장음표시 사용
151쪽
De Colo Meserano . I 23ma Z Non est ignotum tibi, Vir doctissime, veteres tape ex pluribus Diis, varias ob causas, unum signum confecisse. De omnibus nomes f hic dicendi locus: quaedam de Herma produxisse sit satis. Jungebant ei aliquando, SI veluti inserebant Venerem ita , ut duo in unu imabirent: & hanc Hermaphroditen nuncupare possumus. Interdum Herculem: quod signum Hermerariam Tullius vocat Non n-
quam immiscebant Minervam, & dicta fuit
Hermathena, ut haec nostra est; nam corporis truncus dimidiatus, sine lacertis, Hermam effingit: lorica,&hasta,Minervam: vultus juventa decorus, satis utrique aptus. Visum veteribus est, haec duo numina in istis corporibus jungere, non sine gravi de causa . Nempe,ut monitos nos facerent, sapientiam , , cui Minerva praesidet,& eloquentia, cujus au et orMercurius habetur,altera ab altera vim dc ornamentum capere, nec nisi invitas segregari. Eloquentissimum fuis e Democritum constat. Platonis in dicendo elegantia , cui non nota 'Aristoteles aureum orationis flumen fundere dictus est. Et nominatim de Academicorum philosophia testatur Cicero , cujus haec
152쪽
Ia Dominici Atilisi verba . Nam cum hoc genere ρbilosophiae,
quod nos sequimur, magnam habet orator societatem subtilitatem enim ab secademia mutuatur , ei Sicissim reddit tibertatem orationis , ornamenta dicenda. Locus est in libro de Fato, stati in initio . Quocirca ipsα Cicero inter cetera Academiae suae ornamenta, quam non ita procul a Bajis erexit, Hermathenam dedicavit. Nam ita ad Atticum. Vuod ad me de Hermathena scribis, per mihi gra tum es , ornamentum Academia propriurata mea, quod Hermes commune omnabus Minerta singulare insigne ejus Gymnasii. Et ut Cicero in Gymnasio, ita alii in Bibliothecis Hermathenam dicabant; nam ea est Media Minerva, cujus meminit Iuvenalis
Hic libros dabit, forulos, mediamque
Nec tamen inficias eo, non Hermathenam semper , sed interdum Athenam in Bibliothecis, & Gymnasiis positam. Plinius lib. v I I. cap. LII x. Indicio erit Delphica tabula antiqui
153쪽
Te Colo Master auo. I 2SIAlinerυa dicata in Bibliotheca . Salvianus lib. v i II. Couttir s honoratur MinerUa in Gymnasius. Similam huic nostrae imaginem exhibet ex veteri Nummo Jacobus Spondius in Miscel-
laneis eruditae antiquitatis. Ea est: πραξομη adolescentis,brachiis trunca, turbini inverso innia Xa , cum hasta ad dextram . Hanc iple Hermam esse docet. Minus recte; nam cum ea nihil commune hasta potest habere, nili Hermathena sit. Duobus di cernuntur: quod nostra loricam habet: haec cum ea careat,caput floribus coronatum gerit. Sed discrimina haec alicujus momenti non sunt; nam ha sta ipsa per se ad Minervam indicandam fatis est: & corona pro colentium arbitrio signa aut ornat, aut ab iisdem abest. Quaedam de Hermis omnifariam ex Nummis, Gemmisque discimus,quae in libris frustra quaeras: ut illud est,non semper haec signa brachiis desecisse ; nam Hermathena interdum ea habet,ut in Nummo Hadrian , quem Fui.Ursinus produxit. Visitur in eo Virgo mammis
sororiantibus,desinens in metam inversam galaam capite gestat, brachio sinistro clypeui , substi-
154쪽
substinet, dextra manu hastam. Ita Hermera clas sine brachiis est in Gemma Leonardi Augustini: apud Spondium iisdem non destituitur . Herma ipse, qui passi ria ab auctoribus brachiis abscissis defcrabitur: quare Strabo lib. xv. inter Indorum dona ad Caesarem , hominem lacertis a natura truncum , Hermam ap
αίονας . Quae ita explicat Dio Cassius lib. Liv.
apud eundem Augustinum Tom .lI. Gemmata XII l. sinistra caduceum gestat : deXtram subpallio latentem pectori applicat Sed de his plus satis: jam ceteras, quae circa
Hermathenam, figuras persequemur. Ant eam stat Ara. Earum alia: ex cylindro constant, quae secquenter in Nummis occurrunt. Quae dam e X prismate quadrangulo , quaque e X tribus dimensionibus in equali ut erant arae Vetu stiores,& ma Xime Ionicae, de quibus Nicornachus lib. I I. ά iis η κ D. Nonnullae cubicae sunt,
ceu haec nostra: habetque suam βαιπν , & κορυφην .Haec dicta volui, ne quin ara sit, dubitemus. Omitto aras rusticas, id est lapidem quemcunque ex destinatione sacrificantis electum. Super
155쪽
De Colo Maserano . I 27 per ea sunt tres, ut videntur, ficus: juxta jacet baculus. Haec quid sibi velint, an X te quaerendum ne sit, facit Suidas, qui maxima ex parte
interpretatur in voce ἐρμαῖ ν . Docet, fructuum
primitias Hermis offerri solitas, quae prςdς Via
Hermaeum est insperatum lucrum,ab illis primitiis, qua Hermis apponuntur in viis, quas
miatores edunt. Et viatores indicat positus juxta aram baculus, quem longam viam ingressuri, ut procedendi laborem minuant, secum habere solent. Nec est,cur miretur quis, Hermathenam in viis collocatam , eique primitias oblatas ; nam quae simplici Hermae, eadem & Hcrmae cum altero Deo confuso tributa fuere: quippe Hermera clam quoque in viis positum, primitii Lque cultum ex veteri Epigrammate discimus. Carmina , quae huc faciunt, ita habent.
Id est: Suo nos Dii finium custodes sumus,
156쪽
quorum alter Hermes, qualem me vides, alter Hercules: ambo mortalibus faciles praebemus aures . Sed si acerba nobis apposueris Depria Dra,LUoravis. Ita emendat Salmasius ad inscriptionem Herodis Attici: at de
Hermeracla nihil cogitans, de Diis συμβώμω accepit quales in viis, & finibus statutos non legimus . Illa certe admonitio, se duos esse Deos, satis unum signum extitisse demonstrat. At cur primitiae ex ficu bus Θ Ex his, quae ii manubrio sculpta sunt, quaedam ad ambos hos Deos pertinent, ut arbor loti,sella alia privatim ad Minervam, ut cerva, sues, de quibus deinceps dicemus: nonnulla solum Mercuriu respiciunt, ut primitiae . Hae non sine causa ex ficu-bus; nam Mercurius palaestrae auctor fuit, qua feros hominum cultus formavit, ut apud Cmnes contestatum est. Palaestritae vero olim fi- cubus vescebantur, sed siccis, quae panisque sim ut & obsonii vices implerent; carices enim, ut concoctu dissiciles, ita corpus viresque adjuvant : diuque saturos athletas tenebant, n quando inter concertandum esurirent, ut Plinius, & Rufus apud Oribasum auctores sunt .
Emendandus Suidas in voce i-. πρὶν ή δοθῆναι τυ
157쪽
κρεωφαγέαν αΘληταῖς, ἔχρωντο τῆ ααλ . Ita legendum , non et Oa' ἀειναῖοις. Athistae , inquit , antequam eis carnes concederentur , caricis ute
bantur . Nam Pythagoras Phliasius Gymnasta, seu, ut quidam rentur, Alipta,primus Eurament Samio carnes apposuit. Et apud Rufum
πυθαγορας legendum, non γοραρ . Quod Mercurialem decepit . Quin credimus , his dGcausis Mercurio ficus oblatas λ Nec contra facit, quod virides cernantur ; nam cum primit ite sint, utique siccς esse non possunt. Haec est nostra conjectura, cujus adhuc me non poenitet. Si cui tamen arrideat, allus irre, ad ficus ab AEgyptiis in die festo Mercurii esitatas, non repugno. Hi enim quotannis, xi X die mensis Thoth , sacra ei Deo celebrantes, mel dc ficum edebant, ea voce addita , γλωκοῦ- άλη Θωα , dulcis zeritas es. Narrat Plutarchus in libello de Iside, de Osiride . Aliud sibi vult arbor,quae pone Hermathenam surgit. Nempe eos, qui semel sapientiae,&eloquentiae studia degustarunt, ea dulcedine illectos, illis perinde adhaerere, ceterar Um re rum oblitos,atque Ulyssis socios toto. Nam, si recte attendamus, non alia a toto ea arbor est.
158쪽
Ita fateri cogunt spectanda arboris proceritas , dc poma parva, rotunda, e longioribus pediculis dependentia; nam toti fructus est κυα - μο- , quantus faba , ut Theophrastus loquitur:& capiendus est de faba Graecorum, pusilla, in orbem ducta: quod explicat Dioscorides, in
ctum fert lotus pipere majorem. At haec poma in nostra arbore rara sui, nec gemina; ut fatendum omnino sit, eam non e iungere lotum Libycam, in qua fructus densus est , myrtarum ritu , pari serie a ramis dependet. Theo
νος ἐπὶ των βλοιςων. Haec longe absunt a nostra :
quae ea propter erit lotus Italica, cujus fructus habent cerasorum instar. Plinius: Nascitur fructus) densus in ramis, myrtorum modo , non ut in fialia cerasi. Ita frequenter pro cς-li, solique ingenio plantae non semper eaedem sunt, sed variant. Cogunt etiam fateri folia, in quibus ut ut varie sculptor luserit,quaedam tamen ad imitationem naturae repraesentavit,
id est ilici similia fecit. Libuit haec quam brevissime percurrere,non sine operae pretio; jam enim sensus dicti Pliniani de Italica loto incla-
159쪽
rescidi ' Hoc Plinius monet , fructus tria ea non pendere ab alis geminos, paresquGut in myrto, & loto Libyca: sed nullum servare ordinem, ut in ceraso . Ita nostrae sculpturae lotus evincit,quae evincit & illud, a vero n5 aberrare, quicunque Italicam lotum eam esse plantam censent, quae vulgi sermone a baccis, baccarumque forma, Perlaro,& Bagolaro appellatur; nam si hujus nostrae ἰκανα cum illa Conseras, statim eandem plantam esse deprehendes . Si non aliunde, certe ex hoc uno praemclarum istud vetustatis monumentum salvum ad nos per venisse jure merito gratulamur.
Demum ante Hermathenam cernere quoque est instrumentum exprimens minusculam aspirationis literam. Putem, sellam esse, cui insidentes studiosi, in Gymnasiis,& Bibliothecis
coram Hermathena literis, & lectioni vacabant. Affirmat hanc sententiam vel maxime Spondit Nummus,quem diximus, ubi Hermathenae coronatae a si1det vir , habitu philosophico, intentis oculis percurrens tabulas, quas utraque manu substinet.
Recte hactenus, inquies. Sed pertinetne Hermathena ad Medicinam , cujus usui Colaia R a iu-
160쪽
in serviebant 3 Pertinet sane: & it a, ut nihil magis. Quippe Mercurius medicinam fecit, eamque multis inventis promo Vit, ut Z gyptii, Graecique pariter testantur. 2Egyptii complures a Mercurio editos de Medicina libros habebant, quorum alii Pharmaceam tradebat, alii Chirurgiam : in quibusdam de Anato me, ED de Morbis agebatur. Hos Sacerdotales dictos soli Pastophori ediscebant , ut fule Clemens AleXandrinus persequitur. Graeci eum
Saluti contubernalem fecerunt . Τὰν υγώαν αυτω συνωκιαν , ut Phornuti verba sunt. Nescius non
sum , haec ab ipso non ad medicinam , sed ad sermonem trahi, nobis impertitum, ut omnibus prosimus . Sed haec ratio dc coaeti est, &friget. Certe nihil hac tanta subtilitate opus erat, quando id simplicius, & verius de Mercurii medicina accipi & potest, & debet. Antade ea nihil Phornuto inauditum p Meminisset saltem ab eo inventum moly , quae ruta silvestris est, lino Zost in , crocum , aloen. Praeterea Meleager Syriacam nardum a Mercurio mortalibus commonstratam prodit in Coronaia