장음표시 사용
441쪽
antiquo nomen nostrum praeponimus,&ad justitiae normam idem nobis scribendi concedimus. Revolvite annales, & si lectum neglexistis, quod asserimus, illic invenietur. Carolus Sigonius de Regno Dalia Lib. XI l. Dcobus vigebus in Guntheri Ligurinum, Lib. VIJ. 3 73sq.ex Radeviso. Cataloguu Testum veritaris in Avendicep. 2o9 3 seq. ubiIohannes de Anania in Pro . decreta in 'inciamquo Resaurus Caualdus nactat.de Impera quaest. LI X.num. I. 2. . adducitur,quod Imperatorium nomen Papali recte praeponatur.
.Xll. Bonifacio VIII. Inter Pontifices pessimos non postr mo, cui nomen Malifacii merito competit,Seculo XIII. in Philippum Galliae Regem cognomento PULCRUM, potestatem sibi sumentem, Rex ita respondit: Philippus Dei gratia Francorum Rex Bonifacio se gerenti pro summo Pontifice, salutem sive m
dicam sive nullam: Sciat tua magna fatuitas in temporalibus nos alicui non subesse, Ecclesiarum&praebendarum collationem jure ad nos regio pertinere,&fructus earum vacatione durante nostros facere, collationes a nobis hactenus factas, & inposterum faciendas fore validas, illarum vigore possessores contra omnes viriliter nos tueri, secus autem credentes fatuos & dementes reputamus. Henricus IV. imperat.circa medium culi XI. leGregorio VII.
qui Hildebrandus alias dicitur, in quadam ad illum Epistola haec pronunciavit: Tu adSacerdotium his gradibus adscendisti,scilicet astutia& fraude, quodq; monachica professio abominatur, pecunia favorem, favore ferrum, ferro Sedem pacis adiisti, & de Sede Sedem pacis turbasti,dum subditos in Praelatos armasti, dum Epi.
scopos nostros a Deo vocatos, tu non vocatus, spernendos docuisti. Iohann. mos in Lectiommemorabi Tomo IJ.m. 8. Unus Cui nutrumque regimen sPoliticum & Ecclesiasticum sibi vendica itintrumq; dissipavit, nec in uno profuit, qui in neutro prodeste v luit, nec potuit.J Cunradus de Lichtenau Abbas Hespergenses in C mnico,ex ejusdem imperatoris Epistola ad Episcopos. Flatim in C ralogo risium meritatis Lib. XIlI. p. Inst. Ludovicus Bavatus Imperat. Rom. Sec .XIV. publico edicto contraJohann. XXII. Maxu., me diversa sunt,crucifixus & summa potestas,miles & Sacerdos,
AImperator &pastor: Regnum & patibulum, corporalia & spiri-
442쪽
- , tualia, arma & sacra , Bellum & pax, Caesar & nuncius, Princeps minister,Dominus & servus. Aventimu Lib. II.annia. Bbor. Carolus Calvus in Epistola apologetica contra Adrianum II. Secula IX. Pontis apud Melchion Goldas. Tomo I. Constitui. Impertacrip .io s. vi seqq. Leges , inquit, ab Imperatoribus & Re- ,,gibus, nostris videlicet praedecessoribus promulgatas & decre-ritas nos immutilate &irrefragabiliter convenit conservare, sicutis .stoliuae Sedis Antistites ad Dominos & terrae Principes scri--plerunt. Ait enim Leo ad Leonem Augustum, lebes incunctan- 6 ter advertere regiam potestatem tibi non solum ad mundi regi- semen,sed maxime ad Ecesesiae praesidiu esse collatam,ut ausus ne, satios comprimendo, quae bene sunt statuta, defendas, & veram opacem his quae sunt turbata, restituas. Et Gelasius ad Anastasium.
is Etenim, imperator Auguste,si cotra leges publicas quod absit ,, aliquid quispiam sortasse tentaret, nulla id ratione potuisset ad , mitti. Quas etiam leges principali autoritate promulgatas non ,, solum aliquibus, neque Episcopis, sed etiam ab ipsis Apostolicae ,, SedisPontificibus,ipsius primaeSedis Anti stites observari debeaure, scripsssunt. Sicut Leo ad Leonem Augustum scribens de is monstrat, dicens non se refragari debere, edicta imperialia, veI- ea, quae sui decessores secundu tramitem Scripturarum praedica-otionemque majoru statuerant. Si quae inquiens destruxi, haec aedirifico, praevaricatore me constituo,& eis me ultionu c6ditionibus A subdo,quas non solu autores beatae memoriae Principis Martia-
is nised etia ego mea consensione firmavi. Et S. Gelasim ad Anasus semperat. Si inquit,quantu ad ordine publicae pertinet disciplinae, se cognoscentes imperium tibi superna dispositione collatum, se legibus tuis ipsi quoque parent religionis Antistites , ne velinis rebus mundanis exclusae videantur obviare sententiae , &c.
Quod de nos juxta hortamentum B. Gelasii in cunctanter atisque libenter exequi cupimus , in his quae ad suum minist ritium pertinent , cunnis generaliter sacerdotibus divinitasse summa voluit praeeminete , & subsequens Ecclesiae augiis ter pietas celebravit : sicut nostri dece flores & progenito, es , Orthodoxi Imperatores M Reges egerunt , ut de
443쪽
, Apostolicae sedis Pontifex , α reliqui Domini Sacerdote ino bis,quaea Dco sunt consecuta exhibeant: scientes sicut idem 3.ri Gelasiis dicit, quoniam Christus memor fragilitatis humana; quod suorum saluti congrueret, dispensatione magnifica tem- peravit, scactionibus propriis dignitatibusque distinctis ossicia ,, potestatis utriusque discrevit, ut &modestia utriusque ordinis
curaretur,neextolleretur utroque suffultus, S competens qua-
itatibus actionum specialiterprofessio aptaretur. OmnisTon- tifex inquit Apostolus,ex hominibus assii natus, pro hominibus constituitur in his, quae sunt ad Deum, ut osserat dona&sacrifi- cia pro peccatis, videlicet non solum pro populi, sed quia & ipse,, circumdatus esi infirmitate,pro suis, Hebrue. Et Regis est Regniri negotia dispensare , scut inculcant literae divinitus inspiratae. Quia ergo Sanctarum Scripturarum tramite , α praedicationeis maJorum ollanditur,Sancto mi am attestante Gelasio, quia duo,,iunt,quibus principaritor mundus hic regitur,autoritas sacra I istificum, di regesis potestas per Regem Regum , ac summum is Pontificem cunctorum Pontificum, qui solus Rex & Sacerdos ri fieri potuit, conditores' am justa decernunt. Philippus Val lius Rex Galliae Seculo XIV. suoetempore constituit, ut a parta-anento, tanquam politica administratione Praelati NEpiscopi
mnino arcerentur, negavit enim se bona conscienti apastores nimarum curam gerentes a tam ardua cogitationercvocare poscse,telle Georgio Obrecht in di putat. de Bello. 3. Ioo. Cunthermi inmumImperatorem, cujus antea mentio facta, de Papae imp cio DLigurino Libs l. p. m. 369lic loquentem introducit: Ergo quid ad Fummum de regnijure,quid, oro,nni ficem 'ectati nullam caput ista severse
A sucit, excepto cariorum Rege potesas.
Ecclesiam regat illisuam, divinaque jura Temperet, Imperium nobis ascesque relinruat. Ad quosversus Iacobus Digelim sic commentatur: An nescis, Fri- ,, derice Princeps Christianisi e , dictum Christi, intervosa oriri dominabimini sicut subditis dominantur Reges gentium, hoc lam
444쪽
es valere selliceni Tu Petre, cum tuisSucceioribus Romani Impe- tii haeres esto perpetuus. item, ego veni ministrare S non mini-- sttari, esse, Imperatores & Reges terrarum tua ac S uccessorum rimorum in solio plusquam venerabundi gemmata osculentur vestigiaξ tum illud, qui primus voluerit esse inter vos, erit vel ter, servus, aliud significare nihil, quam quoad vos est praecipiendi ,, potestas, reliquam Ecclesiam manet parendi necessitas. Hocri scilicet ad Pontificem non pertinere Imperii Romani dii poti- tionem) squis hodie constanter asseveraret, haeretici nomen Mespud pontificios non cffugeret. Contrariam tamen partem, ut ,,veritati assinem magni nominis viri tutati sunt, licet hacten ricorum vicerit doctrina , qui universam prope Scripturam divi ,nam adulterinis interpretationibus subverterunt. Hu olim mens fuit optimorum I mperatorum S Regum,non tantumSacraescriptura: te ita antiquorum Patrum doctrinae conformis, quippe qui constanter tenebant, Reges, imperatores, Principes aiolo Deo constitui&deturbari. Apprime huciaciunt enaei verba ex Eo.V .a . Haeres. p. 7. Cujus jussu homines naicuntur, huius jiis u& Reges constituuntur. A quibus non abludunt illa Tor Iul-bant L 'tim Am m. Colimus ergo & Imperatorem
sc quomodo nobisiicet & ipsi expedit ut HOMINEM & DEOsECUNDUM &quidquid est a DEO CONSECUTUM, SOLO DEO MINOREM. Item in Apologeneo adver Gentes i.
7.Sciunt imperator in . quis illis dederit Imperium, sciunt quis homines, quis V animas, sentium Deum esse lotum, in CUJUS
SOLIUS potestate sunt,a quo sunt SECUNDI, post quem Ι'RIMI ante omnes A super omnes Deos, homines.
g. XIIL Porro nec Politici &Iureconsulti Papis secularem potestatem concedunt. Arsoletis Lib. .politic. c. I I. SacerdoteS ci -
ilem Magistratum gerere non posse indicat. Marsilii Pitavinus qui circa initium Sec.X IV. floruit, in libro contra potestatem Papaepro Imperatore Ludovico Bavaro scripto , de Basleae Anno Moxxii. edito sub rubrica Defensor pacis, II. c. q. hunc prolo-nntitulit: De Canonicis Scripturis,Christi mandatis, vel conli insta emplis,&sanctorum& approbatorum Doctorum Evangeli-
445쪽
caelegis Expositorum, quibus demonstratur evidenter, Romanu aut quemvis Episcopum, sive Presbyterum velClericum omnem, virtute verborum Scripturae, nullum coactivum Principatum seu 3urisdictionem contentiosam, nedum supremum omnium supra
quenquam Clericum sibi vendicare vel adscribere posse, & quod Christi consilio& exemplo, praesertim in communitatibus fideliutalem principatum, si eisdem offeratur aut conferatur per autor tatem eius habentem debeant recusare. rursumq quod omnes
piscopi& indiffereniet vocati nunc Clerici subesse debeant coactivo iudicio si ve P rincipatui dominantis autoritate Legislatoris humani praesertim fidelis. capses situlus: De canonicis Ap
st olorum oraculis & expositionibus sanctorum atq;doctorum quibus aperte convinci turide, quod ex capitulo praecedente. v. 2 hanc habet inscriptionem : De lolutione Instantiarum ex Scriptura inductarii tertio hujus libri capite, ad ostendendum jurisdictionena coactivam Episcopi sin suprematum Episcopo in quantu hujusmodi convenire. Inter alia sic loquitur: Assumi ferunt titulum, quem de se praedicant,& hujus nequitiae instrumetuum fac re student, plenitudinem videlicet potestatis, quam a Christo in persona B. Petri, alunt sibi, tanquam hujus Apostoli succe abribus, singul iriter fuisse concessam. Quo siquidem execrabili tit-lo & oratione sophistica secundum aequivocum, omnibusq; sid libus nihilominus tanquam falsis, secundum omnem ejus sensum, lem per & ubiq, neganda paralogizaverant hactenus parato Zant adhuc, M amplius paralogi Z a re nituntur, &in ipsorum scrvitutem redigere omnes mundi Principes & populos, collegia & singulares personas. Inconamq; sensu secundum quem plenitudo
potestatis signare videtur universalem animarum curam, seu Pastoratus universalitat cm , & rursus secundum quem sensum pol statem importat, omnes enim homines singulariter absolvendia
culpis & poenis sub specie pietatis, charitatis& misericordiae,dictori tuto plenae potestatis per Romanos Episcopos sibi primum as
silmpto,ex his paulatim atq; labenter ut deduximus XXIII. hujus, transiverunt & demum sibi sumpserunt hunc titulum in eam δε uecundum eam significationem, qua potestatis picnitudo per ipsos
446쪽
DE os ZIS PEDUM PONTIFICIS ROMANI. 4rs
intelligitur, autoritas universalis, de suprema surisdictio sive principatus coactivus omnium Principum, populorum dc temporaliurerum. Iohannes Petrus Ferrariensis, qui Sec. XIV. vixit, informisseramon. conse globs 7. adverbumple m in Principo. Ipie P pa qui deberet, tanquam verus vicarius, IesuChristi vestigia sequi, poludere & manu armata nititur tenete jurisdictionem in terris, civitatibus & villis, & locis quae sunt naturaliter&a mundi creatione &Christi ordinatione Imperii Romani, uxta illud Quod est Dei, reddaturDeo,& quod C:saris, Caesari. lino ipse Papa in ipso. Imperatore nititur superioritatem habere, quod ridiculum est dicere, & abominabile audire. Bene ergo & sancte faceret Papa, si totam temporalem jurisdictionem in manus imperatoris remitteret, nec aliter unqua Resp. quiesceret ,& cx hoc status universus clericorum magis redderetur Deo ac populo devotus, & ipse Papac Cardinalibus viverent quietius ac Deo devotius S populo magis acceptiusti gratius. Clericos, dicit olim fuisse sub pote. state & iurisdictione Imperii, postea eos benignitate Imperato. tum Privilegiis donatos , quibus tanquam ingrati peditne abusi sunt ; Papam Provincias Sc civitates detinere non jure, sed mera violentia a Papae potestatem nimium ampliatam auctamq; , ideo necessario restringendam esset, non concedendum csse Papae merum & mixtum Imperium,imo potius penitus ci temporalem gladium extorquendum. Imperatores olim habuisse utrumq; gladiu. contulisti non tantu politica seuda , sed etiam Episcopatus atq; adeo iplis Papas creasse; non quietura priusChristianitatem, qua Papa & Cleoci restituant temporalium dominium Imperatori, atq; ita reddita fuerint Caesari, quae sunt Caesaris, & Deo quae sunt Dei. Non debere Papam S alios Ecelesiasticos gubernatores habere temporale domini v &potentiam,quia non conveniat Psalterium cum Cithara, nec dictii sit a Christo vel a B. Petro, quod possidere debeant talia, sed quod est Caesaris, rcddendu Caelari. Stultos Caesares inulta Privilegia concellisse Clericis, quae Laicorum statum consumant ; Papaindi Claricos multis modis illaqueare Laicos, usurpare juraim petii suamque jurisdictiones cr suos canotas amyliate explendae avaritiae suae caula, fieriq; ltultitia Principsi
447쪽
de Imperatorum, quod in Servitute Clericorum redigantur. Haec in Practica, sua pastinat inculcat. Theodo ictu a Z,maliquot Ponti-fic. intimus scriba Sec.XV. in Tractasu deschismate Norisbergae impresse anno MDX XXII. luta. III. cap. 7. sic scribit : Quod Imperium principaliter dc immediate pendet a Deo , sicut Ecclesia seu Ecclesiastica potestas, patet per rationes evidentes, &sicut etiam firmatur de habetur in Decreto, ubi legitur, & scribit Papa Imperatori in hunc modum: Ecclesiae meae,cui Deus nosterSacercio- Dum meum, vobis res humanas regentibus, deputavit. Et hoc idem in plerisq; aliis locis patet in iure. Ex quo infertur, quod fatue 5e adulatorie loquuntur illi, qui dicunt, quod Papa seu Ecclesia duos h ibeat gladios, scilicet spiritualem 5 temporalem, cum in Evangelio Petro dictu sit,convertegladium tuum in vaginam &c. Etenim si uterq; gladius apud Papam exilieret , t upervacue vCl die Imperator vel Rex Romanus illud nomen haberet. Sed isti adulatores seu assentatores, per talia scripta dc dicta inducunt maximum errorem in tota Christianitate, de suscitant quodammodo perpetuam aemulationem leu discordiam inter Papam de imper torem. Conculcatur enim per hoc Imperialis Autoritas,&ensis poto stas subdubio collocatur in totius Rcipubl. detrimentum. J . g. Xl V. Cum Philippus Hispaniarum Rex Portugalliae Regniana Henrico Rege dc functo ad se )uie haereditario pertinere contei deret, de Papa ultro de non invitatus Iudicem agere vellet, Rex postulavit casu per re abUniversitateAlcaiana consilium. Doctores re pensiculatius cxcussa responderum, Papam &Apostolicam
sedem nequaquam in hac causa vel polle , vel debere judicialiter cognoscere,quia SECULARIS Sc MUNDANA omnino esset, spiritualibus illum potius, omissis his, ut incumbat, decore. Iohannes V olfDM Tomo II. Memorabic Lelmon.p. 937. Apud Gunth rum in Ligurino Lib. VI. pag.3 69. Fridericus imp. de Epistola R. P. ad se perscripta haec recenset: Advenere duo falsi de sede P rophetae Romana, qui se mandata salubria nobis
Ferre paciscentes,&toti commoda Regno, Dulcia miscuerant secreto mella veneno.
448쪽
Nam cum coepta legi nobis a Praesule misIa Prima parte sui lapuisset epistola pacem , Protinus expressis ausa est subfungere verbis,' Illius nobis collatum munere Regnum,
Imperii fasces,& sceptri tura dedisse', Et gaudere datis; & si in Mora dedisset, Nunquam Pontificem facti donive pigere,
Quem cum Legati viva quoque voce furorem Adstruerent,tantis exarsit curia flammis, Ut nisi sedato tumidis praesentia motu Nostra tulisset opem, miseranda clade perissent. Ecce paterna fides,& magni Praesulis alma Integritas, humilisque Petri vestigia sectans; Iam non ferre crucem Domini, sed tradere regna Gaudet,& Augustus mavult, quam Praesul haberi. Ecclesiae pacem,gladiis quae rite duobus Utitur, alterutro nunquam bene firma remoto Scindit,&in sese geminos exasperat enses; Dumque Sacerdoti conatur jungere Regem,
Non uno tantum Contentus laedit utrumque.
sequitur, subjicit vigelli, Consiliariis Imperialis,c o in m e n ti fain Scholasticorum sententiam , qui Christi verba de duobus gladiis, & pleraque alia, quae proprie ad Philosophiam coelestem
pertinebant,subvertunt, reclamantibus omnibus Christi praeceptis,teclamante tota ipsius vita,reclamante Doctrina A postolica, retragantibus tot martyrum millibus, repugnantibus vetustis interpretibus &c. Michael Incurrunius Pampilonensis in tractatu de regimine mundi ad Carolum V.ρart. l. 2. q.prmc. n m. I. Ex quibus concluditur, quod potestas temporalis est immediate a Deo in imperatore,nec Papa eam habet actu vel habitularieri.quaest. a. n. 6I. Est etiam aliud inconveniens,quia Papa exercendo dictam
temporalem potestatem supra i mperatorem vel aliquem R egem, vel Principem,venit contra prohibitionem Domini,qui praecipit, nc uteretur gladio temporali,dum dixit, mitte gladium, tuum in
449쪽
vaginam,sine limitatione,&sic simplicitet debet intelligi dictum Christi. Franciscus de Inctoria Relemone I.quaest. I. Regimen animarum est ars artium,ergo non possit unus & idem utrumq; munus implere, administrando secularem &ecclesiasticam potestatem. Iacobus Menochrus consilio ΠΣ.num. 6. Ponti sex non potest libere M absolute, nulla scilicet catis Uraecedente legitima, concidere, quae Ecclesiae sunt, cum nan ut absolute dominus, sed dis- pensator, sicut probat illud Apostoli I. r. IV. Sic nos existimet&c. dispensatores dixit Apostolus,non Dominos. Et idem nt.I. oportet Episcopum oci sicut Dei dissensiorem oc. quod retitum est :inc. Legimus distinct. 93. Et Pontificem esse beneficiorum diss
Ress. a. Cardinatis Zabarelgain Clem. Lin a.oppofdesumma Trinit. de Catho Caraenalis Caset anus in a.a.quaest. 4. ara. 8. O qm . Ioo.art.I. ct Thomas Campegius intractatu, an Pupa possit incurrere labem Simonia in Ress. t. 8. Et hi quidem sancti eruditique patres scribunt, Pontificem non posse indigno conferrebeneficia, Quia, non dispensator mysteriorum Christi,sed dissipator appellaretur. Hlhelmus Barcujus Icius M.Apotest. Papa in Princip. Christian in Praefat. dedicat.ad Gementem VI II. vide sanctissime Pater, quam non expediat Ecclesiae istud Imperium vindicare, quod veluti Sejant Equus proprios Dominos pervertit. Et cap r. p. c. me
morat, quod nobilis Concio nator, si quis in Jesultis est, cum ab eo , quid de Thoma Boeti opinione de temporali potestate
Papae sentiret, percontaretur, papalem Parasitum eum vocita- merit. Hujus itaque opinionis tuendae fiducia erectus, multos excellentes Theologos in quibus est Bellarminus ) graviter incusat,& novos Theologos vocat, aitque eos apertissime falsa , ω adversus omnem veritatem pugnantia docere. Petri Gregorius Tholosanin lib. vs. de Republ. cap.m ex Othone Fri n- sensi bb. vi. Chrome. cap. κυ. sic scribit: Lego & relego Re- tam di Imperatorum res gςstas, & nusquam invcnio. RUCn- aux
450쪽
quam eorum ante hunc Henricum Imperatorem, quem Hild brandus deposuit,a summo Pontifice esse regno privatum. Lib. .de Republ.cap. I. g. 29. Personae Ecclesiasticae videntur resilire aproprio munere, secularibus se immiscendo. g. X V. Et prosectb si Historicos dc annales veteres comsulimus, citra dissicultatem cognoscere licet, papam non tantum Imperatoribus de Regibus non superiorem esse, sed potius iisdem obnoxium ejusque confirmationem ad hos de jure pertinere. Principio quidem considerandum venit, tam vel iis, quam novi instrumenti sacras tabulas Regiam dignitatem Sacerdotest passim anteponere , postponere nunquam. Et praeclare adnotatum est a Talmudistis, quanto major omnibus de
prophetis & Pontificibus Rex fuerit. Rabbi GMoses Isaimonides AEgyptius , qui Scriptor maximus fato quodam de sorte nascendi primus, solusque in gente Talnaudica recte intellexit, quid hoc sit, non ineptire, nos de eo apud Petrum Gnaeum de R
pus Hebraeorum lib. I.c. i pag. 87. ex Haticharactichim cap. 2. v format,sancitum fuit,rnPit,uti Pontifex maximus Regem ven
raretur, &rocum illi suum ad sedendum cederet, atque ipse staret, ii quando veniret ad eum Rex. At e contra, Rex non stat praesente Pontifice , nisi cum consulit solenni ritu oraculum Urim. Praeterea tanta Regis dignitas est, uti vel ipse vates. quoties ei adest, in terram humiliteria submittat. Quippe scruptum est athanem Prophetam venisse coram Rege, & specie honoris prono ore procubuisse in humum. Cons istam SALc arri de Iure Reg. Hebr. Theorem. XIIIp. 23o eq. Deinde verb quod ad imperatores spectat, ad eorum nutum olim omnia fi tantk ab iis creabantur Pontifices, de iis judicare vel quidquam decernere non audebat PontifexRomanus. Nam reveraa B. Petro usque ad S. Sylvestrum tempore Constantini Magni de temporali dominio Papae nulla fuit quaestio, sublimati siquidem Papae primis trecentis fere post Christum annis , non ad temporale dominium trahebantur, sed ad martyrium. Illius Eccleuae glorianonsuit purpura, non divitiae, non equus albus.