Genuina Stephani Byzantini de urbibus et populis fragmenta. Abrahamus BerkeliusLatinam interpretationem & animadversiones adjecit. Accedit Hannonis Carthaginensium regis Periplus. Graece & latine

발행: 1674년

분량: 198페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

181쪽

M CONR ABI GE N diis quadringentis fere accipi posse. Alias enim

trecenta tantum aut etiam ducenta stadia iste diei facit, alias quingenta, ut plurimum sere sexcenta: alioquando octingenta. Longior quidem sit quae antelucano, vel mox a media nocte inchoarit: ita ut aliquando ad stadia mille sexcenta eXtendatur. Uti interpretes. Inde conjicimus per totam Africae oram iuxta Mediterraneum mare, usque ad Columnas Herculis, 3c ultra ad Lixum usque unam esse linguam. Deinceps vero aliam

quandam linguam usurpari: & rurius aliam 'thiopibus illis, qui a Cerne navigantibus meridiem versus longissimo orae tractu duodecim fere dierum itinere) habitant: quorum linguamne Lixitae quidem interpretes intelligebant. R. ωκη-μη ΚόροίανJ rursus lego η-ωκισταε per jora, ut supra: propter eandem caulam, d quia etiam ex nomine imposito, insulam illam, hoc est civitatem in ea. condidise videntur. De Cerne plura leges apud Plinium lib. 6. cap. 3I.& inter alia, quod maxime huc facit: Nepotem Cornelium prodidisse, Cernen ex adverse maxime Carthaginis sitam esse, a continente passiis mille, non ampliorem circuitu duobus millibus. Alii certe aliam insulam Cemem nominant. Quae in nostris Geographicis tabulis pingitur

Cerne, non Hannonis aut Cornelii Nepotis ne videtur: multo minus ea, quae contra sinum

Persicum adversa AEthiopiae ab aliquibus, destriabitur: sed Polybii Cerne, in extrema Mauritania contra montem Atlantem, a terra distans stadiis octo. In nostris tabulis Carthagini in ora adversa opPonitur, quod vocant Caput formosum: cui vicina est parva quaedam insula. Sed hic locus Carthagini oppositus a Columnis, in nostris tabulis,

182쪽

ANNOTATIONE s. 8s bulis, bis tantum distat, quantum Columnae a Carthagine: quamobrem non tam procul progressus videtur Hanno: quod ex sequentibus etiam fluminibus conjicimus: cisi insula haec prope recessum cujusdam sinus sit, ut de sua 1cribit Hanno. Mihi Cerne in nostris tabulis aliatius posita videtur, ut Modera recentiorum via deri queat: quam ut possit esse Hannonis Ce ne, quae a Lixo R. tridui navigatione distat. Quae .rendum an ea potius sit, quae a nonnullis Erythia putatur, e regione Us adii promontorii. E. , . Similis erat navigatio, pro

quo sinquit trajecto έαψει, proprie trajicere

est) vel potius, superato, ut accipiatur pro αναπλῶν,) id est navigatione adverso fluvio ad superiores ejus partes facta, in lacum maximum incidimus: dc inde rursus in alium pervenimus fluvium. Oportebit igitur ex uno lacu duos fluvios emuere: quod usquam fieri verisimile mihi non fit. etiam nomen nusi quam reperio. In tabulis Geographorum pingitur his in locis fluvius Stachiris e lacu prodiens: dc paulo insta illum Nia fluvius: horum alteruter fuerit Bambolum Plinii, crocodilis Sc Hippopotamis refertum flumen : quod hic etiam Hanno tradit. Nam Darat amnis, qui di ipse crocodilos gignere a Plinio traditur, aliquanto superior est. νορηVπερετ νε , οἰν ω-ν οἰκίων,

pro legi potest μεμ, id est, pleni. J verbum est rarum, a praesenti, cum vi, impetu dc fragore deturbo,

183쪽

Δωδε--τῆν γυν-la n stris tabulis non tantum spacii videtur has littoriabus tribui. Περμη λευ rarere; δου -- Scrutandi illius orbis gratia circumvectus. Plinius lib. s cap. I. de Polybio. Καα σως υλπις ἐπυ -πrminia 3τοῦ ω, Arrianus in Indicis. o ρam μεγάλοH Atam J Atlantem majorem hunc esse coniicio: M arbores de quibus loquitur, cedros, quarum materiam Romani expetebant mensis. Inter hunc montem dc Hesperion ceras quinque dierum navigatio est. Nam& Plinius sic: Traditur M alia insula contra montem Atlantem, di ipsa Atlantis apeellata. Ab ea quinque dierum navigatione solitudines ad promontorium quod vocavimus Hesperion ce

Xαο HησJ maris opinor hiatum immensum vocar, spacium ipsum maris, super tis illi montibus, longe lateque vastum appa

rens.

A- M-accipio, interstitia.

horii Hesperii meminit his 1n locis. Et quidem, id est, cornu, proprie videtur promon totium significare. Accipi tamen synecdochice potest pro toto sinu cuius pars est: sicut inta etiam Austri cornu: A promontorio, quod vocavimu, Hesperion ceras sinquit Plinius 6. 3I. circumagit se terrarum fions in occasum savortii scilicet progressu facto) ac mare Atlanticum. Ibidem etiam AEthiopes resperios coli

cant. Diuitiam by Cooste

184쪽

ANNOTATIONES. 8 cant. Hunc sinum rubrum puto a recentioribus vocari. Plura lege infra de Notu cornu dcc. Λίμλη θαλαμωλςJ lacus silius, aut magnus Diete δ: specie maris.

μν, τά. Quod tamen in Lexico vulgari qu1dam interpretatur rogum, aestum, nec citat authorem.

Teo 'oων ν -λων ηκουοJ Plinius haec di hujusmodi de Atlante monte scribit, lib. V. cap. I. noctibus micare crebris ignibus. AEgipanum, Satyrorumque lascivia , impleri tibiarum ac fistulae cantu, tympanorumque Zc cymbalorum sonitu strepere. Thymiamatum regionis hoc in loco mentionem apud alios non reperi. poetis excelsum significat, D proprie de montibus ac rupibus inaccessis, per syncopen pro ηλ, Ooαὶ sicut &-vel ἀλιτονλ dicitur foetus &c. a τῆ αλπzd, o ἐον γοωυχεῖ τῆς βασεως. Minus probantur qui aspirast tanquam vocabulo a sole composito,

Θεῶν οπμ-J .i. Deorum vehiculum. Apparet nomen hoc faruim huic monti propter altitudinem. Quoniam ignis ab ejus vertice emicans noctii , ipse sydera attingere videbatur. Luge Plinium lib. 2. cap. IO6. dc lib. s. Cap. I. Idem lib. 6. ad finem capitis 3 o. A media sinquit) AEthiopiae parte imm inens mari mons cΚ- Celsus, aeternis ardet ignibus, Theon ochema dictus Graecis: a quo navigatio quatridui,ad promontorium quod Hesperion ceras vocatur, Confine Africae juxta AEthiopcs Hesperios. Quidam& in eo tractu modicos colles amoena opacitate vestitos AEgipanum Satyrorumque produnt.

185쪽

88 CONRADI GEsNERI Hic autem pars ejus esse videtur, qui Deuehis mons appellatur in nostris tabulis, nomine etiam vicino quasi Theuochis: a quo non multum distat qui Jovis mons dicitur. Nam νομJ Lege supra ubi de Hesperio eo nu diximus. Conjecerim equidem Cornu hoe

Austri, cujus apud alios mentionem non invenio , esse quod nodie Caput sermosum appellatur, Carthagini fere edire oppositum. Illic enim angulus Zc sinus ingens est, Afficae in Austrum se protendentis: & iis qui non procul lit

xibus discedunt, sive per terram sive per mare iter, subito illic in Austrum recta convertitur: ut a principio conversionis ad Austrum ab occasu navigantibus ita dictum sit. Hesperium vero cornu, contra: quod ab ortu vel navigantibus vel continentem dc littora sequentibus, extrema haec terrarum ad Occidentem pars sit. Hic etiam Gorgonum insulas a veteribus collocatas veri-fimile est: dc errasse Plinium, cum scribit: Contra hoc promontorium, quod Hesperion ceras vocavimus, Gorgades insulae narrantur, Gorgo- . num quondam domus, bidui navigatione distantes a Continente, ultradit Xenophon Lampsacenus. Penetravit in eas Hanno Poenorum mperator, prodiditque hirta foeminarum corpora, viros pernicitate evasisse: duarumque Gorgonum cures argumenti & miraculi gratia in funonis templo posuit, spectatas usque ad Carthaginem captam. Ultra has etiamnum duae Hesperides insulae narrantur. Adeoque omnia circa haec incerta simi, ut Statius Sebosusa Gorgonum insulis praenavigatione forte praeternavigatione) Atlantis dierum xL. ad Hesperidum insulas cursum prodiderit: ab iis ad Hesperion ceras, unius. Nec inuritaniae insularum certior fama

186쪽

ANNOTATIONES. 89 fama est. Sic ille. A pparet autem eum vel ex eo quod Hannonem citat, dc quaedam ejus verba interpretatur, sis Gorgones Gorillas vocat,) insidas earum ad Hesperion eras, non recte retulisse: cum ad Notium reserat Hanno. Sed aliquis ociosior haec diligentius considerabit. Circa hoc promontorium quod recentiores Formosum cognominant, aliqui in Tabulis hominem monoculum pingunt, innuentes nimirum hic sedem fuisse Gorgonum. Has enim aliqui cumGraeis confundunt, quibus fabulosa antiquitas,

cum tres essent, Oculum unicum omnibus communem attribuit. Aut forte alludentes ad gentem illam de qua Plinius libro 6. capite 3 o. Ad Occidentem inquit Ethiopiae Nigroe, N γρος.

quorum rex Unum oculum habet in fronte

Paulo ante autem sic: Regio supra Sirbitum ubi desinunt montes, traditur a quibusdam , habere maritimos A thiopas, disicestes, Nilitas: quod significat ternum δί quatenium oculorum viros: non quia sic sint, sed quia sagittis praecipua contemplatione utantur. Gorgones equidem a terrore dietas putarim, inor. n. HebraeiS, quorum lingua assinis est AEthiopicae, timere significat: θsive quod ipsae timidae essent, dc mox visis hominibus diffugerunt: sive aliis aspectu terribiles, utpote hirtae. Hinc M terribilem visu, halitus que pestilentes, apud Hesperios Athiopas, feram. Gorgonem appellarunt, quam alii Cato-blepam a Kροὶ νοπτα J eosdem κλιατας digeris. Tοῖς πίοις) repono sicut de supra legitur.

187쪽

ANIMADVERSIONES

HANNONIS PERIPLUM,' Ex parte altera Geographiae Sacrae, li

bro I, cap. XXXVII. Ultra columnas Herculeas in occidentali Africa urbes aliquot ad Ocanum condidisse Phoenices, scimus ex Periplo Hannonis. Quem vir summus Gerardus Uostius putat illum ipsum esse Hannonem, quem Carthaginenses adversus Agathoclem misere, ut Trogus narrat lib. 22. Quia Carthaginensium ducem vocat Plinius,& dicit vixisse florentissimis Carthaginensium rebus. At claruere illae, inquit, ctuam maxime Agathoclis ac Hannonis ejus, qui adversus Agathoclem mittebatur, temporibus. Sed Isaacus Uossius magni patris magnus filius, merito contendit hunc Hannonem multo esse antiquiorem. Quia Scylax, qui floruit sub Dario Notho, urbium meminit ab isto Hannone conditarum. Vide annon sit is Hanno qui pro Deo haberi voluit apud Atilianum variarum lib. I . cap. Ο. Tantos illi animos facere potuit navigatio feliciter suscepta in loca remota dc nondum cognita. Ulut se res habeat, is Carthaonensis Senatus decreto jussus navigare extra columnaS, Rcυφοιοίκων is Libyphoenicum urbes condere, instructa classe navium sexaginta, triginta hominum millia eo deducta in varia loca dispersit, ut urbes a se conditas habitarent. Et in patriam redux

188쪽

SAM. BOCHARTI ANIMADvERSIONES. 91 redux Africae periplum Punice scripsit, cujus Graecam versionem Baissilere edidit Sigismundus Gelonius A is 33. Libet hic obiter observare quantum lucis huic Opusculo ex Punica lingua possit afferri Dicit Hanno se delatum extra columnas Herculis, post bidui navigationem primam urbem

vel thuribulum : Quo nomine cur Phoenices Urbem appellaverint nemo facile dixerit. Sed quod a Graecis passim fieri jam alibi notavimus,

Hannonis Graecus interpres barbaram vocem ita mollivit, ne laederet aures Atticas. Nempe Uerum urbis nomen erat Π Pr Π Dumat hirra,

quasi πιλιάδα dixcris, id cli campestrem urbem. Arabice saltem in Gigge io 'vnr dumathir dc dumthor cit terra plana ; unde petitum urbis nomen docent ipsa verba Hannonis: E,π-

et ιον, πια ri' αυτῆ-χπίta primam urbem condidimin, quam vocavimus Tomiaterium ;illi quippe suberat magnim campin. Δ. pro γοις hoc loco sumimus, ut passim apud Homerum; quia nulla apparet causa cur Hanno addiderit Thymiaterio magnum siubesse campum, nisi ut sciremus quorsum oppidum ita nominaverit. Inter fretum Herculis te Thymiaterium oppidum, in Periplo Scylacis, censetur 'a DA Adonis fluvius A obrinς sita emendat doms simus Salmatius corruptam vocem Et puit Adonim alius fluvius magnus Lixus nomine, dc Phoenicum urbs Ligus,Eratostheni Lietus.cl uae Ptolemaeo , Plinio Lissa, dc AStephano ; cX Artemidoro, ni fallor, qui Erastothem 2 nem

189쪽

yx SAMUEL Is Boc HARTInem reprehendit quod Ligum pro Lynge dixe rit apud Strabonem I. I7. Fluvius item a Stephano Linx M a Ptolemaeo Lix appellatur. Nomen Phoenicium erat Ity, Laix vel Lix. V per x efferro, ut Hispani selent. ur, Ebraeis est leo: Quod genus in Mauritania fiequens. Vide Philostatum initio l. s. 8t Strabonem l. i7. ubi L ga perperam cum Tinge vel Tingi confundit,

unde Mauritania Tingitana. Inde ventum ad Σολ Libycum promontorium λαστον arboribuου opacum, in quo Neptuni templum aedificarunt. Hinc in Hesycnio: Σολῆντς, ωκυ- ρ Λιiam. Et in Ptolemaeorioλοεκέα ἀκρο, 8c Σολουεντοι populi, quamvis utrumque ad meridiem removeat justo longius.

Apud Plinium Agrippa corrupte Surrentiam

appellati Verum nomen erat Σολοεις Hebr.

mi,u rupes. Promontorium illud post iter semidiei excipit lacus ingens, unde diei navigatio ad quandam oram, in qua quinque urbes se condidisse

refert Hanno, nempe Καμον Γύresia,

Κανυν-murm Caricus Poenis erat Dra pNirchares, murus Solis; cujus nominis urbem in Moabitis memorat inias cap. 16. ves. II. Quidni enim Cares ex D l fecerit Graecus interpres,

quomodo alii Carrhm ex pri Charan, & Mala . eam ex hin, Malacha, dc rapsacum ex ri mTl ach, Hebraea aspiratione mutata in conse- nam Κ. Aut ut ex hoc ipse D n factum est Persicum grata cores vel Cyrus pro Sole. Plutarchus in Artaxerxe ubi de Cyri nomine: λω, τοῦ .λω φασί : Κυρον - λωλῶν-τ ηλιον. Gyria nomen habet a pecu, ut Cretae urbs Πε-

λη , quam sic appellari scribit Stephanus,

190쪽

Syris nageth est pecus, cujus plurale rnagitthis. Sed veteres sine aspiratione 1cripserunt. Inde Gath Philistaeorum a Polybio, Josepho & Ste- phano Gura dicitur, & a Plinio Getta. Rus no minis fuit etiam Samariae vicus, e quo Simon apud Justinum, Epiphanium dc Zonaram. Acra est Upri Hahra, id est arx, munitio: Quam vocem, Graecis frustra repugnantibus,Syri sibi vendicant. Hinc in Jonathane t pn r purbes Hahra , id est munitionis, sive munitae Deat. 3 in Chaldaea paraphrasii lib. 2. Samuelis cap. 2. vers 7 lv h pn Hahra de Sion

arx Sionis. Et cap. 7. vers 9. habitavit Daυidh pnz in hacra, id est in Arce. Graeci Arcandixerunt neglecta adspiratione. Sic I. Macchab. I. 33'. Et aedificarunt civitatem Dalid muro

magno is firmo, ct turribus Armis, facta esidis A κρων in Acran. Tamcn a civitate David Josephus Acran ita distinguit, ut in illa Κυψ'ανωπολιν, in hac Hαν νώτω ἡλιν sitam fuisse asserat. Melitta vel Melita proprie significat calicatam urbem, si verbo datur venia, id est in qua condenda multum calcis sit adhibitum vel instructuras, vel etiam in tectoria. Radix cibo me.

let reperitur Jerem. 43. 9. pro caemznto cX arena dc calce. Arambyn , quae sola stuperest, a situ puto vocasse Phoeniccs V ut ri har-anbi, montem Uvarum , vel 'Iap- n har-ania, montem racemiferum ; Vites enim uberiores sunt in montibus, ut

scribit Servius in illud magni Poetae:

Bacchus amat colies.

Et vites fuisse in illis locis constat cx periplo Scylacis, qui de vicinis A thiopibus ita habet: δενον δἰ

m 3 tibiis

SEARCH

MENU NAVIGATION