장음표시 사용
31쪽
xus significetur; imo vero in inanibus universalis et, ut ita dicamus, abstracta normae notio vocabulo illi competit; sed quum omnibus etiam haec norma notio ad scriptura quasdam aliquo modo reseratur, ita ut doctrinam his scripturis expressam veritatis regulam esse indicetur, etiam proclive fuisse videmus, una cum illa regulae noeton ad scripturas relata etiam vocabulum illam exprimens ad has ipsas
Irenaeo adjungimus Tertullianum, qui
quamquam in libro supra commemorato de praescriptione haereti eorum scripturarum testimoniis adversus haereticos pugnandum esse neget c. 5-Is , atque inprimis in traditionis Apostolicae auctoritate innitatur, tamen non solum sponte hoc ipso praecepto fusius explicato indi eat, tune temporis scripturas ad dijudicandam et confirmandam vel refutandam fidei doctrinam adhibitas fuisse, sed otiam ipso aliis in libris eodem modo quo Irenaeus scripturarum testimoniis utitur ut regula fidei, a qua quod discrepet, ait rejiciendum. Nam quum PraXeam depugnat, qui Patrem et Filium eundem esse asseruit, adscripturae auctoritatem eum revocate Probare autem tam aperte debebis ex scripturis, quam nos probamus, illum sibi filium secisse sermonem
32쪽
guum. - Aut exhibe probationem, quam expostulo, meae similem, id est, sic scripturas fundem filium et pntrem ostendere, quemadmodum apud nos distincte pater et filius demonstrantur, 'etc. Ad vers. Praxeam c. II . Item quum Hermogenem castigat, mundum ex nihilo Creatum esse negantem, ita eum increpat; Adoro scripturae plenitudinem, quae mihi et factorem manifestat et facta. In evangelio vero ampliunet ministrum atque arbitrum rectoris invenio se
monem. An autem de aliqua subjacente materia facta sint omnia, nusquam adhuc legi. Scriptum esse doceat .Hermogenis officina. Si non est scriptum, timeat Vae illud adjicientibus aut detrahentibus destinatum atque illico tum adscripturae testimonia excutienda convertitur. Ad-Vers. Hermogen. α 23 . Etiam, qui Tertulliano sero aequalis erat, Clemens Alexandrinus hic est respiciendus, cujus libri non solum testimoniis et sententiarum confirmationibus e Scriptura sacra petitis sunt pleni, sed etiam plures continent ocos, quibus certam rerum divinarum cognitionem e scripturis petendam esse, expressis verbis asseritur. Ex quo genere ea prae ceteris hic sunt notanda, quae Clemens in libro septimo Stromaton contra
eos disputat, qui propter haeresium dissensiones
33쪽
ocelesia se adjungere recusant, veram dicenios silem ab errorum variorum vanitate non satis corio posse internosci p. 886 sqq. d. otter). Quibus Ilo veritatem eo intentiori ei nccnrnitori studio indagandam esse commonstrat, eoque studio, quod ad Scripturas prorsus se at-iomperet. γλr οἱ πονειν ἔτοιφιοι ἐπὶ τοῖς καλλίστοις ου προτερον ποστήσονται qτουντες τὴν χήθειαν,ποὶ αὐτὴν ποδειξιν π αυτων λαβωσι των γραφων p. 889 . - - ἔχομεν γαρ τὴν se Ἀν ῆc διδασκαλίας τὸν κυριον δια τε των προφMetto δι τε του ταγγελέου καὶ δια τωνυιακορμονοποστόλων πολυτροπως καὶ πολυμερως ἐξ αρχης εἰς τέλος ἡγουμενον χης γνωσεως. p. 890 εἰ δ' ου αρκε ιιόνον απλως εἰπειν τὸ δοξαν, ἀλλ'
πιστωσασθαι δει τὸ λεχων, ου τὴν oνθρωπων ἰν ιενostεν ιι τυριαν, αλλα τῆ του κυριου φωνῆ quae secundum sententiarum et praecedentium et subsequentium nexum scripturis continetur λι--ουιιεθα τὸ χτούμενον,' πασυνέποδείξεων πεπυ-εοτερα, μαλλον δε χ ιιονη ποθειξις ἶσα τυγχανει, καοπιὴν ἐπιστημην οἱ μεν ἀπογευσαμενοι μονον των γραφων πιστοι οἱ ει καὶ προσωτερω χωρησομες oκριβεις γνωμονες τῆς ληθείας παρχουσιν οἱ γνω-Grικοὶ p. 89I . Castigantur deinde haeretici, qui
scripturis perverse tantur, atque orthodoxorum doctorqm eonfutatione ex scripturis petitas callide subterfugere studeant; ἐπειδὰν
34쪽
γαρ ανατρέπωνται πρὸς ἡ μων δεικνυντων civ τους σαφευς ἐναντιονιιένους ταις γραφαίς, δυοῖν θατερον να τῶν προεστωτων του δο-rtiato ἐς θεασασθαι γινοΩενον . . . p. 892x Nihilominus scripturis obsequendum esse docetur, quarum vi in divinam naturam transmutemur: ὁτιὴ 'πιρὼν πειθόμενος καὶ τῆ δοθεωγ δ αυτοὐ κατακολουθοσας προφητεία τελεως εκτελειται κατεἰκον του διδασκάλου ἐν σαρκὶ περιπολευ θεος. αποπέπτουσι ἄρα τουδε του φους οἱ h ποριενοι
ψυ μονος ἐν αυται κατο γηρασας ταις γραφα7 τὴν απος ολικην καὶ ἐκκλησιας ίκην σωζων ργοτο ti αὐτῶν δογ/ιατευννατα δευαγγέλιον ορθοτατα βιοι, τας ποδεἰ ις, ιυς δ επι Πησy νευρισκειν, ἀναπειιπόμενος αδ του κυριον, πο τε votiου καὶ προφητῶν. p. h96 . Cum his conserenda sunt, quae jam initio libri quarti Siromaton de rerum exponendarum ordine Cl mens indicavit p. 564 d. oiteo, ubi post alia nonnulla: οἷς ποιιενον α ἀζ, inquit, μετα την ἐπιδροιιην τῆς θεολογίας τα περ προφοτείας παραδεδοαενα διαλαμιν ως καὶ τως γραφὰς αἷς πεπις ευκα αεν, κυριας υσα ε ξαυθεντείας παντοκρατορικῆς ἐπιδειξαντας, προιέναιυ αυτ ιυνδειρα δυνασθαι πασαι ἐντευθεν ταῖς αιρε σεσι in δεικνυμι θεὸν καὶ κυ-
35쪽
Ex his, quos modo descripsimus Patrum s. Et Salis, opinor, elucet, quod supra pronunciavimus, inter Ontroversias cum haereticis agitatas post medium saeculum secundum ecclesiam eo deductam esse, ut certa aliqua veritalis regula, Seu canone Opus esse intelligeret, qui In dijudicandis incertis et a se discTepantibus singulο-rum opinionibus considenter possie adhiberi, et quem praeter consentientem totius ecclesia traditionem imprimis libris illis jamdudum in Christianorum coetibus usurpatis Contineri praedicavit.