De Demosthenicarum quae feruntur epistolarum fide et auctoritate [microform]. Dissertatio inauguralis philologica quam...scripsit Albertus Neupert..

11쪽

Inter grammaticos Harpocrati i tres v0ces de Secunda tertiaque epistula, quas e0dem m0d qu0 08 η σπερ τ' ἐανr0υκα dot ἐπιστολ περὶ τῶν AD, o Deroi et ruid υν ἐπιστ0ὶ on0minat, depr0mptas ann0tat; quarum vocum una est . bibἐρcia i oi rε p. III, 38) altera p. 105 19 Actia νρει p. II. 20) tertia p. 18l 18 ci ep. IIl 30); nulli autem adicit illi se ει ν σιος quod semper adicere s0let, si quem larte l0cum n0 genuinum esse existimet. P0llux r) 0dem quae est cusχρορρι ιιοσυν a Dem0Sthene adhibitam esse tradit, quae v0x 0n reperitur niSi p. IV, 1. Apud eundem VII l haec verba seripta sunt uiuos ruri Q ερονἐrrit τον καὶ νεγκλ ro,u adverbium autem in pseud0dem0Sthenica rati0ne septima decima ter g 2, 22, 30, adiectivum semel ep. II, 14 invenitur. Apud deridem δ Atticistam haec ann0tantur: I xlv, τὴν φθίσιν, Arrhinui Q, neque ver additum est ubi M0eris hanc v0cem invenerit. Legitur enim ut in tertia epistula i ita apud Plat0nem et I 80cratem. Veri simile est etiam ea quae in Hesychii exie0 ε pag. 175,31 traduntur: ct ici τι tir , or, Sio9tia ad p. III, 2 et pag. 1521 3 hyni ad p. III, 30 reserenda 88e. In Behheri necd0tis ab Antiatii ista qui dicitur primae et tertiae epistulae, quarum prima verba ad ipsas significanda asse

St0baeus' l0cis qui πιρὶ πένθους agunt hunc tertiae epistu-

Similiter atque apud h0tium etiam in Lycurgi vita, quam Suidas in exic0β sub voce fi κουργος υκοφρονος Αθηναῖος tradit legimus a Dem0sthene exsule Lyeurgi liber08 desens08 88e:

εἰσr 0ν Ιεiλεν et roυς. Ibidemque t0m. I, p. 504 de v0ce, quae est sicia isaς, idem legimus qu0d Ph0tius explicat; 0m. I, p. 507sub de εργολύβος traditur dii επὶ φλαυρ υν πρcirsti W0ν χρ υνται se νυ tiari, tu istosi οσθεν , εν ῆ προς τι ν βουHνὶν καὶ τον δῆμον επιστoii , atque t0tum enuntiatum tertiae epistulae 34, qu0d incipit ab his verbis σπολυ a s ῆλλον ευνοέας, additur. P0strem etiam in tym0l0gie magn0' trium harum V0cum, ἐρανίσας p. 369 36, εργολύ ς p. 70, 12, φθύη p. 93, 13, et in etym0l0gie Gudian0' 0cis potor menti sit. His veterum testim0niis allatis quaeritur, quid inde de epistularum auct0ritate c0digi 088it. 0gn0se autem ex iis put0 epistulas n0stras minime cum iis c0mparanda e88e, quae n0nc0mIuem0rantur nisi a recentissimis script0ribus, ut supp08itas eas esse acile intellegatur. Vidimus enim Dem0sthenis epistulas iam antiquitus c0llectas suisse, qu0niam Cicer quasdam legit. Hic Drtasse suspicetur quispiam Cicer0ni temp0ribus alia atque eas, quae n0bis traditae sunt, epistulas Dem0sthenis exstitisse. il

12쪽

c0ncedendum sane erit seri potuisse, ut Cicer quidem alias epistulas ad 0str0 dies non servatas legerit etiamsi veri simillimum

esse insta videbimus quintam earum, qua n08 habemus, in manibus ei fuisse. Sed plerisque qu0s 0mmem0ravimus Script0ribus e0mplures earum epistularum, quae nunc ex8tant, n0ta sui8SeVidemuS cum n0 m0d singulas v0ces sed etiam t0tas sententias SerVaverint, quae etiam nunc in epistulis leguntur. Neque tamen omne SeX, quae traditae sunt, commem0rantur sed e 80lis tribus

pri0ribus l0ei quidam pr0seruntur et ex quarta epistula V0 una. Qu0d quidem mirum mihi non videtur qu0niam tres illae epistulae muli et l0ngi 0res et praestanti0res sunt eteris. Deinde autem, cum n0nnulli epistularum l0ei a grammaticis vituperentur, tamen ne unum quidem auct0rem quidquam dicere videmus unde eum de epistulis iure Demostheni tribuendis dubitare c0lligatur. Itaque veteres de de epistularum n0n dubita 8Se apparet. Veri autem simile est has qu0que epi8tula n0n ecus atque 0rati0nes Dem0sthenis diligentia Alexandrin0rum c0llectas et rati0nibus annexas esse. Quare in c0dicibus manu scripti except0 Parisin illo 2 littera signato ultimum locum btinent in n0nnullis tamen maiore ex parte mutilata sunt, id qu0d in ne libr0rum facile fieri potuit. Unus ille e0de Parisinus epistulas inter rati0nes 35 et i inter ic et re restinum et rarροΠικ r0νς insertas habet. Qu0 qui laetum sit, . Christus in dem0nstrare c0natur. EX Servatis enim versuum numeris et praescripti0nibus et subscripti0nibus e0niet e temp0re qu0 0ndum mai0re c0dices omnia per Dem0sthenis continentes, sed singula papyri 0lumina exstiterint, Dem0sthenis seripta in sex partes divisa suisse; cum ver singulae partes in unum t0mum recti Jhκri ς c0niungerentur, lacile seri p0tuisse, ut scribae quasdam parte sals l0c0, velut epistulas inter medias rati0nes e0ll0earent p. 213-215). Ord epistularum vulgo traditus qua rati0ne nitatur planen0 intellegitur neque ver causas n0vimus cur in e0die 2 aliter atque in reliquis libris manu scriptis epistulae tradantur h0 0rdine: I, IV II, , III, exta autem epistula deest. Uterque ordo iusta rati0ne caret. Nam si e08 respicimus, ad qu08 epistulae missae sunt, ita sunt secernendae, ut, cum reliquae quinque ad Senatum p0pulumque Atheniensem scriptae int, quinta epistula singularem l0cum btineat, utp0te quae ad 0minem privatum data sit. lectius autem ordinem epistularum ex temp0re, qu Scriptae Sunt,c0nstituemus. via rati0ne pr0bata primum l0cum quintae epistulae

c0ncedemus, cum a Dem0Sthene adm0dum iuvene c0mp0sita esse fingatur. Hanc sequuntur quattu0 primae epistulae, quae ut in exsilii scriptae artius inter se e0haerent. Extrema videtur esse sexta epistula scripta p08 pugnam apud Crann0nem c0mmissam

Dem0sthene iam in patriam restitut0. Sed priusquam in 0rdinem quattu0r epistularum accuratius inquirere c0nemur, hic statim pauca de quinta illa epistula exp0nere liceat. Ac 0stris quidem temp0ribus vix quemquam 8Se cred0, qui eam ad Heraele0dorum quendam, h0minem n0bi ign0tum, de salute Epitimi cuiusdam missam vere Dem0stheni attribuendam esse pinetur: ita manifesta res est. Facile enim est intellectu hanc epistulam ab rat0ris illius summi ingeni l0nge distare. Scripta esse, ut iam diximus, epistula sngitur a Dem0sthene adm0dum

C0mperimus igitur ex his Dem0sthenem illo temp0re n0ndum respublieas administrasse, nedum clarum fuisse. Atqui ad rem publicam eum accessisse c0nstat' lymp. 106, sann 35 a Chr. n.). Habemus igitur certum temp0ris terminum, ante quem epistula scripta esse fingitur. At 0nsiderantes m nem rati0nem, qua res quae p08citur tractatur, epistulam genuinam n0n 88 Statim cogn08cemus. Dicit enim Dem08thene se id credere Π0n 088e, qu0 sibi a Meneerat nuntiatum sit, pitimum ab Arat in carcerem c0niectum 88 et Heracle0d0rum ipsum qu0que c0ntra

Epitimum agere. Sed ex quattuar his h0minibu ne unus quidem n0bis n0tus est, ne Heracle0d0rus quidem, qui paragraph tertia magnam gl0riam adeptus esse dicitur. Neque pitimi salutem auct0r imprimis curat; sed per I0vem et ali0 de0 Heracle0d0rum 0bsecrat, ne quid laciat, qu sibi ipsi inc0mm0da asserantur. Nam praeter Epitimi salutem maxime sua interesse, ne laudum e pudeat quibus ipse Heracle0d0rum assecerit. Ad pitimum auct0r 0n redit nisi ultimis epistulae verbis Plura autem dicuntur de gl0ria et eruditi0ne, quam Heracle0d0rus lat0nis instituti0n usus sibi c0mparaverit, maximeque de laude phil080phiae lat0nicae, qua nuda sit praestanti0r. 0st haec adm0netur Heracle0d0rus, ne quid c0mmittat, quo auct0 sententiam, quam de illo habeat, mutare c0gatur neve ille auct0rem, quia adm0dum iuvenis sit,c0ntemnat Denique precatur auct0 iterum, ut Epitimus SerVetur.

13쪽

Eiusm0di epistulam Demostheni attribui p088 neg0. Imm ne Blassius quidem iis refragatur, qui eam supp08itam 88 iudicaverunt. tiam a dicendi genere Dem0sthenis epistulam alienam esse ex singulis quibusdam rebus saeile intellegitur Minime enim Dem0sthenica est bsecrati de0rum, quae o legitur: ἐ0suu

talis dicendi ard0 cum simplicitate materiae n0n 0nveniat. Nec ver magis Dem0Sthenica extrema verba Sunt γραψ/ας ε ιοι πε/mpoν si καὶ tu cytiso et risi ελλε, quae verba Reiskius c0mm0de

ita interpretatur: Tu mihi significa se tempus, de ii dictum est per litteras aut etiam, si mavis lamiliarius ut cum h0mine

amico agere, 0lumm0d per nuntium mandata Verba reserentem. Ne G. . Sehaeser quidem exclamare nequit: Graecitas haec Sts0phistiea, 0 Dem0Sthenica. Alia quaedam quibus 1landimur, infra tractare licebit, ubi de serm0ne epistularum dicetur. Ceteruna D0braeus sibi Ι80crateum quendam c0l0rem in hac epistula videri

inesse ann0tat.

Veri autem simile esse Cicer0nem quintam epistulam legisse iam 40mmem0ratum est Cicero enim cum Dem0sthenem fuisse Plat0nis audit0rem dem0nstret haec pr0serti) Lectitavisse la-t0nem studi0se, audivisse etiam Dem0sthenes dicitur idque apparet ex genere et granditate verb0rum Dicit etiam in quadam epistulalid ipse de sese et ali l0e0 t): cuius ex epistulis intellegi licet, quam requens fuerit Plat0nis audit0r. Iam ver in quinta epistula 40 tam ipsum Dem0sthenem quam Heracle0d0rum Plat0nis audit0rem suisse traditur quamquam Drtasse ex universa rati0ne, qua ii epistula Plat0nix phil080phia laudatur, i0ncludi i0test Dem0sthenem qu0que Plat0nem audivisse. Si tamen quis dicat Cicer0nem n0 08tram epistulam, Sed aliam, quae n0 Servata sit, legisse, nem eum refellere p0terit. C0ntra qu0minus suspicetur quispiam m08tram epistulam ab aliqu0, qui 40 Cicer0nisl0 0s legerit, supp08itam esse, illud χbstat, qu0d is certe n0ndubitasset expressis verbis declarare quam requenter Dem0sthenes Platonem audivisset at Cicer etiamsi minus accurate ea exp0nat, quae in n0Stra epistula traduntur, tamen fieri potest ut eam ipsam legerit. Nam cum Dem0sthenem Plat0nis audit0rem suisse libenter arbitratus suerit, iam rec0rdatus se aliquid eiusm0di in quadam Dem08thenis epistula legisse, h0 neglegenter qu0damm0d0 asseveravit. Quam facile talis err0 c0mmitti p0tuerit ex e appa

ex eadem epistula c0llegit a Dem0sthene lat0nem audiri solitum eSSe. ii Sed ut redeamus ad quattu0 prima epiStulas, quas omnes in exsili a D0m0sthene eriptas et ad senatum p0pulumque Atheniensem missa esse diximus, secunda quidem epistula t0ta, tertia extrema parte de Dem0Sthenis reditu in patriam agit. In prima vero epistula haec leguntur: περὶ ιεν τῆς μῆς ιγ ad cichiiεcυς

σιερι αυτῆς γεγρα ), quibus cum Verbi haec decimae para-

πειρ rGotici διαλεχθῆναι ). Ut ver has epistulas in certum rdinem redigamus, primus quidum l0cus, i tempus respicimus, secundae epistulae dandus erit. Legimus autem epistulam e temp0re Scriptam esse, qu0 iudices n0 iam, ut antea, cum de ipso Dem0sthene diiudicaretur, simpliciter ea pr0barent, quae re0pagu quamvis argumentis nullis adiectis pr0serret additum est reliqu08, qui simul cum ips0 eiusdem criminis accusati essent, miles liberat08 88e ep. ΙΙ, 1 seq. His tamen Verbis tempus, qu epistula Scripta est, accuratius n0 definitur. Secundam autem epistulam pr0xime sequi tertiam ex his tertiae epistulae primis verbis dilucide apparet: σπερ μεν

ritur utrum quarta an prima pr0xima adicienda sit. Primam quidem epistulam p08t 0rtem Alexandri regis e0mp0sitam esse dicitur νυν οένυν τεθνεῶτος κεένου, gi3). In quarta nihil inest, unde c0gn08ci 088it, qu temp0re scripta sit. Ceterum in tertia epistula haec traduntur i): ἱ δε υς 'αν sit τι ν εα ευνοὐδ

epistula n0bis nihil n0tum est. Priusquam ver ad singulas epistulas c0nsiderandas transeamus paucis de ea re disserere liceat, ad quem epistulae n0straemissae sint. Praescripta autem ii haec Sunt Ar suo εννὶς τῆ βουλὴ και τεῖν di si i χαέρειν. Quibus in verbis desideratur n0men civitatis, ad quam epistulae datae int. Exspectatur enim v0x Ido ναέ60ν 08 τῶ di su p 08ita H0c tamen vitium, si quidem

14쪽

vitium appellandum est, n0l tribuere auctori eum veri simile sita scribis eam praescriptionem additam vel etiam in medium verborum c0ntextum insertam esse. Nam in e0dic avarie aliis libris p0st primum exordium primae epistulae ante Verba: rεριιὼν τῆς ἐμῆς Had G Ii ε υς praescripti illa exstat Gravi0r autem quaesti est, licueritne Dem0stheni, cum Irtito eSSet, ad Senatum p0pulumque Atheniensem epistulas mittere. Vix enim credibile est Athenienses pass0s esse exsulem ad senatum p 0pulumque Scribere, quid de Lycurgi liberis male ab Atheniensibus tractatis sentiret, eundemque simul in cives quam vehementissime invehi. Neque aliter res se habui in prima epistula, qua auct0r quamvis exsul sit de rebus publicis gerendis suam sententiam ferre audet. In quarta ver epistula de e0nviciis Theramenis in Dem0sthenem lactis agitur, quam rem senatus p0pulu8que certe minime curabat. Itaque cum publice ad S. P. Q. A. hae epistulae missae esse vix p0ssint, nihil aliud restat, quam ut eas ad hunc finem scriptas esse arbitremur, ut similiter Drtasse atque Is0eratis orati0nes inter mnes Athenienses quam latissime divulgarentur et ab omnibus legerentur. Pr0pius autem ad rem aggredienti liceat mihi ea e0mprehendere, quae de Secunda et tertia epistula explicanda habe0. Artissime enim eae inter se c0haerent cum qu0 ad res tum quod ad serm0nem attinet. Neque ver sui quisquam neque erit, qui eas ab eodem auct0re c0mp0sitas Sse neget. Sed ut certum

aliquid de utriusque fide et uet0ritate iudicari p0ssit, ita rem

instituam, ut prim l0c de rebus in utraque epistula commem0ratis agatur. Ordiamur autem ab iis, quae ad causam Harpalicam pertinent. Dem0sthenem inn0centem neque ullo m0d ab Harpal0c0rruptum esse in utraque epistula iterum iterumque c0nfirmatur. Ita in secundae epistulae primis verbis haec leguntur: νο uroν

Ουδ' ἀπολέυλεναι. Ita denique tertiae epistulaea 2 exstant haec: o ιιι ν Ουδε ra Derri λου si λαβόντα δε ἐξετε Οἴτε γαρ ηλεγχθ ν os ελαβον. Nonne haec est Simplex criminis sine ulla argumentati0ne recusatio , quam estermannus in epistulis invenit γ

Ηyp irides autem et Dinarchus in rationibus c0ntra Dem0sthenem scriptis mem0sthenem marpali laur c0rruptum e88e explicant. Dinarchus quidem n0 tam argumenta exp0nit, quibus Dem0sthenem i0rruptum AE8Se appareat, quam c0nvicia quaevis undique collueta ei adit Hyperides autem Dem0sthenem pecuniam ab Harpal accepisse e manifestum esse dicit, qu0d re0pagus eius n0men indicaverit. In n0stris autem epistulis Dem0sthenes acerbis verbis queritur, qu0d 0men suum ab Are0pag culpae argumentis n0n adiectis delatum sit. In secundae enim epistula initi haec legimus: χυδεstiti JIrodεi ειυς υδ ελεγχου γιγνo1ιενον Γαρα τῆς

pr0n0minibus utitur Manifestum ver est etiam h00 0str 10c0Αres pagum intellegendum esse, cum Statim verba Sequantur: rehς Tu GUTro drr Ἀρρητα circi pro hi pol ενους. Scimus enim Are0pagum n0mina e0rum, qui ab Harpal 0rrupti essent, detulisse atque etiam indicasse, quantum quisque pecuniae accepi8Set, neque Ver0 causas addidisse. Haec sunt illa d roder ra. Neque Ver Semel, sed qu0tienscumque in secunda epistula Are0pagus c0mmem0ratur,s0la 0 βουλι adhibita est Nam verba, quae p. II, 1 leguntur:

15쪽

c iuutici τῆς βουλι et ιν λ ρειον ac γον reos metrετε. Reishius quidem ad uti l0cum ann0tat: Haec Verba proν Ἱρειον rrero v)videntur sch0lium ide0que delenda esse ' At G H. Sohaese dicit: -Inanis suptel0. In damnand Dem0sthene n0n 80lius Senatus, sed etiam re0pagi partes fuerunt. g Reishium ut rectum vidisse. Nihil enim est, cur Dem0Sthenes in Senatum quingent0rum tanta ir0nia invehatur. re0pagus est, quem Dem0Sthene quam maxime dit, cum iniuste se ab e indicatum esse existimet. Cum hac sententia bene c0ngruit, qu0 paud infra legimus: ου ἰ ρ

Tali 0d Dem0sthenes de re0pag queritur. Qu0d 0llegium ab e etiam eum se e0ram iudicibus defenderet, acriter impugnatum esse veri simile est. Dinarchus quidem si m0d est auct0r rati0nis ei addictae, veritus ne h0 a Dem0sthene sat has querellas ecupare studet legimus enim I, 2 κειι εα ρί 309κc ς συκῶ ἐνπορισέ ς γῆν non P rc scia octi ri; Scit τε ii γρε iuvm γον χνὶP, Uriκα si ciεις ώλιγc ρχι κὴν εἶνc ι. 0 re erasactum ess0 credibile est. Nam in epistulis qu0que tale aliquid n0bis deurrit. Tantam enim Are0pagi auct0ritatem suisse dem0n- Stratur ep. II, 1), ut ne iudices quidem ausi sint c0ntra eius sententiam quamvis nullis argumentis pr0batam quidquam decernere. C0ndemnatum esse Dem0sthenem, ut ex Plutarchi vit. Dem. cap. 26 se l. ex Di0d0ri libr. 17 108 et 18,3 ali0rumque scriptis, ita iam ex Dinarchi rati0ne e0ntra Arist0git0nem habita scimus; ubi haec reperiuntur Ob: isi in di; εν κti bi MoG9ενει

niae Dem0sthenes damnatus sit i) in epistulis n0n dicitur neque hic l0cus est in hanc rem accuratius inquirendi. Illud ver in epistulis traditur Dem0stheni certum qu0ddam tempus c0nstitutum

autem, quae in epistulis leguntur, etiam c0n eludi p0test eius multae: Postitii ucar additum esse, ut, nisi Statim pecuniam 80lveret, in carcerem e0niceretur. 0 enim nisi h0 addit intellegi 0terit qui laetum sit, ut Dem0sthenes in carcere esset Nam aliter

patriam certe deseruisset, priusquam tempus qu0d ei ad s0lvendani multam datum erat, praeteriisset Cartaultus quidem in libell0, quem de causa Harpallea scripsit 3, p. 138 eq. dubitat, num Demosthenes in arcere fuerit. Putat enim illum p0tuisse quidem multam 80lvere, Sed n0lutSSe, ne e pecca88 00ncederet. Declarat igitia Cartaultus se n0stris epistulis ne minimam quidem auct0ritatem tribuere nec mai0rem aliis auet0ribus, ut bi0graphis, qui et ipsi tradunt Dem0sthenem in carcere suisse Plutarchus expre88is verbis dicit: rc ρc δοθεὶς εἰς ro εσυ 0r ριον Vit. Dem. 26). Similiter Maximus Plantides haec narrat: ο ρ .r 0 ενεβλi θνὶ εἰς

in is mutari estermannus δ vult. Quanta autem fides epistulisn0stris tribuenda sit m0 videbimus. 0 ver l0c Statuamus epistulis n0s erit0res seri Dem0sthenem e carcere effugisse. Inter alias enim hae cauSae asseruntur, cur es fugerit Iresii ro ' si εν Ουνειδος

Idem etiam ex ep. III, 9 eludet, quem l 0cum m0d laudavimus. Ut enim ex verbis quae sequuntur apparet Dem08thenes de impunitatem petit, ut multam debitam c0lligat rati0nem viamque accuratius indieans, qua h0 se c0nseeuturum esse speret. Quid autem ei bstitit, qu0minus h0 saceret, nisi metuendum ei erat, ne in patriam reversus iterum in carcerem coniceretur 3 Deinde in secunda epistula legimus Dem0sthenem primum fuisse, 0 qu diiudicatum sit diei enim casu qu0dam e c0ndemnatum eSSe: recuro εἰσι hi re ep. II, 14). Dinarchus I, 10b idem tradit is, i osci ενι ς εἰσί γε rat ne uro et iudice incitat, ut τυν Ἀρ 0ro ν εἰσελ λ Dctor l06 quam severissime c0ndemnent. Sane c0ncedendum est in eum, qui primus inter c0mplures in iudicium v0eatur laeti t0tam iudicum iram quae paullatim dini inuitur cadere p0tuisse. Idem etiam Lysias r. 19 5 eq. ita

16쪽

τὰ τει ὀργῆς αυδευν ὐκρoc σθε τους Ἀγχον λ ὁ θέλοντες δ ὁ ωσθε. Nihil0minus hanc certe n0 fuisse Veram auSam dicendum est, ob quam Dem0sthenes c0ndemnatus it. Imm ut rem quam brevissime abs0lvam Dem0sthenem pr0pter uniVerSam viam rati0nemque, qua e temp0re publica res gerenda e8Se existimabat, c0ndemnatum esse cense0. Magna enim eum Sapientia ut mihi persuasum est cum rege Maced0num pacem SerVare utilissimum habuit. Qua re neutri parti satisfacere p0tuit, neque iis qui semper Maced0nibus favebant, neque i8, ut ut Hyperides omni m0d iugum servitutis ab illis urbi imp0situm depellere

c0nabantur. Utrique autem effecerunt, ut Dem08thenes etiam ap0pulo desereretur atque e0ndemnaretur. De hac tamen vera ut puto causa in epistulis serm0 0n est nisi 0 Drtasse l0e0 o

Etiam e0mplura nova in utraque epistula Sunt, quae allDIn0bis n0 tradita sunt. 0vum est, qu0d in extrema parte tertiae epistulae legimus Arist0git0nem omni culpa liberatum esse. Ibi enim fusius explicatur, quam iniustum sit b easdem res Dem08-thenem c0ndemnari, pr0pter quas Arist0git liberatus Sit ep. III,3 et 2). Deinde in epistulis traditur Dem0sthenem unum reStl-USSe, qui in p0ena esset, cum, quicumque simul cum e0 8Sent accusati aut liberati essent aut 30lvissent qu0 debuissent. Precatur

λαγητε. Cum hi n0n plane c0ngruere videtur, qu0 ep. II, Idicitur: pro piscis γε sto mi ra, α και λλοις τισὶν di . Mallilartasse quispiam legi et oi &λλοις, neque tamen e0 pus St, dum-m0d hunc l0eum recte interpretemur. Neque enim mnes rela iudicibus liberati sunt, ρ Dinarchi 000, quem pauli Supra laudavimus, praeter Dem0sthenem etiam Demadem c0ndemnatum esse d0cemur Din. II, 15). Suspicari autem licebit eum Dem0sthenem s0lum poena teneri in epistulis tradatur, Demadi aliqu0m0d veniam datam esse. Cum igitur ante Dem0sthenes in universum precatus sit, ut sibi qu0que ut ceteris innibus ign08-catur,40c l0c petere videtur, ut idem sibi e0ncedatur, qu0 Drtasse alii quidam citcto τινες, ut Demades, adepti Sint, qui quamquam primum quidem ipsi qu0que c0ndemnati erant, p0stea tamen veniam impetraverunt. Novum p0π0 0 est, qu0 accipimus Dem0sthenem fidem publicam p0stulasse neque ver e0nsecutum esse καὶ

N0va etiam sunt, quae Dem0sthenes de rati0ne dicit, qua multam debitam se c0llecturum esse speret. 0 medi0cri rerum scientia hac in parte deelaratur ut lassius dilucide exp0suit Die ait. Beredis III, 1 389). Dem08thenes enim perare se dem0nstrat lare, ut, si ut Athenas redire ibi liceat, ab iis, pro quibus ne bis s0lvere debeant quae ne semel quidem p088int 80lvere, vadem se dederit sibi si n0 t0ta equitia, tamen aliqua par eius red

multa alia b0na habere, 0 Rrtasse qua8 resp0n8um esse Videtur ad id qu0 in Dinarchi quae dieitur rati0ne bicitur eum, quamvis magnas pecunias ab urbis inimiet accepisset, tamen null0 sund0sAth inis sibi paravisse Din. I, 70: ιν δεν ὁ φανερον εν τῆ Ταύλει κε Di sycti'. Quid autem hac de re sentiamus, qu0 Dem0sthenem Tr0egenem et in Calauriam insulam se c0ntulisse in secunda epistula narratur insta patefaciemuS. His igitur in rebus ad ausam Harpalicam pertinentibus nullum sere err0rem ab epistularum auct0re c0mmi88um SSe apparet. Multa enim aequalium scriptis, ut Hyperidis rati0ne, 0nfirmata hab0mus alia cum iis c0ngruunt, quae ex vitis Dem0Stheni scimus alia denique n0va neque tamen veri dissimilia sunt. Quare si ea quae adhuc pr0lata sunt c0nsideramus, nihil bstat, qu0minus utramque epistulam ab ipso Dem0sthene Scriptam 8Se arbitremur. Certe e0ncedendum est uet0ris seientiam rerum illis temp0ribus ge8larum n0n medi0erem suiSSe. Idem pr0batum iri cense0, eum etiam de iis disseruimus, quae praeter res ad causam arpalleam pertinentes de illis temporibus asseruntur. Ordiamur autem ab iis, quae in tertia

epistula imprimis de Lycurgi liberis tradita sunt. Etiam Hyperides r his Lycurgi liberis rati0nem habuit. Valde autem

d0lemus, qu0d ex ea una tantum sententia Servata est. Ea vero, quibus in epistulae tertiae initi Lycurgi 0res eiusque libur0rum res describuntur, in universum cum iis c0nveniunt, quae praecipue ex decret in h0n0rem Lycurgi facto et ex Di0d0rihisi 0ria et Lycurgi vitis n0ta sunt. Ut Singula quaedam c0nseramus, ep. III, 4 de Lycurg haec leguntur: c ola ευθυς εξ εῖτο, 9 7παντες Gaσιν, quae ptime cum decretii illius his

I CL lut p. 852 C, ubi h0 decretum vitis X orat annexum est.

17쪽

n0 iam in vivis erat. s. Meteri c0mmentati0nem de vita Lycurgi quae Plutarch ascribitur p. 33 eq. ). Supra iam pag. dem0nstravimus ea verba, quae in vit. X rat. p. 841 vit.

ἐκρένετε. Parvare tamen disserentiam inter utrumque l0eum exstare Meier . l. p. 35 vidit. Quae enim in epistulis in universum dicta sunt, ea apud Pseud0-Plutarchum ad iudicium solum ἐν et oiς Jhraci Iri ρέοις referuntur. Eadem h0tius . . tradit δι κοὶ ὁ

se συν&γορευθέντι si M. θεια ἐγίγνει o. Res ver ipsa, ut ester- mannus in editione vit. X rat. p. 614 8 ann0tat h0c si agment00rati0nis alicuius Dem0sthenicae apud Rutilium Lupum de g. II, servat e0nfirmatur: Atque eg illum iudices, arbitror Lycurgum laudat0rem ir0ducturum, Scilicet qui sit testis eius pud0ri ac probitati. Sed ego Lycurgum V0bis praesentibus40 unum interr0gab0 velitne e Similem esse illius saetis et 0ribus. Qu0d si negarit, satis actum I 0bis esse de veritate n0stra debebit. Nec ver minus inter Se ea c0ngruunt, quae de Lyeurgi liberis et in epistula et in Lyeurgi vitis narrantur. uet0 autem vitarum decem rat0rum, cui n0Stra epistulas n0ta fuisse m0d0 0mmem0ravimus, sane etiam ex aliis 10ntibus hausit. Ita dieit Dem0sthenis epistula essectum S8e, ut Lycurgi liberi re vera liberarentur. Idem ut 0 addam in Aeschinis quae fertur p. XIll 1 traditur:

rantur 6, 19 24, 29 31), qu0rum ali0s ex Dem0sthenis aut ali0rum uet0rum Scriptis n0vimus, alii mnin ign0ti sunt. De quibus haec fere explicare pus esse arbitror. p. III. 19 dem0nstratur Athenienses libenter beneseia a patribus urbi tributa ad 0rum liber0 transferre s0lere, id qu0d in Aristidis et Thrasybuli et Archini liberis laetum sit. Tamen legimus Dem. r. 24 hab. 0lJmp. 106.4 ann 353 2 a Chr. n. g 135 Myr0nidem o

18쪽

2425

dicitur eius qu0d in n0stra epistula legitur qua de re A. Sehaeserin annal phil0l0g. 115 1877 p. 164 recte haec iudicat: Es ardalier de Lyhurg0 S0hnen libet edient, en man ergleiehen

543 0ngi 0re temp0ris spati0 qu0 inde ab iis annis, quibus rati0nes illae sint habitae, praeterierit illam disserentiam t0llere studeat hisce verbis usus: Was k0nnte in de langen Wis hen-gei alles egelisthen sein, in die ruliere arte v0lli vergessen

Zu machent , rem n0n bene ee8SiSSe putaverim; nam uet0r epistulae, qui, ut insta videbimus, exempla inter se c0ntraria pr0- ferre 30let, certe e0mmem0ravisset 08 Vir0 primum quidem male,

deinde ver bene tractat0s esse. Relinquitur suspici auct0rem epi8tulae err0re qu0dam ea, quae in illis Dem0sthenis rati0nibus

Deinde inter e0s, qui diutius pro civibus agere m0rte pr0hibiti sint Nausicles, Chares, Di0timus, MeneStheus, ud0XUS, Eudicus, phialtes, Lycurgus enumerantur ep. III, 31). Menestheum ante h0 tempus, quo epistula scripta est aut scripta essesngitur, m0rtuum esse B0eckhius' e0nfirmat dicens: In demdritiei untergeseh0bene Bries de Dem0sthenes p. 1482 Wird sei T0 angelahrt, W0naeli itin is Dem0sthenes ubertebte. urget v0n r. XIV. ais Olymp. 113 4, War er nichi meli amLeben, W0dureli die Angabe in dem salsehen Dem0sthenisellen Bries bestatig Wird. phialtem sat urbi ereptum esse etiam

gruit. Eodem Dinarchi 0e etiam uthydicus quidam, amicus Dem08thenis, n0minatur, qui ipse qu0que m0rte civitati ereptus est. Quare suerunt, qui, ut Schmidtius et Saul pius ad hunc Dinaretii 0eum, cum ti 0stra epistula una cum phialte Eudicus quidam eandem 0rtem expertus c0mmem0retur, illum Euthydidum et hunc Eudieiii esse eundem suspicarentur. Quam sententiam pr0bavit Dind0rsus addens haec verba: Quam b rem alter l0eus

ex altero c0rrigendus videtur, Sive EDdMκος Sive Gyνδικος Verum

qu0niam ex v0ce quae est Ευ δικος litteris θυ casu amissis facile Et dira o seri p0terat Drtasse epistulae l0eus mutandus est. Intere0 autem, qu0 a p0pul pr0dit08 88 Dem0Sthenes dicit Chari- demum Phil0clem, denique e ipsum enumerat ep. II, 32). Charidemus etiam apud Dinarchum n0minatur. arratur eum ad regem Persarum ivisse Din. I, 2 neque Ver expressis verbis additur, quali mod0 0rtuus sit. Tamen cum pauli insta de Ephialte dicatur: c νεέλετο καὶ τουτον τυχνὶ τῆς roλε Din. I 33), inde c0lligere licet Dinarch de Charidem m0rte e0mpertum suisse Darius enim rex eum lymp. 111 4 interfici iussit decem igitur anni ante quam n08tra epistula Scripta St. amen nostrol0e Charidemus inter e0s qui a p0put deserti sint, n0 intere08 qu08 0rs abripuerit n0minatur. Quare A. Schaeser, ut fidem auct0ris epistulae diminuat, in annal phil. 11 p. 164 haec c0n

stelle n0eli . 0ntra ea lassius iisdem annalibus p. 42 0ntendit Charidemum in numerum e0rum referri p0tui88e, qu08 0puluS deseruisset, etiamsi ill temp0re n0 iam vivus 88et. Tamen c0ncedendum erit rem ita narratam esse, ut ne is quidem, qui cautissime hunc l0eum legerit, n0n408sit40 errare. Nem enim, ut res descripta est suspicabitur Charidemum tum n0 iam vivum suisse Phil0eles is est c0ntra quem Dinarchi tertia rati scripta est. Videmus igitur n0nnulla, quae de his viris narrata sunt, imprimi eum Dinarchi rati0ne e0ngruere, alia autem haud ita apte exp08ita esse pauca denique illa epistula e0ntineri pr0rsus c0ntraria iis, quae ex rati0nibus vere Dem08thenici Scimus. Redeamus ad secundam epistulam. In qua Dem08thenes maxime admirandum esse dicit, qu0d unus a Philipp0 rege n0nc0rruptus sit. Optime autem Philippi via et rati agendi his

ουδὶ τερον To Ur υν irri 9rὶν ep. II, 7). Haec Philippi 0rum descripti bene cum iis c0nvenit, quae cum in aliis Dem0sthenis orati0nibus tum in r. de c0r. hab. de ill rege dicuntur. 0nserantur r. 1, 4, r. 2, 7, 22 eq. 0r. 9, 9, r. 18, 19, 32 45,6 1, 175. 235, 284, 296 eq. 0r. 19, 3 eq. 64 eq. 76 eq., 94, 13 seq. 222 292, 315. 0mparetur etiam l0cutio, quam

19쪽

πρέσβευ0ν. Priusquam autem ad yth0nis exemplum transeamus, liceat 10 l0e0 0mmem0rare n0nnulla in secunda tertiaque epistula in Veniri, quae, aut qu0 ad sententias aut qu0 ad res attinet magis etiam quam quae adhuc repperimus, cum l0eis quibu Silam ali0rum script0rum c0ngruunt. Dixerit Drtasse quispiam n0tum esse illis temp0ribus loc0 qu0sdam rat0ribus atticis c0mmuneSexstitisse. Beet id quidem neque negaverim etiam in epistulis eiusm0di sententias inesse, quas ab auct0re adhibita esse nem0 vituperabit Ita e0nseras ep. II, 10 et r. 18,

Praeterea etiam n0nnulli alii l0e inter se e0nveniunt Ita in tertia epistula dicuntur Athenienses benefic0840mines, quamdiu is utan-

tur '0n0ribus 80lere asseere, deinde vero neglegere. Iale autem aliquid etiam in rat Leptinea legimus C0mpara enim haec:

ep. III, 9.

δε κci oi dat OD a, s sibi Oi δ' dict. Magis etiam ea, quae de Dem0sthenis anim semper in patriae salutem intent distuntur, eum r. de c0r. hab. 0ngruunt, id qu0dc0mparatis his verbis apparebit:

Cum in ratione Dem0sthenis narrati illa ita fere incipiat: alterum eiuSdem generi mementote , epiStulae l0e auct0 putare se dicit aetat mai0ribus rem Pylli 0nis Satis Π0tam Sse quare e08 adh0r-

20쪽

tatur, ut aetatu min0ribus eam narrent. Cetera autem, quae de Pyth0ne narrantur, utr0que l0c inter se e0nveniunt. Α c0gitemus Dem0Sthenem sex ann0rum spati interniis 80 verb0rum de Pyth0nis legati0ne lim adhibit0rum tam accurate meminisse Blassius quidem script0ribris lacile accidisse opinatur, ut talia repeterent id qu0 A. Sehaese fieri p0sse iure negat. Sed quo melius Blassii sententiam eiusmodi imitationes auct0ribus c0ncedentis vix rectam esse declaremus, liceat statim primae epistulae, quam vir ille d0ctus etiamsi n0n ad finem perducta sit, tamen a Dem0sthene ip80 inceptam 88 censet, l0cum quendam adicere. C0nser enim: ep. I, 13 r. 2,22 eq.

Hic primae epistulae l0eus n0 Dem08thenem epistulae auct0rem ducere Innin vetat. An re vera laetum S Se credamus, ut ea,

quae un0 0e de Philipp0 rege narrantur, alter de Alexandro dicerentur Inim h0 l0e A. Sehaeseri illud' valere arbitr0r:-ZWischen de Wiederh0lung oetelio in Seliri si stelle sicli selbergestultet uti der edankenl0sen lederh0lun eines Naeliali mers bestetit et Untersehied. lassium autem cum quaerat :): Welcher 3 Doch 0h der, das de Nachalime dieselben 0rte ebrauehi, de Gedanhen aber salselit uii versehleeliteri ipsum suis verbis Sententiam suam c0ndemnare, si hunc primae epistulae l0cum c0ntemplamur, intellegimus. Vix enim credibile esse ut Dem0sthenem ita n0 m0d vocibus sed etiam Sententiis eguisse, ut pr0rsus iisdem verbis, quibus olymp. 107 4 ann ante Chr. n. 3493, qu0tenap0re rati0nes Olynthiacae habitae sunt, Philippi naturam descripsit, viginti sex annis p0st Alexandri rati0nem agendi pingeret. Hunc epistulae primae l0eum alia rati0ne rium 88 neg0, quam ut auct0r, 08tquam l0cum aliquem Su usui id0neum in Dem0sthenis ipsius rati0nibus indagavit, eum in epistulam mutat regis n0mine transscripserit. His igitur l0cis e0llatis satis apparere cenSe auct0rem epistularum sententia quidem c0mmune aptissime adhibuisse atque etiam immutasse eum in m0dum, quem rerum

rati p0stulabat. 0ntra auct0 si res gesta temp0rum partim diu ,eraci 0rum c0mmem0rat, Dem08thenis ipsius l0cis sero ad verbum utitur. C0nsideremus p0rr ea, quae in Secunda epistula narrantur. Adhibita sic Hi l ε υς quae dicitur figura legati0nes, quas Dem0Sthen is susceperit, tanguntur. Iam ver idem fere, qu0d in epistula traditur, in r. de c0r. hab legimu8; 0nser enim:

Cum ver de ipsa hac re sere nihil addatur, tamen multa verba leginius, quibus rati0, qua Dem0 Sthenes in universum rem publicam administraverit, defenditur ita enim Semper a se actum 8Se affirmat, ut civibus gl0ria pareretur. dicitur p08tremo mne8, praeSertim autem iuvenes, iterum igitur iuvenes incitantur h0 admirari decere. Similiter ac legati0nes munera qu0que publica, quae Dem0Sthenes Susceperit, praetermittuntur. Qu0d autem Demosthenes h0 l0e de se ipse praedicat: ἐν OIς γ 0 pax G01 ιαι

κεκλωκευς ep. II, 12), id plane verum esse libenter c0ncedemus. Sed haec aetenus de rebus gestis in secunda tertiaque epi8tula relatis. Intellegimus igitur auct0ris scientiam rerum ill0 temp0re gestarum in univerSum n0n Spernandam esse. Nonnulla quid ii n0n ab auct0re ips pr0laeta sunt, sed ex aliis scriptis deprcimpia Praeter haec furta insunt etiam n0nnulla, quae lariuit mutata 88e videntur, ut ea, quae de Thrasybuli et Archinistiis dicuntur. Quare dubitari p0terit num Dem0sthenes ipse epistulas scripserit. Si tamen haec mittimus, licebit utrique epistulae aliquam fidem tribuere. Quare Clint0nus, cui supra diximus epistula n0n genuina esse visas, n0 dubitat eas pro testim0niis in tabulis suis adhibere dicit enim in ann0tati0ne ad ast hellenic. v0l. II, p. 442 addita: The riter frities episties W0uid therelare have accesso auth0rities n0 l0st, D the saeis hic healleges. The are acc0rdingi qu0ted a testim0n in the tables 323,3. Ne A. Sehaeseri quidem cunetatur epistularum testim0ni saepius uti idem iudicat secundam tertiamque epistulam n0n sine scientia et facultate quadam e0mp0sitas esse. Ex iis autem quae extrem l0e diximus e0gn0sei 0test, ad qualem rati0nem rei tractandae animus auct0ris inclinet. Animadvertimus enim rem

I In libr. . . . . III, , p. 19, t.