장음표시 사용
31쪽
I8DISSE RTATIO ILdescriptio, quae ad amussim Logicam per omnia exacte quadret. Ne autem hic plane nullus star, requiro ad osculum primo, ut sit
contactus oris, leu, ut osculaturus labella tua applicet rei, cui osculum modo isto notorio libandum est. Sccundb ut idem hoc contactu certos animi conceptus potentiae intellectivae manifestare intendat. Ex quibus forte talis descriptio osculi elici poterit: quod sit contactus oris objecto certorum animi conceptuum mani andorum gratia factus. Quam quidem deseriptionem soli osculo competere, ad omnesque coiis species cxtendi posse conta- do. Si tamen quis perfectiorem aut adcuratiorem proponere velit,illi ego Lingua animoque favebo.
L Osculorum diυisio varia, commodi sima autem iv osculum sacrum o profanum. II. Sacrum, sanctum ct religiosem quid' VM
riis 'audus ni catis. Sacri vel sacerrimi homines. Cornelius Azrippa rejectus. III. Profanum quid ' profanus pro Diabolo. Profanare. IV. Osculi sacri sub divisio Us sticum quid ' V. DEu hamanum carnem ausumendo osculatus es homines. fabula de Aurcs accommodata ; VI. Canticum Canticorum explicatu di tale,propter .Fmma ibidem contenta ars eris. Bi jam eo accedo ut ex amplissimis Antiquitatum hor tulis decerpam flores, qui tuavissimae quati osculorum coronae nitelam atq; ornamentum conciliare pollunt,. tanta prosecto pulcerrimarum rerum varietas, copia tam delectabilis assurgit, utunde incipiendum; quid prae reliquis eligendum,ta ac ubi.
32쪽
ae ubi tandem finiendum sit, non possim non dubitare. Ne tamen usu mihi vemat, quod illi apud Theocritum Lignatori, qui in latiniinam aliquando Sylvam delatus, prae nimia omnium cupidine tandem nihil legebat, ordine utendum, & justa inquirenda est divisio, quae instar Mercurii Euhodii in quadrivio constituto viam rectam virgula monstrabit. Multi diviserunt osculum ita, ut aliud officiosium,aliud charitativum, aliud Lxoriosum,prodito xjum aliud fecerint. Quemadmodum amor quandoque est verus&virtuosus,quandoque falsus & proditsosus, quandoque carnalis & voluptuosus. Laelim Sisciola Horarum subessuar. Lib. VII.
cap. XIII. Petrus Benhorius in Dictionario, Veneriis M. I 83. excuso. Nec pauciores di pescuerunt illud in osculum amoris cir unio. nis, reverentiae. O honoris, reconciliationis Oacis,hypocrisios se proditionis, lasciviae denique deprocacitatis, velut Philologorum hu)us seculi facile Primipilus, Celeberrimus Dilberrus, Hector. Lib. II. pagina I36. ex Gabricis Eule in canon. Missae lectione gr. comm morat. Verum utut receptiuamae hae sint divisiones, non tamen videntur ad Logicorum leges satis exasciatae: dabuntur siquidem nonnullae species osculorum, quae utique sub toto divi locontinentur, neque tamen ad ullum membrorum istorum dividentium rea
ferri possunt. Hinc de divisione alia circumspiciendum erit, &forte minus erraturus sum, si initio Osculum inscrum profanum dispescam, postmodum vero utrumque secundum suas species examinem. Cons Maximilian. Sancus Neolog. Mystic. Exercitat. XVI. ρ - J3 9. II. Ne autem haec allata divisio ullam in terminis foveat obscutitatem, in primo statim limine ambiguitas tollenda erit. Sciendum itaque aliquidscrum dici non uno modo : Aliquando enim accipitur ricti ne, atque contra distinguitur ucro, ut&religioso. Isidor. Erymol. 6. 1ρ. Sacrum est omne quod nomine DEotum habetur. Unde Hirgilius, quoties sacrum vocat, additionem fere DEorum facit. Aeneid. III. v. 4.i Sacra Dionaeae matri, divisque ferebam.
Vel, quod publica auctoritate DEO rite consecratum est, ut sacriC 1 Luia,
33쪽
nus ERTATIO ILLuci, templa, ornamenta,& omnia quae publico civitatis instituto, aut permissu Principis, DEO, sive in agro,sive in civitate dedicata ifuerunt : unde consecrare,obsecrare resecrare Sc si milia. Cari Rhodia
Sanctum proprie dicitur quod ab injurii Muunum defensum atque munitum est, etsi DEO non sit consecratum, ut muri, portae civitatis, imprimis vero Legati sive Caducuatores; tractum a Sagminibus herbis,quas Legati populi Romani ferre solebat, nequis
eos violaret; sicut Legati Graecorum ferebant κηρυκεια; vel anciendo, quoniam capitis poena in eos qui condeliquissent, constituta erat. g. 8. N io. Institui. de rerum divisione. Lib. VI. g. 3.L. 8.&9. T. eod. in Auth. ut nul l. Fabric. orat. Dom. coli. S.&in
A uth. de Ecclesia. g. Si quis autem voluerit 6c g. Si quis aedificati nem. col. 9. Ulpian. ad Edict. 68. Alciat. Parerg. x q. Hinc L gcssamiae, ut apud Horatium,Sanctarum inscitia Legum quae nodebent poenae lanctione corrumpi, ut loquitur apud Macrobium Trebatius; S illa pars Legum,quae poenam corrumpenti constitu bat,sanctio nucupata, testdustiniano institui.de rer.divis. 3.Sancta. Scipio Gentilis Origin. ad Pandectas Libro singulari. pag. m. 2o8. Edit. Alior stin. in 8. An .i664. Religiosum audit, quod a comunibus hominum usibus remotum est, quod homini facere ves adhibere non licet,ut virgo Vestalis,Thymiama, Exod. XXXVI Lv. 37. Latius autem τε acromaccipitur,quando opponiturprmino,&sanctu. atq; religiosum includit, no tat qi ita omnem rem, quae solenni majorum instituto ab talibus profanis remota, D Eoi dicata, de Lege aliqua positiva inviolabilis reddita fuit; sic Festus ex alio Gallo de-elarat. Qi d crum est,idem Lege S Instituto Majorum tam est,ut volari sine poena non possit. Idem etiam religiosum est,quoniam est aliquid, quod ibi homini facere non licet; quod si tamen.
faciat, adversus D EI voluntatem facere videtur. Iohann. Ludovicus
Me de Religione Gentium circa festa, pag. 94. seqq. Non raro 6' crum de sanctam indisserenter accipitur, argumento L. II. T. Noquid in Loco Sacro fiat. Johann. Maria Catanaeus Schol. ad Plinii Ep. IO. L. I. Mancinellus in Sat. III. Juvenalis. Sacra etisa est Locus in urbe Roma, ubi Romulus de Tatius foedus fecerunt, .ujus meminit
34쪽
Cicero in orat. proPlanci , hac triumphantes in Capitolium ubant: tendebat autem a regia usq; in arcem. Ibi vendebamur poma, flabella, tesserar, tali,& incolae ejus vocabatur Suravi sis.N5- nunquam sacrum ponitur pro templo, PaulusJCtus ad LegemD-bam peculatus. I. Sacrilegi capite puniantur. sunt autem Sacrilegi. qui publicasacra compilarint: at qui privata lacra, vel aediculas incustoditas tentaverint, amplius quam hires,minus quam sacrZegi, merentur. Sacrum quoq; magicum quoddam notat ad compest udas detrahentium linguas: Ovidius Libro II. Fastorum. Ecce anus in mediis residens annosa puellis, Sacra facit tacite, nec tamen ipsa tacet. Arita visacros homines vocabant,quasi execrandos&detestandos, . ex XII. Tabulis sumptum vocabulum quod more Gallorum Servius translationem esse ait. Nam cum Massilienses pelle labor rent, unus se ex gentibus offerre solebat annum integrum alendum publicis cibis & purioribus, postea verbenis,vestibusq; sacris
ornatus circumducebatur per urbem cum execrationibus: precabantur enim, ut in eum omnia mala civitatis incumberent & inciderent,sici projicebatur. Petronius sub finem Satyrici. Plautus in M. tigaria Actu IV. Scena a. unus istic servus et sacerrimus: & in PrologoPoenuli lenonem vocat homine acerrimum,id est omnibus modis execrandum& scelestum: vid. Macrob. Lib. lII. c. 7. Saturnal. Festus, cer, inquit,homo est, quem populus Judicavid ob maleficium. Neq; fas est immolari, sed qui occidit, parricidii non damnatur. Nam legeTribunitia prima cavetur. Si quis eum, 1plebiscito sacer sit, occiderit, parricida ne sit. Inde sacratae reges dictae,ut ipse alibi autor est,quibus sanctum Jubetur esse alicui DEorum,quidquid adversus eas fecerit sicut familia pecuniaque. Sacrare caput idem est ac diris devovere, Rhodiginus. . c. confer Ta manu in Coment. luper allegato, Plauti locos, MurisComment. ad Iuliam. Servium a Lib. 3. Aeneia . Deniq; ridicula estμnriciornelii grippae, susspecti aliasSc riptoris,dimiri citreotib II. de Occulta Rhilosophia c. σ3. qua sacra appellari perhibet, vel quae ab ipsis Diis, tDaemonibus assistentiis suis sunt sacrata,tanqua aDiis ipsis nobis,
35쪽
nobis dedicata, quomodo daemones, mysteria, & preces quaedam lacra: nuncupemur; vel quae ab hominibus D EO dedicata 5: consecrata sunt; quemadmodum vota, &sacrificia, simulachra, delubra, idola, statuae, imagines &c. ritus, observationes, gestus devoti &c. Saeerdotes &c. tempora. g. III. Simili prorsus modo etiam τι profanum dicitur ; vel latius nimirum, vel frictissim . Strictissime acceptum est id, quod extra fanum gerendum, extra fanum relinquendum, attestante Macrobio Lib. I. Saturnal. cap. ysi. So. Festo profanum quod a. ni religione non tenetur. Fanum a fando, quod illud Pontifex per certa verba dedicat. Profanum simpliciter usu vulgatum significat; Tacitus Lib. XlI I. Annal. Tegmina corpori direpta iniiciunt, quantum magis profana & usu polluta, tanto magis oppressura ignes. Profanus Servio dicitur, sacris non initiatus, qui fanum intrare non poterat. uxta Virgil. AEneid. VI. - - Proculo procul este profani,
Profanus simpliciter vocatur omnium malignorum spirituum malignissimus, Diabolus. Fallare nonpotest milites Christi malitia
profani ct Impostreis. Sic profanos pro gentilibus, paganis, perfidis, nequissimis, hostibus, dicit Albo de Obsidione Lutetiae, apud
Barthium, Adversar. Lib. LII. cap. Q. a Soo. In eodem lignificatu profanum accipit Aurelius Prudentius h)mno ad omnes horas
Quid tibi, profane serpens, profuit rebus novis, Blasma primum perculisse versipelli hortamine' profanare sonat ex sacro humanis usibus promiscue facere, Ibe . Macedon. Dies festi,sacra,sacerdotes quae ipsius majorumve eius honoris causa instituti essent, omnia profanarentur. Eodem sentu Trebatius loco dicto profanum explicat, nempe quod ex sacro & religioso in hominum usum conversum fuit, opponiturque adeo religioso. Latius dicitam est: id, quod neque D EO dicatum, neque lege peculiari sancitum, neque ab usibus profanis remotum est, & sic opponitur sacro late accepto. Iam quando divi-
36쪽
divisum est osculum in sacrum & profanum, et, sacrum N profanum non dicunturex significatione stricta, sed latiori, ut ad eb osculum sacrum illud mereatur dici, quod vel DEO rebusque divinis libatur, vel quo res divina significatur, vel quod i icra leges an citum fait; Profanum autem quicquid extra hos dictos ulus adhibitum est. f. IV. Ne vero uno spiritu justo plura hauriam,& confusa
prolixitate&Lectoi cm, Sina obruam ipsum , profano in certis quibusdam diisertationibus litum locum assignabo, in praesenti osculum factum explicaturus. Hoc a quibusdam in MVWicum, adorarivum, d Charitativum sub dividi solet. Mysticum osculum quid de quodnam proprie sit, non uno omnes & eodem modo interpretari legas. Aliquando juxta nonnullos eo significatur amor, nonnunquam delectatio, interduni conjunctio cum DEO,& frequenter unio ipsa Mystica. Marinulian. Sandaeus Theolog. y . di quisit. s. Multi quos inter & ille antecitatus Herren chmi tui, osculum mysticum appellant omne osculum, quod signum est rerum spiritualium, sicut etiam B. Glassius in Philolog ascriLib.
II. H. a. sict. 2. p. m. 2Sy. observat, vocem mystici ita accipi.
Nam mi icum dicitur, tu miti re abstrusa absolute : tum relate de eo io 'picum cst, &de eo, quod significatur aut obsignatur per i um, uti Sacramentum dc res lacta menti ambo mystica Idicuntur. Martinius in Lex. I Ilol. Gerhard. Iohann. Hos ius in Elymologico D me Latinae,p. ur. Hinc ad osculum mysticum quo
que referre gestiunt lamnum osculum, sive Christianum, quod inferius Charitativum appellabo. Verum quia fatente Glassio τοMysticum ita accipitur minus proprie, idcirco alii per osculum Mysticum intelliguncactionem quandam externam sive osculum corporis, quo ex intentione osculantis significatur Christi in Ecclesiam sponsarn suam amor de gratia f. V. Hoc est illud osculum, verba pono Petri Perihorii ex Dimonario id est, ille amor, S illud vinculum, quo D Eus osculacus fuit humanum genus, carnem assumendo, S se ei intime approximando & uniendo, quando scilicet, milericordia & veritas
37쪽
obviarunt sibi, &justitia & pax osculatae, quod quidem osculum
summe desiderabat humana natura,Cantici VIII. Ubi anteChristi adventum dicebat: tauumihi det te fratrem meumsugentem mbera matris meae,ut inveniam te solum for cst deosculer te, se jam nenis me desticiat. Foris enim, jd est extraParadisum, id eit inseri. u in mundo cupiebat DEI filium invenire,&eum osculati, de sibi ,,se unire, ut sic sine adspectia posset secum perpetuo convenire. : Ita
,, quod etiam ipse DEI filius figurati potuit in Narcisso, qui imagiarinem suam tantum dilexit, quod eam in fonte re piciendo & oscu- ,,lando submersus fuit. Quia revcra DEI filius imaginem suam, , d est hominem ad imaginem ejus factum, in fonte uteri virginalis osculatus est, carnem scilicet sumendo. Ita quod pro nimia ,,charitate mortem incurrit, se propter hominem crucifigi permit tendo. Unde Gen. XXVI l. accessit & osculatus est eum. Istud etiam osculum charitatis potest significare illud amoris vinculum, quod nobis DEUS iecit, quando per charitem & gratiam se nobis intimat de con)ungit. Imago enim in speculo vel in aqua talis est naturae: quod si te elongaveris, elongatur, si autem te sibi appropinquaveris, appropinquabit se tibi etiam usq; ad osculum. Sic D EUS elongatur ab illis, qui per peccatum ab eo se clongant. Quia longe es Dominus ab impiis, Proverb. XV. Illis autem, qui per poenitentiam sibi appropinquant, solet appropinquare, di usque ad osculum, id est, usque ad perfectae charitatis vinculum eis per gratiam copulari.
Tale osculum DEUS a nobis petit, dicens Gen. XXVII.
- Accede adme, cr da mihi osculum, ι mi. Ipie etiam nos osculatur, nos ad indulgentiam recipiendo, nobis gratiam concedendo, &nos in gloriam introducendo. Dico etiam, nobis gratiam conciliando , S sic osculatus est Rex David senem Barsillai II. Sa. muel. XIX. 39. Osculatus ea Rex Earsillai ct bened=xit ei. Dico insuper quod DEus osculatur nos in coelestem gloriam intro. ducendo , sicut de Laban dicitur, Genet XX l X. ud
diens Iacobsororis puae lium adven se, ruens in oscula duxit eum indymum am. g. VI.
38쪽
f. VI. Huc trahunt osculum Cantic.I. v. I. ubi sponsa sponsi osculum postulat, item osculum,quo Jacob Rachelem consobri nam suam,in amplexus ejus ruens, affecit, quo de Genes. XXIX. v. ii. tr. Nec non illud, quod Propheta Elisaeus defunctoSunami tidis puero impressit II. Reg. IV. V. 34. quae omnia accuratiorem explicationem requirunt, cum difficultatibus sane non exiguis involuta sint,&magni ponderis mysteria in se contineant. Praeprimis vero locus exCantico multa maceravit ingenia, quia totus illescripturae liber inscrutabilibus reconditae Theologiae sacramentis repletus est. CanticaCanticorum aenigmixta sunt,paucis intelligen-Dus nota sunt, paucis pulsantibus aperiuntur, jure merito exclamat Augustinus Lib. de Pastoribus cap. XV. Idcirco non exteriano literarum cortici tantum inhaerenaum, sed ad intimiore sensus recessum penetrandu est , quemadmodu pulchra similitudino Gregorius 'spenus homilia I. in Cant. declarat: Ut in pingendi scientia materies omnino quaedam est,diversis in coloribus, quae animalis imitatione perficit,at qui imaginem respicit,quae per colores te absoluta est,non infrictis tabulae coloribus spectanao inhaeret, sed tantii ad forma ipsam respicit, quam per colores expressit artifex; sic etiam praesente in pictura non ad materia colorum, qui sunt
in verbis, respiciendum est,sed quasi quaedaRegis in illis est intue-da forma,quae per cogitationes puras exprimatur. Nam haec verbalecundo significationes obvias quasi quidam color sunt,ut album,
num, membrorum appellationes,lectulus, juvenculae,& ejusmodi alia. Quae autem per haec forma conficitur,est beatitas, status ex- , persanimi morborum, cum divinitate conjunctio, a malis 'alienatio,&ad ejus, quod vere pulchrum ac bonum est, similitudinem facta nostri conformatio.ConsentitGregorimsMMn.praest in Cantisc differes: solerter intuendu est,ne cum exteriora audimus ad exteriora sentieda remaneamus,& machina quae ponitur,ut levet,ipsa magis opprimat & aggravet. Debemus in sensibus exterioribus corporeis, quidquid interius est,quaerere,& loquentes de corpore
extra corpus fieri. Ibidem : sicut palea. frumentum, sic & liteta
39쪽
26D Is fg RTATIO III. tegit Spiritum. Sed quia jumentorum est paleis, hominum, frumentis vesci, qui humana ratione utitur paleas ab)iciat, frumenta Spiritus edere disponat. Idcirco consultum fuerit, allegatosScripturae textus peculiari diatribae includere, eosque juxta bonae interpretationis media solicite pensiculare.
I. Via ad Deum veniendi duplex, Scholasica ct M sica. Vtriusque consideratio II. Vnionis M'sticae proprietates. III. Theologiae Musica definitio. Actus ad Theologiam MNicam hominem di ponentes. V. 7heologiae Mutica Scopus. VI. Addirationes Sacra quid. VII. vi ratio occulta palsiva. VIII. Subbmitas Cantici
Canticorum. Euis ad illius Lecrionem sit admittendus' IX. Cap. I. Cant. v. I. variae versones. M erium incarnationis filii Dei det crum. X. Sub metaphora Osculationas exprimitur. XI. Osculumisiud Doctrinam o disciplinam largitur. XII. MUerium n. Trinitatis ex hoc loco elicitur quin or conjunctio anima cum Deo. XIII. Deus animae tria oscula concedit. Animae duo labia. XIV. Perosim laseptem arismata dioina apposie significantur. XV. Desiderium Sponsepulchre delineatum. Recensus rariorum Commematorum super Cauticum. XVI. Genesis 29 . v. in. proprie nihil M icum comtinet. XVII. 2. Regum 4. comma 33 3 . Literaliter se asiegorice expensum. Ritus orandi Hebraeorum disterentes. XIIX. Ps 181. versiculus undecimus enucleatus. XIX. In noctarnuprecibusEccles a Romana ex Isilmiquinquagesimi versu: Domine labia mea aperies:
initium facit, ct quare. Iaperquam ad DEuM igitur, a summisviri potissimum duplex statuitur: Una vocatur communis ct Schriastica,
40쪽
27 altera MDiica ersecreta. Utraque tanquam donum coseste a Patre luminum desursum proficiscitur, sed inter utramque multiplex discrimen intercedit. Scholastica humanum studium & inquisitionem requirit, paucisqiae convcnit altiori praeditis literatura:
Mystica ubique, semper & ab omnibus haberi potest. Illa speculativa, haec practica: illa proprie in intellectu, haec in voluntate sita est. Illa exposita illusionibus, superbiae&curiositati, habet unde timeat, haec tuto ac simpliciter ambulat, nihil quaerens praeter Deum. Illa naturaliter cum Phantasia & discursu operatur; haec supernaturaliter cum pura &simplici intelligentia. Illa ascientia acquisita; haec a donis infusis Spiritus Sancti procedit. Il- Iaangusta est, limites non excedens humanae Speculationis; haec cor dilatat ad infinita, & omnem modum naturalis cognitionis transcendit. Illa longa laboriosa, & dissicilis; haec brevis, expedita& facillima est. Illa ab infimis incipiens,a pravorum scilicet
habituum exstirpatione,& tumultuantium affectionum moderatione, per studium virtutum, & vitae astivae ossicia ad apicem perfectionis ascendit: haec admirabili circulo ab amore incipiens ad amorem progreditur, & desinit in amore per motus anagogicos an miseras adspirationes. Heinrisin Har iusLib. I. pag.2. c. Il. 3. er Lib. II. p. 3. cap t o. 98. I. Cottit. I. Misi. Theoc Victor Gelenim insumma naritica Deolog. Mysticae, parte I. decis. I. artic. 3. Est enim amor, ut Plato etiam cognovit, in Convivio, ubi fuse de amore) circulus a bono in bonum perpetuo revolutus. Mystica
autem via, de qua sola,via scholastica exclusa,hic soliciti sumus,ex mente Dionysii Carthusiani Lib. defonte lucis, artis. XLV. duplex est. India orpabiva. Quae divisio ex Dionysio Areopagita, M st.Theo e. t. colligitur, quando ad Timotheum sic scribit: Tu vero,c ha re Timothee, in Mysticis contemplationibus', intenta exercita. tione, & senius relinque, & intellectuales operationes,& sensibilia, intelligibilia omnia, &ea quae sunt,&quae non sunt universa, ut ad unionem ejus, qui supra essentiam & scientiam est, quantum fas est, indemonstrabiliter assurgas; siquidem per liberam &aba solutam, & puram tui ipsius a rebus omnibus avocationem, ad su-D α perna