- 아카이브

Quomodo Pindarus chori persona usus sit ...

발행: 1914년

분량: 52페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

Priusquam ad Singula carmina Secundum propoSitum meum perScrutanda tranSeo, Sententias Virorum doctisSimorum, quOS iam nominaVi, et hiS contrarias aliorum eSSereferendaS puto, ut eamuS bene parati ad rem.

Tycho Monamsen igitur illam Statuit legem poetam loqui in omnibus carminibuS praeter dithyrambOS eX. gr. ir. 45 ir. J5 Schroederianae editionisJ: in aliquot epiniciis dicit licere nobis haerere, sed analogia reliquorum locorum nos cogi. Uilamowitz post hunc in editione Euripidet Herculis y I p. J1 sq. , ubi loquitur de Ortu tragoediae

hoc fere censet: Iam Alcman uSuS est choro ut inStrumento, etiamsi aliquoties in pompiS, in SollemnibuS poetae perSona recedit. StesichoruS porro tum narrat ac recitat VerSuS Velut HomeruS, tum de Suis rebuS loquitur per choreulaS. Sed Pindarus et SimonideS, ubicumque carmina componunt, pro dejS an pro hominibuS, non niSi hanc unam in componendiS carminibus consuetudinem Sequuntur quaSi legem carmen eSt Vox poetae: in omnibuS SollemnibuS atque ubicumque haec carmina a choro aguntur, nil eSi niSi poeta et audienteS: choruS numquam Valet quidquam.

Contra Studia icZka in libro . Kyrene' p. 73 Sqq. et Gilbertin libro . Studien gur altspartanischen OeSchichte 8 p. 64 Sqq. hanc legem Pindarum sibi statuisse negant Singulaque carmina aut Pindaro aut choro tribuunt. Medium fere locum tenent Thiersch in Pindari carminum editione I p. 261 et Odoiredus Mueller in libro Orcho menOSy p. 323; qui in carminibuS per viceS poetam et

chorum loqui aSSeVerant.

Ut exponam vero id quod ego Sentio, agam primum de parthenio quodam Pindarico nuper Oxyrhynchi reperto Oxyrh. Pap. IV 689 , in quo res patet, tum de paeanibuS quibuS

docemur de via ac ratione huius rei tractandae, denique de eo quod iam saepe decantabatur, de aliquot quidem epiniciiS. Atque primum de SinguliS carminum generibuS quae tractanda mihi proposui, pauca Verba faciam.

12쪽

Parthenia nomen capiunt ex eo, quod cantantur haec carmina a Virginum choro. ritS puelliS poeta SuaS cogitationeS graviSSi maS acerrimaSque atque forti dignaS Viro commendare neque Voluit neque potuit. LenibuS autem SententiiS reSpondet ac convenit Suavis atque Subtilis forma. Hoc bene intellexit Dionysius Halicarnassensis qui dicit in libro de Demosthenis elocutione 39, p. 213 ed. US. Rad. καὶ παρα

riorum Pindari carminum tres fuisse libros grammatici antiqui OStendunt, quorum tertiuS continebat τα κzχωρισμάυατου παρθευιωυ. Ac mea Sententia haec tertii libri carmina non Sunt parthenia ut nonnulli putant, Sed Varia quae ab Alexandrinis grammaticiS non in certam carminum Speciem in Seri potuerint, ceterum quod ad Iormam vel naturam attinet partheniiS Similia. in partheniiS numerantur et daphnephorica, qua de re longe disserit Proclus in Chrestomathia a Photio in bibliotheca servata p. 24J Sq. Scriptorum metricorum ed. eSiphal). AccedamuS nunc ad parthenium quod est iragmentum 104qSchroederianae editionis anni 1914: virgines hoc fere canunt:

13쪽

Tenui manu lauream ierentes procedimus; cantabimuS de Aeoladarum gente; ferenteS coronaS in Virginali capite Sirenarum imitamur cantum. Omnia autem huius gentis egregia atque admirabilia iacinora enumerare atque celebrare non poSSum: quia nil niSi quod teneraS virgineS decet sentire et pronuntiare mihi licet. Celebrare debeo eOS, a quibuScultui divino Sum Sacrata, eorumque gentem. AgaSicliS parentumque dignitatis fideles testes venimuS ut choro canRINUS. A versu 53 usque ad versum 69 breviter narrantur iacta ac laudes gentiS, tum hiat lacuna SatiS magna. In verSu P0 appellatur puer aliquiS Δαμα ας παι, qui daphnephori parteSagit et ante virginum chorum antecedit: loquuntur omneSVirgineS, Una Voce, Singulari forma uSae. Reliqua quae hoSVerSUS Sequuntur, Sunt incerta: loquuntur de prima choreutarum quae hunc puerum daphnephoricum qui procedit v. 70J Sequitur. Sed hi 60 fere versus qui bene Servati Sunt in papyro nobiS Sufficiunt ad id de quo agimus diiudicandum nullum sine dubio verbum poeta hic loquitur; virgineS in carmine a Pindaro composito narrant id quod faciunt, id quod

Sentiunt virgineS. Hoc proprium esse Pindari partheniorum vel ex hoc uno carmine Statuere audeo; id quod neque temere neque audacter Statuere mihi Videor; nam cum confirmant et conStant v. 45 Sqq.: , me decet Virginalia Sentire ac canere , designare mihi videntur id quod huic carminum Pindari generi peculiare fuit. Proprium autem horum carminum erat lepOS atque iucunditaS et formae et Sententiarum: hoc confirmat Dionysius Halicarnassensis allato loco. Ut ergo omnia poetae noStri parthenia lepore erant insignita, ita rationem totam componendorum horum poematum ubique eandem iutSSe Pindaro mihi persuaSi. Uirgines ergo Semper in hiS virginum cantibus SuaS reS loquuntur.

14쪽

ante nostrum tr. 104ς Schroed. non puto eSSe parthenium, cum chorus dicat vel poeta V. 11 Sqq.:

Uiri igitur hoc carmen canunt vel potius vir hoc loco loquitur - Sitne poeta an chorus, hic non diiudico -: ego genti Aeoladarum, quam amo, bonam fore fortunam cupio. Nec antiquae fabulae personam hic loqui e conteXtu SermoniS elucet: Sunt preceS pro Aeoladarum gente. Non idem peccare volumuS quod Tycho MommSen. Puto remita esse ut in epiniciorum libriS quibuS item pauca carmina a grammatici S inSerta Sunt, quae non Sunt epinicia, Sed eidem

homini dedicata atque id quod antecedit vel quod Sequitur epinicium, ut Pyth. IlI.λ Nullo iure contendere pΟSSumuS

esse hymnum in honorem Aeoladarum gentiS compoSitum. UideamuS nunc quomodo res Se habeat in paeanibuS. Quid est paean Θ Παιγ ω, fuit deus medicinae artis Homeri temporibuS omnibuS communis GraeciS; deorum nominatur medicus Hom. E 401 et 900: sed vim huic deo primo tantum arcendi malorum a deis et hominibus atque omnium defendendi periculorum, tum arcendi morboS IutSSeputo.' Haec ViS una cum nomine deferebatur iam Pindari temporibus in Apollinem et Asclepium, poStea in Iovem cI. HeSycli S. V. IIοαχυ Ζευc: τιμαται et, 'Poδφ), denique in DionySum, Panem, etiam in Thanatum, quod numen homines

λ ilamowitz quoque Gott. Gel. Ang. 1904, p. 623) Similiter iudicat ac quaerit, quo modo hoc carmen in ordinem partheniorum Sit insertum. Non igitur putat hoc esse parthenium ut O. Schroeder, Beri. Phil. Cochenschr. 1904, I 479. Sequor USenerum; ci. USener, Gotternamen, p. 153 Sqq.

15쪽

Ita Paeanis dei vis primo aliis potentioribus numinibus traditur, tum deus ipse Paean eSSe desinit, Paean fit cognomen. Similiter reS Se habet in carminibuS quae paeaneSappellantur. Romanorum aetate quae fuerint indoles huius speciei cantuum ServiuS nos docet his fere verbis ad Uerg. Aen. UI 65J et X T38: . Proprie paean carmen laudat Apollinem, abuSive omnium deorum.' Sed cum iam Aeschyli

talem iere qualem Romanorum aetate iam Aeschyli et Pindari temporibus fuisse putare licet. Apollini quidem αλεῆ κακωκαὶ σωτ8ρι paeanem canebant dedicatum militeS et apud Homerum A 472 et apud Thucydidem it 91ρ vel antequam proelium committunt ac subigunt pericula vel post res bene

geStaS. Itaque vel Spem exhibet paean deput Surum eSSedeum pericula malaque et reS bene versurum vel exprimit laetitiam victoriae reportatae vel agit pro fortuna a deo data gratiaS. Quod attinet ad formam horum carminum, Solent USque repeti ad Stropharum finem versus huius fere modi: ιψε πχιαυ. Sed Sunt etiam carmina quae poSSint in Seri paeanum ordini hoc ephymnio carentia, eX. gr. Pindari paean Ut et

Secundum rerum naturam paeanibuS exprimitur populi Sententia, metuS, laetitia, SpeS, gratia. Ita reS Se habet apud Homerum, apud Thucydidem. UidebimuS nunc eius indolem apud Pindarum. PrimuS paean Thebis actus Apollini dedicatur, qui hic epulis celebratur. Sed reliquiae in papyro minoreS Sunt quam ut de munere chori aliquid ex eis colligi poSSit. CertiuS iudicare possumus de secundo Abderis in Thraciae urbe acto. Invocatur primordio nymphae PhrOniae Poseidonisque filius Abderiis, a quo heroe nomen ducit

16쪽

12 haec urbS, tum Apollo quippe cui paean proprie dedicetur,

et Aphrodite celebrantur. Canunt V. 4 παιγυα δυ ut i, quae lectio iacile ac recte ex . . . αυα . . coico quod praebet

papyruS conStitui poteSt. Atque Jurenka in LXXI. Philologi volumine p. 182 neminem nisi poetam tale aliquid dicere poSSe pro certo affirmat innisuS 20. versus III Isthmici carminis IU, Schroed.):

Huius viri argumentiS equidem non vincor. Imagine hoc loco utitur poeta ex aurigarum arte Sumpta; αρμα διάγ- κειυ eSt curru vehi Vel currum Vehementer agere; curruSimago, ubi de cantu ac carmine loquitur, SaepiuS invenitur apud Pindarum, ex. gr. in Pythico X v. 65:

et in isthmico Ulli v. 62:

Pro curru Substituit Pindarus in paeaniS loco carmen παια α) Velut SimonideS in fragmento 14 apud Hiller-

Monet ad cantandum et Saltandum, ad Agendum. ChoruS igitur, quem aliquiS adhortatur, μάλος διωκει. Atque amicus Pindari Thorax Pythici X v. 64: εγι τοαρμ α Πιεριδου; i. e. commoVit poetam, ut componeret carmen ; δαοκειυ μέλος eSi igitur id quod iam compositum eSt

17쪽

agere coram publico, Sed nil refert Sitne cantus ab eo compositus qui eum agit an ab affiΟ. Choro ergo bene convenit ut hoc de se ipso dicat. Huc accedit grave argumentum

Negat porro Jurenka chorum pGSSe dicere dάουι τουδῖλα o παιαυα διωξω quia choruS i pSe parS civitatis Sit lonicae. TaleS mea opinione Spinae neglegi possunt. Cur dubitemus quin choruS cives Suos hoc modo alloqui possit 8 Tamen Schroeder Berlin. Philol. Cochenschr. 1908, p. 163) et Mallen Kyrene, p. 1J3 a. 2) idem cenSent ac jurentia; commoventur hi viri docti certo verbiS παιαυα δ οξ o quae quamquam, ut dem OnStravi, optime choro tribui poSSunt, tamen nemininiSi poetae convenire Sibi persuadent. In VerSibuS qui Sequuntur coniicit ac supplet lacunas Jurenka hunc in modum: Δη ραιυου ram o λλωυα πάρ τ' 'Appo διτα, μολωυJ. Talia Saepe apud Pindarum inveniri dicit: concedo. Semper Pindarum hoc dicere, ita hoc loco. Haec est vera analogial Chorus igitur non de itinere iacto loqui potest. Quale hoc eSt argumentuml Revera virginum chorus in Pindari parthenio v. 50 persimili voce utitur: μαρτυς ηλυθου ἐς χ090V.

dubie non nisi ab eis dici potest qui revera incolunt Abdera Thraciae urbem. Et qui hanc terram tenent, sibi tum precantur fortunam

ciVeS qui parS Sunt πολεως, parteS agunt huiuS πολεως. Itaque dicere potest v. 28 υεοπολίς ει α Tum appellat Athenas matrem matriS Suae, cum Teiorum coloniam condidissent Athenienses Teiique nuper Abderam. Diu haeSitavi de V. 28 Sqq.: ματρος δὲ ματερ' εμας ἔτεκου Sic l) εμπαυ

18쪽

Primum quis dicere poteSt quod praebet papyruS: τικτωματzραῖ Tum quo jure parva Abderitarum Colonia praedicare poteSt Se peperiSSe talem urbem. Attamen επιδου quod coniecerunt Greniell-riunt, per Se mihi minuS placet. Nam contextuS Sermonis hic esti: si Ego Sum colonia recenter condita; sed tamen iam adiuvi Athenas: bona fruetur fortuna, qui Suo tempore celeriter amicis Succurrit; hoc ego feci. Sed cum pro εαδου vel ετεκου nil melius invenerim, locum ita intellegere debeo ut in hoc verbo corrupto insit haec vis: Vidi Athenas eo tem pore, quo fuerunt deletae πολε - ω πυρὶ πλαγεισα, V. 30ὶ et quo a me Sunt pro meiS OpibuS adiutae. Abderitae autem ipsi ita loqui poSsunt, qui conSpexerunt AthenaS, non urbSVel Virginum choruS, quae hoc carmen urbiS nomine cecinisse dicuntur a IVilamowitrio Sappho und SimonideS p. 252).

Uir doctissimus ad hanc falSam opinionem commoVetur Ver- Sibus 96 Sq. , ubi Virginum cantuS commemorantur. Idem noSter chorus virorum Abderitarum pergit in

narrat de equitatu Suo, cui fretus urbem defendet. Tum canunt de eis facinoribus quae fecerant Abderorum civeSOmnium temporum, imprimiS actorum. In StrophiS Sequentibus v. 50-80 nil inest quod propoSito noStro conducat. In ultima tandem epoda v. 96-108) chorus ad heroem Abderum inclamandum revertitur. Sed in hoc loco interpretando non congruo cum Jurent a. LegimuS in papyro ab editoribus AngliS bene reStituta svo 1 o ε ιυξὶ δε εκ6, 9 V. 102

y Hoc loco Sequor omnino Jurent am.

19쪽

damur hoc loco Θ An Pindarum corrigere conemur 3 Similia enim dicit Pindarus in admonitione Peliae ad Iasonem Pyth. IU 16S:

ac perSimile in precatione ad Apollinem iacta Pyth. Ulli 6T :

Recte abiecit Arnim tener Eran OS Zur 50. UerS. deuischer Philologen in GraZ 1909, p. 8 Sq.) participium κραιυωv ab AngliS V. 103 receptum, quod hac forma verbi vis minuatur precum; propoSuit πρα ov, quod mihi placet, cum SatiS plane Sententiam exprimat. Jurenka SubStituit τεισου Vel τευξου atque denique pro voce εκ ου, quae ei eSt Offen-Sioni, τυχω, Vocabulo invento hoc modo hoS versus interpretatur: poeta rui Sum hic loquitur; petit a dejS gratiam pro cantu - quae ViS ineSt in asλ ωυ - gratiam Abderitarum victoriae ac Simul Suae gloriae. Sed cur deflectamus Sermonem a choro ad poetam. Equidem hunc locum sic intellego projiciScar a notione VociS εσλ υ, quae eSt Saepe apud Pindarum in singulari ac plurali . bonum, decuS, Praeclare factum '; pauca exempla afferam: Nem. IX V. 6

μοῖρα, εσλ ου quibuS verbiS idem dicit poeta atque

20쪽

initio eiusdem carminiS antequam haec asλα enumerat V. 2

Sed haec hactenuS: redeamuS ad paeanem. Enuntiato illo de quo agimus, choria S Abderitarum colligit, quod iam precatur V. 26, nunc hunc iere in modum: Praeclaras res iam geSSi, praeclaraS ac magnaS geSSerunt procereS mei, benevoli fuimus erga AthenienSeS, forteS pro noStra SaluteJ. QuibuS pro rebuS geStiS me gratia fructurum Spero ac cupio. Tibi, o herΟS Abdere, dedico hoc carmen; te duce, si quando hOStiS mihi ObSjStet, - utinam Sit postremus et finis hic malorum equitatuS nOSter victoriam reportabit Vidimus igitur, quomodo reS Se habeat hoc in paeane chorus haudquaquam eSt inStrumentum: choruS civium, choruS πολεως dicit id quod cives virosque decet: habito Abdera, pugno fortiter, fortunam deSidero. At dilucide segregari initium ac linem de media parte carminis Mallen censet, qui tribuit tantum mediam partem choro, reliquam poetae: Schro eder idem peccat, eandem statuit commutationem perSonarum, quae ipSi mira videtur. Satis late a me demon Stratum esSe puto, quam inierit Pindarus viam in hoc poemate pangendo. Nec vero intellego quomodo choruS ac poeta per ViceSagant carmen. Quae fuit ratio huius cantus alterni Θ Quid est illius aetatis atque illius speciei artis poeticae simile pSumit pro argumento Jurenka parthenion AlcmaniS, de quo egit . SitZungSber. u. tener Akad. d. UiSS. 1896 I, p. 129.

Sed hoc carmen mea quidem opinione item nemo reteriniSi virginum chorus, non dramatice actum. Hac de re pauca verba obiter faciam, ut adumbrem Sententiam meam: celebrant Agidonis et Hagesichorae pulchritudinem atque canendi facultatem virgineS per totum carmen, AgidoniS primam:

' Cur Wilamowitgii opinioni Sappho und Simonides 252ὶ chorum con Stare e virginibus adstipulari non possim, infra p. 20 Sq. in accuratiuS

exponam.

SEARCH

MENU NAVIGATION