장음표시 사용
21쪽
sens,iat eadem audire me realituῆMilli, si non audiant, indignabuntUri Iam si de excelsissima Tua familiavi antiquissima generis prosapia loqui&quidem a suis inde cunabulis arcessere debere quae Oratio Omnia Complecti, aut memoria consequi Valeat Negare Ver ahat Velit atat
possit natus nemo, qudd sit insigne peculiaris divinae providellae argUmentUm, minacitirpe tot ordine
Reges elee hos esse Gentilis antiquitas olim nescio quos Ioves HercUles, Quirinos, deosque indigites Ommenta coelo intulit, quos detinebat infernus at Dania longe Veriorem, messe tribuere possit CHRISTIA NIS, ERIDERICIS, Regibus invictissimis Optimis sanctissimis a Uibus
22쪽
ipsa pietas viritus nominis ac fa
mae aeternitate accepisse videntur De omnium ultimo proximo docessoreis parente GHRI4TIANO Qv ARTO , gloriosissimae memoriae, Regum nostri temporis Um aetate tum virtute maximo quid dicam λaut potius, quid non clicam arbitror enim longe consultius esse es non tenui sermone velut homine, sed eloquenti silentio, numinis ali, cujus instar, venerari. De Timan
the refert Plinius, quum Iphigenia
stantem ad aras, d perituram,ilnia
bella exprimere vellet, moestos piruxisse omnes circum, praecipue pMπU 3jamcis omni tristitiae imagi ne consumta patris ipsius vultum
velaste, quem digne ostendere non
23쪽
posset. Idem plane,RexFRIDERICE 1n dissimili quidem flectu,quando gloriosissim Tui Parentis magnitudine venerabundus inspicio is, hi contingit Dum enim Tuis vim
tutibus digna elogia aliquo saltem
modo conor adumbrare, sentio facultate me destituis atq; adeo uuad Vivum Parentem accedo , Cui
Circumdare nequeo,Timanthis velum malo injicere, quam rem viri
bus majoremmoliribterim nullus dubito, Oratores Ioetas, quos sive Tua celeberrima Hamia, mmcenissima Sora nutriunt, sive reli
quus eruditus orbis habet, ex suae copiae divite cornu certatim de
promturos, quidquid sive ad Tua
24쪽
sive beatissimiParentis gloriam pos
sit facere Ego vero, quem felicior
ingenii vena deficit, ne prorsus
sim,vinullum devotissimi an, mi specimen edere videar, Majestati Tua Exercitationem Theologi, eam, Pontificum synodique riden-t1nae anathemata elidentem .in qua
Respondentis partes obiv sub magisteriovi praesidio ej', qui ob com-
mUnem patriam non miniis, quam
quivis popularium alius, gaUdeta
gratulatur, humillime ostero, dico, Consecro. Quod dUm praesto, non
nullis forte temerarius videbor audax, sed facit fiducia Tute benignitatis DClementiar, ut certo mihi persuadeam, quemadmodum Sol, quo altius attollitur, eo maxis fi'
25쪽
mos vallium anfractus radiis suis ib
lustralsita Te quoque,tamqUam salUtare sidus ad fastigium, quod inter mortales summum est,evel bam,in humillimum &infimae sortis serVU-lumi egiae gratiae radios demissiaria, pietatis ac devotionis fervor imputaturia, quidquid tanta sublimitate inferius ad Majestatis Thaae pedes deposuero Accipe igitur illud, Potentissime Rex, qualecumque fuerit, vultu Tuae Masestati proprio, hoc est, serenovi propitio tuere: me quoq; studia, parentes' meos
caetera quidem nUssitas dignationis,
Tuae tamenMajestati devotissimos,
spem denique StortUnas Omnenpotentissimo Tuo patrocinio unice Committetes Regia gratia compi
26쪽
mitar votum, qUOVenusinus vate Caesarem suum prosequebatur3
mare, Vives diutissime regna Rex
magneivive FRIDERICE, nec nis1 tardus coelo, Unde nobis dat es, redoneris. Ita regnes,ita omnia supremae potestatis munia expleas, ut qUUm
apparuerit magnus illel eguml eri
reportes amarantinam gloriae coronamlLuculentiorem mercede nec
Tua Majestas sperare potest, nec
nos optare Scripsi inAcademia Iulia,quae est Helmestadii Saxonuim
anno CIO II cILII Hierax Septemb.
27쪽
SCRIPTURAE.'Vctoritas, uti a nobis nunc capitur
l& consideratur, est rationalis naturae, qualis Dei, Angeli, hominis aut alicut ius, quod ab ea ad ejus mentem volun-ltatem significandam profectum fuerit, Y utlagis, testimonii, scripturae ex ejus perfectione resultans vis vel facultas alliciendi aliorum sive intellectum ad adsentiendum assertionibus, sive voluntatem ad obsequendum mandatis. Ii, Dico non nisi rationali naturae vel alicui hinc profectieret auctoritatem competere eamque derivo ab eius perfectione sive praestanti in excellantia. Quo enim quisque virtute, scientia vel similibus dotibus perfectior,e quoque majoris est auctoritatis tum ipse, tum quod ille dicit, vel docet, vel testatur. Hominis vilis, nulla virtute doctrina praediti nulla quoque est auctoritas. Quam auctoritatem formaliter esse dico facultatem, vim vel virtutem alliciendi aut inducendi aliorum sive intellactum ad adsensum, sive voluntatem ad obsequium. III. Quoniam autem haec ipsa facultas, vis vel virtus a perfectione ejus, cui tribuitur, dependet, manifestum est aucto itatem Dei summam esse atq; iti'dcm, si quae lex, aut doctrina, aut scriptura a Deo Pro
28쪽
secta fuerit, hujus itidem auctoritatem esse mavtinanti Quo enim propius a Deo abest, vel in Deum proximius referri potest, eo quoque majore pollet auctoritate. Sacra quid c mscriptura per homines confecta .coti- sis nata est. Sed hi homines loquuti sunt ac scripserunt
IV. Idipsum prisci recentior Ecclesia semper
agnovit, doctoresque tum primarium sequiorum in tum testati&professi sunt. Ire meus libro secundo,cap. xlv H Credere haecialia debemtas Deo, qui seno erit, rectis sime tentes, certissime persuas, quia scripturae quidemsemiecrimini, quippe a Verbo Deio Spiritu eius dictae Origenes homilia secunda in Ieremiam: Sacra volumina Spiritust plenitudines ant, nihils Gysive in Prophetiasue in Lege risve in Evangelio, e in Apstilo, quod non a plenitudine δε- minae maiestatis descendat Ambrosius epistola LYDi M-
saniel eris nos rosecundum artem cri nec nos obniti mur nes enimsecundum arte cri runt, d codumgrotism,s stuper omnem artem eu Scripserunt enim quae opis
ius is loqm dabat. Augustinus undecimo de Civitatu Dei, capite tertio: Filius Dei priusser Prophet.υ, dei a Iersei im seaper postolos, quantum aris esse iudicavit,
loquium, etiam Scripturam condiait, quae nonica nominatur, eminenti mae auctoritatis, cui dem habeminae his rebus,qu. ignorare non expedit, neepernosi s nosse idonet mus Gregorius Magnis Regesti libro I v, epist x eu Srr plura cra, ni quaedam epi ola omnipotentis Dei adcreaturam
si ' Thomas inter Scholastico princeps, Prim. , quaest.
29쪽
quaest. I, in corpore art. x Autyre Sucra ripIurae, Dein Idem ibidem, art. I ad 11 Edcra doctrina auctoritat, si canonicae Scriptura utiturproprie ex nece itate argumen'tando aucto itatibin auram aliorum doctoriis eccosae, quasi
arg*c do expropriss non extrair eis, quales sunt philoso Phi ,s probabiliter. In itisse enim de m ra revelati ni solis o Propheiu ictae, qui canon cos libros fri non autem revelationi,s quae uitialis, Henribin facta. Item opusculo primm quod Graecis est oppositivo, cap. XXX Fides nostra non labet auctoritatem nes ab angelis, nes ab aliquib/-mracusisfactis,sed a revelatione Patris peribum oro piritu an Itam secet etiam angeliea, quae missis srae, revelaverint aliquibin, ut Zachariae, o Mariae, Iosepho etiam ad de robur miracula plurima ac Ias r. V. Videamus itidem, quomodo de Scriptura canonica, cum aliis scriptis eam comparans, loquutus
fuerit sanctus Augustinus Epistola IX, Ego, inquit,
solis eis Scripturarum libris,qui iam Canonici appetiantur, didici hunc timorem sonoremi ferre, ut nusium eorum auctorem Ieribendo aliqui errassesirmis me credam. Ac si aliquidin eis endero literis, quod videatur contrarium veritati, nihilaliati quam vel mendoseum esse codicem, vel interpretem non affe-quutum esse quo dictum est, vel Me misime intesxse non ambigam. Alios autem ita lego, ut quantalibet Ganrisitate doctrinalpr.epolliant, non ideo erumputem, quia i it ense nni st quia mihi elper illos auctores cainoMicos velfrob hili proba firma ratione , quod a vero non abhorreat persuaderesoluerunt. Rursus aicut pausio ante xi, an-rummodo Scripturis canon is han ingenuam dele rvitutem, qua ea sol ita sequar, si conscriptores earum nihil in eis omnino erras, nihiὶ asticiterposuisse non dubitem Epistola xi ΠΝ silui Huarii, Cyprianich r nim mentionem feci illar,
30쪽
subjungit, Hocgenus literarum ab auctoritate canoni, di i guendum est. Non enim sic leguntur, tanquam ita ex eis i stimθnium proferatur, ut contrasentire non liceat scubi fortὲ alite puerint quam verita poseulat. De baptismo contra Donatistas libro secundo, cap. LII a uis nesciat Sauricta cripturam canonicam tam Veteris quam Novi tesamenti certi uis terminis contineri, eam omnib/upseriorum epi florum Eteris, proinde etiam Romanorum decretalibus, itapraeponi, ut de si omnino dubitari se aes optari noulosit, utrum verum vel rectu ἔ, qui uidi ea r/stum esse constiteris PVL Adjiciamus nunc etiam, quae Gregorius d Valentia insignis Iesulta, juxta genium secta an fallibilitatem Pontificis adstruens, de Scriptura&Pontificiis culti ea comparatis decretis affirrnat. Adscribemus verba, quamvis pluscula, ex commentario in Secundam secunda disp. I, quaest. I, puncto II , parasexori. Cognitio sacris expressa lueris , quam Deis Canonicis scriptoribus iudidit, qua perulos voluit caeterisscripto at fieri, velut norum quoddam Nerbum Dei eis, quo is videnter
comeptum aeternae mentissuae notitia verissimam hominibus
e quitur ars mani me Caeteri. cum docisinam sane SPiritu ncto dictante esse a re auctoribus exceptam , litterissis mandatam dicimus, non utcun gni care voLmis, Spiri-ru ncto dirigente sacros auctoresilum in Albinter fripsisse. Nam ct Ponti cessummi erramquanaeam Spiritur m flentiam habent cum e niunt controversia fidei, neque tamen Eorum de nitiones, quantumvis ab ipsis confriptae, Scr, tu sacra sunt, auresse dicuntur, cui nc quidem loquimur
de Scriptura cra Auctores igitur Canonicos ibere Spiritu functo dictante, ob eamnem proprie dicimin, quoniam in do
ctrina risto irarienda sic istorum offera Piritus sinus uti-