Quaestionum criticarum Sophoclearum. Specimen I. Dissertatio ..

발행: 1868년

분량: 64페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

nos a misera illa sortim servaret, quam tibi quidem Aegisthus et Clytaemnestra jam pridem destinaverunt:

fame enim pedetentim, carceri inclusae, turpi 88im modo moreremur. Si bene explicatur illud enuntiatum:

Qu0 sensisse videtur indorsus, quum in praes. O-xissimae editi0nis Lipsiensis pag. XIX. de carcere, qui Electrae et Chrysothemidi imminebat, haec dicit: qualicareeri inclusa Antigona in fabula cognomine mortem sibi e0nseis dit, quod Chrysothemidi qu0que adere licebat quae vix seri et ex anim virum doctissimum dixisse crediderim. Nam si poscimus, ut Chrysothemidi

in mentem Veniat, istum, Si careeri incluSue forent, nihil impedire, qu0minus ipsae ibi mortem consciscant, tum re vera mores illius puellae ejusmodi essent, ut

Censemus igitur versus ill0s perbene in oeum illuna quadrare et minime ejiciendo eSSe. Sed jam ad propositum no Strum recedamUS. g. 3 De iis correcti0nibus, quas torthota sive litura laeta in textum intulit sive inter versus textu superScripSit. Videbatur nobis discrimen faciendum esse inter eas di0rthotae e0rre eti0nes, quas in ipsum textum intulit et eas, qua dum teXtum intactum relinquebat, in margineve alibi adnotavit, quum facile quis credere possit, illas ab e pr necessariis esse habitas, has minus. Haec distineti etiam hae de causa se c0mmendat; qu0d, Sire Vera, ut Sindorsus censet, di0rth0ta in c0rrigendo

32쪽

Laurentian archetypo usurpavit, accipiendum ei it illum e0rrectorem iis omnibus locis, quibus Laurentianum p 0rem quam archetyp0 lectionem exhibere iuvenerat i. e. ubi librarius manife8to erraverat), non satis habiturum fuisse, diversam illam lectionem adnotare, Sed praesentem medelam vulneribus detectis allaturum fuisse. Apparet igitur, in uir genere talia potissimum iuvestiganda Sint. Ac primum quidem de c0rreeti0nibus, quae proprie appellantur, dicendum erit. Considerati ver in hac quaestione adhibenda triplex esse debebit primum enim un0quoque loco quaerendum erit, num mutatio quaedam omnino nece8Sarin Sit, deinde utrum correctio di0rtho tae recte sit necne, tertium denique, unde eam ab illo haustam esse verisimillimum Sit Iu qua quidem quaestione tractanda ita Versabimur, ut ex una fabula Antigonae omnia, quae ab S., ut dicunt, Scripta Sunt , a feramus, ex ceteris fabuli graviora tantum dare satis

habeamu8.

Cas. 1. Saepissime sit, ut di0rth0ta iis locis, quibus eadem liter bis seribenda a librario semel tantum Scripta erat, rectissime alteram addiderit. Exempla ex Antig0nae fabula congesta, in quibus omissam sed ab S. suppletam litteram unci inclusimus, hae Sunt 1 Antig. 3. 279. Uv v)οια 2 is V. 292. υο σ)τερπειν

33쪽

his Xemplis alia ex reli ii iis fabulis desumpta addere liceat Oed Reg. 707. φεἰσί σ)εαυτου

las litteras rarissime alias velut 'ra, ut ut facile quisquam nobis eum inde e0ncludat, errores illos ad maximam partem n0u librari deberi sed archetyp0. In qua opini0ne ea re sirmamur, quod PS a prima manu Similes errore nuSqua in correxit. Numerus autem

illius generis errorum in Laurentiano ita magnus St, ut jure inde colligatur, librarium archetypo literis capitalibus exarat ' u8um esse, e cujus natura quippe qu0 Scripturam e0ntinuam distinctione singulorum Ver-b0rum fere usquam laeta praebuerit itaque librarium, prae Sertim tam negligentem indoctumque, qualem illum Laurentiani cognitum habemus, facile in errorem dueere p0tuerit illa menda facillime explicantur. Quodsi Verum St, 0 alterum equitur di 0rth0 tam illos loc0s

1 se uapr0pter etia in mulationes ' quaedam Hilerarum in Laur.

34쪽

n0 e nrchetyp corrigere potuisse. Sed credo ad ista levissima menda et detegenda et corrigenda libro quodam manuscripto di0rth0tae omnino non opus UiSSe. Gravioris vero momenti h00 8t, quod, Si accuratius Laurentiani lectiones perluStraverimus, inveniemus, di0rthotam ill0rum vitiorum l0nge minimam partem correxi 8Se, quo factum est, ut alia a serioribus demum correct0ribu8, alia omnino nunquam corrigerentUr, Sed hodie, sicut ab initi Seripta erant, in eod. legantur. Id imprimi de seriptura unius verbi λευσσει dicendum e8t, qu0 fere constanter uno criptum iuvenitur et uno tantum loco ab S. correctum St. Idem si apud praep08itionem προς, Sive pron0men perSonale Secundae per8onae equitur Sive alia vox litora cincipiens Sic ed. Reg. 746. a prima manu habuerat προς σ' αποσκοπουσα ἱκετις, itemque V. 19. προ σ) ' υ Λυκει' Απολλο - ac γ χαι quin etiam

πρὸ σ)σj υσδαιμονε χοίρα v. 130 ejusdem fabulae legebatur. Illis quidem tribus locis . literam a nobis

unci inclusam recte Supplevit, dum multo pluribus locis similes errores minime respiciebat. Quae quidem incuria torthotae tanta fuit, ut ne animadverteret quidem, librarium innumeris locis tota voeabula falso et

strare id Volumus exemplis quibusdam ex una Oedip. Reg. fabula deSumptis, quae eadem Scripturam arche typi manifestam faetimi scripserat librarius

35쪽

Jam hi igitur in eam Sententiam cogimur, e0rrectorem illum Laurentiani immerit ὁιοοθυυτὴ a Dind0rsi appellatum S8e, quum negligentissime h00 corrigendi neg0tio perfunctus Sit minimeque talem Laurentiano operam prae8titerit, qualem jure ab illius generis hominibus exspectare p08Simu S.Cap. 11. Haud raro S. varias cliteras vel syllabasa librari omissas rectissime addidit. 6 Anti g. v. 85. κρυφῆ ε κευθε, συ υ ὁ αυτας γὰ3. ab . itemque omnia, quae uneis infra inclusimus.7 Antig. v. 178. 1μοὶ γα Ἀστις πασα ευθυυα: υ πο

36쪽

et alia, quae asserre injucundum S Set. His omnibus oeis Laurentianus manifesto 0rruptus fuit, qu0d quomodo factum sit, eri diei nequit. Aut enim librarii negligentiae inscitiaeque illae elisione obtrudendae sunt aut archetypo, quod ille descripsit. 0bis quidem haec altera sententia verisimili 0 SSe 'idetur,

37쪽

primum, qu0d librarium, quippe ind0etum stolidumque

li0minem ubique anXie archetypi ve8tigia pre88i88 seimus, deinde quod etiam his to eis fere semper literas et G SSe misSa animadvertimuS, quae quidem re indieare n0bis videtur, illa Dienda fuiSSe propria archetypi. 0 firmatur haec .ntentia loe qu0dam Oed Reg.

fabulae, qui satis mem0rabilis est. Illi hodie legitur

Opinor Vero, si quo alio, librarium hoc loc , cui tantum tempori operaeque tribuit, archetyp0 suum in-8peXi88 et Xpressisse ViX credibile igitur est, scillud, qu0d 0stea ab . re etiSSime additum est, in archetyp0 X8titisSe. Quae quum ita int, de loeis ustusque allatis id n0bis idendum videtur, reetisSima quidem manifestorum Laurentiaui mendorum eorreetione illo continere, sed minime iisdem esset, di0rthotam ad ea inveniendas archetypo illius eo diei usum SSe. Omnino major pars ill0rum l0eorum ita c0mparata St, ut quilibet er-m0nis graeci medi0eriter tantum peritu eos corrigere potuerit nullo eo die collat in spe et0ve. Incertum igitur

manebit, Hirtim corrector 1108ter ill08 0 eo e0Djecturis, qua aut ipse perielitatu aut ab alii mutuatus erat, emendaverit, an e0die quodam, SiVe archetypssu Si Vealiud exemphir fuit, aeeuratius inspecto. Ceterum ViXOsu erit monere, etiam illius eueris vitia ab di0rth0ta ad minimam tantum partem Satiata SSe. 3.

39쪽

Phil. v. 762. βουλε λαι8culi αι ὁ γητα καὶ θιγ υ τί σου; Oed Col. 1462. δε χαλα μεγας ρει πεται - 1729. εμις ὁ πιυς τάδ' Ἀστί; Haec omnia Verba, quae inci inclusimuS, deeSSR-ria et optime ab di0rth0ta restituta esse, paene prim0 obtutu apparebit. Potest ver pro certi88imo haberi, di0rthotam lacunas illa manifestas n0 Semper SutSc0njecturis explevisse. Omnia enim, qua tali modo addidit, summam Veritatis pediem prae Se ferunt; DUS- quam invenimus lacunam inepte ab illo expletam Miri autem aliquid haberet, si di0rthota, quem alia Summopere allucinantem deprehendimus, suo ingenio Solas lacuna aptissime anasse acciperemus. Jam igitur concedendum erit, eum plurimas artim, qua adhuc tetigimus, correctionum e eo die illo, quem tu pr0mptii habebat, desumpsi 8Se quod quidem X emplar archetypi, quo librarius usus erat, simillimum fui88 inde apparet, quod multae aliae lacunae et leviores et graviores iueo die Laurentiano X stant, quae eaedem etiam in illo exemplari fuis8 Sumendum St. Jam pergamus ad aliud quoddam genus correeti0num, in quo di0rth0ta Dind0rii haud perinde felix fuit atque in praecedenti illo Supplement0rum.

40쪽

quam Demetrius Triclinius hanc edti0nem, quae etiam in cod. Parisin 2712 A exstat, explieare studet. Nam pri0 explicatio, quam ille Seh0liasta dat: υτ συιτ λ-

δυστυχια υτρα εγετ ετ ide ferri non p0teSt, qu0d antecedit ἔ τε ιτα, quod jam igni sient: deinde, Sedundum , atque sequitur ni του ὁ α δελφα 8qq. Jam qu0d attinet ad originem illius vosti πάθος, vix credibile est eam ab diorthota, quem nulla Beee8sitas premebat, sietam esse Sed aecipiendum erit, πα- ος in exemplari, qu ille h0m utebatur, eXstitisse et inde ab eo in Laurentinuum translatum eSSe, Uamquam ipse fortasse lectionem πος, quippe quam intactam reliquerit, praeferebat. 20 Antig 195. 'Eetsοκλέα μευ, ς πολε υς VrSPlact V

V0ei ὀρι, quae optime se habet hoc l000. S. Silperscrip8it χε i. e. γρί), qu0d i fecisse eum crediderim, nisi ita in libro suo scriptum invenisset. 21 Antig. v. 16 prima an haec eripSit:

SEARCH

MENU NAVIGATION