Tractatus de usufructu, in quo tam theorice, quam practice uniuersa eiusdem materia, quaestiones & dubia traduntur, enucleantur & resoluuntur. Authore D. Ioanne del Castillo Sotomayor Hispano ... Additis in fine 260 assertionibus, & totidem altercati

발행: 1604년

분량: 969페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

851쪽

settinmt indistinctci Ergo pariter ad eum pertinere debent fluctus penis dentes in praedictis rebus.& scargumentaturBarbosa in cliuortis a. paras./.m ine,sed tresponderi potest,prsdictum argumentum absolute non pro- 8 cedere,siue usis sequi indistincte. c c. i. Fructu μηδεμ si ιpars rei. ct Aid ad eum Ment permere, at qaem res b

s Ires maiornus pertinent ad successorem. - . Ergost stuctis νηdentes ad eam pertinere debent. Nam si consequentia generaliter adimittaturi etiam procedere posset respectu mariti, nam & res dotales solitho mav imonio ad uxorem transeunt ipso iure,sicut, maioratus

P es generaliter dicuntur esse, & nihilominus fiuctuum diuisiose prosata,Ob peculiarem rationem onerum, quae id inicit in marito,idemq; essiore debet inhaerede posscssoris maiorauus deiuncti, eandem rationem, ac alias quae in eo militant,ut supra vidimus.. Secundum i fundamentum eiusdem opinionis est ex I di functassis de s νβιctu cum iam rati sivra c. I. nprincipio quatenus probatiar ibi, quod si Ductuarius decedat fructibus lain collectis,illi pertinent insolidu ad hae, des fiuctuarii pariter&pcnsiones, quae loco fructuum dcbentur. Si vero decedat fluctuarius fructibus pendentibus etiam matu sis, non tamen collectis. nihil cxillis hqredibus relinquit. sed cum proprietate simul ad dominum transcunt . v vero I stuM.ti rerum discisione. Ergo idem videtur dicendum in nostro casu, cum per omnia videatur eadem militare ratio. Scaspondet Auendanus restonso s. nam. .. Matina de D noram primogemu l.b.3 c. .numasae minandefunctacum aliis iuribus, quae de facienda diui- sione fructuum. inter haeredes usu fructuarisi, ac dominum rei loquuntur, minime trahendum esse ad possestorem maioratus,propterea quod posset. sor maioratus iushabet maius in rebus maioratus,quam habeat fructuarius in re fructuaria. in qua neqι habet dominium directum, neq; utile sed tantum ius fruendi salua rerum substantia. maioratus autem posscssor dum vi-uit,dominium directum.&utile habet rerum maioratus L non ideo

Nec obstat contra'solutione Molinae replicatio Barbosae in L I. diuort o Ioa par num. a.adfinem,ubi replicauit in hune modum, quod praedicta diffe- centia tuter pridictssidumtaxat reperitu dum vii unt,sed tame post mor-LIll 1 tem, in

852쪽

Tractat. de Usu Au. Cap. LXXX. en

m puta eumhaeres, qui ante diem fideicommissi eedentem res fideicommissarias possedit,etiam si earum verus dominus suerit ve probat Bai bo. si nihilominus tamen occasione earum vel fideicommissi non substulit onera illa,ad quae possessor maioratus astringitur. -

Nee obstat i dicere prout argumentitur Barbosi quod textus illh Ia

fundetur in eo,quod sicut dominium rei si gatae transit in fideleommissa rium. pariter etiam&fructus ad eum debet transire. quantumcunque an te diem fideicommissi cedentem maior pars anni trantierit, &consequenter etiam si fructussntiam maturi. Nam responderi potest, quod Iur eonsultus in eo textu recte habuit respectum ad transsationem domini, hoe est,ut ad eum transirent fructus,ad quem rerum dominium transiuit ex quo in haerede non innenit peculiarem aliquam rationem propter quam fructuum partem habere deberet. In haerede vero possessoris maioratus praedefuncti ratio praedicta onerum sic interuenit, ut non obsta te translatione dominii rerum mamratus in sequentem successorem ideRficere debeat, fit in marito eistit, hon distante quod dominium rerum dotalium in uxorem stilutomatiqhrotiiotranslatum sit, & fructus ad uependentes existerent, quod in haerede considerari non potest in dict. M.

Ex praedictis ficile etiam respondetur his, quae Barbosam defendens houissime t adnotauit Martinus Monter a Cucua rarusram Is gni Aragonum decisione decimo*riminc uolo constanter defendit, seu cius pendentes adsueeesserem maioratus in selidum pertinere , nec ad ratam illarum haeredes possessoris defuncti admittendos, nullumque in eis dem ius praeter impensarum deductionem,ebs praetendere posse,&ibidem

ex numero decima νsque adnumeram decimam noηum nonnulla fundamenis

ta adducit pro hae parte, ultra ea.quae adduxit Barbosa ubisiuna. In idem taumen in effectu tendunt, vel his lolutionibus tolluntur, quos ad rationes. Barbosae assignauimus supra,secure probantes, longe maius, & potentius, ius possessori maioratus,quam usufructuario competere, aliaque militare in eo propter quae,quoad diuisionem fructuum attinet, nihil interest om-he quod ipse habebatius per mortem extinctum fuisse, vel fructus adhuc perceptos non esse, sed pendere tempore mortis. Licet enim id impediae pro tempore futuro fructus acquiri tamen impedimento non est, ut pro tempore praeterito fructus debeantur, scut tempori magis, quam pere ptioni fructuiim in esse videatur eonditio lucrandi, aut transmittendi fructus.Quo vel solo verbo omnia tolluntur, qui latius contra'Couar.&-Dam,praedictus author scripsit.Denique vel ultimo,nono at alia ratio, '

853쪽

qua dumtaxat existimauit, idem author subsistere non posse Molinae,& sta quacium opinionem, nempe quod tradiderit ipse Molina. de Histranoram

primogenhι. . c. Io. umHIMMem I.quodpnulti Iside reis' istosumptibus-nerum qira cautum est maritu in quantum iacere potis, teneri ad funeris impensana uxoris nullam dote nec alia bonaliabentem ad maioratus su 'cessorem non filium . aut dies Mentem ultimi possessistis trahendam non esse. Quod quidem dictum pradicto aut hori irrationabile videtur stante decisione . quam in nostro casu Molina praetendit. Nam si in specie disti diuortio. diviso cum haeredibps ex eo fieri debet, quod ex nςcessaria cauis o nerum per pos sorem maioratuspraedefunctum sustentorum,heres pro mereatur eam, cur in specieιιι quod inulta, non idςm dicendum erit. cum probabilest,maioratu Uosse re raed unctum in eam paupertatis c lamitatem,& miseriam eo incidisse, quod onera a Couarru a Mesina.l& s quacibus perpensa pertulerit Z Verum huic rationi concludenter satisfieri poterit, praelectis his, quibus & vere,& cleganter in promiitq sundatur Moliua d;ct. cap.Io.nam. u. Ideo maioratus sacccssorum impensam fictam an funere vltimi possc ffocis, iure ipse aluere non teneri quamuisti h natum decensque sit quoniam is nec sucecssor, nec heres est praedestincti, utpote cu primo institutori, non ultimo post flori suecedat. nec aliquid abaeo accipiat. Nec interest in tantum paupertatem ob onera maioratus incui disse,cum ex bonis & re successoris ea impensa soluenda veniret, si ad eam

soluendam ipte teneretur, quod iuris rationi, & natiuae nisioratus προ- gnat. In nostro .vero casu, pro satisfactione onerum ,.quae pessessor maiora-xus substinuit, nihil ex re,aut patrimonio successoris detrahitur, sed pror M temporis ante mortem decui si diuiso conceditur fructuum,qui remanserunt pendentes. Quod si nulli fructus rc manserit, onerum quantumcunque maxima illa suerint nulla ratio habetur ut successor aliquid dare

aeneatur.

. Nec obstat rict.ίqvοUnuta. Illa namque loquitur inhaeredescupa-.tre vel marito, qui tenetur filiis.& uxori necessaria subministrare ex paterna .ae maritali obligatione, ideoque eiusdeciso ad maioratus successoremarahenda non est, in quo nulla iuridica obligatio inueniri potest, si non sit filius aut descendens vkimi possis ris maioratus. Quapropter opinione tDidaci de Couarru. Ludovici Molinae ac aliorum dicentium, fructus rerumaioratus inter haeredes ultimi post staris S nouum successorem esse prorata diuidendos, probabiliorem, Saequiorem existimo, nec si cassis com

16 Nec etiam probatem distinctionem quandam, siue concordiam.

854쪽

aut resolutionem. quam nouissime omnium tradit,& tres casus princiPhree distinguiti Martinus Monter a Cueua. rict decisiom. I Rexnumerν7θ. νssare insinem derasonis. Rationes enim, quas hactenus adduximus, in omnibus casibus alxeci distinctis militant aequaliter, &eiusdem distinctione admissa, lites fere immortales suscitarentur, & infinitis, dissicili misq; probationibus via aperiretur, id quod fateri coacta ratione debebit is. qui praefatiauthoris sententiam ex proposito legerit. Idcirco superiori opinioni

'adhaerere indistincte,eon siillius erit, eamque obseruare,siue maioratus coin stitutus sit in contractu siue in ultim a voluntate. Quicquid aliter.&Jatissi me explicet Barbos in dicta lege diuortio a.para. numero Gno, scul quodsi ma-isyatis.vsque adnumeru decimsi quartu. ut non obscure in maioratu c6stituto in contractu tenuit Costa in tractatu de successione Rerni.3. yart. ntUmro ου. de re vera etiam in hoc casu militant onerum rationes, quascum in testime inconstitutus est maioratus militare diximus supra. Sed cumin eo sega uerit illas Barbosa, mirum non est, sita maioratu constituto in contrai ,. admittere etiam nolueriti

C A P. LXXXI .

Continet aso. Assertiones, qu*um quaelibet ancipitis,& gr uis alicuius quaestionis resolutionem complectitur. Has olim auti or Sqmanticae tenera a tare, 3. δε s. studiorum anno publice disputandas proponens , shmma omnium admis ratione,&approbatione defendit, longa postmodum m ditatione ad examen reuocauit, & cum omnes lare authores in proposito hactenus scribentes, ad praesens praele gisset,ex ipsis facile posset quamplures libros scribere scies, tamen consultoque praetermisit, quippe qui velit quam plu, rima ab ipso luculetius forsan quam adhuc elaborata pridterire,dum quae alii tradiderunt effugiat. Sat illi erit in hac parte si ex inuolutis,& contrariis iuris ambagibus veriores.sententias maturius nunc perpensas, in medium prosenar- .

855쪽

ra. Φotidianarum 6 ntrouersiarum diru

alibi disputanda reservet,quae vel ab aliis scripta no sunt, vel diffuse & indistincte traduntur. Et vide ad finem, ubi ponitur tabula materiarum, quae in hisce assertiones explicantur,& quarum veriores resolutiones traduntur. assertisneia.. Substitutionem vere ac proprie institutionem esse,cum Accursio, Barti contra quamplures. De si fluuijingenere. Ode rauarisabstitutione alsertio.a.. sextιo. a. Substitutionis desinitiones in mille locis traduntur,quae ni b s non placent, verior videtur Accursit definitio, ut substitutio siti secunda instituistio:vel Thobiae Nonii, quod substitutio est secundo, vel ulteriori gradu fi-μ, instituti i assertiss. Substitutionum quaedam directe sent,quaedam obliquae dire cta est illa.

quae substitutio hae itatem defert sine alterius ministerio,&restitutione. obliqua est, quae substitutio haereditatem desert ex alterius ministerio, dc restitutione,ut fideicommissaria. Rursus directarum substitutionu quinque sunt species iuxta communem:videlicet vulgaris, pupillaris, ex impi ris, reciproca alias breui loqua item compendion. Communis autem sintentia liere probabilis sit, & disputationis fratia facile defendi possit verior tamen est in puncto iuris sententia Barioli, quam & multi sequuntur. n queb euiloquam, neque eompendiosam constituere diuersam speciem de per se, & consequenter directae substitistionis quatuor beles dumtaxat constituendas:videsim vulgaris,pupillaris,& militaris. uertis. a Fideicommissaria, an proprie substitutio dieatur. Me ne. & in statutis, utrum appellatione substituti.nis comprehendatur, liret dissicilis sitariit culus. & contrariis Doctorum interpretationibus intricatus:disputationis tamen gratia,utraque para, & negatiua, assirmativa dcsendi potest. Sed in functo iuris Baldi, dc sequacium opinionem, quod fideicommissaria proprie si1bstitutio non sit, veriorem credimus,AL xandrique,&aliorum se tentiam iure subsistere non postearbitramur. assertis. Ia, Substitutio vulgaris ideodicta,u, vulgo a quolibet inter testandu fieret, - ne metu, ex defcctu haeredis instituti primi intestatus fieret, & cx lcge.

Papia

856쪽

m,pia ad fimim bona defferrentur. Vel vulgaris dicitur, non tum respo-ctu testatoris eam facientis, quia a quolibet de vulgo, id est de populo fieri potest,& respectu eius,cui fit, quia cuilibet de vulgo, id est de populo haer di instituto fieri potest, sed Sallu rationibus,quas&antiqui,&recentiores iuris scriptores tradiderunt communiter. sertio LSubstitutio vulgaris secunda institutio est,quae a quolibet,& euilibet fieri potest, & in casu non aditae haereditatis concipitur. Vel substitutio directa dicitur sine aliquo speciali facta in locum.& iubsidium instituti, quod

non ineleganter Petrus Gregorius Tholcianos animaduertit. asrtis. . Substitutiones vulgares,& pupillares. quas breui loqua, aut reciproea. &compendiosa substitutio complectitur, expressas esse verbis νneralibus, . licet non specialibus,dummodo reciproca simplisim concipiatur,ut si testator dixerit institito filios impuberes, Se inuicem substituo nee ad c sum vulgaris restringatur, idque ex constitutioneraui Pii minime pertu bari, pupillaremque sub reciproca verbis generalibusexpressam matrem excludere,contentam vero non urgere reciproce, sed in casum vulgatis ex. presse ad exclusonem matris sufficere, quicquidasii repugnent iuxta veriores Doctorum sententias defendituri

substitutionem vulgarem in unum casum, scilicetvoluntatis concepta. extendi ad casum impotentiae. &econuerso, cum communi sententia, ad contrarios vero casus, vel cum voluntas testatoris repugnat non extende idam. cum eadem sententia communi. sertio.sta

'In vulgari substitutione de necessitate requiri. quod haeredis institutio praecedat.& si unanimiter omnes probaueritat, dissim tiunt tamen in eo an expressa necessaria sit,an tacita hqredis institutio su Eciat:& quamuis communis crediderittacitam institutionem sussicere, longe tamen verius cre- diderim,expressam omnino institutionem necessariam este. Idq; ex mente Bariolis iis, & iureadeo expressim probari, ut negari non possit contra

Substitutionis vulgaris ius potentius esse iure transmissionis ex capite iuris de liberandi, vel ex potentia singuinis, atque itasubstitutum. pi aes rendum esse. haeredi ipsius instituti ex iure transmita contendenti praeterquam si transalissiora potviviaduhaus fuerit factar cum Angelon sequa-Mmmmm cibus

857쪽

cibus e tra Bartol. & eommunem verius esse arbitror, nee aliorum se renitas, aut distinctiones probari posse censeo. aisertio. II. Per dationem substituti vulgaris non tolli sultatem: rectissime doeuisse quam plures, & contrariae partis authores errore manifesto lapsis fuisse

assertio. a.

Substitutio uno vulgariter alio fideicommissarie, si haeres repudiet, excludi substitutum, &ndei commissarium praeferri, siue fidei commissum repetitum fuerit asubstituto, siue non eum communi Bartolumque in eadem sententia fuisse contra nonnullos. assertio. U. Instituti filii emanet patiόnem facere Iocum, vulgari substituto, cum isvestitutio facta est secundum Hrmulam Galli Aquilii. ut tunc nepos pota' humus substitutus,admitti debeat, ac siillius mortuus fuisset, licet Bartol.&communi existimauerit: nos tamen cum multis alias cottariam partem. Veriorem credimus nec in formula praedicta institutionem haeredesiuitarii per emancipationem,secure defendendum existimamus. assertio I . Substitutio vulgaris expressa sine controuersia continet tacitam pupil-- larem, idque ex lepis dispositiove, quae in praesempta testatoris voluntate sun datur:quocirca si testator ipse expresse, vel tacite contrarium senserit taliter dicendum esse, ratio ipsa,&iuris dispositio sua eL . assertio. s. RCum substitutus pupillaris,pupillo.& non testatori haeres existat,mh2quens est, ut si testator dixerit, si filius meus haeres mihi non erit, ut i haeres ..erit,& in pupillari aetate decesserit, Sempronius haeres mihi esto. dictio illa , mihi,de substitutione remoueatur,ne aliasin bonis tantum patris substitu tio facta videatur.

Si substitutio per haec verba fiat, si Titius haeres no erit Semproniussae- res esto, duplicem casum comprehendit, scilicet, si noluerit, non potuerit . haeres esse,idemque esse.& s substitutio fuerit facta filius in potestate patris. haeredis instituti constituto contra nonnullos.

assertio. In

In vulgari substitutione illa verba, si haeres non erit, in eo, qui sui iuris est appotita, eum sensem habent, si ipse haeres non erit vel si postea mutata conditione eum,cui iuris fictus est haeresin non feceriti

858쪽

Ceterum si liaee eonditio apponatur in eo.qui sui iuris non ,est ita intem pretari debet, neque ipse biredem fecerit dominium, neque postea mutara conditione,&sui iuras fisus haeres extiterit. Quemacis odim seruus iussu domini non praecedente adire haerediis talem non potest, ita neque posse repudiare contra Bartol. verius credi-- derim. Sed si iubente domino nolit adire , quod facere potest, & in ea vo- duntate perseuerauerit eidem domino pratiudicauit, ita ut haereditatua

.quisitione priuetur. assertis. a

Si filio familias Herede instituto, datus sit substitutus vulgaris,&fis

. haereditatem repudiauerit, noua lustiniani constitutione attenta excluso substituto patrem admitti debere cum Bartulo contra recentiores constam ter dusco x . , . tu. 'assertio. . Si quis Titio 'Matuto copulative substituatur, veluti si testator dixerit di Titius de Maevius haeredes non erunt, Caius haeres esto, altero haeredum adeunte, quamuis alter repudiet, lubstitutione opirare cum Bariolo contra quaint plures. vi: Agfriw.aa. ut

Si minor semes aditam haereditatem beneficiis restitutionis repudiet.

Substitutionem tacitam pupillarem comprehensam in expressa vulgari , inesse in ipsa vulgari usque abinitio respectu ipsius vocationis. puro &smpliciter, sed respectu effectus, siue executionis ipsius votationis sub co- 'ditione inesse, hoc modo, si mater praecedat, ut pupilli haereditatem repu-Hiet,matrem vero ipsam utcunque res sit per tacitam pupillarem non excludi, nisi cum de voluntate testatoris contraria aperte constiterit contra Fulgosium,& sequaces cum communi dcfenditur. assertiria 4

Substitutio vulgaris expressa sicut matrem pupilli excludit, si . & tacita

lauae ex verissima sententia sub pupillari expressa continetur ea tamen testatoris matrem non excludit ex diuei state rationi, .nis substitutus csset aliquis ex descendentibus ab ipso testatore di tunc non alia ratione, quam quod voluntas distatoris in dii, re videatur. Quod si partim expressa sit,&- Mmmmm 2 p.r Diuitigod by GOrale

859쪽

partim taetra vulgaris substitutio in easu tacito pupilli matrem .excluditi. nee lustiniani interpretatio, quae per Bartol tradita fuit probari potest.

Substitutio pupillaris expressit excludit matrem etiam a legitima; idque omni iure Pandectarum scilicet,eodicis,authent. &partidiure etiam Pontificio,& in foro conscientiae cum sententia communi. Depopillarisissuari.

Pupillaris substitutio diuersis rationibus introducta, quas recentiores. nonnulli excogitarunt:mihi verissima videtur illa,quae ab aequitate,& rationi, suasione deducitur, videlicet, quod eum pupillus in ea aetate sit, ut sibi itestimentum facere non possit, ac line illo,& naerede decedere ignomini sum v. dereturolim, moribus receptum isse,ut pater in cuius potestateest. filius,haeredem ipsi scribere possit intra eam dumtaxataetatem,in qua tes ri non potesti in quo fauorem maximum impuberis, &patris versaricem tum cst,& plene a recentioribus explicatum. .

substitutionem pupillaremnon ex humanitate, aut gratia,sed ex tigore iuris introductam fuisse cum Bartolo.& sequacibus contra quam plures. . assertio.aδ. Submitutionem pupillarem moribus introductam suisse eertu est: cum iramen eiuraRomani mores proprios habuerint, nescio quo magis Lacedaemonio tum , quam Romanorum moribus eam sebstitutionem c ommunis. tribuerit: quocirca eum recentioribus verius crediderim , Romanorum. moribus pupillarem substitutione inductam fuisse, postmodumque comv-muni omnium approbatione, di laudatam, & receptam. iasseνιιωρ, ιSubstitutio pupillaris aliquando verbis claris, &expressi aut singulari-bus concipitur;aliquando vero ex coniecturi' dc ducitur, quae ab aliquibus, verbis aiestatore generaliter prolatis sumuntur. .

Substitutio pupillaris verbis singularibus. aut expressis facta dicitur,cum i testitor ita dixeiit, instituo filium, meum.& si filius meus haereserit,&intra . pupillarem aetatem decesserit,substituo Sem pronium. .

860쪽

assertis.sa. Testitor si ita dixerit, filium meum haeredem instituo,& Titium substimo, si filius impubes sit, pupillaris substitutio facta dieitur, sic enim suadet conditio, qualitasve peristrae pupilli, cui abstitutio fit.

Testator si itadixerit,instituo filiu m meum impuberem:& si ipse decenserit in pupillari aetate, substituo Titium , sola pupillaris substitutio facta

praesumitur.

, Pupillaris substitutio ut fieri sint, quam plurimarequiruntur; ac primum quidem . quod ille, cuisupillariter substituitur, sit de liberis testato.

G. dummodo siti timus,&naturalissimul, vel legitimus tantum qualis estis, qui per arrogationem in potestatem arrogantis transit: naturali vero ex concubina proc reato substitutio pupillaris fieri non potest, quoniam in , potestate patris filius naturalis non est.. visertioss. Auus nepotibus,&csteris descendentibus si eos in potestate habeat, pupillariter substituere potest iure communi, iure vero regio cum nepos non ipossit in potestate aut nasci. ex quo pater eius per matrimonium a patris sui , potestate liberatur ex decisione legis. εχ Tauri. contra obseruandum esse, recte adnotuunt nonnulli. . sertistis.

Pupillaris Abstitutionis seeundum requisitum est, ut ille. eui pupillari; ter substituitur impubes sit;id circo praefata substitutio intra pupillarem ae talem dumtaxat locum obtinet. & adueniente pubertate eatinguitur. assertio IZ Pupillaris substitutio quamuis aliter effectum letiri non possit, quam si pupillus in pupillari aetate decedat,tamen in dubio cum aliud non appai et, . eiusdem substitutionis fauore praesumendum est in pupillari aetate pupillum d. cessi sis. quod recte consuluisse Socinum, ratione concludenti adno-tarunt neotherici quidam, quorum aliquando mentio fieti.

Aetas pupillaris,quae masculis Iq.sceminis vero ri anno est circunscripta, de momento ad momentum computari debebit; indeque non sufficiet fultimum diem ultimi anni attigisse pupillum nisi in totum dies completus. sticum non nullis recentioribus contra comm unem. . . Vertio 3ρ.

Pupillatis substitutionis tertiu requisitum est. quod isticui fustiu po

SEARCH

MENU NAVIGATION