장음표시 사용
381쪽
H6o Tractatus III. maestio Carrieci. . circa medium caussa ne-ritoria participat idem seipso prius di posterius,&c. Dico II. Non potest homomereri de condignorentissione peccati mortalis. Ratio est. Quia r mi isto I cccati mortalis, est estectus formalis prina gratiae tu stificantis. Sed non potest homo mcr. ride condigno primam gratiam iustificantem Elgo nec rem id oncm peccati mortalis. n- Irmatur. Homo, priusquam intelligatur illi remissum esse e catum , non potest concipi, ut sufficiens principium meriti de condigno quia nondunt concipitur, ut persona vere sancta,&iustificata. Erg meritum de condigno supponit remi istonem peccati mortalis ac proinde homo mereri cam de condigno non potessi Di Co. III. Non potest homo mereri de condigno remis sionein poenς aeterias debitae peccato mortali potest tamen mereri remissionem poenae temporalis, quae remanet illinissa culpa. 'rrena pars communis est Doctoium, Scolligitur e COncit. Trident scit . . cap. q. ubi docet , poenam aeternam simul cum c i iis renaitti a DEO
diu reus est poen aeterne , est in peccato mortali. Sed existens 4n peccato mortali, quidquam meieri de cErgb. Itera parsi iam Concili Tric
constat Vbi homo di pia opera satisfacere p
qui est in gratia liqualis is est, cui dipa morialis, pote
tiam iustificantem. It. niter Theologi Bonavent. iradisi i . . pari dilqu. 1. Marii l. in . qu. conchis e. Ferrarii lcontra gent cap. fAndreas ega de luit 7. lib. 8 super Concit.
dent a cap. . Rot contra Lutherum. .
sinibtudo. Probatur primum authoritate Cici ς; qu cum doceat, ne iustificari per i
indicat, fidem aliquo Nise caussam nostrae iii nis, non physicam
382쪽
D J. II. Vt rum homo mereris bipo tyrimamgratiam, . si lem&meritoriam. Quare cum non possit esse meritoria de condigno, quia antecedit iustificationem, quam non potest antecedere meritum ullum de condiseno, ut docet Concit. Trident in .sess6. c. 8.&i6.&nos iupra ost dimus. assertione prima, necesse est,ut sit saltem meritoria de congruo Dei e testimoniis S. Pa trum. Augustini epistol. ios Vbi disputans contra Pelagiu inquit, Stanei Zs remi uo peccatorum sine aliquo merito est es hanc impetrat Nei enim nultam est meritum dei r io dei Pedice-b.it;propitium D mibipeccatori,se descenditis Attus, O c. Quibus verbis , ut recte Petrus a Sololect o de actibus poenitentiae aduertit, Augustinus plane concedit meritum respectu primae
gratiae' remissionis peccatorum sed videatur meritum simpliciter conceder temperauit uermonem addens, non esse sinEmerito aliquo. Hoc est sine meritos alicia conaruo, seu impetratorio&c Gregorii in I. Regum lib. 3. cap. 4 ubi inquit: Dum intuitae velut pro di sciti
reconciliatione , graui paenitentia se deiiciunt , omnipotentu DEI misericordiam facile meruerunt.
Alia SS. Patrum testimonia videre est apud Vegam. lib. 2. de iustificatione quaest. . proposit. . Et lib. 8 super Concit Triden.
cap. 6. Scr. Tert oratione Dispositiones , quae antecedimI primam gratiam iustificantem, habent vim aliquamin caussa litatem respectu prima gratia iustificantis, ut docet D. Thomas. 3. part quaest. s. art. a. ad 3 dc colligitur ex Scriptura sacra. Ad Rom. . t rbitramur iust fari hominempe Am. Icccletiastici a. Timor Domini expe lup . atum.
Ezechiel 48. Cum auerterat Im-lpius ab impietate ui c. I se anil .imsuam iuriscabri Q iae x is causa alitas cum non sit physica; debet esὰ moralis&meritoria, saltem de congruo. Oscici Tu R. I. Ex Ecclesiae definitione constat, gratiam abλ- tute dari absque ullis meritis nostris Ergi, etiam absque merito de congruo Respondeo. Ecclesiam , cum negat peccatorem iustificari ex meritis loqui de iis, quae sunt propries simpliciter
merita. Cuiusmodi illa sunt, quae dicuntur merita de condig-gno Meritum vero de congruo, cum sit opus peccatoris, ac proinde indignun , cui praemium debeatur, non est proprie: simpliciter meritum.Vnde congruitatem eius non metimur ex Operum dignitate , sed ex gratuita Dei ordinatione. ZZ
383쪽
3.&4 negat,nos iustificari ex peribus .f e fondeo Paulus ea tantiun opera a iustificatione reii cit,quae praecedunt fidem.&sunt ex solis naturae viribus mon auteea, quae proficiscuntur ex fide auxilio gratiae lini eiusmodi opera inlacobus c. r. cpii lotae suς prouidentiae ordinatione peti ad iustificatione in aperte exigit. mus.lded nulla est inter Paulum la-icobum pugna aut dissensio. Legibus effecta de condigno mereri gratiam iustificationis. Nos contra asseri naus, dispositione , quae proueniunt ex auxilio gratiae diuulae, mereri iustificationem de congruo tantii in hanc concongruitatem non ab operum
dignitate, Ced a gratuita diuinae DispvTAT a IV. potest August. lib. derid. Mope
O, icii v x. III. Merito rei ponder merces. Sed prima gratia iustificationis non est merces a Utrum homo mereri si Ilioqui enim , t argii mei reoaratronem Paulii Sad Rom. I i. gratia non ci se Is locius nullum potest esse in nobis neruum. R. Ideo erito proprie dc simpliciter dicto, quale est illud , quod dicitur decCndigno,tesipodet aerces, quae est pensatio aequalis pro opere&
diabus asscition. cxpedio. Dico. I. Non pilabore Merito vero, quod dici testito moreparationem post a tur congruit se impetratoriunt, si mirereri de con Pro- nec appellationem meriti ' O batur. Autem retur prie simpliciter meretur; satis per opera, liest aliqualis remunerati exara in statu peccat lii: ita ora ratione rotis ile, ex impra l pii CITVR V. I imus enim l. ideturiavere Pelaaianis, qui rena mereri stificationem operibus tribue in gratiam ii item, per bant. in P quam homo reparatur. Auream
clM Opera exibi Siaaturae viii antequam labe ietur,&dum t
384쪽
Di 'DI rumhoma mereri bip treparationem se. 363 in statu gratiae. Neque id dici pos se ex coracile patet , quia priora illa merita , superueniente lapsu& peccato, mortificantur ut ex illo Ezechielis. i8. Si averterit se
quitarem, o Aes iustitia iin,quis fecerat, non re ardalu.τω , sec. docen uno consensu Theologi. Opera autem morti sica a , cum nullius stiri valoris apud De Mi nisi est ut a gratia, sublato peccat in i cuiuii cant non pos sunt quidquam aereri de condigno. Vnde tantum abest, Vt reparationem post apium mereatur, Vicam potius ad resumendi
am ad reparationem - ps anni Reson eo. Hoc argumentum se ipso euerti. Nam
Cari debent, stipponunt ergo reparationem a lapsu , per quam vivificantur ac proinde mereri eam non possunt. Dico.II. Vtru opera iustorum lante peccatum c in fatu gratiae facta mereantur de congruo saltem reparationem post lapsum, nihil certi statui potest probabilius tamen est nota mereri. Nam si opeia illa congrue saltem im-
valorem meriti suppon1 l petrarcii reparationem post la
e contraria Opinione sequi. eos iu non dicerentur perpequite meliusti sunt, bonis ope- ibus insistunt, non posse mori lina pinnirentcs . ac proinde neci luca quam eorum pol se esse re-pi obum,quod est falsum d erroneum Iesum ratet. Nam tametsi incidant in peccatum mortale: tan en per opera antecedentia fuerunt meriti remi ilionem illius; ac proinde ne obstet peccatum sequens , uti miniis ingratii ante mortem rccuperata . e vita migrent ; quod est , non posse mori impoeni
OrIICI s. Merita per peccatum mortificata , valent, ii reuiuiscant, ad obtinendum prae- ster ij dilectionis tu dii inflatu Z gratiaetrat peccatorii ac xcidere nie- molia D recordatione Dis I, ut iam nequeant initiam a morte vindicare, contra illud Ezechi elis ita paulo ante adductum. . Iauerteriis tu sui c.Omnes tu -ttaeeiis, quo fecerat , non recor
hinni,stratu. Vbi Paulus loquitur deHebreis in peccatu lapiis; quos
385쪽
Tractatin III. maestio CXIV. gratiae essent, Sanctis exhibuerunt,erigit in spem veniae 4eparationis Deo obtinendae. Refpondeo. Concit. Tridentili. aliter hunc locum accipit, ut scilicet de iustis eorumque remunerati ne, non autem de peccatoribus& eorum reparatione sermo sit. Nam sess. 6. cap. 6 docet verba haec Apostoli iustineatis a peccato proponenda est, ut iis excitentur ad studium bonorum operum ex spe mercedis, quam aDzo iusto iudice recipient idque satis indicant subsequentia Pauli verba immautem vnum It ems frum eandem o sentare licuudinem ad expletio-uem Je ussa, Dem ut nonsignes efficiamin puerum imitatores eorum, qui si patientia haereditabatpromise iones. Quibus verbis hortatur' stimulat Hebraeos non ad poenitentiam , sed ad
constantiam infideto dilectione; ne scilicet stacti persecutio nibus deserant iidemin opera Christianae charitatis. Quod deinceps exemplo Abrahae, quem proponiti
Vtrum homo merem po siit augmentum fratiae sanctificantisὶ
stiment, fideles Omnes aequaliter esse iustos quippe a iustitia
quenquam Crescitia&Canctitate, a b Io mentum eius mereri. Lutheri, quam inconci
dam de natiuitate . Virginuomuit, blasphemia Oannes nos aeque iusti si raris, Itque
dite refellit Andr Vega. lib. O. super Concit.Trident. cap. . j. OK Tisono x vera doctrina est mominem iustam per bona opera obseruantiam mandatoriim Dii , mereri de condigno augmentum& sanctitatis.Ita Coll
386쪽
Dis'. V. Vtrum hom mererim it augmentum es . ssgratia sit quasi seinen gloriae ad eamque ius possc libri suo tribuat. Sed iustus bonis operibus, studios mandatoria a Dis
gratiae. Osiici TVR. Gratia prima,
o cius augmentum eiusdem Tationis sunt. Sed primam gratiam sanctificantem meieri de condigno non postlimus argbncocius aligmentum. Respon eo. Tametsi gratia primam sectm-da sim eiusdem rationis conditio tamen subiecti non est ca-dem, aut eiusdem rationis. Nam augeri coram inti per bona
opera sed opera ipsi fructus solummodo dc signa esse iustifica
tionis adeptae, non autem ipsus augendae caussam. Et cano. u. damnatur qui dixerit, ipsum iustificatum bonis operibus, quae ab eo per D gratiam I LEAENC Milti meritum fiunt, non cremeteri augmentum gratiae Loqui vero Concilium de merito condigno, tametsi voce Co di
nitates, non latur , cx eo patetio uia sub eodem merit com-srchendit augmentum gratiae
vitam aeteri . .ra, vi citone consecutioncm Oziae augmentum. Atqui certum est ciuitos is qui meretur a tigmentum gra- iudicii gloriatia, iusque conse tiae est iustus Mamicus si aecutionem&augmentum de con proinde in eo statu, in quo medii iro. Probatur bat Hidri. a. reri de condigno potest: iu' l. alibus Scripturae testimo aulem ad primam gratiam se Corinth. . Augebit in i disponit, nondurn iustus est, aut crementa seu D I LIM e r.e amicus Ei ac proinde prae-Ecclcsiastici. 8. Aesereari, cipua earum conditionum desti- ad mortem t. Apocal. 22 tuitur,qtras critude condigno bitia in cr. ι' ι. rcetur ad huc sexigit.Tria quaeri his porro solent. Prouc b. a Iustorumsi ita, qua-l Oatu est. tiando aug- lux flendens procedit i cras mentum hoc gratiae conscratur 'cit ut . a perfectaim diem. Iride Aeson eo. Statim polito mei i- Augiistinus. piliola io 6. O to Ratio est. Quia posito statim tia, inquit, cretur augeri . t actu meritorio ius ponitur inho
mine iusto ad maiorem gloriam Ergb maior etiam gratia. Vtcnim Quia ex conrnuini Theologo ius adglotiam simpliciter prouerum tensa loliorcspondetin nita gratia;itatus ad gloria malo
commensuratur gratiae, cum rem a gratia maiore.
387쪽
6sALTER. v est. Vtrum opus hominis iuri, ut mereatur augmentum gratiae, debeat esse intensius ipso habitu gratiae Θυισιν dubitandi eis. Nam habitus a tura es non augentur nisi per actus intensiores. Eigb idem sentiendum est de gratiae habitu sus eriraturali. Re pondeo Gratiam augeri quovis actu meritorio, etiamsi remis io sit ipso habitu gratitae. Ratio est Maia quodlibet opus meritorium hominis iusti, quantumuis etiam remissum, meretur augmentum lotiae: Ergo etiam augmentum gratiae. Nec par ratio est habituum naturalium , qui sicut generantur
efficienter abacii buri et i ii ii e etiam dc cilicienter
ab actibus augentur. Vnde ut actus vim habeat intendendi habitum, debetes e ipso habi-ltu intensior. Id non accida in acti meritorio , qui non physiice messicienter gratiam Uget, sed tantum moraliter meritorie non decsse, qui existiment, habitus etiam natural se iis, eri posse non tantum acti-ensio libus sed cliam ae- usi remisse Legi potest, .ilqueZini. a. dispinat. o.
an etiam actibus virtutum aliariaran 'Resso deo. Etiam actibus virtutum aliarum. Constat ex iis, quae supra disputatione sectinda
Vtrum homo mereos ibi possit perseue
num; de quo tria docet Apostolus ad Philipp. i. ex eo Concilium ridenti numicilio . cap. i 3. Prani, Esse donum 4 i, nec aliund liaberi posse, nisi ab eo, qui potens est eum, iustat, statuere , tici seueranter stet. Secundo. Nemincia absoluta cernit iii posset, se ibiturum debere consequencipem S
388쪽
DIJ VI. Vtrum homo mereri dono ac muneri viana intercludant. Haec certi de fide sitiat.n
onera venit Virum hoc perseuerantiae onum cadat hvs meritum' Dico . . Potest onao iustus mercii de condigno ea gra- ita actualis auxilia , quae neces saria sunt, ut in suscepta iustitia possit, si velit, perseuerare ,
vitam aetcrnam consequi. Ita D. Thoinas arti c. Io huius quaestionis in coi pote Vbi do ceta Otumii Ogrcitum in motu ad finem vitinium , onvia
illa , quibus homo iustus , posti copiam primam gratiam iustificantem, adiuuatur ad consequendam beatitudinem cadere sub meritum de condigno. Suare tona. . in . parte. D. Thomas disputa o. c. t. a. alij. Probatur. Nam quicunque positus in statu meiendi potest mereri iacm , potest etiam mereri ea , quae vita ne
ita arbitrio homini; iisti subii ci , ut ijs pro liberi. i OO perari, aut non cooperari pos-siit. Si cooperctur, bene scilicet agendo in diuina mandata vi que in finem vitae custodiendo
ut Concit Trident scit . 6. can. 26. inquit dicitur perseuerare. Si vero, ut pro eadem libertates a potest, non cooperetur, aut
caepiam cooperationem finali culpa abrumpat dicitur a donopcrseuerantiae excidere. Hinc co Irge, ad perseuerantiam , praeter auxilia gratiae quae primas in calciaciat , requiri etiam liberam cooperationem iusti. Et in hoc scilicet posita est Magnitudo excellenas illius doni qui, dDEvs auxilia gratiae suae eo modo tempore statuerit consci reio. mini iusto , prout nouit fore inco congrua accommodata ad cooperationem, cis istum per seuelandi. Ita enim conside rata specialem ratione in induunt cessaria ad consequendum fi- magni doni gratiae: benefici: nem; ut loco allegato docet D. Thomas. At homo iustus positus est in statu merendi, jotest de condigno mereri vitameternam,que sinis est Ergbeti mica, quae necessaria sunt ad obtinendum hunc finent; cuiusmodi
Vsi asERVA. Auxilia haec glatiae excitantis adiuuantis
Dico I. Magnum illud usque in finem , perseuerantiae donum non potest homo iustus mereri de condigno Iia D. Thomas hoc loco ait. 9. Echolastici in ..disi. 28.&2ς. pleri ille omnes ta .rtio est. aia donum perseuerantiae in eo consistit, ut iusius actu in iustitia perseueret V ause Ital
389쪽
Tracta H MI CXIV. actu perseuere nullo opere mereri de condigno potest. Ergb. 'Dior conceptis verbis assirmatur ab Augustino lib. de bono
perici crantiae cap. 6. Vbi, decisia, inqtut perseuerantia loqui mur,
qua perseueratur in Anem, quae si dura est, per eueratum Hr H in sum si autem non esipersevcratum et ii in L nem , non ei Idata. Et pauli inita Perseuerantiam vero et L in sinem quonitu non habet quisquam , nisi qui perseuerauerit et , in nem mu iij sunt eam habere bustus
mittere. Et paucis interiectis.
Cum enim perseueraueri qui ciet os in sinem, nec hoc donum po-
quod posse perseuerare in iustitia, omnibus iustis datur; quibus omnibus iam non detur donum perseuerantiae, multi enim eorum a iustitia deficiunt damnantur, cui denter sequitur , ad persevcrantiae donum non satis esse, ut iustus possit iniustitia per euerare , nisi etiam actu pei seueret Minorprobatur. Nam si aliquo opere mereretur, ut actu perseueret facto io sit illo opere, non posset iam amplius a iustitia excideres haec enim duo plane inter se pug nant, perseuerare in iustitia in itistitia excideres ac proiiade necessario perseueraret&saluar tur, quod absurdum contra si dem est. Dico III. Piobabile est, possietustum de congruo mereri donum perieuerantiae. Itaque si postquam iustitiam adeptus est auxiliis S excitationibus diuinae, qu
non prius descrit, V. dcferatur , ex Concilsest . 6. cap. i. obuias: paratas habet, pro liberii si i consciuiens Ditens, tu idem operibus, orationi insistat, pol ctrare a Da speciale illud diurias prouidentiae regimen, ut ducitu Sc directi, vivat, ut vitam in Ita sentiunt docent Theologi potiores. Et expresse Augu-nus lib. de bono perseuerantiae cap. 6. Vbi inquit Hoc ergo DEI donum mpliciter mereri potest sed cum datum fuerit, amitti contumaciter non potest. Et cap. Resat, ait in nu
seu iratione emereri te. Vbi ima nequeat
390쪽
vitam aeternam Ergo etiam ca, qtiae necessaria sunt ad consequendam vitam aeternam inter quae est donum perseuerantiae. Ressan et non nemora duo concurrere ad persenerantiam Alterum ex parte in i, nempe auxilia gratiae actualis, quaei cessaria sunt ad continuam legis obseruationem is haec iustos posse mereri de condigno , ut supra etiam vidimus. Alterum ex parte hominis, nempe Oo perationem cum auxiliis gratiae;
hanc iustos non posse mereri de condigni; quia cum it operatio ab ipso homine procedens, non potest habere rationem mercedis ab alio collatae. Haec resensio ex eo λ- tum improbatur , quia respe tu perseuerantiae tollit ab homine iusto rationem criti etiam
de congruo , quam tamen respondens admittit tanquam im dubitatam. Ostendo id eodem argumento. Quia cooperatio cum auxiliis , quae ad perseuerantiam ex parte hominis concurrit , cum ab ipso homine procedat, non potest habere rationem praemi ab alio, etiam congrua liberalitate, donati. REsro Nox Exc dia necessaria ad consequendam vitam aeternam sunt auxilia gratiae diuinae Ea bifariam consit
queat intelligi de merito condigno necesse est, ut loquatur de eo, quod appellamus congruum. Et ratio est. Quia congruum esse videtur, ut Drus exaudiat amicos suos, cum ea postulant, quae ad vitae aeternae assecutionem ductit. Confirmatur. Dcvs iubet, ut iusti perseuerantiam ab eo petant ex Augustino lib. de bono perseuer cap. 6. Erg impetrare eam orando possunt. Qui enim potest intelligi, ut iubeat DLus petere, quod nequeas petendo impetra re Si impetrare possunt ergbmereri de congruo. Hoc enim meritum Augustinus ex impetratione colligit epistola I o s.
secundae disput. 222. num 42. disp. 278.cap. 3
Ex hac doctrina nulla sequitur in homine iusto ad perseuerandum necessitas : Tum quia
perseuerantiae donum orationi,
caeterisve iusti operibus non debetur sed liberali volam-tate amico postulanti datur: Tum quia ea gratiae auxilia, quibus excitatur ad orandum , ita accipit, ut ijs Vti,aut non uti; consentire aut dissentire pos
O s s. Potest homo iustus non tantiim de congruo, sed etiam de condigno mereri Aa aderari