장음표시 사용
101쪽
Indieativi post negativum verbum assectus servati exemplum sit Bacch. 1072 nos nunc ne miremini Quod non triumpho: Etiam in ex quod p. 90 laudaviri. 109. Seis tu quidem hercle, mea si ommoni sacra, Quo pacto et quantas soleam turbelas dare, indieativus ideo suo loco est, quia non tam eius qui appellatur sententia quam loquentis verba referuntur seis eo tu vel moneo). Non opus ου corrigere commorim. temAmph. 10 ibidem Explicativa esso potest sent relativa in Truc. 868-9, d. 18 9. In Rud. 25. Die Ecquem - videris, 8. Hi dico, in fanum Veneris qui mulierculas Duas secum adduri quique adornaret sibi in rem disinam faciat, aut hodie aut heri, non magis necessario coniunctivus requiritur post dic ecquem Meris quam post equem vidistis in v. 31 et 20. Si hanc locutionsem indicativus sequi potest, etiam post illam suo loco est. Sed de his sententiis et do sorma adduriu
102쪽
Coniunctivus assimilationi quas dicitur modorumus attractionis.
Prius coniunctivos, qui apud absoluto coniunctivos sunt, deinde eos, qui sunt apud pendentes, tractabimus, ut appareat, quantum coniunctivo regenti, i. e. modorum assimilationi, et quantum subiunctioni tribuendum sit. Sod do nomine assimilationis pauca sunt praemittenda. Quae non Oxterna sormarum assimilatio est, qualis est ex. gr. relativi pronominis correlatique. Id enim qui accipiunt. hunc coniunctivum necesse est plane seiungant ab eo coniunctivo apud infinitivos, quem in priore huius disputationis parte cognovimus, ubi nihil erat, ad quod assimilari posset coniunctivus secundariae sententiae. Sed hunc et illum coniunctivum quamvis obiter comparantes non possumus non perspicere, quantopere natura inter se conveniant. - Quino hic et illic assimilatio est, sed ea quae in ipsa cogitandi ratione posita est. Assimilatur enim vel accommodatur modus secundariae sententias ad am rei cogitatae notionem, quas si in infinitivo et in oniunctivo inest coniunctivus igitur in infinita cogitata sententia secundaria oriri potest, cuiuscumque generi est coniunctivus regenη, in definita autem i. e. quae certos homines et certa re designat tantummodo si ad rei sumpta coniunctivum ita
103쪽
- 96 nqsimilatur, ut in re sumpta sive cogitata sive irreali ipsa quoque videatur versari ). I. coniunetivus regens absolutus est. ggl Coniunctivus voluntatis est in primario e minit Laa o.
α Praesentis aut perfecti coni est in primario n. Α. coniunctios. I. coniunctivus oritur in secundaria sententia infinita, quae cum regentis coniunctivi tempore congruit, i. e. quae ad suturum tempus spectat.1 condicionales sententiae sunt: a. iraesentis coniunctivus est. Cond. sent sequitur. Amph. 960. Proinde eri ut sint, ipse item sit: Pristis sit, si eri sint tristes hilarus sit, si gaudeant.
Trin. 370. Tu minio ne me prohibeas accipere, siquid det mili.
True. 839. Eloquere haec erue tu puerum reddat, siquis eum petat. As. 766 comburas, si elis. Rud. 34. Uubeas, si elis.' Coniunctivum rogontem appollo eum ad nom assimilatio sit, coniunctivum secundariae sententia eum qui asHimilatur pri-inariam sentontiam appello Eam in qua est coniunci regens, si ab solutus est, eam autem n luci pondet, si subiunctus est regentem sentontiam omper an intelligo in iacent coniunci rogens.
104쪽
cond. sent praecedit. As. 763. et siqua inutilis Pictura sit, eam vendat. Aul. 99 atque etiam ho praedio tibi Si Bona Fortuna eniat, ne intromiseris. 591 Sin dormitet, ita dormitet servom se es se ut cogitet.
Cas. 73. Si neget adesse, Manimatum amittat domum. Ps. 570 Si id fuere nequeat, et locum illi qui queat. Truc. 233. Aequo animo, ipse si nil habeat, aliis qui habent et locum.
In s. 120 coni universalis II personae est. b. tersecti coniunctivus est. Cond. sent praecedit. In uno tantum exemplo certa forma est: Aul. 747. Nam si istuc ius est, Luci Iaro deripiamus :Posti si r eh ensi simus, eaecusemus ebrios Nos fecisse . luce clara corr. ex onioJIn altero: As. 785 Post si lucerna ertineta sit, nequid sui Membri commoveat ,
post si , post id si DEJ extineta est DraF, si ZJ
iam hiatus ostendit corruptum esse indicativum codicum est, quem vix ne sententia quidem patitur, quae ad futurum tempus spectat. Ussin coniecit erit; quae forma test temporalis enuntiati exemplo probari possit ut Bacch. 757)tamen coniunctivi ceteri, qui intra hunc syngraphum 751 807 reperiuntur 764 66, 76-7, 780, unus indicativus est verbi modalis lubebit 781, de quo infra), arguunt et in hoc versu correctionem Merulae sit praeferendam esse et 7
105쪽
- 98 coniunctivum hic esse intelligenduin, ubi ex frbi speciores non possit diiudicari: 764-5 ni abalienarit 770 aspexit, 782 fuerit 794 eoepsit 803 iusserit. 805 diserit. Qui, dus optime suo loco est. Agitur enim non de vera sed de
cogitata re sutura. Ubi concessiva os condicionalis sententiae vis, coniunctivus nobis occurrit non solum ad futurum tempus respieiens Truc. 855. Si alia membra rino madeant, cor sit saltem sobrium, sed etiam ad praesens Amph. 819 Sultem, ut si pudoretra egeas, Sum mutuom, vel ad perfectum
Mil. 188 Siquidem entiens hie pisa sit, tamen insitius eat. Sed ad modorum attractions hauc exempla nihil prο-bant, cum ipsa notio concessiva sufficiens sit coniunctivi
Praesentis indieativum assimilari ne ea quidem locuti probat, quae est in ero. 373 Si sapias, eas 801 Iubeas, si sapius, Persa 797 summum hinc auferas, si sapias, Rud. 122 Si sapius sapias. Si enim ex assimilatione hic coniunctivus ortus est, non ad praesentis sed ad suturi indicativum respondet ut in Baech. 1001 - 2 est sapies et suinet). Sed ostendunt exempla talia, qualo est Caph. 632 vel Most. 895. Si sobrius sis, nate non dicas, etiam condicionali coniunctivo hortationem exprimi posse. Atque etiamsi quando vere iussivum esse coniunctivum arguit particula ne, ut in Men. 502. Si aequom facias, mihi odiosus ne sies, Diottia ' Cooste
106쪽
- 99 non ideo certum est coniunctivum protasis esse assimilatum et non condicionalem. Nam irrealis quasdam vis etiam sic in condicionali sententia si aequom facias non aequom furis est. In hac igitur locutione si sapias etc. coniunctivus iussivus et coni condicionali adeo coaluerunt, ut discerni nequeant quare non possumus diiudicare, quantum assimilationi tribuendum sit. Sod n in cohoris quidsim quae attuli exemplis pro certo licet statuere ex modorum assimilatione coniunctivum ubique profectum esse si cogitamus, in multis periodis condicionalibus coniunctivum futuralem nobis occurrere in profusi post si, si forte, in apodosi indicativum et quidem saepissimo futuri ut As. 699 Vehes pol hodie me, si quidem hoc argentum ferre peres.s aeras uelle Add. ad ros Plaut. p. 121, eo
autem recte: vere non speras, incertum an sperare liceat .
Most. 56. Ita te forabunt patiuulatum per vias 'Stimulis, si huc reveniat eneae. eas. 335-7, oro. 650-I. eis supra ut 100 si seniat; rarius praesentis ut Morc. 430. At ego si velim, iam dantur septem et iginti
Rud. 1021. rarissime imperativus: Men. prol. 5l. Si quis quid nostrum Epidamni curari sili Velit, audacter imperato et dieito. es supra s. 766 comburas, si velis. As. 445. iem non si velis da, commoda homini amico. Cum hoc exemplo plane consentit id quod supra attuli Rud. 34. Uubeas, si velis. Diyitia ' Cooste
107쪽
- 100 Quae enim ironia in s. 45 est da, commoda - raretis . Solites du Lus haben societhe inem Freundo Geld )- noli ommodare, eadem in Rud. 34 aperta est, cum lorarii clavis minitantes significent se re vera non Once suros esse id, quod verbis concedunt. At etiamsi hac via unum alterumve exemplum excipimus, satis multa restant, quae probent futuri temporis sententias condicionales ad coniunctivum voluntatis, sive praecedunt, sive sequuntur, assimilari, neque ullam coniunctivi explicandi rationem patiantur praeter modorum assimila
2. Universales sententiae relativae. a. iraesentis coniunctivus est. Optativa est primaria sententia: Sequitur relativa sententia.
As. 44. Di tibi dent quaequomque Pte8. Mil. 103 item. Ps. 937. Tuntum titi boni di immortales duint, quantum tu tibi opte8. Da indicativo v. 938 v. infra. Trin. 436. Di duint ibi Philto, quaequomque optes.
Ep. 6 Di dent quae velis. Persa 483, oen. 1055. St. 469, rin 1152 item. Qualitatis notioni coniunctivus tribui potest in
i Quem ument F l liquem eo dignus qui siet.
De Trin. 15, ubi praecedit rei sent infra disputabo. Cum his exemplis si haec duo comparamus: As. 623 Dabunt di quae velitis nobis. Noctem tuam et in eadum velim, si optata fiunt. 9jliae by Cooste
108쪽
Porsa 16. O Sagaristio, de ament te ili Tomite dabunt di quae zopte8,
iure quaeritur, utrum coniunctivus re vera ex assimilatione modorum ortus sit an per se suo loco sit in universali sententia relativa.
Schmal nunc ipse Hiiecit id, quod in priore editione in de sentontiis a quisquis, quicumque ete incipientibus
facte eraniussi'. Sed idem a vero longe aberrat, qui universalia, quae dicuntur, pronomina quisqvis etc. a simplicibus relativis pronominibus ita discernit: Mahren nuncla Relatio, en es in verullgemelnernde Meutun an-nahm sis mi dem Konj. zum Ausdruch disser Bedeuiungxerbandi rauchi man es et i quis etc. nichi undiso werden den dies Relativssitae in de Ind. gesetat'. Contra quae non dubito equidem assirmare, ubicumque pro eiusmodi composito pronomine simplex pron rei substituere possimus, eundem modum esse retinendum Non ideo igitur coniunctivus in duobus illis x. s. 623 et orsa 1 suo loco
In s. 29. Die obseero hercle serio quod te rogem, equid ita illum porsona coniunctivum voluntatis agnoΗco, qui in absoluti Rent niti apud Plautum frequen est, a mera notione
suturali paululum distans cir en 110 quod rogabo : Was clidicti fragen ili, f Leo a. h. l. In St. 362. Immo res omnis relictus habeo prae quod tu velis, coniunctivus est velis, qui ut in absolutis sententiis suam habet vim potentialem, itemque nolim in Amph. 439. Ubi ego Sosia nolim esse, tu esto sane Sosia, etiamsi futuri indicativum exspectes comparato P. 95.
109쪽
- 102 est, quod simplex pronomon relativum universali notione praeditum est Comparanda autem sunt illa ex cum hoc: Rud. 1138. Quid si istu aut superstitios aut hariolus atque omnia,
ubi cum uellero editores, excepto Leone, correxeruntinerit). Nam et in hoc et in illis universalis sent relativa se applicat ad futuri temporis verbum primarium. Quod si cogitamus, quam prope inter se accedunt coniunctivus et
futuri indieativus cis Rodenbusch p. 57 sqq. in illa maxime salutandi optandi formula, ubi promiscue adhibentur nullo sententiae discrimine quin in Persa I O Sagaristio, de ument te ii Toxile, dabunt di quae exoptes plane
inter se succedunt ita tamen ut coniunctivus praevaleat, non mirum est, etiam in ea sententia secundaria, quae ad huiusmodi suturi indicativum se applicaret coniunctivum ex attractione oriri potuisse. Illa quidem exempla, in quibus coniunctivus est verbi velle, per se nihil probant, cum coniunctivus esse possit is, qui etiam in absolutis sententiis passim usurpatur, potentialem quem dicunt Inspice ex gr. As. 623 ubi verbis Dabunt di quae velitis succedunt haec: Noctem - eli1n. . Sed eum id non valeat de verbo optes, non est cur in his tam similibus exemplis alterius generis coniunctivum esse putemus elis selitis quam optes. Contendo igitur in nulla universali sententia, sive simplex sive compositum pronomen est, coniunctivum ud- hiberi, ut universalem vim tribuat coniunctivum autem in exemplis quae attuli esse modorum assimilationis .
denbusch De temp. usu Plautino Argentorat 1888. adsin ratio valet in iurandi formula: tu me di amabunt, et ita me di ament.' Haec verba facio etiana contra Rodonbuschium l. l. p. 63-4.
110쪽
- 103 Iussiva vel concessiva est primaria sententia. Sequitur relativa sententia. Bacch. 656. furetur quod queat. Most. 284. Is nequid emat, nisi quod sibi placere censeat.
tibi libri, corr. SehoellJ St. 49 Neque ego te celabo neque tu me celassis quod
Iai negativa notio in hoc exemplo nescio an coniunctivum requirat ut in Cist. 110. nequid, quod illi doleat, dixeris. Praecedit relativa sententia. Aul. 491. Quo lubeant nubant. iubeant JFZB , lubeat Camerar lubeant def. och. Nov. Annal. ol. 10 p. 41 Leo confer Trin. 211, ubi lubeant A lubeat ceteri l599 Herile imperium ediseut, ut quod frons uelit oculi sciant. Quod iubeat, estis quadrigis citius properet
Fragm. II, 1 9 l. Hortulus Praeco ibi adsit cum corona, quique liceat, veneat. cuique liceat entat cod. Leo consert Men. 49. Most. 100. v. infra. me Mil. 81 v. p. 113. Mil. 90 Qui arguat se, eum contra vincat iure iu-
scis ind. persecti 87 de certa persona. Persa 68. Sed ' lege uni; am qui damnet, et in publieum Dimidium. Sed si . leuirupum YZ donne CD, Sed . . Si legirupam qui Brix LeoJes Cas. 570 p. 17.
Ad extremum pauca verba de duobus coniunctivis, quos mutare voluerunt: Dipitia ' Cooste