Tractatus de usufructu, in quo tam theorice, quam practice uniuersa eiusdem materia, quaestiones & dubia traduntur, enucleantur & resoluuntur. Authore D. Ioanne del Castillo Sotomayor Hispano ... Additis in fine 260 assertionibus, & totidem altercati

발행: 1604년

분량: 969페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

Tructari de Uufium.' cap. II. Ist

docent glossa ibi.verbo,iu videt. Baldus & Bariolus in a. lectura, inprincip. Idem

nestuabin.c.1αn.safubρ.ocio. ρ.O o. & vide taminat. &Ioan.Francicde Ponte,ubi supra. Decimo tertio quaeratur, si l maritus dolet filiam quam habuit ex pri- η rma uxore P de lucris aut bonis acquisitis constante secundo matrimonio , qualiter succurrendii sit secundae uxori,& an vera resolutio sit, quod talis constitutio dotis non valebit quoad partem uxoris, quasi data de bonis lienis, & sic dimidia pars dotis secundae uxori debebitur, vel habebunt ipsit aut heredes eius tantyndem de bonis superlucratis, & sic tenebitur pater in suam partem totu m illud imputare, quod in dotem dedit,ita vi dos non defraudetur, nec secundi uxori praeiudicium satrii cresoluunt, & plenius

est, si maritus, qui secundo nupsit, alat filios prioris matrimonii ex bonis 4ysuperluctatis coustante secundo matrimonio: possunt enim mulier ae heredes eius repetere dimidiam partem talium alimentorum , quia liberi prioris matrimonii sent alendi ex bonis mariti, non ex bonis secandae vis xoris, nec onus alimetriandi imputari debet in societate particulari, quae est inter virum & uxorem, ut post Baldum, Socinum &Bertrandum recte adnotauit Burgos de Pace ciuilium, quiestione octaua, numero It cui iunge P trum Surdum tractatu de aliment titulo o. quasi ne ιa. folio mihi ubi plene disputat, utrum sitis ' prioris matrimonii praestari debeant alimenta ex 4 dote matris, quae contraxit secundas nuptias, vide etiam Ayoram de partiationibuι, tertia parte, quaestion. duodecima ct decima tertia. ubi dicit nonnulla ad propositum, &plene agit, si filia prioris i matrimonii dotata fuerit a pa- stre, qui secundo nupsit, qualiter debeat dotem con ferre, cum aliis in idem necessariis, & quae frequenter occurrunt in praxi. Similiter an datum seu promissiim nominet arrharum, a marito secundo nubente, existentibus qs filiis prioris matrimonii , imputari debeat in quintum bonorum, vel tamquam aes alienum deducendum fit de corpore hereditatis, tr

int optime Hispanus noster Ioannes t G uuaret, vir quidem de eruditus ψη

52쪽

multum,& virtute summa condecoratus, Practicarum lib. qi l. v. ubi a firmat,de hac quaestione saepe interrogatum consuluisse. 8 Decimo quarto quiritur, si t pater ex rebus aut pecuniis filiorum prioris matrimonii maioratum instituerit in persona alicuius filii ex secundo matrimonio, quid fieri debeat λ Et pro vera resolutione est videndus post Gregorium Lopeet ibi relatu m Albaradus de coniecturata mente defunctι, 9 a. capit. . . num. λι.folio mihi m. cui iunge Petrum t de Peralia in L si quis. in principio testamenti, num. de legatis 3. ubi inter alia dixit unum mirandum videri, patrem, qui existentibus filiis prioris matrimonii melior ufilium communem secundi matrimonii, pr 'ter deceptiones & blanditias uxoris potius, quam ex mera voluntate fecisse, & quod haec sit praesumptio iuris&de iure. Sed contra eum merito insurgit Albaradus dicto tractatu de

coniecturata mente defuncti .a.capit.3.num. . . s.ct 46soLmibι L passim cinnim contingit, tales meliorationes assidua potius importunitate, & blanditiis uxoris, quam ex voluntate fieri, non tamen ita generaliter sapraesumptio accipienda est, ut inde regulariter constituendum sit, omnes meliorationes ob praedictam rationem irritandas fore,cum frequenter etiam ex mera voluntateprocedant. Id quod pendet ex resolutione eorum, quae

ad exocationem tituli & legum as ct C. si quis aliquem testari prohibueris.

tradunt Scribentes in mille socis, quae infra libro secundo a me congerentur in unum. Pro nunc tamen non erit praetermittendum, in dubio

praesumendum non esse , blanditiis aut calliditate mulieris malitum ad , meliorandum filium secundi matrimonii motum fuisse,sed sua potius voluntate talem filium meliorasse. nec etiam criminosum esse, iudicium p stremum mariti in se prouocare mulierem, aut blanditiis mouere illum ad

meliorandum, ut utrunque & iurium & authorum relatione comprobarunt Franciscus Mantica de come nritimar.voluntat.bLa.tit fol.D.Petr Pechius de testamen. coniug. lib. I. . fol. a.

sp Decimo quinto queritur, utrum s parentes,qui secundas contraxerunt nuptias, teneantur reuituere filiis prioris matrimonii, statim quod ipsi filii nupserint,vsim fructum, quem habent in bonis. quae propter secundas nuptias reseruari debent, ut sicadisium etiam casum, &ad haec bona extendatur dispositio Iegbis Tauri an vero usque ad mortem illo fruantur pQuam quaestionem mouet solus Alphonsus de Azinedo in lege quarta, intulo primo , numero I. . lib. s. noua recompilat. atque in ea nimis dubie & trepidanter procedit,cbgitandum relinquit, nec certum quid ausus est affirm re. Ego autem secure dicendum existimo, patrem seu matrem secundo nubuntes non teneri restituere huiusmodi usumfructum,etiam post de On

53쪽

sitiones 3e velationes filiorum, nec priuari illo quousque mortui sint. 'Id quod leuidenter probari potest exsequentibus. Primo, quia decisio legis Fr

dumtaxat venit decide id, quod in ea lege continetur, in usu fructu ad- .uentiliorum, qui patri competit, nee eius intentio est aliquid statuere in v fructu parentiSus competenti in 'raedictis bonis, quae propter transi-aum ad s undas nuptias reseruari debent, eo magis quod ille vlasfruetus finitur sue eum pr Frietate, quae est penes filios ex noua constitutione Imperatorum consolidatur per matrimonium filiorum, licet pater secundo non nupserit, ita quod causa immediata praedictae consolidationis

est matrimonium filiorum. Nam per matrimonium ipsius parentis usus .fiuctus aduentiliorum non separatur ab eo, udesttextus in lege ritima, Cod.

Bhosecundo, quaestioneys numero duodecimo. hic vero usiisfructus incipit patrieompetere per transitum ad secundas nuptias , ita quod causa immediata productionis eius sit secundum matrimonium parentum: alias enim si ipsi simundo non nupsssent, non solum fuerintvrvsufructu, sed integre 'rebus omnibus, quamuis silii matrimonio se copulassent. .Denique usus-sructus a uentiliorum conceditur patri per legein, in praemium aut prorogatiuampatriae potestatis, , ut capitesequenti dicemus. Altervero usus- fructus, dequotractamus, in poenam datur secundo coniugi, propter secundas nuptias, propter quas ipse proprictate venit priuandus,&uc inter unum de asterum Humfructum, & decisionem dictae legis regiae ad no-srum casum est maxima differentia. Secundo probatur ex textu ad quem mirandum est non attendisse Arebedium P in dicta Issa i , OLaesecundunuptiis. Decidit enim'raesentem dubitationem, duminquit: Arvehabeatri potestatempsidendi tantum, atquestuendi in diem vita. Et confirmatur in ιritiast.partita sibi: insaluomcan ousios delprimermarido e deuenias tabro eauer de es de la marere desu madre. Tertito dato,quod praedictorum iurium decisio deficeret, ex eo probari posset, quod cum regulariter lucra nuptialia , sue ea, quae ex successionemiorum proueniebant, acquirerenturparentibus,turespeciali, di in poenam secundarum nuptiarum inductaritit reseruatio proprietatis, remanente solo us ructu penesparentes, ex ricta ne armina, cum aliis e-dem tituli. Vnde consequens est, In pereetuum debere remanereillum usque ad mortem, nec regulari debere ad similitudinem alterius ususfructus aduenthiorum. inarto denique&vltimopr

batur, quia decisio dicta legis . l. ct legis .et. uri correctoria est iuris communis, utpura cum de iure communi non uberaretur fiIius a patria pol F stare

54쪽

a tidianarum controuersarum Dru

state per matrimonium , nec deberet illi restitui ususfruetiis, ut rapitequenti adnotabimus, cum de usu fructu aduentiliorum tractemus. Ergo set victa ι.8. Tauricum sit 'dispositio noua&correctoria, non debet extendi ad alios casus, nec ad alia bona , quam ad ea, de quibus ibi nominatim finmentio, Liis singulare, ιquo vero coηtra,ssis legibin. Urero. g.de viro,ssselato

matrimonio. ubi late notant Doctores,c. constitutionem. ubi aduertit glossiangularibus, libro ο. & plene agit Tiraquellus in Uynquam. veris, liber . C. Oreuocandis donationibis. numerias. Mieres is mainata, in initio prima partis. nu. n. Barbosa in Isi constante,inprinss. luto matri mo, rum.1oLθίυι.Et ubi lex 3 enumerat ' aliquem casum specifice, non licet illam ad alios casus extendere , sed illi censentur sub dispositione iuriscommunisremanere, ut post Baldum & alios scribit Thomas Grammaticus consilio ciuili 7 .nu. . quia le-H gum ' correctio evitanda est, & Iex, quae deuiat a iure communi, restri genda est, ut quanto minus sieri possit, recedatur a iure communi, per te tum in c. cum isectin. ubi notant Doctores,de consuetudine. Corneus in consu lumna .. in Metoria. ct consilio ID.numeros. libros. Crauetia late compro- trans de antiquitate temporum, inprincipio, numer. a. se in con sonnu. . M noch de resup possesiremedis ρ.num. 33I. o numer. r. nec in dubio ' praesumi debet corrigere velle legem antiquam. Ioannes Cephalus, qui refert alios,

6 Decimo sexto quaeritur, Vtrum ' renuntiatio filiae iurata iuxta formam c. quamuspactum, depactu, si, extendatur ad illa bona, quae acquirupturisiue reseruantur filiis prioris matrimonii, in poenam patiis vel matris, transeuntis ad secundas nuptias λ De qua quaestione sunt dendi Oldrassi

Mynsingeriis , qui post Paulum Castrensem & Decium communem se tentiam utiIiter declarat MuLObseruat.ceηιβr.s obser .a . na. 3. Andr. Gail. pract.obseradia.obfρyn.ro. ubi nu. q. post Salycetum, Decium, Parisum,& 37 lios tractat, an quando filia statuto exclusa odio secundarum mi pila ruin succedat.

38 Decimo septimo quaeritur, utrum i filia prioris matrimonii, accepta do legatum factum a Darente cum onere plus non petendi, petere possit lucrum, quod a lege sui reseruatum est, ex decisione dictae legis foeminae ;

an vero per dictam acceptationem praeiudicet sibi in illoZIn qua quistione

55쪽

Bertrandus in Liscedictali,versi vero pisu, nu. sesecancnapri post Bisdum ibi relatum affirmat, posse nihilominus filiam petere lucrum, quod sibi alme reseruatum est per transtum parentis ad secunda vota. Et sequutus est illos, & latius comprobat Petrus Surdus in cassilis. s. numer. 1 . libro I. ubi declarat, hoc esse verum, quamuis pater adiecerit, quod si plus pctat , priuat siliam relicto , & reddit rationem , quod ubi onus a iure reiicitur , perinde est , ae s legatum esset simplex, de factum sine onere, quod est singulare& extraordinarium in nae materia, potestque ex eo inferri ad filium melioratum in tertio bonorum parentis, iuxta dispositionem legum huius regni cum tali onere, &explicari iuxta ea, quae Praedicti adducunt. Decimo octauo quaeritur, utrum mulier i transiens. d secundas nu-rtias teneatur reseruare filiis prioris matrimonii quartam sartem, quam habuit ex bonis mariti diuitispraedefuncti,quia pauper erat,iuxta decisionem textus in fluctine terea, C. e νιr se reor. quam quaestionem mouet& resoluit in terminis Hyppolitus M minaldus in cos o I a. -m. ιδ. O s. MI.

Decimo nono quaeritur, si t filius,postquam siccessit patri suo,institu- 6sta matre in lesitima, reliquerit in testamento tertiam partem bonoru storum alicui fratri, &postea frater iste ab intestato decedat, & nister illi Leeedat, utrum illam tertiam partem, in qua frater primo defuncto fratri

siccessit,teneatur mater, quae secundo nupsit,aliis fratribus praedictorum, tanquam expathna bstapua prouenientem reseruare Et in hac quaestione,quae re vera difficilis est, ego in ea opinione sum, ut existimem, quod mater ad huiusinodi reseruationem non teneatur, id quod ex sequentibus non obscure comprobari potest. Et imprimis ex eo, quod cum naec tertia pars non prouenerit ex subsilantia patris, sed ex patrimonio fratris dim nauerit, reseruari non debet, tametsi mater ad secundas conuolauerit nuptias,ex dictis lapsam. χ& his quae scribunt Ripa in Loemina, num.quinqua gesti secundo, C. desecundis nutui.Crassus f. Accesso ab intestato,quasi 21.nu. Vincentius de Franchis decione 'inprincipio, ι. parte. chod autem ex paterna substantia non videatur proueniretiadet naturat dictionis,ex, quae si cauam proximam & immediatam denotat,inini aduertit Baldus, C. emaein extero,Mo impore, J.depres,sio. Inima. g.exserendis. & ibi adnotauit Ba tot.num.ι. F. de incendio ruina naufragio. Bald.in Loticine,cοίε. de ibi Iason in principisct deiustitia se iureadem Iason per illumextiarn,Lnindubium,nu.as. de legibus.Corneus in consilio a86. columna 1.verso insuper. O cola. in princip. Petrus de Persta in is culcmam, numer. 3.isi'.δ in ιhereiam, num. o.

56쪽

Mogatu a. rhomas Docesius incon sa. numeri s. Ioannes de Mon resto incon Lua. meria. Antonius Galeatius Maluasia ιn confit. ιω numenap. 93LCephalus in consiti s Mim 3I.lisis Menoch.m cons. 1a . a.sib. a. At in guth.ex testament. C.desecun .nuptio in gannc nas nauia.denui. statutum 62 est,ut i mater succedendo ab intestito filiis, solum ea bonaeteneatur reser- uare aliis prioris matrimonii quae ipsi ex paterna subsuntia habu .riint. Ergo cosequens est, quod cum praedictus filius tertiam illam partem a fratre potius, at8ue ex testamento illius, quam a patre, vel ex dispositi ne eiusdem acquisierit, non tam ex paterna substantia ,. quam ex.fraterna dicatur prouenire:&ind quod mater non teneatur. reseruare illam ex superiori ratione. .Q; secundo probatur ex eo, quod filius f renuntians etiam cum iuramen to successioni patris, vel matris, non excluditur a successione fratris, nee censetur illi renuntiasse: tametsi frater parentibus successerit, & illorum bona possideat, uti infinita antiquorum allegatione probantes animaduertunt,dilatius fundant Antonius Gomez.in Laa.Tauri, numias perratum. Couarruvias in c.quamuis pacta depactis. in b. tertia re. ,3.num.a. & Ioan- . nes Glacierrezibiveri omninoseruari debet,n. .ct L ct acticarum lib. 3.quasilo.n.I.Menchacaedesiace numWeatis .il .a.LitnumILMieres de nuriora tu. larissuas ιρ.nacra. Gratas meptam enuntiatrum, serere a Mistest to,quassio. nu.ιε qui reddunt communiter eam rationem, quod hereditas,

M postquam ' est avita, esscitur proprium patrimonium adeuntis, nee dicitur amplius hereditas,per textum in Istasiplures, si impuberi,1 de vulgari pupilrβubstitutinis qui inprammia, i inalg certum peratur, DLIU.ia b redum qualitate θ d erentia. per quae iura sic docuit glossa ordinaria in Li. g.

veteres,verbieroumversarpost aditam,Fdeacppossest quam sequuntur infiniti relati a seperioribus. Menoch.incon a .num.1.M.a. ct confiLIo.n Act confit. I.num. . lib.r.Cephalus in confitoninum. ιθ a. ct cons. Dinu. I. O lib... Petrus de Perstata t3. quifideicommissam,1 de hereisibin instituendis,num. Iofol. 31.Grassus ,hereditaAqaasLa.n.r. Barbosa videndus omnino de hac re, .parnrubnss.soluto matris. ηαs.ctao.θLUL. Vnde in specie proposita, postquam illa tertiapara confusa fuit cum patrimonio unius fratris ex leuamento, &dispositione alterius, iam desinit esse ex bonis p tris, & ad matrem tanquam ex bonis filii mortui peruenit, ex supra dictis, te his,quae multum ad propositum scripserunt Menoch. in V. 6o.nu.s.lib. a. Ioannes Cephalus incoli I. n. IL liba. Ac per consequens reseruari noni debet. Tertio probatur, quoniam i leges, quae propter transitum ad secundas nuptias.

57쪽

mipsas mulierem priuant proprietate eortam bonorimi , quae habuit a priori marito, vel a filiis ex paternis bonis, poenales sunt & odiosae, ac per

consequens strictam admittunt interpretationem,&restringi debenti siescripsit Rcipa in ossae a. nus . & Ioan nes de Garronibus matu-.ex t

leges loquantur Alum in aequisitis, siue habitis a filiis ex paterna substantia, intelligr debet duntaxat in illis,non autem in acquisiti sue habitis abalivo fratre, sue ex sueressioneillius.. V ltimo pro hae opinione venit ponderandus textus in authen. de non εἶ gens es Auxummul. mg.amenumia. ubi per argumentum a speciali donationis ante nuptias constar, non teneri matrem succedentem in caeteris bonis, qua filius nabuit ab alio fratre,ad reseruandum ea aliis filiis, eu non ex paterna substantia,sed fraterna potius acquisita dicantur. Vnde hi te minis nostris, licet non ita iandent , istam opinionem tenuerunt Ioannes de Garronibus in Lauth. ex testamennuum. as. 8e post Imolim Ze Florianum ibi relatos Corneus in consau. colum.a. m. r. ubi diciti singularia verba; εe σε quae adeo expressa sunt, ut hoc locoinserere ea voluerim: Elis smili confiι--t --, μου ex 'imo murimo mo remanserunt tresfilii, qui succeserunt poni, decessi revi ,successeroi ct assi duo c- nistra, velfine, non riseri, ceresst a ter visurce Φησἐ-ιω-mumquV-veLnstea adsere da vota transu rat, inuemi in hereditaresillipartem tertiam hereditatupate exsua media-tasuve ne, iteinuenit partem alterius tertia pamtu bovorum paternoram, in qua βcusisHFliinpradefunctur,mater sesecandu nuptia inuolutis niser inani ratem partubmoru, olimpartu, qua basecundosicommuinqMmerato μαι- ,quafecerat stupradesino,quian Misar, revire ex paren substaria. Nee tale resolutioni obstat Lis ιriarva ridis est G. nLLM .collectimis rem, quatenus probatur ibi, teneri parentes secundo nubentes reseruare omnia,quae ex successione a filiis habuerint,quia respondendum est, quod praedictae leges regiae in nihilo alterarunt, seu mutarunt ius commune,s Ium .n.determinant id, τ erat dubium, an pater transiensad seeundas nuptias deberetreseruare filiis, reex Qecessione alicuius aequisierat, sicut mater tenebaturi, nihil tamen ἡecreuerant in contrarium iuris antea statuti, prout expresse adnotauit Palatios Rubios legis illius consulior ibid. O in L .. Tauri. Vnde cum attento iure communi concludenter satis probatum fuerit. non teneri matrem ad reseruationem praedictae partis, idem etiam

me iure regio dicendum erit. Ex his apparet in nostra qua*one errores mande

58쪽

emtidianam si controuersia Iuris

-tione,nec contraria opiniobe aliter coprobata,debere matrε in ea si potiori reseruare pdictam partem aliis fratribus sue filiis communibus illius

namque aperte ex adhuc dictis, cum pdicta pars ex paterna substantia non dicatur prouenire, effectaq; fueritiam proprium patrimonium alterius filii. Potui stet in ipse, quod illentio praetermittit, pro sua opinione ponde-68rare singularem doctrinam i Badd.in auth.ex testamen . C.desecund. nupt. via docuitioriginem bonoru attendendam esse in hac materia,quoad obligationem incumbentε parentibus,reseruandi, vel non reseruandi illa. Quia si vera est,uideretur alicui dicendu in casia nostro,ex paterna substantia, origine eonsiderato,partem illam prouenisse,quamuis ex unci fratre atq; di

positione illi ut ad alterum, postmodum ex illo ab intestato ad matrem 6' permenerit. Sed pro ' vera resolutione constituendum crit,originem considerari mediate immediate. Quamuis igitur in materia fauorabili large intelligi possit, ut mediata di immediata causaeoprehendatur: in materia tamen poenali stricta,qualis est ista,sela immediata causa attendenda est. quod in m teria & terminis Δι' a se explicauit Vincent. de Franchis CornMonfats.cota. a. Et generaliteriquod eauia immediata attendi debeat,tradit Old 4.inco far. Aymon Crauetim cen M. Certantes in Lib. Tauriaut13. o Vigesimo loco quaeritur, sit pater&mater invita dotauerint aliquam filiam communem, & haec sine descendentibus mortua sit, mortua iam matre, &sic solus pater eidem successerit, qui ante vel post siccessionem secundas contraxit nuptias, & in tertio & quinto bonorum suorsi melli rauit unum ex filiis prioris siue secundi matrimonii, virsi tertium & quinis tum deduci possit ex bonis babitis a filia, an vero ex reliquis bonis tantum parentis deducendum sitλIn qua quaestione AlphonsdeΑzebedo in LnMn. 37. bb.I. compilationis.in ea fuit opinione, ut seeure credidisset, quod cum bona,quae in dotem data fuerunt filit,effecta fuerint unum patrimonium ipsius cum aliis bonis, neq; possit pars a parte barari,cum reseruetur proprietas illorum filiis prioris matrimonii, &vs fructus con solidetur pust mortem p tria, quod non possit tertium & quintum ab illi separari,& consequenter eg reliquis bonis parentis deducenda erit elioratioIn quoeti m manifeste deceptus est Azebed. idque concludenti ratione ostendi potest cui ali consulto atque ex proposito praetermittam.)Nam dimidia pars huiusmodi dotis a principio ex bonis & substantia patris prosecta fuit, unge cum pater post succedit in illa,pleno iuri ab

59쪽

Trinat. de Ur L. cap. II.

oue aliqua obligatione reseruationis succedere debet. Enimuero paterutecedens filio id duntaxat reseruare tenetur,si secundo nupserit , quod a filiis ex substantia coniugis praemortui acquisierit,pertextum indist f -a. O ruthω. ex testament. Q de steriodis nuptis. de sic declarant Ripa ita

fluo. q. innu... Ergo solum partem dimidiam ex bonis uxoris prosectam tenebitur pater reseruare, non vero suam partem, ex qua etiam tertium &quintum deduci debet. Quod si t filius tertium bonorum suorum alicui 'II reliquerit de portionibus fratrum prioris mat imonii , quae illi filio rese uari debent,n pates ad secundas conubiauerit nuptias, utrum tertium deis duci debeat Post Tellum Ferdinandea tractat in teritiinis inlicit de ficto Lisse semel controuersum Velasqueet de Abendanno in Lb. Tauri. GDo. s. qui latius videri poterit, cum necesie fuerit. Vigesimoprimo luaeritur, utrum i concesso sue dispositio tarative raconcepta in fauorem alicuius, & filiorum eius,intestienda sit de filiis tantum existentibus ex primo matrimonio, ut vel concessio extinguatur filiis ex illo matrimonio finitis, vel pater non possit in fauorem stiorum s eundi matrimonii dispositione, vel concessione uti. De qua quaestione&multis ad propositum valde necessariis, & quae frequenter occurrere ossunt,commendo lectori Menochium confit. o. per totam lib.I. Petrum Surdum confii. ra. per totum. eod. lib. r. ubi late & erudite loquitur de praedictis. Disputat etiam, an legatum factum alicui conditionaliter comprehendat filios tam secundi, quam primi matrimonii, utputa si testator le-muerit i alicui centum, si non habuerit, vel non habendo filios, & si eos 73 habuerit ducenta, an testator videatur sentire de filiis ex ea uxore, quam tunc legatarius habebat in matrimonio, an etiam de filiis sit sceptis ex Nxore, quam defuncta prima superinduxit i Similiter i utrum legatum 74smpliciter factum filiis alicuius intelligendum si tam de filiis secundi quam primi matrimonii, ut ibi videri poterit λ Quibus iu nge Borgninum'

ualcanum deviastu mulieri relicto a numeri s. rsque adnumer. ρλβιω-hi. 3D. ubi dicit nonnulla ad propositum praecedentium. Disputat etiam, utrum viasfructus legatum factum t uxori simpliciter debeatur secundae 73 uxori, ut puta si testator sub nomine appellativo & no proprio uxori reliquerit viamfructum omnium bonorum,&postmodum altam duxerit v-xorem,& non mutato testamento decedat Et refert Ba Ll & Alexa n. contrarietatem, demum suam sententiam interponit, verba 'gati diligenter at denda esse,&cosiderandinan magis primael uxori P Hecundae con- 76 uestiant;

60쪽

unum,in dubiis atarent,viridemente testatoris aliter nonconstiterit.aui ἀψeprima tantun x e, vel des randa cogitauerit. secundae etiam uxori

I tum deberi Contrariumtamen, imo in dubio tale legatum secundae uxori non deberi, nisi lianis icimentem testatoris aliude constare pol 77 si cum Baldo defendunt Couatruuias,Ρetrus t richius, Sesti quos ipse

Caualcanus non refert Coμλrruuias inquam inna. s. U. . eadem. Odisputatis praehabiis. Huic sententiae subscripsit Petrus Pechidiaestractatu detestamentis cohuανα-IA.ιάin sim videndus per totumfoM.14. Et xltra eos in hanc partem. de opinionem Baldi clare inclunat 3c erudite loquirux Patinio de Montepico in I. Titia cum testamento. Titia cum nuberet.ηαιορ.nrsuosa purissi legatu sicundo. ubi distinguendo in superiori quaestione egrem docuit, quod si is testator tunc habebat Uxorem, cum Jesumentum fecit, de ea tum credatur intellexisse,&ad eam ser nem suum restrinxisse, cum sorte eius benemerita considera-

. ueritiquae b emeri xoris futurae,quam nondum taxerat, nec cogno- .uerat, considera et mnpotuit, nec adillam affectionem aliquam baiare..ut insimili u conside aes lian.cm snαρ.& in nostro secutusPicu sic declarat Men h. o. παυ. o ua. 3 . νnsma etiam repugnat illa Garina. Ehoin In dubio ergo non censetur de secunda uxore cogitasse, quam nondum Aognouerat, nisi verba testamenis talia sint, quod secundaeo iam uxori accommodari possint, ut infralatius in oηοtationis. adfinem si

bt Vigesimosecundo qum itur, utrum t mulier post mortem mariti lux riose , & parum pudice vivens, incurrat poenas secundo nubentis, quo ad resemationem propri alis bonorum prouenientium ex substantiam riti,&adlasimilis Ei Bartim .husia Maealarauis istinationibler illum enum docuit,'m nes poenas impositas secundo nubmtibus etiam locum

habere in his,quae inhoneste vivunt. Panormitanus in cap. Oratinin inmena. conuersis e comm gatorum.Brun intractatustatutori .articuLI.' uso

Et con uenter quae superius dicti sunta numero ρ. de reta uatione proia Irietatis, quaeseri debet filiis prioris matrimonii pertransitum ad secunas nuptias circal materiam textus indiflamma. etiam locum habebunt ire muliere non transeunte ad secundas nuptias, sed alias luxuriose vivente post mortem mariti.' Quod etiam voluit Ioannes de Garronibus in au-rbent. ex testament. numero so. C. deseramo nuitu. & Alexander in aps. ad Bariolam in L cfoemina. &sequuntur Ioachimus inrisinserussiuaurium obsera tionamcorura. obseruariama . Andros Gail. tracticarum ρο

SEARCH

MENU NAVIGATION