장음표시 사용
161쪽
Et Syriam nardum spicis intexe comate: Peni er hanc nobis donat habere Deus.
Orpheus etia, seu quisquis ille est, qui de Lapi
dibus scripsit, vetustus sane auctor: is lapidum medicinam Mercurio tribuit: dc nominatim Curalii vires ejus beneficio innotuisse canit:
Hujus scientia medicinae enituisse pariter
Minervam in orat, que in ea Herculem erudiverit . Romae in v Regione templum Minervae Medicae dedicatum ex P. Victore cognoscimus: ita a medendo dictae,non a Medis. Quod Panci roli somnium est , aliud nihil. Ad eam sine dubio allusit Ovidius, cum Medicos
hortatur, ut de suis muneribus etiam Minervς offerant, Fast. III.
V os quoq,Phoebea morbos qui pellitis arte
nera de vestris pauca referte 'Dea. Ita apud Atticos colebatur υ, ωα, & αΘηναπαι mi- , de quibus Pausanias. Et haec pauca ve
162쪽
luti extremo digito attigisse sit satis ; susus enim de his in libris de Origine , & progressu
Medicine a nobis disputatum est, quos, si Deus dabit, propediem edemus . Proxime in manubrio Coli sequuntur duo alia spatia, in quorum primo cς lata est cerva, a partu humi procumbens,& hinnulus, qui a tergo descendens, se dirigit ad mammas: in altero stant duo sues, qui diversi abeunt. Suspicor, haec omnia ad Minervae medicinam referri. Ei acceptam ferimus herbam argemonem, ita silvestri papaveri similem, ut qui alteram viderit, ambas se nosse credere possit. Ea fertur usa , ut suibus opitularetur. Plinius h b. XXIV. cap. XIX. Quocirca inter evellendum Herbarii quidam dici mandabant: Haec e I herbas, argemone, quam Minerva reperit, uibus remedium , qui de illa guLIaverint. At a quo tandem morbo sues hac herba convalescunt λNon id explicat Plinius. Sed omnino de angina capi debet : quo maXime morbo suestentantur, dc cujus Plinius paulo ante memi
Non omiserim , supra sues nescio quae conspici, fgura ovata. De glandibus suspicionem
163쪽
De Colo M erano. I 3 Smovere possent, nisi ineptum esset, eas ita iri aere pendentes facere . Quid igitur Potius
est,ut simi capitula argemone S, quae, ut rhinadis, oblonga sunt. Possent etiam videri argemones Calyces, qui antequa aperiantur,& ipsi ad ovi speciem vergunt. Interim cauliculis, a quibus dependebant, vel ob vetustatem at tritis , vel ob exilitatem non satis conspicuis. Cerva enixa apposita est ob munus obs e tricis, quo delectabatur M inerva ; nam ipsta est quae Latonae enitenti assedit, ut proditum ab Aristide oratione ad Minervam. Et ei rei indicandae electa prae ceteris brutis Cerva
est, quae post partum medicinis sibi consulit;
nam sese lina edit. Haud me latet, haec aliter a Cicerone tradi libro de Natura Deorum secundo : Ceret a , inquit , paulo ante partum
perpurgant se quadam herbula , qua seselis
dicitur. Haec tamen stare non post Unti narrita
ante partum Omnis purgatio ob abortionis periculum noxia est. Exhibent quidem pastores in potu capris, ceteris specudibus ante partum seselim , sed non ut ipsae purgent se, imo ut ita facilius suos foetus enitantur. Dioscorides de seseli Massilitano.
164쪽
licet, quod sentio, credere par est, Ciceronem scripsisse, aut certe scribere voluisse, Paulo post partum: ut qui sine dubio ante oculos habebat, quae de cer Vis Aristoteles narrat, eas post partum seselim esse . Hoc enim faciunt, ut se perpurgent. Verba e libro IX. Histor.
ἐπ τήν σε λιν τρεχουMν. et tri peperit , foetus in lucrtim edit primu : tum ad seselim currunt.
His Plinius neglectis, & Ciceronis scriptura decentus, rei falsae falsam causam reddidit
lib. v I I I. Femina autem ante partum stur
gantur herba quadam, qua elis dicitur, fa
ciliore ita titentes utero. Alio Cum VOCar debebat facilis, & aperta ratio. Nam seselim si ederent cervae ante partum , constaret abunde non ad id est ad uterum ffcile gerendum: sed ad edendos feliciter foetus ea
vesci, sive προς εὐτοκι- . Ira facile error ex erro
re propagatur ; nam illud potissimum attendere opus erat, quod Caput rei est, Cervas ante partum ad seselim non ire , quamvis ea par turientibus prosit, ut celerius pariant. Nullus dum enim id observavit: neque Ciceronis
165쪽
De colo Ms erano I3 7 festinationi,si modo is ita scripsit,credendum est, sed Aristotele teste standum,cujus ille historiam referre in animo habebat. Et hacte nus de hac controversia, quae Dalecampium, Bodaeum, Salmasium,Bochartum tantopere
Manet nos ultimum spatium, quod est ad Manubrii calcem. In eo extat Pan arbori pomiferae innixus,vultu tristi,qui dextra manu post tergus rejecta, sinistram porrigit hirco, qui in pedes posteriores erectus , fronte cOniscat. In medio jacet humi fusa syringa septem disparibus calamis compacta , cui incumbit Copiae cornu fructibus onustum. Aperta in speciem omnia; ecquis enim haec
prima facie statim se non interpretaturum recipiat Θ Aggressis tamen non ita facile singula ex voto procedent. Saltem, nisi conjectura assequi ten temus , frustra alias Omnes rationes inibimus . Mihi ea animo sedet sententia , haec non sine aliquo ad Mercurium, respectu,qui in hircum mutatus Pana genuit,
αυμβολικώς debere accipi, & morbos,praecipue
febrim, demonstrare, quibus aeque homines& bruta appetuntur, maxime per Autu s num:
166쪽
num : unde Opis meditae necessitatem colligere liceat. Hircus enim febrem designat,
qua cum toto caprarum genere,ut veteribus traditum,perpetuo tenetur. Plinius lib. vi II. cap. X. Auribus eas pirare, non narIbus, nec unquam febri carere , Orchelaus auctor est. Vereor, ne Plinius memoriae lapsu erret,dum
de caprarum febre Archelaum scripsisse tradit, qui de spiratione sola per aures loquutus
eli, ut ex Varrone intelligimus lib. II .de R. R. Alcmaeo quoque Crotoniata capras spirare τα - voluit. Quod Aristoteles veruiata negat de His . anim. lib. I. Haec di sserere,
subtilius hujus loci non est. Nec quod dα
febre dicitur , facile concesserim . Decepit nimirum veteres capris uberior insitus naturalis calor, qui pulsu venarum celeri, ac frequenti febris speciem exhibet. Eam ob rem Uajus quoque Moecenas Continenter febrα vexari putabatur . Non id morbus erat, sed naturalis quidam corporis habitus : irta Moecenate singularis : in capris totius generis . Et immerito Varro venditores reprehendit , quod sanas capras pretestar auderent: De emptione aliIerdico, atquO
167쪽
De Colo Moerano. I 39 sit , quod capras sanas sanus nemo promittit, nunquam enim sine febri sunt . Quidvis ut
sit, ex hoc sed tam est, ut capra aesculapio sacrificaretur . Servius in Georg. II. Capra
culapio immolatur) qui est Deu alutis,
cum capra nunquamsi ne febre sit . Factu imita quoque est, ut hircus febrim hic demonstret, qui videtur cornibus minitari, &impetunta facere in Pana, ides: in homines, feras , quos Deus ille & duplicis naturae particeps,
repraesentat: & quibus, ut Veterum quidam contendunt, sine febre mori non contingit. Pan velut periculi securus, dextra in tergus rejecta ,sinistram extendit deliniturus hircu. Quae est mortalium negligentia non minus in vitandis, quam in depellendis morbis. Et quidem se morbo implicitum esse, Pan duobus ostendit: primo vultu tristi, contra quam ejus natura ferat, quem semper hilarem vetustas fecit Homerus in Hymnis sua-ete ridentem, apppellat:deinde syringa abje-eha,quasi innuat, procul a se corporis harmoniam habere nam sanitas harmonia est &soluta in animantibus harmonia , ipsam simul
naturam dissolvi, Plato in Philebo testatur:
168쪽
λεγω τοίνυν τῆς ἁρμονίας-μμῖν ἐν τοῖς γοιe, Quae
λυρον Γῆς φυσεως γιγνεΘM. Arbor demum pomifera,
juxta Pana surgens, & Copiae cornu, quod syringam premit, Autumnum indicant: quo anni tempore morbi ferocius, de frequentius ingruunt,& regnant, Cum ob intemperiem , & repentinas aeris mutationes, tu metiarm. prae copia fructuum. Febres maxime qua tanas , & erraticas hominum vitam per id tempus invadere,notat Hippocrates lib. I II. aph xx O. Uno verbo , mortes frequentes sunt. Juvenalis Sat. X. Vuot 1 hemison agros autumno occidederat uno.
Dextrum Panis brachium post tergus revolutum in memoriam revocat nobile illud Musivum , quod Lugduni repertum anno CXO DCLXX , evulgavit Spondius ; nam & in eo expressus est Pan, qui sinistram manum post tergus abscondit, dextram vero ad alatum puerulum extendit, eum prensurus in humero: qui contra in ipsum utramque dirigit: ambo alter ad alterum inclinati. Multa vir doctus pro explicatione conatur: tander
169쪽
De Colo Moerano. IAI Iectorem magna expectatione erectum ἰdeserit. At non dissicile erat videre, ob oculos poni Panis 3c Amoris luctam,ad quam ipsi eo gestu se accingunt. De ea lucta meminit Servius ad Eclog. II. - metis fingitur Pan cisi Amore Deo luctatus os ab eo victus. Et eo respicere Virgilii illa opinatur , omnia
mincIt Amor ; nam πει , Cui proxime accedit , , est omne. Stat Pan vultu irrisoris, ut qui pro nihilo habet Amorem , puerum , ad id pugnae genus rudem: in tantum, Ut cum eo solum dextra manu se luctaturum spondeat, dum alteram in rergus rejicit. Momentum non leve huic conjecturie addit adstans vir,
qui dextra manu extenta cohortatur colluctantes ipsisque animos facit: sinistra palmae
ramum habet, praemium victori. Eit enita L, Spectatrix assistit ex altera parte Her maphrodite, id est Venus ti unca sine lacertis, instar Hernas,turbini inverso imposita,oculis ad pugnam conversis. Ubera habet extantia , caputque variis redimiculis, vittisque ornatum. Illustre sane vetustatis mimum entum, dignum quod hac a nobis explicaretur. Et haec de Coli Manubrio, quanIum c
170쪽
qa Dominici vitilissjectura assequi potuimus, ubi nihil est, quod
omissum a nobis quis queri possit.Proximum est, ut aliqua de ipso instrumento dicamus; nam Cola varii generis cum fuerint, inspiciendum est ad quem potissimum nostrur istuc fuerit delectum. Erant Cola in Oecis , & coenaculis pro vino refrigerando. In deliciis olim fuit,vinum cum nive , glacieve mistum ebibere. Interdum enim nivis fragmina in cyathum immisisse, argumento sunt haec Callistrati ii
V -Vui erant a poctilis nivem ceteris in potum miscentibus. Quod videns Simonides poeta, unus ex Convivis, sibi non ita ministrari ex tempore conquestus est :
Et mihi sis cyatho glaciei infundito mica I
Non satis ex merito pocula calda dabis. Et id Gntim cum niίe missum vocat Stratiis
thenaeum tib ii I. Usurparunt etiam Arabes, & meminit Aben Sina I .Fen. II .cap.XV I.