장음표시 사용
81쪽
ἀπαγγελία l. De indicio a Teucro facto. Eorum qui indicati Sunt, nomina. aestium provocatio. 34 35. 2. a Pisander et CharicleS, hoe Sine magna multorum consensione factuin e S Se negarunt, Peri Clatumque e SSe, ne inde repentina vi in civitate eXSi Steret, quae libertatem opprimeret populi, quare ne ulteri u hae de re quaerere desisterent, monuerunt. 36. H Dioclidis εἰσαγγελία. Ipse cum putre et propinquis Sane multi accusor β' 37 42.6 Pisander summo omnium terrore legem tulit, ut ingenui cive in equuleum imponerentur. Mani theus et AnepSi O, Senatore S, quum in eo S Sent, Ut deprehenderentur, vadibus dati deStituti Sque in eXSilium abeunt. Deprehendimur vinculisque dedimur. Senatu metu
perterritu omnia trepide praemunit Dioclides publico honore assieitur. 3 43 - 45. tαρτυρία. 46.d Νomina propinquorum meorum 8 47. 3. a Charmides meam implorat fidem ut cum ipso meo propinquo S. qui culpae in Sonte Sint a mortis periculo eripiam h g 48 50. H Mocum ipse delibero a meoque tandem impetro animo, ut, quid de hoc facinore compertum haberem, dicerem quatuorque livibus dacinoris sarticipibus citidi-
satis apte hoc vocabulum accepit Georgius Groteus Hist Graec. IV, p. 129, not. 9 ed. MeiSSner. . 60 38 ραν δε - - ρων δε . luit ei p. 4 ιδεῖν hic inquit scribendum videtur variandi causa praecedit enim o ἄν ανθρωπους, et Statim Sequitur, ρων δε - . V Alci 40 εἰπειν - - ειπων. Ceterum s. annoti. 58 exti . et 15.6 Inter ἀδικειν 4 ex tr. et εἰ ἐκουσάς τι i 50 init. lacunam habere dicuntur Codd. AB L et A quidem duodecim literarum. Interponendum censuit eis kiu ουν aut τοίνυν, Nauppius τουτων τοίνυν Sed dubiuin non est, quin duodecim illa lileiae de sint:
82쪽
catis it mi eis Salutem afferrem et tranquillitatΡm rei
Quid ducerem Dioclides mentitus est Ego et Propinqui mei immerito accusati iramus Salus rei publicae agebatur iam ego omnia quatuor demum Cori sciis delatis sanare poteram δ. 3 54-60. συγγνω . απαγγελία.M Quomodo ipse de re certior actus sit narrat Ando id es β' l-64. 0 Dioclides hon laeti manifestus actus calumniae Poenam dedit. 3 65-66.
Hirschi Philolog V, 3l9 φίλους γ ντας legi jubet, quod quo jure secerit, non liquet. Similis participii usus μινησικακάυν αυτος αυτ ῶ o υκ ἄξιος ων Sententiam turbat particula γε adjecta
τεγάδες δ - - ῶλλον φευγοπι ταυτα δἐ πάντα κοπων κτλ. CLReis h. adri Minit. 64 g H - - καὶ ξ γλεγξα α γενο αενα, τι εἰσηγησατο si ἐν πινοντων ημων ταν Tria TVν βουλην γενεσθαι υφίλητος. V. γενέσθαι uncis inclusit cum Heli hero Schille P ejecerunt Turico Possit sors ita γενεσθαι retineri. Quod si retinetur, similiter ex εισηγησατο aptum S Se uinuduni est atque ἀδικεῖν ex καταγνοντες. s. lot Z. N. Jahrb. I 835. XIII. 4. 384 sq. 65 69 καὶ ταυτ ει αλκsn λεγω, ω ἄνδρες, ἀναμιμνζσκεσθε, ure o ἰδοντες διδάσκετε τοῖς ἄλλους. eis kium secuti pro ιδοντες Αἰδοτες scribi volunt et Turicc. et Hirso hi g. Philol. V, 319. Male. Οἰ δοντες enim sunt ii, qui experti noverunt ea, quae facta Sunt, οἰεὶ δοτες aule in qui Loverunt, non ip Si viderunt, ea quae incla Sint facta
83쪽
De marrationibu S. quae Supra Sunt, os ad Antiph. r.
V. et Anaxim. 220 H0 sqq. 23l 9 sq. IlI. De legibus et juramentis 3 70-l09. I. παλιλλογία eorum muci in S 34 H sunt 3 70.
Accusatores ii legibus et in Stituti S, quae nune Sunt, me accuSarunt, Sed X Sephi Smate jam abrogato accu-Sationem Cape SSUnt g l. OOθεσις.
m duraverunt inter e cive S. eorum, quae ante saeta dictaque S Sent, veniam et oblivion 'm si ori 90 9 l. V De legum et accusatorum inter ipso ratione. Qua in culpa versanto ipsi alio in Simulent ῬX ponitur.
3. ναμνησις. l. Si quo unquam rationem pri orum factorum redit 're oportia it, ii Ceu Satores mei Sunt, non ego. Sed Omne adεων acceperunt αυξ ροις.
4. Quae saeta esse videmuS, ea civium inter se concili-
esse. Unde apparet τους δοντας OloS, non τους εἰδοτας, repetere poSSe ανα ιιιμνησκεσθαι veteri cujuSdani memoriae recordationem.
Ceterum οἱ δοντες idem sunt o εἰδοτες, non vero o εἰδοτες idemo ἰδοντες. 66 g 86 πο ουν γραφοι νομο υκ ξεστι χρήσασθαι η που ἀγράφω γε ψηφίσματι παντάπασιν υ δεῖ γε χρήσασθαι Hirseitigio non injuria absurdum videtur duplex ἐ. Fortasse OT IV ex ΟΥKECTI depravatum aliquando est. Nihil est, quod iisdem verbis re urrentibus εSεστι χρζσασθαι, εστι χρησασθαι ' Ossendaris. s. annotati. 15. 57 60.
84쪽
Inauditum adhuc St, unum eundemque in aviae, mR-
tris filiae matrimonium ire. 28-l29. ανξησις).d omen de homunculo ut junt domestico apud Hipponicum in Callam tranSsertur L 30-l3l. σημειον).s Quod si useritur, quare Calliae ejuSque Socii antea pius nune impius videar 32 init. προλ), de quinquagesirme redemptione odium eorum et invidiam contraxi β' L 32 l36 '.
V. De navium locatione et mereatura me accusarunt. Dii
67 Propter ποοθεσιν g 06 init poterat haec pars una quaedam totius orationis liaberi, Sed vere rem con Siderantibu extremam eam partem esse eorum, quali 70-109 continentur, apparet. 68 32 - - μυων μεν - - - ελφον. Sic Behh. Schili., Turico Codd. αδελφον. Inutiles in hac voce discerpenda videntur fuisse doctorum virorum labores. Nimirum legendum ex Codd. ωὐελφον, quod ornen proprium St. s. oechii Corp. Inser. 299 300. Tom. I. P. 403. 69 136 ταυτα μεν υν, ω ανδο ες δικασταὶ, τουτοις ποιητε αην, υμ δε o εναντίον τουτων. Fort. legendum υ μῖν δέ γε δ ., quod ipsum et a luit ero p. 10 et a Valchenagri conjectatum esse
video, et a R. lolgio . Jahrb. XIII, 4 l835 p. 395 desensum.
85쪽
me ex maritimi periculi et tempe Statibu Servarunt, quia nihil improbe a me actum esse videbant. 8 37
I. Bonorum jam Atheniense S, Virorum laudem sertis propter eam, quam inter O reconcili AVi Sti S gratiam rerumque ante actarum oblivionem. Cui laudi ne ipsi quidquam detrahati S eandemque de me opinionem ha beatis quam de majoribu mei S. qui a Ximis vos beneficiis affecerunti'. 3 40-l43. πρῖς φιλιαν. f. Anax.
222 3 sqq. 233, 8. 236, 3 sqq. Haec epilogo non
annumerare videtur Spengel ad Anax Commentar.
II. Quale in me civem. Si mihi incolumi esse liceat habituri sitis videte yy l44-l 45. προς aDιν. III. Quid mihi noceatur, Si condemner, considerate 3 46-l50. πρῖς λεον g. Qia o citi δικαιολογιῶν numero aeserendae Sunt Antiphontis it an loci di ratione S, expoSitae descriptaeque jam sunt ad δημηγοριας tran Se Amu S. De or. II quae 'Si te ipSius in patriam reditu. Habita oratio est l. XCl 3, i. e. a. a. Chr. n. l0. Andocides postquam sive crimine de mysteriis elatis non satis purgatus Sive in indicio civium culpae convictus infamia notatus est Athenis a. l 5 relictis quum frustra ad patriam redire a. 4l2 conatus e Sset, detiuo a. 4l0)70 g 142 - - Αακεδαιμονιο εγνωσαν ὁμως or ἐχθροὶ ντες - - Possit forsitan aliquis conjicere, legendum S Se ακεδαιμονιο τοτε εχθροὶ οντες μως γνωσαν - .71 g 144 sq. πειτα δε καὶ βίον ειργασάuην ἐκ του δικαίου, γῆ γνωμη καὶ ταῖν χεροῖν ταῖν ἐμαυτου ετ δε κτλ. Et verba et sententia postulare videtur, ut haec re Si ituatur rationi Series et perpetuitas: - - ταῖν ἐμαυτου, fg 145 πολλοῖς συγγενομενος καὶ - - - που αν ἐν καιρῶ τι μιν γίγνηται fg 44 ετ δε εἰδοτα μεν io ἐστι - -
επιστάμενον δ' οἶδεν τὼ ἁμαρτοντα πραξαι κακῶς. P a 46J Ἐχει δε κτλ.72 Quod . . Haupim annus, de Andocide Orat. Att. c. IV. p. 62 d. Reish. Tom. VIII. hanc irationem AEc duabus conflatam
86쪽
restituta populari poteState Athenas prosectus in oneionem populi prodiit impetraturia S ut in civitatem reciperetur. Hoc tempore hanc orationem habuit Andocides. Quod quum non SSet id, quod volebat, eon SecutuS, in
exsilium ejectu eSt. Parte orationi hae sunt.
Προοιμιον. l-9. I. λ Beneficio rempublicam affecturo mihi si quis repugnandum en Set, indigne agi ab illo videtur R. 3 l. προθεσις, de qua sonaXim. p. 23 28 Sq.
Quum ego senatum certiorem seci S Sem in me e SSe rei
publicae summum illud quidem sed nondum divulgandum commodum asserre suerunt, qui aegre serrent rei
publicae me prodes Se Quo aut rerum publicarum imperitissimos aut civitati malevolentissimos haberi no-eps se est. 8 2-3. ἐπι τὼ προσόχειν προκατάληψις. s.
Anax. 2l8 H3 2l6 Q7 25. δ Qui mihi nunc maledicunt non sua sponte illi quidem sod ab aliis instructi et subornati id faciunt. 3 4 5
init. Cf. Ana X. l6, 7. κακολογία. II. Imprudenter mihi quidem aliquando egi, sed vobis su
lubriter.eSse perhibet. Sententia ejus quum acta rerum dispo Sitarum deseriptione resutatur tum impugnatur ab A. G. Becher Andoli. p. 36, annot cl20. 73 go που μέντοι δει τὴν πολιν ἐμέ τι ποιῆσαι ἀγαθον, ετις τερως βουλοιτο μου κακίων, δεινοτατον πάντων χρηματων γου- αι, εἰ τυ μἐν δοκεῖ ταυτα τω δε μὴ, ἀλλὰ ἐκ πῶσιν ὁμοίως. Turice. : -- - εἰ τις τερος βουλοιτο μου κτλ. s. obreeus I, l85. . Emperius . it. At εἰ τις τερως neceSSario requiritiir. Nam non in hac ponenda deliberatione versatur Orator, utrum ipse reipublicae bene faciat, an alter male, sed quum ipse commodi aliquid i ferre velit reipublicae, Si quis aliter i in ipse agat, indignum esse affirmat, si diversa de hac re futurae Sint decernentium sententiae. κίων autem Si beSset, non morarer Certe non ab Andocide κακίων scriptum est. Fort. leg. κακίον, Ut Sit ἐριου κακίον voci ετε- ρους horius explicandae causa additum. Similiter g 11 αυτίκα - - τοτε.τ ν τερους δ εισπέμπουσι, τουτους ἀνθ ρου πους κτλ. , l.
87쪽
Post calamitatem meam satius duxi procul a patria vivore 7β. Non diu autem fuit, quum CCBSionem arripui maxima eo inmoda reipublicae affersendi. Qua re esse tum iri sperabam ut VeStram gratiam inirem. Hae spe ductus ubi Sub quadrigentorum dominatu domum redii, indigne contumelio Seque mecum a Pisandro actum
74 μ καὶ μως τό γε δυστυ στατος εἶναι ἀνθρ-ων ουδαμῆ ἐκφευγω, τε δὴ προαγομενης με τῆς πόλεως ἐπὶ ταυτας τας συμφο- ρας Ουδεὶς ἐμον ῆρχετο γάγκεσθαι δυσδαιμονέστερος κτλ. Vides hoc loco etiam Andocideam illam sermonis ad quotidianum et vulga rem Sum consormationem. Quare non recte secit inperius p 211, quod pro Iρχετο legendum suasit ηυχετο . pro ἐρχετο γίγνεσθαι legi jussit πῆρχε τότ' ἰδέσθαι. Mag man da ἐρχετο on ερχομαι oderαρχομαι herleiten, edensatis isti dei Gedanhe ungeliori Deian Aradoc. sin nichi an war nichi aut dem ege ungi lichii et Zu verden, son-der e besan sicli i lilioli in iner hoclis jam mei lichen age.' l. l. Neque vero coepit esse infelix, nam ipse dicit Andocides ad eam
miseriam se veni SSe, ut nemo ipso in se licior SSe coeperit. 75 gQ - - εἰσῆλθέ μοι, ωσπερ εικὼς ἐπιθυμιία τῆς τε μερουμ ων πολιτείας ἐκείνης καὶ διαίτη ς, ἐξ η ς δευρὶ μετέστην Male eis h. ante διαίτης interponendum putat κορος. - me subiit - - - taedium commorationi atque vitae generi ejuS, e quo huc transit.' Potius hoc modo interpretandum et in me invasit desiderium ejus vitam instituendi rationis, a qua adhuc recessi. s.
καὶ ἐπειδὴ ἐγίγνωσκον ἀπολουμενος, ευθὴς προςπηδω προς θ εστίαν. καί, quod ante ἐπειδ' positum est, deleverunt ei Sh et Turi c. Emperio p. 2l ἀνακολουθως usurpata S Se vo καί videtur. Neutrum recte. Καὶ in κἀγω ea, qua Sequuntur cum ii S, quae praecedunt,
conjungit, id autem, quod ante ἐπειδὴ collocatum invenimus, hujus ipsius vocis ἐπειδὴ significantius esserendae causa usurpatur. Καὶ ἐπειδη est: eo ipso tempore o Si quam Similiter hanc vocem usurpatam pluries clum in apodosi tum in prota Si videmus, ut . r.
88쪽
essent, Simul atque cliis tantis calamitatibus liberatus sum, nihil antiquius duxi quam ut bene de republica mererer.
I. Considerandum St, quanto mea in rempublicam be
neficia a ce inris ministeriis disserant. 3 7-l8. naράδειγμα γνωμολογικὴ τελευτή. s. naxim. 22l 6 sqq. II. Quae beneficia mea in rempublicam senatui delibe
randa mandavi, ea verisimile est melius consultari a Senatu, cui oti Um Suppetat qu3m a Vobi S, quo Statim rem decernere oporteat L 9. εἰκος. Quae jam a me parata Sunt esserri in VulguS POSSunt. Quatuordecim naves frumentariae e Cypro evectae jam
ad Piraeeum appelluntur yy 3 20 2I. συμφερον κερδος).
1 ει περ γαρ η πολις πάντων νυν πολιτευομἐνων κοινή ἐστι, καὶ
τι γιγνόμενα δήπου ἀγαθὰ τῆ πολε κοινά ἐστι. I, 22 αλλὰ γὰο καὶ
- εἰς γὰρ του θεους ἐχον τὰ νείδη υτοι, οἴ με μῶλλον των ἀνθρωπων ἐοίκασι κατελεῆσαι. Ut de eiskii conjectura taceam, Emperius . t legi vult εἰς γαρ τους θεοῖς ἡ κοντα γ δουντο o' με κτλ. , Saul pius Turice.ὶ εἰς γαρ του θεους ἔχοντα ὀνείδη ουτοί με κτλ. Quod si ab Andocide scriptuni puturi licebit εἰς γαρ τοῖς θεοῖ ς ε ιχον ἄν ὀνείδη καὶ ου τοί νε Τλ. , prosecto Senientiae pii in salis fiet. De ἄν particula es Anii P. I, IO καλως γὰρ ἄν σοι εἶχε. II, 4 ευθυς γὰρ ἄν τοτε , ναντιουντο. b. 23 υτω γαρ ἄνυπο πλείστων ἀνθρωπουν ευ πάσχοιτε. rueg. r. r. I, 54, 2 9. I)e locutione νείδη ἔχειν s. lal de Legg. I. 7i; 2 C ἀν ἀποφν νω- σιν αυτον οι πεντε καὶ γραφαντες θυοῦσιν ἐν ἀγορῶ καταλελυκοτα τὴν φρουραν ὀνείδη τε ἐχέτω κτλ. Id Epirio m. f. 7 l. H. υκουν νυν γεο υτε σοφὼς εἶναι δοξάζεται νείδη τε ἴσχει ιαλλον ἀπο τῆς τοιαυ-τνης ἐπιστyiμης.77 ἐδεξάμην ν ἀντὶ πάντων χρη/ιατων εἶναι εν σφαλειφρασαι κτλ. obreeus et Turi lc. ἐδεξάμην δ' ἄν αντὶ κτλ. quod nullo modo opus est. Ἐδεξάμην in eadem ratione est, qua Si ab Andocide pro hoc Scriptum esset βουλομην. T. g 12 ὁ κίνδυνος ην-- 4, 20 ιον τε Ου γην - b. 8 ους οὐδεὶς ἀπωλλυεν ib. 59
89쪽
β Quorum enoficiorum justum est eam o mihi referre gratiam ut decretum, quod olim Menippo auctore fecistis de poenae immunitate mihi data se integro ratum esse jubeatis 3 22. 24 init. δίκαιον. επίλογος 3 24-28. I. Condonate igitur mihi hoc decretum. Longe alius enim
nunc Um, at V antea sui, et e majorum meorum virtutibus concludi poteSt, me popularem S Se Virum.
24-26. ποῖς χάριν.II. προς φιλίαν. 3 26-27. III. προαίρεσις. 8 28. De or. III, quae e Si de pace cum Lacedaemoniis. Ol. XCV 4 a. 393 a Chr. n. decem legati ab Atheniensibus Lacedaemona missi sunt cum Spartiatis de pace componenda deliberatum. Quo in numero Andocides fuit. Hac oratione Sententiae repugnat orator et eorum, qui bellum paci ante serendum arbitrabantur, et eorum, quibuSpacis aciendae prsse propera se Stinatio placebat. se terum cs. . . echer Andoli. p. 37 q. . . rueger Histor.
Pax bello molior omnibus videtur. Oratores autem pacem nomine Commendant re impugnant. Dicunt
enim, pace tacta rempublicam di S Solvi L l. προθεσις. βεβαί τις g -39. Cf. Ana X. p. 23, 30 sq. Ι. 9 Si numquam ante hoc tempus populus Atheniensium cum Lacedaemonii pacem Dei Sset, probabiliter hoc dicerent. Atqui ex ii S, quae ante saeta Sunt, de iis, quae in Stant, conjectura capienda St. 8 2. εικος
εθος). Cf. Anaxim. 220 3 sqq. py l. a De bello Euboico. d. 0 Quid ex pace laeta reipublicae redundarit commodi. I. 2. 9 De bello Eginetico 3 6.
90쪽
0 Quid ex pace facta respublica pereeperit utilitatis ''. I. 3. a De bello Megarico 8.b Quid ex pace facta civitati a luxerit commodi. 3 8
9. παραδείγματα. s. Anaxim. 22l sq. Histo παραδείγματα similia Sunt παγγελία ei, de qua disputat naXim. 220, Q sqq. II. Quod dixerunt novissima pace cum Lacedaemonii inita illos triginta viros exstitisse saliuntur. Illae induci se erant, C e pn erit. Pa reipublicae saluti est bellum exitio 3 0 42. νάιενχησις ἐνθυμημα ἐνθυμηματωδης
τελευτή. III. l. Dicunt quidam, neceSSe SSe bellum gerere ab Inter omne con Stat ideo bellum S Se gerendum ut
aut injurias illatas ipsi ulciscamur, aut aliis opem seramus L l3. γνωμη.H Atqui a Lacedaemoniis res repetita habemus Hoeotiis placuit pacem sacere. Quid igitur bellamus gi ex tr. - i5. ἀναγκαῖον. 6 παλιλλογία ερωτησις. 3 46.
2. Communem Omnibusque fruendam pacem pene VOS est, Athenien SeS, Brore. - καλον.
78 T ωστε πρωτον μεν 4ν τουτοις τοῖς Ἀτεσιν Μιρηνη- λαβοντες ἀννὶ νέγκαuεν χίλια ταλαντα εἰς γῆν ἀκροπολιν. V. λαβοντες l. ειρηνην critico offendit. Sed ne lue emendatione egent aut ιρήνην aut λαβοντας, neque veru in vidit Lugacius, quum p. luit. p. 36vulgata in scripturam sic interpretundam censet: cum per istos annos Pacem coepissemus acceptamque Servassemus, Seu pace accepta ruitie Ssemus.' in vero ex TECI IPHNHN vera lectio elicienda est haec: ETE IEI --. Nam λεσι δι ελνην legendum est. Cf. 8 τι διὰ ταυτην την ειρ γνην ἐπτακισχίλια μἐν Ταλαντα Oul υαζος εις γῆν κοοπολιν ἀνηνέγκαμεν.