장음표시 사용
261쪽
resert Nonius Cap. II, n. I 3, 1sti Mercerus pro multi edidit, inulti. vide hujus notas pag.
terus meus mavult, quod ex Codice Regio Gronovius annotavit, s tuleris unum, - - . mihi placet omnino receptum D taleris: quis enim nescit, εὐει λιν particulae, Ii, iis, qui integre & pure locuti sunt in veteri civitate Romana, per esie familiarem cirrsippin in eodem libro tractat, - - - ἔδ
Chrysippo. pulchre & dothe respondet Lactantius , quem vide sis Lib. de Opificio Dei Cap. IV. Taceo de Seneca, qui in libro de Providentia cap. 4, ad hanc quaestionem, aeuare Deus optimum quererue mala valetudinea scit 7 pro more suo Stoice respondet, quia dignus Cisus est Deo, in quo experiretur, qv-rum humana natura poser pati, dic. CAP. II, p. 3so.
Perfugiaut ad fati necessitatem - sicnti
262쪽
strvus Zenonis Stoici, qui in surto deprehensus cum vapularet, Vociferatus fertur , Eιμαρ- To μοι κλε ναι, fatale mihi erar furari: ad quae Zeno - Καὶ δαρῆναι, Et caedi. v.. Laert. Lib.
VII, 6, 23, p. m. 379 CAP. III, p. 3F -
Apud Bagradam sumen, J Editionum veterum aliae habent, Bragadam. Priorem vero lectionem mihi confirmant Caesar Lib. II. de B. Civ. cap. s. dc 7. Livius XXX as, V Ierius I, 8, I9. Florus IV, 2, 7o. Mela I. 7, 9. Procopius Hili. Vandal. Lib. II, p. m. Io , alii. Emenda itaque, si lubet, Strabonem : cui Βαγαδροις flumen nostrum dicitur Lib. XVII, p. m. II 89. Mitto errorem Geographorum , qui Bagradam confundunt cum Magrada, hodie vulgo Megrada seu Marida; nam diversum hoc flumen est, de quo vide sis. Melam Lib. III, Cap. I, p. m. 2 I.
- ι Ennii tragoedia, quae inscribitur Alexander. Jfacta procul dubio ex Graeca illa Euripidis, cujus titulus, , apud AElianum, Lib. II, v. Hist. cap. 8. aliosque scriptorcs Veteres superest; quanquam & Sophocles 'Aλέ- ξανδεον scripsit, uti Hesectius, Eustathius at-gue alii testantur. Hos Poetas ad de scriptoribus istis de Alexandro M. quorum Catalo-
263쪽
gum Celeb. Fabricias Lib. III , Bibl. Gr. c. Vm, p. zo7 - 'q scriptum reliquit. Ibid. Argenti puri puti J Unum instar omnium
vide Borrichium Cogitat. pag. m. 28 I. De Gdere facto inter Carthaginienses & Rom nos vide praecipue Pobbium Lib. I, p. m. 88.
. CAP. VI. p. 3F6. Mucio Claro vide quae de Clarissimo hoc Viro ejusque filio in Memoriis Obscuris Ρ. II. P. I . R. diserui. Cons. Grater. Inscript. Pag. CCIX vag CCIX. I, vs. s. nec non Variorum Corrigenda ibid. Pag. CCCXXIV. CAP. VII, p. 3s8Sacrificium ei Accae L arentiae meretrici publice si, J quod iniquissime serunt Lactan-rius I, 2o, 4. & Minucius in Octav. XXV, n. 9. Hujus festa Aeealia dicta suisse tradit Varro de L. Lat. Lib. V, cap. g. item La-ralia ; vid. Grater. Inscript. p. CXXXIII. &Mot. ibid. Fuit & altera Larentia , de qua
Plutarchus meminit in vita Romuli pag. I9. Utramque repraesentat numus antiquiuimus aureus, Romae anno, ut videtur, post. U. C. F47. Cusus, de quo videas Auctorem Libri Gallici, edit. Paris i 72o, Quarto cui
264쪽
titulus: Resseriens sin tes deis plas anciennes Meda illes d'or Romaines, qui se troavent dansis Cabinet de S. A. R. Madam. Ibid. .
Cujus sacerdotis insigne es spicea eorona De hoc insigni ita Plinius Lib. XVIII, Cap.
δ, princ. Arvorum sacer dotes Romulus is primis instituit .seque duodecimum fratrem appellam vis. Inter illos ab Acca Larentia nutrice flua, Dicea corona, quae viιrs albo eolligaretur , in sacerdotio ei pro rellississimo insegni data, qua prima apud Romanos Dis eorona I honosque is non nis vita finitur, bi exules etiam captosquae comitatur. Hujusmodi sorte corona fuit, quam C. Cornelius, sacerdos Patavinus, capiti δε-rra Iam juravit se non prius deposturam, quam arti res ipsa fidem fecisses ; uti Plutarinctus in vita Caesaris narrat Pag. 73O.
CAP. VIII, p. 339 Publiumne Africanum superiorem, J Quae
de Continentia Scipionis Africani Superioris Noster commemorat, ea ad Scipionem Minorem, sive AEmilianum , qui Numantiam di Carthaginem bello Punico terito evertit, refert Plutarchus in Apophthegm. P. I96. Cons. Valer. Max. IV, 3, 1, di Lis. XXVI,
265쪽
Eueli es - - - Megaris Athenas ad Socratem commeabat, J quasi ex monitq ocratis Orat.
ἔποπιλλομεος. Ceterum quod Noster de elide: idem ferE Laertius de Auti thene refert Lib: VI, ga, p. m. 328, 'Οαων ἐν Πει-
ς ἰους ἀνιων , μουσε Σωμάτους : habitans in P raeeo , reotidie quadraginta stadia emensas in urbem pergebat, ut Socratem audiret. Nune videre est philosephos ultro currere, Ast doceant , foras juvenum dioitum, J Cons Laert. de Philosophis, fores divitum obsudentibus, Lib. II, 6 7o, p. m. Ia I , & Pe Satyr. p. I 2, nec non Luciau. Dialog. ςὸ Ερμου, p. m. IH i'
- - - In libro de sacris detestandis secundo 'sunt qui aliter legunt, sed corrupte. Nam apud Nostrum itidem legas Libi XU. C. 27, Isdem comitiis, quae calata appellari diximus,facrorum detestatio ου tesamenta feri jolebant. Quid autem sit detestatio Sacrorum , jam diu ab eruditis quaesitum est. Nic. Gruchias Lib. III.
266쪽
ΠI de Comitiis, Detestationes Sacrorum interis pretatur, Consecrationas, quas publice in concione populi fieri oportebat. Alii, ut Scaliger, aestus & G. H. Meu ora exponunt , D nuntiationes, quae heredi absenti feban , sacra, quae hereditatem sequebantur , esse suscipienda. Illustris Cornelius man 'ncherihoe Librum Servii Sulpicii, quem Gellius allegat de neris detestandis, accipere videtur de sacris peregrinis, uti conjicio ex Actis Eris. A. I72o, P. 4 4. Ego Detestationem Sacrorum , non duabito dici denunciationem cerimoniarum, sive ri reum facrorum in certum quoddam tempus.
mum Detestatio, difiniente Ulpiano Lib: L. Digest. Tit. XVI, leg. M, p. m. 777, sit denunciatis Iacta cum testatione. CAP. XIV. erar. p. 368.
Ego in medium relinquo Lexicon Fahmis Cellarianum approbare tantum videtur, in
medio. Sed enim, qui probe locuti sunt, apinprobant, in medium. Vide nostrum XVII, 2. ex Cl. aeuadrigario, ubi ille ex hoc vindicat ignotum vulgo, in medium relinquere. Adde Tutili illud in Germania Cap. XLVI, n. 9.extr. auod ego ut incompertum, in medium relinquam. Consimiliter Lactantius de vita Beata I, 4, s hoc , inquit, cujus causa illa Auscepta sunt, in incertum relinquamus.
267쪽
Seleucus rex, qui Nicanor appellatus est ILego Nicator, cui cognomento originem deis dit multitudo victoriarum, teste Appian3 de
ίειμι Equia victoriosus fuit , Nicator vocatus es. Hoc enim credere malim , cognomen ex Nicatore caeso retulisse. Cui suffragatur Ammianus Lib. XXIII, c. I 6, Nicatori Selemco victoriarum crebruas hae indidemi cognomen tum d item Ampelias in Libro Memoriali p. m. 37, Seleucus fritimos sub se redegit, unde Mineator es appellatus. Constanter porro Noster Nικάτωρ vocatur Straboni. quem vide sis Lib.
XII, p. m. 866, L. XIII, p. 923', L. XIV, P. N8s, L. XV, p. Loo6 &ros , L. XVI. ro73 . atque alibi saepius. Cons Pausib. HII, p. m. F37. -
. Ingens postea numerus librorum in AEn o a Ptolemaeis regibus vel conquisitus etel eonfectus estJ ubi confectus ab Gronovio exponitur comis pararas , sed parum considerate , tum quod proxime praecedit conquisitus , i, e, comparatus, tum quod confectus hanc significationem non capit. Meminisse oportet, ab ipsis etiam Ptolemaeis AEgypti regibus libros conv
268쪽
sectos fuisse. Sic Ptolemaeus Mergetes, Artis starchi auditor . Libros XXIV ; sic Ptolemaeus Lagi res Alexandri scripsit, alii alia. Vide Plutarchum de Iside & Osir. pag. 33 a
NFque latrareηt eumJ quidam malunt, meum. Sed enim & Plautus ita locutus eii in Poenulo V, 4, 6 , Emm me meae la irant ρ Cons. Vechner. Hellenolex. L.
I, Cap. VII, p. 37 CAP. III, p. 386.
Aliis argumentis convelat 3 Lega inquit Triturus meus) sine controversa, Convallata praecessit enim verbum militare praegustis ; pe git igitur jam, ut solet, in allegoriae Utitur & infr. L. XII, c. I 3, eleganter hoc vocabulo. CAP. IV, P. 39O.
Mancipia infignia esse IJ malim , insignita signo notata, sicuti pileo, de quo Auis ctor ibid. . & Anselmus Solarius , sive . qui sub hoc nomine latet . Theophilus Ron dari S. I. in Libro de Pileo, Met. X, P.M. 2ΣΙ.
269쪽
Mae Ciseu Mario militum raro J Apud Athenienses Iocus, in quo mancipia vendebantur, dicebatur κ-λος ; quod a re proposita haud alienum videtur. vid. Mursi Lect. Attic. Lib. I, Cap. R. CAP. VI. p. 391.
Dονή Lege inodora cum Nonis Cap. II, num.' 63, quod Mercerus in notis ad hunc P. I a s , quod Tridems aliique praeferunt; quanquam non ignoro., etiam inoros , sive e carentes, quos ας ις vocat Strabo L. II, P. m. I 2I, a priscis historiae scriptoribus m morari. Pariter apud nostrum pro inaurisa, lege inaudita, i, e, auditu Carentia. i a C A P. XXII. p. 42O. .
Cato in oratione, quam de Sacrificio commisso scripsiJ Ego presecto non dubito reponere, sacrilegio commisso. fide & auctoritate Festi pag. 382, edit. Da r. a .
Nolo hic repetere, quae in Rutilia Pima grum Iopensum, sive in Commensa.
270쪽
rio ad VIII. hunc A. Gellii Librum deperditam edito Hala. I727, 8 copiosius disserui.
ADmonere hic in primordio juvat, de quo
jam ante in Memoriis meis obscuris Part. III, p. I9s me admonere memini, Fragmentum ex hoc ii, o Geltis Nono citari apud Priscianum Lib. VI, p. m. I9I. A Gellius noctium Atticarum nono: Historia ex ubris Heraclidae Pontici jucunda memoratu b mιν aram .da. Quod non eorum modo , qui Gellium
edidere, diligentiam subterfugit, sed & ci rissimi Vossi, qui de Heraclide Pontico diligentissime disserit in Libro I. de Hist. Gr. . Cap. IX, P. 4 sq.
CAP. II, p, 428 Demus huic allati aeris, cuicuimodi est, tanquam homines , non ιση quam homini. I 'Verba sunt Herodis Attici, efficta, ut mihi videntur, ad formulam dicti Aristotelis, qui objurgatus , quod homini impr bo pariter stipem dederat , respondisse sciis
Non homini dedi. Ita humaritari ; Quod itudem prae oculis habuisse videtur devica in illo