De acquirenda possessione ex remedio l. fin. C. de edict. Diu. Adrian. toll. Tractatus in quo praemissa dictae legis interpretatione, & breui, nouoque ac vtillimo tractatu de termino in continenti, & altae indaginis. ... Auctore Caesare Argelo de Pal

발행: 1624년

분량: 877페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

8 De Acquirenda Possessione.

qui bene in persectFactum intelligit immittiti redem in possessionem bon

Rursus secundo modo acceptan duplex s rum destin ti; haec iterumi bifariam con- est, alia simplex, alia vim tribuens actui, siderari potest, proprie pro ipsamet assi- ciui nisi coram testibus factus fuisset,ine stentia, hetonimice pro documento,ncax esset seu instrumento constricto super ipsa assi- 3 Prima est quotiescunque t quis siue stentia ad eius probationem, & perpe- ex proposito, siue per accidens alicui tuam rei memoriam. Primo modo acce- ad ui interfuit, lene vidit actum fieri, pia per se sine secunda consistere potest.& haec frequetissima est in omnibus,quae & simpliciter respicit actum prout est in non fiunt clam,& remotis arbitris,& est fieri. Secundo modo per se consistere talis, quamuis sine ea actus valeat, iam nequit, unde nihil impedit quin Iudex, tamen non sine ea probari possit, Mitata, aut queuis publica persona actui assistat, estir ambu Ia ad secundam testificatio licet non inde fiat publicum docume nem, per quam actus probatur,tanquam tum, secundo modo non potest consist necessarium antecedens. Vim vero tria re sine prima, non enim potest fieri do-buens actui rursus duplex est, alia vis cumentum assistentiae alicuius, nisi veretribuit actui per accidens, hoc est non is assistat: utroque modo potest testificatribuendo vim actui propria virtute, sed tio in textu nostro accipi. solum remouendo impedimentum defi- Primo modos nihil aliud est quam as cientiae testium, haec testificatio nihil sistentia ossicialium Iudicis, hoc est nun- aliud est quam assistentia ex proposito ij,¬arij actui possessionis acquiren- alicui actui, dum fit ad remouedam eius de ad vim,& robur tribuendum actui di- nullitatem, talis est testificatio testium in ciae acquisitionis,& hoc modo accipitur testamento, non enim testes testamen 6 in textu nostro. Secundo modest elid tum conficiunt, aut illi vim directe tri cumentum fidem faciens possessionis obbuunt, haec enim a testatoris voluntate tentae, nec non huius assistentiae nunc ij, legibus approbata pendet S. disponat in notarij quod autem primo modo ac-atithent de nUt L ve=bis legis . . cipiatur testificatio in textu nostro nem-verb.signisse quia vero iisdem legibus, e prout consideratur resata adacium

quae vim tribuunt testamento, cautunia in fieri,aperte constat ex verbis ex ibi est, ut non nisi septem testibus interue eam accipiat eLI catione publicarum nientibus testamentum sit cilicax, testi personartim restificatio enim relata est

praesentia hoc legis impedimentum re ad actum accipiendi possessioncm,4 ita movet:alia vim tribuit per se,nempe pro prout est in fieri. pria virtute adium firmando, haec ni Ex his primo aspectu' notandi 1 denhil aliud est quam assistentia ex proposi tur Iliari hicntim. 27. Bald niam. T. G to actui, qui fit ad robur ei tribuendum, sequaces relati a Mexoch.intraΠ.d aai- talis est testificatio seu praesentia Iudicis pisc.rem. q. num. 9Iq. dxime his verbis

in illis quae coram eo fieri debent illis tex.colligunt, si oriatur dubitatio de im- enim vim tribuit praesentia Iudicis ad missione, nempe quibus probationibus tradit in t coram st de verb.signis talis sit probanda publicis instrumentis pro- est auctoritas tutoris in negotij pupilli, bandam esse, ubi testificationem rese- in quibus necessario pro forma requiri runt adprobationem immissionis obtentur ad tritaendum illis vim Mestica tae, ic relatam ad actum consideraciam S tuto autem Inn.de auctor.tuto tum in facto esse, contra sensum litterae, rum, unde tutor potiusquam pupillus ne quae important testificationem relatam gotium agit, talis in terminis textus no ad actum, prout est in fieri. Verum ii

stri est assisletia publicarum personarum rum Doctorum dicta saluari possunt, si in ipsa immissione,nuncius enim, seu ma animaduertamus testificationem accipi datarius, vel cursor est, qui inducit, vel pro documento ipsius assistentiae, quod

cuiu

32쪽

Quaest. I.

cum maneat post obtentam immissione, eam respicit utroque modo, & quatenus est in fieri,& quatenus in facto esse,quasi ab una testificatione ad aliam Bariolus desumpserit argumentum, qualis enim necessaria est,dum actus est in fieri,ut valeat, talis videtur necessaria, dum est in facto esse ad probadum tale factum esse, quod ericax sit. Quo casu cum nonnulli a Bariolo dissentiant,praecipue Decius bienum. I 8 res aliqua eget discussione, non enim inutilis est. Faciamus ergo quempiam asserere ex beneficio legis nostrae immissum es te in possessionem aliquorum bonorum, ideo petere se in illis manuteneri aduersus quempiam,qui sorte possessionem nat

ratem fuerit ingressus, contra vero eum,

quid possessionem laerat ingressus, negare huius immissionem,quia primus no potest obtinere,nisi probet se iam in eam possessione ex hoc beneficio immissum,

quaeritur,an instrumentis tantu hoc probare possit an vero etiam testibus. Videtur respondendum eum testibus quoque probare posse.

Primo, qui it in probatione facienda

par est virtus testium,4 scripturae l. να exercendis αδε fide instrumentorum late Decius in L pactum, quod bona fide colum I. C.de pact.

Secundo, quia quemadmodum possessisnem in esse deduelam, ivt vulgo aiunt in Doto esse probant testes, puta ouando deponunt se vidisse aliquem posudentem, ad gloss. Bart. Alexanaas alios in L nipulatio inari haec quoque F

detur etiam dicendum eam probare posse ita fieri, quia deponat se vidisseir dium ingredi una cum nuncio, motario. eos actus facere, qui solent fieri, dumquis in possessionem immittitur,nesta enim ratio inter unum casum,& alium asseri posse videtur, quamuis enim unus o sit actus Iudiciarius,alius vero non, in, hilominus nihil prohibet,quin etiam testibus acta Iudiciaria probari possint, ad Necium in cap. quoniam conua col. h.

de probat O ibidem opusὸ Paris Tertio,quia nulla lege cauetur,uti missio testibus probari nequeat, ad hoc enim DD. allegant legem nostram, quae a nullo modo hoc dicit, i solum enim tractat de requisitis in obtinenda possessi ne,& sic de missione fienda per nucium, non in probanda eius adeptione, uti ne constat ex illis verbis, in quibus t

tam vim faciunt interpraetes eam tenti-flcatione publicarum personaru accipiat O animaduertit Dec. hic,quod etiamsenserunt Angelus , Salicetus, O refert Mantica in I. lectura hic num. 7 2. nona autem valet' argumentum a requisitis

ad aliquid obtinendum ad requisita ad

illud, quod obtentum est probandua , cum toto genere differant,& ex diuersis non inseratur, ait Papinianus F.de minoribus cum ut tribus. Hinc quamuis

arrogatio non possit fieri, nisi auctoritate principis,in adoptio imperio agistratus,vι in1. adoptio InH.de adopt.I. a. in . d. arrogatione C. eodem, neque tamen princeps, neque magistratus pro arrogatione, vel adoptione probanda erunt examinandi, sed sui sciunt testes, qui interfuerint, dum principis rescriapto, vel imperio Magistratus haec fierent oportune hoc deponentes, hel publicum documentum, quo arrogationem, vel

adoptionem his interuenietibus factam fuisse contineatur.' Item quamuis testamentum non possit nuncupari, nisi coram septem cstibus S. . Infi de teH. ordin. ad probadum tamen illud factum esse duo stafficium Bart. GD in l. a. de bonor Us ecundum tabulas Cra--It.conf6 .num. .ct 6. Ita ergo si duo testes dicant se vidisse quem a nuncio in possessionem immitti illis seruatis , quae in immissione sunt necessaria,nihil videtur prohibere,quin dictam 1 missionem oportune probent. Quarto, quia hanc opinionem tenuit Decius hic num. I 8.Rehυβι prax.beneflib. I. ritui de missione in possessionen

His non obstantibus contrariam sententiam amplectuntur communiter i

33쪽

terprcetes, i nempe talem immissionem publicis documentis in scriptis redactis

probandam esse, non vero per testes, sta

num. 72 probat Mem,ch in rem. q. de I adipis num. I 8.1 hac ratione, tua . . missio existis coi stare debet, acta vero

ius suam primani essimilam scripturam requirunt, Bin iis in. cum pem C. de reclud. O in I siligam triuin M. C. de appeliat ex quibus sequitur missi nem non sine publica scriptura probari posse. Quω autem missio re actis constare debeat ex eo probatur,quia est actus I diciarius,non enim sine decreto Iudicis fieri potest, ut in tex appellatione enim

actorum Iudiciariorum ventutquaecumque sine decreto Iudicis fieri nequeunt. acti, actum aute iudiciarium sine a

Iudicii consistere replignantiam contunet, unde si de immissione in aetis non appareat, neque Rinet aeta ammiisai,

profecto inuniisionem non esse scian talem mmodo,quo de Monstabit,se , quitur ergo,ut cessante actoriam script ra constet immissionem legitimesnon es se factam,ad eam igitur probandam acta

erunt necessaria.

s Ad primum respondetur, squamin

eadem sit virtus testium, quae scriptum, nihilominus in illis, in quibus scriptura pro substantia est necessaria,non suifice re testes,nisi etiam deponant scripturam esse confectam , quando autem hoc de--uiit i scriptura non nare que

constet aliquo modo anilia n,non carent falsitatis suspicione, cum asseratiulud,qilod si verum esset, faciIlime appareret,in nihilominus non apparet, unde

aut acta publica, in quibus munissionis fit mentio, sunt exhibenda, aut proba dumilla d perditi, ruit irim multspecti, ex his sequitur supradictam comin 7 munem sententiam limitari,' si constet Dipturam actorum esse ominissam uncenim illius tenor testibiis probari pote

Memoch aerem. . num ri8.ΜUcard.de probat. d. onelus Io 62 ntim. 3. Et hoc cassi animaduertendum id, quod docet 8 Masinia. d. conclus Io 6 a. num. ad

hoc ritestes probent, tria es, illis esse deponenda,nemre immissionem factam esse, de ea icripturam fuisse consectam,

S dietam scripturam ammissam fuisse ν, faciunt tradita e Tart. 1 ι. tenrum C. de te libus, is tract.deten. col. 2. vers

dixit resilis. Ad secundum respondetur non tene re argumentum a probatione possessi ni dediteta in facto esse ad probationem possessionis,dum est in fieri ex I.nOstrae benefitio Prima enim non conside Wratur ut actus Iudicialis; ideo acta non sunt necessaria,merito blis testibus probatur. Secunda est actiis Itidi si allis, in quo acta sunt necessaria, ideo sine actis

non probatur . .

Ad tertium respondetur quinima gibus cautum esse, ut in imo testibus probari nequeat. Primo enim hoc sau,s tum regula uniuersiali.' ut adius Iudiciaris testibus non probentur. Angel Aret. consa. num33 maxilne quando de illis

silet , aut debet fieri suirtura, nidem An χα d. num 3 3. unde sentensa non, probatur per testes, nisi probetur eius 1cripturam fuisse deperditam Alexand. cons. 9 in causa appellat num. 3. verbo quinimoper testes lib. 7. ubi Apori in verbo deperditam dat e dic ordori , idem Aie vis cons. II. Viso,acponderato num. 7. ubi nec obfiat lib. . Tis queil.de retra camentis a glis7in m S. cf. - fecitdocautum tam nostrotcum enim eo caueatur, ut obtineatii minus

si testificatione publiearum petista

34쪽

Quaest. I.

rum, cauetur, ut obtineatur Iudicialiter mcdiantibus publicis actis, S per consequens, ut d. actis sit probanda. Non obstat non valere argumentum 'a requisiuis actus dum est in heri, ad requii ita ad actus probationem, nata qua-uisia non requirantur ad probandum aestum, quae ad inducendum, non tamen probatur actus etficax, nisi probentur in eo inducendo ea intercessisse, quae tunc erant necessaria,dum fieret,ia inc fit, ut sit velimus testibus probare immissionem, debemus etiam probare aeta est,consecta, ut supra, si autem dicat testis consecta, non appareant, neque constet e L6 se deperdita,t testis non est fide dignus, tamquam deponens quid inuerisimile, cum sit inuerisimile acta fuisse consecta,

non tamen apparere, neque fuisse deperdita.

Vnde quamuis ad probandam arrogationem no sit examinandus princeps, 61 t debet tamen testis deponere eius rescripto arrogationem faeta rescriptuam missum, alioquin non probabit atro 63 gationem.' Et quamuis duo testes probent testamentum esse confectum, non probant tenorem ei ficacem , aut voluntatem defuncti oportunam,ita ut seruanda sit, ad id enitia septem testes sunt neces arij. Crauett.cons. 6 . num. . Iese

quemadmodum non potest testari eff-caciter quispiam, nisi coram septem testibus suam volutatem proferat loquor

de nuncupatiuo testamento ita non potest apparere eum ita restatum n si septem testes deponant de prolatione dud .

voluntati S.

buis opinioni praeualere aliorum sententiam communiter receptam, rati nes supraponderatas, esse intelligendas, quando acta fuerint deperdita, ut supra. Haec conchisio sic firmata nonnullas patitur limitationes, qua omitu ne reser Masaia. d. concus Io 62.fere per uiam, ad quem remitto te norem, ne

plus aequo extra propositam materiata vagari videar.

SVM MARIUM

Articuli Quarti. Angusta intra quas apud veteres ex diacto . Adriam esse obtinenda immissio.

ARTICULUS IREuaees essent temporis Angustiae,intra

quas apud meteres ex edicto

D. Adriam erat ps pio

impetranda.

INquit deinde in sequentibusIustini

nus, nullis anguses temporum huiusmodi missione coarctanda, o e. Et paulo inserius, με enim pos annale tempus, si maioris aui euaericula aliquis fuerit usus, Oe nullum ei obHaculum objciatur. Quaeritur quaenam essent haeremporis angustiae, quibus missio ante Iustiniani constitutionem coarctabatur ξωquod temporis obstaculum olim immissionem petenti obiiceretur.

Glossa in verbo nullis declarat angustias, de quibus textus loquitur fuisse antiquas, solitas scilicet anni, quod nocedat scripto secundum edictum; Sit in verbo siue enim , inquit Iustinianum in illis verbis exponere, quod supra dixerat, ex quibus elicimus angustias praediactas fuiste, ut intra annum peteretur immissio,quod si post annum immissionem petebat haeres, tenaporis decursi obstaculum ei obijciebatur, non equidem s litas appellat, quasi apud vetere nor , tum in materia immissionis, verum in

alijs quoque praescriptio annalis esset,in

rebus namque ibi praescriptiones non erant annales, sed biennio terminaban tur, ut in princip. Inst.de sucap. intellia gendus est ergo solitas stricte in hac immissionis materia tantummodo ierinde ac se ipsum declarat in sequentibus, ibi nocebaiscripto secundum ericium ,

35쪽

i De Acquirenda possessione

ni, de quo intuebatur edictum, J- -- ,--irum, vel rium annorum, stricte ad materiam immissionis. Eadem vel decem,vel viginti,vel traginta. sententiam equitur Dorieu.hicnum Do 7 Tempus trium annorum quando secur dum inquit, verisimile est enim, S cdi taιemprafiet.

odo cautum seis ne post annum admi M. --mm quando se teretur haeres scriptiis od possessionem atempraesur. rerum haereditariarum, nili vicesimam 3 Tempus viginti annin quodUτω

partem fisci soluisset, hoc autem ex eo talem prae iet. videtur secundum Donellum probari, et Temptu riginta annorum quando secu- quia ultinianus annale tempus in vers. ritatem Wanet. pen.l. 3.hic commemorat, menim sta 77 Tempus quadrantata --ω πιν, tuat, ut etiam post annum ponit haeres quandosecuritatem prora. immissionem petere,d hoc ad correctio et Petitio haereditatu suum iis trigis nem iuris antiqui, quo temporis angu anno timsopitur. sti)shqc immissio coarctabatur,sequitur, ' Actiones perpetua non tolluntur minoriri de iure antiquo intra amium, non satis triginta πιυν-- . . st petenda esset, Gnidem sententiani o Petiliis haeredietatis non competit c ura re uitur uiscius hie in a colum in V. videntem particulari titulo. apud me tom. 3. in Append. eolum. a. in I Petitio haereditatis titulo Angulari dato M. ibi videamus quid distet edictum , potensopiri patio trium, decem, o quod aperte a Paulo definitum testatur viginti annorum. lib. 3.senuntiatimur.3 aure de te uevis propria etiam dicitur, qua μris angustiis actorice ,au viginti annorum. 8 3 Adiectum non potes essesinesubiecto.sVM MARIUM I νψcribens spatio triginta , vel quadra Articuli Quarti ginta annorum I tempore completo, posse se emo isserit, quae adverum et mmi, di possessori rei is eu dominium perueneris, nusiam adii ritatem super dominis, fiat ἡ-- nem l bet ad eamrreveriandam. re Accursei decem , velum mimian 8 Tomino cincinnque ei Da vendicatis

norum competit.

66 Ressoti patio decem annorum interpν- 8 6 Itis 'rmum nihil aliud quam dominium sentes,vigintivero inter absentes prae 8 ι suevione directum Mininium acquin

Icribuntur ritur.

ε Tempus praestans senissimam securita 8 Alienistisadiuersiatem in ponat. rem po effori in rebus mobilibus Hilrιum annorum. ARTICULUS V. 68 fucapione acquiritur domorum dire

in quibus tali praescriptioni es octis iis omηem excutaere et Praescriptione longi mi temporis nona intrauionem. quiritu' nec directumnecvtuerimnnium. Aulo inferius haec protulit Iustinia Praeseripit lavissimitemporis reddi of nus, At sitantum temporis effluxe- Iessorem ab omni actionesecurum . it,quodposit, vel possessori plenissimam

36쪽

ipsi, qui missus en omnem intentione excludere, vult Iustinianus scriptum hae redem, ostendentem testamennim non abolitum, c. immitti in possessionein re ruin hqreditariarum,nisi tantivistenseporis effluxerit,&c. Quaeritur, quodnam sit hoc tempus, quod huiusmodi securitatem super do- miniorestare potest, de intentionen excludere eius,qui invitis est,& per consequens, quanto temporis spatio hoc

beneficium impediatur.

63 Hoc t de praescrip tione decem, vel tiginuamiorum intesterit Aecursius, o patet,si coniungantur, quae ab eo iniis, ta sunt super verbo dominio, siperve ibo excludere, primo enim loco i quit, scilicet in usucapione, quasi dicat, securitatem super dominio praestariis capione , in verbo ver,excludere , i , quit,ergo potest excludi petitor decem, vel viginti annis, unde hoc tempus usu capionis, quod possessbri praestat domini,securitatem, di haeredem agent m

excludit, uatem Accursitest decem,

verviginti annorum .

Suadetur haec Accursij sententia ex ε communi Iuris Ciuilis dispositione, trires seli spatio decem annorum inter praesentes a viginti inter absentes praestru bantur, impra--.D--ι δε ομm -- c. d. vG yione transformanda, cum praescribere nihil aliud sit,quam domini, securitatem consequi, ita ut cuiuslibet agentis inten exes

datur, di auribus, cum missio, ara petatur in corpori haereditaris,quae vrplurimum sint stabilia, noestnii iii,

si exceptio decem, vel viginti annorum possidenti praestet dominis securitatem, de per consequens intentionem excludatrius,qui petit inimissionem Non est tamen excludenda ,suc

pio trium annorum,quamuis eius non meminerit Accursius, quae in rebus m bilibus locum habet, iis dirinc. Inst. Musucapionibus,ea namque non minorem minat securitatem, quis uerium decem, vel viginti annorum quinius ni hoc mori sciatentia, it enitio

rem, cum per secapionem secapiens acquirat dominium directum, per prae

scriptionem vero decem, vel viginti an noriun, sol ummodo domnium risi . quamuis multi quoque per praescripti

nem directum dominium acquiri malu rint, cuius rei disputationem non agre

nisulantialis nulliun habuit naen nem Accursius, cum minoris sit ponderis, utpote quae locum habet tantummodo in rebus in bilibus, quae comparatae ad res immobiles longe lauiores sunt, vel quia pro certo habuit de tali usucapione, minem dubitare posse, si enim praescriptio, quae, secundum multinim sententiam debilior est, excludit intentantem legis nostrae beneficium , quanto magis hoc praestabit usucapio & de hac usuc

idone secundum in loquitur tex.in im: verbis Aue enimex ina pane)diu nullais in sequenti articulo. 6 Minus excluditurepraescriptio triginta annonam, quamuis neque de ea meminerit Accursius, hanc enim quoque contineti ineisdem vobis. e-m ex mapane sentiuntinterprietes, latio 7 ea est,' quia licet praescriptione longis.

simi temporis non acquiratur vere d minium, neque directum, neque utile,

7 ut in sequenti articulo freddit tamen possessistem ab omnia ne securim,de

avntis intentionem excludit, cum per petuam pariat exceptionem toto tittit de praescrip. trigiaria, eiqua agima an

norum.

Ex his erou ut rem ad compenditati et redigam,co igitur: tempus,quod seciseritatem possestbri praestare potest, intentionem excludere eius, qui petit immissionem, in quadruplici esse discrimine constitutum,quod etiam satis diserte enarrat e mc . Io. est enim is vel trium annorum,vel decem, vel vigin-

37쪽

a De nequirer

sis post mortem deiuncti rem haereditari is mobilem ceperit possidere, eamq; omnio iusto titulo, lona fide inter

cedente, ac reliquis in usucapione, cessarijs concurrentibus,detinuerit, tu in terminos L unica supra de fuco. Mira redem excludere voluit Ban. εω

curam bis mWinci colum apud meram. 3-ane colum. 3. vero si dicta possessione cd tenta post mortem destita ti,haerede ρος- sente, rem soli dicto titulo, hona fide, ac reliquis requisitis conmurrentibus,de

quibus supra, detinuerit, iuxta tradita is 'Arip. Inuic de fue p. in conua a d. s. p. transform ct in L sim

7 Viginti fautem amionii si victa pos

*ssione rerum immotalium post mortem defuncti obtenta, haerede absente, sp tio viginti annorum detinue iitdd. Iuria Mu, de hac quoque sentiunt praefati auctores μα sinit ias. 6 Demumttriginis,si qualis qualis pos

sessor, quamuis titulo, lona fide carens,adepta possessione post mortem desiuicti spatio triginta annorum rem hae ditariamdetinuerit, ni ciu e insta δερ - .rriginta annom d. hac quo

sentit Baνι.Menum. 6. Dec. nu. I. Gozad. conf8 Doness. d. num L . Cuiae. D litato. Ommitto praescriptione qua draginta annorum tanquam minus necessariaminam cum triginta susciatui mini dubitandum est, quin talis pra scriptio quadraginta' redem excludat,

ut ex traditis a Menoch. d. rem. q. num. γ78 ad reg. Ausb.multo magis c. de in

crinain. Eccles oe Menoch. d. num. 718. o sese Aduersiis enarrataillud opponi posse videtur, tempus, de quo tex solum esse uuinta annorum, quω binus did ducitur argumento de tali tempore hiaruitur Imperatoriquo non esum missi Ad etiam principalis causa dicatur si

pila, ut colligitur ex postremis verbis tex ibi manifeHismum non solum missonem, ed ipsam principalem causam effrispuam, at principalis causa est πω aio haereditatis, ut intermarimi Aoum Auibusvreverbo 'iseipalem, T Or

78 intelligiιur petitio hae editatis,' quae si tum spatio triginta annorum sopirii ' est, est enim actio perpetua . haeredit ii upra de per haered Li.insea in quibus 7 causis cesset. t tales autem actiones spatio triginta anno riim tolluntur, non mianori,in intrinc0. In H-mvn.ct en pari action videtiirogodicendum nismissionem spatio tantum triginta ann rum impediri, unde a supra traditis videtur dissentire Cularius loco citato, dum haec verba protulit. Ergo haeressoria

decem,vel viginti πιν-rum, sed prascriptione triginta anno mised facile huic

argumento Occurritur, animaduerten

dum enim vere spatio triginta annonam 8 petitionem haeredioris praescribi, te a

tamen non competere contra eos, qui iusto titulo singulari possident Iared talis in si ivra de petit. bared Toness. hi ub num. I4.verbo submouetur, sede cessante usucapione trium annorum,3 sine titulum singularema equinum, ut ginta anni sunt necessarij, ut petitio hae 8 reditatis dicatur sopita, at his datis, quia titulum singulare lipponimus sphtio trium, decem , vel viginti annorum, rectE petitio vereditatis entsepita, fisciunt ad hanc blutionem, quo egregie

traduntur a Doneti hie sub num. et .verbo sine usucapione, hinc siti iacitis quamuis

dixisset scriptum haeredem non excludi praescriptione decem, vel viginti ann xum amen paulo post inquit,viticapi

38쪽

vult haeres appellere, dominium acqui- fuerit, haeredem excivili, ubi usucapi neni appellar, Horimn , non Blum triε-nalem rerum mobilium , sed etiam eam, qua clauditur spatio decem, vel viginti 8a annorum, suam recte usucapionem appellat Iustinianus in prinrip. Infiitide uesionibus unde ne sibi ipsi Cilia' cuis coeatrarius sit, quando supra dixit, sim scriptione longi temporis decem,vel viginti annorum haeredem non excludi, intellexit , si sene possesta non titulo particulari, sed uniuersali, pura prohini ede , aut pro possessese, spatio des a

norim, non res singulares, sed uniuersiim patrimonium possederit, tali enim casu verum est haeredem non excludi, cum de tali possessione, titulo uniuersali colorata, no singulam milutum fuisse colligiturex aduersarius, de qua supra, dum inquit haredem inueopione excludi,fl rei haereditaria sintellige unius aut quarundam lintellige non omnium)pos sessor dominium acquisierit, utitur enim

qua filerat supra loquutus, quando prae-Hriptionem non excludere hqredemtas. seruic haec forte verbositus, quam Opus esset, attuli, non fiustra tamen, ne sorte tirones sub obscura auctoritate Culari, moti, aut in erroneam irent sententiam, aut Culacium, virum occulatissimum , sibi ipsi in eodem loco contrariarisuspiri.

Videtur secundo erroneum illud, ut praescriptione triginta, vel quadraginta annorum impediatur l.nostrae beneficiu, Eo enim solum temporis spatio impeditur, quo possetari super dominio plenis. sima pr statur securitas,ut in tex. ibi

triginta, vel quadraginta annoriim nulla possestari super dominio praestatur securitas,quia ubi nullum prqstatur dominium,nulla etiam dominii potest praest 83 ii securitas,t cum adiectum non possit

j ωνι pectum vvst dicta autem pra scriptione nullum dominium praestatur I. ius exceptimin vers. quodsi quirIupra depraescript triginta am orara . Dec. hie num. i. t hinc fit, ut, quamuisquis spatio triginta, vel quadraginta annorum res possederit sine titulo tamen,

si sine eiusdem possessio ad silvum d minium peruenerit, ipse, qui praescripsit

non habet aerionem contra Dominum , ut notatur indos quis emptionis in princia pio seciadum σινγιonem Ioannis approbatam. depraescripι.ιrisinta,vel quadraginta πιν ηον-. Fruinciscus curta-

num. 33. quod si dominium obtinuisset,

recte eam vendicaret,icum cuicumque Domino competat rei suae vendicatio LI. o toto tu. Τderei vend. g. omnium

Inn de action. Neque hic Decium ferosi num a vers sed tamen facilis r Onso, afferentem,quamuis non acquia ratur dominium, securitatem tamen super dominio acquiri, non selum enim repugnat, quia securitas fi rinitatem Iuris importat, i firmum autem Ius nihil aliud est,quam dominium, irem cur. Iun. hic num. 3 a. per ex in unica ibi firmo Iure C. de Uticap. verum etiam , quia loquitur Iustinianus,non de simplici securitate, sed securitate super domi

nio,quati sine dominio essistere, est si-iὰ monstri simila, ut supra, neque dicat Decius de dominio alieno id intelligendum, lustinianumque data opera dixisse securitatem super dominio, non dominium, quasi aliud sit habere dominium, aliud habere securitatem super domi'nio,ita enim contra omnium sententiam excluderet Ius quaesituisse capione tria annorum,in quo possidens sane non habet securitatem super dominio alieno,

sed super proprio, t cum peream dissctum dominium,4 plenum acquiri sei,

tiat ipsemet Decinum. I.sitque comitiinnis aliorum sententia. Solutio tamen facilis est, animadue tendum enim l. nostrae beneficium non

silum impexi eotemporis spatio, quo possesses superdominio plenissima prae uarosmi , -- etiam eo, quo a nubDiuitia ' Corale

39쪽

i De Acquirenda Possessione.

intentio excluditiar, viciareo rex col ro Vsuopior i amo umsin eoedi lotur, in quo , tamqtiam duo diuersa te praescribenιν ea atur. impedientia legis nostra beneficiunia, Io in capio trium anatiarum mer moratur duo ponuntur, vel,ut te oris spa bilis appellatur.

t plantisima securitas superdomini ros Dominia remis/1-essem θυοθι inoetur, vel, ut agentis intentio exesu blicae inirem. 88 datur, ut colligitur tex alternatiuisus, of ucapionis trium annorum q- πιquae diuersitatem praeseserunt meminerint. Quamobrem , cum praescriptione tri Io8 Praescrσιιo triginta, eiquadragine pinta, vel quadraginta annorum omnis annorum quomodo posv describi.

rueredis intentio excludatur, quamuis io Praescriptionis i ginta, vel arietim nulla praestetur dominii securitas, recti tammorum descriptio decuratur. sentiunt DD. ad mentem Iustiniani, per Iro Procriptio uiginta, velquadraginta eam legis nostrae beneficium impediti annorum auriatur tatim a parte eias, aduersus quem prascribitur. SUMMA RIVM et Procrinio triginta, velquadrarint ArticuliSexti. ---- - odi a anellulum. 89 emporis polixitas, de quo intextu, Ira Procriptionistrigia riveiquadraginta quid sit annorum,qua leges meminerint. 9 Posessione longa trium,veliseem,vel vi IIxPra riptio derem annorumquomodod ginti annorum rei puris dominium scribi possit. acquiris I Pra Wiptionis erem inmorum de Asi eis statueti tumoristriginis, aut isdeclaratur. quadraginta annorum perpetua exce III Procriptio decem annorsica aturpar pii ad rei posse nem Uod emtam sim a parieρWaescribenti artim , arquiritu . te eius,aduersus quem praescribitur. 9 Temporis proxilitatem ab una,vel utra II 6 Praescriptio decem annorum 'pellaturque parie - 'ere,qui fit parsimodi alaris V --ihi.

quando causetur dem requiris. V Praescriptio quando causetu olum a par II 8 Praescriptionis dece' an re quae t te eius,aduersus quempraeseribitur ges meminerint .s Procriptio quando .parte viri quedi I I9 Praescriptio viginti annorum quomodo catu procedere positisse in . 96 en risprolixitatem ab na,vel utra Iro praescriptism/-nii asnorum es sequeparte occurrere quid i securi ptio declaratur. Zuccardum. Ia Prascriptio viginti anari rum abutraques Zuccardi opinio refutatur parte causatur. 98 Domini duo eiusdem rei non dantur is x et a Praescriptionis viginti an mu qua te germeminerint.

ι causantur, eas,quae ab utroque sit temporisprolixitate ab una, Io Praescriptiones, qua causamurexparte me miraqueparte occurrere. pr. Hentii, ainteonirapraesenten

procedunt, aut contra absinum Andem inquit Iustinianus sire xo uicavi pia istriumvirax rumper a enim ve ex una pane, et ex

40쪽

miraque latera tem spria talum νωι, manifeHisimum isnonsutam mis' sonem suo ipsam principalem causam esse sopitam.Qu ritur quid sit vel ex una

parte tantum, vel ex utraque, temporis Wolixitatem occurrere.

Pro responsione ad huiusmodi quar, si rin ordinatriae distincte proced

tur, prius videndum, quid sit temporis prolixitas, de qua in textu, deinde quid sit eam ab una, vel utraque parte Occurrere Tertio, quae sint eae prolixitates, quae ab una tantum parte occurrunt, quae eae,quae ab utraque. Temporis igitura prolixitas, de qua loquiturIustinianus,nihil aliud est,quam ea, quae vel plenissimam securitatem super minio praestat, vel saltem agentis intentionem excludit, hoc colligitur ex superioribus verbis Iustiniani, ibi nisi tantism temporis e luxerit, quod possis, vel possessori punissima ecuνιtatemfu- per domini assere, vel ipsi pis missui m nnem lauem, vivem extatae resecium enim in sequentibus rationem huius limit

tionis afferens quare nimirum temporis

Obstacii luin obi; ci possit, quando tantum temporis effluxerit, quod praestet dominu securitatem, hanc affert, quia siue ex una parte, siue ex utraque tenisporis prolixitas effluxerit, non solita missio, sed ripla principalis causia est pira, cum enim de ea temporis prolixitate in reddenda ratione loquatur,de qua

in dicto sermonem habuerat, resequens est, ut de ea loquatur, qua vel possesseriplenissima super dominio securitas ac-qhitritur, vel agenti Sintentio excluditur, non immerito igitur de eo temporis p

tio id DD. intelligunt, quo res long possessione usucapiuntur,vel praescribuntur utor nunc his verbis,tamquam in nimicis vel quo longissima pollellione ias praescribuntur, flonga enim postellione longam appello se undum lubiectam materiam trium, decem, vel viginti annorum, de quibus supra, dominium rei possest, acquiritur, vi in princip. Insitiae sucopion l. traditionibus C. de pact.

iratu . unde verificantur illa movem. ba, quod possit vel pestestari plenissima

securitatem se per dominio praestare , 9 t longissinia vero possessione non domi-

alium quidem ed perpetua exceptio, ad res possesse retentionem defendendam, acquiritur, Unde verificantur sequentia vero vel ipsi, qui missus est omnem imtentionem excludere,conserunt ad ea dem expositionem sequentia verba tex.

ibi non/νιὼm missionem,sed etiam principalem causam esse pilam principans enim causa nihil aliud est,hoc loci,ouiunipla haereditatis petitio, de qua in lupe .riori articulo,hanc supradictis sucapi nibus, iraescriptionibus sopiri supra Juoque raditum, ita ut certo certius site his inicapionibus, de praescriptionibbus tex. esse intelligendum. Vidimus quid sit temporis prolixitas

de qua in tex nunc videamus, quid sit eam ab una, vel ab utraque parte occur-9 xere t hoc secundum DD. nihil aliud est,qui praescriptionem ab una talum, vel ab utraque parte causiri, idest, vel .

a parte tantum praescribentis, aut eius, aduersus quem praescribitur, vel non - .lum a parte praescribentis, aut eius, ad-

AL Dicit u semcriptio a parte soliusprqscribentis causari,quando a solo prς- scribentis facto prouenit, no etiam eius, aduersus quem pssscribitur,nempe a s la illius possessione, non vero neglige

tia alterius ditem stilo eius fauore ' o

etiam odio alterius. ς Dicitur' autem causari solum a par te eius, aduersus quem praescribitur, si obsbiam eius negligentiam,non vero factum possidentis, silum in eius odium, non etiam in fluorem praescribentis pro-ρ ueniat,' dicitur tandem ab utraque para te procedere quando fio solum a laeto, di pollillione prescribentis proficiscitur, in illius fauorem, verum etiam ne ibsentia alteri δε in eius odium,quasi in ' nini genuae rinimaduersionem, haee ex . dictis Barioli hic num. i. die*D-

96 ter num. I. colliguntur ab hac tamen ' communi intelPraetatione videtur Icce .

SEARCH

MENU NAVIGATION