장음표시 사용
71쪽
Disi Achilleas dissosisisse comas. Menelaus ξανθορ apud Pind. Neria. ω VII. L i.&Theocr Idyll. XVIII. Idem Pind. ξανθοκομας appellat Danaos OL. IX. Nem. p. 4o. Alia loca non adsero , qtiae apud Iunium de Pictura de alibi Iatis
magno numero videri possunt. IX. Υotis etiam populis hic comarum Ior videtur suisse proprius , unde non raro flavi apud Metas cognominantur. Sic Germani, Batavi, Rutheni, Suevi, Aritanni ,aliique plurimi eo epitheto insignivntur.Loca jam Niris Erud sunt allata ut multa addere supervacanei laboris videri queat. Evolvi possunt Lips. ad Tacit. de Mor. Germ. cap. IV. Raderus ad Martiat. libr.
denbr. ad Ammian. Marcell. libr. XV. cap. XII. init. Vir. Doct. ad Suet. Calig. cap. XLVII. Faber in Semest. libr. I. .cap. XX. p. 137. Sic quoque Arimaspi qcythiae Europeae populus) ξανθοὶ vocantur apud Callim. in Delum. φ . 29I.
Primae tibi hos attulerunt a flavis Ariamastis.
Quamvis Fristhlinus ibi putet, ita dictos. quod
72쪽
COLORE COMARUM. CAP. III. s3 quod capillos auro ligare selerent, ex L can. libr. ΙΙΙ. p. 28 .
. Hine 9 Sidoniae gentes , auroque liga
Substringens , Arimasse , comas. Verum ex eo hunc Callimachi locum exponendum non putem. Ccne Graeci auro solebant ornare capillos , quod patet ex Hom. II. Ρ.
Concinnique , qui auro ct argento con- stringebamur. i
Veste tegor .vili P nullum est in crinitas
' AIon Arabo noster rore capillus olet.
Et idem ficere solebant Romani, de qui biis Ovid. libr. III. Ain. D. XIII. as,
. Virginei crines auro gemmaque premun-
Et tegit auratos palla superba pedes. Dcmster. ad Rosin. libr. V. cap. XXXV. Nunquam tamen iis proprium flavi epitheton hanc ob causam attribuitur , quod
73쪽
'nsi ex ligata auro re iis attribuendum 'isset. Remus iraque id ad ipsum capillitii colorem referimus, I sertim cum alii quoque Scythiae Dpui flavo crine describantur. De Sataretiis Scythiae Europeae populis Val. Flade. libr. VI. Argon. p. I 4. Sua signa stoli Exomatae , Toronique ct flavi crinς S
Et de Gelonis Claiulian. libr. II. in Eutrop.
lonis Arva cruentato repetebat Thracia curru.
De Getis Isidor. EM. XIX. Orig. cap. XXIII. Nonnullae enim gentes Mnsolum investibus , sed in corpore aliqua sibi propria ην si insignia vinicant, ut videmus cimos
Germanor m. . . . pertunoni Arabes aures , favent capitibus intextis Getae , nitent Aiabant albe tisius crinibus. Et sic tam uos. Aquitaniae populos flavos facit Tibuli. libr. I. Ll. VIII. II. Testis Arar, Rhodanuque celer , magmse
74쪽
COLORE CpMARuM. CA'. III. Caranui ct fari caerula Lia Neque opus est, ut ibi cum Illustr. Malig. Furii lismus,quod rine sis BrouckF. X. his autem flavis comis Mulis distinguendi sunt rubri quod jam monuit ad Tibull. libp. I. El. xI. f. Eleg. Brouckh. Qua in re pecΡv- Ρ trusUyllius de Bosphoro Thamo .pNM. in Thec Gronaom. VI. At enim in hesio i re pretio & contemtissimi habebantux. Sic Martiat. libr. 11. Epigr. XXXII l. Philaenim Mulierem detormem derisurus , his verbis eam alloquitur:
Cur non baso te, Philaeni 3 calva ei. Cur non basio te, Philaeni 3 rufa es. Cur non bola te, philaeni' lusica . . .
te qui ba in hic Philaeni fellat. Et libr. XII. Epigr. XXX iI.
O Iuba*m dedecus Kalendarum, I idi, Vacerra , sarcinas tuas, vidi. suas non retentas pensione pro bima P. Nabat uxor rufa crinibus septem.
Et eodem libro. Epigr. LIV. cujus lemma in Zoilum, quem a deformitate improbum judicat :
75쪽
Crine ruber, niger. ore, brevis pede , lu-.mine laesus, Rem magnam notas, Zoile , si bonus ei.
Ex lineamentis enim faciei & corporis deformibus, hominis ingenium pravosque
mores censere solebant. Lindebr. pd Ammian. Marcell. libr. XV. cap. VIII. Eodem sere modo Thersiten virorum turpissi- mum describit Homer. Il. B. pari. pr. '. 216. Rufos quoque capillos deformes jud1Cat non inelegans formarum spectator Clitipho apud Terent. Heaut. ach. V. sc. V. Rufamne ilia Urginem Caesiam, sparso ore , adunco naso 'Et his verbis turpiculam describi notavit Rufin. ad Actian. libr. XLI. cap. I. p. Eodem jure mi Iupercilia ceniebantur, ut patere potest ex Alexi in Isbstasio apud Athenaeum libr. XIII. cap. III. p. y68. ubi
Poeta meretricum artificiosissimos comtus di lenocinia exponens inter alia refert:
τοις πυρρας ἔχει τις , ζωγραφον κ
Cui rubra sunt supercilia, ad vivum pingunt fuligine. Catuli. carm. LXVIII. p. 43'.
76쪽
COLORE COMARuM. CAP. III. Praeterea addebat quendam, quem dic
Nomine, ne tollat rubra supercilia. Et incertus Auctor in Catal. Pith. libr. II. p. 67. ubi ea, quae non laudare Vult, en
Non oculos : etenim sunt lusit oculi atque
Non barbam:ri 68. Non cilia: haud cist
Hinc sedulo cavisse videntur , ne Coma aestiae Solis urerentur, & ita rubrae fierent unde Tibullus puero. , qui pretio invit tus amorem alio transtigrat, imprecatur ut capilli Sole adusti corrumperentur, icita eorum pulcritudo tolleretur. Elegan- ssimi hujus Poetae versus reperiuntur libr. I. EI. X. 2. I 3. Iam mihi persolvet poenas, pulvisique δε-
Detrahet, ct ventis horrida facta coma. i Uretur facies , urentur Sole capilli , Deteret inυalidos ct via longa pedes. Propen. libr. lU. El. X. p. 4 . Sin aliquam. vult que mcus se ae ire Leonis D s Terri
77쪽
3 Dissu RTATIO D sTerrent, ct Libyco Go perin coma. Sed de his satis, ad alia pergimus. C A P. IV.
Ι. Nigrae ramae in honore habebantur. Canisticum ili. Comi a nitredine laudantur. II. Splendor nigris comis tribuitur. Διαστίλλιν , ἐπιστιλλιν. III. Inde rum erat, si cani capilli nigris intermisserentur rine' duventa. IV. Supercilia nigra Iaudabantur. Eλικοβλέ φοιρος &dicta Venus. V. Nigra coma meretriaribus datur. Anacreon Expl. VI. Et universis etiam populis. Croco se tinguebant Indi. VII. Eadem nigrae comae est hyacinthina. Hyacinthus rubens vel niagricans , vaccinia nigra. Marinthinus pro nigro. Cicero emend. Ravum mare. Purpura nigra. VIII. Graeci saepe κο- μοις υ ιινθίνοις pro nigris ponunt. IX. C pilli hyacinthini non seunt purpurei. An
creon expl. Comae violis comparantur. X. Canticum expon. Molles comae laudantur.
Gλοιικόμαι pro plexis capillis. XI.
78쪽
Coa an GMAnuM. CAP. III. MVis vertitur. Veteres plicis disi t apsior. Fesui ex pimire de amore. s. I. a S. vu comis succedunt nitrae, I quae sere pulcritudine iis proau- e habebantur. Summopere etiam veteribus in honore fuisse postas testis ea non spernendus' Vetus Cruquii Schol. o. . Horat. libr. I. Od. XXXII. II. critudo in pueris Lupe nigris decoratur qc tis ct crinibus. Et idem Horat. Art. Poeti', 37. Spe'andum nigris oculis, ni roque μη
ovid. libr. II. Am. El. IV. l. i. Seu pendent nivea pulli erevice eapilli ;Leda fuit nigra nspicienda coma. Sympos in Aenigm. n. LVIII. de capillo: Sed sum versicolor , ει ui quandoque futurus , Malo manere niger , mimi ultima fata verebor. Πολλ ν καὶ μελ ινην κοίμην eommendat Arustenaetus libr. I. Ep. VII. Elegantissimus est Appule, locus libr. II. Metam. P. II 8. Edit. Elm. suod eum capillis color gratur O' Hur splendidua illucet, ct contra Suis
79쪽
DIssERTATIO 'DE' Solis aciem vegetus fulgurat, . vel placidus renitet, ac in contrariam gratiam variat adipectus ' Et nunc ut aurum coruscans iv lGnem mellis deprimitur umbram nunc co vina nigredine caerulos columbarum collissculos aemulatur. Cui addi potest Petron. cap. XLIII. Sed corneolus fuit, ' aetatem bene ferebat niger tanquam corvus. QVae
loca tanto libentius ad partes voco quia illis eleganter illustratur Cant. cap. V. comm. IO. Caput ejus insigne aurum purgatissimum, capilli ejus crispis discriministis . nigri ut corvus. Corvi enim nigredine sua commendantur, uti docuit J. G. V ossius libr. III. de idolol. cap. LXXX. Et .hinocepitheton ei attribuitur in Amthol. libr. I. cap. XXII. carm. 8.
suondam in undique fulgenti aethere niager volans Scorpium in terra vidit salientem com
Et nigri mpud Martiat. libr. I. Epigr. LIV. Sic niger , in ripis errat dum forte Cai.
rater Ledaeos ridetur corvus olores.
80쪽
COLORE COMAUM. CAP. III. 6 Adde Am l. libr. II. mp. XLVI. Carm. II. Ε . mi orum Ovis nigros tincturaefici capillos scribit Aelianus Hist. Anim. libr. I. cap. XLVIII. Et Graecis κοραξο pro nigro ponitur. Salmas. ad Te tuli. Pall. p. 2Is. Latinorum praetereaeorvus derivari volunt a Graecorum κοραξ, quae VOX corvum notat, κοραξ a κορος, quod
est niger. Vel a , quo nomine He braeis corvi appellantur a Rad. , quod notat obtenebrari, obscurari ; haec est Cl. Perletonii sententia ad Sanctii Minerv. libr. I. cap. X. n. s. Vide admirandae Eruditionis exemplar Sam. Bochartum rari. II. Hier. libr. II. cap. X. qui Appulsum etiam ad panes vocat) & Muncker. ad Anton. Liber. cap. XX. Hoc modo libentius exponere cum locum malim , quam cum Joanne de Pineda libr. VI. de RebuqSalomonis cap. IV. facere , qui de stavis comis intelligit. Hunc tamen sequitur a Lapide a Cantic. h. l. p. 249. II. Observatu autem non indignum videtur, Appuleium nitorem splendidum &c. in comis agnoscere. Nigris enim capillis proprie splendor &-adscriblitur, unde e corvo Phaedr. libr. I. fab. XIII. p. 6. O qui tuarum , corve , pennarum est nia