장음표시 사용
351쪽
nitur in Concit. Trident .ses. c. c.
ARTicvco I V. Vtrum ad ius cationem imp. requiraturmatins in Cosc Lusio est amrmans. Eim ratio ι'. Qvj aut iustificetur impius, conuerti in DΕvudebet. Prima autem conuersio in DEvissit per fidem, iuxta illud ad Hebr. Ii Accedentem ad Deum oporter credere,cte. Ergo ad iustificationem impi requiritur motus fidei Vide Concit. Trident. scis 6. cap. 6.&can. 3. ARTICvLO V. Vtrum ad iusti scationem impi requiratur motus tiberi arbίtri in peccatum CONCLusio est. Ad iustificatio. nem impi requiritur motus li- fieri arbitri duplex onus, quo per desiderium tendat in D ε tu stiliam alius, quo per detestationem recedat a peccato Legi potest Concit. Tridenti n. sessio. 6. cap. 6.&7. seu I .
risimi satin insanii,vel uccessi- 'iij,&gloria cum statu iusti, mauὴρ CON clusio est Iustificatio ius opus est iustificatio impii qua impii sumpta pro infusione gra glorificatio iusti. Quas omnestiae,&remissione peccati, clim conclusiones recte explicat tota simul sit, non fit succesti te probat D. Thomas intextu.
sed in instanti; ac proinde incipi per primum sui esse, cloquunt ut Philosophi, sicut quaecunqueres alia, quae tota simul est 'habae esse sine successione. ARTICvLo VIII. Vtrum in si gratiae sit prima orάine naturae interea, qua requiruntur adi , scationem im νῖ CONCLvSI D. Thomae est. Cum quatuor requirantur ad iustificationem impii; Videlicet infusio gratiae, Otus liberi albitri j duplex, remissio peccatorum interea ordine naturae priorem esse gratiae infusi
gendi, nempe educendi aliquid ex nihilo, ius opus est creatio cuiuscunque rei, quam iusti fi catin impij. CONCLusio. I I. Ex parteici, quae fit, maius opus est iustificatio, quam creatio coeli&terrae. CONCLusio. III. Absolute loquendo de magnitudine operis, maius opus est donum gloriae , quam donum gratiae iustificantis. CONCLVIIo IV. Considerata proporti6ne, quam habetgratia cum statuim
352쪽
A, et I v o X. Vt missi sicario imp sit miracu a Go&c Lusio est Iustificatio impii, cum fit praeter communem mindum, ut facta est in conuersione Dalauli,miraculosa est.
DISPUTAT loci. Vtrum iustificatio impij fiat performam alis tuam
Rκox, uatorum est. ominent non icatis 3rmisseu iustitia I scilici ita interna , cu hα-rcia cysca terna tantua imputatione eius iustitiae, quae est in Chri ilo. Tini doci nainem non Verc proprie v I im csse, quia nihil in te recipit , quo sor- maliter constituatur iustus , sed tantum reputari iustu n7 nec peccara eius tolli in iustificatione, qui sic inper manet in seipso immundus&peccator, sed tegi dissimulari tantumo idque pro pter solam Christi iustitiam;quae licet nobis omnino sit extranea, dum tamen fide apprehenditur, ita unicuique nostrum, tanquam ii propria esset,ina putati: r. Ita docenta uiliore Lutlacro Melanchthon in locis communibus Verb. Gratia. enanitius contra caput. 7.sess 4. Concit. Trident Caluinus lib. 3. instit. cap. I i. 222 23.&cap. 6.f. 23 dc lib. . instit.cap. II . . Io. D. in Aesti iodoto Concit.Tridentinaes s. alij. GA mi LaCA vera sententia est , hominem ornialiter iustificari iustitia infusa .inhaerente Pro cutusexplicatione. NOTANDv Mest. i. Verbum,
Iusti scare, tibi liciter in Sori; tui a sumi Primo ignificat ex impio, schi peccatore iustum facere. Ad Ros Iusti scatigraispergratiam
qui disii scis impium id est , ex impio facit pium Secundo significat ex iusto facere iustiorem. Ecclesiast. S. Ne verearis que admortem iussi cariEt Ap cal. a. itastus es, iust cetur adhuc Tertio significat cessere se pronunciare alique iust tua . Prouerb. 7. ii ii scati inm, icondemnat iustam,alom na -
353쪽
ut iustificatio tribus etiam modis usurpetur. Primo pro susceptione iustitiae. Secundo pro augmento seu incremento cius Tertio pro reputatione seu declaia tione uilitiae. NOTANO M. II. Missa ex his, quam sola:ra sere siccitari amplectuntur, acceptione cnia nobiis de primi secunda sermonem esse. Vnde duplex est Ca lio .icis
iustificatio. Dina, quae coir ultitin acqui litio ae ulti .ae; S: - ,
Dico. I. Homo sic consti tuitiari uiuis i illitia intei na cicinii aerente. I ad civili Concit.Trident seis 6. c. 7. Ubici isti sicationen inquit , este inctilicationen Scie nouationem interioristio minis per voluntariam susceptionem gratia, donorum.
Vnde homo ex iniusto it iustus,&c. Et paulo infi4 Iu scation is nostrae, inquit , unica ormalis
qua Melicet ab eo Lnati, renoua-murspiratu mentis nourae. Orion modo reputamur, edier iusi, minamur, G su nus, iustitiam in nobis recipientes unusqus suam, secundum mensurum, orc. Idem definitur can. i. Et probatur 'Csettio authoritate clipturae S, atterjormam aliquamerc. liciae Ad Rom. s. Sicut enim criinobedientiam unius homan is peccatores co Bruti unt multi; tu l8erunt obedition m iusti constituentur multi. Sed per inobedi entiam Adam ita poster peccatore constituuntur, ut in seipsiis itera iniustitiam contrahant: Ergo, si idonea est antithesis, per nactatum seu obeditionem Christi etiam ita iusti constituuntur, ut in seipsis reuera iustitiam contialiant, qua cre intri nominentur iusti, alioqui eni indolige cilicacius cs et peccatum Adae, quam stati Christi,contra illud
D. Pauli cod. cap. Siens in ui- inriticZo mors regnauitperinum, muti magis abundantiam gratiae si donationis iustitiae accipientes in vis. remabunt per num IESUM Chriseum, circ.
nitius. Iustificari seu iustum constitui, hoc loco idem esse, ac iudicari seu pronunciari iustum; opponit enim D. Pauliis iustificationem condemnationi: Condemnare autem usu forensi significat, pronuntiare sententia damnationis. Contrain;qhaia D. Paul. opponit iustificatione,quq ex meritoChristi esit, condenationi, quae per Adam uest Sed Adaeos, qui erat carnaliter ab illo na- si ituri .condenauit no iudicado, seu pronuntiado iniustos esse sed Tr
354쪽
verbi eos transfundendo iniustitiam & culpam originalem: Ergb Christus eos, qui per illum
spiritualiter renascuntur, iustificat, non tantum iudicando iustos esse , sed vere iustitiam&gratiam in eos transfundendo. Deinde pronuntiare sententiam damnationis, supponit peccatum commissumo contractum ab eo , in quem pronuntiatur Erg iudicare seu pronuntiare iustum aliquem supponit etiam iustitiam in eo receptam cin- haerentem. Eodem cap. dicitur Charitas DEi diffusa esse in comdrbus nostris per Spiritum sanctum quL datus est nobis. Vbi Augustinus lib. de spirituin litera cap. 3 Bernares epistoli ior Anselmus,&Scholastici Docto, res passim , inab etiam Concit
Trident.sesso cap. 7. can. II. Charitatem DLi intelligunt non eam, quae est in ipso Deo increa taci aeterna sed eam, quae est in nobis a Dro creata donata in temporciqiram scilicet Dacus nobis insundit ut eum diligamus;
illa enim proprie effundim diffundi dicitur.
E Nn tu iustitiam inhaerentem, qua formaliter iussi sumus tradunt S. Patres,quorum testimonia reserunt Hosius Cardina lis in confessione Catholica cap. o.& I. Solus denat. arat. c.
Tractat-III in s CX III. io Vega lib. I. super Concit
Trident cap. 2I. Bellarmin. lib. 2. de iustificat cap. 8 Gregorius de Valent . in v. a. disputat 3 quaestion. s. punct. 3. ali recenti
Di ci. II Homo non potest esse, aut cre nominari iustus iustitia extrinsecat aliena. Probatur. Vel enim exictio illa iustiotia erit iustitia D i esse ivialis, vel iustitia Christi honatius, ex trinsece nobis imputata. At neu
tra esse potest. id quod prinibgeneraturi ostendi: us: Tum qiua ori ures homines essent aequalitcriusti; utpote ab eodem&aequali iustitia aliena. Quomodo igituris, qui iustus est, iubetur pisca
gratia. 2. Petri se Tum quia parieciam ratione dici& denominari possent homines immortales sapientes, c. ab immortat nateo sapienti 1 DE , vel Christi ala quia, Ese .cstde nominatio quaedam absoluta atqui nihil denominari abiblute tale vel tale esse potest a re extranea Neria o
quippe aliena capientia dicitur sapiens , aliena immortalitate immortalisvic Ergis &c. Dei ridem speciatim ostenditur. Erprimὸ quidem de iustitia Dei es sentiali. Nam si aliqua ratio esset, ob quam homo iustus ab ea appellari posset, sola esset habitatio DEI
355쪽
Dist. I. Vtrum iustificatio impi, Sarperformam aliquam es c. 333lDEiperessentiam iii illo , sicut per essentia in est in rebus omnibus. Nam alia fingi aut excogitari non potest. Haec autem non susticit, ut homo denominetur iustus 1 iustitia Dia essentiali: Tum quia omnes homines a primo statim conceptionis stiae mometuo iusti essent, quod sectarij non concedunt Tam quia Damones etiam: damnati iustiessciit , in quibus in uri non mitriis, quam in rebus aliis, peressem iam habitar Deimia de itinstitia Christi. Nam si sola imputatio eius iustitiae, quae in Christo est, sufficit, ut homo siit Jcno miliet ut iustus, nihiliani ni pediet, quin etiam Christus vere sit Scio axinetur peccator quia peccata nostra eatelius illi imputata sunt, ut pro iis satisfaceret Quod tametsi Illyricus in consus an Im,innδcens, segregatus a peccatoribus. Plures pro hac doctrina rationes suppeditat Bellarminus loco allegato. Sed obiectionibus quibusdam obui-andum cst.
ali civ in Sectarii. I. illud ad Rom. . Crediar raba an DEO,or reputatum es ligi ad iust, tiam. Re fondeo. Illic plane nihil,
quod errori de extrinseca iustitiae Christi imputatione faueat, colligi. Non enim an erit scriptura, iustitiam Cluisti fuisse Abraha mo imputatam sed fidem, quae in ipQ Abrahamo erat fuisse ei reputatam ad iustitiam: quia scilicet rationes respectu fidei, quod credidissetDκo promitte tiremtam nouam, arduam , naturaliter impossibilem cit,
DLo placuit, ut ei iustitiam donaret infunderet, qua vere iu-
fcisione Amuerpiensi cap. 6 fa- stus esset,in talis ver1 aestimatibcile admittat est tamen blas onea DEo reputaretur. VibrabIterplicinia uidens 'Quanqu1ά os a. Hanc fidemAbrahae non enim semel in Scriptura Christus fuisse auuliam, solitariam 5 nim appcnatus fuerit reccatum prono Gam, qualem fingunt nouat ibi , , Corinth. quia scili res; sed actuosam& foecundam, cet hostia fuit pro peccato no vi quae in actus charitatis&obestro,smati res um pro nobis. Ga dientiae erupit quand Abra- lat. 3. quia scilicet maledictiones ham vocanti DLo prompte ii- humani generis Eus in illum ne cunctatione paruit. suscepti transposuit, ut pro nobis inita in Chana in diuturna illa d la-mein execrabile crucis suppli- boriosa pio rectione, oblato eticium subiret Nusquam tamen am in holocauitum filio Isaac; appellaturpeccator,sed ubique tu Genes tr. Hebrae. i. Quibus
356쪽
operibus, utpotE ex fides gratia
Christi factis, augmentum insulae iustitiae tonae ruit. Ia
Oaii IVNT II. illud ad Rom. s. Peret ni ' scilicet Christi abe tentiam si constituentur multi. Hinc cilici putant,nosip Sa Christi obedientii iustos es e. c=:ndeo. Ex dictis hiauet neque hinc quidquam, imbuero opposit uni colligi. Nam antithesis inter inobedientiam Adam obe. dientiam Christi instituitur. Si-liostili fin litate. Haec inducia cry inobedientia Adami menti similitudo aper e videtur posteros fecit intrinsece pecca ostendere . nos aliena an tum tores ita obedientia Christi eos- Christi tu sititia vestiri, eaque foedem effecit intrinsece veraci ditatem peccatorum nostrorum ter iustos. Et sicut inobedientia i tegi, ne oculos diuinae Maie- illius non est caussa formalis, sed fatis offendat. Ite an ko.Sensum stus dicitur nobis factus csse sapientia dc redemptio , quo dicitur factus iustitia .sanctificatio. Vnde fieret,ut sicut iuxta sentcntiam sectariorum dicimur iustia iustitia Christi nobis imputata; ita etiam dici possemus sapientcsas apicinia Christi nobis ini
putata,&redemptores, a redemptione,&c.quod absurdum est. aliae iv NT. I .illud ad E.
qu sicundum D EVM creatio si inessiciensin meritoti iniustitiae posterorum ita etiam obeditio Christi non est caussa formalis, sed tantum meiens domeritoria iustitiae nostrae. O Mici NT. III. Illud I.Corm ua. i. mr active, inobui pien
tio,o redemptio Resonio Sen sus loci est Christum autho- rem,&caussam eis iustitiae nostrae; quia scilicet merito ipsius iustitiam consequimur. Nam si de imputatione iermo esset, etiam capientia Christi Jcachi a redemptio dici posset impii tari nobis; quia eodem modo Chri loci fatis ciare indicant verba
antecedentia: Renovaminis ritia mentu curae quae ci ouatio
non fit, nisi per sanctitatem Sc iustitiam inhaerentem Vt cxplicat&definit Concit. Tridem in sest
6.cap. I. Comparatur autem itistitia haec indumento ex duplici
a Lais, a. Primo Quia sicut indu mentum non est natiu ale corpori,neque cum eo nascitur ita nec
sanctitas: iustitia innascitur animae, sedc aduenit ex infusione spiritus sancti. SecunL. Via sicut indumenta distinguunt homines , ut ali ab aliis discerni queant ita iustasia discrimit
357쪽
Di p. I. Vtrum iu orcatio impi' Nemrmam aliquam sec. Us iustos ab impiis pcrexercitium bonorum operum , iuxta illud Maitho. Exfru ctibus eorum cognoscet eos.
Dico III. Peccata vere tol- liinturin iustificatione;neque sol iun teguntur aut non imputan iure Asicrtionis huius veritatem clare exprimit Scriptura Sacra, dum panari asta ima deleri, au- sciri, proiicia nobis peccata nostia nos abii, , lindari, laua- iiii cccatis. i. Paraci p. r. Ob ecro Lo nine ais iniquitatem seruitu. . fata Diacui inubem ι- nij it,irca tuo, es quasi nebulam peccata tu.: Micheae Proiiciet in
peccista es, a Psalm oti an lini se ita concludimu S. Quod tantum tegitur: occuliatur in homine, id vere in eo mane alioqui enim tegi occultari non posset. Sed peccata non manent in homine iustificato, quia vere delentur , a seiuntur , proiiciuntur, tolluntur . abluuntur per iustificationemra ut perspicia aifirmat Scriptura sacra. Ergh non tantum teguntur occultantur, quia scilicet intuitu eius iustitiae, quae in Chii isto est, non imputentur ad poenam condemnationem, ut insulse fingunt nouato
SED OB iaciun illud Psal. 3I. quod resertur a D. Paulo ad Rom. . OtI, quorum rem .e sunt iniquitates, sequorum tectatum Hys ortusas occidente on- sim peccata. Beatus vis, cui nonge fecit a nob iniquitates no- imputauit dominu ecca m. Vbis . . saecla M. uaeretur pecca conceptis verbis dicuntur pectum Pius, senon inuemetu, Ioan. l. Lcce Agnus DEI, ecce. viis git peccata mi ἡ .Ezechiel 36 Essendam super vos aquam mundan , mundusimini ab omnibi inquinamenis vestro Pi j o. Asper es meDominet sopo o mundabor, 'nal, me , super nivem dealba sor. Ictoan. t. Sangu . IES V rιμ emundat nos as omni peccacata tegi,& DLO non imputati. Re pontaeo. Mirum cst, nouantes, ctim tot obuia i in Scripturae testimonia, quae peccata vere tolli abollari in iustificatione cla-jnaant,via O in hoc loco tritiphate. iSed neque hic illis fauet Naduo haec; Tui scilicet peccata Et, murmuraria DEO te cataci r a supponim peccata iam reuὶiisa, to. i. Corinth. 6. Sed abiarii sublata. cicta esse. Nam
358쪽
D HI formaliter iusti cari post Z
ONsTAN omni iam sententia laeologo- rum si iustitiana,
rente iustificamur , esse qualitatem quandam habitualem , permanentem in anima. Ita Innocentius. III in Capiti Maiores de baptismo: eius eo chia. Et Scholastici post Magistrum in
a. dist. in t dist. 26. Controuersia tantum ciae An etiam contritioni & dilectioni Ei, qui sunt actus supernaturales, cavis insit qua sormaliter tollere possint peccatum . Manimam
nentur Tum quia magis coniungunt cum Objecto, cum coniungant immediate; laabitus verbnon nisi actibus mediantibus: Ergis actus contritionisci dilectionis DE vere peCcata tollunt, animam hominis sanctificacant. Nam conuersio illa ad DE-vΜ, cum eo coniunctio intelligi, nisi absterso peccato: communicata sanctitates, non o. test. ALIi, longe verisimilius negant. Cum qu sententiά Dico. I. Actus contritionis
maliter non expellunt peccatum. Probatur. Nam tria consi. derari in peccato possunt. Entitas actus Ratio voluntarij Et priuatio debita rectitudinis. At nihil horum est , ratione citius peccata ita opponantur contritioni&dilectioni DLi, ut earum vi virtute formaliter tolli de expelli a subiecto possint. Primo
non ipsa actuum entitas Ratio ne huius enim non opponuntur niti actibus virtutum oppositarum. Deinde nec ratio volunta iij;quae cum tam in contritione dilectione DEI, quam in peccatis reperiatur , non potest utpote communis esse id ratione cuius iucrtitur. E cum eo vilitur Imbpersectius, qua ira per habitum inter se Opponatur. nec Tum quia actus pei fectiores sut iii alio det itae vectitudinis; r habitibus; cum hi ad illos orditione hui iis cuin
359쪽
Tractat. III. aes CXIII. opponitur nisi actui virtutis odi positae nempe iniustitia iustitiae; intemperantia temperantiae in sic de alijs. Hinc tametsi ratione hvitis priuationis odium D iopponatur dilectioni; obstinatio in peccato contritioni munis doctrina Theologorum. Et probatur ex Concit. Trident. ses . i . cap. 4.Vbi definit,contritionem sempc fuisseis in
ad impetiandam rem illi , i i c. lcati Item praeparare ad rem illi lonem peccatorum. Quae locuti non tamen ita opponitis possunt ones quomodo saluabuntur, si alia peccata, ut omnia&iingilla ' remissio peccati non vim virtute contritionis de dile- cium distinclina a colctionis D ε expellantur. Quod si Et scis 6 can. 3. Sigiata abreri inon omni nec unum quidem ne Deueniente Spiritussinci an- quia num sine alio tolli non spiratione ati itu adiutorio Li potest ut in . part qu. 36 artic minem credere si rare dul; ostendi solet aut initere ut opors I, Di ci. II. Contritioin dile e trist catro ili a consecrati.ctio si dispositi ii tantum ex anathemas it Vbi Concilium pellunt peccatum quatenus isti perte distinguit gratiam iusti licet dispositiones sunt ad grati cationis ab Omnibus actibus lituam habitualem , quae vi silain bus homo disponitur ad eam formaliter peccatum profligat quaci iam remissionem pec Di Ise affirtio pater ex Concilio rum includi supra dixerat
Tridentino seis 6 cap . Vbi in picndam. Con rmatur ter dispositione ad gratiam an Habenti contritionci a pii ctificantem constauit dilectio- titur ciniit Opi. ccati ci Z cii in emici, odium peccati Et Sit iturgi ri piarn Ic e i ζὸν , II. cap. I. ad lias disposit: Ones ait, vivet, omo MN D. D t. ι . um sequi iustificationem quae est re ius, quino erat non recor mi isto peccati sanctificatio dc rei r Ecclasiast. 7. Ierem. 8 PLal sormatio interioris hominis per 3.&alibi. Erido contritio, volunt aliam susceptionem gralmi lio peccati sunt benefici. cita . stincta. Quis nimiiii ablura promittat , aut idem sibi ipsi aut id , quod iam ante Obi Dico III posita contritione dilectione, nouum peculiare Di beneficium
lanctificata: e insundat. Est com-nctur
360쪽
ter conuertere ad DLvM,aut cum
eo coniungere quam quia dispositiones proximae iunt ad gratiam habitualem, quae formalitercae udit peccatum mortale, quo homo auersus erat DLo, e ceum .cui iii funditur perfecto a. micitia vilia talo cum Deo copula
inter gratiam habitu. alam S peccatum
VA1stio est, Angram habit italis . n. tificans ex se Mna tura sua ita pugnetaco lethali, ut non possit cum eo simul in eodem homine consilieret PLixi sententia est R isrardi in . dist. I. art. i. quaest. l. ScOti in . distinc . t 6. v. est a. Eio. - . in tertia ratione conclusit olus. Gabrieli m .distinct
; Ioannis Medinae Codice de poenitentia quaest.ia. i. Coro Drie equitur. J quorundam re centiorum homiliarum qui docent qualitatem gratiae inhaerentis ex se&natura sua non it, pugnare cum peccato mo: tali, quin sinu cum eo eis posse sit; sed ut illud ab eodem subiecto auserat excludat, indigere extrinseco fauorea condonatione laci liat uentis scilicet, ordinaria lege.nulli infundcre Iccon ferre gratiam habitualem , nisi simul condonando offensam peccatum porro docent, hanc voluntatem remittendi pecca una non ita connexam esse cum gratia habitualii in hae reia: qum Dis v, absoluta pote state potuerit peccatori gratiam infundere,&tamen nolle peccatum remittere condonare. Probator haec sententia primo. Quia nulla videtur esse contradictio, ut gratia simul sit in eodem subiecto cum peccato Er-gb ex ea natura sua non exterminat peccatum ac proinde ad huius profligationem ultra necessarius cst fauor&condonatio γε i. Secundo Q ii iratio odist ascem peccati it