장음표시 사용
131쪽
DE MODIS, QUIBUS ACTIO SPOLII AMITTITUR. ia1
sidere, eum bonae fidei possessor dici non m t. E estata enim
Legislator Origerus parravius solum propter vitandam miserorum segnitiem, V longi temptaris errorem V confisionem , primus tricennali, vel quadragemali praeseriptioni vigorem legis in impo-- : Trinas Pompeii oras , sic enim M. Tul. quis vir de Adonis bene meritus , Leges GIius in orat. pro Sextio, de eodem Pompe=o, Theodosio in odice nominis sui depositas ;qui tripartitas terrarum orbis oras , atque in V d Gregorium Tinou. lib. q. eap. 4. . regiones, tribus triumphis adjanctas bule Andar- vir in Lege Theodosiana doctis. Imperio notavit. Et in orat. pro corn. BU- idest , inure Tbeodosiano , in cidire Thesebo : aeui tot habet tria bos, quot fum ora desans . Aeetὸ igitis dicitur Legislator partesque terrarum . ωM Uirur , scripsit Theodosius , quia Legis Theodosiana , idest Tertullianus , non aras, in quibus quarem codicis Theodosiani conditor ; in quo uno , dis frastra sunt viri docti , ct Alexander in eodem te ore, utraque praescriptio propois noster, partibus Orientis, non Origenis Pa- nitur, praescriptio quadraginta annorum in truus: qua lectione rect/ constituta, rema- L. a. Cod. Theodosian. de praeseripi. lov. net sententia eleeos , oe vera eap. nostri , tem. γ consequemer in tit. seq. de actaret. primum Theodosium in partibus Orientis hoe te . D. praescriptio triginta anxorum . ius promulgasse . Et fatisfactum est objG Nec obstar , praser tionis quadraginta ctioni prima. - ann rem primum auctorem non esse rae R. stat fecunda, muti Alexandrum utri- dosium , fed consanrinum , ut docui, OQque praestri ionis unum , eumdemque fri de ea post constantinum rescribtint Im p. cere auctorem, cum eoUet esse diversos . constantius in constans, in L. a. cod. Theo. Respondeo Alexandrum ciam ait, Theod dosiam De prascrip. to e. temp. Nam quiasium legislatorem primum imposuisse vidim hac cor stitutio pro Theodosiana haletur , rem Legis tricennali, vel quadragennali praeia mim sit in corpore Theodosiamo, rectὸ μυ- scriptioni , non respicere constitutionem xander IΠ. rescribit primum ab eodem Theo- Theodosii sperauem, quam diximus primm viso utramque praescriptionem fuse indu- praescriptisaem ericennii in xisse , vel ctam , quia utraque in codice Theodosiano aliam qua uet, qua praeseri is quadra- proponitur. Et ita invenio, Innocentium III. ginta annoru- introductasia r sed codicem in cap. Novit , extra de Pudie. Theodosio ipsamTheodosianum, emptu codicis Theodo- tribuere Constitutionem constantini eademsiani , e in Theodosius auctor est, quem σ ratione, quia extat in dira Theodinano , ideo legislarorem vocat, ut Sedulius Eeele. ut νecte notatum est in Editione Romana .sasticus scriptor, in praefat. operis paseb Hae fuit igitur per pisa Alexandrilis : Hermogenianum auctorem Codicis Hem mens , primum ex codice Triodosiano in inueniunt , Hermogenian- riuatorem Orientis partibus promulgato, nobis cogni- vocas. cognostans, inquit, Hermogenianum ram esse tricennalem , vel quadragena alem
ImrisIamrem duas editiones fui operis eo se prascriptionem: quam probare non potes nisicisse. Eademque forma passm Lex Theod qui bonam fidem babeat; quia in hoc solosiana dicitur codex ipse Theodosianus, quam casu ex jure civili, amissa forte possessione. ωι O aliarum Imperatorum cinstituιiones actio utilis in rem possessori dari psest , ut habeat, ut apud Sidonium Apollinarem nominatim est constitisum in L. stea. E. t. . I. lib. a. Leges Theodosianas calcam , 1. Demaser t. triginta , vel quadraginta Theodoricianasque proponens , idest , in- ann. Fuit igitur a Camnibus admissa hac
132쪽
impos M. Nobis autem tam in rebus cognitis, quam in rebus luentibus placuit non habere sego rem. Innocentius IlΙ. in ea P. 2O. eod. ii tui. edixit m Moniam omne quod non es ex
fide peccatum es , Onodia judicis a rimus, ut ntida valeat
ab e bona fide pracsscriptis tam canonica quam civilis, cum g neraliter fit omni con tutioni atque consuetudini dero eandum, quae absque mortasi peccato non potes observari. Uniae oportet, ut qui praescribit in nuda temporis parte rei ha&α confiten-
sevissimi temporis praescriptis , si boni sideuitatur : ut praescriptio decem , vel vitiati annorum, qua tandem abiit in defletudiη eis, in moribus nostris remanet i rutum preser ptio triginta, vel quadraginta annorum pure bonam fidem habeati fuscis longa
νempus decem , vel viginti annorum , quod quidam fluxisse fortiant ex eonsuetudine Minuerali Galliat ego non dubito sumptum esse, cum aliis plerisque , ex hoe 'ure Pontificio, quod has tantum praescriptiones triginta , vel quadraginta annorum admisit . Obtectio tertia o momi Augustini iam
ostigata est. Displicent, inquit, ha r liones ; quia alias qxasdam asseri yxstini mus. ι quomodo displicere potest quod tνam scriptum se docui ex ipsis constitutionum verbis p Denique 'istini us loquitur de Qu. eapione , praesereptione longi temporis , a quibus lante in diversa praescriptio triginta , vel quadraginta annorum , qua o ideo propriam , o peculiarem ratioηem --bet , de quibus jam dictum est .
Idem cum 'allo a costa sentit Bonmeri ad deerreat. d. libr. 2. titui. 26. cap. s. not. 3 . ubi ita scripsit: scribarum non Poniatificis imperitia hane denominationem triis buendam esse recte censet yanus a Costa . . .
optime cognitum habeatis, Theodosium 'maiorem hanc praescriptionem primum inre duxisse in L. 3. C. de Praestri . 3Ο. - . Sine dubio enim Pontifex scripserat rTHEODO SIBI LEGISLATOR e tu etiam c. H. non EPHESI I sed EPHESI MI legat loco THEODOSIus . Pra-terea Cerba adiecta ORIGE Is P TR. dis eque vitiosa fant , ct forsan ORIENTIS FARTIEPS loco O. P. eam a Cossa substituenda; quia Pontifex sub nomine Lexista ris Theodosu laudat codicem, Theodosianum in ρartibus Orientis primum
promastatum. unde non mirandum , etiam
quadragenaria praestri ioηis bic mentionem fieri, qua aeque in codice Theodosiam, μι- tueι in L. a. C. de Long. tempor. η σφαὰ rebenditur , licet non sit Theodosii Iunioria , sed constamini. Diramque Legem
eorrigit Pontifex, ecmque mala fidei possessoriias haud profuturam in posterum constituit . Alii loco EPHESI 's substituant BDGENIPS , qui Theodosii M
tui coataneus Imperio per orannidem p titris erat, quam emendationem praefert Gon
a adeae ... - . Sed si vel maxime probari ρομsu, Euxenium in Iliata hane introduxisse prascriptionem; improbabile tamen prorsus est ad hune Ocasse Alexaηctum III ,εum ipse Goneesee . . . fateri cogaι- , L gem Eugemi is a Tram o editam in Italia edi ceteris Provinciis nunquam auctσrit
rem habuisse , in se ei sine dubio ineor
tam . Acredit quod simul quadxagenaria mentionem faciat ascriptionis, quam codex Theodosianus non Eugenius Legislator refert .
cIPΜ orationem verbis hisce eones usis. se : Huae loeum struas isterim ut probra
quam Orici in Dei olim fuerim quave -- peritia σ incuria curia Romana .
133쪽
DE MODIS, QUIBUS ACTIO SPOLII AMITTITUR. ι atriam a fieme. Et Bonifacius VIII. in Regula a. de Regul. 6. Possessior, inquiit, maia fidei uicto tempore non μα-
Praescriptio vel rerum , vel actionum est; Lauter hach. in Collig. TMoret. praesic. 2br. 44. tit. s. I. Uvissem hach. exercitat. ad Panaeta libr. 44. iis. 3. β. 12. In praescristione rerum , quae eadem est ac Usucapio ab , omnes
a con c3 Differebat antiquitus usucapio a quis acceperit, ut sui superficiei in iis.
praescriptione. Longum autem esset de habeat jus emphi te uticum , ius illud non disserentiis di serere , quae usucapionem usucapit , sud longo tempore acquirit . inter, ac prius criptionem intercedebant. Addere potes servitutes, quarum usu-Vide qui de iis agunt Hann. ad Ires- capionem sustulit Lex Scribonia . L. 4.bee. in Parallit. ad Digest. lib. i. ιitui. s. q. Hlim. D. de Ssurpar. ucap. Servi
xium. 3. Ian. a coss. in commemar. ad cap. tutes praescribuntur, non usucapiuntur, L.
s. de Prascription. Adde etiam, imo ante- siquis diuturno D. si fervit. vindie. Et hoe pone Reetard. in Triboniana , seu de veris profecto voluit Tribonianus , cum in L. usucapionum disrentiis adversas Triboma- IO. q. I. D. de usurpat. O Utcap. ita num . immutavit verba durisconsulti r Ηοeja-Hasce vero differentias sustulit Impe- re Mimar, M serviriues per se umquam to rator Jullinianus in L. unita c. de PDea- go tempore capiantur. pion. tranformaad. σ de fi blat. disseror. Poth Legem unicam c. de Nucapion. rerum manes. σ nee mancip. Confer transformand. oe de fallat. disserent. rex. etiam Legem S. C. de Praser t. triginta manes. O nec mans. ea tantum longo et quadraginea annorum,quae est eiusdem tempore usucapiuntur , quae olim usuc
Imperatoris Iustiniani. piebantur , tum quae hodie possie usu capi sed remanent & hodie differentiae ali- constitutum a sustiniano est. Sed nun- . quae . Est quaedam praescriptio , quae non quam post Legem Scriboniam constitu- est usucapio . . Transformavit quidem , tum est pota usucapi servitutes . Pr Iustinianus usucapionem in praeseripti scribuntur igitur, non usu capiuntur. nem, idest constituit, ut quae olim usu ca- Sed & est quaedam usucapio , quaepiebantur biennio , & quae usucapi nunc praeseriptio diei non potest . Habet haec possunt, ut puta praedia provincialia, io, locum in rebus mobilibus , ae triennio go tempore usucapiantur , videlicet e perficitur. Et hoc sensu in h. aeuod mindem tempore quo perficitur praescriptio ἔ si Institur. de ue'. opponitur usuca sed viee versa non omnem praescriptio, pioni rerum immobilium , in qua diutinanem in usucapionem transformavit, quia requiritur possessio . Quam in rem nota non omnia usucapi voluit. Atque hinc sequentia Justiniani verba in d. L. unicarsunt non 'nulla , quae praestribum ur , non Siquis rem mobilem detinxerit per conti cimusucapiuntur . nimirum superficiaria , trien ium , is firmo jure eam possidet quasi emphi te uticaria , quae si a non domino per usucapioncm acquisitam. Ex iis liquet,
134쪽
conveniunt, locum habere debere Ius canonicum , ut praescriptione nil acquirere valeat, qui vel a principio fuit in mala fide, vel etiam postea , durante tamen tempore Praescriptioni praefinito , malam fidem habere
Sed an mala fides praescriptioni actionum personalium, Jure canonico inspecto, obstet, res est admodum controversa . Amrmat Rittershusius de dissereni. juri civit. Es canon. Ebri4. cap. 1 f. tum ob exscripta β. 24.juris canonici loca , tum quia is qui scit se debere, semper habet conscientiam laesam , semperque Petenti dare tenetur .
Negat vero Luderus Menckenius de praescript. action.peryonai. tias. 18. V duab. sequent. Hoc ei palmare est argumentum . mutatim, sunt ipsius verba ιbef. V., satis evidens vestigium requisitae bonae Ado in praescriptionibus ossitionum pers uisum MEtems in Iure canonico invenire mihi licuit perpendenti , quanta intercedat diversias inter rerum usucapionem , ac praescriptionem , es exceptionem praescripti s admersus actionem Intra rempus lege a Nisum non in Llusas competentem . Ma usucapione Upraescriptione id agitur , ut domissum , vel aliud jus in re, in usica entem, aut praescribentem
hoc casn vere & proprie usucapionem optimo iure possidere , quia dominium remanere , Si separari a praescriptione, usucapione quaeritur, ut tradit Iurisco quae desiderat longum te in pus decem , sultus Ulpianus libri sing. rex eis. I 9. vel viginti annorum . q. viscapsio; contra eum , qui rem quae Remanent ut visum est , differentiae praescribi potest, non usucapi, longo tem- nonnullae usucapionem inter , atque a pore praeiaribit , non acquirere domi- praescriptionem. Sed ne inutiles di sine nium, quamvis utilem in rem actionem ullo effectu differentiae hae alicui vide- habeat. Is, cui actio in rem datur, nonantur, addere hic oportet, eum qui rem , semper dominus es, L. I. q. . D. Ii πquae usucapionem recipit , Iongo tem- vectigal. pore capit, dominium acquirere, eamque
135쪽
DE MODIS, QUIBUS ACΤIo SPOLII AMITTITUR. 1 asianum transtuc neque continua tami temporis p eti orem re Lege definito in sibium vocetur; atque tarc usucapsoni
ac fraescriptioni Pus canonictum , ne dolo forte qtusta possi cuique 'in ri prodesseι, bonam fidem is ab inuio, Es in progressu meo voluit. Sed toto caelo tales usicapiones ac paefriptiones a praescriptione aflionum di ferunt, quippe in quibus mera Creditoris negligentia, non destoris jusa opinio baud exi- sentis ques derelicii deliti . neque possessio debitoris uita attenditur . Itio enim sensumst onem exigemur debitoris , qui ante determinatum in Iure tempus elapsum , liberationem a debito non m et, se perat, pos lapsum memorvii temporis excepticinem acquiyruit, qua Credisorem tempore a jure praefixo Eberasus repellas; ita no et Rin nesua, sed a laritate Legis , -e Creditoribus agendi necessit ruem infra certum tempus imposist ,DHadiura crediti ab obstratione liberatus est, es quassa aenetum exceptione aliquam patrimonii a sonem conse
quutus esse dici potes . l. XXVIII.
Distinguit Henricus de Cocceji Dissert. t. de mib. bou. m. in praescript. de 'viri Canonis. Hl. i. q.2. inter Personat Sactiones, quibus Petitur res nostra a Debitore detenta, ut est res commodata, vel de polita, vel locata &C. Meas, quibus debitum ponulatur in quantitate consistens; ac tenet, malam fidem secundum jus canonicum obstare praescriptioni dumtaxat illarum , non item harum ; idque quia malae fidei possetar dici potest, non qui de suo aliquid de hei, sed qui rem aliorum detinet. Sed vide totam dissertationem.
Distinctionem hanc impugnavit Lynckertis de Bo
136쪽
Me in procri . tamJur. civic quam canonis. tbest Φρο β-quent. , 9. ostendere conatus est, malam fidem de jure Canonico praescriptioni obstare omnium personalium actionum. Alteram deinde Henricus de Cocceji eluc bravit distertationem, qua id sibi proposuit, ut Lynckeri dilueret argumcnta.
In Henrici de Cocceji distinctionem concurrit Bo bmer. Pur. Eccisas. Ebria. titia. 26. q. II. G etur. Fequent. zNeque enim , scripsit β. 16. & sequent. , mati fida ta uitio his applicari ecites, qui aliquid de fluo deberet , non vero rem alienam piniant, alioquin dicendum foreI, omnes Omnino M-mines est, quia via reperitur qui non de sis aliquid debeat. Audio quidem Objectionem, aliud esse debere, aliud aes alis, mfo re node; illa notam male fidei alpergo , non poste , bene tamen huic , cum Iciat se debere , ta tamen sinere disserat. Verum qui non fodiri, aut insemel Ius es au DBendum , aut non. Priori casepraescriptionem ιαerruptam ese concedo , quia negligens dici nequit qui interpel2mis uisitorem. Si itur boccinu cursus Praescriptionis, non quodper interpellationem maia fidei proprie inducta sis, sed quodpraescriptis fueris interrupta. Ceterum s non institur interpeliationi , pos interpeltationem de novo currere incipit, Spescitur prae raptis Luod si dicamus, per inger Lationem malam suem in Aram esse, nul tempore deinceps p et perfici procrasetro, quod tamen exprinycriptione malae fidei iaci nequiit. 'seriora casu nitidum mariernicium malae Mei apparet, cum nequidem debitor fio re cogatur , qui non interpeliatur: imo qui tanto tempore haud GLgis debitum, jusje existimaripotes debitum remisisse. h. XXXI.
137쪽
DE MODIS, QUIBUS A IO SPOLII AMITTITUR. is
In hasce adeo diversas opiniones distracti, ut vides, sunt Doctores. Sed ut quod ego in proposita quaestione sentio dicam , ejus resolutio petenda aliunde est. Actio spolii poenalis annum durat; rei vero persecutoria d rat annos triginta. Actio porro spolii poenalis si intra annum non Proponatur, non est quod proponi amplius possit, tametsi in mala fide versetur Spoliator , vel Successor ; idque quia poena non petita nec judicatatem Poro praefinito , ex juris dispositione indubie cessat.
DissicuItas igitur soltim modo superest quantum actactionem spolii reipersecutoriam , an videlicet ea non proposita durante spatio triginta annorem, Proponi Pollea queat ex mala fide ejus, qui ipsa tenebatur. Nisi me omnia fallant , censeo Proponi minime posse ia Ad rectum de hisce eontroveruis serendum judicium , videndum , an Lex dum Certum alicui actioni praefinit tempus verba in ipsam actionem atrigat, necne 8 Si dirigat , elapsis tempore praefinito locus non est actioni, illi, non obstante mala fide illius, qui ea actione tene, batur, Propterea quod Lex est quae eam, quam intra Certum tempus concesserat actionem , eo elapsis denegat iaConfer Petr. Barbos ad L. 3. num. 43. U Hvr. Num . C. de Praeseripi. γοα- Sanchea duputat. . uum. s.
138쪽
In hoc autem nos sumus casu . Ρraetor praefiniendo
tempus actioni spolii, verba direxit & quidem apertissime in ipsani spolii actionem : Unde tu , verba sunt praetorii edicti relata in L. t. in princip. D. de vi & vi armata , iltim vi dejecisti, aut familia tua deIecit, de eo, quaeque illi tune ibi habuit, tantummodo ingra annum .post annum de eo, quod ad eum qui vi dejecit pervenit, 'UDICI DABO. Ergo igitur elapso tempore praefinito Iocus esse nequit aditoni spolii ex modo dicta ratione , quod eam ipse Praetor denegat.
Facile hinc est respondere iis, quae relata supra sunt, Juris canonici locis. Pertinent nimirum ipsa ad casum, in quo Lex praefiniendo actionibus certum temPUS Ue ha in ipsas actiones neutiquam dirigit. Hoc in casu cum ad amissionem actionum opus sit praescriptione, haec si conjuncta sit cum mala fide illius , qui ipsis aditionibus tenetur, ex juris canonici dispositione, eaque naturali Iuri apprime conformi, suffragari minime posse. Sed non est quod id ipsum procedere queat in Casu, in quo Lex dum certum alicui actioni tempus praefinit , verba in illam dirigit actionem, eo quod amittitur actio haec non Praescriptione, sed operatione Legis, quae denegat ultra tempus illud ipsiam actionem.
Caeterum Spoliatus amissa ex lapsu temporis praefiniti spolii actione poterit rem si sua sit in petitorio Judicio vindicare ab Auctore spolii, uti & ab eo qui non
139쪽
M MODIs, QUIBUS ACTIO SPOLII AMITTITUR. has ignarus spolii eam acquisivit ; idque quia in praescriptione rerum Iure canonico obstat mala fides . quantumCumque tempus elapsum sit. Neque audiendi sunt illi, qui tenent, malam fidem allegari posse Per annos dumtaxat Iriginta , nequaquam vero hoc tempore eIapso . . ita sane indirecte fieret contra Ius canonicum. quod adeo sollicite statuit . ut intercedente inali fide nullius temporis praescriptio prodesse queat. Conserae Aristane ad Remi. a. de Regia. Dc in o.
140쪽
De iis, quibus Spolii actio competit.
C Olet possessio FICTE transferri, & quidem pluribus
modis, ut mox videbitur. Sed an iis, in quos trans rertur ficte possessio, competere queat actio spolii, examinatum haud est capite quinto , quo adium de illis est, quibus spolii actio competit Examinandum igitur hic est, ne quintum hoc caput mancum & imperfectum remaneat . Sed disserendum prius est de modis , quibus FICTE possiemici transfertur.
Possessio quamvis acquiri nequeat sine corporali rerum apprehensione, quia est magis facti, quam juris, L. I9. Ex quib. caus major. 2 3. 1. D. de acquir. vel amisi. mines n. utilitatis tamen causa receptum est, ut acquiri Per modos etiam a jure fictos possit, atque ita acquisita omnes obtineat effectus , quos possessio habet corpore apprehensa, & nihil distet a vera possiessione; Astaferr. deIPlion. Pur. trillat. 3. cap. 4. es sequent. Aufif. de acquirenae vel amittenae posse son. aa L. 3.princip. D. boc titulo. De omnibus vero hisce fictis modis hic agere instituti mei ratio haud patitur. Agam de principalioribus . Vide t men qui de Omnibus fere disserunt Auctores modo la datos locis citatis.