장음표시 사용
31쪽
etiam in r. 24 l6 transiit - r. 25) 4i, r. 32),li, r. 58), 3. Ceterum et Bel heri Antistitie ista qui v0eatur et Suidas sit tym0l0gicum magnum v0cem quae est ἐργολ o. in n0stris epistulis inesse dicunt v supra p. 10 eq.), neqde Ver adiectivum, Sed verbum inest. ὀδορεσθέ t. 0 voeabulum ter in epistula secunda adhibitum est, atque bis quidem abs0lute p08itum, dia -
i. e. in Super Sigili e0mpr0bantes, qu0 verbum, quantum Sei0, praeter n08trum l0cum n0n reperitur nisi p0steris temp0ribus apud Aristidem rhet0rem, imitat0rem illum Dem0sthenis, et Sextum Empiricum.
32쪽
Therm0pylarum quidem saltus), r. 5 20 et 22, r. 9, 11 et 32): itemque apud Lysiam r. 2 30 et apud Hyperidem IV, 5, 23 Blassii editi0nis alteri US).
sime in rati0ne quarta decima, g 2, 3, 6, 9, 12, 27, 28, 37, 38, 41. r. 15 7 8 ceteris l0eis, aut ut 0r. 18,202, r. 23, 200 cet. o Περσῆυν Ias λενς 0minatur. In epi8tula ver Philippi, quae inter rati0nes Dem0sthenicas du0deeimum l0eum btinet, bis
I CL Schairneri dissertati bilem quae est de tertia adv. Aph0bum orati0ne vulgo Demosthenis n0mini addicta, ipsiae 1876, pag. 35. 2 Cs lilium in pr0gr. l. pag. 6.
33쪽
itemque s εν ιν rict Irρosi rosic ς νγ ινειν ubi etiam Verbum Irρυσι γορενειν in Venitur. Substantivum illud ita usurpatum est ut sit s0rs raculo edita . Etiam Dem08thenes huc v0ce utitur, ita tamen ut significet appellati0nem se n0men, velut his l0cis,
pt0res, velut quater ecurrit in Plutarchi de Alexandri Drtuna vel virtute libris Vr g 2, 3, 4, 3 φ).
34쪽
mative adhibita st eum ceteris l0eis a Dem0sthene eum negati0ne, sicut etiam apud Plat0nem es etiam G 0rgiae Palamed. oi κ
invenitur nisi in S0l0nis elegia illa in r. 19 255 p. 422 R)
1 Cs lilium in pr0gr. l. p. 20.
35쪽
C0ntra praep0siti ire desideratur in verb0 qu0d Sturr τ/s αν, quod du0bus l0eis eum duplici dati v et eius qui vituperat et rei, pr0pter quam aliqui vituperatur, iunctum St, ep. II, 19 retrilicia
Gidας γιγνο/είνοις. XSpectatur autem praep08itio et L cum dativ0c0niuncta. Alia praep0Siti usurpata est ep. II, 11, ubi leguntur
l000 εγι ευνoici cauSam, b quam aliqui aliqu08 reprehendit, indicat, cum cau8a, pr0pter quam aliqui vituperandu8 St, praep0sitione ιερ cum genitivo exprimatur. Saepius raris icta τινι id est eum dati v perS0nae, apud Demosthenem invenitur, neque tamen ullum l0cum inveni, qui cum n08tr0 0mparari p0SSit, qu0niam, quantum Vidi, numquam au8 aliqua Vituperati0nis addita est.
συν Hanc piaep08iti0nem bis in epistula prima legimus, et g 3 9 συν θεοτ ειρ . io se et g 12 συν πολλῆ etcoi os cudit Qu0d quidem cum Dem0 Sthenis usu huius praep08iti0nis minime c0ngruit, quippe quae ut apud ceter0s rat0res attic0s ita in Dem0sthenis rati0nibus rarissime reperiatur. Maxime autem animadvertendum est Dem08thenem συν praep08iti0ne plerumque in iis rati0nibus, qua prima c0mp0Suit, Sum 88e ita in r.
2 sexies, g 23, 31, 35 38, 50, 61 et semel r. 28, 13 et r. 31 il praeterea n0n exstat nisi r. 19, 155 Deinde συν praep0sitio in his vel 40n genuinis vel dubiis rati0nibus tradita est.
36쪽
rdo τε clx, hia uarissima haec Drma St. C. G. Erueger- n0vem Dem0sthenis l000 enumerat, quibus n0minativus pluralis tre8, quibus accusativus pluralis unum, quo genitivus pluralis Ddhro Plegitur, additque haec: o di σιν et itio σιν apud Attic0s non legimtur. Neque ver haec enumerati l dena est neque illud est verum Drmam otius null0 0e inveniri. 0minativum duraliso D δενες his l0cis reperimuS, r. 5.5, r. 14, pr00em i), r.
praesert. Hac re indicatur certum tuoddam genus dicendi, qu0d 40n est Dem08thenis aecedit, qu0d in e0mpluribus l0cu-
ti0nibus auet 0r epistularum pr0prietatem Serm0nis n0 curat Minini enim Dem08thenem ipsum, ne in epistulis quidem, Sic eri
Veni nunc ad alteram partem e0rum quae de el0cuti0nedicenda sunt, i natum serm0nis die et figuras. Ad prim loe amplis eati0nis menti sat. 0tum enim est Dem0sthenem imprimis verba randi dicendi, Sentiendi, praeterea etiam substantiva et adiectiva app08itis Syn0nymis amplificare
In epistulis haec verba cogn0minata, praecipue se et oi δε vel ii ' particulis e0niuncta, legimus:
Substantiva ecgn0minata inveniuntur in epistulis haec:
37쪽
Aecedunt alia amplis eati0nis exempla haec:
38쪽
P0lysyndeta et asyndeta a Dem0Sthene saepissime adhibita sunt Ita ne in epistulis quidem a figurae desiderantur P0ly-Syndeta, quae interdum a particula j a incipiunt, legimus haec:
Repetiti eiusdem v0eis in una Sententia invenitur p. II,
39쪽
δὲ ταυτα neque minus quartae epistulae hic locus περὶ υν εἰς ti καὶ ιερὶ νοις rictροινει ). 0nser Supra pag. 40 seq. ubi iusin0di exempla quaedam minus apta commem0rata sunt. Similiter desinenti s motor Hora nescio an c0nsuli auct0rsecundae epistulae haec praebet g 26 ἐῆυσι κω Mo συγχ υρι σωσι, καλως πιών σουσιν. Valde auribus etiam haec displicent, g 13:
Subiecti0nuru D ro poetii in tertia epistula dii exempla
occurrunt, quarum una g 16 H δἐ μιροκλῆς αποκρίνετcit, altera legitur H ε το π&ρε GTν κεν. Ne bsecrati0nes quidem de0rum in epistulis n0stris desunt'. Cum ver And0cides et 80crates eas nin in vitent earumque usus apud ali0s rat0res, Lysiam dic0 Isaeum, ali08 rarissimus sit, Dem0sthenes imprimis larinulam sti vel x Aia, reo Λιύς Sim. saepi8Sime Surpat. 0ngum est enumerare, qu0tiens hac sermula Dem08thenes usus sit. Praeter illam ver maxime usitatam Dr- mulam in c0rp0re rati0num Dem0sthenicarum reperiuntur obsecrati0ne hae: F0rmula quae est νι του θεοι ς vel reo τῆ0ν θεῶν Sim. permultis l0eis invenitur: r. 1, 15, r. 3, 17, r. 15, 26, r. 16,
1 Cs Belidanteti Ind. II sub voce quae stes SchWursormel et Froh-bergerum in annal philol. anni 186 p. 176.
Qu0 ad epistulas attinet, in secunda quidem auct0 Dem0sthenem facit exclamantem haec ιυς στευσαν οἱ θεοὶ καὶ ἶρ υες 6), ad quam obsecrati0nem . Sehaeser ptim iure ann0tat: Eine ei Dem0sthenes unerlidrte Betheu erung in ann philes. 1l5, p. 1653. In tertiam epistulam nulla bsecrati de0rum admissa est. Initium primae epistulae simillimum esse ex0rdi 0ra
40쪽
0869μ τυυς θεους et reo Λιος ξενίου κcὰ ιανι υν τῶν μυν traditur, quae bsecrati n0 magis Demosthenicae rati0nireSp0ndet, quam quae secundae epistulae inserta St. Eius dissimillati0nis, quam Graeci ρ υνεέαν V0eant , i unum in epistulis inest exemplum atque aptissimum nec ver Sine quadam vi 08itum εἰ di δ ιερι tia ες Ii oua τι ς βουλῆς ri ς ε Πρεi0νrrctro Ui reos 'λεσπετε ep. III, 2). Praeteriti0nis gura dirae λει ις in epistulis Saepius adhibita est: si Sim. p. II, 10 ep. III, 19, p. IV, 7, credaMiri uep. II, 12.F0rmula, qua epistularum auct0 lecturos all0quitur, Semper eadem Si tu νδρες Acti a citot, quae numquam in initi enuntiati, Sed 08 verba alii lu0 est p0sita. Invenitur autem in s0lis tribus primis epistulis in quinta ver illi Drmulae nullum l0cum relictum fuisse inde apparet qu0d liae epistula n0 ad Senatum p0pulumque theniensium, sed ad 0minem privatum data est. Etiam interr0gati0ne quae dicuntur rhet0ricae, cum a De-m0Sthene persaepe adhibeantur, epistulis n0nnullae continentur, ita quidem, ut quibusdam, id quod eum Dem0sthenis rati0ne dicendi bene c0ngruit, resp0nsi0ne adiunctae sint. Ut exemplo utar, ep. II, 15 0mpluribus interr0gati0nibus cum gravitate quadam
N0 minus c0nseras p. IV, 6 τ οὐν ἐστι θεοἶς ε Giρετον ei. Transiti0nis autem aciendae causa p. I, 6 interr0gatur: τένα ουν ἐστι τc ra Interiectae sunt interdum parenthetice, ut ita dicam. parvulae quaedam interr0gati0nes, ut ep. III, 37 ω τινες, 9 τι
0GIπερ τοῖς curo υσι το στενειν, quem l0eum etiam a St0baeo servatum esse supra diximus denique ς 45 haec legimus: γνευκα
quam e0mparati0nem cum ea, quae in Dem. 0r Phil quarta g 41exStat, c0ngruere Supra Vidimus. Quanta alacritate epistularum auct0 ScripSerit, ex eo apparet, qu0 Semel ipsum verbum lui, ne γύ0 quidem pr0n0mine addit0, missum St, ep. III, 3 oi τε re αξιος υτε 7πιτ δειος
ciri χὶ ς, 0. Semel etiam participium qu0d est a', ut iam G. . Sehaeser idit, desideratur, ep. I, 2. Structura enim l0ci haec
1 CL Cic. c. 2, 5, 15.1ὶ s. ea, quae A. Schaeser de usu huius vocis in annal philol. l. p. i66 dicit.