장음표시 사용
131쪽
de urbis conditione dicendum, quae tunc penitus commota et in hostilem potest tem redacta , recentibus necdum satiatisfactiosorum cupiditatibus misero distrahoebatur λ Hisce temporibus et hominibus invictam animi aequabilitatem opposuit
Calusius, quippe qui nihil mirari, et publicas perinde ac privatas necessitudines serre moderate, Sapientis QSse arbitrabatur. Id ei suadebant et veteris philosophiae do-Cumenta , et ipSa natura, quae Attici lenitati quam Phocionis contumaciae Propior, multa aetati, plura hominibus ignoscebat. Si qui vero communes vices dolentius deplorarent, eos ad sortitudinem hortabatur, hanc maximo urbanam virtutem appellans , quod multo saepius intra moenia cum improbis civibus, quam in acie cum hostibus sit dimicandum. In eo autem Plerosque salii , quod pacato rerum Statu
132쪽
. in summa tranquillitate perpetuo Se Usuros putant; nullam enim rempublicam tam firmiter esse Constitutam, ubi turbae aliquando non exsistant. Esse nimirum in qualibet civitate intestinum quoddam bellum inter leges et agrestiorem hominis im, quae si e certamine superior discedat, omnia turbate fieri, ac sursum deorsum Versari ne osse sit. Physicnm Homontorum conciliationem discordem concordiam imgeniose poetas dixisse ; quid ui, aiebat, id liceat ad civiles societates transferre , quae in speciem compositae, tam repu
gnantibus principiis aguntur Z Quid igitur,
PTOSequebatur, minus constanti et crudito viro dignum , quam PraeSentia muliebriter queri, praeterita ut inculpata laudare Θ An non, si tempora inter Se Com- Parentur, adVersa necessitatem, Secunda et prospera quasi interspirationem vidc-
133쪽
ri Z Quae gens, qui populus suis flagitiis
et incommodis caruit Θ Vbi non proscriptiones , non caedes, non optimorum civium exsilia, non pessimorum dominatus occurrunt Z Quae si nonnulli,vel aequalibus subirati, Vel temporum calamitatibus commoti , animo reputarent, barbaricas aetates excultioribus, uti faciunt, haud pra Ponerent. Indocto id sanes; indoctius quum disciplinas voluti exitiosas damnant, quasi remotis bonis artibus, reditus ad pristinam simplicitatem Sit , nec potius metuendum , ne degeneres iam mores in gladiatoriam seritatem evadant. An mitiores
qui rudes incultique Θ At non ita sentiebant veteres, qui in gigantum clade et Deorum victoria , hinc coecos immanitatis impetus, hinc consilii vim adumbrare
Voluerunt; quum autem eundem Herculem et monstrorum domitorem, et Mu-
134쪽
sarum Comitem ac ducem sacerent, quid virtus et ingeniorum cultus ad reprimendam serocitatem coniunctim possent, Pulchre docuerunt. Cuius rei testimonio sunt serrea Italorum secula, vel serreis proxima , quae isti laudare non desinunt. Quae namque odiis et seditionibus suerunt in .sestiora , quum homines in urbibus ut in hostico degerent, quum sinitimi sibi mutuo insidiarentur, quum proditiones proditionibus, periuria periuriis rependerentur Θ Tunc veneficarum artes in conviviis
adhibitae , et pollutis hospitiis , violata
templorum religione, Etruria et Insubria suas Mycenas et Thebas habuere, quae ninuam Iaco mosis poematis materiam praeberent. Quid vero externi militis, quem toties vecordia partium ad praedam VO-cavit, immodestiam ot e dolitatoria commemorem , quid cruenta Neapolitanorum
135쪽
regum dissidia , quid Borgianas caedes,
quibus Picenum et Umbria Sanguine redundarunt 8 Nec melior erat pacis quam belli conditio , rarescente sub tyrannis multitudine, intercepto terrestri commeatu , obsesso a Praedonibus mari, cum nulla esset desertorum agrorum fertilitas, nulla
itinerum securitas. Et adeo noStrarum rerum nos taedet, ut tam luctuosam noctem
quam praesentia malimus 3 Atqui maximum , quo illi caruerunt, solatium nobis superest in ipso humanae rationis incremento. Vt enim dies tenebras disiicit, sic doctrinarum lux salsas opiniones eVertit, quibus sublatis, fieri non potest, quin Permulta, quae dolemus, in melius corrigantur. Huiusmodi verbis amicos consolabatur Calusius ; ipse vero qui temporibus Pareret, non inserviret, neque insensuS neque assentator, suam dignitatem
136쪽
et gratiam sine ulla ossensione retinuit. Ita factum est, ut in SummiS neceSSit tibus suis prodesset, deservescente autem
rerum aeStu, perutilem operam una cum
Prospero Balbo, viro amplissimo Suique studiosissimo , litoris navaret. Fuit haec duorum virorum coniunctio Subalpinis perutilis, cum alter, qui nutricndis clegantioribus studiis sorte quadam natus vidcbatur, publice doceret; alter integritate vitae et gestis honoribus clarus, Athenaeo PraeeSset. Tunc Balbi gravitas inprimis enituit; quo enim tempore Omnesse e proiecta adulatione Vetera ct dom stica contemnebant, gallica unice probabant, ipse contra patria instituta laudando verecundiam Gallis imposuit, ne in si rente nuper regione dctcriora sacere viderentur. Crebrae tunc erant doctissimorum virorum o Lutetia in Italiam itiones
137쪽
reditionesque, ex quibuS CuVierius, quem Balbus Florentiam comitatus est; terno etiam adventu Napoleo iam imperii compos , urbem invisit, qui Calusio una cum intimis et familiarissimis ad coenam Vocato , sic ipsius doctrina captus sertur,
ut cum omni honore afficeret. Hisce opportunitatibus praeclare uterque utebatur ad promovenda et Ornanda suorum ci-
tum ingenia; ex quo acerbius videri debuit , quod Postmodum, restituto iam regno, uterque ViVus ab Athenaeo abesset. Calusium ne in iis sedibus desiderari, quastandiu honcstavcrati quibus vel exstinctus insigne decus esset allaturus i Sed ipsa Calusii aequitas compluribus invisa esse potuit, qui honesta secuti, nimia tamen et plus quam recta vellent. Quam aequitalcm ab iis sibi obiectam dolebat Calusius, quibus saluti suisset. Sed id semel
138쪽
et in sinu amicorum conqueStuS est; si quam enim aegritudinem inde contraxerat , explicata mox fronte se penitus exanimo abstersisse aperte ostendit. Hanc nubeculam paucorum acerbitas
Calusii senectuti offudit, cuius rcliquam vitam intuens ipse cogitatione , beatissimam audeo dicere. Et primo quidcm haud parum ad felicitatem id arbitror pom tinuisse, quod literas pure et sine ambiti
ne excoleret, nec tam gloriam, quae sui nimis appetentes nonnunquam deserit,
sed Veritatem, quod in primis decet, ab
eisdem quaesierit. Sapientem animum CD-mitabatur praeterea moderatio ab omni contentione aliena, et benevolentia in suos. Qui enim tanta erat in fratrem obServantia , ut eius causa nullum laborem aut molestiam sibi delagi cndam censeret, adeo
facilis et iucundus propinquis suit , ut
139쪽
in domo illustribus familiaritatibus et hospitibus affluenti, ipsius sermo ab omniabus expeteretur. Praeclara Vero Sunt quae narrant de Carola fratris nepte, quam primos literarum ductus et expreSSam PT nunciationem docuit, omnique postea Venustiore cultu peramanter erudivit. Inerat in eius moribus nescio quid comptum, et puellaris supra aetatem graVitas, qua maxime delectabatur Calusius , eamque sibi superstitem sore sperabat. Sed heul Filiberto Costae Trinitatis in nobilissimam
familiam nupta , cum certos iam deso malosque ingenii fructus Ostenderet, primo elanguit, mox viro et tribus liberis,MOS enixa fuerat, erepta est. Huic domi successit Euphrasia Solaria , Caroli Masinii uxor, matrona lectissima, ob egregias animi dotes Calusio sic probata, ut ne- Sciam, utrum ipsa plus voluptatis ceperit
140쪽
ex magni patrui sapientia, an patruus ex ipsius consuetudine. In propinquorum sese me loco amicos habuit, quorum studiis gratiorem senectutem essecit. Sed in satis longo vitae cursu alii alios exceperant, et in vetustioribus quidem ntimorabat Hieronymum Rosascum, Paulum Paclaudium, Gerdilitiin, quocum similitudo quaedam disciplinarum intercesserat, et Georgium Adlerum Danum, Cuphicorum numorum disertissimum interpretem , cui Coptica rudimenta graeco epigrammato dodicavit; horum aetati suppares fuerant Alserius et Augustinus Tana , qui iuvenis decessit, eisdemque successerunt Napionus, Balbus et Alexander Fallettius Barolius, excultae urbanitatis vir, a quo sacpissime invisebatur. Cum autem Salutios devinctos necessitudine haberet, ex his praesertim Caesarem equitem dilexit, virum amplis-