장음표시 사용
221쪽
Valer und multer. - Dii solis ire aucti nichi spolien detin avon haben ir de groes sten ebresten ines, dei in der et ist. dentalda her Noe einer s0eline inen dem underit u inem untei thanen gab, das that ei darum, ei e sein gespoliet have' Cons. usg. V lini. p. b). Vulgatissima apud urec0nsultos haec opinio erat, quam, ei tholdum respiciens, reprobat loci in avaricii in librum recepti austor, ob argumenta ex sacris scripturis potissimum hausta inter theol0g0s reserendus. Similiter enim servitutis originem a N0 repelit script0r libri, ut sertur, mundante rege David, colorum in usum c0ncepti, cui ab ejus exordii verbis Regiam majestatem inscribi solet. Ibi enim
g 4. lib. II c. 14 legitur: Servitus autem sumsit originem ab ebrietate N0ae Ilouar II, p. 10 i).
222쪽
1 Vacillat in sacrarum scripturarum memoria uterque Saxonicus scriptor, n0n recordatus quae tradidit Moyses l. 9 v. 24, 25): Alsnu Noa erWaclite voti seinem ein uni ei stili Was hin sein letner solin ethan alte, prach er vers luch se Canaan, n se Se in nectit alter nec lite linter se inen brue deria. 2 Cons. Michaeli mosvisches Recht, . Ausg. d. 2, p. 85. 3 Lalinus interpres: scriptura si quidem ancillae filium, non servum alicujus n0minavit. '
223쪽
s Negligentius avaricum locum exhibens immemor hic saxonicus scriptor eorum est, quae ipse dixerat sub art. 137 finem. 2 Cons. 2. 0s 2s, v. 2-6 5. Mos 5 V. 12-1 u. Michaelis
3 Quemadmodum saxonicus scriptor supinam suam rerum igno runtiam manifestius prodere turpiusque in emendandi avarici libri conatu labi poluisset quam ipso hoc loco, difficile dictu erit. tium enim loci in avaricum librum recepti auct0 perperam inter sacra Hebraeorum tempora septimam hebdomaden retulisset, deceptus eo, qu0d septenne spatium annorum quoque hebdomas dici consuevit, ad verae hebdomadis similitudinem, quae totidem diebus constat, hunc utut gravem errorem plagiator non correxit sed auxit, festis ebraeorum temporibus de sua inventione septimum unumquemque mensem adjiciens, ne desideraretur mensis inter hebdomaden et annum compulari solitus.
224쪽
vrkivndes me an ei nemphenninge u in dio ivdennii versilocliten ob er
phenninge a men inem ede es octile. 0 hers prach. gebit de me ei sere a Sine ebore. unde ebit Gotile agyme ebore. Dabi is uiis bellaniatvon Goides ordeia dat die mens che oldes er-
l Cons. 3. Mos 2b, V. 39-42 Michaelis i. c. p. 385.
225쪽
Enucleatis jam singulis horum l0corum diversitatibus de ratione, quae intercessit avarici libri auctorem et saxonicos
t Sententiam hanc, in quam avarici scriptoris disceptati c0ncluditur, in saxonico demum speculo III, art. 42 ex iterum collato fonte supplevit quidam librarius.
226쪽
duos scriptores vix ulla dubitalii relinquitur. Ad capitis enim 307verba seda or in an gnivsse ut ob er e nretile evangen si V, b argumenti similitudinum maximeque motus verbis: Von reliter v 0rhle s lia sicli igens chus ei habenunde voti Wangsal unde on anguisse unde onmen gem viare hien e valle V, lectorum aliquis subjunxisse
aut adscripsisse videtur caput 308, conceptum ad amplificanduxerba capilis 6S: Wir an da voti dei script da nieman vleigen in . 0ch is e also da k0men on e valle nil on
Ex margine aulum capitis S ad 0cum, ubi nunc legitur, translatum oportet esse caput 308 e tempore quo separalis adhuc voluminibus continebantur buvaricae collecti0nis pars pri0ret commentarius in Caroli magni constituti0nes apud The0d0nis villam dilaS. Vterque Saxonicus script 0r 0 cum de servitulis rigine ex ipso avarico libro hausit. Juris municipalis uxonici recognitor, cui h0dierna hujus libri 0rma debelur, quemque pri0rus articulos addidisse pr0babile est, aperte id indicat, ullegans et resulare conatus locum: alle diu nos livi heigguia mit rutile et gen ivle. V Neuter saX0nicus scriptor integrum uvari cum locum exhibet, sed e0rum unusquisque pro animi sui sententiu delectum inde sucit juris municipalis saxonici scriptor urgumentorum qu0que ordine tranS- posit0 Saxonici juris provincialis aucl0r ver ut institulo periSu0 0nveniebat, per singulus sententias avarici libri vestigia Secutus. 0lus avaricus script 0r plene prop0silam sibi quae
Stionem c0nsummavit, scilicet ut per temporum ordinem pr0gressu monstraret, servitulem iam e veteris quam e noviles lamenti lege injustam esse. Neule saxonicus Script0r X omni parte h0c idem pr0bationis munus explevit, sed e0rum uterque in eadem orta ex avarico loco dissicullule haerens diverso modo expedire eam lentavit Bavaricus nempe script 0r, SI crarum scripturarum bene gnarus, minime negavit Noen fili0rum su0rum unum contumeliose in se agentem ejus si a tribus in servilium dedisse, sed eam servitutem addi ad nostram aetalem venire n0n potuisse, quum postea diss0lula fuisset, de quo se infra dicturum esse pollicitus est.
227쪽
Jam vero quum in lola proposita quaestione nulla amplius
expressa sili0rum Noae menti inveniretur, unus saXonicus scripl0r, ut refelleret opinionem a Noa fili servitutem rigi nem sumsisse, illusi rem progeniem ex illo silio riam in memoriam revocat, alter observat in diversus orbis partes N0ae filios eorumque posterilalem abiisse. Sed neuter horum scriptorum sensit idcirco ex bavarici scriptoris mente servitutem ad n0Siram uetalem Venire non p0tuisse, quod Xpresse Significatur e mos uica lege quinquagesim qu0que nil omne Serv0S, lam Olentes quam nolentes, liberis suis natalibus restitul0s esse. Causam cur ab Ismael servitus orta non it, ex mosaicae
legis mente rectissime avaricus scriptor eum assert, qu0d ejus male ex ancilla in uxoris, licet sequi0ris, locum provecta suerit chwan in halle Abraham 'ebes lichen VJ Juris municipulis scriptor hanc indiculum magis quam eXpresSam causam n0n perspiciens tacend phil0sophus mansit juris vero provincialis concinnator, ingenii viribus ut ejus mos est plus equo consistis,les lim0niis fide dignis asserit destitulos esse, qui ab Ismaeleservitutem repetunt, non erubescens ad scrutanda historiae monumenta invitasse, quae lamen an ipse unquam alligerit merito dubitatur.
Superest ut moneam juris pr0vincialis script 0rem veri simile esse non avaricum lautum librum prae oculis habuisse, sed in subsidium qu0que juris municipalis librum v0casse. Id nisi alius ob causas certum esset, in nostro jam l0c indicaret sententia ad juris municipalis verba sere expressu: Esau ne Vir Vlu-kede ei nichi no ei gens cap ne gewuch her nichi. VL0co deinceps de vi non adhibenda cohaeret:
Caput 309. Tam actori quani Art. 138. es sech die manjudici poenae nomine condemnan under sint mi unrechte dat, me dum esse, qui bonorum vi rapto mi rechte abste cunnen iri herrum convicius fuerit nullam vero ut in mit ut laeten. es herpoenam pali, qui consentiente do sicli aber underwint mit lenes mino rem alienam occupaverit stillen dea es da st foder dual Legendum esse simit vitrehle non semit relite ' ut in lassber
228쪽
sic dar, riche Art. 140. Unsere rordere die heriae lande qua me unde die thuringe trireben .
pri0 articulus in compendium redactus est ex juris municipalis sax0nici pr00emio, alter haustus e an liquis annali tui libris, praecipue ex chr0nicorum libro, Bolh0nis seu picturaliam chronicon vocari solito iterum publicui in Leibnit gii scrip 0rum brunsvicensium lomo tertio, p. 279J. Capitis 309 verbis sed a sol e dum lager via dem iliterbiae ZZen V, recentior quaedam manus adjecit:
bus injuriae pro varia personarum dignatione olim luendae erant.
Art. 141. rernement alter lude erget unde bule . 'Art. 142. Paphen hindere unde die unech sebore sin V ).l Aperie argumento a contrario deducto hic decipitur saxonicus scriptor. Quidni enim ni uictam incurrisset reus, ob fidem in restituendis rebus creditis laesam, etiamsi nulla in eum casum poena promissa suerit, quum abunde nolum est, in quacunque causa victum iam Victori quam judici in pecuniariam poenam olim condemnandum fuisse, quae poena duri consuevit ut victus tam adversarium quam judicem ob causae gerendae taedium et litium expensas, quarum nulla alia tunc temporis ratio habebatur, indemne praestaret.
2 Apertis verbis auctor hujus ad avaricum librum adnotationis signi licavit se nonnisi notitiae causa in memoriam hic revocare velle, quibus olim pecuniariis poenis illatae injuriae luendae suissent: divverne ment die alten bugge die die ivnige i en alten ite numbe ita enim, n0n rnde ' legendum est allertiande ivte es et Zethant man a do inem ebur en - einem ageWerchie etc.
229쪽
Continuatur commenlari0lus de probationibus et praesum-
lionibus, cui inserendo occasionem dederat iis egis caput de per juriis, sequentibus in l0cis.
Antiquae autem consuetudinis mulationes memineris jam supra X-hibilas esse capitibus 1l et 176. Saxonicus scriptor, minime indicans ad jus antiquum reserenda tantum esse quae sequerentur, ingenio suo indulsit, partim ex avarico libro partim ex opinionum commentis aliunde perceptis perplurima in medium proferens, quae erae Velu Stioris consuetudinis gnari non invidebunt oc0se dictorum curiosis. Singula hoc loco expendere, ut ostenderem quam sint ea sutilia qua inque a vero illius temporis usu abhorrentia longum foret. Monuisse tamen juvabit avaricum locum, ut pleraque eorum quae posterior quaedam manus margini olim adsperserat, pr0dere scriptorem,
cui ei tholdus alisbonensis in deliciis erat. Verbis enim: Spilliu tenunde alien dei die ut si vi ere ement vii die sicli e ei genhant ergebeii ' manifestissime conveniunt verba celeberrimi illius sermonis de decem tam angelorum quam hominum choris sedenti de gelint echor is gang on iis e salien und ab tri innig 0rden, das in die p0ssenreisser gue inpeter), eiger und tam bovi insciit aeger, undisi siealle eis sen die ut sui elire ne men V Goebe I S. 169). Expunxit haec verba saxonicus scriptor, sicce, ut sibi mos est, reserens: Spelluten uni alien den, die sicli e ei gene eben Mart. 42). Operariis hominibus saxonicus scriptor praeter injuriarum aestimationem ex avarico libro relatam tribuit prodigiosam illam corporis aestimationem, in qua explicanda perpetuae commentationis auctor se talpa coectorem exhibuit. Cujus enim non oculos incurrat, mulctam cui solvendae nullius, nec ditissimi hominis opes suffecissent, non aliam ob causam in proverbium abiisse, quam quod homines colendis agris peram dantes ex imperii legibus perpetuae pacis protectione gaudebant, ita ut homicidia in eos commissa capitis tantum poena, non mulctis, Vindicarentur. Saxonici autem speculi interpres serio illam regulam pr0 positam existimans perdidit operam, hanc enucleare ejus rationem c0natus: Srn ei eget is in burch ut ei ten. Hir merite a sun-derlies dat dy ageWrechte clinode is an liba clite uia an eren an de late sy deme est meu er e reget des an men em ut Dathe node Wan in late sy, dat estu supra art. XLIV i. s.). Dit, eredar, edde r. at meri dat a dei 40rt even scol de l. II art. 164. 4). Me secge i is nichi dar editer. an da stet nichi ut man dat Mergel nach de bortieve me da slei dat man darii bule evensch0le. en et bule belleri men inen an solven. Vnnii dem v ere-
230쪽
nae intulerit, etiamsi pessimae illa sanaue uerit, talem in m0diim puniendum esse qui vir ginem oppresserit eum viven-lem sepeliendum esse, gladii Bulem poenam puli, qui mulierin0n virgini vim intulerit J. Virginem accipi, flum mi r bulum non fuerit, priusquam
vim paleretur rem cum viroqu0dum habuisse ). Pro vir gine autem n0n haberi, quae vel trium lestium dictis conviciusuerit, ipsam de viri consortio
consessam esse, Vel quacum semellei lius aliquis se rem habuisse juraverit ).
gelde beter mei den dei hera est ei l. an dei desse synes herenWas xiiii in ulter Wan in an de rei genWas dorch se in essteden arbeides ille so geli men ei nichi a syner nodicheit Willen sondem man et en a de heren chade de em da avegeschach. I. ad tere. Aquil. t. proinde g. si serm/m occidisti l. 22. pr. ad leg. q. etc ' Contrariam in partem errat vir nostrae elatis doctus Grinam Rechi saltei thumer, p. 70 existimans tam immodicam rusticorum aestimationem non ut exigeretur propositam suisse, sed c0ntumeliae causa, ut derideretur, qui ob vilem rustici hominis personam exigere aliquam aestimationem vellet. 1 Ila construe avaricum locum: ,SWer aget de Wip 0t-χoget, Wie oes si sint, men sol ber in iliten ut se ob si mage ist wen 0 in lebendi begi ab en is si eiu ip, en sol tu nih0ublen. 2 Emenda in lassi, ergiano exemplo: Wi man da beWeren sole da si nivi mage si geWesen Wen O ir anne deheinen beWereia.da is uiso gesprochen funde hat si veri echen dii si man gelia heu habe etc. '' addila particula ni vir et deleta particula , Vnde . 3 In corruptissimo h0 loco expungas male iterata Verba, quae uncis inclusa subjiciam, legens se ii de ilit in an e si bi ir