Opus polyhistoricum dissertationibus 25. De osculis subnexisque de judae ingenio, vita & fine, sacris epiphyillidibus, absolutum; ob variarum gentium, per cuncta mundi climata usitatos ritus, ... curiosum ex omnium facultatum doctoribus annalium cond

발행: 1680년

분량: 1055페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

11쪽

ro OEMIUM AD L EC REM

M. Iohannes Henniritus , nec non Dn. Iohann. Fradericus He ebus se u uanta x bicrariisenum ornamental J eundem non modo logere oed etiamsissummopere limatis lucubrationibus honorifice in se rere ignausint; quo nomine egoistis publice decetes gratias decerno. 'Danti in dubito, kctores meos cum voluptate inter oscula versaturos,acsubindepronunciatur esse: uam lepidae leveis, compostae ut tesserulae omnes,. Endo pavimento atq; em lemate vermiculato t. Diuisses quidem, Lector, temporitis his delectari deliciis, nisiant ep.tenmum, ingruens Pellam Gallicum ex Belgio in Prusiam trajicere uis. naiam suorum editionem tempori commodiori reservare imperas'. Ex quo autem vir Integerrimm Dn. Martinus Hastervordius HBibliopola inter Regiomontanos haud incelebris es ro laudabili, qua literatorum molimina juvare contendit industria, operam suam mihi addixit, essectum es, ut ruptis tenebrarum repaguluscula tquod Deus

fortunatum esse jubeat: )suis sese ama u in publico Dant. Tuum

nunc erit, quisquis et , nec amori infensus ,. ne scrorum ejus Symbo serum ignarus , ista blandoamplexu; quem de erant, excipere ;. Os quid ex illis profeceras, Deum venerari; mea aurem, sudiagratioso bonae menti avonio prom vere, Vale..

12쪽

CONSPECTUS OPERIS

ISSERTATI DE OSCULO IN GENERE. .i U E OSCULORUM DIVISIONE 'IL DE OSCULO MYSTICO V. DE OsCU LO A D O R A TIVO DE OSCULIS ECCLESIASTICIS. I. DE OSCULIS IMAGINUM ET RELIUIARUMI S I DO COI ATRI CI S GEN VII L. DE OSCULIS SACRIS VETERUMDC. DE O S CULI S H O M A GI P, S UBIE C Tl O-ψS ET R. VERENTIAE REGNANTIBUS OBLATIS. M. DE OSCULIS PEDUM PONTIFICIS ROM ANI . . DE OSCULIS HONORIS ET CLE: MENTI AE. SUPERIORUM ERGA iNFERIORES. XII . DEOSCULIS GYMNAS TI CI s. E T A CADEMICI XII L. D OSCUL IS AMATORI4s XIV . DE OSCULO LIBIDINOSO. V. DE OSCULO SPONS ALITIO ET CON

JUGALL

L DE OSCULIS CONSUETIS FAMILIA-RiUM ET CONSANGUINIORUM..

13쪽

-- - XVII. DE OSCULO RECONCILIATORIO. XVIII. DE OSCULO SALUTARI SIVE MADICO.XIX. DE OSCULO CONTAGIOSO, CADA-vEROSO ET MORTIFERO. XX. DE OSCULO EMORTUALI ET vΑLEDICTORIO. XXI. DE OSCULO HYPO CRITICO ET PRODITORIO. XXII. DE PERSONA IUDAE. XXIII. DE HISTORIA OSCULI IUDAE.

TUM IUDAE. XXV. DE OSCULIS MISCELLANE A. MANTISSA. EPIPHYLLIDES SACRAS DE IUDAE IN GAgenio, vi fine sub X VI. Titulisexhibent.

14쪽

R ES DE O SCULIS

DISSERTATIO I.

DE OSCULO IN GENERE

QUIDDITATEM EJUS LX-

Summaria.

I. Derivatio & Scriptio osculi Juxta Criticos. lI. Os quid III. Eius variae acceptio ues. IV. Grammaticorum Superbia explosa. V. Osculi significata. Osculum libare. VI. Suno nyma, basum& suavium. VII. Vexatissimus locus Plauti de valgis suavias, a DuoZa& ubmanno enodatus. Vi Il & IX. Dii crimen inter Osculum ejusque Synonyma. X. Osculum a pud Ebr os certum mortis genus. Diana Endymionem dormientem Olculans, ad divinum negotium applicata. X l. Osculorum dc finitiones ab aliis traditae sub incudem revocat . XII Oseulum columbarum. Descriptio osculi nova proposita. Uunquam satis intelligi poterit, cur compendium illud omnium nebulonum JLIDAS, praemille aliis, quae ipsi videbantur in promptu esse signabo culum selegerit nisi prius teneatur,quid antiquitus Osculum designatii, nudum enim Conceutuum lanum,& locutionem quasi realem fuisse quis dubitet 3) quibusque modis illud usurpatum fuerit. Ideoque Dis sertatione hac prima arculasAntiquitatis scrutari,& quae illae dc Oseulorum variis generibus &usibus habent, pro prauumis institu

15쪽

DISSERTATIO L

li ratione asterre nunc mihi curae crit. Et ut a gemino, quod aiunt, ovo rem arcessam, primo loco in nominas notationem ex merito inquiro, quoniam nominum interpretatione, in ipsius rei perceptionem provehimur, uti lam olim divinus&incomparabilis Scaliger Exercit. Subtil. i. Secf. i. iudicavit. Omnis rei inspectio Etymologia cognita planior & plenior est, sunt verba νι- dori, libro de originibus ιρο. 28. Gest. Notis. AIIIc. Lib. XIII. cap. I O. Quia rei propolitae vim aperit, S non mediocriter illustrat, ulvmque necessarium habet, quoties interpretatione res de qua quaπitur, eget, iuxta Euintilianum, libro i. Institution. OraIoriar. Unde pauxilla hanc in partem recensere non pigrabor. Inveniuntur vero hu)us vocis natales in florentissimo Latio, & ab ore Osculum perdilninutioncm dc scendere viri docti autumant. A utor est Antiquitatis scientissimus Varro, de vita populi Romani se lib. et. Grammatic. deLL. p. m. 336. Itemque NonDU Marcesius, c. I. ded. . Dict. . 722. corporis de LL. Martinius, Lexico Philologico. Amgosus Buchner, in locupletato Fabra Thesauro, voce osculum. G manum Commentar. de Lin. amoro, p. 78. quos reliqua Graium licorum familia sequitur. De Originatione autem vocis os sententiarum divortia inter plures exorta sunt. Quidam enim cum Iulio Casare Scaligero Exercitat. 3i8 num. 3. contra Cardanum, deduxerunt a literae O figura, quorum tamen sententiae subscribere non possum ε, Si quidem prope os oblongum omnibus, paucis admodum, ut Stru-rhioni, rotundum csse conspicitur, quemadmodum recte magno Volsom Etymologico,si. m. v. observatum est. Quid quo de jusmodi rotundam figuram, non nisi apertum & diductit in Os e L formet. Si interim quisquam illum , qui os occlusi, carere ore asserat, nae is omnium irrisioni&ludibrio sele propinabit. Alii e Graecorum penu depromunt vocabulum ος ox, quo sensa

id est: admirabilem enim hanc novam vocem autato. Itenique Hesiodus, de Musis canens in Thcogentav. XI.

16쪽

Noc urnae incedebant, perpulcram vocem emittentes. g. II. Verum enim vero cum Oina quas ο, α, non tam α λως

νώ quam θωας-i antiquissgnificaverit, quod Graecus in Hesiodi locum allegatum Scholiastes, itidemque Homerus indicat, Iliados B.

Iuter Uos autem Ua lucebis, Dυis nuncia concitans ire. PNec non Ody ilea A. -

Si quis sibi dicat mortalium, autfamam audiveris

Ut alia hicius modi vocabuli significata apud Graecos Lexicographos occurrentia reticeam ; tutius praclaudato Vossio adstipulor, qui loco citato os ab ρω, id est dico,loquor,derivat; cum quo etiam arthias Martinius in Lexico facit, addens: Os proprie loquendo notat concavum illud in capite, intra quod sunt lingua & dentes; nec non totam hominis inferiorem faciem, in qua sunt oculi, genae, pudoris sedes, nasus & mentum. Eloquentissimus Romuli nepotum Cicero, Libro II. de natura Deorum,pag. m. 323. Erit. Gotho edi in majori quano,eadem insinuatscribens: Cum tribus rebus animantium vita teneatur, cibo, potione, spiritu: ad haec omnia percipienda Os clt aptissimum, quod adjunctis naribus spiritu augetur. Dentibus autem in ore constructis manditur, atque ab his extenuatur, & molitur cibus. Eorum adversi ac uti morsu dividunt escas, intimi autem conficiunt, qui gemini vocantur: uae consectio etiam a lingua adjuvari videtur. Praeclare etiam iceronis aemulus lacteus Lactantius Labro de Opific io DEI, cap. x. Lisertar: Orisspecies,& rictus ex transverso patefactus, qi a mutilas, quam decens sit, cnarrari non potest. Cujus ultis in duobus constat ossiciis, sumendi victus,& eloquendi. Lingua intusA 1 inclu-

17쪽

inclusi; quae vocem motibus suis in verba diicernit, de est interpres animi; nec tamen sola potest per se eloquendi munus implere, nisi acumen suum palato illis erit , nisi adjuta vel ostensione dcntium, vel comprehensione labiorum, dentes tamen plus couserunt ad loquendum. Eadem fere exstant apud Platonem in Timaeo post medium, pag. mihi s s. E. Edit Lugdun. in fol. Anno

M. D. XC. Maro de Aenea Libro I. sic canit: Os humerosque DEO simitu Sulmonensis Poeta Metamorpho I. Oxhominisublime dedit, caelumque tueri Iussit. or erectos adsidera tollire vultus. f. Ill. de Impudentia & temeritate adhibetur, teste Catone apud Senecam de Ira tib. III. cap. 38. A Ermabo, in-qηit, omnibus, Lentule, falli eos, qui te negant os habere; quae verba idem sonini quδd vulgo dicunt: ic sine fronte & ore esse, obm signem impudentiam. Intelligit scilicet Curium Cornelium ' Lentulum Clodianum, qui Consili fuit Anno Urbis DC LXXXI. De ejus ingenio proic o & improbo Salgustius in fragmento apud

Qecum cI. sic Dbro ania . cap. 4- Cn. Lcntulus, cui cognomcntum Clodiano fuit, pcr incertum stolidior an vanior. Eundem sensum obtinent verba Ciceronis Orat. pt o P. uinctio, o re durissimo esse:&os durum apud Terentium in Eunucho, actu lv. Scena p. v. 36. Ubi Donatus: os durum, os impudens, ut contra mollis frontis dicuntur , qui sunt reverentes. Similii r in Phormione, actu V. Sc. 8. v. 2 . Nam quo redibo ore ad eam quam - conremferam 8 Ge. VI. Herrina: Os hominis, insignemque ιμpudentium cognosti te. Idem Philippic a V. Sed i udor, . tiam impur tatem. Ibidem : Audissent furentis introitum Dolabelia, vocem impuram, atque os 1 disame; & pro C. Rapirio Posthumo : tauod habeni os' quam audaciam' his addi possum loca qu. P Retnerus N husem in

Examine Philologico P 362. Sr Er. almus lub adagio, perfricare frontem, allegat. Os pugilis in homine usque deo impudente,

ut & Grammatici; suis canonibus forensi i patrocinia alligarc vetalet, exagitavit Asinius Gallus hoc dillicho:

18쪽

DE OSCULO IN GENERE.

mi Opur ad Duam didicit glossemata vobis, Praecipit, os nustum, ve0otim Petilis. Scilicet, s juxta interpretamentum C aris Barthii Adversar. Lob. V cap. i8. quia creberrimis caestuum ictibus ora athletarum occalluerant, & maxime dura erant. Deinde os pro primis verbis occipitur, testis est locus elegantissimus Iuintilianι Instit. Oratoriar. cap. II. Lib. I. Antepalatum eorum, quam os in tuimus Ubi manuscriptum Earthianum Advers. Lib. xxxi. cap. s. in Marginali glossa habet :pacatum id est gulam, os, id eis,prima verba. Et alludit forte ad illud Hor rianum ros tenerumpueri balbumque Poeta figurar. Non rarenter quoque poni consuevit pro praesentia ecose Malicujus, ut eloquentissimus Tacituου Libro III. Histor. cap. 36se'Djuxta editionem Berneriem, qua utor, declarat. Vitelsus non in ore vulgi agere dcc. CV-77.s . . ejusdem libri, Iutianus ad L. Rite umperductus, ct verberibus sedatus , in ore ejus jugulatur. Lib. III. Annal. cap.7 ρLI. -- Pars aliqua mititu Romam more; in latere orsaepe a tergo erat. Auintilianus in Dialogo de seseculi Oratoribus , Tactio vulgd inscripto, cap. 37. seci.'. Eloquentia quo sepius et erit tanquam in acie, quoqueplures Intulerit ictus se exceperit, quo major adversarius, eo acrior qui pugnas I asteras desumpserit, tanto altior o excelsior, ct ιLis nobilitatus enminibus, in ore hominum agit, quorum ea natura eis ut secura nolint. Salgustius in Belgo Imgurthmo: Incedunt per ora vestra magnifice. ocero In rina IV. In ore atque oculis omnium haec gestia sunt. Pro Roscio 'Lno: Frequens erat ille Romae, atque in foro, &in ore omnium quotidie versabatur. Pro Deiotaro:. In tuis oculis, in tuo ore, vultuque acquiesco. Insid- Paterculus Huor. Lib. II. cap. 84.sen. 3. Denique in ore atque oculi, A ntonianae classis per M. Agrippam Leucas expugnata. Confer. index Iohannis Frei hemii adesorum. Paterculi vcrba Lib. I. cap. 3. nisi Thebas unum os Pindari illuminaret, de eloquentia Germone usurpantur, uti apud Hor uium de arte P oetica e Graiis dedit ore rotundo Musa loqui, idem est ac perfecto. Confer. Matth. XIIX. v. I 6. Luc.

19쪽

6n IssERTATIO LXIX. 21. r. Petr. II. II. Virgilius Eneid II. v. 4. Orasono disco dissignani; divertas linguas &idiomata innuit. Caeterum acc pituros pro unanimitate e consensu, unde familiarissimum est

Scriptoribus, Uno ore loquuntur. Graeci exprimunt apud Herodiarium, Libo. H r. cap. M. Sin. 2I. Terent. Phormion. act. q. Sc. s. v. 2 O. Nam caeteri quidem hercle amici omnes modo uno ore autores lucre , ut praecipitem hanc daret. Hujus sensus plura in sacris Scripturarum Pandectis invenire licet,

Xρις-c: Vι unanimiter uno ore glorificetu DEV ac Patrem Domini no-sri Isu Christi; Magnus ille veritatis Praeco, Paulus ad Romanos

suos scribit. cap. XV. V. 6. addatur. I. Reg. XXII. v. I3. H. Chron,

XIIII. insophanes in equit. Plato Libro I. de Legibus, o Lib. II. de Republica. Nonnunquam Osfaciem, vel etiam totam seriem ae cernitur Sc quicquidin aliquare patet, denotat. De priore capiendus est Virgilii versus 2Encidos. I. Os humerosque Deosim lis. De posteriori itidem Virgilii verba AEneid. II. Ingentem lato dedit o. refenestram, explicantur. Sic Horatius Epod. IV. ora navium rostrata vocat. In plurali quamvis exiremitatem, nec non ostia maris signare, Florus ub II. cap. 17. Hsor. Rom. edocet, dicens: Vi. Otor Scipio Africanus ad Gades re Oceani ora pervenit. Herodiani Lib. VIII. Histor. ridanus) per ora vel ostia septem in mare praecipitatur. Vir I. G argit. IV. septem discurrit in ora ruens Nilus. Os dare versibus ex mente Batthii Adversar. Lib. XVIl. cap. 6. idem sonat, atque praebere os solum laudationi alicujus, cum reliqua res ipsae sint:

Quemadmodum Corippus seculo sexto, sub imp. Iustiniano cla. rus. solam se linguam Justini Imperatoris laudibus commodare

ait: - - praecommodo linguam, Vos divae, date verba - os uno digito comprimere notat silentium indicare: Corippus v. Iir. - - gemitu, uno Calinicus ademitora premens digito - Augu-

20쪽

et inus Lib. XVIII. de civitas e DEI, cap. s. In omnibus sereremptis ubi colebantur Ilis & Serapis, erat etiam Simulachrum, quod digito labiis impresso admonere videretur, ut Silentium fieret. Et hic DEUS silentii Harpocrates dicebatur, ut ait arro Lib. III. de LL. quo de Plinius isse. Mi. Lib. XIII. cap. 2L Ovidius IT. Metamorph. Tertullian. in Apologetico cap. 6. ct Angelus Politianus in Misenneis, cap. 83. Hu)us itaque saporis est fons ille, ex quo osculum derivatur. g. IV. Hic tamen silentii Sipario obvelandum non est, Ne qua sub arrato mendosum tinniat auro; quod nonnullis pro Osculum scribere arrideat Obsculum, quom do apud Hirgilium in antiquis aliquot Codicibus scriptum te invenisse Pierius Valerianus mominit. Ego autem Lepius laudato VOSSIO assentior, qui circa liaec in Elymologico sic pronunciat:

Nugantur Grammatici, qui ita dici censent, quod ob ospetatur. Et nescio sane an majorem risum a Democrito, an indignationem ab aliquo Socrate, aut Catone, an vero commiserationem ab Heraclito mereantur curiosuli illi, & anxii verborum appensores, qui miris vocabulorum fabricationibus se aliorum saepenumero risibus CX ponunt, atque non levem Criticae labem affricanit Hinc infrunita male feriatorum iudicia, quibus incitant & traducunt

eam; hinc quicquid est humaniorum literarum sordere incipit,& Vatiniani quasi odii Scintillae exardescunt. Adeo ut non trustra Henrico Cornelio Agrippae ab Ne tesheim querela exciderit, de Vanitate scientiarum cap. III. Miserandum est aetate nostra,

quantas contentiones S errores moveant pertinaces Grammati-

cita superbi Sophistae, suis perversis vocabulorum interpretatio. nibus, dum alii ex verbis colligunt sententias. alii contra ex sen- tentiis colligunt verba. Hinc in mcdica arte, in utroque jure, ex Philosophia & Theologia caterisque facultatibus literatum

infinitae contentiones erroresque quotidie inlurgunt. Nihil e nim demonstrant Grammatici, tediolis nituntur autoritatibus, qaae s ae p. si me inter ic tam variae sunt atque discordes, ut nec cita. rium sit, Plurimas illatu melle mendaces, quarum praeceptaoru

SEARCH

MENU NAVIGATION