장음표시 사용
21쪽
oti m dominus t Licentiatus Petrus de Tapia in I. r. 1 deseruitutibus. qui 1 rtunc Salmanticae Iuris Caesarei publicus Moderator . Collegii diui Bartholomaei insignis Collcga, &authoris praeceptor erat, nunc vero in Supremo Regio Senatu meritissimus & praestanti issimus Consiliarius existit. Loquuntur autem titulus f ct C. ct Inorationum, de usu cl. de forma livsufructu, quia proprietatet distinctus&separatus est, non de v fructu 13 causalii virecte considerat Pinelius,ubis pra,n. ρ. &tanquam indubitatum supponunt omnes Doctores communiter, ut intelligit Udatricus Zasius in duobus uris superius relatu.Balduin us & Mynsingerius m rubrict in priri. In- sitae Uustin. Cialac.inael. quinymfructum. Idq; ex definitione ususfructus.&modis omnibus, quibu suffructus constituitur&saitur, satis constat
aperte.Hactenus de prima opinione. Verum secundam & contrariam opinionem, usumfructum funicum 24 tantum esse, eumq; sormalem & proprium, contra communem tenet H-ciat increcte dicimus, verbfg. Francisc. Duaren .inael fit stipulvsfuero, 6.ι De νerb.Oblig. Ioannes Coras in II. nussi. deseruitvrib. ct in g. eques agat, eod na xInstit de lib.1. Misece.3. Ferrctitis 'ri f. . g.explaribus.F.de acquirip . ct intre coniunctι e nati. n.a.. Fran ci ICCo ia nan.commentauris θλ .c. 3.n. ι.εci eminem referens Ioannes Partadorius rerum quotidianarum lib.LG Ἀβη. qui affirmant, dominiim fundi dumtaxat habere facultatem utendi, & commoditatem, non usum fruetum, eosque sequutus est nouissime Antonius Pichardo inprin.Iustu, de roseuctu, n. Io. 9 v. qui contra communem unicum dumtaxat expendit ' fundamentum, quod tamen transscri- 2spsit a Connanorbisi prad. n. b. Quia tam eis nemo non fruatur rebus suis.
quas habet &possidet, id tamen non aliquo tyre certos Tralom,& quod rem ipsam assiciat aliqua tamquam seruitute . se ut dominus, di domini possessorisve authoritate facit i. rei frui s.F. Uuffrinsuperatur ,s in re communi .deseruitur.νrbanor.prad. Eandem etiam sentcntiaracontra communem tuentur Budaeus inpranc. Instit. de Uusructu. & Franciscus totis nannus ibid. verb. Alienis rebus, qui superiori ratione mouentur, quod dominus proprietatis nullum ius haDet, nec habere potest in seipso, &aliud sit res, aliud utilitas rei, & in qua requis plenum dominium habet, in eam speci letus non habet. Et ad hoc reduci debent alia ' & nonnulla fundamenta, asque contra communem ponderari solent, quod in re aliena tantum usummactum constitui dixerit textiin M.f. e Gustu 2.9 innit InstiLeortis. quasi in re propria ususfructus esse non possit Item quod us fructus estseruiatus personalis, I riss deseruitutib. quae in re propria non cossistit, ut certum
es, Et qui dominium alicuius rei habet, dicitur habere supremum ius&B Pot
22쪽
io 4 ridanarum contiadisianum ueris
potestitem illius rei , ita quod non possit habere aliquod his extra domium,ut Hottomannus dicebat. Deinde contra communem sertiter in sistit 7 Eguinarius t Baro in prisc. Inside V . ubi re vera su bii Iiter loquiinr, & dicit , quod qui primus lianc distinesionem viasseuictus fabrifecit, solus sibi
videa tu r Iulianum Icgisse,caeteros tributum pedibus isse in eius sentetiam. 18 Petrus ' Gregorius in Symismate iuinis,lib. .cs. de Ps MLnu.a. pari./. dicens simpliciter proprieq;, tructum dicendum esse id, quod Dd. vsumfructum causalem appellam, & reddit rationem, quia frui est re omnino gradere, eaque potiri. Audum addimus umfruciam, demonstramus, dominum non plene re potiri, scd uti ut fruatur tantum, & ut fructus sit in v ta, as quemadmodum plus cst frui, quam uti. Petrus t Costia . duersarioram iuris pari. r.ex tib. .Pandectarum in L .Fde V ussio quemadmodum ou mtur.
ubi dici quod pridicta vocabula,causa, putida sunt,& a nostris hominibus hoc est,a Neotericis non recepta. Et ultra praed 3o ctas raωnes alia deinde utitur m Connanias iuc3AE.ε.m . qui utrunque Usum fructum inepte & barbare, &nullo authorc sic nominari, sequenti probat argumentatione. Nam si ea commoditas, quam dominus fruendare sua habet, causalis ususfructus dieitur, quod eausam adomino abeat,ut communis interpretatur, quomodo appellabimus eum usum ctum,
quem habent possetares seu bonae fidei, seu malae fidei, & quicunq; aliqua
re ad suam utilitatem utuntur, vel vi, vel clam, precari vel commodato, aut locato Vtuntur entiri omnes isti,& fruuntur quidem certe, atq; in eo ad dominorum vicem quam proxime accedunt. Et hoc est secundum fumdamentum contra communem sententiam, quam defendimus. Tertium I verti,& vltra recentiores omnes supra relatos, deducitur l. ex ιquia nostrum O. O. de U . quem textum esse meliorem de iure pro nouioribus recte ante alios adnotauit Arias Pinellus sed ad illii m non respondet) Halore. La. Cesebon.mater n.1ο.in ritimis verbis.Et Pi nelli nulla mentione facta expendie
etiam eum textum contra communem Petr. August.Morta Emporis iapore. it.LLφιααλ Videtur enim Paulus aperte negare usumfructum in eo,qui
rei don3mus est, dum in haec verba scribit: QMdηψrum non est, transferimisadalium ,veluti is qui dum habet, quanquam V fiuctumnon habeat, tamen . 32sumstuctum cedere potest. Qirario contra communem ponderari soleti te ius in cum in knis Dbfdeiuniat.qui expressim videtur probare idem,quod tex.in cLquosn m. dum dicit Triphon. Iureconsul. 31aritis tamen usum fructum non habu , si uos δε quasi dominus nitur. Et hunc textum contra communem ex priuatis scriptis, quae passim & frequenter transscribit, e pressim potulerauit Auγstinus Moriadn. .mscrponderandis est textus.E
23쪽
Tractar. de ροῖ ructu. cap. I. Ir
quamusis postea in vers.Sedrestandendum est.communem defen si piae dixerit, ad eum tamen non respondet, multa potius simul inculcat, nec distincte digerit ea. sinto ' tande εc vltimo, contra commune dici soleti Quod 33si praefata distinctio vera esset,apud Iurecons aliquando expressa fuisset,&cosequentervsumfructu causalem excogitandu non fore, de quo expressim cauru non est.Quo argumento utebat Ioannes Corasus in Ia.n.Iilso seruitutib. quidum subtilitates sirit contra comunem, non accusandos Iulianum &Ιulium Paulum Iurecons. scribit, ν commoditatem, quam do- aminitiabent in re propria, usumfructu appellauerint, cum iii ii proprie &vere loquuti fuerint, tirictunq; iuris ratione obseruauerin i, i e vero captiose illoru verba retorqueat, & non excusandos, laudandos potius Iure- cons excissa re contendat. propter ac5muni sententia.' nullo modo 3 recedenda arbitror,tum quia magis comunis est,&quia ossa, Bart.&alii Dd. infiniti maioris authbritatis 1 uunt illam, & habet pro se casum plurium legu,ideo omnino plectenda est.Ex dictis per Alex.in cot)fasain.'
amica est verbis carum legum, quas in initio huius capitis adduximus, &quia ad leges & rationes contrarias responderi & satisfieri oongruenter potest. Idcircoprobari debet ex congestis per Pedroccham in confitior . a ' mero vo.θ numero Ir . Hippolytum Riminaldum in coolio . 3 .numansib. . Robertum Marantam insuis dissupationibus, distulatione 1o.numero38. Nec obsut primum 1 pricipuum Neotericorum argumentum,quod ex Con- nano&alii seduximus1unan.as quia libenter fatemur verum esse, quod
dominus tametsi fruatur rebus suis, quas habet & possidet, id tamen nodἀure seruitutis, siue alio quocunque, quod rem ipsam afficiat,sed ut dominus, & domini, possesserisve autnoritate, non tamen inde sequitur, vs fructus causalis effectum cessare.Nam dominus rebussuis, quas habet, utatur tanquam dominus; adhuc tame dictu otest ususfructus causalis,
qui ab eodem dominio&proprietate sinetilii Aecasione causatur, &diuersus est ab alio se fructu, quem non domini habent in rebus alienis. Qua ratione respondendum t est ad alia, quae contra communem adduxtim βρυ numero 31. Si fateamur, etiam habentem dominium alipilus rei, labere supremum ius siue potestatem, non tamen ideo dominus desinit
labere ius usus fructus cibsidis, qui no est extra dominium, sed potius pars dominii, & illius occasione caulatus. Nec implicat contradictione, quod quis sit dominus unius rei, di in eadem plene & integre usumfructum B a cod.
24쪽
ra β-ttaanarum controue fiarum Dru
consequatur, cum imo potius ex eo, quod sit dominus, talis usus fructum causetur. Nee sequitur etiam, ideo usum fructum causialem non esse, quod ususfructus dissiniatur, ut sitius alienis rebus utendi de .cndi, saluarerum substantia. Ibi enim tantum dissinitur viasfructus tormalis in alienurcbus consistitas, nec ideo cxcluditur causalis, qui cum dominio & proprietate coniungitair, nec speciali aut particulari dissi uitione demonstrari debuit, cum non sit rcs a proprietate & dominio separata, sed potius cum
illis coniundia, sic ut contineatur sub dissinitione dominii&proprietatis, siue facultatis illius, ius illud utendido fruendi, &ad libitum disponendi. Est igitur hic ususfructus diuersus ab alio, qui seruit dicitur in t L ct actis,st .deseruitutibus. de in re propria non consistit Non obstat deinde t Petri Gregorii argimentatio contra communem, de qua nullus suc usq; mentionem facit, nec ad illam responde erum ni in est, quod dominus proprietatis sic fruitur, ut re omnino gaudeat, eaq; potiatur, ut inquit Pctrus Gregorius non tamcn rcete infert ex eo, quod dicamus, dominum proprictatis habere usumfructum ipsum, non plene S integre re frui & potiri, sed uti ut fruatur tantum, quia sic utitur ut via tur & truatur plene. Id quod demonstratur coipso, quod talem usumfructum causalem vocamus 2in eo enim a formali usu fructu distinguitur, quia proprietata separatus est, n ec ita plenum ius tribuitia D Non obitat praetereat Francisci Connani altera ratio contra communem,lib. .d.c.3.n. 6.cui nullus adhuc responsem praebuit, sed non erit dissicile respondere,constitu endo prius generaliter,possctarem bonet vel Malae fidei,vcdi,aut clam, vel precario,vcl commodato, aut locato possidentem abusutructuario longe differre, nec ad dominorum vicina ita proxime aceedere, ut Connanus assirmat) deinde praedictis pexsinistitulum Sue nomen non deficere, quo eorum usus vel fruitio nominari possit, itae ut necesse non situ inrucium causalem in omnibus constituere. Nam
in primis,& in specie loquendo,in possessore malae fidei nullus usu sfructus considerari debet, ut puta cuniis nullos fructus sitos faciat, sed omnes cum ipsa re cogatur resti ,to dum,ccertum, C.de rei venie. ιθη M.tit.
Antonius Pichardo in j quu a non domino,num.16. Institui.de rerum Mimne. In quo ab ususructuario, am causali, quam formali, multum distat, quifrucius omnes , &alia quaecunque commodo quae ex re percipi possint, sia facit, uti inscrtux alio capite comprotabimus. In posscss
re vero bonae fidei utans uctum causatum a dominio dicemus, quia
25쪽
quod ad fructus attinet, domini locui siue apud illum esse dominium
ius praesumit. Lbonafidei.gde acquirendo rerum dammis. I.quisiit., bono in.
devm M.LLcertum. C. de ei vendicatione. sq. titui. aJ.partitas. & post multos' quos reseri, sic ex communi tradit Rchardus in L* siquis a non domino.nu.a.
o multuJequentibus.Ideo,quia ad instar domini, talis possesibr bonael fidei sit habetur,aliquando quo ad aliquos iuris effectus ab usu fructuario differt.
vi constat ex seu vero, ad quem. Institutionum de rerum diuisione. ubi M1 n singeriis numero a. sic adnotauit. Is vero, qui commodato vel precario utitur, quam diuersimode utatur ab eo, qui causalem vel formalem usum- fructum habet, satis constat ex natura viasfructus, & modis omnibus,
quibus constituitur & finitur, & tempore, quo ipse viasfructus durat,& natura commodati, vel precarii, quod aliter constituitur, &durat, ut apparet ex his, quae post ordinarios ibi reIatos de 'mmodato & pree
fio plene scribunt Couarruvias variarum libro I. capit. Is Menochius de arbitrariis libro a. casua EO M. O casu ap . Antonius Gomeatomo a. riserum capit. I. numeri . per totum. Cateri autem,ut Coloni,&Ιnquisini,vsurri-
fructum habent causatum a dominis, quod est apud eum, cuius nomine ipsi fruuntur, ut in cnon vitians de Uufructu. Ideo ab eo, qui habet usum- fructum sermalem, distinguuntur, ut infra dicemus, & in terminis tradit Antonius Picharae in principio Institutionum de Uufructu numer. u. ct a .
Deinde etiam i non obstat dicta L quod nostrum. g. de Uufructu. Nam qui sppleno iure alicuius rei domin ιν est, causalem usum fructum habet, non vero formallam, qui cui antea dictum est apud dominum esse non potest, cum res propria nemini seruiat. Idcirco si alicui concesserit usum fructum, tranifert in eum usumfructum, qaem ipse non habebat, hoc emvsumfruct ia.. 1ormalem, habebat tamen dominium plenum res, & sic v- sum fructum causalem cum proprietate coniunctum, unde habilis erat ad transferendum usumfructum formalem , separando illum a proprietate , uti sic & vere declarat Glosse ibi, incolis phimo. & sequuntur Albericus de Rosate, Angelus de Perusio, Iacobus de Rauenna, & Florianus de Sancto Petro, qui breuiter, utiliter tamen distinguit circa illam regulam,an&quando possit quis in alium transferre, quod ipse non sa-bet. Distinguit etiam Baddias in Iananumissones,de iustitia iure,numero U. σώοbussequentibus. ad quorum distinctionem reduci tibet regula luis interdum.at. JGacquirendanssesson. a probatur, quod i possessionem q. eius interdum tradimus, cuiusipsi non nabemus, sicut tetiam dominium 41
26쪽
is Ruoti narum contrauersia myuris .
modispjηπι vel'pothecasuuturi donnullis exemplis, ad explicationem dictae legis, quod nostrum communem intellectum probans confirmattacobus Culacius in recitationibus selemnibus in libros Digestorum quarum lecturam summe lectorii commendo MLmterdum Fia acquirem possissime. v. Non etiam s obstat textus in . . l. ninfundo. i. si eutredorior. ad quam omnium, qui hucusque scripserunt, nullus fatis facit, solus Augustinus
Morti eam expendit contra commvn em.dM.titui. .F.desieruitutit M.quaesit. numer.yae pori, dum numer.L circa nem. in confirmationem communis ponderat illam , sed reuera non percipit veram rationem. Idcirco adnotandum, Iureconsulti Triphonini, illius legis authoris, mentem aliam fuisse in illisverbis, risin tamen, oc. Dicit enim Consultus, quod si mulier in fundo mari iubeat usumfructum, & dotis causa siue nomine dotis dederit illum marito, quod etsi ab ea ususfructus decesserit, maritus tamen non habet usumfructum, sed suo fundo quas dominus utitur, hoc est, non habet usumfructum formalem,quia oon ex eo, quod sui fundiHusfructita sibi in dotem datus sit, desinit esse dominus eiusdem fundi maritus, quod essetnecessarium, ut formalem usum fructum consequer tur, qui cum proprietate subsistere non potest: & sic maritus in propositas, cie suo fundo quasi dominua utitur, consecutus per dotem plenam hindi proprietatem non separatam ab usu fructu causali, quem acquirit m noua dotis constitutione, antea enim usu ructus ille erat formalis a proprietate separatus, di penes uxorem existens; postmodum vero per dotis constitutionem coniunctus fuit cum proprietate,&effectus est causalis. Et haec est vera & germana illius textus interpretatio, quae fuit demente Glossae,ibi,dum dixit;0 fructum quantum ad forniam habet tamen quantum ad causam. Denique t & vltimo loco non obstat ultimum argumentum, quod aedicta distinctio siue vox, vsusfructustauialis, a Iureconsultis expressa
non fuerit, quia recentiores praedicti, qui contra communem sic argu- .mentantur,non recte inferunt unicum tantum viamfructum esse, & eum sermalem,&non esse causalem usumfructum, eo, quod Iureconsulti expresse non dixerint de illo. Quia si praedicta ratio vera esset, sequeretur inde, dieendum esse, nec usum fructum formalem este, siquidem usus- fructus formalis vox non magis inuenitur apud Iureconbultos, quam causalis,ut pro communi considerauit Pinelius . a.part legis I. C. de bonis riternis. iumenρ.& tamen negari non potest, quin ususfructus formalis sit.
Fuis addendum s adnotandum duxi, quod cumbaecidistinctio, causa-
27쪽
Iis & semitis v sfructus, ex verbis & mente Iureconsultoriam , atque virtute eorum, siue iuris interpretatione colligatur, perinde haberi debet, ac si expressativisset, id quod clare apparebit, si praemittamus prius, sexpressum in iure pluribus modis diei, vel accipi, quod post alios murutos recte adnotarunt Tiberius Decimas restonsore. numero ου. volumine . Munorus a Sole incompressio resolutorio,prudituram Iuris sitera E. verbo ex pressum,elprimo: θIδι. 3c optime declarat Menoch.in consam.η-.aL2ρso. O
pressum dici solet id, im ex verbis i vel virtute eorum colligitur, siue V
stendit, expressum tin scriptis satis diei illud, quod ex scriptis colfigi po- so
ve distactio communis, causalis formalis viastructus, sic colligatur,
28쪽
ris 4Milia Eum controuersiarum guris
ut antea diximus, & constet aperte ex his iuribus , quae superiunt,o eommuni sententia expendimus, pluraque sint praedictae distinctionis apud Iureconsultos signa, vestigia. &coniecturae, perinde haberi debet,acii a iure, vel a lege. verbis specialibus expressa suisset, ex his, quae scribunt
Menochi libr-ι. proa tion. --n. 3. O ρ. Franciscus Mantica de come-cturis νθιmarem Pol istum lib. o. rat. t. num. 3. quod in nostra materia velut
cogente ratione ipsa& lcge i agnouit expresse Petrus Cost alius Aduersari
rumpari.a.ex lib. I. Pandectarum in Li. Uufructu,st quemadmodum quo ut tunΙs cnim,licet communem improbauerit, quam defendimus: fatetur tamen, quod res ipsa ex iuris intellectu profecta est, quo uterque ususfructiudesignatur. Et ita secure tenendo ad nonnulla ex praedicta resolutione,η-.
ferri potest. .s Et primo infertur ad explicationem l textus in I.nifrui.s FI Uinfractu
petatunquam contra communem fere omnes N cotherici ponderarunt,ut constat ex ictusvranu. asin serentes ex illa, in rebus propriis usumis
ctum consistere non posse. Scribitur enim in eo textur Vtifruiis Messe πβlus potest intendere,qui habet Uumfractu Dominus autem funes no potest,quia qui habet proprietarem, νtendifruendi iusseparatum non habet, nec en-r est ei fundusseruire. Sed reuera textus hic communi et i aduersitur, id et re constabit ex natura tituli, cui subiacet, iuxta quam intelligi devia desessifructu formali, qui seru itus per natis est, nec apu d domi nu csse potest, quia res propria nemini seruit,non de usu fructu causali, qui cum domini & proprietate coniunctus esse potest,ut siepe dictum est & intelligit Glossi
ibi, incesta primo ecundo. Idcirco Iureconsultus Vlpianus non inelegan- , ter regulam generalem in ea lege constituit, uti frui ius subesse eum solum intendere posse, qui habet usumfructum, scit. rmalem,qui a proprietate distinctus & separatus est, eumque pro seruitute ususmictus actionem consetariam intentare posse, dominum tamen fundi eam actionem intentare non posse, quia si sibi essetius utendi & fruendi, diceret,& conses.soriam actionem proponeret, ius seruitutis praetenderet, quod in re propria subsistere non potest. Non tamen negat Vlpianus, quod dominus findi usum fructum non habeat, imo expresse dicit in illis verbis: Quia qui habet proprietarem, utendi ias fruendi separatum non habet. Et reddit rationem, quare domino, qui habet usum fructum cum proprietate coniunctum, actio consestaria non detur, quia licet habeat usum.uctum, non tamen habeat eiss cu proprietate coniunctu,& sic nec ius utendi & fruendi separatum. Ια cum Andus primrius nemini seruire possit, actio confessbria non datur domino pro vafructu cum proprietate coniuncto, quae pro seruitute
29쪽
servitute consti tua coimpetitLa. t. . . in confessoria cumnaduetuar. Sed si dominus re propria utit stui prohibeatur, licet actione ueseon taria experiri non possit, lex in consulit ei,ut actione iniuriaru & aliis remediis contra prohibentem se tueri possit, ut dicit text. optimus in L qmpenAntem abI.de action.e t.ibi.Caterum post traditionem sue lectam νuam ratioci siue mustum raebereprohibeatur, ad exhibendum, vel iniuriarum agere poterit, quemadmodumsi aliam quamlibet rem suam tollere prohibeatur. O in Liniuriarum.13.3ή quu prohibeat Jde iniuriis. in illis verb-: aut si quis re mea νti me Mnpermittat nam ct hic muriarum agi potest.Et ita ex dictis iuribus,quod actio iniuriarum detur contra impedientem dominum uti re sua, docuit
radicitin explicata ratione textus in L l. ptifrui. Petrus Augustinus Morti Emporii partis.rit. 6ss. deseruitutibus.quas. ι.nu. δ.νer ed restandendum est,in princip. Secundo insertur'ad explicatiqnem textus alias dinicilis ini sitastipulatinfuero. ML g. .ss de rex Robligationib.de quo in fauorem communis superius mentionem kcimus. Dinicultas autem illius f. ut alias consulto praetcr- mittam,in eo consistit, quod quamuis debitor 1 parte debiti inuito credi
tore soluere non possit. I.quidam existimauerunt. . certum petatur. ι tutor.f. Luciω.ssia Uuri Lacceptam. C. eod tit. & de hac regula post ordinarios in Li. quidam existimauerunt. late agunt ocinus regul. II. Bernardus DiaZ reg.tob. Duennas regxL 13.Caepol. cautela ι.ε.a n. ct cautelaa; .si tamen trei diui- 18
duae debitor partem eius luat, solutione pactis liber itur, quoad partem de voluntate creditoris solutam. ι stipulatussum.ρ. kquindecim.I solutio-mb.tradatBariol.insolemni refetitione ut stipulationes non diuiduntur.q.a.n.aa. fia verbor.obligationisi Sed in L f. r. respondet Iureconsultus, quod promittens fundum pleno iure,&sicvsumfructum,&proprietatem,soluendo ν-
sumfructum solum non liberatur. Vnde postea amisibvsu fructu, si promitar proprietatem absque usu fructu tradiderit,non liberatur, sed tenetur flandum pleno iure creditoris facere. Ideo pro vera resolutione animaduertendum est, quod regula d. f. quindecim. procedit, quando soluitur pars quotitativa rei debitae,ut puta si debeo decem,& soluam quinque, vel si de o iandum, & de voluntate creditoris dimidiam partem ipuus soluam: tunc enim quo ad partem soluta liberor, ut magistialiter distinguens explicat Bart. νbψιpra d. q. a. & Ias in Lis itastipulatinfuero. g. . nu.io. ubi d ibitor non luit usiimsructum causalem, quem debebat,sed sormalem, ad C quem
30쪽
il tisanariis seu uersiainum Iuris
quem obligatus non erat. Nam qui promisit fundum pleno iure,promisse 'usumfructum causalem cum proprietate coniunctum , sed separando illum , & absq; proprietate tradendo facit eum formalem, & sic non soluit, quod promisit, nec partem eius, ac per consequens nec in totum, nec pro parte liberatur, quousque fundum pleno iure creditori tradiderit, prout illum promisit.Et ita optime declarat eum texti Glocibi,νπλhic in vers Sed dic, quod hic causalis. & sequuntur Bart. Paul. Aretin. Alexand.& mnes communiter,secundum Iasabi cnu.υ. Vhimo insertur ad ea, quae im
9 hae t materia siue in quaestione nostra scripsit Rebuffisi recte dicimiu.sso verbor signis Pi enim nu. a. communem distinctionem causalis & sormalis .
v suffructus non probat, nee etiam contrariam reeentiorum omnino am
plectitur,sed nouam doctrinam,aut distinctionem ut ipse credit adducit
re tamen vera quod ultra alios animaduerto nihil noluim adducit, nec aliquid inauditum aut incognitum proponit, in communem potius Glos. sarum, S: Barioli sententiam,& distinctionem reincidit, licet alio loquendi gencre usus fuerit, quod libenter admittet, qui eiusdem Milioris verbis praelegerita
um fructum alium conuentionalem esse,alium legasem,curra sententia communi, neutru vero facti, sed omnem iuris, comtra Floriarum, de S. Petro noua Authoris consideratio,vbi noue etiam ad leges per ipsum allegatas respondetur, qui b. casi- bus mulier vel maritus transiens ad secundas nuptias usum fructum duntaxat habere debeat eorum, quae inter vivos, vetin ultima voluntare habuit a priori marito, vel ex substantia iusius ex successione filiorum; proprietatem vero filiis prioris, matrimonii reseruare tenetur, & de materia M.farmvrae. C. de secund. - . latissime tractatur. Infinitae quaestiones in hac materia congerutur,& multa adnotantur noue, quae hucusq; sic resbluta non sunt. Deinde,utrueonsensus mariti vel filiorum tacitus siue expressus circa secundas nuptias praei uicet illis, ut amittant beneficiu legis, plene discutitur,comunis sententia defenditur, ad rationes, q in contrarium per Sarmientum considerantur,noue respondetur, & nonnulli casus plenius M