Dissertationes binae, quarum prior agit de colore et tinctura comarum, posterior de civitate romana apostoli Pauli

81쪽

A Dis snRTATIO BRQuinitum decoris corpore ct vultu oris Sic de capillis occurrit in Anthol. li .H1.

Sis vero quia ct capillis splendent aculei. Eadem vox hac significatione o nitcam. utitur de hoc comarum splendore Lucian. Amor. p. 892. Unde ευβοστρυχον αἴροην bene cirratum splendorem in Anthol. libr. VII. carm. 8 I. de comis nigris exponere malim. m. Cum hic itaoue color tanto opere

probaretur, invenustum habitum fuit, si canities nigros laederet capillos, ita ut caui illis intermiscerentur, de quo saepe Poetae , ut Macr. fiagm. CLXXVI.

suando mihi albi nigris Intermiscebuntur capilli. Anthol. libr. VII. carm. 94. ἐπείγεται ἀν-ὶ

- νης συνετης αγγελος

82쪽

COLORE COMAmra . CAP. 1II. Capillus , jam prudentis mincius aetatis. tibuli. libr. III. El. V. st. I s. Et non m cani nigras laesere capisior. Et sic quoque Ovid. libr. IV. Tin. Eles. VIII. p. I. .

Iam mea ugneas imitantur tempora pia

mass

Infieis ct nigras alba senecta Minas.

Atque ubi jam menemem gravis intercepe

rit annus ,

Sparserit st nigrae alba senecta co

mas.

Haec enim res indicio erat juveniles jam praeteriisse annos , & senectutem instare. Juvenum namque proprius est niger capillus, unde Hiraeis veri est, a Rad. niger est, denigratus est. Ecci, cap. XI. comm. Io. Vide Mercerum ad Cantic. cap. V. p. in & n, de nigris adhibetur L it. cap. XIII. comm. 31. dc 37. Unde Zachar. cap. VI. comm. Σ. & 6. de nigris Equorum capillis inteuligendus est. N.

83쪽

64 DissERTATIO DEIU. Eodem modo supmilia nigra pro tam hisse multis testimoniis confirmari e

test; pauca videamus. Inter ceteras enim formae et antias laudantur μολευκω τω μιε τωπω μελαιναι , se percilia μώcandida stonte nrica tia. apud Philostr. libr. 1Ι. Ic m. IX. Anacreon in omatissima illa Amicae suae Pictura carm. XXVIII.

memorat:

Palpebrarum ordinem nigrum.

nesiodus in scuto Herc. p. 7. Gallus in

Lyrico: Pande Puella stellatos oculos ;Flexaque super nigra cilia , pande puella genas roseas Perfusa rubro purpurae Tyriae. Et praesertim commendabantur Virgines ;si earum comae essent flavae & supercilia nigra , ut apud Achiil. Tatium. libr. I.

va ct crista; supercilia aviue tintitura nigricantia. Cornel. Gallus , seu, quod alii malint, Maximianus Eleg. I. p. 93. . Aurea caesaries, demissaque, lactea cera, vix , ' A

84쪽

COLORE COMARuM. CAPTIV. milibus ingenuis visa sedere magis. ira supercilia, ct frons libera, iam

na nigra ivrebant animum saepe notata meum.

Hinc quidam Venerem selenns epitheto

Graecis dici volunt ελικοβλεφαρον, cui rigrae sunt palpebrae. Homer. Hymn. II. in Vener.st.. I9. Hesiod. Theog. p. I 6. Eodem itheto insignitur Alcmene apud ' Pind. Pyth. Od. IV. p. ubi vertitur: rotum Ea habens supercilia. Sed verior est Celeb. Graevii sententia in Lech. Hesiod. cap. XX. opaide mobili oculorum petulantia CX Petron. p. CXXVI. exponit, cui addi meretur Eustat. ad Hom. it. A. p. 42. quamVis V ne em ἰοβλεφαρον, palpebras violaceas, id est nigras, habentem describat Lucian. pro Imag. p. 3O V: Haec coma sit epe dabatur Matronis& castis Virginibus , ut testatur Serv. 8c Uet. Schol. Juven. locis laud. Veruntamen non videtur his selis propria fuisse. Cem te Amicae sitae dapillo; nigros adpingi tu bet Anacr. carm. XXVIII.

Pinge mihi comas in primis A sivique oe nigras.

85쪽

ω . 'Dis snRTATIO DEHanc autem Amicam per totum sere in men meretricio habitu destribit, ut facile colligas castam virginem non filisse, prae

Mulieres enim meretrices, dc quaecunque fimam non curarent, vestes pellucidas serebant , ita ut omnia CoaPoris membra liniici positat. De quo vinium genere conviule Bro h. ad P . libr. Il. El. i. st. F. Bassum. de Re Vest. Cis. UΙ. Cl. Bos in Animad. cap. XIX. Eo modo nurias meretricies intelligendas esicapud Petron. cap. VII. censet Salas. Vid. Amplissi Cup nim libr. I. f. cap. Vu em Lect. Hesiod. cap. IX. Cl. Inam. ad Hiron. p. XCIi .es Festum in crepres. Nur quoque si illos puero amato tribuit Horatidibr. I Od, XXXII.. - λδ. I Et Lycum nigris dentis nigroque

Crine decorum. .

Conseratur de hoc coloret Gosen. ad. Ovid. libr. II. Am. S.IV. λ r. Faber &ad Anacr. l. l. Iunius de Pict. AI ovouius Epist. ad Virum Rev. Doutr. In Biblioth.

86쪽

COLORE COMARuM. CAP. IV. Brem. Pan. II. Fast. II. p. 244. 6ζ si tanti si Alardus ad V .Fla .libr.VI. st. 14 . H. Universas etiam gentes eo comarum colore fuisse tradunt Veteres. De Mauris Claudian. libr. III In Laud. Stilic. e. I 3. Lllinc favense Sicambri Caesaris, nigris hinc Masei erim G

Aegyptios, Ambas & Indos μελαίνας τρίνας Iaabere scribit Galen. libr. H. de Temper. p. U. Conis ' Spanhem. ad Callim. in Cereri f. H. Dc Indis Solin. Folyh. cap. LII. Indis omnibus promi sca ros non sine fuco rastruli a t. octa co- Ioris. Salmas . coemium colorem recte per ingrum eXplicat. Peri craceum autem navus est intelligendus, quam in rem mul

e Callim. in Apoll.

. O3. Umm enim tinguere & mutare sta

b im capillos Indi. Υestis Lucan. libr. Ill. Phari. p. 237.

suique bibunt tenera dulces ab arundiis succoso Et qui tinguentes croceo medicamine em 'nem , Fluxa coloratis adstringunt carbasa gem

mis.

87쪽

In Catal. Uet. Poet. Scal. libr. I. p. I9O. Medus pila geret; pharetras Romana se

ventus,

Fulgebit rutilis India nigra comis. Ita quidem emendat Nobil. Heint ad Ovid. Iibr. V. Met. p. 4 6. cum vulgo legeretur

nitidis Gocis, vel nitidis comis. v II. Cum nigra autem coma conV nire videtur ea, quam Scriptores Vulgo

'acinthinam appellare selent, quia hyacinthi colorem prae se ferret. Varii autem coloris fuerunt hyacinthi. Rubens vocatura Virg. Ecl. III. Munera sunt lauri ct frave rubens hyacinthuy.

Ex quo loco' U. D. . putarunt , hyacinthianum colorem eundem esse ac purpureum ,

qai rubri coloris esset. Ut gilium sequitur Nemesan. Bucol. Ecl. II. p. 44. ubi inter ceteras 'Amatorum ineptias haec occur runt: achi lilia nigra videntur pallentesique rosae, nec dulce rubens hyacinthus, Nullos nec myrtus nes laurus stirat odo

res.

88쪽

COLORE COMA M. CAP. IV. Adjungi posset Elegi locus ex Anthol. hilari

VII . carm. FO. y υακινθος χάριν αἴθοπος αἴγλης. Indica vero Hyacinthus habet gratiam rubentis splendoris. Ubi lapis ejusdem nominis intelligendiis est. Talem de hoc colore sententiam sevet Bynaeus de Calc. Hebr. libr. I. Cap. III. Potius tamen illis adsensum praebeo, qui per

hyacinthinum colorem intelligitnt colorem caeruleum seu nigrum. Hoc ut faciam, mutita me invitant, & ca non levia veterum Scriptorum testimonia. Hyacinthinum per nigrum colorem exponit Philostr. Epist.

LXVII. Ei-υακινεινον , τω- λυπεῖς. Si vero hyacinthinum, atro colore tristem reddes. Eadem ratione Narcissum , qui fla- vestens erat, & hyacinthum idem Auctor inter se opponit Epist.XXVII. Tάκινθος

μελανι. Hyacinthus nempe candido adolescentulo, convenit vero Narcissus nigro. Adde quae ad Philost. in vista Apollonii libr. III.cap. U. observavit Olearius. Sic & Hyacinthus lapis nigro fuit colore, quod pat

bit, si locus mox laud. ex Anthol. conferatur cum Isidor. libr. XVI. Orig. cap. IX. Hyacinthus ex nominis sui sore vocatur, hic in Aethiopia invenitur , caeruleum co-

L 3 lorem

89쪽

I'xem habens. Nec putandum Indicam di Aethiopicam Hyacinthum diverta fuisse, cum in duabus regionibus memorentur; Nam Gisvari debre veteres Aethiopiam iam, Indiam appellata, Pod egregiedocuit Vir dignitate & recondita Erudicione conspicuus Gid . Ct lexus. liis. IV. O . captuu I. Olde an de vestita Byssinis

P. - g. I .. p. m.. sic oque vaccinia quae eadem hyacinthis esse volum Graium. ut Glosi vet. sicinium doci θω.

Philarg. ad V . libr. IV. Geom. I83. Unde Salmas ad Sol .p. 863 . & μὴ aliisque

locis r i vehendit Plimum, Piod hyacinisos & crinia diversa esse statuerad a Virgilio nigra appellantur a colore floris ex purpura nigricolis. Vide Salm ad Solin. p. 8. & Claudiri libr. II. de Rapt. Hosset. Sanguineo stlendore rosas, vaccinia nigranduit, re dulci violas ferrugine pingit. Hinc μελας apud Graecos , qu laudat Salmas in Homon. capc XXII. Sic Isidor. libr. XVII. Orig. cap. XIX. Η -

90쪽

θον ΠορΦυρεην. Nectam etiam crocum suamem ,serimerum vero hyacinthum Purpuream.

Quamvis aliquando color hyacinthinus &purpura inter se opponantur, & ita quasi diversi adducantur, ut a Glosatore in P tron. mp. XXX. in fine : In dibapha enim purpura ct coccinis aut hyacinthinis discumbebant. Velum tabernaculi his coloribus erat distinctum. Od. Cap. XXVI. C m. Eodem modo caeruleus & purpureus a Servio ad Virg. libr. III. AEn. p. 64. C to ait, deposita veste purpurea, feminas usas

caterulea, cum Iugerent, veteres sane Caeru

leum nigrum accipiebanoe. Cic. libr. IV. Acad. Quaest. cap. LIII. Sentiet mare illud quidem nunc Favonio nascentepurpureum Nid in ποη-

Passer. ad Prop.libr. II. El.XXVI. p. 332. videtur idem huic nostra videbitur , nec

tamen assentietur, quia nobismetiesis modo cas Dum videbatur, modo ravAm. Ita legendum Videtur, non flavum , cum Nonio Marc. Voce ravum , Bentido ad Horat Epod.XVI: p. 33. Et Nobil. Nic. Heinc ad Ovia. libr. L Am. El. XII. k. 2O. -- reum vocat. Ulig. libr. UIlI. Aen. e. 83. Achiil. Tu. libr. I. Erot. P. 7