장음표시 사용
361쪽
nobis indiscretum, ut dicat quis negandam illi in Ecclesia participationem sacramentorum diVinorum , cujus negare non potest ante Deum per paenitentiai solutum esse peccatum. Erit autem in arbitrio Sa perdotis , ut udiceti, faciata: cundum quod viderit animum dcco pata nitentis. Suffragatur huic sensui vetus. auctoruas cxlastis oraculi, cum per Moysen dicit arbitrium Sacerdotis separambitur qui separandus st. Ad ipsius enim examen spectat, judicium , quo tempore mundum quid aestimari debeat , aut
immundum Superexcellit autem aucto
ritas didemis in Evangelio suisdiscipulis , S in illis utique ipsorum vicariis χοά-
cumque solveritis super terram , erit solutumo in ciuis. Et post resurrectionem suam proflua sancti Spiritus emissione eos con firmans, Em m inquit , remiseritis e
cata, rem aluntur eis. Ad firmamentum.
hujus rationis plura de scripturis proferri poterant testimoniari sed quia eruditis loquimur , sussicere credimus haec pro declaranda sensus nostri intelligentia. Si quis perfectior est, Maltius sapit sciat, quia sapere ad sobrieta .ein leniter utile
362쪽
UU4 in epistolae scriptor est vaseliniis Ab
bas Monasterii sancti Laurentii in suburbio Leodiensi, cognomento Momalius, qui missi ira inseri in nudi insignis vim , anno, e xxvii obiisse memoratur apud Barinolomaeuiniissenum in Floribiis Leodi sibus aut ceri vaselinus alte prioris su cessor, qui nonnulla ingenii sui monumenta relῶ.quiis furciir. Eo tempore Florinensi ejusdem moecesis Monasterio praeerat Guaselinus , quinestio an a Vaselinoi steriori alius fuit. Ex hac ver emola patet etiam secuta ira viguis e leges continentiae conjugalis , quam certis diebus praestribum canones , nimirum diebus Dominicisin festis, Quadragesimae is jejuniorum, minimili triduo ante Commonionem in prima die benedictionis conjugalis. Haec constata tum ex canonibus S libris paenitentialibus, tum etiam ex auctoribus a
liquis Insignis est lamis de Dominicia religione cinthetatis servanda apud Gregorium T ronensem Episcopum in lib. 1 de miraculis s. Martini cap. 4, ubi agit de sanatione hominis qui contractus natus erat, eo quod norudominica generamo uicti. Tum Gregoriu&mone conjuges, ut hanc diem in laudibus Dei impolluti deducant quia qui in eis conjuges simia moerint, exinde κLeontracti, aut epilepties
363쪽
. malis continentiam ideo praescribit Theoduuius Aurelianensis Episcopus , quia 'ν HWHut jejunium , arum rariu in per ponitur. Eamdem legem ad festos ales S stata jejunia extendit cano inter eos, oui sub Eadgaro Britanniae Rege seculi conditi sunt Plures dies anx Continunionem Augustinus sese unono xi de tempore tres, quinque aut soptem dies exigit canon, quia liberatano Co cilio tribuitur apud Burcardum in lib. 3 cap. apud Ivonem de Gratianum qu a dere legendae Ferdinandi Mendoetae observatiomes in idem Concilium lib. 1 eap. Diem bonedictionis conjugalis statuit Concilium Camthaginense quartum c. 3. Verum has eses, sertὸ nec etiam hujusmodi observationes , suntinent nostri seculi mores. Sed tamen pri πα-- non possum insigne exemplum diei rentibus Isonis Monachi Sancti-Gallentis, qui cum Quadragesimam totam cum summa rerum victualium abstinentia duxissent separatim cubantes, nihilo minus ipso Sabbati sancti dioetentatione victi, erueexunt in lamentum. Tun cineribus adspersi . Presbter lora nudipedes coram omnibus rivibi vestigiis procidunt. Ille verbiae nitentia eorum accepta , pro foribus basilicae eo die & nocte insequente incommunicato jussis stare. ssicio die perino ad proximae villae Presbyterum fama sanctum profricti simi, precati, ut crastino Paschiae die sibi cominunicare liceret. Ille prim leverius ta
364쪽
vigilem flentes duxerunt noctem. Die Paschae maturanipro foribus stam , cruce ante M me torrata extremi sequvnn η Presbyter autem iblos, rogante populQ, extremoria in Commisen1one omnium finita. Presbyter minis amprehensos ad aram duxit , pyxide comminiloi, aperta ac mis perfusos ommunicavis Act haec sub finem seculi 1x, testante E ehardo
r ruri in lib. dieas ιMonasterii sancti Ga
Redeo ad Naselinum, quem ipsum esset to vaselinum Monasterii sancti Laurenti Pri rem, cui epistolas duas a Reimbaldo Canonico Leodiensi dire'as legi in Alnensi codice ins ubi habetur tractatus Reimbaldi Canonitici ecclesiae sani hae Mariae, sancti Lamberti, de vita Canonica, cujus prologus inscribitur Venerabili Pare suo Ricber Eia a Pri, a sit de inbati nonico.
365쪽
MONACHi CANTO ARIENs Is Epistola Ad o a fratren suun hovitium Igniacensem. . i
ER τε statri fiate invii consilium
Plures tibi ex itinere , c sine litteris nuntios jam misio quorum quia nec regressum , nec responsum accepi, hunc tibi directo cum litteris mitto qui ouoniam talis est, ut elim invicem murum non dubitemus; sicut ego eum ad te secure transmitto, ita tu illum ex me secure suscipita, desquasi exmeo ore prolata, quaecumque ille tibi dixerit , credito. Formam autem verborum ejus ut cognoscas, quae ex me tibi loqui debeat, litteris committo.
Primm ergo gratias ago Deo Patri qui te de tenebris hujus saeculi vocavit in admirabile lumen Filii sui Sentio enim orationem meam exauditam a Do-1nino , qua pro te cotidie orare solebam
366쪽
dicetis 1 Domine JEs CIIRI Tt, qui es lux Vera illuminans omnem ho minem v enientem in hunc mundum,
illumina cor ejus quique Dei Patris sapientia diceris, aperi sensum, inteliscitum illius rac infunde ei lumen veriae sapientiae, ut te intelligat , te diligat, in te ambulans ad te perveniat Cum igitur caesitus tuae illuminationis simam audissem , statim magnificavit anima mea Deum, oc exultavit spiritus meus in Deo salutari meo. Nam cum te philosophandi gratia in Gallias misissem , tuque hujus studii causa libenter obedisses audi . to quod contempta vana hujus mundi
phi sophia veram Christi philosophiam
elegisses injuste agere meoque voto contrarium, si non tam de completo desiderio meo, quam de tuo initiato profectu magnifice gauderem. Gaudeo utique de infuso tibi caelitus verae sapie tiae lumine, c magnifice gaudeo in quo lumine, sicut coeptili, rogo ut anabules, sciens quia non est aliud lumen sub cast, in quo ambulans ad vitam pervenias, si ab isto recesseris. Haec est enim lux quae lucet in tenebris, sed inubrae eam
367쪽
. Aut autem homo missus a Deo , cui
nomen erat BENEDICTU s. Hic venit in testimonium, ut testimonium perhibete de lumine isto 3 scimus quia testimotuum ejus verum est. Habet enim M ipse testimonium sui testimonis a Moyse quidem ab initio mundi bis aESU-CHRIs ΥΟ, qui est testis fides, in fine mundi. Nam quia nullus ni . benedictus . t qui sequitur doctrinam Benedicti salvabitur haec est autem doctri ni a Benedicti , saeculo omnibus pompis ejus abrenuntiare , soli Deo vacare intelligi dat Moyses loquens de principio mundi, ubi dicit, quis bis dixit Deus diei septimo, eo viod in eo requievit ab omnibus operibus suis te- statvi de Christus dicens, se dicturum in fine mundi, Venite benedieEi Patris mei, percipite rei um qinia vobis paratum est asiniti seculi, in benedictione septimi diei. Decliujus Benedicti benedictione dictum est ad Abraham i, femine tuo senedicentur omnes gentes Dictum est etiam per Gabrielem ad Mariam : Benedicta tu in mulieri s. 3c per Elizabeth Benedictus1 ctus Dentris tui De eodem qiroques Benedictionem omis mentium deducit Domitini.
368쪽
Ut autem quis est in quo onines nedictiones conveniunt, intelligas, testatur de eo egregius pastor Ecclesiae Gre-- gorius , dicens Fuit vii vitae venerabin, lis gratia Benedictus 8 nomine. Et de benedictionis e)us plenitudine idem
statur Vir Domini Bineditius spiritu omnium justorum plenus fuit omnia, spiritus-sancti dona quae aliis dividum
tu per singula, lividum collata sunt omnia. Ad hoc namque omnium benediti mones unus sescepit a minino, ut GDdem benedictiones cunctis ad se venientibus post ipse divideret. Nam cum benedicens illi Dominus omnium gentium benedictiones illi daret, omniumque justorum ipsum spiritu repleret. completa benedictione , testanientum suum confirmavit super caput ejus , tradens illi li--im testamenti novillimi, ut de pleno divinarum benedictionum fonte hauriret gratiam, quam aliis abundanter iniun-
admirabile mysterium 8 admirabile sacramentum Primum tectamentum dedit Deus in cordibus hominum, quod Vocatum est lex naturalis : quod si ser-Vassent secundo non indigerent. Sed
369쪽
quia novitatum amatores sunt homines per inveterati uim i primo testamento neglecto, secundum dedit in circumciasione, quod propter sui novitatem paulo libentius amplexati sunt quidam. Sed
hoc iterum inveterato atque neglecto,
tertium dedit in baptismo , quod praedestinatum est ut stet in aeternum sed quia longa consuetudine inveteratum coepit ab hominibus paulatim in negligentiam duci quartum dedit in cuculla, ad cujus
novitatem amator novitatum paene to
jam confluit mundus. Post hoc quintum non erit, quia in hoc novo c mirabili modo omnium gentium benedictiones continentur. Q iidquid enim religionis ει sanctitatis in tribus praecedentibus testamentis continetur, totum in testamento Benedicti constringitur. Hinc est quod ad eum omnes gentes, nationes, tribus d lingua benedicti num e)us accipiendarum gratia currunt: adeo ut ipsi derisores,qui huic Religioni invita sua detrahunt , in morte tamen absque hujus Religionis habitu, scilicet cuculla, saltem ad succurrendum, securi esse se non audeant. Hinc etiam est quod omnes Ordines qui sunt in Ecclesia , ab G
370쪽
jus institutione augmentum Religionis assumum. Nam cupa Mus institutioi nachortam sit propriis praeterea tamen
eamdem ceterae conditiones, Canonicorum , Clericorum , Sanctimonialium , e iam lastorum , in magna parte sequuntur Sentit nimirum Ecclesia hunc illum esse Benedictum, in cujus praesignanda benedictione benedictionum numeris praecessit innumeris Nam quia soli benedicti benedictionem consequantur, secundum quod a Clia isto in fine mundi dicetur, Venire benedictG oportebat ut aliquis aeternae benedictionis magister praecederet, qui cum omnes ad silam benedictionem vocaret, ipse suae benedibio . nis irreprobabile testimonium haberet. Licet enim Christus semen siit Abrahae, in quo omnes gentes benedictiones consecutae sunt, ipseque fructus ventris Mariae, qui principaliter benedictus dicitur, desipsa propter eum benedicta hunc t me nostrum Benedictum ille principat ter benedictus discipulum elegit, quem monasticae benedictionis ducem consuluit, ut omnes qui gratiam Spiritus- sancti, quam in benedictione Baptismi acceperant, postea praevaricando amiserant ;