장음표시 사용
4쪽
POTENTISSIMI BORRUSSORUM REGIS CONSILIARIO INTIM
CUM PRIUILEGII S. HALAE MAGDE BURGICAE,
UT OSTAT IN CEPI INA LIBRARIA PENGLRIANA
6쪽
REVERENDISSIMO AC CELSISSIMO PRINCIPI AC DOMINO
EPISCOPO CRACOUIENSI. DUCI SEVERIAE.
MEC NATI ET SCIENTIARUM OMNLUMQUE LITTERARUM PROTEGTORI SUMMO.
7쪽
A ppetitus hominis naturaliter fertur in felicitatem, sed ut eam Consequa
mur, intellectus eundem regere debet. Intellectus perficiendus est, ut verum a falso, Certum ab incerto,
probabile a minus probabili discernere possit, si appetitum rationi subiicere debet, ne eXorbitet ab itinere felicitatis perficiendus vero est appetitus, ut rationi obse-
8쪽
uatur. Philosophia moralis scientia est, quae visim ad felicitatem monstrat. Quamobrem ea in uas abit paneS, quarum una est de intellectu, al-era de appetitu perficiendo. Ut intellectus periciatur, acquirendi sunt habitus, qui virtutum i ellectualium nomine insigniuntur: ut appetitus,erficiatur, Comparandi sunt habitus, qui Virtu- es moraleS appellantur. ParS prior paucis ab
olvi potuit,cum suppetias ipsi ferat Philosophia
ationalis Logica vulgo dicta, quae docet rectumntellectus usum, sine quo virtutes intellectuales onsequi non datur, atque JuS naturae, quod sug- erit normam actioneS bonas a malis dividendi, te intellectus appetitui, qui obedire debet, impe-aturuS aberret. Alt pars posterior ampliorem nullo postulat tractationem. Cum enim prorarietate actionum humanarum, quarum ingens immeruS est, Varient quoque VirtuteS moraleS, atque de his singulis agendum sit in Philosophiae noralis parte altera, heri haud quaquam potuit,
at, quae de appetitu perficiendo tradenda erant,ano volumine comprehenderentur,quemadmΟ-
9쪽
dum ea, quae de intellectu perficiendo inculcanda fuerant. Quamvis itaque, cum de intellectu perficiendo agerem, de virtutibus intellectualibus una disseruerim, obstitit tamen prolixitas, quominus de appetitu perficiendo agens VirtuteS quoque moraleS omnes una explicarem; sed reservanda fuit haec tractatio peculiaribus voluminibuS, quorum nunc primum in lucem prodit. Alteram hanc partem Philosophiae moralis, quae modum perficiendi appetitum docet, venerabili
Nomini Tuo, REVERENDISSIME ET CELSISSIME PRINCEPS EPISCOPE, sacram esse
volui, ut eodem decus & autoritatem ei conciliarem. Quamobrem Cum Volumen primum, quod modum perficiendi appetitum in genere declarat, gratioso vultu eXCeperiS; nullus quoque dubito fore, ut Volumina cetera, ad eandem Philosophiae moralis pariem spectantia,& quae jam Jure
Tuo REVERENDISSIMAE CELSITUDlNI
TU AE debentur, eodem vultu eXcipiaS. Quod in praesenti devotillima mente offero, volumen eas virtuteS eXplanat, quibus Deo ossicia debita
10쪽
,raestantur, & quae sunt fons felicitatis verae ac
rirtutis omniS reliquae complementum. Quae se-luentur volumina, virtutibuS ceteris destinantur,luibus ossiciis erga nosmalios satisfit. Equidem uni Philosophus audiam ultra sphaeram rationision progredior; nulla tamen pugna est inter ra-ionem ac fidem, sed haec superaddit illi impervia virtutem ad sublimiorem gradum evehit: id luod Theologis relinquendum erat, qui non nodo prospiciunt felicitati hujus, Verum etiam
enturi seculi. Nemo Te, REVERENDISSIAE AC CELSISSIME PRINCEPS EPISCO-
'Ε, rectius judicare valet, quaenam sint naturae,
uaenam gratiae parteS, & quomodo illius defe-hum haec suppleat. Quamobrem nec REVE-
ζENDISSIMAE CELSITUDINI TU E di
plicebit, si ea, quae ratio nos docet, sigillatim Xponantur, tum quia religio naturalis est incar Paedagogi ad revelatam, quam Christiani rontemur, tUm quia pudorem imponit honinibus profanis hujus seculi verae felicitatis undamentum impio molimine subvertere co