu strictiori vocabantur i.
Et quod quidem in specie ad Praefores attinet, hi jam initio anni, per quem munus suum obire debobant, in alba tabula lignea sin albo), loco, ubi de plano legi poterat, suspensa , edicebant, qua ratione per illum annum functionis suae jus dicturi ossent; quod edictum proinde dico-batur Edictum perpetuae jurisdictionis causa propositum Vel Edictum
testate partim juris civilis lacunas explebant, partim ejus obscuritatem declarabant, partim vero ipsius duritiam et rigorem mitigabant supplendi, adjuvandi et corrigendi juris civilis gratia edicebant), quemadmodum id rationi temporum populique moribus et opinioni con-
Venire putabant. Neque tamen unusquisquis Ρraetorum peculiare et nOVum edictum proponebat; sed multi eorum illud, quod a praedecessoribus suis prudentor et salubriter edictum cognoVerant, simpliciter ReceptRVerunt et durante munere suo observabant; cujusmodi edictum tralaticium appellatum est .
Quod edictum praetorium, cursu temporis a jurisconsultis explR-ΠRtum et USu comprobatum, jubento Imperatoro Hadriano 117 138)a Sulvio Iuliano, insigni jurisconsulto et Ρraetore, emendatum atque in congruum praxi judiciariase ordinem redactum, a. 131 agente eodem Imperatore Hadriano spociali sonatusconsulto approbatum et stabiloae immutabile factum ac logis auctoritato munitum est. Quo facto ipsum coloborrimi jurisconsulti commentariis illustrare studueruut, uti nominatim Sulatus Iulianus ipse atque Domitius Ulpianus, qui temporibus Imperatoris Aleaeandri Seneri 222-235) floruit, aliiquo multi β.g 8. Auctoritas prudentum. Sub prudentibus hsic intelliguntur, qui alias jurisprudentra Vel
jurisconsulti dicuntur. Quum apud Romanos ab initio Omnis scientia juris penes Solos putricios, et in specie penes collegium Pontificum, cui cura sacrorum
263쪽
Caput I. g 8. 239 commissa erat , fuisset, eadem paulatim etiam ad plebejos propagata est, et tum brevi tempore maxima cepit incrementa . Μοx enim apud Romanos plurimi lique coloborrimi jurisconsulti e titerunt, qui, tum responsa interrogantibus sive magistratibus sive privatis dando ' ot causas coram judice agendo, tum etiam jus
Oro et scriptis docendo et interpretando, magnam vel circa jus constituendum vim et odicaciam consecuti sunt'. Ρer quos quae introductae sunt normae juris, auctoritas prudentum, Vel sententiae receptae, vel etiam jus civile sonsu strictissimo appellatae sunt'.
Et quod primum attinet ad illorum responsa oconsulta , ante tempora Imperatoris Augusti 31 a. Chr. - 14 p. Chr.) Omnes jurisconsulti
aequale jus respondendi habebant, nec eorum responsa ullatenus Vim
Opinionis fruditi privati excodebant. Verum dictus Imperator nonnullis insignibus jurisconsultis potestatem fecit, ex auctoritate ipsius
respondendi; quo illorum responsa neceSSario majorem prae reliquorum jurisconsultorum responsis auctoritatem obtinuerunt. Deinde Imperator
Hadrianus 117-138) constituit, ut, quum reSponsa jurisconSultorum, ex Imperatoris auctoritate respondendi potestatem habentium, concordarent, eadem plane Vim legis legis vicem) haberent et a judico omnino servari deberent; quum autem inter se dissentirent, tunc ut judex illam opinionem, quam ipse magis probabilem exiStimaret, amplecti si sequi posset'. Quum autem Successu temporis inter judices ignorantia juris invaluisset, ita ut ipsi saepe opinionibus jurisconsultorum recte uti nescirent, quumque huic malo eX parte jam Imperator Constantinus Magnus
306-337) duabus constitutionibus, oditis a. 321 et 327 y, providisset, Videlicet praecipiendo, . Libros sontentiarum' jurisconsulti Iulii Pauli in judiciis prolatos omnino valere debere, Verum notas ad Ρapinianum, ab sodom Julio Ρaulo ot a Domitio Ulpiano conscriptas, judicibussoqui non licere ': Imporator Theodosius Π 408 450), illi malo om-caciorem medelam afferre volens, a. 426 pro Imporio Oriontis odidit constitutionem, Vi cujus omnia jurisconsultorum Papiniani, Pauli, Modestini et Ulpiani scripta, - exceptis Pauli et Ulpiani notis ad
264쪽
Ρapinianum, jam ab Imporatore Constantino Magno reprobatis, porro scripta jurisconsulti Ga se, itemque scripta jurisconsultorum, ab his quinquo allegatorum, auctoritatem legis obtinuerunt, ita quidem, ut opinio, in qua omnes illi Vel saltem major eorum pars consentirent, a judico pro lege habori et servari doberst; in Votis paribus autem illa opinio, pro qua staret Papinianus, praevaleret; Ρapiniano autem tacente judex eam opinionem, quam reliquis probabiliorem putaret, sequi posset. Quae constitutio eodem adhuc anno 426 otiam ab Imperatore Occidontis, Valentiniano III. 425 55), accoptata et in dicto Imperio promulgata est; quare otiam Edictum citationis Vadentinianum
Quod porro ad dictorum jurisconsultorum munus docendi spectat, cortum omnino est jam testimonio Ciceronis ' dicontis, institutionsmin jure apud Romanos semper in honore habitam fuisse et clarissimorum jurisconsultorum domos discipulis floruisso. Et ab initio quidem praefati jurisconsulti discipulos, juris studiosos, ad se solummodo
tunc, dum consulentibus responsa seu consulta dabant, ergo ad audiendum admittebant; undo ipsi stiam auditores dicti sunt. Ρaulatim autem iis ordinatam institutionem in jure praestaro consueVerunt'. Ρraeterea iidem jurisconsulti egregia ad jus Oxplicandum et QVOl-Vendum opera litteraria exaraverunt. Quae quidem sunt Varii generis, Videlicol vel broviora juris compendia, quae dicebantur institutiones
libri didactici), Onchiridia, rogulae, definitiones et similiter, Vel Vero ampliores libri juris, qui digesta sa digero), commentarii ad Edictum,
libri responsorum, epistolarum, decretorum Vel factorum, pandectae R Πατα, Τῖαν et δέχομα, complector), Aontontiarum libri si similitor
Littoratur des rom. Rechis, p. 263. Eq. Quae constitutio ipsa, in l. 3. Cod. Theod. de re-Spom. prudent. I. 4. collocata, Verbolenus Sonat, ut sequitur: ἡ-pp. Theod. et Valentinianus A. A. ad Senatum urbis Romae ' ... ἡ Ρapiniani, Pauli, G i, Ulpiani atque Μο-dostini scripta universa firmamus ita, ut G um, quae Paulum, Ulpianum et cunctos, comitetur auctoritas, lectionesque ex omni ejus opere recitentur. Eorum quoque Scientiam, quorum tractatus atque sententias praedicti omnes suis operibus miscuerunt, ratam esSe censemus, ut Scaevolae, Sabini, Iuliani atquo Μarcelli, Omniumque, quo illi celebrarunt, si tamen forum libri, propter antiquitatis incertum, codicum collatione firmentur. Ubi autem diversas sententiae proferuntur, potior numeruS vincat auctorum, Vel, si numerus aequalis sit, ejus partis praecedat auctoritas, in qua excellentis ingenii vir Papinianus emineat; qui, ut singulos vincit, ita cedit duobus. Notas etiam Pauli atque Ulpiani, in Papiniani Corpus factas sicut dudum statutum
est), praecipimus infirmari. Ubi autem pares eorum sententiae recitantur, quorum par cenSetur auctoritas, quod sequi debeat, eligat moderatio judicantis. Ρauli quoque Sententias semper Valere praecipimus etc. Dat. VIII. Id. Novemb. i. e. 6. NOV.)Ravonnas. DD. NN. Theodosio XII. et Valentiniano ΙΙ. ΑΑ. COEA. i. e. a. 426.). y Apud Migger i. c. p. 51. not. 28. y mrlowα, Rdm. Rochlageschichio, tom. I. p. 488. Sqq.; Migger i. c. p. 50. Sq.;
265쪽
Caput I. g 9. 241 appellabantur. Leges quoque Singulares, vel singularia senatuSconSulta,
itom singularia Edicti perpetui capita praolati jurisconsulti commontariis illustrabant, si saeps otiam ad anteriorum insignium jurisconsultorum libros notas et commentarios scribebant Qua jurisconsultorum romanorum opera jurisprudentia apud Romanos ad sublimem, qualem vix apud alium aliquem populum assecuta est, perfectionis gradum elevata est; id quod maximo temporibus Imporatoris Aleaeandri S eri 222 235) factum osso dignoscitur '. Ρraecipui inter praedictos jurisconsultos, qui inde ab a. 100 a. Chr. usque ad a. 250 p. Chr. floruerunt, erant nominatim Q. Mucius Scaevola, Aquilius Gallus, Servius Sulpicius Rufus, Alfenus Varus, inlius, Trebatius Testa, Cascellius, Tubero, Aelius Gallus, Granius Flaccus, Antistius Labeo, Attius Capito, Nerva, Mu88uriuo Sabinus,
cujus sequaces Sabiniani dicti sunt, porro Proculus, quem qui Sequebantur, Proculiani appellati sunt; Cujus Cassius Longinus, a quo Cassiani proveniunt; Pegasus, Coelius Sabinus, Iuventius Celsus, Iavolenus Priscus, Neratius Priscus, Aburnus Valens, Salsius Iulianus, Tarun- tenus Paternus, Mauricianus, Papirius Iustus, Terentius Gemens, Volusius Maecianus, Aemilius Macer, Callistratus, Tryphoninus, Ulpius Marcellus, Sertus Caecilius Africanus, Aelius Marcianus, Pomponiu8, Cervidius Mareola, Tertullianus, Rutilius Maaeimus, Licinius Rusinus, duo tresve Saturnini, Arrius Menander, Furius Anthianus, Florentinus Gujus, Aemilius Papinianus, Domitius Ulpianus, Iulius Paulus et Modestinus β. Qui jurisconsulti in suis sententiis saepe in diversas partes abibant; qua rationo diversae illorum sectae seu scholae, sibi invicem adVersae, exstiterunt, uti nominatim Sabinianorum et Proculianorum, quorum priores in Specie statum rei romanae monarchicum, ab Augusto
introductum, probabant, posteriores statui liberae rei publicae romanae, qualis fuerat ante Augustum, favebant ε. 9. Jus consuetudinarium. JuS consuetudinarium, quod quidem generatim tempore juri scripto antecedit, quatenus huc pertinet, constabat apud Romanos moribus
266쪽
mu Drum, ad poSteros propagatis, porro usu, diuturna observationo populi comprobato, atque refus judicatis, i. e. concordantibus judicum sententiis, quibus constanter causae decisae sunt, seu, uti dici consuerit , auctoritate rerum perpervo similiter judicaturum vel usu fori
Quod jus, in quantum ad rem nostram attinet, distinguendum ostin illud, quod in ditions romana usque ad Imperatorem Iustinianum L. 527-565) viguit, si illud, quod ibi inde a temporibus hujus Imperatoris in vigors fuit. ritus dici solet jus civile romanum Antei,stini neum cante justinianum , alterum jus civile romanum Iustinianeum Iustinianum .
Commodi 180-192) jurisconsultus Papirius Iustus constitutiones imperatorias in collectionem redigere coepisset, non tamen pleno Verborum tenore, sed in compendium redactas, et quidem in suo Opore de constitutionibus inscripto et in libros viginti diviso, quod tamon, praeter pauca fragmenta, in Digestis Justiniani' inserta, penitus interiit , saec. IV., et ex parte forte jam Versus finem saec. m. , duo alii jurisconsulti romani, nomine Gregorianus et Hermogenianus ', dictas constitutiones imperatorias, et quidem in pleno ipsarum tenore Vediborum, in unum colligendas SuscΘperunt.
Et Gregorianus quidem id corte adhuc sub Imperatore Diocletiano 284-305) focit', Hermogenianus autem paulo serius, et quidem certe intra a. 314 st 324 y.
3 Ch. Macheldey, Lehrbuch des rom. Rechis, rem. I. p. 26. g 26.; Puinta, Cursus der Institui., tom. I. p. 22. Sq. g 16.; Idem, Das GeWο heilaretat. Erlang. 1828 sqq.; Iherino, Gelat des rom. Rechis, ed. IV. Lips. 1878 sqq., tom. II. pari. 1. p. 28. Sqq.; rlowa, Romischo Rechisgeschichte, ram I. p. 448. sqq.; Vering, Geschichte undΡandehion des rom. und heutigen gemelaen Privatrechis, p. 26. et p. 43. Sqq. Ηugo, Lohrbuch dor Goschichio des rom. Rochia bis aut Iustinian, pari. H. p. 939. sqq.; Puchta l. c. p. 373. Sqq.; Kartowa l. o. p. 941. Sqq.; p. 959. Sqq. M, eri Goschichio der Quellen und Litteratur dea rom. Rechis, p. 277. Sqq. 3 Cfri infra ari. 3. g 15. ' Migger i. c. p. 193. β Non Gregorius et Hermogenes. De quo ch. moloetdey I. c. p. 57. g M. not. a, et Puchta l. c. p. 374.; porro Migger l. o. p. 278.' Id olucst ex additamento: domini nostri, inscriptioni cujusdam constitutionis Imperatoris Diocletiant ox a. 290 apposito. Ch. Muger l. o. p. 279. 7 Krigore l. c. p. 281. Sq.
267쪽
Caput I. g 12.243 Quae collectiones, ab illis viris adornatae, Codeae Gregorianus quandoque etiam Corpus Gregoriani) atque Codeae Hermogenianus appellantur Et Codox quidom Gregorianus divisus erat in libros, subdivisos in titulos, in quorum singulis singulae constitutiones imperatoriae, ad eos pertinentes, et quidem ordine chronologico, positae erant. Codex Hermogenianus non in libros, sod tantum in titulos dispertitus erat, si solummodo Codicis Gregoriani continuatio et complementum fuit. bo illi Codicos in Oriente orti fuisse videntur, eo quod maxime constitutiones imporatorias, in Oriente editas, continebant. Charactorem Codicos illi tantummodo privatum habebant. borum Codicum illorum nunc tantummodo exigua fragmenta,
l2. fodex Theodosianus . Imporator Oriontis Theodosius Π 408-450), quum jam a. 429
omnes constitutiones imperatorias, indo a Constantino Magno 307 u. ad 337) usque ad ipsum nec non ab ipso editas, ad instar Codicum Oro-goriani et Hermogeniani in unum colligi, atque hanc collectionem deinde pro communi usu in compendium redigi et huic compendio opportuna excerpta e Scriptis juristicis jurisconsultorum romanorum adnecti jussisset', attamen frustra: hinc anno 435 denuo collegium sedecim jurisconsultorum, praeside Antiocho exconsule, constituit, eique mandavit, ut constitutionos imperatorias, inde a Constantino Magno usque tunc editas, una cum suis ipsius constitutionibus in unum colligeret, ita tamen, ut in textu earum, in quantum necessarium Videretur, opportunas mutationes, addendo, abbreviando Vel declarando,
Quam collectionem, a. 438 absolutam, Imperator Τheodosius approbavit et dis 15. Febr. Husdsm a. 438 in Imporio Orientis publicaVit, statuens, ut ipsa vim obligandi die 1. Jan. 439 sortiretur. Simul autem eam sodom a. 438 ad Imperatorsem Occidontis Valentinianum III. 425-455). generum suum, transmisit, qui illam et ipse acceptavit et eodem adhuc anno etiam in Imporio Occidontis publicavit'.
η Ch. Kri er, Goschichio der Quellen und Litteratur dos rom. Rechia, p. 284. Quae Dagmenta seorsum typis edidit jurisconsultus Gustavus Haenei Bonnae a. 1837, sub titulo: , Codicis Gregoriani et Codicis Hermogeniant Dagmenta. ' Quod opus refertur otiam in Omo ΙΙ. Corporis juris Ante ustiniani, quod oditum est Bonnae 1841 sqq. y myo, Lehrbuch dor Geschichio des rom. Rechla bis aus Justinian, pari. II. p. 949. sqq.; Puchia, Cursus dor Institutionen, tom. I. p. 378. Sqq.; Karlowa, Bdmischo Rochlageschichte, tom. I. p. 943. sqq. et p. 960. Sqq.; Eriser i. c. p. 285. Sqq. - Ch. l. 5. Cod. Theod. de constiti. principp. I. 1. Ch. l. 6. Cod. Thood. eod. M CD. Krsiger i. c. p. 290.
268쪽
Quae collectio juris romani proinde publica seu authentica fuit. Dieitur Codeae Theodosianu8. Dividitur in sodecim libros, quorum quinque priores continent constitutiones imperatorias, ad jus prinarum pertinentes, libri reliquiusque ad lib. XV. incl. eas, quae ad jus publicum spectant, et lib. XVI. illas, quae ad personas et res ecclesiasticas pertinent. Singuli libri subdividuntur in titulos, poculiaribus rubricis instructOS, in quibus singulae constitutiones imperatoriae ordine chronologico, uti- quo autem haud raro mutatae, et praesertim abbreviatae, positae sunt. Citari Codox illo hoc modo solet. V. g. rL. lex) un. Cod. Τheod. do respons. prudΘMUm. C. constitutio) 1. Cod. Τhood. Ne sacrum baptisma iteretur. Numori libri et tituli, in quibus locus citatus occurrit, quaerendi sunt in indico rubricarum titulorum alphabotico, qui huic Codici additus ost. Quaeritur autem in hoc indico eadem ratione, uti hoc respectu supra p. 100. sqq.) de collectionibus docretalium diximus. Qua ratione pro priori citato invenitur lib. I. fit. 4., pro altero lib. XVI. tit. 6. Recentiori tempore autem numeri libri os tituli jam ipsi citato apponi Solent. Intor oditiones Codicis Τheodosiani prae ceteris memoranda est illa, quae cum praeclaro commentario jurisconsulti Iacobi Gothostedi,
patria Genevensis ' 165 2) ', cura jurisconsulti Galli, nomino Antonii Mari ille ', prodiit Lugduni 1665, et iterum, cura Ioan. Danielis Ritte' Lipsias 1736 sqq. , 6 Voll. in fol. , sub titulo: ἡ Codex Τheodosianus cum perpetuo' commentario Jacobi Gotho odi. Porro illa oditio hujus Codicis sine commentario), quae cura praefati jurisconsulti Gustari Haenei prodiit Bonnas 1837-1842, sub titulo: ἡ Codex Τhoo
ρ 13. X0vellae constitutiones Theodosianae et Ρ0sitheodosianae'. Etiam post publicatum a. 438 Codicem Imporator Theodosius rapturos constitution edidit. Idem fecerunt ejus successores in Oriente, tum etiam Imperatores Occidentis. Quae constitutiones dictas sunt No-τellae si . e. constitutiones posteriores). Quas, et nominatim quidem Impe
3 Quas vox: Theod. addi debet, quatonus Codox illo a Codico Imporatoris Justiniani distinguatur. Iocher, Aligom. Golchrion-Lerihon, ram. ΙΙ. col. 1091.; myo, Lehctuch dersoschichio des r mischon Rochis seis Justinian, ed. ΙΙΙ. Berol. 1830, p. 855. sqq.
- Iocher i. c. tom. ΙΙΙ. col. 149.; mgo l. c. p. 357. not. 3.- I. e. continente Seu continuo, germ.: mit fortiausendom.
269쪽
Caput I. g 14. 245 decim constitutionibus imperatoriis, maxime ad personas et res ecclesiasticas spectantibus, a Iacobo Sirmondo S. J. natione Gallo, ' 165 1)primum evulgatis , edidit jam memoratus Gustanus menel, sub titulo: ἡNoVellae constitutiones Imporatorum Theodosii II., Valentiniani III., Maximi, Majoriani, Severi, Anthemii, XVIII constitutiones, quas Jacobus Simondus divulgavit Bonnas 1844 .
Τum Imperator Iustinianus L 527-565), origine Illyricus, ab avunculo suo Iustino L 518-527) Augustus croatus, quum anno 527 solus imperare coepisset, juris romani emendandi ot perficiendi curam suscepit. Et is quidem primum consilium cepit, e magna illa constitutionum imperatoriarum, quae Codicibus Gregoriano, Hermogeniano et Theodosiano continebantur, copia, et ex Novellis constitutionibus, quae inde
a Theodosio II. usque ad sua tempora emiSSae erant, ill , quae adhuc usui forent, seligendi, eas, in quantum OpuS Set, congruiS mutationibus, abbreviationibus, additionibus vel etiam plurium in unam conjunctionibus, indigentiis aevi illius accommodandi atque in collectionem redigendi. Ad quem finem consequendum per conSt.: Haec, quae, d. d. 13. Febr. 528, constituit collegium decem virorum jurisconsultorum, inter quos eminebant Ioannes, Sacri Palatii exquaostor hujus collegii praefectus, Tribonianus, magister inter agentes ', atque Theophilus, in schola Constantinopolitana professor juris Seu anteceSSOr'. Quam collectionem, a. 529 absolutam, et divisam in duodecim libros, subdivisos in titulos, in quibus singulae constitutiones imperatoriae positae erant, Imperator Iustinianus approbavit et conSt.: Summa
reipublicae, d. d. 7. Aprilis ejusdsm anni 529, publicavit, ita ut ipsa inde a dio 16. Husdem mensis ot anni vim obligandi haberet atque
3 Et quidom Ρarisiis 1631, sub titulo: . Appondix Codicis Theodosiani novis
constitutionibus cumulatior Undo constitutionos illae communitor Constitutiones Sirmondi appellantur. Ch. do iis Migger, Goschichio dor Quollon und Litteratur deS rdm. Rechis, p. 293. Sqq.; massen, Goschichio dor Quollon und dor Litoratur des canon. Rechis, p. 792. Sqq. Corporis juris romani Antojustiniani, Od. Bonnao 1841-1844, t. II. p. 405.-480. y Puchia, Cursus der Institutionen, tom. I. p. 387. Ηqq.; mrlowα, RomiSche Rechisgoschichte, p. 1003. sqq.; Krsiger i. c. P. 322. Sqq. ' I. o. qui olim quassor Sacri Palatii ssu Cancellarius Imperii fuserat. Do quo officiali importali vide Karlowa l. c. p. 833. sq.; porro Migger i. c. p. 275. Sq. Φ Ι. e. praefectus officialium, quibus cura rei tributariae Imperii incumbebat. Obiit is a. 546. CD. do eo Putata l. c. p. 388. ' Vide cit. const.: Haec, quae in prooemio Codicis Iustinianei novi de quo infra g 17.) sub inscriptione : De noro Codice faciendo.
270쪽
simul in locum Codicum antoriorum, nominatim Gregoriani, Hermogeniani et Theodosiani, qui omnes praelata constitutione abrogati
Dicitur colloctio illa Codeae Iustiniani vel Codeae Iustinianeus y, et quidem rations alius Codicis, ab eodem Imperatore Justiniano Heri publicati, Codox Justiniani vetus. Qui tamon Codex ad nos non pervenit; temporis injuria penitus intorsit.
15. Digesta seu Ρandectae Imperatoris Iustiniani β.
Ρublicato dis T. April. 529 Codice supra memorato, Imperator Justinianus Triboniano, interea ad dignitatem quaestoris Sacri Palatii
Mecto, const.: Deo auctore, d. d. 15. Dec. 530 mandavit, ut adjunctis sibi sodocim aliis viris jurisconsultis, quos ad hoc idoneos reputaret, e scriptis juristicis anteriorum jurisconsultorum romanorum
ea, quae adhuc usui larent, excerperet eademque excerpta seu fragmenta Secundum materiam, eiS comprehensam, certo ordine, habita
praesertim praxis judiciariae, et in specie Edicti perpetui ratione, disponeret seu digereret. In quo negotio prosequendo Imperator Justinianus viros illos ab observatione supra 8.) momorati edicticitationis, ab Imporatoribus Theodosio ΙΙ. et Valentiniano ΙΙΙ. conditi,
omnino exemit eosque tantummodo indigentiarum aevi sui rationem habero jussit, simulque eis mandaVit, ut illa eXcerpta seu fragmenta, sicubi haec sive secum invicem sive cum indigontiis si rotationibus aevi illius pugnare viderentur, opportunis mutationibus, detractionibus vol additionibus hoc rospoetu in concordiam reVocarent'. Quae mutationes, et nominatim additiones, a praefatis viris sub auspiciis Triboniani in textu illorum excerptorum seu fragmentorum factae, communiter appellantur emblemata Triboniani'. No autem nomina illorum jurisconsultorum postsa in oblivionem abirent, jussit Imperator Iustinianus compilatores hujus operis singulis fragmentis Seu excerptis, non obstantibus mutationibus, quas in ola fecissent, respectivi jurisconsulti, e cujus opere illa hausta sunt, nomen et ipsius Oporis titulum praefigere'.
Ch. cit. const.: Summα reipublicae in prooemio Codicis Justinianei novii sub inscriptions: De Iustinianeo Codice confirmando. λ Ch. Imperatoris Iustiniani const.: Cordi nobis, d. d. 16. NOV. 534, g 5. y Puchia, Cursus der Institui., t. I. p. 392. sqq.; mrἰowa, Rom. Rechlageschichis, p. 1006. sqq.; Migger, Osschichio dor Quellen u. Litteratur des rom. Rechis, p. 323. sqq. Quae constitutio rofertur in Imperatoris Iustiniani Codice novo), l. l. do
Veteri jure enucleando. I. 17.; quandoque etiam in prooemio Digestorum, Sub rubrica: De conceptione Digeseorum. β Ch. cit. const.: Deo auctore 3.-12.
6 Fν ab δε-- injicio, insero.' De quo idem Imperator in const.: Tanta, d. d. 16. Dec. 533, qua hoc opus confirmavit, g 10. ait, ut sequitur: ἡ Τanta autem a nobis antiquitati habita