Vincentii Contareni De frumentaria Romanorum largitione liber in quo ea praecipuè, quae sunt à Iusto Lipsio cum in electis, tum in admirandis de eadem prodita, examinantur. Eiusdem De militari Romanorum stipendio commentarius

발행: 1606년

분량: 276페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

VINCENTII CONTARE NI

dem exuerat, diis alcripta est, tunc etiam Io in Isidem muta ta: ut illam conseruariant A ozyptii, sic Isidcm scccrunt; vi illorum beneficio coluin, ita ta nonicia habet. Stai lepi imam me,nec immorabor diutius in aperto mc ndacio rcsellc ndo. Vnum hoc addam Apollodor si bibliothcce lib. a. tam a poete mentiri non ausum hςc scripta reliquisse ι γυγατο A Io

cst, Latinos cognito huius ilcar sacra mystica esse, di longe maximam philosophis partem illis contineri Erudnam eam ab crudi edo vocasse. Vetus Gloss. Eriadnae I δορ. Latinum hoc Isidis nomiae primus ego , ini fallor, e vetustatis tonc bris eruo atq; hoc Plutarchi loco ex eode libro de Iside & Osiri

dem Plutarcho solitos Aegyptios Isidem crebro appellare Mineruae nomine, id est Sain, quς dea patrona, &praeses habita est bona-

112쪽

vARIAE LECTIONES.

iustum Lipsium Tιbulli locum δ libro primo elegia. i. mauinterpretatum uideri. Is Iocus illustratas. caput X X I I I.

O BILI S est,& a multis tentatus hic Tibul

li locus, de quo disputare statui in pi0entia. Nam & Muretus,& Achilles Statius,& Lipsus, Deus bone qui viri Θ viam nobis aperire ad sententiam eius assequendam sunt conati. post quos admouebo ego quoque ad eum manus,no ut cum illis certem, ad quorum eruditionem vix audeo auspirare, sed ut illustrem pro virili mea bonos autores. Tibulli vcrsus hi sunt.'

Haec tibi vir quondam nunc stater, easta Neaerata citis, O accipias munera parua rogat. Teq, sivis iurat earam magis esse medullιs siue sibi coniux,siue futura foror. Sed potius coniux. Huius spem nominιs illi . Auferet extincto pallida Ditis aqua.

Muretus id quomodo acciderit, coniectura se assequi negat, ut qui antea uti fuerat, nunc sit frater; idemque speret,quc nunc soror est aliquado coniugem sore. Docet Lipsius fratres olim a puellis appellatos amatores suos, quibus dare consueuerant: Sperare autem Lygdamum sere, ut Neςra amica secum legitimis nuptiis copularetur. Imo, inquit Statius in comment. in Catullu, fratris nomine poeta castum atque integrum amatorem significat. Sed hanc illi sententiam Lipsius cripuit ueram eiIe.Quamobrem in comm .in Tibullupalinodiam canit,& fratrem idem ait hic valere,quod moechum. Ego dicam primum de uiro. Spopondc rat Lygdamo Necra se illi uxore sutura, sed antequam id fieret, mutata senN a tem

113쪽

tentia,ut est varium & mutabile Demina,ad alterum obscurum & ignotu appulerat animum. Lygdamus id cum rescis.set,amore ardens mouit omnem lapidem,ut nuptias illas disturbaret, puellς que animum adeo sibi conciliaret, ut alium uirum desineret uelle. Inter cetera ad eam sectendam misit illi Kal. Martiis tertium hunc elegiarum libellum, ex quo haec omnia hausta sunt. Vtitur autem in eo poeta uiri & coniugis nomine, ut refricet Nesrae memoriam sponsionis nuptiarum,qua Lygdamo sese obligarat,& uinculi, quod soluta fide solui non poterat. Haec de uiro. Veniamus ad si atrcm: de quo sunt pauca dicenda. St.n. casta elle potest , quς habet cum aliquo stupri consuetudinem,fateor Ne re fratrem fuisseLugdamum, ut matris Ammianum apud Martialem. Quod si hec laus iis tantum debetur, que non peccant, nec faciunt amatoribus copiam sui,sane obtinebo, uel Lipsio iudice, Neari ae, quam castam uocaret, non tribui a poeta marchum, aut concubinum, sed amatorem pudicum & integria, qui nihil obse num spectaret,aut cuperet. Erit igitur, ut paucis concludam horum Tibulli uersuum haec sententia. A ccipies ab eo hoc munusculum,Ne ra,qui a te quondam lactatus,& verbis adductus tuis sperauit fore, ut coniugio,

. di amplexu tuo frueretur,atque ob eam caussam . te amauit ut vir: nunc autem cum alterius

esse uis, tueri que ut par est,pudorem

tuum, non abiicit ille quidem coniugii spem, sed eo te i

114쪽

I v ARIAE LECTIONES.

appellunt animum ad ulterum script rum libros emendandos, inque eo spectari cupiunt industriam suam,cum aliis multis instructi esse debent egi egie tum vero diligentia singulari, qua nullum sibi Habi e man,

bus sinant numerum annorum, in quo ad calculum reuocando semel atque iterum digitos no fatigarint. Cum enim prςcipue in uniuersa annorum ratione peccatum sit a veteribus librariis , atque adeo nihil aeque corruperit diuturnitas temporis,ac ea, que erat in veterum libris tria, ta de temporibus;facile fiet,ut, si quis tantulum de industria remiserit,integerrima censeantur, quς erunt corruptissima. Nemo est omnium veterum,in quo emendando plus olei ac studii positum sit quam in Cicerone. In eo igitur si quod huiusmodi uitium deprehendero,non dubito, quin tam inligni Exemplo criticorum omnium diligentiam exacuam. In omnibus er o,quos hactenus viderim, impressis codicibus C coro in thro de Senectute Catonem maiorem de Q. Fabio

Maximo ita loquentem inducit. Eum colere cΠι non admodum grandem uatu,sed tamen iam aetate proucctum:anno enim mst , quam primam consid fuerat,ego natus sum. ID ico hunc locum, qui tot cesores prςteriit,esse corruptum. Si enim Cato anno post, quapriniim consul tibius fuit,natus est:anno igitur ab V.C. DCXXI. Lepido & Malleolo Cos .natus cst. At illum ego anno Vrbis DXlX.ex hoc ipso libello natum ostendam Albino. Maximo Cossut vel contra omnium impressorum codicum fidem legendum sitN,Anno enim post primism consul fuerat, quam ego natus sum.Principio enim Cato de Liuio haec dicit. Vidi etiam senem Liuium,qui cum sex annιs ante, quam ego natus fum,fabulam docuisset,ceniboue Tussitanoque ogvsque ad adoles 1 tiam Ex catone maiore caput

115쪽

tiam meam processit atate. Consule fastos, numera sex annos, septimum,quo natus est Cato, proximum ante Fabii consulatu

invenies. Deinde in eodem libello de Ennii morte haec legutunia uno undevicesimo post eius mortem hi consules T. Flamiuius, γε g. ilias facti sunt. Ille aut m Caepione γ Philippo iterum costmcrtuus est,cum ego quinque s se xaginta a vηos natus legem Voconia

magna voce,σbonis later bus fuasissem.At a Lepido & Malleolo Cossad eos, quos modo dixi, qui consulatum gessc runt anno Vrbis DLXXXIV. anni tantum quatuor & sexag intinumerantur. Postrc in o ibidem legimus. yed νedeo ad me. Quam tum annum ago, octogesimu. Sa ergo Cato anno V. C: DCIII.

quo T. Quinctius Flaininius,& M. Acilius Balbus Cos . fue runt,annos quatuor & Octoginta erat natus, certu cst, quod nos diximus natum anno ante in abii consti latum, qui fuit urbis. DXIX. Rursus in codcin libello de Africano Maiore

haec leguntur. Quam palmam Vtinam dis immortales tibi, Scipio,ν struent,utaui tui reliquias persequare, cum a morte hic tertius oe tricesimus est annus. Esc quoq; legendum quintus oetricesimus. Q Τquamquam alii notarunt ante me, mihi tamen fuit repetendum,quia uideo a quibusdam egregiam hanc, & necessaria emendationem in oram libri esse reiectam, perinde ac si v rum esse ullo modo posset, aut Catonem fuisse co tempore tam prouectum aetate, quam diximus; aut ab anno Vibis DLXIIX.ad. DCIII. tres csse tantum ac triginta annos. Cuhaec animaduertissem peruenit ad manus meas Ciceronis lis ber de senectute calamo in membranis exaratus, in quo locus ille de anno,quo natus est Cato,ita erat scriptus sine via Ia litura, ut eum emendaui. Sic criam habuisse memini duos manuscriptos, quorum copiam fecerat mihi olim vir illustris,& supra quam dici potest humanus atq; eruditus Ioan Cnes Vincentius Pinellus magno litteraruin incommodo in 'bis ereptus.His codicibus .cum meo dianuscripto & alicro impiisio collatis magnum fructuincepi laborre mei. Quem fructum quia cum his omnibus, qui dolectantur studiis nou miss

116쪽

VARIAE LECTIONE s. rot

stris, esse communem volo. non ulla ex iis que obseruaui, de codem olco,atque opcra subiiciam. I ropolitis qDatuor caussis cur senc eti: s misera videatur. Quarum .inqilit, si placet cui Forum quanti m quaque Nateat, quantuque iusta H vn.iquaeque videamus. Sic libri a Lambino de Gottos edo emendati. Cui autem non sordeat hec lectio prc illa. quam habebant tres illae membra ne P Earum. placet, caussam quanta, quam q; iusta sit νnaquaq; uideamus. in parte libri siccunda ubi de Nestore sermo est. Temam

enim iam aetatem hominum vixerat, membranae omnCS, uiuebat

Optime:ipse enim apud Ovidium Metamor. xii. Nestor est

Nunc tertia uiuitur aetas. Et ex Homero. με te Πιτατοισιν ανασπιν. quartam autem etatem non attigit. Paullo post.Vt enim infirmitas puerorum est,ta ferocitas iuvenu, Ug rauitas ιam constantis aetatis Uc senectutis maturitas naturale quiddam habet,quo suo tempore percipi debeat. Negat Lambinus se vilis i veteribus codicibus reperisse has voces enim so quς tamen erant in tribus meis.Quare nihil muto. . Sic infra in oratione Archyte Tarentini in voluptatem. Hinc eum hostibus clandestina colloquia uasti dicebat, verbum , ψα bat, extare negant in ullis veteribus codicibus. At extabat in tribus meis, ut voces, Pbilo ορω, νοM,n duobus. illis locise quarta libri parte. uidem non uideo, cur quid i e tiam de mox

te non audeam dicere uὐλα Et in calce. Non uereor, ne buue errorem

meum mortui philosophi irrideant. Quare de omnibus veteribus codicibus nihil est facile pronuntiandum. Sed redeo ad in stitutum a In tertia libri parte h aec legunt baeci ut intelle

tis si voluptatem aspernari ratione Oscientia non postumus, magna shabendam benectuti gratiam,qua efficeret,Vt id non liberet,quod non

oporteret.Vitiosa loquutio est,& nemo non vitat esse legedu, possemus, ut membranae habento Infra de Gallo, quem vocant manuscripti ita GaIlui delectabatur cum defeB esIola 2 Luna multo nolariotena iduere u

117쪽

diceret e Manu scripti mei. Quam delcmbat eum defect ones solista Luris multo ante praedicereἰ Oriuntur sςpe magnae lectionum varietates ex una litterula , ut hic e X voce, eum, mutata in,

idem. Dictatoris iussu magister equitum C. Servilius Ahala v. . alium regi um appetentem, ta occupantem interimit. Etiam ne occupantemΘat negare uidetur iple Cicero, ut alios mitta, Philippica secunda CAtrema. Spem quidem enim regni concc-perat , deque eo consilιa intersit ; sed Vs nondum satis maturis oppressus est. Cum tribus igitur illis manu scriptis lego. Re- Inum appetentem occupatum interemit. vere & apposite ad historiae fidem. In eadem parte. Quem virum P. Crassum, per Pontidicem Ma- λximum, quem postea Lepidum eodem Sacerdotio praeditum pidi-mase Membranae. Quem virum nuper P.Crassum Pontificem Maximum Quod probo nuper enim & postea sibi inuicem respo-dent. Sic supra a m Se eliui tala,nihil multis annis ante T. Coνtineantur , nibιι modo P. Cr*Ο - . In uuam libri parte. Quod nisi ita accidere , mettus G pruden-Mdiui retan iUL habebant. Duod ri ita accideret. Nec satis mi

rari positim uiros assidRQ in Cicirronis temone vertatos etia ' sine ulla veterum ιζQdicum ope hoc non, uidisse; sic cnim Cicero loci ut solet,cum in hoc ipso libro. Qμod quid in mitis Ahaberet,Nt animi immortales essent, thin etiam in aliis, ut in secun do de diuinatione. tuo M esset, qui potuisset assensa omnium dicere Ennius,saepe alias. Sic etiam in huius libri clausula legendum. Hae hqui fenectute qua dicerem, Ut manuscripti habent, & concluditur liber de amicitia.Sed non omnes intelligunt, quantum inter hanc & illam verborum collo tionem inteisit. H ι .

Vbi de Arganthonio sermo, est, & in impressis legitur.

Argavit ius quidam Gadibus, qui octuiota regn ruit aavos, centum

Di il

118쪽

NAEVARIAE LECTIONER I i ue

tanis habebant,G-σηuti Quod ne dubitem in Cicerone r ponere facit Valerius MaX. lib. 8.cap.i . ct Plin.lib. septimo cap. 8.Qui Arganthonium Gaditanum fuisse testantur. Alter ex Pinelli codicibus habebat, grandis nat , in quo videre est uerae lectionis vestigia. Haec hactenus. Reiiciemus rei qua in aliud tempus, ut taedium vitemus, quo assici lectores solent,cum huiuimodi animaduersiones toto, ut aiunt, sacco

L L Pod mn L Oadn m rudi Fi m riui Olii .uth χ ruV M multas it in Romana antiquitate nondum satis illustrata,atqueeXplicataclum ve-Z-ro de anno,& die, quo primi Cois Romς interuiit, ita est a multis hactenus disputatum, vires ab antiquis paullo obscuruis, qu im' vellent posteri,tradita maiorem adhuc desiderare lucem videatur. Ac de anno quidem, ut arbitror, actum est. Semper exercebit hic locus doctorum ingenia. Priscis illis Romanae historiar scriptoribus gratiar, qui tantis illis tenebris obduxere,ut nullam nobis carum discutiendat umspem reliquam secerint. De anno igitur suum unicuiq; ut dicitur: nec ego cuiquam, Ut bonas horas cosumat in illis conciliadis,autor fuerim, di laborem suscipiat irritum futurum. De die autem & mense longe alio modo res habet, aut ego valde falloniniri enim ratio potest, qua veteres riptorcs in concordiam redigantur. & omni liberentur mend*cii suspi, cione,inquam sui vocati a doctissimis viris, qui in fastos Romanos commentarios scripserunt. Eam rationem a me excogitatam, imo haustam verius ς veterum sontibus propon

re in hoc capite institui;ut si sorte doctis viris probabitur,studiissi antiquitatis hac saltem in peste meo beaeficio aestuare desinant. Afferam autem primo loco in medium intur se puri

119쪽

ros VINCENTII CONTARE NI

gnantes Veterum sententias,quaeque contra eas dici Iolendi deinde ut vers omnes sint,aut esse possint,ostendam. Plutarchus unus quod sciam C veteribus omnibus scriptot ibus die notauit, quo die primi consules inierunt. Eum diem Kal. Ia uuarias faisse scribit problem: Romano.Xix. Quicum. qirc illi,suerunt,a quibus hoc proditum est. Nam Plutarchus quid cnon admodum probari sibi hanc sententiam haud obscure prς sesert)cos igitur errare vchementer putant uiri docti.Anno enim demum ab V.C.DC. magistratum inire Coss. coeperunt Kal. Ianuariis. Alia igitur ratio, qua qd rei propositae cognitionem peruersamus, ineunda. Est autem una reliqua, ut ex dic,quo imperium regibus est abrogatum, conicetura saciamus de die, quo primi Coss. interiit,Nam aut idem erit, ut velle videtur Dionys. Halicarn.' aut certe illi proximus. Regis iugium ex Ouidio & vetere Kalendario incidit in m sem Februarium. Quamquam est inter autorem Kalcndari.& Ouidium de die uno dissensio. Nam Ouidius Regissugiliconiicit in a.d.vii. Kal. Mart. Vetus autem Kalend. in a.d.vi.

id est in diem posterum.Vt vi cst, ne his quidem assenti sit tmagni uiri. Nili enim eos fallit Plutarchus in Poplicola, Bratus consul in pugna cum Tarquiniis cecidit pridie Kal. Maritas,eius ipsius anni quo insierat consulatum, ut nemo non videt alioquin anno elapso,& altero in eius locum creato Brutus in acie consul non cecidisset. Quid autem veri minus est simile,quam tantas res,quantae ab eo in colatatu sunt gestae,

quinque diebus,aut summum sex gestas dicere ej Sed est in fastis Ovidii alter locus , ubi de regis fuga mentio fit lib.v.

in Hec est pIeti te omnibus sacra anchora que potest in Gobii et ira testimonio confirmari.Is enim libro primo SD .

120쪽

turnaliorum cap. X u. prodit nonnullos in ea fuisse sentent a. ut existimarent Iunium mensem Iunii Bruti, qui primus Romς consul fuit,vocabulo appellatum, quod hoc mense,idest Kalendis Iuniis pulso Tarquinio sacrum Carnae deς in Car-lio monte voti reus secerit. Sed hanc quoque sententiam refellere lene,opinor,negotium est. Cum enim tradat Dronys. illi anno, quo reges editio sunt multati, quatuor menses de suisse, qui eiectos credunt mense Maio extremo , aut Iunio ineunte, illi fatentur Septembrem, aut Octobrem primum per ea tempora exorientis anni mensem fuisse. Quod mihi

videri ςque nouum solet, atque illis primos Confines iniisse

illo cito Kal. Ianuariis.His accedit, quod he ipsae note.Q. R. C. F. de quibus scribit Ouidius, iterum leguntur in vetere Kalendario,cum tamen semel tantum eiectos reges in exili si

constet. Postremo, ne diutius dissimulem, siuga illa, qua de sed agitur nihil ad Tarquinium facit, sed ad Regem sacrum siue sacrificulum, qui bis quotannis peractis in Comitio sacris quibusdam,fuga se inde proripiebat. Quem morem uetatustatis tenebris obrutu atque inuolutum primus reuocauit

in lucem decus nostri cui,optimeque de litterarum studiosiumerittis Iosephus Scaliger notis in Festum, que legendes sit. Ego hoc tantum moneo notas illas longe secus interpreta tum Varronem & Festum, atque Ovidium. Vt enim hic putat illis significari,Qitando Rex Comitio Fugit; sic Varro,&Festus,Quando Rex Comitiauit Fas. In his verbis nulla est suo ae mentio:in superioribus si qua est,ea no ad Tarquinios. ut dixi, sed ad Regem sacrorum pertinet, de quo a nobis n5 est sermo institutus. Hac igitur postrema omnino reiecta duae sunt reliquae discrepantes sententiς, una Ouidii, altera

Plutarchi, vel, ut dicam verius, quorundam, quorum nomina, ut solet in eo libro, inuoluit silentio Plutarchus. Eas ut conciliemus,intelligendum est menses in anno veteri non eodem fuisse, quo nunc sunt, ordine collocatos, sed ita ut Ia nuarium anni caput statim exciperet Martius, Februarius

SEARCH

MENU NAVIGATION