장음표시 사용
451쪽
va meditatione promittas teque ipsam ina coelum animo gestiente praeeurras; ut dum corpore moraris in terra , iam ad Christum mente pervenias e dumque Christum conaris imitari, & vestigio ejus assigeris, depositis oneribus de impedimentis atque compcdibus , quibus seculi huius divites attinentur, siaentes in renesλι θ timueris moriri i tuus, ar. . iam liberata & expedita comiteri Dominum o ιυ io. ni 1iestatis erucifixum , cujus imaginem non potest portare . nisi qui in hoc secuso nu-
A nosum silentium resolvcndum ; cum utique ipsam seribendi causam tam honestam vid
rem esse, tam sanctam, ut peccare me crinderem si tacerem , illud mecum Scriptura reputans: Temptis tacenta, o remptis loqvia. . Et iterum: Ne retinea, verbam in temispare saeuiti. Et illud B. Petri e Parali semis s. r. per ad sario Moem omiu poserari sol pistis a. Petis namque, de sollicite ae v Iole ter petis, ut tibi ccrtam ex seripturis saniadum se reddit & mortuum , ut secundum B ctis praefiniamus regulam ad quam tu ordi.
ipsum Dominum dicat: Venis enim princeps mundi hu)ιι , ct in me iubi isseisit; vel 1 eundum Prophetam David : Factas Am
ttios libera possis juxta Apostolum direre: V ma autem iam non effo , Urit autem in me mim . , Gaude quia facta es sicut gloriola Judith, inter virtutes pudieitiae meritis viduitatis intorruptae potens, sicut& Anna venerabilis in jejuniorum eastimonia orationi instans noc e ac die. C
i. IX Etus Scripturae celebrata sententia
V est, ese pudorem, quo gloria in
veniatur ec gratia; & esse rursus pudorem, qui soleat parere peccatum. Cujus dicti veritas, quamquam satis ad omnium intestigentiam ipsa sui luceat claritate ι mihi tamen nescio quo modo in praesemi causa propius innotuit. Provocatus mi in ad scriben- dum litteris tuis, quae miris hoc a me ol, nsecrationibus flagitabant , diu, fateor, de responsione dubitavi, silentium mihi imp
rante verecundia; cui tamen fortissme resistebat, de vim faciebat precum tuarum fi- ias a m delis ' ambitio ; pugnabatque acriter eum γnu . haesitatione mea humilitas obsecrantis . de magna quadam fidei violeatia oris claustra pulsabat: eumque ite animum in utroque nu. tantem cogitatio diversa libraret, pene pudor exclusit olscium . Sed me illa
supra posui, sapientis sententia armavit ad LP qui peccatum admiserat Et d pra n LA δώ- depellendam inutilem verecundiam, d dam- Lui Doralatim. Et ad Heli sit sermo Domines cursum vitae tuae ἰ ut cognita Domini voluntate , inter honores seculi de divitia rum illecebras, morum magis diligas supellectilem; atque ut miss in eonjugio constituta, non solum coniugi placere, sed etiam
ei qui ipsum indulsit eos jugium . Cui tam sanctae petitioni tamque pio desiderio non satisfacere, quid aliud est, quam prosectum
alterius non amare Parebo igitur precibus tuis, teque paratam ad implendam Dominivo untatem ipsius nitar incitare sententiis . Idem eli enim verus omnium Dominus ac M-h. 19.
Magister, qui nos placere sibi iubet, & do /'cet quo modo placere ei possimus. Ipse itaque te informet, ipse te doceat, qui interroganti in Evangelio adolescenti , quid faceret ut mereretur vitam aeternam , divina continuo mandata proponit, ostendens nobis ejus voluntatem esse faciendam, a quo sue. ramus & praemia; propter quod alio testatur loco: μου omnis qui aeris mihi, Domine, Matio. . M. Domine, intrasit is regniam caelo m ; sed qui facis Ooliant Iem Parris mei qui in eoelis est , ipse impiau ia regnam ea loriam. Quo mani-Lste illud ostenditur, nos non sola Dei confessione tanti praemii magnitudinem promereri, nisi fidei di justitiae opera eonjuncta
I. Qualis en; in est illa consessio, quae se
Deo credit, ut pro nihilo eius ducat imperium aut quomodo ex animo ae vere dicimus, Doriae, Domine ; si ejus, quem Dominum confitemur, praecepta cantemnimus p
iaude ipse in Evangelio clieit: suis autem z: . ''.
vacatis me , Domine , Domine , ω noa oti ' s ris quae ora ξ Et iterum: P. Lι die Iab ξι me honorat, cor autem eisum longe es a me Et rursum loquitur per Prophetam: Fibus Mat. honori in patrem , o θν ι dominum stitim timet. Et, s pareν ego stim, tili honor meus λθ s Adiuvi ego stim , tisi est ιιmor meus p . Ex quo apparet, nee honorari ab eis D a in in .s minum nec timeri, qui eius praecepta non faeiunt. Unde ad David expressus dicitur, d
1 Hae duo verba abiunt a tribui MSS. codicibu, de editi, ducibus. e ras. eodem Jolimus, pam .d Ex bis codiee sol. reposuimus Domἰniam iuxta Grae. cum . Ante erat, Deam . Vulgata & Lxx. ..-
452쪽
. Et nos se ro ae bono animo sumus , a qui per singula a quaeque praecepta, inhoc nora ivra Deum clementissimum, . Dominum ad iracundiam provocamus a ejusque imperium superbissime eontemnendo , in tantae majestatis imus injuriam Quid enim umquam tam superbum, quid vero tam ingratum videri potest, quam adversus ejus vivere voluntatem, a quo ipsum vivere ac- Beeperis λ quam illius praecepta despicere, qui ideo aliquid imperat, ut eausas habeat remunerandi neque enim obsequii nostri Deus indiget . sed nos illius indigemus timus. ι ιa. ia. perio. Misisura eius in Praelitis super amram ct iapidis presiosim multiam, et Alcior super mes ct fas me quoniam iri eumd radidia res Ario multis . Et ideo nobis irasci tur, idcirco magis illa immensa Dei honitas ostenditur, quia eam per tanti etiam mii detrimenta contemnimus: nec solum imperia, sed etiam promissa illius pro nihilo ducimus. Unde saepe , immo semper iusa nobis Domini est revolvenda sententia rSi ias isti uitam Oenire, serua maritis; hoc enim tota nobiscum lege agitur: hoc prophetae, hoe apostoli docent e hoc a nobisti vo2 Christi & sanguis efflagitat, qui ideo
. emtas, a s. pro omnibus morItitis est . tit qui uisunt ciam non
Mi ω - , sed ei qtii pis Esi moνItius est. Vi. vere autem illi, non est at iud quam ejus praecepta servare, qua nobis ille, quasi certum quoddam dilectionis suae pignus , servanda mandavit. Si di i h. inquit , me, mandat mea sere se. Et qai habet maritis meia, reseruis eis, ille est Di duietis me. Ae rursus: a 3 qtiis iungit me ,sermonem meώm seroabit ; O P ter meus duben etim, ct ad eviri mni tis, ct marisionem a d eviis De emtis . aia aen δι-git me, sermones meos non servaI . Grandem vim obtinet vera dilectio. Et qui persecte amatur, totam sibi amantis . vendicat v luntatem . Nihil est imperiosus earitate. Nos s vere Christum diligimus, s eius nos redemtos sanguine recordamur; nihil magis velle, nihil omnino debemus agere, quam quod illum velle cognoscimus.
s. Duo autem sunt genera mandatorum,
in quibus elauditur tota justitiae prohibe di unum est , iubendi alterum . Ut enim mala prohibentur, ita praecipiuntur bona . Ibi otium imperatur, hic studium u ibi e r-
eetur animus , hic incitatur a s Ibi sesisse Ihie non fecisse, cu abile est. Unde de in
er eupit indere dies bonos e Prelibe lisjuam tuam a malo, o labia tua ne loquantur δε-lum. Declisa a malo, o fac bonum Et beatus Apostolus: Odsientes malum, adhinentuboiso. Hoc itaque duplex diversumque praeceptum, prohibendi scilicet de imperandi , aequo omnibus jure mandatum est . Non virgo, non vidua , non nupta ab hoc imperio libera est . In quovis proposito , in quovis gradu , aequale peccatum est , vel prohibita admittere , vel iussa non facere . Neque vero eorum te seducat error , qui ex arbitrio suo eligunt , quae potissimum Dei mandata faciant, quaeve quati vilia ac parva despiciant: nec metuunt, ne secundum divinam sententiam, minima contemnendo paulatim decidant. 6. Stoicorum quidem est , peccatorum tol- g
Iere differentiam, & delicta omnia paria ju- η ς dicare a nec ullum tutet scelus de erra- zz:
tum at lcrimen facere. Nos vero, etsi mul- mimaum tum inter peccata distate credimus, quia &legimus: tamen satis prodesse ad ea ut onem x. c
dicimus, etiam minima 1 pro maximis e vere. Tanto enim facilius abstinemus a quo- itu, cumque delicto ἀ quanto illud magis metutia epiti. ιε .mus , nec cito ad majora progreditur , qui ι m. ' etiam parva Hrmidat. Et sane nescio, an possimus leve aliquod peccatum dicere, quod in Dei contemtum admittitur. Estque ille prudentissimus, qui non tam considerat quod iussum sit, quam illum qui jusserit; nec quantitatem imperii, sed imperantis cogitat dignitatem .
. Edificanti itaquae tibi spiritualem domum, non super levitatem arenae, sed super loliditatem perre, innocentiae inprimissundamentum ponatur, super quod faci- lius possis arduum culmen iustitiae erigere . Maximam enim partem aequitatis implevit , qui nulli nocuit: beatusque est, qui potest eum sancto Iob dicere: Nulli nocui hominum,
juste vixi ctim omnibus, Unde audenter & simis lis. 7.ε.
iciter loquebatur ad Dominum: Quis est ιι qui judicetuρ mecum e id est, Quup tuum adversum me potest implorare judicium, ut
se laesum a me convincat y Purissimae conscientiae est, secure canere cum Propheta et Perambulabam in innocentia taedis mei, in m
dio domus h meae: Unde idem alibi diei ii vis, t '
ν fraudavit res Deus bonis, qui ambulant in ι
453쪽
ἐκ acenιia. Itaque malitiam, odium, atque
invidiam, quae vel maxima, vel sola semina s uni nocendi, Christiana a se propellat
anima: neque manu tantum aut lingua, sedeorde quoque custodiat innocentiam : nee o re modo , sed voto etiam nocere formidet . Quantum enim ad peccati rationem
pertinet , nocuit di qui nocere disposuit . Nulli a nosti rum illum absolute atque in- terre de iniunt in noeentem , qui ne in Coquidem ulli noceat, quo prodesse desistat. Quod si est verum, tum demum laetate de Binnocentiae conscientia, si cum potes, adiuvare non desinas a si vero divisa inter se ista atque distincta sunt: aliudque est, non nocere, quod semper potes, aliud prodesse, cum pollis: aliud malum non faccre , aliud operari bonum: illud tibi Hirsum ociscurrat, non suiscere Christiano, si partem unam iustitim impleat, eui utrumque praeeipitur . . t. Neque enim ι debemus ad multitudinis exempla respieere , quae nullam morum disciplinam sequens , nullum vivendit nens ordinem , non tam ratione ducitur,
quam quodam impetu sertur. Nee imitandi nobis illi sunt, qui sub Christiano nomine gentilem vitam agunt, do aliud professione,
aliud conversatione testantur : atque , ut B. i. is. Apostolus ait, Deum consentur se nosse ,fa,nti aurem n gant. Inter Christianum & gemtilem non fides tantum debet, sed etiam vita distinguere, & diversam Religionem per, e i diversa opera monstrare. Nolite, ait Apost '' lus , itistim ducere eum in aetitis. cuae enim participistis,stitiae cum in quirisu pauet quae s
tentis Ch=issi ab rutvly istit quae pars fidelictim infid ι ὸ qui autem constastis templo Dei
cum idolis y. Sit ergo inter nos & illos maxima se-ὰ paratio . . Disjungitur certo discrimine emtor & vcritas. Illi tetrena sapiant, qui Figura coelestia promissa non habent: illi brevi huic vitae se totos implicent, . qui aeterna n nihiliarii. ciunt : illi peccare non metuant, qui pec-ς catorum impunitatem putant : illi serviant vitiis, qui non sperant sutura Draemia vim tutum. Nos vero , qui purissima eonfit mur fide, omnem hominem manifestandum a. oν.s. o. esse ante tribunal Christi , tit reripias antis
vitiis, dicente Apostolo, sui autem Chrsi
sunt, carnem suam ratie meo, tum DPID Oconcupistediiis . Nec turbam sequantur erran tem , qui se veritatis discipulos confite
Io. Duas certe conversationis vias, dedistinc a in diversum itinera vivendi, Salva- 3. tor in Evangelio ostendit e f ntium, inquir. 33. .. . statissa via quae dotis ala mortem es intihi δμnt qui intrant per eam. Et rursum: stiam arcta ct lautissis xiis V qtiae darit ad stram et paviei sunt qtii intentant eam. Vide quan ta inter has vias separatio sit , quantumque diserimen . Illa ad mortem , haec tendit ad vitam: illa a celebratur & teritur a mul- glis, haee vix invenitur a paucis: illa enim vitiis per consuetudinem , quasi decliviorae mollior, & velut quibusdam amoena sl ribus voluptatum, facile ad se rapit commeantium multitudinem ἰ haec vero insueto calle virtutum, tristior atque horridior, ab his tantum eligitur, quibus non tam dei ctatio itineris cordi est, quam utilitas man
C sonis . Asperam enim nobis de insuavem
virtutum viam nimia facit vitiorum conis suetudo. quae si in partem alteram transsc- - o. ratur , 1 invenietιν : scut scriptura dicit, I ratiis linitiis tuis. Ponamus ergo jam rati nem vitae nostrae, re, per quam potissimum gradiamur viam, conscientia teste discamus. Omne enim quod agimus, omne quod lo-uimur, aut de lata aut de angusta via est. i cum paucis angustum iter de subtilem quamdam semitam invenimus, ad v; tam ten-. dimus e s vero multorum comitamur - , eo viam , secundum Domini sententiam imus
it. Si ergo odio atque invidia possidemur , si cupiditati de avaritiae cedimus, si
praesentia commoda suturis praeserimus I per spatiosam viam Incedimus t habemus enim ad haec comitum multitudinem, ge late s. milium stipamur agminibus. Si iracundiam libidinemque explere volumus , si iniuriam vindicaret si maledicenti remaledicimus , Eep adversus inimicum inimi eo animo sumus ;- aeque eum pluribus ferimur. Si vel adula niur ipsi vel adulantem libenter audimus, ιs verum dicere gratia impidimur, de ma- igis offendere animos hominum timemus , quam non ex animo loqui 1 ; de mult rum item via sumus . Tot nosti sunt socii, quot extranei veritatis. At e contra, irio, si ab his omnibus vitiis ι sumus ex tranei , si purum ae liberum animum prae.
454쪽
stamus , & omni cupiditate calcata , solis A Domini recordentur, per sngulas vestimen- s. studemus divites esse virtutibus: per angu- torum fimbrias habeant cum . cocco liva- 3'' ιstam viam nitimur , conversatio enim ista cinthini eoloris insgnia I ut etiam casu hue paucorum est estque perrarum atque din illucque respicientibus oculis, mandatorum ficile, idoneos hujus itineris comites repe- coelestium memoria nascatur, de quibus finis rite: quin etiam multi hae ite se smulant, briis Pharisaei redarguuntur a Domino,& per diversa errorum diverticula ad viam quod eas perverso usu, non ad commoni- multitudinis revertuntur e ideoque timen- tionem praeceptorum Dei, sed ad ostenta- dum est, ne quos duces recti hujus itine- tionem sui habere coeperint; ut scilicet quas ris habere nos eredimus , eos comites h de majoris observationis diligentia senili abeamus erroris. populo iudicarentur. a. si igitur inveniuntur exempla, quae H I4. Tibi vero servanti non iam litterae nos per hanc ducant viam ,&te rem Evan. praecepta, sed spiritus, divinorum manda- gelii tramitem teneant; sequenda sunt: sn torum memoria spiritualiter excolenda est ivero ea vel deficiunt, vel deficere putan- cui non tam frequenter recordanda sunt . tur, Apostolorum serma universis proposi- praecepta Domini, quam semper cogitanda. ta est. Clamat vas electionis Paulus, nota Sint ergo divinae Scripturae semper in ma-que quasi ad angustum hoc iter eonvocans, nibus tuis, & jugiter in mente volvantur. dicit: Mit rores mei e te, suus o ego Chri- Nee sufficere tibi putes, mandata Dei me-m. Certe quod est amplius omnibus, ipsius moria tenere ,&operibus oblivisci e sed ideo Domini relucet exemplum, qui in Evange- illa cognosce , ut facias quidquid faciei lio ait: in te is me omnes qia Iaborari, o dum didiceris: Non enta audiores legis Ju- x. . ,. ia
aum metim seper vos, ct d scite a me quia λ- ι Mamών . Latus quidem de immensus diviris sim, o h iis copia. Si periculosum est nae legis eam pus extenditur, qui diversis t imitari illos, de quibus dubitas an imitan- stimoniis vetitatis , velut coelestibus quidi sint: hune eerte imitari tutissimum est, busdam floribus vernans, mira oblectatione . atque ejus vestigia sequi , qui dixit : Ego legentis animum pascit ae refovet . Quae, stim Oia veritas , & viris: Numquam enim omnia semper cognoscere, see amoue revoli errat a , qui sequitur veritatem ἰ unde & vere, ingens ad conservandam iustitiam b.
Apostolus Johannes ait duit se in negetum est . Sed quasi ad compendiosum chrisa man is, δια sum siti ambialatiis , ct quoddam commonitorium illa tibi Evange. . se a vitare. Et beatus Petrus ait: ciri 1 lii eligenda sententia est, & superscribenda pro nobis passus es, vobis relisquens exemplum, in cordi tuo , quae ad totius justitiae brevia-
ωι sequamisi vestigia rius , qtii peccatum non trum a Dominico ore profertur: Omnia quae. fecit, nec es intentas dotis in ore rius. M i cti De ιιhis tit faciant iobis homines , λαctim misi taceretιν, non misi diselas: ctim pa- o tos sis ite illis. Cujus praecepit vires ex
teretur, non commisis far e tradesut a vitem
Jad canti se iri e qai peccaris nostra ipse per-rtilis iis corpora stio stiper lignum i tit percistis
meritii, iti Isiae Di amus. a 3. Cesset omnis e cusatio errorum , auferantur peccandi foeda solatia. Nihil omnino agimus , qui nos per multitudinis exempla defendimus & ad consolationem nostram aliena saepe numerantes vitia ; dccsse nobis dicimus , quos debeamus sequi . Ad illius exemplum mittimur quem omnis fatemur imitandum . Atque ideo praecipua tibi cura si, legem nosse divinam , per quam possis quasi praesentia cernere exempla Sanctorum, & quid faciendum si, quidve vitandum , illius consilio discere. Maximum enim ad iussit iam auxilium est, implere divinis eloquiis animum, & quod opere exsequi cupias, semper corde meditari . Budi adhuc populo, & hominibus ad obedien- Ρtiam insuetis per Moysen imperatur a lacnυ- no, ut in signum memoriae, qua praecepta
e, De ιιhis tit faciant vobis humines , homo a .iit , - . o ιοι sis ite Elis. Cujus praecepit vires exprimens, iungit ae dicit: me enim Lexo Prophetae: Infinitae namque sunt species pase tesque justitiae: quas non modo stilo per sequi, sed cogitatione etiam capere dissicilis
limum est e quas omnes una ac brevi sententia comprehcndit, & latentem hominum conscientiam , secreto animi judicio, aut solvit, aut damnat i s. Ad omnem igitur actum , ad omne verbum, ad omnem etiam cogitatum, haec sententia retractitur: quae tibi quasi spe- . . culum quoddam paratum , & ad manum semper postum . qualitatem tuae voluntatis ostendat: ae etiam vel de injusso opere reis dat guat, vel de justo laetificet. Quot telaum. que enim talem in alterum habueris animum , qualem in te ab altero servari culsis, aequitatis viam tenes: quoties vero ta- is erga alterum fueris , qualem in te vis
neminem, iter iustitiae dereliquisti. En io- tum illud divinae Legis arduum, totumque disse iter en ob quam eausam dura imperia
455쪽
Domino reel amamus , & dicamus nos vel dissicultate vel impossibilitate mandatorum premi. Nee suscit quod iusta non facimus, nisi etiam iubentem iniusturn pronuntiimus, dum ipsum aequiratis autore non modo dura& ardua, sed etiam impossibilia praecepisse conquerimur. Omnia , inquit, quaecumque ιιhis tir faciant vidis homines, hie θ xvi D. cite illis. Conjungi vult inter nos atque connecti permutua beneficia caritatem, Omne que homines vicario inter se amore copulari :quod sbi ab omnibus praestari velit, tota justitia, & praeceptum hoc Dei, communis sit utilitas hominum. Et o miram clementiam Dominil o ineffabilem Dei benignitatem l praemium nobis pollicetur, si nos in-vieem diligamus, id est, si nobis ea praestemus invicem, quorum vicissim indigemus: de nos a superbo sinui de ingrato animo ejus renitimur voluntati, cujus etiam imperium beneficium est. 16. Nulli umquam omnino detrahas , inec aliorum vituperatione te laudabilem videri velis ; magisque vitam tuam ordinare disce, quam alienam carpere . Ac semper Scripturae memor esto dieentis r NHIdlurie istrahere . ne re taceris . Pauci ad modum sunt qui huic vitio renuntient: r roque invenies qui ita vitam suam irreprehens bilem exhibere velint, ut non libenter reprehendant alienam; tantaque hujus mali libido mentes hominum invasit ,
hil enim tam inqu erat animum , nihil est quod ita mobilem mentem ae levcm faciat, quam facile totum credere , & obtrectit rum verba temerario mentis a sensu sequi; hine enim crebrae dissensiones , hine odia injusta nascuntur . Hoc est quod saepe dea amicissimis etiam inimicos facit, dum concordes quidem , sed credulas animas malit qua lingua disiestat . At contra , magna quies animi, magnaque est morum gravitas, non temere de quoquam sinistri aliquidd unoquoque praestante alteri, R audite. Beatusque est qui ita se contra hoc vitium armavit, ut apud eum detrahere nemo audeat. Quod s haee in nobis esset diligentia , ne passim obtrectatoribus crederemus ἔ jam omnes detrahere timerent, ne non tam alios, quam se ipsos, viles detrahendo Deercnt. Sed hoe ideo malum celebre est , idei reo in multis servet hoe vitium: quia pene ab omnibus libenter audis
r . Adulatorum quoque assentationes ,& noxia blandimenta sallaciae velut quasidam pestes animae fuge: nihil est quod tam Deile corrumpat mentes hominum . nihil quod tam dulci & molli vulnere animum feriat. Unde & quidam Sapiens ait: Verba
dia Iertim mollia , fer tint istitem inter oris venis
tris. Et Dominus loquitur per Prophetam: M. xa o Popiae mos , qui heistificunt ιοι , sericvnι s. ιε. vos , O semitas pedum sistrartim I dus ηι. fIn multis , isto maxime tempore, regnat hoc vitium, quodque est gravissimum, hu- ut etiam qui procul ab aliis vitiis recesse- D militatis ae benevolentiae loco ducitur : eo. imp in istud tamen quas in extremum fit, ut qui adulari nescit, aut invidus aut diaboli laqueum incidant . Tu vero hoc malum ita effuge , ut non modo ipsa non detrahas, sed ne alii quidem detrahenti
aliquando credas . Nec obiremtoribus autoritatem de eonsensu tribuas , ne eorum vitium nutrias annuendo. Nos, inquit Seriptura , consentaneus esse etim derogant hos is Derytis proximum totim ἱ edi non iaecipies ε δε- per illam pete tam . Et alibi: se, is res itius
superbus putetur . Est sane grans e & su tile artificium, laudare alterum in comm n-dationem sui, de decipiendo, animum sibi obligare deceptii quodque hoc maxime vitio agi solet, fictis laudes certo pretio Ucmdere . Quae haec tanta est levitas animi , quae tanta vanitas , relim propria conscien tia alienam opinionem sequi; di quidem saeiam atque simulatam P rapi vento salsae is pisis, o noli istid re suuam nequam. Unde v laudationis, gaudere ad circumventionem de beatus David , diversis innocentiae spe - - , .. , cies justitiaeque dinumerans, de hac quoque
virtute non tacuit , dicendo e D opprobrium non occepit arier itis neximos suos: propterea quod ipse non solum advertitur , sed etiam n iis, , persequitur detrahentem. Ait enim: DΘι, Κη eis Iecreta proximo suo, ε nc fers hel .
Est tine tale hoe vitium , quod vel impri. mis exstingui debeat, de ab eis qui se tancte instituere volunt, prorsus excludi. Ni
suam , de illusionem pro benescio accipere ἐTu ergo, s vete laudabilis esse cupis, laudem hominum ne requiras illique praeparaeon scientiam tuam , qtii es illo nubi ub- iscontatis rene arti in , ct reos stabit comisaeordiam ; ct rtiu latiι tibi eris a Deo. 18. Sit igitur intentus ae vigilans : fleadversus peccata semper armatus animus tuus . Sermo in omnibus moderatus de parcus,
de qui necessitatem' loquendi magis indicet,
456쪽
quam voluntatem . Cruet prudentiam ve. Arecundia ἱ quodque praeeipuum in seminis semper suit, eunctas in te virtutes pudor superet. Diu ante consdera quid loquendum sit a & adhue tacens provide, ne quid dixisse poeniteat. Verba tua ponderet cogi ratio , & linguae officium animi libra dispenset I unde Scriptura dicit: Auraium ediaiarum tuam asis , ct uerbis stili facito sisteram, O frenos in tuo rectos a ct atten de , ne Dero Liaris intiis . Numquam . malum verbum de ore tuo procedat, quae Bad cumulum benignitatis juberis etiam maledicentibus benedieete . MIericoνῶι , i
quit, med0ὶι , H des, non rediates malum pro malo , neque malaetaritim pro misistam , sod e contrario lenia crates .is. Mentiri vero atque iurare lingua tua prorsus ignoret: tantusque in te sit εveri amor, ut, quidquid dixeris, juratum putes ; de cruo Salvator ad discipulos ait:
Ego aurem aera mkis, non 3urare omnino. Et
paulo post : Siι a tem Iermo inser . ELI, Ces a de , tione quod autem Κι aiandiantisse', a maea m. In omni igitur actu atque verbo quieta mens di placida servetur a semperque cogitationi tuae Dei praesentia oecurrat . Sit humilis animus ac mitis , & adversus sola vitia erectus : numquam illum aut superbia extollat, aut avaritia inflectat, aut ira praecipitet i nihil enim quietius , nihil purius, nihil denique pulcrius ea mente esie debet , quae in Dei habitaculum praeparanda est : quem non auro templa D fulgentia, non gemmis altaria distincta d, lectant, sed anima ornata virtutibus. Ideo te templum Dei sanctorum corda die u tur , affirmante Apostolo , qui ait: Si qtiis temptim Dra Dies uerit, iustod ι illum Detin
xo. Nihil habeas humilitate praestantius, nihilque amabilius : hae est enim praecipua conservatrix , dc quas custos quaedam virtutum omnium e nihilque est quod nos Eita de hominibus gratos Ac Deo saciat, quam si vitae merito magni, humilitate insmi simus: propter quod Scriptura dicit: Muaa-
ιο minatis ci : L ha re in omnibas , O coram Deo laveiura gratiam . Et Dominus i quitur per Prophetam : Stiper quem .htim requiescam, ais I re hum levi , ct quietum,
trementem sermones meas. Verumtamen humilitatem sequere, non quae ostenditur atque smulatur gestu cor ris , aut fiae avoce verborum, sed quae puro assectu cor, Fdis exprimit ut . Aliud est enim , virtutem
habete ; aliud, virtutis similitudinem; aliud est retum ν umbras sequi, aliud veritatem. φMulto deformior illa est superbia , quae sub quibusdam humilitatis fgnis latet . Nescio
enim quomodo turpiora sunt vitia , cum virtutum specie celantur. ri. Nulli te umquam de generis no bilitate praeponas , ncque Obscuriores quaiaque, & humiliore loco natas, te insitiores putes. Nescit religio nostra personas accipere , nee conditiones hominum , sed animos inspicit singulorum : s ervum de nobilem de moribus pronuntiat. Sola apud Deum libertas est, non servire peccatis. Summa apud Deum est nobilitas , clarum esse virtutibus. Quid apud Deum in vitis no
bilius Petro, qui piscator & pauper fuit quid in seminis beata Matia illustrius, quae sponsa fabri deseribitur sed illi pIstatori de pauperi coelestis regni a Christo I ere- iaduntur claves: haec sponsa fabri meruit esse mater illius, a quo ipsae claves datae sunt i a. m. a. ra. eluis enim Detis ignia lia o conrevisis his ha-jus mad, ut potentes ae nobiles ad hum ialitatem sicilius adduceret. Nam ct alias stu-stra sbi aliquis de nobilitate generis ain plaudit, eum univers paris honoris, Neius. deae apud Deum pretii snt, qui uno Christi sanguine sunt redemti: nec interest, qua quis eonditione natus si , cum omnes in Christo squaliter renascamur . Nam de si obliviscimur, quia ex uno omnes generati sumus i saltem id semper meminisse debeia
mus , quia per unum omnes regeneramur.
a x. Cave, ne si ieiunare aut abstinere eceptris , te putes esse jam sanctam . haec enim virtus adjumentum est , non persectio
sanctitatis; magisque id providendum est, ne tibi hoe , quod lieita contemnas, secuistitatem quamdam illicitorum faciat. Quidquid supra iustitiam offertur Deo , non de het impedire iustitiam , sed adjuvare: quid autem prodest tenuari abstinentia eorpus ,s animus intumescat superbia 3 quam Ia dem metebimur de pallore jejunii, si invidia liuidi smu, t quid virtutis habet, vinum non bibere . & ira atque odio inebriari Tune, inquam , praeclara est absisnentia , tunc pulcra atque magnifica castigatio corporis, cum est animus a jejunus a in vitiis . Imino qui probabiliter ae scienter abstinentiae virtutem tenent , eo affligunt carnem suam , quo animae frangant super biam: ut quasi de quodam fastigio conte ius sui atque arrogantiae descendant ad implendam l lini voluntatem, quae maxime in humilitate perficitur . Idcirco a variis
457쪽
eiborum desderiis mentem retrahunt , ut totam eius vina occupent in cupiditate vi tutum : jamque minus jejuniorum & abstinentiae laborem raro seratio, anima esuriente justitiam. Nam Ee vas electionis Paulus, a cum castigat corpus suum , & in servit tem redigit, ne aliis praedicans ipse reprobus inveniatur, non ob solam, ut quidam impetiti putant. hoe facit castitatem: non enim hule tantummodo, sed omnibus omnino virtutibus abstinentia opitulatur ἔ que magna aut tota Apostoli gloria est , non fornicari: sed hoc agit, ut castigatione corporis erudiatur animus I quant que nil ex voluptatibus eoncupiscit, tant magis possit de virtutibus eugitare ; ne 'persectionis Magister imperfectum aliquid in se ostendat, ne Christi t imitator extra praeceptum quidquam aut voluntatem Christi faciat , neve minus exemplo quam ver- doceat; cumque aliis praedicaverit , ipse reprobetur, , audiaeque eum Pharisaeis: Dι- cunt enim , ct non faciunt. 13. Apostoli ei vero de praeeepti est de exempli, ut habeamus ratione n non cons.cientiae tantum , sed etiam famae . Non ii p 'rssuum , te a frueba vacuum, gentium Mi-gister line docet: vult enim etiam extraneos ad fidem homines per fidelium opera pro cere , ut religi aem ipsam religionis disciplina commendet . Et ideo se ut luminaria in mundo lucere nos iubet, in medio naistionis pravae & perversae ; ut incredulae
mentes errantium ex nostrorum actuum lumine , ignorantiae suae tenebras deprehendant, unde de ipse ad Romanos ait Praesinates honis, non solvim cor in Deo . sed erram eoνam hom odia, . Et alibi: Sine αβ sane estote Imriis, o Geat ita ι . o Ecclesiae Dei , fleat ego
ro omnia omnibus placeo , non qaaerens qtiocim hi titio ea , seu AEMI inviti s . Beatus est , qui tam sancte tamque araviter disposuit vitam suam , ut de eo sinistri aliquid ne tingi quidem possit; dum adversus obtrectatorum libidinem pugnat meriti magnitudo ;nee singere quisquam ausus est , quod a nullo putat esse credendum. Quod si id an sequi difficile atque nimis arduum est i sal
tem hanc ad hitieamus vitae nostrae diligentiam . ne malae mentes occasonem inveniant
detrahendi ; ne ex nobis scintilla procedat, per quam adversus nos sinistrae famae samiama conssetur : alioquin frustra irascimur obtrec atoribus nostris , si eis . ips oblis E andi . materiam inmistramus. Si autem ,
nobis diligenter atque sollicite omnia ad
d ita M s. 3ol. de Beehin. Alixa . se . . Manulerimus codex doliamu cum editis Rom. de
honestatem providentibus , eunctisque actibus nostris timorem Dei praeserentibus , illi nihilominus insaniunt e consoletur nos e scientia nostra ; qua tunc maxime tuta est, tune optime secura est, cum ne oecasonem
quidem male de se sentiendi dedit: illis enim t. dicitur per Prophetam , qui deum qaia
bonum .' malam , qai lucem appessum ren bras , o quod Glae es, amarum vocant. Ninbis ergo Salvatoris aptabitur sermo : Beati Man .s. a. estis eum vobis misi dierint bomines mentientes.
B Nos modo id agamus , ut male de nobis nemo loqui absque mendaeio possit. 1 . Ita habeto sollicitudinem domus, ut
aliquam tamen vacationem animae tribuas .
Eligatur tibi opportunus, Ae aliquantum a familiae strepitu remotus locus, in quem tu, velut in portum , quas ex multa tempe state curarum te recipias, di excitatos seris cogitationum fluctus secreti tranquillitate componas. Tantum ibi sit divinae let ionis studium , tam erebrae orationum vices, tam C firma & pressa de futuris cogitatio, ut Omnes reliqui temporis occupationes facile hae vacatione compenses . Nec hoe ideo dicimus , quo te retrahamus a tuis e immo id agimus , ut ibi discas , ibique mediteris , qualem tuis praebere te debeas. Familiam tuam ita regr & eonseve , ut te matrem magis tuorum quam dominam videri velis , a quibus benignitate potiusquam severitate exige reverentiam . Fide. lius de gratius semper obsequium est, quod
D ab amore , quam quod a metu f proneis- fcitur. Praecipue autem in conjugio venerabili atque immaculato Apostolicae regulae
16. Servetur imprimis viro autoritas sua, totaque a te discat domus quantum illi ho noris debeat. Tu illum dominum obsequio tuo, tu magnum illum tua humilitate de monstra; tanto ipsa honoratior latura, qua to illum amplius honoraveris. Captit enim, iut ait Apostolus, milia est vir: nee aliunx de magis reliquum corpus Ornatur, quam eri
n eapitis dipnitate . Unde idem alibi dicit: -
Molares s duae estote inris, μοι opis iri 'Daunno. Sed de beatus Petrus Apostolus ait: Simillaret autem maheres sustatae sat tiris, vir Ios Oi non credunt verbo, Πν h mul eram eon. ο Uationem sue uerbo Iocri M. Si ergo etiam gentilibus maritis debetur honor iure eoni sit, quanto magis reddendus est Christiani, a . Atque ut ostendat, quibus orname tis etiam viris iunctae seminae decorari des beant , ait et caarum A ma extrissctis e
458쪽
, bis pistatura, aat cartum diat o auri, ara vestimem A ehaeo coniugia condemnat. Ita Vas electio ' 3 3 rorari etihιι ι ρί qai abse dum cortas est nis ac Magister gentium inter utrumque homo, in ines ν Id state quieti O mia si hia temperatus incedit ae medius, ut remedium risus , qtii es in consperiti Dei lo Fri . Sic incontinentiae indulgeat , & ad praemium enim aliquando & sanctae mulieres speram provocet continentiam . Totusque in haetes in Domino ornabant se , subjectae pro- causa eius hic sensus est, ut ex utriusque priis viris, scut Sara obediebat Abrahae , sententia proponatur castitas , aut eerte ab a dominum suum vocans. Haec autem praei. utroque debitum commune solvatur. iens, non eas iubet . squalere sordibus, & as. Sed ipsa jam Apostoli verba pona orrentibus pannorum ais, mentis test; sed mus, totamque hane causam a sui princi- immoderato cultui . & nimis exquisito im pio ' retractemus. Loquitur ad Corinthios: v. suν , terdicit ornatui i smplieemque commendat, B De ειερι atitem scripsistis hi: Barim es h M.
i. et ..., j. ornatura atquc' habitum, de quo & Vas min; mtiterem non lavere. Et quamqam hie electionis ait: Sitali τὸν istit m ct moeres ta laudaverit castitatem ; tamen, ne aliquibus habita orasto, etim vere niua O sobrietate o videatur prohibere eonjugia, subjungit : nus se , Ma in tortis crinibas , avit atiro , Propteν fornicationem aiatem, tinosaissae stiam istis margaritis, uel sese premissa : Ieis qtiois tirarem holeat, . O tin quaeqvie sitiis xistim decet vitillares, prem irrates casit Iem per προ habeat: γ inori uis debitam re Λι , I Jliser
28. Reperi vero te miro fidei ardore potestatem non hiabet, sed ob rct ois si eo succensam, aliquot iam ante annos conti- poris petestarem non habet, feci intiter. Nostenentiam proposuisse, & reliquum vitae tuae feodure incirem . Ac rursus, ne tanta pro tempus pudicitiae eonsectasse . Magni hoc C nuptiarum parte dicendo , videretur exclu- animi fgnum , & persectae virtutis indi- dere castitatem , sequitur: Nise forte ex eoactum est renuntiare subito expertae volup- sensi ala temptis , at viseeris orationi. Et sta- . tali , sugere notas earnis illecebras , & e tim quas a reculat hoc quod dixit, ad rem- lentis adhuc statis flammas fidei amore ro pus a ne non tam pzrpetuam, quam tempo-stinguere. Sed illud quoque smul didici , ratem ac hrevem continentiam doeere vide quod me non mediocriter angit ac stimu- tur; ait enim: Propter incontinearitim velti m. lat, te videlicet tantum hoc bonum absque Re istitem aere secandum indulgentiam, naris consensu & pacto viri servare coeptile; cum eiandum imperi in . Unde hoe quod dixit, hoe Apostoliea omnino interdicat autoritas, ab temptis, docet meditationem debere fieri quae in hae dumtaxat causa non modo uum castitatis, ut per certa intervalla temporum, b rem viro, sed etiam virum uxoris subj quas exploratis continentiae suae viribus, s- ' η eit potestati. Oxis, inquit , sui eorporis po- ne periculo utrique promittant, quod sem-roarem mn babet , sis iap i simia,ueo istimem per est ab utroque servandum. Quid veroo cis potesar m non biser sei corporis, sed absolute velit , manifeste dicit: Modo aureismtillar. Tu vero quas oblita foederis num omes seminei esse fluui me ipsem , id est, intialis , pactique hujus ac iuris immemor , jugi ae perpetua castitate vivere. inconsulto viro, vovisti Domino castitatem. 3o. Videsne, quam caute, quam provia Sed periculose promittitur, quod adhuc in de , quam sine ullius occasone scandali, Rep. 3o. alterius potestate est ; & nescio quam si Magister firmaverit de castitare senteni iam , '
v. e ,ε,. grata donatio, si unus offerat rem duorum. nolens tantum bonum in unius temeritate: . Multa iam per huiuscemodi ignorantiam & nutare , quod ligare & confirmare debet: 'hdaia audivimus & vidimus seissa coniugia; qu - consensus amborum p Et revera quid ea caisciam. que reeordari piget, occasone eastitatis adul- n stitate firmius est , quidve tutius, quam
terium perpetratum e nam dum una pars se qur ex duorum coepta sententia, ab uir
etiam a licitis abstinet, altera ad illicita de- que velut in commune servatur λ Nee deselapsa est . Et ne seri in tali causa quis m, tantum pars altera sollicita , mutuo se ad gis accusari , quis amplius culpari debeat ; virtutis animet perseverantiam; hoe enim, utrum ille qui repulsus a conjuge sotnic D scut alia quoque bona, non tantum coepistur I an illa , quae repellendo a se virum, se , sed perseeisse laudandum est . Iamdu- eum fornicationi quodam modo objicit. At- dum, ut intelligis , scopuloso dissicilique in
qne ut super hac causa , quid veritas ha- loeo versatur oratio , nec audet in alterubeat , agnoscas, pauca mihi de divina a tram declinare partem , dum aequaliter utoritate ponenda sunt Apostolicae doctri- st trumque formidat I sed ex nostra dissieult nae regula nee cum Joviniano aequat conti- P te tuum agnosce diseri mene maluimus enimnentiae opcra nuptiatum, nec . cupa Mani- te c*ntrictare sersitan e vera dicendo, quam
e vor . vera , abest ab edit. Ros .
. Add. Rom. de pone. eum sacchin M. . Vetha iustae ansulis claudunt ut . quia non ex
459쪽
s est, adulatione decipere . Duplex , ut vides, malum aequale & anceps periculum est rex utroque arctaris, ex utroque constring ris. Contemnete omnino virum atque despicere, aperte contra Apostoli sententiam est. Perdere vero tanti temporis castitatem,ti Deo non reddere quod promiseras , timendum atque metuendum est , ut vulgo dicitur: Facile ex amico inimicum facies. cui promissa non reddas . Sie enim Scriptura dicit : suod I viseris vortim Domino Deo, non moreris redis re inad : qti a qMereas ρυχνὰ ilud ministia Devis abs re , o eris risi in precistiam . Ait ergo : Debitam h norificentiam viro exhibe , ut ex utroque
Domino debitum , quod vovisti , reddere possis. De cujus conscientia non disdimus, si paululum expectasses: non quod te a b
no castitatis retrahamus, sed hujus animum ad castitatis oraculum totis viribus incit mus e ut voluntarium saetifeium offerat Deo in odorem suavitatis; ut exuta mens a cunctis retinaculis mundanis atque corporalibus voluptatibus η sit; ut valeas plenius inhaerere Dominicis praeceptis I quod tamen ne quid a nobis negligenter esse dictum a bitretis . divinarum Scripturarum testim ni is edocuimus, sicut etiam Apostolus diae itiEt ratior Aa m carne unia ἱ jam non tina rara , sed tiatis spiratos. 3 i. Hoc sacramentum magnum est , arduumque est iter castitatis : sed magna sunt praemia i vocatque nos Dominus in Evan gelio dicens : Giale bened L miris mei :pe starie praepararia in vobis να α ab origi, intinae. Idem ipse Dominus dicit: innite id me omnes Oi Iahoratis ct eaerati estis , ct em a refc am. Testiie Juom meam Ioper uos, oeo aestito a me quid rauis sim, o iam ha comis a et iuvenietu reolem antra bos vis he ia-atim edim metim sti is es, oe oaus metim te . cit enim idem Dominus bis qai id a jam eius erunt: D peiure a mo maleium iri sta
A taris . Eris ili fetas ct stridis distum . Illi utique omnes plangent, illi lugebunt, qui
ita curis se vitae praesentis involvunt , ut obliviscantur futuram ἔ quos somno quo dam ignorantiae & malae securitatis oppressos suctibus , Domini comprehendet adventus, unde ipse in Evangelio ait e AIIendlae v sis , ne forte grauemιν ανδε testra in re puta, ct μνὰ ri , ct e νὴ hahias suae: ne forte se perveniri in vos re minis dies ilia a ramaam laqώetis eium superveniri in Omari qai seddat iam prefaciem omnis terrae. Et rursum: V, lateoe orate, nescitis enim quando tempus sit. 3r Beati sunt qui ita exspectant , ita iulu n speculantur diem , ut se ad eum qu
ridie praeparent ; qui non de praeterita sibi justitia blandientes , secundum Apostolum
per dies sngulos in virtute renovantur .
Justitia enim justi non proderit ei, a quo die justus esse deserit. sicut etiam iniquo non nocebit iniquitas sua, a die quo se ab iniquitate eonverterit. Nec sinistus ergo se-c eurus esse debet, quamdiu in hujus vitae M agone versatur ; nee desperare peccator , qui secundum pradictam prophetae sentenistiam , uno die iustum se essicere potest ; sed totum, quo tenditur, spatium vitae tuae est, ut peragere possis iustitiam , nee de praei tita justitia eonfidens remissior effetatis. Sed scut dicit Apastolus, Posteriora sis s
extendens , ad Hestinatam perseq-ν bra uitim stipe in voratio s. sciens scriptum esse eo rc dis inspectorem Deum . Et ideirco satagit, ut animam mundam habeat a peceato. Propter quod scriptum est : Oma, e flori I,
cor rati m. Et iterum e D suis misistis man. da tardis. Aecepti a tem fiant m omnes imma
I ri . Idcirco age , ut ordines reliquum tempus vitae tuae sne ossensa , ut postis secure canere eum Propheta: Perambulabam Miameraria cordu mei , ia meaeo domvis meae.
Et iterum: Intνesbo ad ahare Dei, ad Deum qui Lerifc t Jtineatiatem meam. Quia inchoas
te non sudicit; sed perfecisse , iuuitia est. POEMA
460쪽
Uu rem hortatur ut se totam Deo dedicet. V. Digeri. ε. B. E. I
uat, ut gemisos risse habere hosex Veritis magia Seis e venIis saepe per urbes , Rus tiaraum fess aegre adi petatus . nis deum res, Iricans muri 'ante carinis, Nane temtam existim se Mis , ct ipse ν*it . Noa id m saetas es agris . non .rbibus iatas. Omnia e in finem praecipitina ruunt. Ferre, pese , me , sinclis , algore, calore, Muti motas m fieres mori rapit ianis iamines. Undique hestis fem I, omnes μνον excisat, inmisInctiosam reges rex tis innumeris.