Antonii Mornacii ... Obseruationes, in vigintiquatuor libros Digestorum, et librum primum Codicis, ad vsum fori Gallici

발행: 1616년

분량: 197페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

2쪽

BRVLLARTO, FRANCIAE

CANCELLARIO.

EMINERo semper. Pir Illustrastime, fortunatum illum diem quo non ita pridem de Tereiano tuo Palobpointeruisere dignatus es meam in colle obuerso, proximoque villulam, meq; assumere qui recum aliquamdiu Elatiarer per ambalationes arboribus instudia sis opacas, perque circumuiridantia umbrosinem uti virecta. Decem paulo postversibus exegi, quoniam ita iusseras, quae ad domus tuae rutilantes duos apices: sid longa in hune diem rarum a te gestarum series, stu ad ea dertaturolus quae, Senator cum esses, egisli,' cum in tertia classeJnquisitionium Prastes, deinde Comes consistorianus, postea legatus Herrici III. ad cyermanos, . Helvetios temporibus discillimis, m cum interitura fere videretur Rest. Gallica. Quanta aMemin te mi rici Magni fiducia semperferit, non Gallus modo didicit, sed Hispanus, Italus, Germanus, ac omnes denique qui per annos aο. aussierunt hine illine de rebus Francicis. Compositis prope iam Assensionιbus ciuilibus redieras in Senatum, in quo, ceu ad honoratissimum otium, infulati Praesidis dignitatem tibi dederat Princeps ille

Maximus. Verum ut te diutius carere non potuit, reuocatus es iterum adfirman

dum patriam. Pax enim Hi 'ana, quae tandem Verulaij composita, consectaque est anno 1198. sagaci tua prudentiae, Quintίque istim Fabi j Maximi, dom BADurei, decessoris tui, qui cunctando semper restituit rem, non modo quod in hune diem fuit,sed olim etiam, atque in annos longissimos debitura est: adeo nodis strictioimis, ac tenacissimis connexam, reuin i que illam ambo conciliatores, atque συμψ διωδες, tradidistis. βuis vero non mirabitur cum Romanae tua legationis Accessus insteratos leget, qua nimirum impetrastifclicillimas tanto Principi nuptias cum Augusta nostra Medicea mnde animosi duo Principes bub quibus vel inuita quiescit uniuersa Gallia ' γ articulam eorum refero quae apud vulgus. -- non est contingere quibus consiliis, qua arte, olertia siveratae apud exteros tantae difficultates fuerint. Sopitus vero estiterum armorumfuror, o positis loricis, atque galeis infaciem pacis per uniuersos cyathones dentum est, cum aliud longe semidarent omnes boni, e tune maxime taim sacrilega infandi parrisia manu tantus Princeps cecidite eumque denuo sub adulta, maior que aetatis Optimi nostri Ludoici, cui ιene omnes preca

mur, prima inrtia, commoueretur c*lum Gallicum. Summouit enim tandem, placia

3쪽

est trium minae Nestorum, aut potius se ua ν, prudentia. Per beηigniora igitur illa tempora, perque insomnes vindemiarum plures strias, accuraui ad quinquaginta Pandeclarum libros quicquid mihi electius, atque in tritura fori et fatius msum esspraestit; que hoc ipsum ad partes praecipuas Cossicis, cuius cum intentatus sit orimus hic liber interpretιbus veteribin, , nouis,venia equidem dignumfueris quid obsen

dant eruditiores quoΜ minus arrideat. Peto autem id maxime ab anteresseribis P demicis quoram in nodis, ac an malis legum quotidiana opera. Patroni enim ad meras potius decisiones, rerumque perpetuo similiter iudicaturum auctoritatem, απλύς eme ς tίας δορα, μω ri inses τα τῆς Ἀλν, confugian , eάque

duntaxat, impensequestudiosim ex Pand. Eiis,m Codice, stu ex intirpretibus amplectuntur quibus oe in publicis causarum actionibus, di in persiribendis ad matus lites ra. ionibus si ceptos clientes iuuent, iudicumque animos mouean sistant, avocenteat vero etiam cum qui primae famae sunt, cominus, sessa posita, citraque ullius comperendinationis moras, m quasi ex tripode restondent poscentibus. Ten'VUrgo quae

ad forum magis, impedimentaqκe, σ rsons fresa, quam quae ad cholam. caetera quae parata sunt ad isquentra libros, Deo bene ita iuuante, emittam si forte

quippiam cοι τῆσδε τῆς -- αλξεως, mereri de publico νι ear.

Qui frontem adducet, quod expecto a longe plurimis, magnam a me gratiam inierit si quid ille m hus. Coniectura enim in multis ducta est, in qua tamen nihil nisi laudato auctore, oppostisique, quod dicitur, bonis pignoribus profero. Quin multa nihilominus in L fimo campo praeterierim, praestari non potuit: sed boni consitilent, opinor, qui obuias in publico, effusasque manu Heli forenses messes taciti, quasique ab

ignota, ἡριν εἰδότες, percepturi sint. di legis in Berniano tuo, cuius micinia lyalicitat meum in agro fraxineo, qui hodie tuus est, mapaliorum ambitum, picina ad uertes, mi stero, ad dignitatem Gallici nominis, ad iura quotidiana, vetere ue r rum nostrarum origincs, ad Spartam tuam. Munera nimirum pacis hae unt, cutis iam siuaues notae in iuuiali Ferniam tui exedra undefactitium tuum flumen con*icis quo nunc por altos utris iuesaxeos muros siverbis locus antea quidem amoenosiiu. pratorum circumstantium darietate Jectandus, illoque nemore quod claris patet, Senatoriae Marestatu lumen, nempe in agro auito conseverat: mirabitur vero impensissime qui quis hodie, per tanta amaenitatis illicia, eonθiciet etiam uerrici Magni triumphalem porticum, Europae totius illustriora capita, octo ad vimsilicatum stagnum circumstantes, siupra humanam formam maiores, atque ad vitam instituentes st tuas, parteque alia candens ex alto Neptuni marmoreum signum, quod vi

in hortis fontanas aquas diuidit, ita σ perpetuam tibi faciem periculorum exhibet quae terra, marique pro patris, Magnψs duobus Principibus Henrico III. O IV. f. cepsti, quietem simul qua te in agro paterno a continuis, molestissimisque negotiis, per effugia, die que intercisis tantister recreas dum recurrat quod tibi a longis annu pro resera. labor scilicet actus in orbem. Vir Illustri me, siquie affero fallant etiam oti, tantillum in tam amoeno pauobpo,ubi Regium istud iter Burdigalae, cui te paras, explicita fuerit quiplacitura tibi sit nostra haec prima opera, omnibuι placebit. Persiquar autem te hortatore, G auθιce, nequesinem latoribus meis faciam qhin duodecim libros eo vultu quo Primus hie exit, perfecero. Vale, mirornatiss. Lutetiae Parisiorum illa ι . Iuli. Isb.

4쪽

ANTONII

MORNACII.

IN SENATV PARIS. ΡATRONI

OBSERVATIONES,1N LIBRUM ΡRIMUM CODICIS,

AD VsVM FORI GALLICI.

NOUO CODICE . FACIENDO.E R A CT I s ad libros fere 14. Pandectarum, qui volumen primum constituum , annotationibus meis ex usu quotidiano, ac forensi, aggredior nunc, Dei beneficio, interpretationem librorum Codicis duodecim, selecturus ut in Pandectis, praecipua cuiusque legis loca, & ca- pita quae ad usum, mores, &lustoriam gentis nostrae fa- ciant. Negotiosa ista prouincia, fic improbissimus labor, , Onusque grauissimum : praemonet magnus Culacius int epi ad Paul. sextum: fateor verbequidem, manumques iterum, iterumque retuli veritus iniqua arbitria. Sed ut Culacio debetur quicquid in Iurisconsultorum scliola Lautius, ita & compositam a longis annis eam duntaxat sit pellectilem explico, quae, intritura forensi, ad singulas fere Icgra collecta est, ut peruagato orbem literarum laborioso cuiquo iuueni aperiatur quaedam, quae domum reducat, via. Dixit HomerusOP. u. dc suo vlysse: επιι τουδε ὐρύς ηες, Eι νονιτ ολωέ, υι-ὶMis IMME. Prima igitur haec constitutio trium anteriorumCodicu meminit, Gregoriani, Hermogeniam, & Theodosam. Gregorianus dictus est a Gregorio quodam,viro crudito, qui redegerat constitutiones ab Hadriano usque ad Valerianum,& Gallienum. Herino- genianus complectitur constitutiones Claudi , Aureliani, Probi, Cari, Diocletiani &Maximiani: nomenq; accepit ab Hermogeniano Iurisc. forte eo cuius extant resposa quaedam in Pandectis. Theodosiamis est Theodosis iunioris, & plus media parte mutilus. Plura in id Cui acius in praefat. ad Cod. Baslica digesta sunt in so. libros mandato Leonis Philos. Imperat. circa an. 8ys. omnesque Imperatorum constitution , paucis exceptis, continent. Codex autem Iustiniani absolutior longe, ac vilior ubique gentium ita visus est, ut M ipsam hodie Turcos Iudices sua lingua habere, quinimis de sequi in iudiciis testetur oculatus testis Ioannes Leunclauius in praefat. antiq. paratillorum quae de Graecis nuper edidit: olimque, eius exemplo, plurcs a Variis totius

5쪽

r Codicis Lib. I.

Europae populis, sed rudes, Verdque abortivos conscriptos suiD fateri necesse est. Eiusmodi enim fere sit apud nos liber ille Caroli Magni qui capitularium nomine cir cumfertur: eiusmodi Sc alter qui, sub Carolo Vl. a quodam satis erudito, incognito tamen ,editus est de variis Galliae nostrς moribus,& cui propterea titulus, legrad C.Hia mire de France. Eiusmodi etiam Summa Ruralis Io. Buzilleris,qui eade illa aetate cosue ludines varias,lege': Franciae in Codicem,tidulosq; idoneos redegit. Quod de iterum praestitit circa an. a 33o. Will. Brolius, in Paris senatu patronus, libello apud nos De quentissimo qui stylus curiae inscribitur. Plena enim auctoritate, reSiarumque constitutionum instar, tres illi non Codicos, sed codicilli potius citantur in iudiciis, licet , priuatis hominibus conditi sint, quemadmodum & libri duo fetidorum, qui perinde allegantur pallini ad quaestiones de nudorum iure propositas, ac si ab Imperatoribus compositi, confirmatique suissent. At vero & decretum Ilionis,Burchandi, tandem Gratiani, postcaque liber Gregorij IX. cui vulgo Decretalium nomen est. omnia haec magni istius Codicis Iustinianei exemplo coagmentata sunt ad constitutionum Ecelesasticarum synopsim, forique eam Ecclesiastici quam profani, 3c saecularis data iampridem a Pontificibus Romanis iudicia

f. Luibus sterialiterpermissi min, resecatis tamsuperuacuis prefationibus quam siminbus i contrariis: illis etiam qua in desuetudinem abierunt, certas oe breui sermone o criptas ex iisdem tribus codicitus, nouellis constitutionibus leges componere, O commis titulis subdere, adiicientes σdetrahentes, imo mutantra verba earum, ubi hoc rei commoditas exigerer: colligentes vero in unam sanctionem qua um

riis constitutionibus distersa sunt, sensum earum clariorem e cien

tes. Jta tamen ut ordo temporum earum constitutionum ex adiectis

diebus, conssulibusique, ex ima compositione earum clarescat. Et licet quadam sint sine die σ consule, tamen omnes vim generalis con stitutionis obtinere palam est, tam quae ad certas personas rescriptasunt, etes per Pragmaticam Sanctionem ab initio data.

Obseruabitur primum ex Decio, consit. OO. Duci solere argumentum exlioc g. in id ut verba in contractibus adiuuari semper debeant interpretatione verisimili, Be quae ad mentem cotrahentium faciat ne alias inter se pugnent. Quo Sc pertinet glossia viti ma legis, tale pactum. de pactis.

Diebus, consilibusique, dcc.

Primum damnantur a D. Augustino ad Pal.93. nomina quae singulis diebus a paganis indita sunt, ut scilicet alius sit dies Lunae, alius dies Martis, Mercurij, Iouis, ac Veneris: mauultquc vocari inter Christianos, unam Sabbati, diem Dominicam, secundini Sabbati, diem Lunae, tertiam Sabbati, dicm Martis, quartam Sabati, diem Mercuria, quintam Sabati, diem Iouis, ac sextam Sabati, diem Veneris. Nolummοι dicant. 'ait ille, atque iniuam corrigantur ut uos dicam. t etas de ore Christiano rism loquendi Eeu Uiem procedit. Ostendit postea Lunam,Martem, tercurium, &c. esse non siderunt nomina, sed potentiorum mortalium quibus detulit diuinos honores pagana veterum, maximeque poetarum, adulatio, dicentium, inquit, quod issim sim istud Adin, seidtid istius. Ad post stibiicit: hanc opiniosem moris diabolus confirmauit, Christin euenit.

Pluta eod. loco. pauca enim haec de dierum nominibus quae manserunt tamen, manebuntque in aeuum apud Christianos errore nimirtim inueterato contra pietatem dc D. Augustini, Si caeterorum Ecclesiae procerum. Quantum autem ad annos, longior

multo disquisitio, de quae ad hunc locum interpretatione nonnulla indigeat. Nam ut quod

6쪽

Prima Constitutio, de nouo Codice, &c. 3

quod instituti mei est in moribus presertim Gallicis exequar obseruandu arbitror eotii. putatas olim in Gallia fuisse annoru couersone; ab excessu s. Martini usque ad Pipini, Caroliqi Magni imperia. Ita scriptores Gallici, maximeVinerius in Biblioth histor. ad annu Chiisti or. 5e Praeses Falcetius, in originibus Gallicis,ae Fracicis: unum m hodie mori, illius vestigium superest in Missa S. Martini, qua in singulos annos celebrantur supremarum curiatum initia. Computarunt etiam postea a Resurrectione Domini, quam computationem attingit verbis paucissimis auctor glossae Pragmaticae Sanctionis ad s. tituli de sublatione Clemetinae, literis. Reperioq; in antiquis Rotae Rom. decisionibus, tit. de iudici s, decis i7. Callicum istud redigi ad diem 1 Matth, qui Festo Annuntiationis sacer: sed emendatus ille error videtur nouis Rotae eiusdem decisio nibus tit. de iudiciis, decisio. 4. ubi legitur numerari annos ab Anglis, At Francis post mensem Martium, quod nec est arto de Resurrectione Domini intelligendum est: ita enim per octingentos sere annos in Gallia, nempe ad annum usque II63. quo utilius tandem, commodiusque visum est ut computatio deinceps a Natiuitate Domini, id est a mense Ianuario seret: vulgatum hoc ex Ruscinonensi edicto ait vlt. Hispani, ac Itali a Festo Annuntiationis numerant. In Romana vero curia distinctio est. Si enim

ex eamera, aut ex cancellaria sumatur rescriptum, computantur semper anni a Pontificatu . sed ita vi consensus qui est in rescripti opisthographo, incipiat a Natiuitate Christi,s praestetur in eamera: ab Incarnatione autem, id est a xs Marth, si in cancellaria. Quantum ad 9Eram, Hispanorum est etiam ante Christum, nempe a Romanis Triumviris qui cum inter se partiti fuissent Imperib Rom. prouincias, Hispania Augusto sorte obtigit a quo coepit illa tunc annorum numeratio tantopere, tamque diu seruata Hispanis ut non niti anno 1383. sublata fuerit a Ioanne I. Castelim Rege. In

dictionum etiam usus coepit anno 3 3. die E . Septemb. quo parta est tandem libertas,

qtilesque uniuersa Christianis ob deuictum a Constatino Maxentium, gentilitatis profanae horrendum assertorem ac vindicem. seruatur vero & in hunc diem eomputandi ille mos per indictiones, imis&per aeras, in conciliis, aliisque Ecclesae monumentis publicis. ad aeternam videlicEt tantae Christianorum victoriae mem riam qua euersa est funditus Wrannis gentilium. Vide de his Bedam lib. i. de ratione temporum, qui fleadiicit sublatas eodem tempore Olympiadas, vide & Didac. Couarruviam lib. I. cap.ri resolutionum, Baron. in Martyrolog. ad dic m 11. Octob. ipsumque Io. Mariana1ib L. ter. Hispanic. cap. 24. Vnuin superest de Hegira Turcica, aqua omnes hodie

Mahumetanae ditionis populi in Oriente, Aphrica . & aliis Asiae, Europaeque partibus

annos numerant: nempe a die qua Mahumetes aufugit circa annum a Christo sit. in Medi nam, urbem arenosae Arabiae sciaret ista eius sepulchro) ex urbe alia etiam Ar, hic a cui, nomen, Hamclec, an qua fere interemptus est, fugaque s bi salutem quaesiit ob accensam nouae illius impietatis facibus uniuersam prouinciam: unde Sc nomen

he gyrae. Lingua enim Arabica idem est, he gyra, quod Graecis λωγώς, υἰ cpυγή Id est, presumis, ofuga. Vide Ioseph. Scalig. de emendationib. temporum, ubi de omnibus his plura.

Fer Pragmaticam Sancitionem, &c.

Cptime glossa, cum ait Pragmati eas sanctiones fieri solitas consilio procerum . sic enim in glos lario veteri, Pragmati ea, est illa constitutio quam facit Imperator habito

prius tractatu cum principibus. Iulianus, antecessor Constantinopol. verba haec Nouellae P. γζαῖος ita Ισελλι mmc, ita reddit, diuina Sanctione promulgata.

AEneas Sylvius, apud Gallos, inquit, Pragmatica Sanctio lex est quaedam de negotiis

Ecclesiasticis. Sic ille, nec immerito: duas enim potissimum celebramus ad statum, Se οσαυτα. ιν Gallicanae Ecclesaer alteram quae est S. Ludovici an. 168. alteram vero Caroli VII. an. 438. Plura de his Nicol Hotomanus in Senatu Paris patronus, lib. i. de Iuribus Ecclesiasticis. Attingam tursus ad tit. de diueis rescr. & Pragmat. Sanction. ius hoc libro primo.

7쪽

4 Codicis, Lib. I.

SECUNDA CD N ST IT UT I O , DE

I UsTINIANEO CODICE CONFIRMANDO.Conatus est hoc ipsum magnus Bristonius statim atque codicem suum Herricia

num absoluit mandato Herrici III. exemplaria enim continuo emisit ad omnes his ius regni supremas curias ut confirmarent nouum codicem. Sed parum sceliciter sueta cesse tanto viro conatus laudatissimus Reiecerunt enim omnes, quia ad te eisset adeonstitutiones, detraxisset, imo de earum verba mutasset, prout ei visum fuerat. At

verb etiam animaduersum est inseruisse illum statias quasdam constitutiones pro ve iij. exemplo Triboniani qui postquam ius ciuile redactum, manuque extrema compositum vidit, protinus Imperatorem impulit ut quicquid exarasset, ab omnibus dein ceps obseruaretur, lato in id, promulgatoque edicto de quo hic titulus. Potuisset au tem hoe Brissonius apud facilem, literarumque amantissimum Principem, nisi hellum ciuile, quod interca exarsi an . I 18s. Ac sequentibus, tardasset amborum votum, imo de ambos horribili fato ab humanis exemisset. Nemo mihi succenseat censurae huius no mine. Saepissime enim quod refero ab Illustrissimis dom. Harlato. Senatus Prisdem aximo Ac Forgetio, tertio infulato praeside, accepi ac didici: ipse q: Brimonius eum paulo post excusum suum codicem, citari ex eo videret nescio quid in publicis causarum actionibus aCarpotario, causidico, comiter, quae sumina semper eius virtus, illum admonuit ne sulciret causas imperfecto, necdum confirmato opere. Totum enim, ille luctus, ac re- quicquid in eo suo auerat, ad euicto pendebat Prancipis quo cooecognitus plenissimum Gallicarum constitutionum robur obtineret

g. Si qua vero Tragmatica sanctioπω, quae minime in eodem nostro codice recepta siunt, ciuitatibus 'πὸ, vel corporibus, vel scholis, vel

scrinus, Ῥel o iis, vel alicui persona impera sunt, eas, si aliquod priuilegium steriali beneficio indulgent, omnimodo mωπ manere praeci

Singularis hic g. ad priuilegia ciuitatum, de quibus in t .vit. in . de vectig. de commiss. Item& corporum, seu uniuersitatum, de quibus in tit. quod cuiusque uniue stat. E. Ee tit. I . cie priuilegiis corporatorum urb. Romae lib. i. ins Deinde Ae se hola rum, ac scholatium, id est aulicorum, quorum alij in literata militia, cuiusmodi sunt secretarij, & similes: alij in rebus, actuque Rei p. militant, agentes in rebus vocabantur, fereque dixerimus nos Galli, tis emplaysi. De his autem omnibus scholoribus aulicis, deq; undecim scholis quae erant sub magistris ossiciorum, varij sunt tituli lib. 11.3e n. ins nempe tit. de priuilegiis scholarum, tit. de comitibus,de tribunis schalarum, tit. de agentibus in rebus, tit. de Principibus agentium in rebus, tit. de primicerio, secundi certo,& Notariis 3ec. Hodie scholarum nomine donantur Academiae, collegiaque tam artium liberalium, quam Theolog. Medic. ac Iurisprud. de quibus in tit. de studiis liberalibus vibis Romae, tit. de Metrop. Beryto. lib. it. Nouel. Friderici, habita. in f ne filius pro patre,& in epistola ad antecessor. praefigi solita pandectis. per petua tamen in his regula est, ut nullius momenti sint priuilegia, nisi confirmentur.

1cu, ut loquimur homologentur a Senatu, ut notaui ad tit. quod cuiusque uniuersi. F. atque a nouo quo cive adueniente principe, vi dicam ad LIq. ex verbis. de donat. in ter vir. &- . int. locus enim magis idoneus. Notat Baldus ex integro hoc textu quod praetereundum non esse arbitror, priuilegia nimirum,& locorum consuetudines

non tolli noua ulla lege, de constitutione generali quam Princeps promulgauerit, nisi specialis abrogatio facta sit, in quosngularem textum adnotat ex l. 3. decurionibus. in L de flentiatiis, lib. 11. ubi dicam paulo susus. Hoc enim iure utimur. Vnum autem subiiciam quod male seinper habiturum sit studiosos Academicos, nis intercedat noua quadam Principis costitutio qua Academici vacantia indistincte, indultis in eorum gratiam

8쪽

Secunda Constitutio, de Iustinianeo &c. s

tratiam quatuor mensibus, beneficia auferant, sue per centura, siue per decessum vata cauerint extra curiam, atque etiamsi purὸ,& simpliciter in manibus ordinatiorum, quod uulgo dicimus, rei gnatio facta sit, ut olim in mand .itariis apostolici, sine ulla mensum designatione seruatum est, quaecumque sue per obitum, sue pet resil natio nem vaeatio eontigisset: in quo tamen fit reuocari oporteret Concordatorii in clausit lam ita conuentionem Leonis X. 3e Francisci l. vocari mos est in qua ordinariis ad mittendi resignationes puras de simpliccs, conferendique mera fit potestax ex summo

iure g. volumus. de collation. Tunc enim .sque ex ea interpretation promulgaretule dichram, foro e ederent proculdubio quotidiana: quaestiones de fraude facta in scilicibus Academicis quod scilicet in eorum caput Epitcopus factam a semineci balbutiem

te, fereque animam emante beneficiario resignationem admiserit. A nominato in au tem, ac em agitato successori, quas liae haeredi morientis contulerit. De hoc innexa tum fraudum more pessimo conqueruntur liberrima indignatione Rebusus ad d. g. volumus. &Molinaeus ad regus. de infirmis resgnantibus, num . Mi. Ii 2. II3. 33 . & variis aliis locis quibus fauorem concessionis illius pontificiae ambo explicant tum ex causa Rei p. tum & Eeclesae, ne defraudetur inopia studiosi agminis unde suppleantur castia militum Christi qui sulturas, Ac munimenta tanto maiora, ibrtioram veteribus, ac sanctissimis pietatis Christianae nutantibus tectis admoueant. saepissime de his cum experientissimis sori nostri patronis contuli ad hemicyclium . percurrique optima Dion. But ille rii ad hanc quaestionem varia opuscula, atque illud, in tet caetera, cui titulus, μή, quo visententiam suam fulciat, video pene nihil aliud quam perpetuum de mandatis apostolicis, seu gratiis expectatiuis ut vocant, Si de indultis Cardinalium axicima, ne videlicet regula de infirmis resignantibus, seu de viginti diebus

Io eum habeat aduersus ordinarios. in quo cum laudet pliares iuris interpretes qui controuersiam e olliss hinc inde rationibus circumserunt, procliuiores in eam sententiam complures video, ut dicant reuera opus esse edicto in hoc ipsum regio, quale supra delineatum est. De arcanis enim domesticorum Episcopalium pactionibus queruntue semper Aeademici Pernegant vero id Episcopi: iudicaturque de more in eorum gra tiam fraudata fere semper Academicorum spe, quasi statuarum exanguium. Iudiea tum hoc aduersus Petrum Bon, lytam, seu graduatum nominatum, ut Vocitant, in quaestione praebendae Ecclesiae Aurclianens quam moriens canonicus eiuraticine illa

pura scilicet, ac smplici resignassc dicebatur penes Episcopum mense Iullio, qui unus

e 4. mensibus conuentionis Gallica: Magni Consilij istuci an . 611. die is. Octobr. iudieatum deinde in quinta classe Inquisitionum, contra Stephanum Vassonium, etiam gradu a tum in quaestione praebendae S. Virginis Pontanae, apud Ameream, an . 1 9.

io. Ianuar. iudicatum At nuper in maiore, seu deaurata senatus decuria, hoc an Isis.1s Matth. eontra Cl. Barotium, Theologum sacrae Societatis sorbonicae, virum eiu

ditum, graduatum, in quaestione prςbendae Ecclefiae Rhotomagens scripseram invitaque lite, apprime autem pro Bazotio contra Dionys Butillerium qui Maretium, litigatorem alterum in ea quaestione susceperat, frustraque hine illinc laudatae a mesiuit Rebus, Molinaeique sententiae, petitumque aduersus eiuscemodi resignationes a

seminecibus Actas argumentum ex vulg. l. filiae meae aegrae. s. sol. matrim. iussicarunt tamen contrarium eodem hoc anno Isi 6.9. Ianuarij, primae classis Inquisitionum iu

dices, in ea ipsa quaestione quam agito: typisque excusum Senatusconsultum vaeniit per aliquot menses a propolis forensibus. Spes equidem incerti boni nomen est, dixit Seneca in Epistolis, αε 'ς εἰή νέ--3 οση o 3α , το - α, μεμαλ--In istis Suidae, ac Herodiani vocibus desines hocce ad Academicas querelas scholium.

9쪽

6 Codicis, Lib. I.

CERTIA CONSTITVT IO.

, DE EMENDATIONE COD CIS DOMINI

Iustiniani, σ secunda eius editione.

Tradit Procopius lib. 1. de aedificiis Iustiniani nullum opus quod unquam Iustinianus itistituerit, nullumque cius desiderium imperfectum titisse. Ratio est apud eum dem Proconium lib. i. de bello Vandalico, quod scilicet fuerit in pe scrutando ingeniosus,& ad ea,quae decreuerat, perficicnda impiger. Laudat de alibi, nempe lib. t. de hello Gothorum,animi illius magnitudincm. Alibi, acre in euoluendis Christianorum libri, studium: scribitque Agathias lib. s. admirationi fuisse qua prudentia, & ingenio uteretur in rebus arduis. Quinimo Placina restatur in vita Foelicis IIII. pontificis, compositum ab eo fuisse librum singularem de incarnatione Domini. Seligi ista debuerunt ex auctoribus classicis aduersus impostiiram Su:dae qui Iustinianu scribere ausus est fuisse ιυαλφαοῦ,πω. Non haec una est Graeculi hominis in narrandis commentis, texendisque ineptiis audacIa,ut cum de inspecta a matronis sancta virgine Deipara, de

Pilato, de Caspha, & aliis plurimis nugatur fabulosissime.

Tam quinquaginta constitutioues fecimus, quam alias ad commodum propositi operis pertinetes plurimas coninmIionespromulgauimus.

Io. Bellovisius ad cap. Romana. de foro compet. in sexto, singulas illas recensuit, cum nec tam leui opera internosci ponant etiam ab eruditissimis. Redegit eas iterum nouissime Fr. Raguellus,antecessor Bituricensis,commentario adiecto in quo plurimage moribus nostris, ut Λ in suo iurium regiorum Indice, congessit, conquisiuit, SI applicuit laboriosissime. Prostendum vero est per occasionem aduersus eos qui tam libere Triboniano, in hoc suo opere regio, detrahunt, manifestiim fieri plus satis ex his so. decisionibus quanta peritia,studio,6 iudicio responsa Iurisconsultorum veterum constitutionesque Imperatorias ille,& decem Comites, seu , mota 18 ci, quos omnes nominat, obseruauerint, cum nihil in hunc diem reperiatur aequius,melius & perspicacius, quod etiam Culacii , caeterorumque melioris notae in terpretum testimonio permultis in locis confirmatum est.

g. Supradictis. Sine ulla signorum dubietate conscribi iusi

simus.

Signa hic intellige, notas, quas etiam vocat Plutarchus in Cat. malo. σημεια, de notarios, σημειογράψοM. Sic Galenus in Hippocrat. lib. 3. seu morborum vulgarium inter notas quibus utebantur medici veteres, scribit , literam fgnificare g-:θ, τ eLν im: υ, υ M. Signa vero illa omnia, quae nihil nis lites innumeras, ex ambiguo sensu, intellectitque, creabant, ae serebant, iampridem inter Iurisconsultos sublata sunt, iisque indicandis legibus, ac titulis relicta. Vt enim nihil est quod constitutionem seu priuatam,seu publicam commendet magis, quodque sit ess-cacius ad dirimendas lites,quam clara, perspicuaque verborum compositio, Matthae. Am. magnus in foro auctor St Neapolitani consessus ornamentum, tota decisone 239. docet leges tam regias, quam municipales, redigi oportere verbis usitatissimis, laudatque eos qui moribus Neapolitanis perscribendis operam dederant,quod facili, perspicuoque sermone,non autem ambiguo illud praestitissent. Quam peccetur tamen in eo a nostiis ostendunt plus satis nascentia indies ex implicitis constitutionum, legumque prouincialium contextibus varia,speciosaque argumenta litium. Persequor ad i. I. an

10쪽

Tit. I. De Summa Τrinitate,&αγTIT. I. DE SUMMA TRINITATE. ET

FIDE CATHOLICA, ET UT NEMO PvBLICH DE ea contendere audeat.

Cunctis populos, quos clementra nostra regit imperium, in tali volumus religione versari quam D. Petrum Apostolum tradiosisse Romanas religio usque adhuc ab imo iu uata declaro, quamque ponti rem Damasu equi claret, Petrum, AlexandrM episcopum, virum

omhrasanctitatis: hoc est, visecundum a solicam disciplinam, Euangelicami doctrinam patris, bi, Spiritus sancti, unam deitatem sib pari maiestate, subpia Trinitate credamus. Hanc legem

sequentes se raptianorum catholicorum nomen iubemus amplecti. Re-hquos vero dementes, vasianori, iudicantes, haeretici dogmatis infamiam sustinere: Huina primum vindicta. ρψ etiam motus animi nostri,quem ex coelesti arbitrio sum erimus, ultione plectendos.

Haec lex Gratiani Valentiniani,& Tlaeodosi, promulgata est anno Christi 381. de qua re vide Theodorit. lib. 4. cap. 8. filia est primogenita, aiunt, de ab omnibus interpretibus dotata. Vt autem singula eius, atque etiam rubricae capita attingam paucis, siti ad religionem seu ad mores A quaestiones quae foti sunt obseruaui primum ex sexta 6nodo in Trullo,can. 64. eiusque interprete , Theod. Balsamone, vetitos ex ea ratio ne laico, disputare de fide catholica, eosque oportere doceri ab iis qui, per ordinem domino traditum,docendi gratiam acceperint, quoniam, ut praecipit Apostolus, eiusque interpres Gregorius Theologus, verba sunt synodi) Apostoli omnes esse noti de beamus,nec omnes prophetae: nec Omnibus propterea interpretari liceat quod ad s Iam ecclesiastici senatus scientiam referendum est. Hunc ordinem revereamur, ait iterum synodus hic sit auris,ille vero lingua, hic doceat, iste vero discat, &c. Glosa ad i. 3. hoc eod. tit. merito excipit exercitationes scholasticas, quae nempe in scholis fiunt

publice discendique magis quam contendendi studio. Sed,vt a summis, eruditissimisique interpletibus didici, glossae Accursandi ia,c deest, quod scilicet solis Theologiae studiosis liceat istud publice, Theologoque praeside, qui explanet quae obscura sint

ita ut post collisa, hinc illinc rationes, sua semper nihilominus ecclesiae constet, maneatq; incocussa no modo veritas,sed auctoritas etiam, ac dignitas, seruato in omnib'vniuerso ad sngulas cuiusque loci interpretationes ecclesae totius Spiritu. Vide in id D.Augustinii epist. 19. ad Paulinu,& ep. 16. ad Dioscotu.Catholicos quippe Christianos ideo appellat nostra liqc Imperialis costitutio,quia cum omnes, qui lato Christiani nomine insigniti sunt. υα ιυδεν, ut obsetuatur in actis, id est unanimiter de fide sen tire debeant, una etiam esse videatur Christiani populi velut ciuitas, qualem describit Prudentius lib. 1. contra Symmachum, in haec verba:

a iiij Distri sed by Cooste

SEARCH

MENU NAVIGATION