De Pausaniae studiis Homericis [microform]..

11쪽

Deinde VI 21, Menelaum Antiloctum iubentem facit:

Fuerunt qui huic Pausaniae lectioni idem haberent, quippe qui cum Bekkero' μὲν particulam apud Homerum vim con-lirmativam habere negarent. Sed hac in re virum praeclariS-simum errasse aegelsbach , Hariungεὶ Baeum iein , Schoemann' probaverunt Conter A 23 sq.:

Schol. Od. 478:τους μεν ἀντι του η' συνεσταλτat 'Laκως. Accedit, quo μηδεν adverbii loco apud Homerum nuSquam, sed semel tantum in Hymno in Apollinem 3. 337 Sq. legitur:

Plane aliter res sese habet IX 36.3, ubi de Marte filioque eius hobo dicit:

cum in nostris libris legamus 2V301: τα μὲν ἄρ' ε 69ρίκης Ἐφυρους ετ θωρίνοσεσθον , Iam inspice versum 329

Vides scriptorem duos hos verSus contaminasse eoque hac de causa adductum eSSe, quod uterque verSu eodem verbo quamquam forma diverSa terminatur. Itaque versum V 301 non X Xemplo Suo XScripsit, Sed e memoria attulit. Quod dum facit, alius eiusdem clausulae verSu ei in mentem venit.

Similiter igitur egit atque Hymnorum qui dicuntur Homericorum auctoreS, qua de re egregie egit Henricus Trueber. De Hymno in Venerem Homerico μ λ). Idem accidit V 24, ii, ubi versus 266sqq. ita adfert:

i Dissertationes hilologica Halenses Vol XV, 2 Halis Saxonum 1905.

12쪽

νηλέ χαλκω non dissimilis est. Rursus igitur ausanias memoria lapsus est dum duos versus inter Se contundit. Ceterum monendum est ausaniam hic quoque deleriorem lectionem σφαρaroν, cuius praeterea Eustathius et Apollonius Sophista testes sunt, in libro suo invenisse, cum nostri libri meliorem formam do pcloaro habeant. Quod vero X41,5 Odysseae versus o 29 sq. ita adieri:

scripserit, Iecit hoc consulto, ut verSu Orationi Suae accOmodaret. Nam in Odyssea praec Eurymacho catenam adportat, ut enelopae dono det Pausania ver ipsum Eurymacnum donum adterentem lacit Scribit enim:

Semel denique VI 26, 13 auctorem quendam, qui de rebus Sicyoniis egit, Secutus lectionem interpolatam adtest: oi' θ'

Has autem urbe inter eas enumerat, quae Agamemnonis sub dicione erant. Atque ipse Pausanias, ubi de Bacchidarum origine loquitur, II 4, et V 18,7 onusSe oppidi super Sicyonem siti' mentionem Iacit, versus tamen illius Homerici immemor. At antiquarius ille Sicyonius Donoessa oppidum quoddam cognovit aut se cognovisse linxit, cuius memoria prorsus oblitterata erat. Contendit igitur hoc oppidum inter Aegiram et ellenen, cuius Homeru in verS Sequenti men

- in tionem facit, situm et Sicyoni Subiectum IutSSe, cuius nomen in versu antecedenti legitur. Itaque Homerum soνοεσοαν ScripsisSe Pisistratum vero vel unum X eiu amici sol ohooari Vovohostii mulaSSe SuppOSuii. Hymni Homerici in Cererem Scripti IV 30, hos versus adfert: ημεἶ μεν μάλα Arctoa ἀν Ἱμερτον λειμων , ΛευκέIrali patro τε καὶ Vέκτρη a 'I x xj Μηλοβοσίς τε Τυχη τε aὶ 12κυρόη καλυκο πις. In MOSquensi inter secundum et tertium versum hic etiam versu legitur 419):, ,κm Ῥεχέτο νύχιν τε Polyhi τε Kaλλιρον τε ' quem Pausaniam consulto imiSiSSe puto, ne nimia nomina, quae nihil ad rem Iaciunt, cumularet. Certe non St, cur taluamus alio hymni textu eum Sum SSe. Praeterea tribus et triginta locis Pausania Homeri versus exscribit a nostrorum librorum lectione non diverSOS. Sed multo saepius Homeri Sententias metri vinculo liberalas orationi Suae inseri modo verba poetae retinen modo paraphraStae instar aliis commutanS. Ita X 14 2 de Cycni uxore agen Scribit: ... ἀδελφὴ

Tum X 8,8, dum Ulixis vulneri mentionem facit, scribit:

in Odyssea legimus 449 Sq.

13쪽

Et cum apud Homerum Agamemnon Γ 478 sq. . κελος

apud ausaniam X ,2:

Aliis locis obscurioribus poetae verbis Simplicia subsiliuit In Iliade I 14sqq. de Locri narratur:

Pausaniam lanam ovilem vortam ad Iundas recte rettulit; itaque scripsit la3,4:

14쪽

Similiter X 25, 2 pro Apollinis nomine Fatum vel NecesSitatem inseruit. Nam cum Homerus de Menelai gubernatoris morte Nestorem narrantem feceri r 278 Sqq.:

apud ausaniam legimus:

Doederi et Homer. GlOSSar. S. V. σφενδον i, uentZer Hom. Abhandiungen p. 72 sqq. de laScia aliqua cogitaverunt, quae opinio versu 660 refellitur. Quod testimonium nisi extaret, de veste potius lanea cogitandum Sset, cum antecedant verba: .,ODd εχον σπίδας ευκίκλους HO ελν Jovρα , ita ut vestis lanea ei pro cuti eSSet.

-- . 13 Id Saltem apparet θηρευτης vocabulum ad versum ultimum, ,τερπOl εννὶ κύπροιοι καὶ iras I/ὶ G ἐχ τοι oti P perlinere. Deinde proprium eius est, ubi Homerus de beneficiis quibuSdam verba facit, Subiectum commulare. Ita in navium catalogo 612 Sq legimus Agamemnonem Arcadibus, quippe qui rerum maritimarum ignari SSent, nave de Sui praebuiSSe Hαντος αρ νιν ευκεν ἄνα di δρ mi Arat/εfινων

PauSania vero Arcada naves ab Agamemnone accepisse dicit VIII 1, 3:

VIII 53 5, ubi de Rhadamantho agitur, Menelaum in campos Elysios venisse dicit, quo iam antea Rhadamanthu veni SSet

Contra in Odyssea roteus Menelao vaticinatur deos immortales eum in campos Elysios missuro eSSe, ubi iam Rhadamanthus moretur, i 63 qq.:

Ibidem 49 sq. Circe Ulixi narrat roserpinam Tiresiae uni omnium deIunctorum mentem rationemque reliquiSSe

Pausanias vero mihil de Proserpina Sed inanium, qui in Orco Sint unum TireSiam menti compotem esse clici l 33, 2:

15쪽

UL supra vidimus hic quoque landarei lilias deabus munera accepisSe dicit, cum Homerus deas ea iis dediret Dicit poeta:

retinuit Nam ille dicit:

16쪽

- - 16 Iacit in). Ceterum peritos non fugiet perlegetam hac in re non aliter egisse quam mythographos, praesertim Apollodorum et Diodorum, egiSSe OnStat 3. Similem paraphrasin IX40, ii invenimus, ubi de Agamem noni Sceptro agitur. Rursu operae pretium erit verba Scrip

Hoc autem loco ausania id maxime in oculis habuit, ut simplicem Homeri orationem variaret. Nam ille Sceptrum ab ultimo possessore divino elopi a Pelope Atreo donatum esse dicit, deinde autem ab Atreo Thyestae ratri, a Thyesta Agamemnoni relictum esse Pausania contra Vulcanum sceptrum Iovi in Sum feciSSe, Mercurium ab Iove accepiSSe et Pelopi dedisse Pelopem Atreo, Atreum ThyeStae reliqui SM, Thyesta autem Agamemnonem id habere dicit.

-- 17 Non raro scriptor diversos Homeri loco inter se coniunxit. 26,T, ubi de Laodica, Priami filia, Sermo St, Oeerum eiuSAntenora Menelao et Ulixi hospitium praebuisse, ipsam autem Antenori. filio melicaon nupsisse momer teste narrat:

sunt ex Iliade I 20 Sqq.

V 24, Pausanias ex Homero narrat Ganymedem a dei Srapium SSe, ut Iovi vinum promeret, OVem autem pro eo Troi patri equos meleberrimo. dedi SSe Gr sh Ot 69D 3

illa versu E 26 Sq.:

Scriptori condonandum est, quod brevitatis cauS in altera orationis parte ad Omnes deos ea rettulit, quae de Iove iantum valent. Ceterum rursu con Suetudini Suae Subieci commutandi, de qua modo diximus, indulSit, dum et Ganymedem a deis raptum esse Scribit, cum Homerus dixerit deo eum rapuiSse, et Troi equo donato esse, cum in Iliade legamus Iovem eos regi Troiano dediSSe. Tres Iliadis locos ausania coniunxit V 30,5, ubi de 2

17쪽

prima ad eiusdem libri versus 331 sqq. ubi de eadem Venere dicitur eam dei bellicosis dissimilem esse

libro Φ 483 sumpta sunt, ubi Iuno Dianam his verbis adloquitur:

Quid vero quod Pausania dicit . 'Asri ιιιν δε νιωχωνευ νῖ6ιν LVu νοὶ ρι ν'' Nam nihil de mulieribus parturientibus Homerus Quicumque religioni Graecae peritu eSt, haec e releret, quod Diana Omnibu mulieribus vitam demere credebatur ut frater viris λ). Itaque hoc loco auSania interpretationem aliquam de suo addidisse videri potest. Sed iam involvamus scholia B ad Φ 84 ro , or tr u a. t q

γυναικε Q. υ φλ M Do Irno Apparet igitur ausaniam haec ex Iliadi commentari mutuatum esse. Sed loriaSSenimis praepropere ita iudicavimus, nam nuper demon Stratum est eum illo loco scholia deperdita ad hymnos indaricos exscribere, ex quibus certe ultimi capitis sententiae desumptae.

. - Is Sunt δ). laque antecedentia quoque Simul cum versibus hymni Homerici in Cererem qui adferuntur ex his scitoliis fluxisse possunt. Sed contra hanc opinionem dicenda Sunt numquam in scholiis aut indarici aut Homericis hymno qui dicuntur Homericos adhibitos Sse, ausaniam contra hymnum in Cererem Scriptum etiam alio loco adferre 3 Deinde versuSilli Iliados prorsus eodem modo et inter Se coniuncti et pedestri Sermone expreSSi Sunt, quem Scriptori proprium SSe Supra perSpeximus. Itaque ausaniam ipsum scholia Iliadis consuluiSse StatuimuS. Accedit quod eum commentario quodam Iliadis aut editione Scholiis instructa usum esse etiam ex alio loco adparet. Nam IV 28,7 de latroclo Achillis arma gerentes haec Scribit ,,επεὶ Πατροκλε ν ε Irol ni ἐν 'ID 'O ιθρος έχι2b coe

paraphrasis audacior Si quam qua antea cognovimuS, nequeeSt, cur eam non pSi Pausaniae tribuamus. Sed alliter iudicabimus scholiis ad II 80 consultis. Ibi enim legimus:

18쪽

- 20 sumpsisse. Id quod etiam de loco antea adlato ubi de Fortuna agitur valere neminem iam negaturum Sse arbitror. Contra ali loco Scholia neglexit. Nam VIII 37,5, ubi de Titanis agitur, scribit Homerum primum eo in OeSin introduxisse esse autem deos Sub tartaro habitanteS . 1 rctauiu

τ t Iro. Haec ut 9Se dicit ad librum α' 278 Sq. Spectant:

Neque vero Semper iam accurate Seir Sum ei Suum Homericorum reddit. Velere quanti bove aeStimaverint, ut Stendat Homerum teSlificatur quippe qui Iphiclamanta Antenoris ilium Socer pro OV nupta prima munerum centum boves donasse narraverit IV, 36, 4:

Sed Homeru Vocabulum πρ Hrit cum Verbo εὐκεν coniungi Vult cui Opponitur ah me . . . Dahoro PauSania autem πρῶ raad Verba miror Io u rettulit, quod ut clarius faceret verba τεδὸν ε νεον tamquam geneti Vum partitivum in Seruit. Haec tamen O XcuSari OSSunt, quod Homerus pergit

ubi dubitari potest, uirum δῶκεν an πε orn Supplendum Sit. Hoc si placet, re vera bove priora, caprae et ove pOSteriora

ubi monendum est rursu PauSaniam Subiectum commutare. Neque tamen haec Sententiae Homeri repugnant, quamVi minuSaccurate dicta sint. Contra alio loco prorSu contraria releri atque Homerus. Nam 3l, de morte Meleagri illum haec

Nihilo minus apud Homerum Meleager mortem non Obii, Sed tantum munera ab Aetolis ei pro auxilio promissa perdit, pergit enim poeta I 598 Sq. 'κm fosa ThihooΩΓ

neminem Iugiet Homerum vel potiuS Phoenicem, quem narrantem inducit, hac in re sibi coniradicere; nam si Furia diras matris audivit, certum est eam Meleagrum morti daturam SSe. Atque cludum perSpectum est hanc veram mythi esSe Ormam δι quam Phoenix eo consilio mutare debuit, ut Achilles Meleagrum exemplo Sibi sumere posset. Sed ac Iliadem deperditameSSe, nemo dubitarei, qui in hoc poemate Meleagri mors narrata IutSSet. Itaque cavendum est, ne auSaniae de carminibus deperditis aliquid allirmanti nimiam iidem praebeamuS. Alio quoque loco Homero sententiam aliquam ab eo alienissimam intrudit; nam II 24,li Scribit , 'Oμηρο εο εγο si ε

19쪽

IrΠραγενοιτο ε Τροι tr. Dicit Sane Adailles iratus Agamemnona increpans A 158 Sq.:

Neque male Homerica illa o toti OD alobu' ausania verbo ἡ χαριζομεν reddit, Sed nihil apud Homerum de iure iurando legimus, quo Tyndareus Helenae procos Obstrinxit. Immo antea Achilles dixit nullam sibi ipsi causam bellicandi esSe, cum nusquam Troiani rura sua laeserint A 15 sqq.). Accedit quod labula, quae de iure iurando illo est, Homero prorSuSignota posterioribus demum temporibu orta est. Simile aliquid evenit VII 4 5, ubi contendit Homerum in Iliade narrare Daedalum et ipsi Minoi et Minois liliabus

εδ=λm6ε. Scriptor de conclamato illo oror cogitat, quem in Iliade Ariadnae Daedalus lacii 490 sqq.:

Sed paulo antea narratum est duos Ulixis socios timidos ad nave fugiSSe postquam Antiphate tertium socium necavit et comedit, 117: τω δε do Ui aDτε φυγῆ επὶ νῆας ἱκεοθην Habes causam erroris, Sive auSania neglegentius versus legit, Sive e memoria attulit. Sed aliter res Sese habet VIII 38, 10, ubi haec legimus: ἡτον μεν γε επὶ τὰ 'h ιν dia κίαι Jura Mihi mor διὰ hulaκaρνύνων es δι' A coiia ετ ηοεν εν γλι ach l/ηροu

Homerus, 19 sqq. dixit:

Sumpta esSe apparet, qui tamen ad Oceanum, non ad Adieloum spectat, ita ut hoc quoque loco Pausania neglegentiu egisse videri possit. Sed hac a culpa liberandus est. Nam ex scholiis B ad y 19b discimus Zenodotum verSum 19 damnasse et enuntiatum relativum ad Adaeloum rettuliSSe. Itaque editio, quam Pausanias manibus tenebat, enodotum Secuta est, Sicut eam etiam aliis locis a nostris discrepuiSse iam Supra docuimuS. His exemplis ea accedunt, ubi verba Homeri sine poetae nomine adieruntur. Nelut II 24, 2 legimus:

20쪽

Neque enim quisquam narravit Atlantem et caelum et terram SuStinere, Sed aut ut Homerus columnas caelo et terrae interpOSila aut caelum Olum. Atque procul dubio etiam in Cypseli arca, de qua ausanias illo loco verba iacit, Solum caelum umeris portabat, it etiam titulus adscriptus iocet:

Manilos

Alcmaeon ClytiuS. Accurate haec congruunt cum Odysseae versibus o 22 Sqq. nisi quod ibi pro Mantio frater eius Antiphates Olclis patereSi. Neque tamen credi potest ausaniam alium auctorem sequi quam Homerum am Omnes alii testes, qui de Me-