De effectu baptismi juridico

31쪽

hi de possessione templorum & pertinentiarum atque ae es sionum agitur, talis probatio intuitu harum pertinentiarum at que accessionum non requiritur, quoniam qui religionis exercitium habet & in possessione templi constitutus est, iis semper jure accessionis etiam in possessione coemeterii constitutus est& per consequens ius sepulturae iuxta principia religionis suae ipsi denegari nequit. ACcetarium hic naturam sui principalis sequitur. Et posito, quod integro anno I 624 nullus parvulus ante sinceptum baptismum mortuus fuisset &per consequens etiam sepeliri non potuisset; eo ipso tamen iuri Evangelicorum nihil decederet, si enim quis jus suum exercere vult, termini habiles supponi debent, adfuisse scilicet occasionem, qua jus exerceri potuisset, qua occasione deficiente ipsumljus nihilominus salvum ac integrum manet. Sussicit, Evangelicos in possessione coemeteci permansisse.

At vero obiiciebaturi Catholici eo casu, quando coe- meterium cum Evangelicis Commune habent, quale quid deprehendebatur Gmnebachi, v. q. XXX. scandalizantur, quando Evangelici infantes ante suscep m baptismum mortuos in tali coemeterio sepeliunt; respondeo, cum jure divino sepultura honesta ejusmodi infantibus non sit denegata. v. f. XXXII. hinc non adest scandalum ab Evangelicis datum, sed a Romano- Catholicis male acceptum. Et cus Romano. Catholici non permittunt, quando Evangelici etiam hujus accepti scandali vitandi caussa parvulos in alio coemeterio, Cujus Communionem non habent illi, sepelire volunt λ quare indignantur, quando Evangelici in proprio coemeterio, V. g. universitas iuθerbuboim, proprios liberos non baptiZatos post mortem teri se mandare constitu runt Hic certe nullum scandalum adduci potest.

Puto etiam, nisi speciales conventiones eXtent, Euan

gelicis Catholicorum subditis vitio verti non posse, si ex traneis concedant, ut hi insantes suos nondum baptizatos in

32쪽

DE EFFECTU BAPTISMI JURID. 3r

in illorum coemeteriis sepeliant, si morte praeventi fuerint. Quilibet enim rerum suarum moderator & arbiter est, &quamvis coemeteria ad res extra commercium existentes rein

ferri soleant; hoc tamen eo saltem tendit, ut coemeteria ad usus profanos adplicari non debeant, quod hoc casu juxta ante deducta neutiquam fit. Et si quis iterum scandalum aliquod crepare veliti illi iterum respondebimus, scandalum non esse datum, sed acceptum. Sane exceptior Tua non interest, obstat tertio, qui mihi intuitu usus rerum mearum leges praescribere vult.

s. XXXVlII. Hactenus de essectu baptismi quoad sepulturam. Videamus jam, utrum detin oti insideli poena nomerita μremittenda, propterea, quod fidem Chrisianam amplexiu fu ris baptisnum quoque actu susceperiι' adfirmant hoc nonnulli & pro adfirmativa sua tuenda diversos textus juris ca- .nonici adducunt. Primus est in e. r. distinct. o. in quo tamen nihil invenio, quod huc trahi posset, nisi forsan verisba illai sed lavandus est aqua, ut culpam cogitarioniis lac, mis abluat. Alter in c. a. de consecrat dist. o. ibi . per bapti mum Christi id agitur, ut vacuetur caro peccati. Et deinde: nam nec gradibus hoc praefatur in baptismo, nisi forte mirae si insabili omnipotentio mi erratoris, uι lex peccati, quae imest in membris, repugnans legi mentis, penitus extinguatur,

non Me sed, ut quidquid mali ab homine factum, dictum,

cogitatum Iuerit, cum eidem concupiscentias bina mentes cirra, toιum aboleatur,et velut jactum non fuerit, habeatur. Tertius in e l3 1. de consecrat. dist. 4. regenerante augem camne tantummodo contrahitur peccatum originale: regenerante

autem spiritu non solum originalium, sed etiam voluntariorum μ remisso peccatorum. Quartus in e I. X. de divora. cum per Iaeramentum baptismi non solvantur conjugia, sed crimina ἰmittuntur. ininto adducitor etiam c. o. de poenitent. diu ibi: poenitentia enim, F in extremo hiatu vitae aAen

rit, sanatu librem in ablutione baptismi, ita quod nec pum

33쪽

3a , DISSERT. I ID. INAUG.gatorium sentiunt, qui in sine baptizantur: sed ipse ditati bonis

sanctae matris ecclesia sunt recepturi multiplex bonum in vera Matitudine.

g. XXXIX.

Autores hanc sententiam defendentes Imolam, Felinum , Ferrarium aliosque adducit Andreas Tiraquellus de poen. temp. Vel remittenae caus as num. a. & in specie ex Thoma Ferrario caui. a . quaeritur per scribentes vers. si vis ipsam moertem recenset, ita fuisse observatum & obtentum Paduae in caussa cujusdam Iudaei, qui commisso quodam enormi delicto Christianum se esse erat, convocatisque illustrioribus totius Universitatis doctoribus, Caulaque per utramque partem disputata, eum tandem fuisse liberatum. Ita Paduae fuit observatum.

q. XL.

Nos tamen eo respiciendum esse arbitramur, non quid Paduae fiat, sed qui fieri debeat. Et hinc etiam ipse Tira uellus adlatam lententiam non adprobat, sed ita mentem uam exponit num. s. Contrarium, inquit, videlicet, hoc solum procedere in foro poenitentiali, non etiam judiciali, tenent plerique omnes, his potissimum Tationibus: Bpti mus enim reipicit animam, cum per sacramentum quis efficiatur membrum Christi, c. quia pastu de parnit. diu. a. Et ideo absolutio, quam ecclesia baptizato tribuit, intelligitur quoad animam, quia talis remisso videtur habere causam limitatam respectu animae. Et quia ecclesia non de fendit iuste condemnatos pro furtis & delictis, e uis. cauna . qu. uis. Praeterea delinquentes plerumque quempiam privatum laedunt, semper vero rempublicam, L licitatio Lquod illicite. ff. de pubII vere in quorum praejudicium non debet videri ab ecclesia concessiim remissionis beneficium, I. a. 3 si quis a principe f. ne quid in sic. pubi se. super eo. de ossis. delet. Sc. a. ex tuarum de autor. is V. pali. & hoc praetenim dicendum in ecclesia, quae est cultrix justitiae. c. r. ιit. de alienat. Duae & facit, quod in evangelio legitur: reddite,

34쪽

reddite, quae sum sis, Cesari, S quae sunt Dei, Deo.

Facile posset, Ita Pergit Tiraquellus ninn. s. quisque Iudaer aut alius ethnicus, poenam criminis vitare ad baptismum et ram In fraudem confugiens, & ita prestaretur oecisio ziz quenda, cum esset via Paratissima ad poenam evitandam, Quod non est dicendum, L conveniri V. de pact. dotes. ἰή mari au

L. Iulis aduo. Et hoc quoque, addit num p. e Theolo

', 'RQd in baptismo omnis culpa deletur.& restituitur homo in pristinam innocentiam, quantum admumam, quasi secus sit de corpore: & idem quouue iisdem omnino verbis dicit divus Bonaventura in d Λει-- diuina. a. art. r. ρ uem Sed & hoe volui z Σ

detur divus Thomas in . parte si V n- - ι

dum scribit, quod baptizati debent satis facere proximis clemiuriis ante baptismum illatis. Sed & expressus hario

justum est aedificari de poena, sicut scalidalisiti de cu prpie tamen talibus Princeps pinnam indulgeret, quem Tho

eu in. f. inum. I ex βω-s, ct in eadem opinione fuit Ancon. Flo. m l. pm. s. m. 8 c. summae m. t. e u Pstr . dicens, quod omnis pinna debita in Dei iudicio remittitur in baptismo, sed non debita in judicio hom nu quia. non tollit Pinnam mortis debitam pro maleficio coP . . fi XLI. mo nec Paduae semper ita observatur, ut hantismi Ac Dym .lia Promeritam prorsus tollat, ad quam tamen obsereantiam I homas Ferrarius, vel, ut alii um

35쪽

ei tim L Et ita, inquit, in hanc partem , quod nempe baptismus a poena non liberet in foro iudiciali, concludit

glossi in ci admonere in verbo et poenitentia sa. qu. a. Pano mitanus in c. gaudemus. per. text. ibi in s. de divort. - - Phil. Dec. in ta prae in ecclesiarum col. 8. versic. I. ult. de in

sit. ubi& in hanc partem dicit se consulisse Paduae, cum ex facto hujusmodi species incidisset, & secundum ipsius comsilium fuisse judicatum per Thomam Macomum, potesta tem Paduanum. Ejus autem in eam rem consitum est Us. proponitur, quod Fudaeus, ubi hanc partem multis rationibus di argumentis longe lateque confirmati S. XLII. Prosper Farinacius in pro ιheor. crimm. pari. 3. de

sententiam in s. XXXlIX & XXXIX. a nobis supra relatam defendit, qui d nempe haptismus susceptus poenae r

missionem, vel saltem mitigationem operari Gebeat. Regulam, cui hanc suam opinionem inclusit, num M'. No. V . Fa. quatuor modis ampliat: I eam multo magis proc

dere, quando Iudaeus essectus christianus fecerit specialem poenitentiam de delictis ab eo commissis ante baptismum, est stilus Farinacii. Tunc enim ipsum non posse amplius Puniri. ca Ut multo magis procedat in soro poli & conscientiae, in quo sine dubio Judaeus essectus Christianus ab omnibus praeteritis criminibus & peccatis absolutus censetur. 3 Ut Judaeus essectus christianus nec etiam efficiatur irregularis ex homicidio ante baptismum commisso c. si quuviduam diu. D. Et est ratio , addit, quia isto casu irregulariter incurritur cum peccato, nempe cum homicidio, &propterea sicut per baptismum tollitur peccatum, ita etiam tollitur irregularitas, ex qua ratione secus videtur dicendum, quando irregularitas incurritur sine peccato, prout in judice ecclesiastico ingerente se in poena sanguinis. Ut multo magis & sine dubio Iudaeo essecto christiano sit minuenda poena pro delicto Per eum commula ante assumptum

baptismum. q. XLIIL

36쪽

DE EFFECTU BAPTISMI IURID. 33

Limitat vero eam duobus modis num. 113.-UL r in Iudaeo effecto Christiano in fraudem, & ut poenam comis missi delicti evitaret, eum enim non obstante baptismo de delictis ante commissis accusari & puniri posse dicit. Quod autem in fraudem Iudaeus essectus fuerit & non ex bono corde, hoc ex sequentibus conjecturis probari putat: a si non multo tempore post furtum commissum baptigatus fuit. b si fuit baptizatus ex abrupto, non servato termino ἡ . dierum, de quo in c. ne quod absit de consecrat. distinct. 4. cin Si post delictum aufugit & postea baptizatus reversus &captus dixerit, se non dubitare de poena, quia fuit baptizatus. Limitat adsertionem a quoad damna & interesse. Iudaeus enim effectus Christianus adhuc tenetur restitue

re male ablata & omne id, ad quod civiliter ex furto, seu alio delicto tenetur. I. XLIV.

Retulimus hactenus Tiraquelli & Farinacii sentemtiam. Nobis Gistinguendum esse videtur, an scilicet sermo sit de judice inferiore, an vero de ipse summo Principe. Pri ri casu Tiraquelli sententiae subscribimus, quod nempe d linquenti propter susceptionem baptismi poena promerita non sit remittenda, quoniam judex non de legibus iudicar, sed secundum leges, quarum minister est. Nullibi vero imges disponunt, quod susceptio baptismi mitigationem, aut, quod magis est, remissionem poenae operetur, neque ipsi textus ex iure canonico supra g. XXXIIX. adducti hoc vincunt, quippe qui de foro iuridico & remissione poenae in judicio dictatae plane non loquuntur, sed solum de foro

37쪽

Baptismo c. s. S. I. Posteriori autem catu, si de summo Principe quaestio est, illi sine dubio jus adgratiandi, ut vocant, Competit, modo poena jure divino non sit determunata, de quo v. Schilterum in instit. jur. canon. l. a. tit. a. g. Is in not. ibi: quod limitatur, quod stat cr) non jure ordinario, sed cognita causae per aggratiationem. a Exceptis poenis capitalibus de Iure divino. Et huc tandem etiam collimare videtur ipse Farinacius loci est. num. I. ibi: consulto tamen Sancti mo, & num. Ny. ita dicit: cautela cst, ut UudaeuS delinquensJ essiciatur Christianus, & qui & quidem consulto Principe res nullam habet difficultatem, quod remi titur omnis poena, etiam quod Judaeus ad illam evitandam se faciat Christianum, prout in urbe passim servari videmus in Judaeis carceratis & etiam de delicto consessis, qui statim, ac declarant, se christianos esse velle, eximentur a jurisdiaetione sui iudicis & ponuntur sub iurisdictione eorum pro tectoris & judicis, qui hodie est illustrissimus & Reverend. Card. S. Severina, & qui etiam facto verbo eum Sanctissimo

eos ex carceribus liberat omnique delictorum indulgentiasbi permissa domum Catechumenorum ipsis pro carcere assignat & si postea baptizati suerint, ab omni poena veniunt liberati, quamvis poenae metu christiani evaserint. QDemadmodum vero non placent, quae mox subjungit Farinacius, scilicet, quod Judaeus propter baptismum poenam evadat, etiamsi in fraudem baptismum susceperit causa evadendi par-nam: ita & Princeps hic, uti alias, circumspecte agere de-het, ne omnibus indistincte gratiam faciat, cum experientia testetur, nonnullos quidem baptismum suscipere, eos tamen malos mores deinde neutiquam mutare, quia hono spiritui resistentes non nisi mala operantur. Lege saltem,

38쪽

DE EFFECTU BAPTISMI IURID. t meis: has die getauisun Subena mehreni v mit ben Subm

plura Praetereo.

Pergo nunc ad alium casum. Duo infideles hactenus in conjugio vixerunt, unus ex illis fidem christianam amis plectitur & baptismum suscipit, quaerituri an post susceptum baptimum conjux Melis ab infideli divertere misi 8.diversae hic iterum Pontificiorum & Evangelicorum principia deprehendimus. Pontificii conjugium inter fidelem & infidelem subsistere posse negant, oc hic perinde est, sive eX. duobus conjugibus fidelibus alter infidelis, sive ex duobus infidelibus alter deinde fidelis fiat & baptismum suscipiat. Da in c. lo. caus u. ρο. I. Fudaei, qui christianas mulieres in conjugio habent, admoneantur ab Episcopo ciuisviis ipsim . ut eram eis permanere cupiunt, christiam essetantum uuod se admonisi noluerint, separentur: quia non potest in desis in ejus

permanere conjun tione, quae jam is christianam tramslata est Adem. Ita in c. N. d. cauf. ar. ρυ 1. eX Ambrosio I Cave, christianae, mutili, aut judaeo, filiam tuam tradere. Cave, inquum, gensilem, aut judeam, atque alienigenam, hoc es, haereticam omnem alienam a Me tua uxorem accersas tibi.

Prima conjugii sidere stitatis gratia est. Si christiana β, non Mysaris, nisi ambo initiati filis sacramento baptismatis. Simul ad orationem nocte vobis surgendum es s conjunctis prin- cibus obsecrandas Deus. Adde etiam c. D. d. caus o. qu. E 3 - ibi:

39쪽

ihi: quisinque ergo ex his, qui baptizati sunt, a modo inmissium consortia non visaverint, Sc. g. XLVI. Nos quidem facile largimur, quod ejusmodi matrimois nium fidelis cum infideli multa habeat incommoda, quae

adducit Amisaeus de jure tamus. c. o. Iect. F. n. v. seq. Citatus. B Stryhio in not. ad Brunnem. jus eccles L a. c. I. g. 3 ven. erum insideli contractum. Interim tamen si ejusmodi matriamonium semel contractum fuerit, illud ne quidem a summo Pontifice dissolvi posse, defendit Ponce de matrim. l. p. c. a. n. H. Dq. ab eodem Stryhio allegatus. Nostrates quoque eam fovent opinionem, matrimonium propterea dissolvi non debere, quamvis unus conjugum fidelis factus, alter vero adhuc infidelis sit, idque liquido probant ex textu 1. cor. I. vers. la. II. ἔ . Si quis frater uxorem habet in delem, quae libens consentim ad habitandum cum eo, ne eam dimittito: es uxor, quae habet virum in elem, qui libens conissentiat ad habitandum cum ea, ne eum inmittito. Maritus eis

nim in elis sanct eatus es in uxore, & uxor insidetis Gn- ct cata est in viro: alioqui certe liberi vestri impuri esem:

ne autem sancti sunt, cons. B. Stryli. in not. ad Brunnem. bis eccles I. a. e. I. f. I. verb. cum insideli contractum, & ad 9. 3o. vera. si paganus. Nec obstat prohibitio divina, quod matrimonia judaeorum cum Cananaeis in veteri testamento prohibita fuerint, Exod. I . U. ἔα Dem. p. v. s. haec enim

prohibitio forensis ex peculiaribus circumstantiis facta Christianos sub novo foedere non simpliciter stringit, de quo pluribus Carpetov. Iurispr. eccles L a. def. I. num. U.seqq. Imo ipse Papa Innocentius III. in c.gaudemus I. X. de divort. satis clare pronunciat, quod per sacramentum baptismi non

solvantur conjugia, sed crimina dimittamur. F. XLVII.

40쪽

Interim hoc per se manet, quod si conjux infidelis, postquam alter baptismum suscepit & fidelis faetus est, hune Daptizatum malitiose deserat, ille fidelis desertus ex capite desertionis ad divortium agere possit. Hoc enim nisi fallimur, ipse Apostolus innuit L Corinib. I. vers V. as infidelis Ieseseparet, separatus esto, non es servituti subjectau frater, aut soror in huyusmodi rebus, sed ad pacem nos vocavit DeuT. Hic etiam Apostolum sequitur jus canonicum in c. s. caus . qu r. simili modo, si unus ex conjugatis baptizatus es,

alter gentilis, s sequi non vult, sicut dicit Apostolus, in elissi discedit, discedat.

Ex modo dictis facile resolvi potest quaestio: amon pro bigamo fit reputandus, qui ante baptismum uxorem habuit, is posusceptum baptismum aliam superinducit ' Nota tamen

hic primo contradictionem iuris canonici a wisienhachio non Observatam. In c. 1. casi ag. qu. a. ita habetur: si quis habuerit uxorem virginem ante baptismum, vivente illa post baptismum, alteram habere non potest. Crimina enim in M. ptismo sisuntur, non conjugia. Item in c. a. caus aδ. qu. a. acutius vero intri gumi, qui nec eum ordinandum censuerunt,

qui ante baptismum habueris unam is post baptismum alteram. In baptismate reum erimina abolentur, non foederatio conjugii di solvitur. Siem ilia, quae eatechumena vitiara es, iurer Dei virgines consecrari non potest: se qui ante baptismum habuit unam s post baptismum alteram, non nisi bixamus es r putandus: am ι enim quiddam non ad vitae meritum: sed adsigna lisacramentum. Habetur hic pro bigamo, qui ante haptismum unam in matrimonio habuit, & post baptismum alteram. Contrarium vero habetur in si L cain n. qu. g. oportu Episcopum unitu uxoris esse virum. Verum hoc post

ti μ