Von Josephs Kornhande

31쪽

Iiastes singulis verbis inesse multa pompa eontendebat, his

addidit vir laudatissimus: jurares de his ineptiis nunquam cogitasse Virgilium, cum versum scriberet. Vix credere auissim,accommodatius quid dici posse de nostro Philone, quam quod quilibet rem exactius perpendens juraturus sit, de his ineptiis non cogitasse Iosephum, cum consilium daret. Neque vero infrequens est Philoni, historiam non describere, prout gesta est, sed prout gestam in futurae speculationis uissum desiderat. Quod Lucretius suum opus agere, non scribere historiam, scite dicit. Imo in causa extitit hic caetera eruditus Iudaeus, quod quidam patrum allegorico sensui plus justo imdulserint, praecipue origines & Cyrillus Alexandrinus. Graviter de eo Photius : in libris i us dicendi vis ae venustas appares, percas tamen Philo non raro in ideis rearumniandis. &paulo post e arbitror ab hoc omnem siripturae sensium asi oricum promanasse. vide Bibl. not. VI. edit. Suphan. in ipsa historia Io/sephi, ne dubites de exemplo, scripturae contradicit, dum

asserit, Iosephum, nemini fata sua in AEgypto exposuisse,

ne quidem summo pincernae. Hujus contrarium disertis verbis extat cap. o. υ. N. GenesRatio fictionis Philonicae erat,

quo de silentio, de patientia secundum ideam suam Platoni cam vide Phol. cis. loci in M. ubi ita : aut Plato philonizat, aut Phiso platonicat vanas speculationes incautis vendere possit s. XI. Constat igitur, nisi me omnia fallunt, nostrae relati

ni de Iosepho sua veritas, nunc expendamus, an Dardan rius dici mereatur. ver Leg. 1. F. de eis. criminibus sunt. -- nonam artemptare, cae vexa e vel maxime Dardanarii selenir uorum avaritiae obviam itum es , iam mandatis quam eonfisurionibus. Mandatis denique ita cavetur. Praeterea debebis cuin

stidire ne Dardanari. -- mercissim, ne aui ab his 3 qui coin

32쪽

emptas merces si primunt, aut a locupletioribus qui fructus siuos

aquis pretiis vendere notant, tum nrinus uberes proventus expectant, ne annona meretur. Reliqua nos non tangunt. Age

conducamus hac thesi omnia, quae Iosephum arguere posisint. Sed paucis tamen antea ad Objectionem respondebimus, mirum nempe poterat alicui cui videri, quod legem adduxerimus civilem, eum supra aliter Dardanariatum de , finire placuerit & sic tacite a lege recessum sit. Verum hoc

neutiquam concedimus nunquam recedimus a Lege obdicta

3. 3. init. supplevimus saltim subjectum activum uti schola loqui amat, modum quomodo committatur, omni e Lege debita veneratione haurimus. Igitur si legem consulimus apparet, quod Dardanaria tum incurrat, qui annonam vexat& attemperat. Verum hoc nimis generaliter dicitur, quid ergo est vexare annonam i Ita quidem creditum olim, quod caritas praestigiis debeatur, unde apud Varonem excandefacere, incendere, tanquam species flagellatae annonae recensentur. Enimvero Ulpianus magis usitata facta substituit, coemptas merces supprimere & proprios fructus aequis pretiis vendere nolle, sed cur vendere nolle : quia minus uber proventus expectatur. Haec loquitur textus & plura non loquiatur, mentionem facit quidem avaritiae, sed hoc te non tumbet, exempli saltem Ioco allata est avaritia, sive ex cupidit te honoris, sive ex luxuriet amore hic pecces, idem dicendum erit. Leges civiles enim interna curare ne queunt, quia haec curare non est hominis, sed DEL Nunc examiana, quid Iosephus egerit, non quidem ipse frumentum coinemit, non suppressit proprium objicis, sed respondeo, dedit tamen Pharaoni consilium, an hoc tantum g imo non, sed rei frumentariae se praefici passus, fideliter in actum con-s1lium deduxit. Iam vero mihi caetera si paria sunt, videtur Perinde esse, an ipse agam, an alium instigem, an alii agenti E auxilio

33쪽

auxilio adsim & similia. Sed inquis: Iosephus haec egit omnia, quia divinitus ipsi futuri temporis calamitas & annonae De vitia praedicta erat, ast quid inde quaeso Hoc certe

inde sequitur, ergo Iosephus coemit, asservavit, quia annonae mutationem praesciebat: alii Dardanarii coemunt, aia servant, quia hanc credunt, quam differentiam hic gignent, scientia & opiniot An credis, Dardanarios. non empturos esse si certo scirent i Urges, Iosephus monitus fuit a Numine. Respondetur Dardanarii libenter quoque hanc gratiam a I eo sibi expeterent, ut monerentur a numine, imminere annonae caritatem, sed an meliores credis futuros, si moniti Dardanarii essent, instas: supprimunt, ut carius vendant, non ut tempore necessitatis aliis auxilio esse queant. Verum quid si Dardanarius quispiam hoc negaret &diceret bona se intentione frumenta coacervare, an dimi tendum censes, nec ad vendendum cogendum i Credas, quod lubet, ego non credo. Addis Dardanarii omnia facisunt , quia expectant & desiderant annonae caritatem, Ios phus vero, quia sua sponte veniebat quam non desiderabat caritas, sed repete responsionem priorem & finge Dardarium dicere, esse perpetuas rerum vicissitudines, se non opta. re sterilitatem , homines tamen esse impios peccata poenas sequi. Satis intelligis quid dicere velim. Revoca in m moriam quae 9. de modo vendendi disserui, an Dardan rius ergo non est, qui pecuniam, qui libertatem tempOre caritatis extorquet, & si non est, quis demum eriti Bene agis quod objectione communissima supersedes, Iosephum fuisse virum sanctum, hinc piaculum esse de ipsius cto disquirere. Haec enim proferre non est amice disserere, sed terrere, non candide colloqui, sed Dequenti quidem,

verum pessimo exemplo argumentum ab invidia movere.

De quo praeclara lege apud limatissimi judicii Clericum in

34쪽

logic. & elegans exemplum recentius in com . ad Pentateuesu locis ubi de Urim & Thumim exponit. Idcirco videtur ex duplici capite inter reos deferendum tandem Iosephi nomen,

quod suppresserit, quod rigido demum pretio vendiderit. g. XII.

Αst ita videtur saltim, distincte nunc commonstrabo

imputationis falsitatem. Quod crimen Dardanariatus attinet, ex supra dictis constat Iosephum hujus .accusari non ponse, quia quod egit, authoritate Jui regis egit, adeoque Dardanariatum, civile crimen, seu quod demum ex vitio crimen per interdictum civile flvmnon incurrit. Suo jure utuque emit, qui vero hoc utitur nemini facit injuriam, qui' cunque affectus subsit. Docuit apprime huc facientia Ulp. de puteo, quem aperio & quo aperto venae putei vicini pratiscisae sunt L. a . g. ult. de damn. infect. Multo magis ergo suo periori licebit insistere emptioni & coemptioni servationi de asservationi tanquam rei suae. Inde enim Vlp.citat. text. probat fossorem putei vicino iniuriam non facere, quod rei tuae insisteret.Promisit utique Princeps se procur re velle salutem publicam, sed nunquam promisit, quod velit plane non uti jure proprio. Tenetur securiati prospicere, ut cives a civibus non turbentur & ne hostis improvisos occupet.Cur vero idem non aget, cur idem non agere potest, si commerciis se ingerit, si honestum lucrum quaerit, etiam seu mento Iam vero hoc

lucrum intelligi nequit si vili pretio non emas, si ampliore

non vendas, modo alios ab emptione non arceat, modo pecunia non emungat innocentes. Sed habeo te inquis teneo

te, sit ita, crimen non admiserit Ioseph, violati tamen amoris reus est, secundum tradita, quid vero est simulate agere, si hoc non est. Durior sane videtur multis in humani quam

injusti appellatio, miserum itaque te apologetam, qui hoc ab

35쪽

tim non 1llud a Iosepho avertisti. Ergo ab inhumanitate ali num fuisse mihi ostendendum. Emit itaque Iosephus esto frumentum, sed a quibus ὶ ab AEgyptiis, qui hi t Res p. homines , quibus futura calamitas annuntiata quibus dictum, quem in usum fieret emptio. Sed isti stibi sapere visi audire nolebant, Nilum a multis retro seculis inundasse terram, hac tempestate nil novi verendum rati. Iosephum hominem exoticum, transmarina sua sapientia gratiae regis adrepere velle, se non posse felicius hominis vanitatem universo orbi deridendam dare, quam si frumentum ipsi venderent aequo pretio, brevi fore, ut idem cogatur Viliore Vendere, aut ut tabe, aut putredine intererat. Mera & putida mendacia esse ipsius vaticinia, effeta in solum hunc usum quo debito eximeretur carceri, quo meritis solveretur vinculis. Tandem

inquiebant sapiet Pharao, licet serio cum Phrygibus, tandem discet vulgare proverbium intelligere, quod panis sit perditus qui peregrino cani aut homini datur. Si quid timendum esset, cur non scirent magi, sophistae, o ni rocritici, homines sane plurimum reverendi excellentisiimi & experientissimi. Quid erga agendum Josepho, an emendum frumentum, & asservandum t an dicendum Pharaoni, se haec citra damnum facere non posse, se esse mentitum, nullam annonae caritatem venturam An in gratiam hominum ipsius internecionem intendentium mentiri debebat λ An regi intercipere lucrum, quod hac occasione acquirere poterat, &quidem tali regi, quem ritem, quem gratum esse re ipsa expertus erat, quem innocentiam defendere proprio exemplo didicerat. Crudele fuisset cum maxima regis ignominia revocare in dubium, quae ante jussu ipsitus suscepta erant. I pium fuisset divinae misericordiae reluctari voluisse , quae s cundum ineffabilem suam gratiam futuram poenam, quo mi nus affigeret, quo tanquam praevisa minus noceret indic ave-

. . .. Tati

36쪽

rat. Itaque inter sacrum & saxum veluti constitutus sanctissimus noster Iosephus, egit, quod omittere non poterat, non in sinu gaudebat impiorum more, quod ingens lucrum ca- pere posset, sed contristabatur, quod AEgypti noscere nolebant, quae e re sua esknt. Non tacebat imminentem siccitatem terrae & annonae caritatem, quae itidem pessima improborum consuetudo est, quod de instanti periculo alios non admoneant, sed palam pro concione adstante rege, adstante. multitudine Hebraei & solius veri DEI praescientiam laudabat, voluntatem significabat. Imitentur hoc quotquot sunt Dardanarii, quotquot dantur hirudines e sanguine proximi sui vivere cupientes. Accedit, quod Iosephus non propriam utilitatem quaereret, non offerebat enim ingentem pecuniae suinmam pro conductione rei frumentariae, prout in sit milibus negotiis hodie ammodiatores & publicani facere solent. Dubium tibi adhuc restat circa venditionem , quae tantum non Machi avellistica videtur , ut problema utrum Iosephus fuerit Machi avellista, aeque distinctam Dissertationem poscere existimes, quam problema praesens, utrum Iosephus fuerit Dardanarius. In praesentiarum pauca cape. Nolumus disputare, an Machi avellicae philosophiae sectator fuerit nec ne, caeteroquin enim opus foret, perspicue ostendere, quid proprie docuerit Machi avellus, neque enim interpretes Langenheri, Conring &c. ex asse nobis satisfecerunt. Praestat itaque simpliciter demonstrare, ne sic quidem in justitiae vel amoris regulas impegisse Iosephum, justitia vult, ut suum cuique tribuatur, ut sitne pretio vendas non exigit, sed secundum communem doctrinam in contractibus onerosis exigit aequalitatem, igitur circa illum facile convenimus. De amore dissi

cilior videtur inspectio dicitur in sacris: Tridi deii ebungri

3en dein Imo sali ator noster sancte promittit, quod . vel paterae aqua repletae Oblationem pensaturus sit. Atta- . . E 3 men

37쪽

men duplex suppetit ad haec responsio. Liberalitatem exeriseere jubemur de propriis, non de iis quae sunt alterius, secundum vulgatam enim parcem iam laudem non meretur, qui furatur corium quo pauperibus calceos gratis conficere queat. Frumentum, quod vendebatur, non erat Iosephi, sed regis, praepositus erat, non ut donaret, sed ut venderet, omnis Oc- easio benefaciendi ipsi quidem non erat praecisa, neque credendum quod ullam neglexerit. Consilium dederat Pharaoni non improbandum, quomodo necessitati consulendum esset, vendendi modus pro re nata variabat. Porro quid tandem lucro Pharaonis cessit Rides forte & multa cessisse dicis argentum, pecora, agros, & ipsam libertatem. Sed anisne iniquum ut qui argentum habet, illud pro emptione ne cessariarum rerum expendat y Respondebis quod non , esse enim naturale venditionis. Itaque quaerendo pergo, an pecora macilenta , quibus alias pereundum accipere pro frumento iniqua res est An credis pecora sub conditione non fuisse reddita An agri non statim redditi impositis saltim duplicibus decimis, re sane admodum levi, sit fertilitatem suis pra e Plinio descriptam consideras. Erat potius beneficii species, quod rex majora tributa frumento redimeret, non gratis exigerer, meditare si platet, statum modernum Turcarum & Gallorum, An offert rex aliquid, quoties onera multiplicat, quoties novum vectigalis genus excogitat Ultimum tamen omnium maxime te torquet ni fallor , quod libertate

cedendum fuerit. Sed annon homo, qui pecoribus suis sub certa lege Duitur , qui e frugibus centesimis vicesimos regi solvit o Aogesimos sibi reservat, satis liber est. An subditus est ens secundum tuam philosophiam, quod quaelibet audere potest ' An eadem libertas rusticorum nostrorum quae principis. Annon Samuel dixit Israelitas futuros suorum regum servos Ecquae est tua servitutis definitio Enimvero video