장음표시 사용
121쪽
autem reiectus in extremum locum quasi agmen clauderet: id que mansisse usque ad Decemviros,qui primi eum,quem nunc in anno obtinet, locum Februario tribuerunt. Hoc do
llo sola Di py Ibi VSed via irs, de eum sequuti uiri quidam doeit,ut luos me sis additos a Numa anno Romuli sic codem, quo nuciunt, ordine additos crediderunt. A qua opinione, ut aliena a vero monet Ouidius ut nobis caveainus: qui praeterea chi Terminal a etiam ante Decemviros mense Februario scribit celebrata , docet hoc amplius; incnsem ita esse transsatum in alium locum,ut una cum eo sacra ctiam,&ioni dies, statςq; caerimonis transferrctur,ut Lupercalia,ut Quinalia ut Equiria psumque adeo Regiffugium. Vnde fit ut Reges, qui,ut
norunt omnes,ant creatos Decemviros Romae cscdcs runt,suerint ciceti in exsilium non. vi. Kalendas Martias, ut nunc est Februariu collocatus, sed scXto Kal. Ianuarias,ut ueteres,menses digerebat. Quae res ut magnas non animaduersa turbas dedit, ita eas notata conseret in tranquillum.
Nam ut uerum sit , quod tradit Plut. Brutum consulem pridie Kal. Martias ab Arunte cet sinu; nihil impedit, quin omnia gesserit,quscumque ei tribuuntur ab historicis,ciivi dies minimum quatuor & triginta sint interiecti inter initum consulatum,& caedem. Quamquam & Plutarchus sequi famam uidetur,& ostendit Macrobius suisse, qui crederent Brutum uixisse diutius. lam uero quod obiicitur de Kalendis Ianuarus dilui facile potest. Non enim est nouum, ut summa fiat
122쪽
rotunda,& certum insigneque res capiat initium,non modo paucorum dierum, sed ne multorum quidem annorum rationem habere: nec quisquam cst in Rc mana historia tam Io pes qui hoc ignoret: Et ego aliquando in Graeca apud
Diodorum ti iginta totos annos excuricre obseruaui. Quid igitur mirum, quod.vi. Kal.lanuarias cstae t. m, id ipsis Kal dis, & primo anni vertentis die adium dici Θ Falcorta in cnquos ita sensisse tradit Plutarchus, nCn Oriunt e X parte Iccit sunsiliis. Quod enim dixerunt in i sic primos consules Kal. Ianuariis more a scriptor bils omnibus usurpato, quamquam ii .aut vi. Kal inierunt,caret omni omnino reprehensione. inod autem ne ipsi quidem eum, quem notat Ouidius,mensiuin ordinc ni ob lauarunt, in eo aberrarunt a recta Via, Vtctiam in altero,quod cos clam fuit Ianuariu iam inde a Numa primum fuisse anni mensem,ut nihil fuerit opus vera falsis miscere ad huius rei caussam qu rendam. Quod a uic mscribit Macrobius, non ea infirmat, que a nobis sunt dicta de mese, & die, quibus reges in exsilium sunt acti, sed quod
Plutarchus fama celebratum testatui, Brutum interemptum
pridie Kalendas Martias.Non enim illorum Macrobii ver borum ea est,quam plerique esse putant, sententia:Iunium Brutum Kalendis ipsis Iuniis extorsiste regnum Tarquiniis, S re gesta ex sententia Carnς Deae votum persetuisse : sed hoc tantum dicit,sacra his Kalendis Carnae. facta ob pulsos Tarquinios.Ita ut Brutum, si haec vera sunt, ea die vivere &valere silerit necesse,pellere etiam Tarquinios non fueris. Et assert Macrobius caulsam sane bonam, quamobrem prutus in eam demum diem voti se sponsione obligarit: Carnam enim uitalibus humanis prςesse credebant, petebantque ab ea,vt iecinora & corda, queque sunt intrinsecus viscera, salua conseruaret. Et quia cordis beneficio,cuius dissimulatione Brutus habebatur, idoneus emendationi publici status extitit, hanc deam, quae uitalibus praeest, templo sacrauit. Sed ne ea quidem caussa, quae nunc mihi venit in mentem , abhorret
123쪽
abhorret a vero, Suspicari enim licet, Brutum Kalendis Iuniis sacra fecisse,ut quo mense per vim ac scelus regnum Superbus inuasisset, codem gratipe Diis agerentur ob Tyrannum pulsum, & vindicatam sua opera patriam in libertate . Rconum autem a Superbo occupatum mense Iunio testatur Ouid.lib.vi.Fast.&innuit Dionys lib. ii. cum scribit, illi anno,quo sunt reges pulsi,quatuor circiter menses defuisse. Scio ab aliis hos menses anno Olympico tribui, sed eorum sententiam esse alienam a vero in commentario de temporibus Atheniensium fusius ostendam. Nunc reliquum esset,ut cum nodum solucrem, quem nexuit Ouidius de die uno ivetere Kalendario dissentiens: sed fateor ingenue non habere me,qui eos scriptores redigam in concordiam.
Horatii loci duo illustrati, unus Appuleii emendatus . l l ..Ticaput XXVI.
E R E V S apud Horatium libro primo in
ta Ode,qua Trois excidium vaticinatur, his Pal riin alloquitur versibus. Ne quidquam Veneris praesidio fima
Tecter caesariem, grataq; foeminis Imbelli citiara carmina divides. ITA
Nemine esse puto,qui ignoret hςc ab Homero esse, apud quem Iliadis. 3.Hector illum ipsum Parim Menelai congressum sugientem acerbe increpat.
- Sed praeterea operae pretium est diligenter attendere, quam acute Horatius uiderit, quid in Homero deside rari POL
124쪽
posset. Si enim comam alere crimen est, aut iure alicui uitio verti potest,quid esse diccmus, quod Grecos suos Homerus tam frequenter appellat aut quam e OS excusendi rationem inibimus,si Paris iure accusaturὸ Vnum hoc patet cffugium, ut dicamus uitio dari nimiam in comendacςsarie diligentiam,& studium, quod praetermisitim ab Homero expressis oratius, dum Parim accusat,quod permissis rebus omnibus Veneri,Cmni cura soluto lanamum esset negotium pectere caesariem. Huic additur alterum crimen, quod cithara imbelli grata foeminis carmina diuideret. Noenim ut apud Homerii Achilles, egregia canebat illustriunt uirorum facinora; sed amores & nugas,quς mollem, corruptum, & ab omni re seria abhorrcntem animum arguerent. Qtrie fuit causis veteribus eam citharam fingendi Parim a Venere dono accepisse, ut est apud Photium tae excerptis e lib. 7. nouarum Ptolein i historiarum nam quod sex latum libros scripsisse idem tradit, Typographorum erratum est Eam citharam diligenter asseruatam Ilienses Magno Alexadro ostendere cum vellent,ille,Vt scribit Plutarchus,ελαλι
apud Horatium carmina cithara diuidere sunt fortasse, qui nesciuntinon est tamen dissicile ostendere. Vetcres enim n5 carmina solum sociabant neruis,idest voce simul,& cithara canebanissed eraticum assa voce pronuntiatis versibus,proxime assis fidibus canerentinique eo diuortio diuideret vorsus, & quasi secarent in plures partes, id quod hodieque instequenti usu est, & fuisse antiquitus Appuleius ostenderer, ni corruptissimus esset locus Floridorum libro. a. ubi de Bathylli statua sermo est citharoedico statu. Lait inquit, distantibus digitis neruos molitur,dextra psallentis gesu suo suscitabulam ci
thara admouet,ceu parata percutere. um Nox ιn cotico interquieuit; interim canticum uidetur ore tereti,femihiantibus m conatu labellis etia
125쪽
bulum cithars admovet,ceu parata percutere, cum vox in cantico inter quierit. interim canticum uidetur, de quae sequuntur. Suscitabulum,
plectrum est,canticum Verstis: dicit assa uoce pronutiatos, qui tunc diuiduntur,cum uoce linterquiescente cithara percutitur . Vix est,ut alius reperiatur locus, quo uersuum Horatii sententia magis illustretur.
ENI ENT Apidii quoq; in Varias meas ,
qui tam seliciter gule indulsere, ut ob eam
Vnam caussam eorum nomen postentati lit' propagatum,cum innumera sortium, S prs' stantium uirorum in obscuro sint.bSed pr stat inter homines esse de nobis silentium, quam eorum sermonibus abiici nos infra homines,atque catantum gratia nominari,ut simus diutius infames- Hos gulones aut uentres magni uiri treS fu e docent, neque ego re-Du no, cupio tantum mihi eximi scrupulum,qui me mal abe nec firmiter illis patitur assentiri. Athen us enim lib. pramoduos suista notat Apicios, alterum Tiberio, alterum Traiano imperante: Libro autem quarto scribit in hanc sententiam. A P υς τ 'ἐκμ ονι μέμ- φων . Acius is, de quo hic scribit Posidonius, alius est ab illis duob. quorum primo libro mentio est usta, fallitur proculdybio Ithenaeus, nec sibi constat, cum scribit de uno Apicio esse actum in superioribus libris. Sin autem is, quo O pKl
126쪽
habetur,alter est illorum,ut volunt interpretes,nemo n5 vi--det,quid sequatur.His accedit,quod eodem encomio Posidonius Apicium hunc seum, quo Plinius eum, qui sub Tiberio vixit, prosequitur. Ille enim Apicium ait omnes homines luxuria superare;hic autem lib.X.cap.q8.eum vocat nepotu omnium altissimum gurgitem. Postremo quantum intelligere ex veteribus scriptoribus possum, P. Rutilius Rufus, qui consul fuit anno V.C.DCXLVIII. cum Mutii Proconsulis legatus Asiam a publicanorum iniuriis defendisset,equ stri ordini inuisus,penes quem iudicia erant, repetundarum danatus in exsilium missius est. Autores Valerius Maximus, Asconius, alii; nec quemquam inuenio prster Athenarum, qui huiusce rei culpam coserat in Apicium.Vix in re tam obscura audeo proferre in medium coniectiiram meam, qualii video esse admodum infirmam;sed proseram tamen timide,
ut soleo: paratus illi aqua & igni interdicere, si minus doctis
viris placuerit. Narrat Orosius lib. 7.cap. 3.ex Suetonio in Augusto cap. 62. anno eius imperii. q8. tam diram famem Romanos pressisse,ut Caesar lanistarum familias, omnesque Peregrinos, seruorum quoque maximas copias exceptis medicis & prςceptoribus trudi urbe prsceperit. Idem a Dione memorie proditum est lib.lv. in actis annis DCC LIX. qui addit plebem praeter tributa & incendia fame quoque vexatam multa palam de rebus nouis loquutam, multos noctu libellos proposuisse quorum omnium autor P. Rusus ferebatur,cum alii,qui studebant rebus nouis,eius nomine abut rentur : ne autem malum serperet latius, praemia indicibus
proposita,& quosdam delatos. Suspicor ego hanc annonς caritatem Apicium praecipue iugulasse ἰ gulam enim petebat, cui se ille addixerat . Eum igitur si quis alius clam libellos proposuisse. Et quia fama erat P. Rufi opera id fieri, eum pulsum in exsilium alienς temeritatis p nas dedisse,atq;hoc narrare Athenaeum. Video quid possit opponi, quamquam hic Rusus erat, non continuo aut Rutilium, aut historicum . . P suisse:
127쪽
suisse:non constare de eius poena,aut de crimine Apicii. FLicor. Sed si haec omnia mihi csent explorata, non ego m dilisfidius hanc esse dicerem infirmam coniecturam. M. Amtonius Murcius in notis ad Taciti annal. lib. q. putat, tertii cuiusdam Apicii esse eos libros, qui extant de re coquinaria: quod mihi nec assirmare,nec refellcre in animo est. Auctari u huius capitis quςstio erit de nomine huius Lurconis,cui Apicius cognomento est dictus. Dirilib.lvii. qui sub Tiberio viarit,eum M.Gabium vocati Scholia autem vel cra in Satyraquintam iuuenalis Apicium quendam Gabbam memorat. qui sub Tiberio Scurra nobilis fuerit. Quamquam in quibusdam Iuvenalis codicibus Galba est, non Gabba in e: us Sa tyre versu quarto.
De correpto Ciceronis loco in oratione pro Sestio sententia. Caput XX M.
VAE venia dari medicis solet, cum aegruma reliquis dia sed speratum curandum suscipiunt,si quid illi humanitus accidat, Pana mihi in presentia dari postulo ad corruptissimu . di prope depositum Ciceronis locum in oratione pro Sestio manus admouenti;ut si eu sanitati minus restituero,ea res mihi fraudi ne sit.In ea, quam: dixi,oratione summus orator Gellium hominem purissimum vexans omnibus contumeliis, hoc illi obiicit inter c tera, quod deuorato demum patrimonio ad litterarum stim dia animum appulisset,aut saltem appulisse simularet,nec tarimen in re ad philosophorum'regulam tenui posset ventri tui 1 perare,sed anagnostas,& libellos pro vino saepe oppigneraret, PHquam inquit,rem paternamab idiotarum iuuijs ad Philo i pborum
128쪽
phorum regulam perduxit, Graculum se atque otiosum putari uoluit. studioIitterarum e dedit. 7 bit fatia a re iuuatant ; anagnosti . libelli etiam pro uino saepe oppignerabantur oebat infaturabile abdomen, copis deficiebunt. In illis verbis , nihilIMὸ a te iuvabant, haeserunt omnes docti;& cum esse corrupta constaret emendare conasunt.Quidam, Attae iuuabant. rcposuerunt alii a re iuuabatur,
Vel te iuuabant alii alia,quc ascribetvola nihil est opus. Attam volunt Epigrammatum scriptorein suistc. Quid autern, ut alia prete ream, Epigrammatum scripturi cum Gellio,qui se philosophum videri volebat Θ Si seruus fuit, cur non oppigneratuS, ut anagnosteΘcur domino epigrammata scripsit. non libros de philosophia oluit scilicet eius inopiam leuare scribendo. Esto. Mihi nihilominus placet,ut fit,coniectura mea, qua iniuimum recedo a veter s lectionis vest ijs, de
hunc Attam, si seruus est, versum littera Una mutata man mitto. Scribo igitur. Nihil attenuabat, aut nihilsaia attenuabat, ut hoc dicat Cicero. Nolite putare gurgitem hunc patrimonii repente factum philosophum, quidquam de sumptibus remisisse: imo cum ipti luxus & libido nihil reliqui, praeter anagnostas,& libellos fecisset,lii ipsi pro uino.saepe oppignerabanturinec censu in ventrem demissis: cxpleri abd men poterat. Tenues sumptus latine dici nemo illi lGI Est; qui nesciat. Attenuandi verbo utitur iHoratius & alii. De huius igitur loci emendatione ita sen- non mis
129쪽
Lis de Scaptensiti inteν Iambinum,&Gifanium dirempta. caput XXIX.
E R S V S Lucretii est e lillio. vi. rimo
Quales expiret Scaptensula subter odores.
in eo Lambinus putat legendum Scaptesuta. Stephanum sequutus, qui cundem locum σκαπτησυλην nominat. Gilanius contra is Scaptensula diuelli non potest Primum quia ita habent veteres omnes Lucretii codices, & praeterea Festus, qui in hac uoce verium Lucretianum adducit in medisi. Deinde quia Stephanus Scaptesulam suam in Thracia collocat, Festus autem Scaptesula
in Macedonia. Scaptensula, inquit, locus. ubi argentum effoditur in L cacedonia. Sed mihi sententiam viritimae accurate pompendenti clim Latinus tum Graecus scriptor unurn idem I, opidum significare uidetur. Opidum inquam; neque enim mihi dubium est, quin Scaptensulam dixerit Lucretius pro iis metallis,qus erant ad Scapicnsulam. Quod autem astregion , aut prouinciam spectat, in qua collocatur, iacile, mea quidem sententia,possunt inter se conciliari. Cum enim Philippus,& Alexander Macedoniae fines vltraNessum amnem non produxerint,vi est in Strabonis Epitome libri seprimi, Grςci quidquid erat trans Nessum ad Orientem, Thraciam appellarunt, in qua regione fuisse videtur Scaptesula. Romani autem Macedoniam subactam magis adhuc ampliarunt , ut Liuius testatur, qui cum a L. Paullo in quatuor regiones diuisam suisse prodat,unam ait,eamq; primam suis se,quod agri inter Strymonem, & Nessum amnem esset 'accessisse huic parti trans Nessum ad Orientem versum, qua Perseus tenuisset, uicos, castella , opida, praeter Aenum, &Maronem,& Abdcraan iis autem opidia erat etiam Scapte
130쪽
sula:vt mirum non sit,si qua esse uidetur inter latinos & Grecos scriptores controuersia. Non modo autem Stephanus, sed & Marcellinus & Plutarchus, ille in Thucydidis, hic in Cimonis vita in Thracia collo cant ει υλM. Ita. n.Vter Que appellat nomine diuilo,ut Pausanias m λην πολιν, qua Strabo&alu ιιεγαλοπολιν. Addit Marcellinus ea fuisse uxoris Thucydidis patriam, luς metalla possederit. Ex quib.omnibus intelligere est unum idem fuisse opidum Scaptensula,
Quod expungit Lambinus e nominς Latino, si Graecum spe gemas, dubio procul est superuacaneum : sin autem quam multa in Graecis nominibus latine vertendis licere sibin stri voluerint, perpendamusmemo erit, qui Vna litterula Grip co nomine ab eis interiecta nihil noui accidisse non animaduertat.Ferrs igitur potest utrumque; sed tamen ut Scapten sulam praeseram,facit manuscriptorum Festi, & Lucrem hiabrorum consensus, quem Criticis omnibus magni semper La
ciendum censeo. Sed pene reliqui in legCntium animis scrupulum, quamquam eXilem, tam n CXlmeniadum.Plutarchus enim prodere videtur fuit ise ad Scaptensulam auri metalla, F - vias autem argenti.Sed sortasset Festi suo illa desta erant, .l, a & ex hausta,hςc autem sola retia . quas