장음표시 사용
71쪽
lentum efficere et . Sestertia. Maius Talentum Ioci. minas, siue libras continebat quς decem millibus Drachinmarum siue Denariorum Romano lib.r.e.8 rum aestimabatur, teste eodem Gel. lio, nec erat Athenis maioris pre iij,ut Fannius indicat:
Fuit & Talentu Aegineum, de orium, quorum illud decem millium erat Drachmarum Atticarum, siue Re. gaIium Hispan. aut Iul. Rom, Istud mille dc quingentarum Drachmarum, siue totidem Regalium Hisp iusti ponderis. Fuii S EuMicum Talentum, quod continebat Drachmas Atticas, siue Denarios Romanos, aut Regales Hisp. I I suprascx mil- 'lia, ut not. Anton. Augustinus. Insuper fuit Geuia, sedimantiuTalentu. Illud diuisum in nouum quod XII. erat minarum : & vetus, quod Uiginti, & quatuor minis, id cst libris celenarijs constabat, siue bis mille, . st quadringetis Atticis Drachmis,' aut
72쪽
De Re Nummaria. Daut totidem Regalibus Hispan, Denique, apud Vitruvium legitur, lib-3-c.3Talentum Bigantium. quod 12O. libris Romanis aestimatur : de quo Budaeus lib. a. de Asse, & Agricol a. de Ponder. Apud alias vero gentes,Talenta leuioris fuisse, imo minimae aestimationis plus satis con
stat: nam ut libra non aequa Omnibus, ita dissimilia talenta fuere. Vnde Neapolitanum legimus sex Denarioru pretio costitisse: Syracusanum aestimatum tribus Denarijs ut & Athenis initio leuioris pretij, sed aurei fuisse, utpote ex tribus Chrysiisa quemadmodum Pollux scribit. Chry sus aute podere fuit Didrachmar, si credimus Polemarcho, reddebatq; duo Scuta& i p. solidos. De ni que suit Taletum Hebraicom quod risIjὴ ἄlicet plerique distinguat in Sacrum, Hebraiιῶ& Commune , vel in Talentum Con gregationu, & Talentum Sancruaris ut Couar cap. de Vet. numis. collat. tamen verior est. sententia ex
73쪽
De Apparatu Vrbis ac templi Iei Oso l.
disp. . cap. 33-τalor Talanti Hebrai.
36 Tractatus Hebraeos Talentum, id quod mul, tis & solidis rationibus ostendit E, ruditis2 Io. Bapt. Villapandi, quas ex eo delibare putem fine ex iuperuacuo labore, cum illius libri prostent, Doctoruque passim hominum
manibus terantur. tantum eiuS VC-runt valorem ex eo sumam, Ut scilicet Hebraeorum talentum continuerit tria Siclorum millia, nimirum Vncias Romanas, mille quingentas, siue libras Romanas Viginti quinq; aut minas Graecoru centum : at si praedicte sesqui millesimae unciae in octonas ducantur Drach ma , vel si ter nil leni Sicli in quaternas Drachmas dividantur, obuenient Talento Drachmarum siue Denariorum antiquorum Romanorum, aut Iulioru hodiernorum duodecim millia: &, si duodecim millia drrachmarum in centena SAtti eae minae drachmas diuidamus, inueniemus habere Talentum huiusinodi minas cetum viginti. Praedicta confirmantur B. Epiphani j auctoritate, sic scribentis e Talentum
74쪽
De Re Nummaria. II omnem mensiuram que ponderatur emcedit ; verum iuxta librae pondus, est librarum Las.& subi jcit et Porro ex partibus Ias. talenti est libra υna libra autem est Ia. unciarum : Vncia habet sitateres duos ; Stater dimidium est mnciae, habet autem duo didrachma. ex quibus Epiphani verbis infert Vil lapandi longe a Vero aberrare eos qui talentum aut minam putat esse aliquod genus percusta monetae, cum tam magna metalli quantitas signari nnnquam solebat, quin potius, Ut bene notat Arias Molanus, argenti Siclis numeratis talentum exsoluebatur.
MIR , numisma aut moneta non fuit, sed certa drachma Misa rum quantitas ut in Belgio, Gallia, ''ς γης
Veneti js & alibi libra. Mina autem πο .
Hebraeorum erat, aut Graecorum. He corum
75쪽
ra Tractatus erat Ioo. drachmarum, siue Attica rum ducentarum. alia argenti, quς6o. erat Sicloru, hoc est 2 o. Drachmarum Atticarum, aut duarum cum Semisse librarum argenti, Ut Iosephus interpretatur. At vero lib. Graecoru Mina, duplex itidem erat, nxi I' una 1oo. Drachmarum, maior sci-ςV ' licet Romana libra Drachmis qua tuor, altera73. quam falso adstruit, Agricola auctam a Solone ad IOO. In solo. Drachmas, ductus auctoritate Plutarchi,vbiSolonis beneficia enumerat, verbis his: Simuli adiuncta fuerunt,men siurarum augmentum, or moneta pretium: qμψρὶ minam qua D
rat ante 73. centu fecit Drachmarum. Ita quam numero parem summam malore minorem praessaret e multum accesiit comodi magnu aes disssoluetibus, nihil creditoribus tamen detrimenti. Tom 3. qui Plutarchi locus neutiquam al- ppyy lucet opinioni Agricolae: Nam Vt Iemc re M ratiocinatur Io. Bapt. Villa. disp. 3. pasidi, cum Mina moneta non fue- cap. tr. Iix, sed certa quaeda Drachmalium
76쪽
monetarum summa, ea augeri nulla ratione potuit, nisii ipsiuS monetae numeruS augeretur, aut pretiu; sed ipse Plutar. omnem abstulit dubitandi occasionem, dum ipse monetae tantum pretium imminutum fuisse testatur, ita ut eodem Drachmae , ac Minae pondere manente, eodemque pristinaru Drachmarum numero, aestimatio tantummodo cresteret, ita Vt Mina quae prius 7S. aestimabatur Drachmis , deinceps IOO. aestimaretur; Atq; ideo Drachma tantummodo a Solone immutata fuisse credenda est, non Mina. Sed cum Scriptores omnes Attica sitica Drachma, intelligant centesimam drachma fuisse Atticae Minae partem, fit, Vt omnes, Solis nis Drachmam, & Minam intelligant,& non aliam. Sunt& alia Minaru genera quae prosertidem Uilla pandi. vi pote Aegyptia
quae i6. Attica quae Ia. & Semis, Plo' pluras lemaica quaes8. Alexandrina quae 2O. nera.
uncijs constabat: quae sigillatim examinata apud illum videto, satis sit mihi
77쪽
o Tractatus erat IOo. drachmarum, siue Atticarum ducentarum. alia argenti, quς6o. erat Sicloru, hoc est 2 o. Drachmarum Atticarum , aut duarum cum Semime librarum argenti, Ut Iosephus interpretatur.' At vero lib. Graecoru Mina, duplex itidem erat, δη q' una 1oo. Drachmarum, maior sci ' licet Romana libra Drachmis quatuor, altera I s. quam falso adstruit, Agricola auctam a Solone ad IOO. In solo. Drachmas, ductus auctoritate Plutarchi,vhiSolonis beneficia enumerat, verbis his: Simula adiuncta fuerunt mensiurarum augmentum, se moneta pretium: qMine minam quae is rat ante 73. centu fecit Drachmarum. Ita quam numero parem summam
valore minorem praessaret : multum
accessit comodi magnu aes dilsoluetibus, nihil creditoribus tamen detrimenti. Tom 3. qui Plutarchi locus neutiquam al- ppyy lucet opinioni Agricolae: Nam vu1θhoc recte ratiocinatur Io. Bapt. Villa- disp. 3. pasidi, cum Mina moneta non fue- cap. i3. Iit, sed certa quaeda Drachmalium mon
78쪽
De Re Nummaria. υmonetarum summa, ea augeri nulla ratione potuit, nisi ipsius monetae numeruS augeretur, aut pretiu; sed ipse Plutar. omnem abstulit dubitandi occasionem, dum ipse monetae tantum pretium imminutum fuisse testatur, ita ut eodem Drachmae , ac Minae pondere manente, eodemque pristinaru Drachmarum numero, aestimatio tantummodo cresteret, ita ut Mina quae prius 7S. aestimabatur Drachmis , deinceps IOO. aestimaretur; Atq; ideo Drachma tantummodo a Solone immutata fuisse credenda est, non Mina. Sed cum Scriptores omnes Attica sitica Drachma, intelligant centesimam drachma fuisse Atticae Minae partem, sit, Vt omnes, Solonis Drachmam, & Μinam intelligant,& non aliam. Sunt& alia Minar u genera quae profert idem Vi lapandi. Vt pote Aegyptiώ Misaruquae I 6. Attica quae IZ. & Semi S, Plo' plurage-lemaica quae I8. Alexandrina quae ZO. nera.
uncijs constabat: quae sigillatim examinata apud illum videto, satis sit, mihi f
79쪽
De Re Nummaria. monetarum summa, ea augeri nul-Ia ratione potuit, nisi ipsius monetae numeruS augeretur, aut pretiu; sed ipse Plutar. omnem abstulit dubitandi occasionem, dum ipse monetae tantum pretium imminutum fuisse testatur, ita ut eodem Drachmae , ac Minae pondere manente, eodemq; pristinaru Drachmarum numero, aestimatio tantum odocresceret, ita Vt Mina quae prius 7S. intimabatur Drachmis , deinceps IOO. aestimaretur; Atque ideo Drachma tantummodo a Solone immutata fuisse credenda est, non Mina. Sed cum Scriptores omnes, Attica Attica Drachma, intelligant centesimam drachms fiuisse Atticae Minae partem, fit, Vt omnes, Solonis Drachmam, & Minam intelligant,& non aliam. Sunt& alia Minaru genera quae profert idem Vi lapandi. Vt pote Aegypti innary
lematea quae I8. Alexandrina quae et O. uer a.
uncijs constabat: quae sigillatim examinata apud illum videto, satis sit, mihi
80쪽
mihi digito ostendita compendio
haec modo tractanti. CAP. XI. De Aureo Romano. quando is cuμου. rim marietas ct aBιmatio expenditur. de libra aura
de aureis Graeco rum nummis. .
AVreus sequitur nummus, qui Romae percussus post annos sexagi nta duos, quam argenteus, si Plinio fides : quod tempus incideret in annum V. C. 3 6. ante Christi Natale aia. Illius nota bigae, & quadrigae, cum Romae capite, Ut in Denariis argenteis; quae nota ansam errandi plexisq; dedit, Vt crederent aureos Romanos interdum Dςnarios dictos. Aurei porro aestimationem pro Varijs teporibus, Variam fuisse legimus : quam ut liquido percipiamus, ipsa distinguedastini tempora, Vt primum fiterit sub Principibus, alteram sub Constantino, ad