Quaestionum criticarum Sophoclearum. Specimen I. Dissertatio ..

발행: 1868년

분량: 64페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

3쪽

QUAESTIONUM

5쪽

Secunda Si te diorthotae, quae a Ditidorso in adnotationibus criticis clitera S signatur, in modice I aurentiano, quam auctoritatem habeat ad Sophoclem emendandum.

uaesti proposita delegat nos ad Florentinum illum

intra rempublicam virorum doetorum Vel maxime celebratum codicem, qui, uno Volumine duos nobilissimos antiquitatis poetas, S0phoclem et Aeschylum et insuper Ap0llunium Rhodium complectens, reliquias illorum auctorum nobis conservavit ea condici0ne, ut, Si quidem cum innumerorum ceterorum c0dicum unum Vel alterum e0rundem p 0etarum Sive integrum sive e parte tantum c0ntineutium ratione illum comparaveris, laus optimi co-

diei ei nullo m0d0 0ssit denegari. Dignus igitur videtur, de cujus hist0ria, ut ita di-sam, atque ind0le pavea praemittamuS. Asservatur Florentiae tu bibliotheca Medicea aurentiana, plut XXXII. r. s. ab editoribus Sophoclis praeeunte eir Elmstri Laurentianus primus TA. S. La. e0B8tanter nominatus Scriptus est in pulcherrimis membranis formae quadrantalis majoris et h0die quidem c0nstat foliis 264. qu0rum priora ad numerum 118. Sophoclis tragoedias septem superstite continent, quae Sequuntur 4 totidem Aeschyli, reliqua 62 Apollonii Ar- 1 S

6쪽

g0na itica Sed laeunae quaedam insunt in hoo libro exciderim enim quaterni duodevicesimus in . t0tu et undevicesimi ι . interi0ra se folia, qu0d quum jam Saec XV. y laetum Sset, Aeschyli Agamemnoni VV. 310. - 1066. V v. 1160. usque ad finem atque initium Choeph0- rarum partim nonnisi deterioribus quibusdam c0dicibu8 uobis Servata Sunt, partim prorsu perier Int. De temp0re, qu codex eriptu videtur, sententiae e0rum, qui eum in hanc rem examinaverunt, tantum n0 inter Se conveniunt, quum alii sententiam ecuti Blandinii, quae exstat in catal0go bibliothecae, Saecul0X. eum adscribant sic obetus in oratione de arte iu-terpretandi p. 103.), alii cum Prieni ' ante annum mille8imum quinquagesimum exstitisse eum velint, alii de nique, inter quos imprimis G. Di dorsus n0minandus eSt, eum Saeculo XI. originem suam debere exiStiment. Si igitur cauti esse volumus, dicendum est inter annum 900 et 1100 Laurentianum in lucem pr0ditum SSe. Id tamen certissime constat, esse Laurentianum Vetu8ti88imum omnium, quotquot innotuerunt S0ph0clis, Aeschyli, Apollonii libri manuferipti. Patria e0distis, siqui fere omnium, qui aetatem tulerunt, antiqui0rum librorum graecorum fuit Graeciane: que improbabilis est indorsi conjeetura, qui illum in magn0 numer eorum c0dicum fuisse pinatur, qu08 lim J0annes Las aris jussu Laurentii Medi ei in terris By-Zantinis e0 emit secumque in Italiam reportavit. Sed

7쪽

quod scimiis in hae re, summi etiam momenti est ne liqui hoc neque in ali quolibet 0ph0elis eo die re et aestimando negligi 0test, ellidet exstitisse illum librum

circa annum millesimum in terra graeca, Scriptum etc0rreetum inter Graec0s ab h0minibus, qui in dubio et ipsi lingua graeea utebantur, unde demum nec XV. nescimia accuratius, qua ecasione oblata. Fl0rentiam

in bibliotheeam Mediceam devenerit. Transimus ad deseribendam ipsam Drmam eo dicis, qualem ut Laurentianum potissimum, id est in tragoediis Soph0elis, deprehendimus , quamquam 43 Ud palli ne iis, quae jam exposituri sumus, ad reliquos duos,

qu0s continet SeriptoreS, aeque Valent. Literae minuscularum praebent formam Sed intermiXtae Sunt tales, quae literis ea pilatibus simillimae Sunt. )Numerus linearum, quod quidem ad ipsum te Xtum

attinet, in singulis paginis uetuat inter et 48. Sed

praeter textum sch0lia in Laur. XStant, quae tamen ne simul eum teXtu Seripta Sunt nec omnino postea fore, ut fabulis adderentur, statim in iustituendo pere prae-xiSum est. Nam spatium , in quo Seh0lia illa quasi compre88a conspiciuntur, Valde eXignum Si est enim margo

Superior et inseri0r atque uterque interior in sinistris pagini p08 sines, in dextris ante initia verSuii ), dum e Xteriores exceptis quibusdam librarii ad 0tati0nibus vaeui relicti unt. Quae spatii angustiae in re fuisse Videntur, cur tu scribendis scholiis niuit saepius ad compendia refugien

8쪽

dum esset quam in verbi p0etae, quippe quae nonnisi in correctionibus quibusdam plerumque plene eripta Sunt. 3Praeterea quoque inter Singulos Versu paSSim Seho-lia inveniuntur; sed muli magis scatet illud spatium gl088is variisque diversorum sive correctorum sive librari0rum sive denique lectorum mutati0nibus adnotationi

Exaravit autem septem superstites Sophoclis fabulas unus librarius, qui idem Aeschyli Persarum ver8US1-705 addidit, quo laeto alius seriba opus ab ill inceptum perseeutus reliqua Aeschyli persedit. Ad cogn08stendam Vero eam rati0nem, qua cribae illi opere suo defuncti sint, attuli88 8ati erit, quae G. Dind0rfius in praefati0ne ad 0ph0el. Oedip. R. edit. III. Oxoniensis v0l. I. de illis judicavit: illi librarii inquit, ita sibi sunt similes, ut si utrumvis recte moris ambo noveris. Nam quum par utriusque inscitia esset et exemplari uterentur literi capitalibus exaratu aecentibusque, qui est antiqui0rum libr0rum m08, Saepissime omissis, seri non poterat, qui in omne fere genus er-r0rum instiderent, literis Vocabulisque vel figura vel s0no similibus permutandis, alii transp0nendi vel mittendis, vel ubi archetypi scriptura pallidi 0 erat, male legendis. Jam priusquam ad ipsam rem, quam tractandam nobis Sumpsimus, a edamu8, certum fundamentum quaerere pus erit, viii cin8istentes de singulari illo m0do

1 Sic enim intelligenda sunt, quae paulo obscurius de hac re exposui G. Wolfius l. l.

9쪽

qu praeter librarium alius quidam homo sive seri ba

tius judicare p0ssimus. Dicendum igitur est de variis illis collationibus, quibus novissimis demum temporibus pleniorem Laurentiani notitiam nacti sumus. Quattuor deindeps viri docti negotium illud examinandi exeutiendique Laur. suseeperunt: primum etrus Elmstrius anno 1820. , post eum C0betus circa annum 1845. tum Gustavus Wolfius anno 1848., 08trem Friderieus Duebnerus es stimus aesturatius quo tempore.

Inter qu0s quidem Petro Elmstri etiam aliter de Sophocle egregie merit ea laus tribuenda est, qu0d non solum statim, quum primum e0 die em adiret, Singularem hujus libri diu neglecti praestantiam perspoxit sed etiam in restituenda Soph0clis genuina eriptura eminentem quendam oeum eidem vindicavit. Collatione ero ab Elmstri instituta moxque publie juris facta utebantur fere mnes, qui per triginta ireiter annus post illum edendis S0phoclis fabulis operam dederunt.

Tamen praeclarus ille vir excutiendo codici Laur. istantum temporis impendere n0n potuerat, quantum longi ae diffiditis res laboris requirebat. inprimis, ut de aliis rebus tae eam, id dolendum erat, quod diVersorum

curate distinxerat. Quare l0ng temp0ris spati intermisso obetus et G. 0lsus idem negotium retractaverunt , sed ne illi quidem rem, ut desiderabatur, pr0veeti Sunt. Prioris quidem viri d. operam nonnisi ex quibusdam

adnotati0nibus, quas a uel ius indicibus illis, quibus ad Singularum fabularum calcem discrepantes Laurentiani

10쪽

libri lectiones comprehendit, inseruit, c0gnitam habemus. Sed quum ipse auckius, qui ap0graph0n, ut Videtur, Cobetianae collationis ab auctore olim cum Sehuel de-Wino communicatum possidet, acerbissimis verbis de preti illius peris judicaverit' jam eo tempore, quo B0vissima Duebneri collatio nondum ei nota 88 90terat,n08 qu0que nullam amplius ejusdem rationem habuimus. Ceterum C0betus is fuit, qui codice Laurentiano utcunque inspecto et cum ceteris codicibus comparato longam illam et disseilem de principatu illius libri quae-

Sti0nem movit, quum anno 1847. in orati0ne sua de arte interpretandi hane sententiam pronuntiaret: Satis mihi constat, Aeschyli et Soph0cli fabulas, quas habemus, in unico c0diee, qui nune in Laurentiati bibliotheca er-

fluxit, quidquid eo dicum manu seriptorum ubique invenitur. cG. 0lsu vero deolaravit quidem, Se eam ibi pr0- vinciam circumScripsisse, ut, quae ab ImSi 0 mis 8aeSSent, ipse Suppleret, rationem, quae inter Singula manus intercederet, adcuratius describeret, ante omni Rutem condieionem Scholiorum et gl08Sarum inrtu perspiceret. Sed parum liberali 0d minimam tantum collationis suae partem publicavit ille vir, sed suffieientem, ex qua ad reliquam conclusionem facere p0SSimus. De-p0Suit enim, quae auimadvertisse ibi videbatur, partim in Mus rhen. 0l. IX. ubi praeterea stollationem unius

fabula0, Oedipi Regis, addidit, urtim in editionibus uis acis et Eleetrae fabularum tinis 1858 et 1863 im-

SEARCH

MENU NAVIGATION