Veterum analectorum tomus 1. 4. complectens varia fragmenta & epistolia Scriptorum ecclesiasticorum, tam prosa, quàm metro, hactenus inedita. Cum Adnotationibus & aliquot disquisitionibus domni Johannis Mabillon, presbiteri ac monachi ord. S. benedic

발행: 1675년

분량: 468페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

331쪽

etiam testimonii non blam verborum satisfactionem sussicere sibi posse udicavit, nisi alterius iterum deducti ad medium testimonii interpretatione evidenti latius edoceret Actumque est ut hac occasione, sicut praefatus sum , Veteris Testamenti tota paene series occulta paleiaceret, quae divinitatis adspiratione reserata, nostrae famis esuriem superni pabuli copia satiaret. Hujus ergo rei desiderio nimis ardenti sum provocatus. De hinc etiam a Domno DoN nostri Coenobii fundatore dc primo Abbate , qui postea Pontifex Ecclesiae Cameracensi praefuit .apud Aquicinctum sepultus requiescit , verbis suasoriis sum rogatus, quatinus testimonia de libris Salomonis de praedicti Pontificis opusculis exti alierem , c de multis collecta voluminibus, uno voliamine

coartarem.

Quia igitur P A T EAE DUM , beati Gregorii discipulum , ejusdem jussu Praesulis opus simile fecisse cognoveram , cujuS quidem principium super Genesim

bentissime legeram , sequentes autem libros nequaquam inVenire poteram araxanter 8c ardentius Abbatis mei orta,

332쪽

an tum, imperiunt suscepi: hujiu occasione priecepti , quo valui midi, non solum Salomonis, sed etiam totius eteris ac novi Testamenti de omni opusculis beati Gregorii in unum testia

monia congesta coi Iegi Mas dum dis

perse, sicut reperta ruerant , in schedis suis relata transcurrerem , licet laboris

esset non modici, uniuscujusque tamen rei testimonia, juxta quod inhiis ex on dine tint sit codicibus, percissim suos ordinando composui quatinus studiosi lectoris desiderium ad elucidandam situ quam Velit ψbscuritatem , invento libri titulo quem requireret , nihil morae vel ad parum aliquo modo praepediret Praeterea ad unumquodque testimionium, in quo opere vel in quo libro

postum legereti ir, in ejus tituli prirnotatione signavi Dehinc etiam, ut e quax ortum esset sciretur, paulo altius inis coepi:, ut ad ipsum copiosius descendendo venirem, quaedam praetermittendo transsilivi nonnulla vero transposui quaedam etiam decerpendo verbis bre-xio Urias tranisvitavi. Sciendum etiam,

quod in quibusdam locis, quia sic satiseia istionis norma poscebat , hoc idem bear

333쪽

tus Gregorius de eodem testimonio retexuit, quod dudum explanasse legitim Alicubi autem quaedam quae de eo minus. pridem dixerat, inter repetita addens verba supplevis Q uod ego de jam di ctis excerpens, eidem testimonio, ubi po- ω locus, inserendum aptavi quia res non erat, quae poni separatim utiliter potuisset , dum ex praecedentibus, quae dicta at fuerant , subsequentibusque penderet. Si igitur expositionis , undelaec excerpta sunt, recurrens ordinem ,

phis in quibusdam operis hujus locis liquid, quam in textu libri positum est, minusve aut aliter repereris, scias quod hoc causae fecit ratio quam praemisi. Perpendens autem quod si utriusque Testamenti vellem in unum testimonia

redacta colligere 3c magnitudo voluminis nornaam excederet 8c legentis desiderium impediret in tribus hoc volu minibus Domino cooperante disposui, ut duo veteris, tertium novi dicta con, tineat ararium etiam, quod his tribus

superaddidi , non jam testimonia , sed sententias diversas c non inutiles habeat. Et quoniam hoc quod in partes dividitur , ex opinculis tantum

334쪽

α ori Papae constiti esse defloratum Diuis tanti pontificis nomine est insigni

tum M a beato Gregorio nomen ei G, o osci Avis est impositum. Quicumque igitur hoc opus legerit S in eo laboris stri cura placvexit; la imili eum obse-icro prece qua Maleo ,: ut ad Dominiim: pro me dignetur esse interceor quatinus hoc pondere corruptionis exutus, aineorrum inveniri Herear vinculis peco .

torum absolut S. Amen. ..

GR EAE O si Magni opera cimi semper fecit Ecclesia, ut in iis legendis , ore ditandis, colligendisque pictem sapientiae atque religionis ejus quales ' steti collocasse

videantur. Hinc ex sancti Pontificis dictis, sententiis P, tenus ipsius discipulus commenia rarios in iniversam actam Scripturam h - , sente uiarum: ipiisque. Tarus , c Grai sest . . Epitannis contiis re bine tinctus od, Cluniacensis Abbas libro Motalium in compendium redegiri idemque praestitere Adaia. bertus Levita, des Lathcen , uterque hactenus, si non fallor ignotus Pitoris collectan i in; Hairmantio. PreMytero dicatuin reperi in BI a

bliotheca Praemonstratensi posterioris, co

dice orbeiensi lea vetusto, cum hoc titudo:

335쪽

Egloga, quamscripsit LATncam Od- ΜΓ i iis de Moralibm Job, 3u, GiPoorius fecit. Deflor ltio sic incipit Inter multo saepe quaritur , dcc. G paterii exemplum secutus est Aluistis , qu e scriptis Gregorianis novili vetusque Testimentum commentatus est ante i hacha tum Clerieus, Si eri Praecentoris ornacensis filius , diu reclamante patre tandem doni . monasterii sancti Martini instauratori sociust

iuniversa tam veteris quam nosi Testamentisen remia ab eo expositia ιxcerpens , res exinde

Geth an aes nomia in indidit se in L VIII conversionis Da mi in bono proposi te vitam terminavit. Haec Herimannus Monactas in historia restaurationis Monasterii sanai Martini Tornacenta, quae rectas typis e G ditatarinvisi legii tomo miti Gregotians alta secunda pars vulgata est Parisiis anno, D vi afllulti vestigiis iniistens illelmus ut id obiter observem ejusdem Abbatiae Monachii sui selactas sincti aeria aeriti Abbatis Claraevalleii sis sententias in coninuine loecis scit distris

auit, opusque suun BER MARDINu in-Πscripsit tametsi in editis titulus est Flores an lM Bernardi, ab se nomine Mistoris id veri

ob mihi siggessit Cisterciensis coctis , in quo

336쪽

Occasione Gregorii operae pretium puto hic Paulo Diacono asserere Vitam sanct. Doctoris quam Paulo ipsi adstripsi in saeculo primo Be, nediaino. Huc objecta seu dubia nonnulla

movet vir doctus, qui Gregorii operum editionem magno labore accuratiorem novissimἡ adornavit. Ea hic refellere, nulla animi esse,

sione adduitas, sed sella, veritati caus iii. cunctanter aggredibriise longius se pati disto

ris censura.

rentis.

HA me vitam Pisto Diaeon inerui tri bus inductus argumentis. Prihuun oubd paulam Diaconum, Monachum Casilientem , libellum de beati Gregorii gestis scripsisse constat ex ejusdem Pauli lib. 3 cap. 1 de gestis Langobardorum. Ideo, inquit, de Mato G .gori posta, ευ hiannis, quia jam alit ιμ

337쪽

lirus annos ejus vitam texuim s. Alterum,

uod Johannes Diaconus in lib. de vita san: Gregorii cap. ' quaedam verba refert ex ipsius Pauli scriptione Gregoriana, quae in vita a me edita reperiuntur. Johannis haec verba sunt Cujus nimirum venerabile meritum, quousique mundi hujus orbita volvitur, ut eum

Patij viro fertissim fatear, semper accipiet

increm ntum quae totidem verba in vita Paulo Diacono a me inscripta sub finem legere licet. Tereium argumentum est, quod codex Conchensis Monasterii eamdem me vitam Paulo Diacono auctori adscribit in titulo vitae praefi-xb. Quartum nobis staggerit Edito Gregoria-nu S, nimirum ex iretio Canonico regulari ordinis S. Augustini, qui Garetius in libro de vera praesentia corporis Christi in sacramento Eucharistiae Parisiis impressis anno M DL ri, classe sexta profert testimonium de vita sancti Gregorii his verbis : Aliud testimonium ex Paulo Diacono Mater familiu quaedam nobilis , cc.

Nihilo minus Editori probabilius videtur, vitam a Paulo Diacono scriptam periisse: eam ver quam ipsi tribuimus esse , nonymi Scriptoris antiquioris Age videamus quibus id rationibus probet. Prima Editoris ratio haec est. Omnes quot, quot videre licuit istius vitae T. quotquot et . iam memorat Bollandus ad sancti Gregorii vi- istam dieci Martii, quotquot Canisius tomo , antiquarum lectionum vidit i hunc prae se e .

338쪽

,um titulum, Visa S. Gregorii auctore incerto. . vel absilutE, V Grerarii Idem observat Editor in editione venera innioso , Pari . siensi lueo 8,, pluribus aliis. Haec argumentandi forma probabilis, ideretum, si varii illi codices alium a Paulo Dia cono auctorem praeferrent. Nunc ver cum constet rejori vitam a Paulo Diacono seriptam fuisses multiplices illi codices qui Pauli-Nam vitam absque auctoris nomine exhibent , nullatenus Pauli causae officiunt , maxime si eam ipsi tribuendam esse alia argumenta persuadeant. Certe si Editoris procedendi modi sobtineret, concludendum esset istius visae nullum est e certum auctorem Nam quemctinaque demum protuleris, recurret Editolis obiectio.

Esto ver nullum viderit codicem Editor Pauli momine insignitum, nullum viderit Bollandus, nullum Canisus. At viderat umim Garetius, vidi ego quo Que Conchensem, qui Paulo hanc scriptionem tribuunt. Qu' nuper incertorum scriptorum opera vel unius codicis ope viri docti genuinis auctoribus restituerunt 'At dubitant, inquit , an titulus manuscripti Conchensis eadem fuerit manu exaratus, qua reliquus codex. .

Ab hac religione facit se lectoresque suos Editor eitem,stet, ne dicam meipsum a ma- sae fidei suspicione, si sit par erat codicem

Conchensem , quem nullo negotio a nobis obtinere poterat , consis luisset Vertim gravissimi laboris varia impedimenta excusari volo.

339쪽

Ego ver huc advehi curavi Conchense exenia

plar, ante annos quingentos exaratrum, in quo habetur vita controversa cum hoc titulo Itici PIT , ITA S. GREGORI PAPAE URBI ROMAE, DITA A PAu Lo CA

si Naar si MONAc Ho qui ritulus, neque recens est , neque interpolatus; sed eadem manu , qua totus liber , minio descriptus Hoerandem inspecto Editor a proposita dubitatione recessit, ultro pollicitus se prima quaque occasione rem , uti est, publice contestatumini. Si quis adhuc haerere pergit, codex penes me eae fidei meae periculum faciat qui volet. Postremam rationem Editor sic exponit, MInjicit religionem,'ubd ad nnem vitae sic lo--, quatur Auctor I. quod scribimus, a sideli ,

statum ridicimus, ctc. Ex quibus verbis, non male concluditur, Paulum Diaconum, qui, anno Sol obiit alium esse ab auctores, qui quae ,, reteri, ab eo didicera quo sanctus Gregocius familiarii E fuerat usus dum viveret quibus verbis Petrum Diaconum, ni fallor, intelligit. Hoc argumentum, qLlod unum speciem habet, nititur quibusdam Pauli verbis , quae tantisper immutata duo repraesentat. Sic

enim legitur in vitae contextu Denique asirili res os viro . c. Jam verbnon satis constat, num hanc narrationem auctor a Petro scriptis acceptam didicerit . an Viva voce, Atque ut viva voce acceptam dicat;

hoc loco non solum in persena se loquitur

340쪽

sed etiam is alibi passim' in persina' manorum, quorum majoribus hoc factum nar-yatum sit , ac deinde traditione ad posteros transmissum. Cert in subsequentibus satis in mi Axinor, si istius facti narrationem non accepisse ex ore loquentis Petri, sed ex traditione aliorum , ubi absolute de Petro scribit i a it se per omnia vis e deliter enarravit, non exprimendo ome perisoae m. nirra tio facta est. Ad haec, Auctor multa de Vertis desumit ex peda, quo proinde state inferiise fuit. Neque dici potest, Bedam ea hausisse ab ipso Auctore. Nam paulina vita longe plura continet Gregorii facta, quae Beda omisi rus non fuistiat, si hanc vitam habuisset prae aculis Denique tempore quo Iohannes Diaco, nus scribendis Gregorii gestis manum admovit, id est annis a mortuo Paulo fere septua iginta, constat duas tantum exstitisse Gregorii vitas, linam apud Saxones, alteram apud Lansobardos 1 nullam apud Romanos. Ita enimo hannes praefatur ad Johannem Papam IlI. Nuper ad vigilias beati Gregorii Romani Pon ii ii, Anglorum silici gentis Apostoli, lectione de Paulino civitatis Nolana Prole consuetudinariter res ante , siseus es a venerabilibus Episcopis , divino quodammodo in uncti ram

notus requιrere, cur tantus Pontifex , qui uia orum Sanctorum vitas texuerat , gestis propriis

impropria dumtaxat ecclesia caruisset prasertim cum is apud Saxones , qud Langobardum'

SEARCH

MENU NAVIGATION